Jaloezie

08-10-2023 00:42 81 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou heel graag willen weten wie ook moeite met vertrouwen heeft door allerlei gebeurtenissen? En hoe jullie daarmee omgaan?

Ik merk dat er eigenlijk zo veel gebeurd is dat ik weinig vertrouwen heb en dat ik zelf zo veel dingen mis maar ook niet weet hoe ik die kan organiseren
Alle reacties Link kopieren Quote
Vertrouwen in wie of wat?

Wat heeft het vertrouwen te maken met jaloezie voor je?

Wat voor dingen wil je organiseren?
Alle reacties Link kopieren Quote
Vertrouwen in mensen, vriendschap, relaties. In alles.

Ik wil zelf nog zo graag leuke dingen doen, op stap gaan, leuk vriendengroepje.

Voor mijn gevoel heb ik alles gegeven in vorige relaties en krijg ik niets terug. Mijn huidige relatie is misschien wel zo maar ik kan het niet meer of zo. Vertrouwen is weg bij mij, door mijn verleden en hij kan er niets aan doen.

Hij doet wel dingen met vrienden. En ik zit altijd thuis met kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is vertrouwen verloren in veel; mensen, vriendschap, relatie, eigenlijk alles. Dat is veel. Ik ben jij niet maar ik zou kleine stappen nemen.

Je zegt dat je leuke dingen wil doen. Heb je dat met je vriend besproken?

Kunnen jullie samen thuis zo organiseren dat jij ook op stap kan gaan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Hij weet dat ja. Alleen de vriendinnen die ik heb kunnen nooit. De vrienden die hij heeft willen nooit met aanhang.

Ik wil wel maar zou niet weten met wie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Heb je gekeken bij de contactoproepen hier? Of misschien zelf een plaatsen?

Is er misschien een hobby die je kan doen in gezelschap?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb hier niet gekeken nee. Ik vind dat ook wel eng. En ik zoek ook niet echt een hobby. Misschien maak ik het ook te mooi in mijn hoofd. Ik ben misschien wel “al” 40 maar ik mis het op stap gaan, borrelen, lol hebben met vrienden, met een partner. En ik kan heel veel lol hebben met hem maar zijn vrienden gaan altijd zonder vrouw. Ik vind dat gek als het altijd is.

Ik mis dat. Ik mis mijn leven. Ik mis ook vooral mezelf.
Ik ben alleen nog maar zorgen: om de kinderen, werk, kinderen vooral.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar waar staan jullie samen? Waarom niet een oppas regelen en samen lekker uit eten, naar de bioscoop of gewoon een terrasje pakken? Is je relatie leuk? Dat is wat ik me afvraag.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus je zit eigenlijk vast in een bepaalde rol, namelijk die van moeder en thuiszittende vrouw en hij is de hort op. Of stel ik dat te onaardig? Je zegt dat hij er niets aan kan doen maar net zoals zijn vrienden hem kiezen zo heeft hij ook hén gekozen en dat zijn alleen mannen. Hij is niet helemaal hulpeloos in zijn keus; dat hij helemaal niet anders kán. Ook hij kan dingen ondernemen om jullie leven samen boeiender te maken.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Zijn het ook zijn kinderen? Is er geen enkele van die vrouwen die wel eens met haar man met jullie willen afspreken?
Je zoekt misschien geen hobby maar dat is wel de manier hoe je vriendinnen kan maken.
En hoezo je vriendinnen kunnen nooit? Wanneer zie je ze dan wel? Heeft geen van je vriendinnen een leuke man om eens met 4 te kunnen afspreken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit klinkt vervelend.
Hoe vaak ben je alleen thuis met de kinderen?
Hoe leuk is jullie relatie?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ga naar het buurthuis, naar het ROC, een sportclub/school en kijk of je iets voor jezelf kunt gaan doen.
"s Avonds als de kinderen naar bed zijn terwijl je vriend/man thuis blijft of bij hun vader zijn als je gescheiden bent. Of op je vrije dag als je niet full time werkt.

