in de knoop..

Daarin tegen is hij nu zo verandert en echt degene die ik wil



Dat vind ik een heel belangrijke zin. Waarom zou je hem blijven veroordelen op wat hij in het verleden gedaan heeft? Of twijfel je aan het feit of hij wel verandert is? En je lijkt je erg aan te trekken wat andere mensen ervan vinden, waarom zouden andere mensen het moeten weten? Wie zegt dat het over is als je eerlijk tegen je vriend bent? Jullie relatie heeft al heel wat overleeft.

Vraag jezelf eens af of het écht jouw normen en waarden zijn of dat het dingen zijn waarvan je dénkt dat het zou moeten omdat het je altijd zo verteld is ?

het is heel lastig om dingen anders te doen en toe te geven dat dat voor jou goed voelt als zowat iedereen om je heen zegt "zo en zo hoort het " . Maar hé........ misschien zeggen ze dat ook wel omdat het anders zo raar staat , of omdat ze er eigenlijk nooit echt over nagedacht hebben of misschien zouden ze wel anders reageren als bepaalde dingen hen ook echt overkwamen .

Feit is dat jij jouw leven moet leven jij niet die van je buurvrouw/zus/vriendin/moeder en zij niet die van jou .

Girl, er zijn maar weinig mensen die altijd en overal hun eigen normen en waarden naleven. Er zijn er zelfs bij die zeggen dat ze dat wel doen, het intussen niet zo nauw nemen en zich daar prima bij voelen.

Jouw geweten is op zich prima ontwikkeld, je merkt nu dat je spijt hebt van de keren dat je oneerlijk bent geweest.



Met 'andere mensen' heb je niks te maken, daarin heeft Nizie groot gelijk. Je bent volwassen en de mensen denken maar lekker, daar moet je niet van wakker liggen. Je bent niet op de wereld om de rest van de mensheid tevreden te houden. De rest van de mensheid maakt zich namelijk ook niet druk om wat jij van hun vindt. Je relatie is wél belangrijk want met je vriend wil je de toekomst in.



Wat ik graag van jou wil weten; wat zou je een beter gevoel geven? Wil je eigenlijk biechten bij je vriend en de concequenties dragen van wat je vertelt? Zou dat je opluchten? Of wil je graag weten hoe je met jezelf kunt leven zonder dat je je de hele tijd schuldig voelt?



Hoe kunnen we je helpen?

Ik herken het wel hoor girl. Ik dacht dat ik ook diezelfde waarden en normen had, en ook ik ben flink over de schreef gegaan. En ook ik trok me ontzettend aan van wat de wereld ervan vond en dacht. Maar in feite kan niemand in jou koppie kijken en dus weten hoe het allemaal precies gelopen en gegaan is. Ik schaamde me ook vreselijk ten opzichte van de buitenwereld, en mensen hebben me best veroordeeld, maar ik ben voor mezelf wel op een punt gekomen dat ik me daar minder van aantrek. Ik heb daar een knop voor om kunnen zetten. Alsof iemand anders nooit foute dingen heeft gedaan. Jij maakt jou keuzes en als jij ervoor kiest met deze jongen door te gaan ondanks dat hij ooit tegen jou gelogen heeft, is dat jou keus. Anderen hebben dat te respecteren.

Misschien klinkt het heel erg simpel maar je hebt jezelf nu al best wel lang "gestraft"

Is er geen mogelijkheid het voor jezelf af te sluiten en aan jezelf te beloven het verleden het verleden te laten?



Als jullie beide overtuigd zijn met elkaar verder te willen, wat los je op om het dan NU nog te vertellen....



Jij bent van je slechte gevoel af.....maar hij dan?



Ik weet, het klinkt misschien niet 100% eerlijk, maar zoals ik het lees maak je met oude wonden openhalen juist veel meer nieuwe wonden.



Als je er echt niet mee kan leven (en dat zou ik ook waarschijnlijk hebben) dan zou ik het toch vertellen met het risico de liefde van hem te verliezen.



Succes meis!

Ik sluit me aan bij Summerdance, als je je echt zo rot en slecht voelt dan zou ik het alsnog vertellen. Aan je vriend dus. Blijkbaar heb je er behoefte aan de gevolgen van je daden onder ogen te zien.



Zelf zie ik het zo; je bent jong, nog steeds en toen een en ander voorviel was je nog jonger. Als je jong bent liggen de uitdagingen, valkuilen en leermomenten op iedere straathoek voor je klaar. Ouder worden betekent doorgaans ook veel geleerd hebben van het verleden en daar je verdere levenskoers op uitstippelen voor zover dat mogelijk is. Voor jou is dat niet anders dan voor een ander. Ook je vriend was jong en nu pas is hij de man die jij voor ogen had. Waarschijnlijk is ook hij volwassen geworden. Jullie zijn samen grootgegroeid en dat grootgroeien gaat met vallen en opstaan.



Hij bedroog jou en jij nam wraak. Je hebt nu geleerd dat je daar feitelijk geen moer mee bent opgeschoten want wie zit er nu nog mee? Jij. Als je je vriend betrekt in je harde leerproces zal hij het waarschijnlijk niet zien als een jeugdzonde en een boze reactie op zijn eigen gedrag maar als verraad en dan ben je hem kwijt, op het moment dat het juist goed met jullie gaat, na een nogal rommelige start.



Kijk, opnieuw beginnen met hem is jammer genoeg onmogelijk, niemand kan relatiegewijs nergens opnieuw mee beginnen binnen een bestaande relatie maar je kunt wel erkennen dat jullie als mens en als stel gegroeid zijn en dat als nieuw begin zien. Jij was niet de enige die bedroog, hij deed dat ook. Ik zou zuinig zijn op wat je nu met je vriend hebt al begrijp ik het best dat je schoon schip wil maken, zolang je je maar bewust bent van wat je op het spel zet. Namelijk de man die nu, in de loop, tijdens de ontwikkeling van jullie relatie de man geworden is met wie jij je leven wil delen.



Ik hoop voor jou dat je vriend je je jeugdzonde, je vrij onbezonnen en kinderachtige wraakactie die je je normen en waarden met voeten deed treden, zal kunnen vergeven, zoals jij hem vergeven hebt voor zijn bedrog.