Relaties
alle pijlers
is het hebben van een partner geluk of een "kunst "
vrijdag 14 september 2007 om 15:30
Zou je , hoe ouder je wordt meer eisen stellen aan een toekomstige partner en is het zo dat wanneer je jong iemand leert kennen gewoon begint met "leuk "en doorgaat met elkaar zolang het "leuk "is ?
( waardoor de één bijvoorbeeld op de MAVO zit en de ander op het VWO en je later een leuk gelijkwaardig huwelijk hebt , maar als je dertig bent en je zoekt een man moet hij toch MINIMAAL dezelfde opleiding hebben genoten )
Zou het meespelen dat je je vrienden allemaal in relaties ziet zitten , zij over voornamelijk de vervelende dingen ervan klagen/ jij voornamelijk de in jouw ogen vervelende dingen ziet en jij denkt ; maar dát zoek ik dus ook ( al ) niet ? ( terwijl je vriendin fluitend afwast omdat zij liever niet strijkt en haar man fluitend strijkt , kan jij denken ; o ja hoor , vrouw aan het aanrecht ; dat dus nooit )
Waarom is de afgewezen kandidaat van de één een regelrechte catch in de ogen van een ander ?
Past op elk potje een dekseltje , zijn sommige potjes niet zo goed in het passen van de deksel , zijn sommig potjes te groot of voelen sommige potjes zich te groot ? Of zijn er een onevenredig aantal potjes en deksels ?
( waardoor de één bijvoorbeeld op de MAVO zit en de ander op het VWO en je later een leuk gelijkwaardig huwelijk hebt , maar als je dertig bent en je zoekt een man moet hij toch MINIMAAL dezelfde opleiding hebben genoten )
Zou het meespelen dat je je vrienden allemaal in relaties ziet zitten , zij over voornamelijk de vervelende dingen ervan klagen/ jij voornamelijk de in jouw ogen vervelende dingen ziet en jij denkt ; maar dát zoek ik dus ook ( al ) niet ? ( terwijl je vriendin fluitend afwast omdat zij liever niet strijkt en haar man fluitend strijkt , kan jij denken ; o ja hoor , vrouw aan het aanrecht ; dat dus nooit )
Waarom is de afgewezen kandidaat van de één een regelrechte catch in de ogen van een ander ?
Past op elk potje een dekseltje , zijn sommige potjes niet zo goed in het passen van de deksel , zijn sommig potjes te groot of voelen sommige potjes zich te groot ? Of zijn er een onevenredig aantal potjes en deksels ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 15 september 2007 om 00:42
quote:blijfgewoonbianca schreef op 14 september 2007 @ 15:30:
Waarom is de afgewezen kandidaat van de één een regelrechte catch in de ogen van een ander ?
Well the first rule of shopping let the buyer beware
Be careful how you take a girl's man go there
You might grab something that she's just about to dash
Cause one girl's treasure is another girl's trash
I notice a certain little trend going on
Man always looks better in the next girl's arm
But he never fails soon as the next girl is gone
The newness rub off and the man loose the charm
Verder denk ik wel dat je een punt hebt trouwens! Ik moest alleen meteen aan dit liedje (Tanya Stephens - Tek him back) denken!!
Waarom is de afgewezen kandidaat van de één een regelrechte catch in de ogen van een ander ?
Well the first rule of shopping let the buyer beware
Be careful how you take a girl's man go there
You might grab something that she's just about to dash
Cause one girl's treasure is another girl's trash
I notice a certain little trend going on
Man always looks better in the next girl's arm
But he never fails soon as the next girl is gone
The newness rub off and the man loose the charm
Verder denk ik wel dat je een punt hebt trouwens! Ik moest alleen meteen aan dit liedje (Tanya Stephens - Tek him back) denken!!
zaterdag 15 september 2007 om 13:03
quote:blijfgewoonbianca schreef op 14 september 2007 @ 22:58:
Raar is dat..............blij zijn met je jeugdliefde , maar toch voor je kinderen wat anders wensen.......... Is dat dan omdat je ergens NU wel zou willen weten hoe het zou zijn met een ander ?