Yoga, pilates, een taal leren, tekenen, koken, wandelen, maakt niet uit wat.

Maar probeer weer een beetje zelfstandig dingen te doen en laagdrempelig mensen te leren kennen. dat worden niet meteen je beste vrienden, al weet je het nooit, maar het geeft je weer wat vertrouwen en eigenwaarde.
Je hebt ook iets te vertellen als je thuis komt,. En je man leert dat hij thuis ook eens aan de bak moet omdat jij weg bent.

En daarnaast ga je op Booking of zo kijken naar een leuk hotelletje dat je voor een weekendje weg samen met man boekt. Kinderen bij opa en oma of desnoods bij de buren om de hoek schuiven.
merano wijzigde dit bericht op 08-10-2023 10:20
4.03% gewijzigd
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.

Alle reacties Link kopieren Quote
Eens met Merano. Hier in het buurthuis heb je ook workshops van 1 avond. En nee, daar maak je niet meteen hartsvriendinnen, maar je bent er wel even uit, doet iets anders dan werken en zorgen voor de kinderen. En je ontmoet mensen die het ook leuk vinden.

Vriendschappen moeten groeien. Maar dat betekent niet dat je tot die tijd niets kunt ondernemen.

Wat doe je wél met je vriendinnen? Want ze hebben nooit tijd zeg je? Wat is de fundatie van jullie vriendschap?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren Quote
In deze ligt de schuld van mij. Het zijn mijn kinderen en hij heeft er ook 1 maar die is er alleen op maandag en dinsdag en soms op zondag.

Hij werkt in de avond. Mijn vriendinnen kunnen zelden en vaak (niet vaak eigenlijk dus) gaan we dan borrelen vaak ook nog met de mannen. Ik mis het op stap gaan heel erg. En echt niet elke week. Maar ik kan er niet tegen als hij wel gaat. Ik mis vriendinnen om dingen mee te delen. Het initiatief komt vaak van mij en als het van hun komt is het met de kinderen. En dan heb ik al geen zin meer. Sorry ik hou van mijn kinderen: maar die van, vooral 1 vriendin, snaaien de borrel plank leeg, je kan geen gesprek voeren. Het is gewoon niet gezellig.

Ik ben echt nooit jaloers geweest of dat ik iemand iets niet gun. Maar deze gevoelens heb ik nu wel en ik haat mezelf erom. En hij gaat ook niet vaak maar ik zit thuis en hij heeft lol terwijl ik er zo vaak om vraag. Het doet gewoon pijn. Als mijn kinderen bij zijn vader zijn moet hij werken.

Ik doe leuke dingen maar met de kinderen. Dat is leuk en geniet ik van maar ik toch anders hè?
Alle reacties Link kopieren Quote
Sensitive81 schreef:
08-10-2023 09:26
In deze ligt de schuld van mij. Het zijn mijn kinderen en hij heeft er ook 1 maar die is er alleen op maandag en dinsdag en soms op zondag.

Hij werkt in de avond. Mijn vriendinnen kunnen zelden en vaak (niet vaak eigenlijk dus) gaan we dan borrelen vaak ook nog met de mannen. Ik mis het op stap gaan heel erg. En echt niet elke week. Maar ik kan er niet tegen als hij wel gaat. Ik mis vriendinnen om dingen mee te delen. Het initiatief komt vaak van mij en als het van hun komt is het met de kinderen. En dan heb ik al geen zin meer. Sorry ik hou van mijn kinderen: maar die van, vooral 1 vriendin, snaaien de borrel plank leeg, je kan geen gesprek voeren. Het is gewoon niet gezellig.

Ik ben echt nooit jaloers geweest of dat ik iemand iets niet gun. Maar deze gevoelens heb ik nu wel en ik haat mezelf erom. En hij gaat ook niet vaak maar ik zit thuis en hij heeft lol terwijl ik er zo vaak om vraag. Het doet gewoon pijn. Als mijn kinderen bij zijn vader zijn moet hij werken.

Ik doe leuke dingen maar met de kinderen. Dat is leuk en geniet ik van maar ik toch anders hè?
Niet jezelf gaan haten en praten over "schuld". Dat is alleen maar negatieve verspilde energie bovenop de nare gevoelens die je al hebt Niet alleen voor jezelf zonde maar ik denk dat als je vanuit die emoties contacten gaat zoeken/verdiepen, trek je misschien niet het goede aan.

Er zijn goede tips gegeven maar kijk ook naar wat je wél hebt. Je praat en denkt tamelijk negatief over je leven nu en als je vanuit die gedachtes gaat vergelijken (bv met je partner die wel de hort op gaat) kom je er natuurlijk nooit goed af. Je hebt vriendinnen met wie je dingen doet. Die dingen bevallen niet altijd, kijk naar wat wel leuk is en wat wel kan. En als er niks mogelijk is en je er niks uithaalt, dan zou ik die vriendschappen laten verwateren zodat je ruimte hebt voor nieuwe positieve contacten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat jammer dat jullie er niet samen op uit gaan/kunnen Sensitive81. Zijn je kinderen nog erg jong? Zijn er misschien leuke vrouwen op het schoolplein waarbij je aansluiting kan vinden?
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn kinderen zijn niet heel jong. Puber leeftijd. Maar er is niet iemand waar ik mee kan doen wat ik leuk vind. Klinkt nu als iets heel geks wat ik zou willen.

Maar ik heb dit gevoel nooit gehad, jaloers? Geen idee. Ik krijg letterlijk een knoop in mijn maag als hij verteld over zijn avond. Over hun vrienden weekend, ik word gewoon misselijk. Als hij drie dagen weg is met vrienden. Dat is toch niet normaal? Als ik het zou denken okay maar ik krijg gewoon een lichamelijke reactie.

Dat is niet goed en daarom haat ik mezelf wel ja. Voelt als niet goed gaat. Waarom zou hij geen leuker iemand tegen komen? Iedereen is leuker dan ik op dit moment. Iedereen is aan feesten en ik zit zielig thuis wijn te drinken. Zulke gedachtes.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar dan heb je toch avonden voor jezelf waarop je iets kunt gaan doen?

Je klinkt een beetje depressief, alsof je gewoon in de put zit. dan zie je alleen beren op de weg en geen mogelijkheden.
Misschien eens een gesprekje aanvragen bij de praktijkbegeleider van de huisarts?
Wat je ook zou kunnen doen is een van je vriendinnen bellen en zeggen hoe je je voelt en haar vragen of ze je weer een beetje op weg wil helpen door een keer met je mee te gaan naar een activiteit buiten de deur.

Hoi Tieneke, ik merk dat ik de laatste tijd veel thuis zit en ik zou wel vaker leuke dingen willen doen. Maar ik zie er een beetje tegenop om zo'n eerste keer alleen te gaan. Zou jij een keer met me mee willen? Er is binnenkort een workhop turks koken / bloemschikken / filmvoorstelling in het buurthuis hier. Ik denk dat jij dat ook wel leuk vindt. Zullen we samen gaan? Dan geef ik ons op.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.

Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb ook tijd genoeg alleen niemand om iets mee te doen.
Ik heb dit onlangs in mijn vriendengroep aangegeven. We zijn toen 1 x iets gaan drinken en sindsdien kan niemand op datas die ik voorstel.