Nou, meer omdat ik -zoals gezegd- samen met mijn man heel hard heb gewerkt om onze relatie "te laten werken". We waren zo jong, zo strontverliefd, en dan lijkt die ander de Ideale Partner. En toen ging de eerste roes weg en zag ik eigenschappen in mijn man die ik eigenlijk helemaal niet zo leuk vond - en hij zag ongetwijfeld ook dingen in mij die hém niet aanstonden (hoewel ik geloof dat dat laatste minder was). En toen kwam er een periode waarin we het misschien wel, als we geen kind zouden hebben gehad, opgegeven zouden hebben. Opgeven was vanwege onze dochter geen optie, dus werkten we door om inderdaad "het dekseltje passend te maken". Later hebben we ons allebei weleens afgevraagd of we nog bij elkaar zouden zijn geweest als er geen kinderen waren geweest. Let op: we zijn hartstikke gelukkig met het feit dat de dingen gelopen zijn zoals ze gelopen zijn, maar zoals gezegd: het is ook weleens minder geweest.
Dus inderdaad: mijn kinderen houd ik voor dat veel daten en meerdere relatietjes hebben, alleen maar gezond is. Zodat je wéét wat je zoekt in een levenspartner, zodat je 'm kunt herkennen als-ie voor je staat. Dat neemt uiteraard niet weg dat de ideale levenspartner heel goed een jeugdliefde kan zijn, en dan gaat mijn betoog weer niet op
).
Je andere vraag, of ik weleens benieuwd ben naar hoe het zou zijn met een andere man: ja, dat heb ik weleens. Gelukkig kunnen mijn man en ik daar weer goed samen over praten.
Raar is dat..............blij zijn met je jeugdliefde , maar toch voor je kinderen wat anders wensen.......... Is dat dan omdat je ergens NU wel zou willen weten hoe het zou zijn met een ander ?
Nou, meer omdat ik -zoals gezegd- samen met mijn man heel hard heb gewerkt om onze relatie "te laten werken". We waren zo jong, zo strontverliefd, en dan lijkt die ander de Ideale Partner. En toen ging de eerste roes weg en zag ik eigenschappen in mijn man die ik eigenlijk helemaal niet zo leuk vond - en hij zag ongetwijfeld ook dingen in mij die hém niet aanstonden (hoewel ik geloof dat dat laatste minder was). En toen kwam er een periode waarin we het misschien wel, als we geen kind zouden hebben gehad, opgegeven zouden hebben. Opgeven was vanwege onze dochter geen optie, dus werkten we door om inderdaad "het dekseltje passend te maken". Later hebben we ons allebei weleens afgevraagd of we nog bij elkaar zouden zijn geweest als er geen kinderen waren geweest. Let op: we zijn hartstikke gelukkig met het feit dat de dingen gelopen zijn zoals ze gelopen zijn, maar zoals gezegd: het is ook weleens minder geweest.
Dus inderdaad: mijn kinderen houd ik voor dat veel daten en meerdere relatietjes hebben, alleen maar gezond is. Zodat je wéét wat je zoekt in een levenspartner, zodat je 'm kunt herkennen als-ie voor je staat. Dat neemt uiteraard niet weg dat de ideale levenspartner heel goed een jeugdliefde kan zijn, en dan gaat mijn betoog weer niet op
).Je andere vraag, of ik weleens benieuwd ben naar hoe het zou zijn met een andere man: ja, dat heb ik weleens. Gelukkig kunnen mijn man en ik daar weer goed samen over praten.
.
zaterdag 15 september 2007 om 14:42
Ik vind dit een hele sterke opmerking:
En voor wat betreft die potjes: ik heb wel eens gelezen dat voor mannen ( en wellicht ook voor vrouwen, ik denk dat dat voor mij namelijk ook geldt) dat het eisenpakket niet zozeer te maken heeft met echte eisen, maar puur met "eraan toe zijn om te settelen". Dus vandaar dat man X tegen vriendin A zegt dat hij geen kinderen wil, maar 6 maanden later vriendin B zwanger is. Dat het dus meer een kwestie is van "op het juiste moment op de juiste plaats zijn" dan "op ieder potje past een dekseltje".
En voor wat betreft die potjes: ik heb wel eens gelezen dat voor mannen ( en wellicht ook voor vrouwen, ik denk dat dat voor mij namelijk ook geldt) dat het eisenpakket niet zozeer te maken heeft met echte eisen, maar puur met "eraan toe zijn om te settelen". Dus vandaar dat man X tegen vriendin A zegt dat hij geen kinderen wil, maar 6 maanden later vriendin B zwanger is. Dat het dus meer een kwestie is van "op het juiste moment op de juiste plaats zijn" dan "op ieder potje past een dekseltje".
zaterdag 15 september 2007 om 16:17
Ik denk alletwee. Ik bestrijd trouwens de mening dat op ieder potje een dekseltje past. Ik ben nu 38 en geen relaties gehad. En de mannen die mij misschien leuk vonden dat waren niet mijn types even netjes gezegd. Daar voelde ik mij niet verheven boven, maar gruwelde wel bij de gedachte aan lichamelijk contact brrrrr En ik vind het ook wel prima alleen..
gr KK
gr KK
zaterdag 15 september 2007 om 23:43
Leuk topic!
Ik ben zelf eerst met mijn 'jeugdliefde' getrouwd geweest. Ik was verliefd geworden op oppervlakkige dingen (zoals uiterlijk) en al in het begin van dat huwelijk begonnen de problemen: hij was erg kritisch op me en was verbaal agressief. Ik ben heel lang getrouwd gebleven, omdat ik gehoord had dat je in een huwelijk water in de wijn moet doen, maar ik besefte niet dat er in mijn glas eigenlijk veel meer water dan wijn zat.
Hoe dan ook, na vele jaren ben ik toch gescheiden en toen wist ik heel zeker wat voor man ik in elk geval nooit meer wilde. Toen ik mijn huidige man ontmoette, besefte ik dat hij voor mij de ideale partner zou kunnen zijn: hij had het karakter waar ik gelukkig mee kon worden, hij had voor een groot deel dezelfde opvattingen en dezelfde levenswijze. Ik was daardoor eigenlijk al een beetje verliefd voor ik hem gezien had, want ik had tot dan toe alleen met hem gemaild (dat was in de tijd dat er nog geen datingsites bestonden... we hadden elkaar leren kennen via een forum).
Toen we IRL afspraken,en hij in het echt nóg leuker bleek te zijn dan ik gedacht had, viel ik als een blok voor hem.
Het grote verschil was deze keer dus dat ik, door mijn levenservaring, heel goed wist welke eigenschappen voor mij belangrijk zijn. Als je jong bent, word je volgens mij dikwijls op de eerste 'de beste' (niet de beste dus...) verliefd, omdat je hormonen opspelen.
Later kijk je eerst naar de eigenschappen die belangrijk zijn, en pas als je weet dat het goed is, stel je je open voor een verliefdheid. Zo heeft het bij mij toch gewerkt.
Ik geloof dus dat er meer kans is om de 'ware' te vinden als je ouder bent.
Ik ben zelf eerst met mijn 'jeugdliefde' getrouwd geweest. Ik was verliefd geworden op oppervlakkige dingen (zoals uiterlijk) en al in het begin van dat huwelijk begonnen de problemen: hij was erg kritisch op me en was verbaal agressief. Ik ben heel lang getrouwd gebleven, omdat ik gehoord had dat je in een huwelijk water in de wijn moet doen, maar ik besefte niet dat er in mijn glas eigenlijk veel meer water dan wijn zat.
Hoe dan ook, na vele jaren ben ik toch gescheiden en toen wist ik heel zeker wat voor man ik in elk geval nooit meer wilde. Toen ik mijn huidige man ontmoette, besefte ik dat hij voor mij de ideale partner zou kunnen zijn: hij had het karakter waar ik gelukkig mee kon worden, hij had voor een groot deel dezelfde opvattingen en dezelfde levenswijze. Ik was daardoor eigenlijk al een beetje verliefd voor ik hem gezien had, want ik had tot dan toe alleen met hem gemaild (dat was in de tijd dat er nog geen datingsites bestonden... we hadden elkaar leren kennen via een forum).
Toen we IRL afspraken,en hij in het echt nóg leuker bleek te zijn dan ik gedacht had, viel ik als een blok voor hem.
Het grote verschil was deze keer dus dat ik, door mijn levenservaring, heel goed wist welke eigenschappen voor mij belangrijk zijn. Als je jong bent, word je volgens mij dikwijls op de eerste 'de beste' (niet de beste dus...) verliefd, omdat je hormonen opspelen.
Later kijk je eerst naar de eigenschappen die belangrijk zijn, en pas als je weet dat het goed is, stel je je open voor een verliefdheid. Zo heeft het bij mij toch gewerkt.
Ik geloof dus dat er meer kans is om de 'ware' te vinden als je ouder bent.
zaterdag 15 september 2007 om 23:47
quote:Reiger100 schreef op 15 september 2007 @ 23:46:
PS om op je vraag te antwoorden; ik denk dat het een kunst is om op de juiste partner verliefd te worden, maar dat je ook geluk moet hebben om die persoon te ontmoeten, want er zijn niet zo heel veel mensen die echt bij je passen.Ga je - als je daar beiden moeite voor doet tenminste - ook niet steeds méér bij elkaar passen ?
PS om op je vraag te antwoorden; ik denk dat het een kunst is om op de juiste partner verliefd te worden, maar dat je ook geluk moet hebben om die persoon te ontmoeten, want er zijn niet zo heel veel mensen die echt bij je passen.Ga je - als je daar beiden moeite voor doet tenminste - ook niet steeds méér bij elkaar passen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 15 september 2007 om 23:54
quote:blijfgewoonbianca schreef op 15 september 2007 @ 23:47:
[...]
Ga je - als je daar beiden moeite voor doet tenminste - ook niet steeds méér bij elkaar passen ?Dat denk ik wel, ja. Bijvoorbeeld : als je goed met elkaar praat leer je andere standpunten kennen, andere manieren van reageren dan die van jezelf, en die begrijpen. Door dat begrip ga je steeds beter bij elkaar passen; Maar dat kan volgens mij alleen als er al een goede gemeenschappelijke basis is, water en vuur zullen nooit bij elkaar passen, al doen ze nog zo goed hun best.
[...]
Ga je - als je daar beiden moeite voor doet tenminste - ook niet steeds méér bij elkaar passen ?Dat denk ik wel, ja. Bijvoorbeeld : als je goed met elkaar praat leer je andere standpunten kennen, andere manieren van reageren dan die van jezelf, en die begrijpen. Door dat begrip ga je steeds beter bij elkaar passen; Maar dat kan volgens mij alleen als er al een goede gemeenschappelijke basis is, water en vuur zullen nooit bij elkaar passen, al doen ze nog zo goed hun best.
zondag 16 september 2007 om 11:09
he bianca,
mag ik dan nog een vraagje stellen??.waarom schreef je in mijn topic,als vivian2 maar niet meer topic's opend,terwijl jij er zelf op deze,ik heb ze geteld,5 topic's heb geopend en bij kinderen 2.
dus eigenlijk had ik ook recht om er meerdere te openen??.maar goed,bij deze dus.tot ziens.het gaat ontzettend goed op mijn zelf geopende topic over autisme.het gaat geweldig.allemaal lieve mensen.
he luitjes tot ziens!!!.
mag ik dan nog een vraagje stellen??.waarom schreef je in mijn topic,als vivian2 maar niet meer topic's opend,terwijl jij er zelf op deze,ik heb ze geteld,5 topic's heb geopend en bij kinderen 2.
dus eigenlijk had ik ook recht om er meerdere te openen??.maar goed,bij deze dus.tot ziens.het gaat ontzettend goed op mijn zelf geopende topic over autisme.het gaat geweldig.allemaal lieve mensen.
he luitjes tot ziens!!!.
zondag 16 september 2007 om 11:36
Waarom ik dat schreef ? Omdat jouw topics op narigheid uitlopen waar JIJ kennelijk last van hebt .
Maar je mag topics openen zoveel als je wilt hoor, ik zit niet bij de forumpliessie dus leef je uit, meid.
Mag ik jou dan nog een vraagje stellen ; waarom zeg je steeds dat je voor altijd weggaat als je steeds terugkomt ?
Maar je mag topics openen zoveel als je wilt hoor, ik zit niet bij de forumpliessie dus leef je uit, meid.
Mag ik jou dan nog een vraagje stellen ; waarom zeg je steeds dat je voor altijd weggaat als je steeds terugkomt ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 16 september 2007 om 12:10
het was maar een vraagje hoor.t viel me gewoon op dat jij al 5x in de relatie onderwerpen valt.en anderen niet meer dan 1x.maar goed.dat moet jij natuurlijk verder weten.ik hoop dat je de onderwerpen serieus neemt.en ook die van autisme van vroeger en nu.en nog een vraagje.heb jij autisme of heb je met iemand te maken in jou omgeving die dat heeft.of was je gewoon nieuwgierig om die topic te openen.dat wil ik nog even weten,dan ben ik weg.
grtjes
grtjes
zondag 16 september 2007 om 12:18
Leuk topic BGB.
Ik ben zelf getrouwd op mijn 21e met de kerel waar ik op mijn 16e een relatie mee kreeg. Ik ben nooit echt van het rondfladderen geweest. Ik ben er namelijk altijd vanuit gegaan dat je als je rondfladdert eigenlijk op zoek bent naar iemand die goed bij je past en waar je je leven mee wilt delen. En die had ik vrij snel gevonden. Tuurlijk begon het niet superserieus, we kwamen elkaar gewoon tegen in de kroeg, er werd wat gezoend en toen was het 'aan'.
Maar ook op mijn 16 wist ik al wel wat ik wilde, ik lees hier van mensen dat het er rond je 20e alleen maar om gaat of iemand leuk is of niet. Maar dat was dus niet zo. Ik was wel bewust op zoek naar iemand met dezelfde levenshouding, met een redelijk overeenkomende toekomstvisie, waarmee ik ook een goed gesprek kon voeren enzovoorts. En dat bleek allemaal overeen te komen. Tuurlijk was ik op die leeftijd niet bewust op zoek naar een relatie, maar ik ben nooit 'zomaar' iets met iemand begonnen. Een keer zoenen wel, of een paar keer stappen, maar niet meer dan dat zonder dat ik dacht dat het wel iets kon worden.
Nadeel is wel dat je op je 16e nog niet volwassen bent, maar ik heb het idee dat wij samen volwassen zijn geworden en dat is ook een voordeel. Mits je elkaar vrij laat om op je eigen manier volwassen te worden. Het kan natuurlijk ook zijn dat je dan opeens toch teveel blijkt te verschillen. Bij ons is dat niet zo. Wij zijn qua karakter echt totaal verschillend, maar we willen dezelfde dingen in het leven, laten elkaar vrij om onze eigen dingen te doen en steunen elkaar daar ook in. Wij kennen elkaar heel goed en we begrijpen elkaar ook steeds beter. Dat ging echt allemaal niet vanzelf hoor, ik denk dat je daar moeite voor moet doen, de ander begrijpen, je inleven, elkaar in je waarde laten.
En ik denk weleens dat mensen die wat ouder zijn wat minder bereid zijn om concessies te doen. En concessies doen hóórt wel bij een relatie. Je moet jezelf niet wegcijferen, dat is ongezond, maar rekening houden met elkaar is wel erg belangrijk. En we leven nou eenmaal in een egoistische maatschappij waarin iedereen denkt dat híj het middelpunt van het universum is en je moet natuurlijk wél genieten.
Een relatie is een marathon, en ik denk dat je daarvoor een lange adem nodig hebt en daaraan ontbreekt het mensen tegenwoordig vaak.
Ik ben zelf getrouwd op mijn 21e met de kerel waar ik op mijn 16e een relatie mee kreeg. Ik ben nooit echt van het rondfladderen geweest. Ik ben er namelijk altijd vanuit gegaan dat je als je rondfladdert eigenlijk op zoek bent naar iemand die goed bij je past en waar je je leven mee wilt delen. En die had ik vrij snel gevonden. Tuurlijk begon het niet superserieus, we kwamen elkaar gewoon tegen in de kroeg, er werd wat gezoend en toen was het 'aan'.
Maar ook op mijn 16 wist ik al wel wat ik wilde, ik lees hier van mensen dat het er rond je 20e alleen maar om gaat of iemand leuk is of niet. Maar dat was dus niet zo. Ik was wel bewust op zoek naar iemand met dezelfde levenshouding, met een redelijk overeenkomende toekomstvisie, waarmee ik ook een goed gesprek kon voeren enzovoorts. En dat bleek allemaal overeen te komen. Tuurlijk was ik op die leeftijd niet bewust op zoek naar een relatie, maar ik ben nooit 'zomaar' iets met iemand begonnen. Een keer zoenen wel, of een paar keer stappen, maar niet meer dan dat zonder dat ik dacht dat het wel iets kon worden.
Nadeel is wel dat je op je 16e nog niet volwassen bent, maar ik heb het idee dat wij samen volwassen zijn geworden en dat is ook een voordeel. Mits je elkaar vrij laat om op je eigen manier volwassen te worden. Het kan natuurlijk ook zijn dat je dan opeens toch teveel blijkt te verschillen. Bij ons is dat niet zo. Wij zijn qua karakter echt totaal verschillend, maar we willen dezelfde dingen in het leven, laten elkaar vrij om onze eigen dingen te doen en steunen elkaar daar ook in. Wij kennen elkaar heel goed en we begrijpen elkaar ook steeds beter. Dat ging echt allemaal niet vanzelf hoor, ik denk dat je daar moeite voor moet doen, de ander begrijpen, je inleven, elkaar in je waarde laten.
En ik denk weleens dat mensen die wat ouder zijn wat minder bereid zijn om concessies te doen. En concessies doen hóórt wel bij een relatie. Je moet jezelf niet wegcijferen, dat is ongezond, maar rekening houden met elkaar is wel erg belangrijk. En we leven nou eenmaal in een egoistische maatschappij waarin iedereen denkt dat híj het middelpunt van het universum is en je moet natuurlijk wél genieten.
Een relatie is een marathon, en ik denk dat je daarvoor een lange adem nodig hebt en daaraan ontbreekt het mensen tegenwoordig vaak.
zondag 16 september 2007 om 13:27
En ik denk ook dat mensen tegenwoordig te snel opgeven. Gaat het even niet zoals je wilt? Dan maar (weer) uit elkaar. En dan houden ze zich zelf voor de gek met k*targumenten: het is niet goed voor de kinderen als we bij elkaar blijven, die hebben hier ook niks aan... (??)
De relatie als wegwerpartikel. Nieuw topic!!!
De relatie als wegwerpartikel. Nieuw topic!!!