Het is dat en dat ik het zo haat hoe ik me voel als mijn vriend iets gaat doen. Ik wil zo niet zijn. Ik voel hem niets misgunnen maar ik voel me wel alleen en zo niet gezien of niet belangrijk
Alle reacties Link kopieren Quote
Heb je geen gezellige collega's om mee te gaan borrelen? Organiseer iets en wie weet wordt het vaste prik.
Maar je praat over je kinderen alsof ze heel jong zijn en nog lang geen pubers. Pubers neem je toch niet meer elke keer mee als je met een vriendin iets gaat doen? Die kunnen toch wel alleen thuisblijven?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wil mijn kinderen ook niet meenemen. Ik vind het daarentegen soms wel lastig om ze alleen thuis te laten, vooral 1 omdat die het lastig heeft met vrienden maken.

Collega’s heb ik dus niet echt. Ik doe mijn werk in principe alleen. Geen directe collega’s laat ik het zo zeggen.

Ik ga wel mee naar een borrel maar ik ben zelf ook niet zo’n extravert persoon. Qua praten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sensitive81 schreef:
08-10-2023 09:26
In deze ligt de schuld van mij. Het zijn mijn kinderen en hij heeft er ook 1 maar die is er alleen op maandag en dinsdag en soms op zondag.

Hij werkt in de avond. Mijn vriendinnen kunnen zelden en vaak (niet vaak eigenlijk dus) gaan we dan borrelen vaak ook nog met de mannen. Ik mis het op stap gaan heel erg. En echt niet elke week. Maar ik kan er niet tegen als hij wel gaat. Ik mis vriendinnen om dingen mee te delen. Het initiatief komt vaak van mij en als het van hun komt is het met de kinderen. En dan heb ik al geen zin meer. Sorry ik hou van mijn kinderen: maar die van, vooral 1 vriendin, snaaien de borrel plank leeg, je kan geen gesprek voeren. Het is gewoon niet gezellig.

Ik ben echt nooit jaloers geweest of dat ik iemand iets niet gun. Maar deze gevoelens heb ik nu wel en ik haat mezelf erom. En hij gaat ook niet vaak maar ik zit thuis en hij heeft lol terwijl ik er zo vaak om vraag. Het doet gewoon pijn. Als mijn kinderen bij zijn vader zijn moet hij werken.

Ik doe leuke dingen maar met de kinderen. Dat is leuk en geniet ik van maar ik toch anders hè?
Kan je nooit samen een vrije dag opnemen?

Ik zie nu je vorige topic, misschien moet je ze samen laten voegen.
star⁴ wijzigde dit bericht op 08-10-2023 11:31
2.77% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Sensitive81 schreef:
08-10-2023 10:48
Ik heb ook tijd genoeg alleen niemand om iets mee te doen.
Ik heb dit onlangs in mijn vriendengroep aangegeven. We zijn toen 1 x iets gaan drinken en sindsdien kan niemand op datas die ik voorstel.

Het is dat en dat ik het zo haat hoe ik me voel als mijn vriend iets gaat doen. Ik wil zo niet zijn. Ik voel hem niets misgunnen maar ik voel me wel alleen en zo niet gezien of niet belangrijk
Vraag dan eens iemand 1 op 1 en kom met een concreet voorstel. Of stel een dagje sauna voor. Als je vriendin niet kan vraag je wanneer ze wel kan en pas jij je aan.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.

Alle reacties Link kopieren Quote
We hebben wel eens samen vrij maar ik mis het groepje vrienden en niemand kan ooit. Het maakt vooral dat ik ga twijfelen aan mezelf als persoon. En nu mijn vriend op stap gaat komen er zo’n jaloerse gevoelens naar boven die ik echt niet ken. Ik vind het zo erg dat ik zo ben.

Meestal ben ik diegene die vraagt en aanpas hoef ik niet echt want ik heb zelden iets. Gisteren had ik ook bewust gevraagd of een vriendin kwam borrelen omdat mijn vriend op stap ging maar ze had afgezegd.

Dan ben ik ook boos of jaloers op hem dat hij het leuk heeft. Erg hè?!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven