Je leven vergelijken met dat van je ex

Onlangs heb ik mijn laatste lat relatie verbroken (elkaar 10 jaar gekend) en ik merkte dat ik last kreeg van gedachtes en gevoelens waar ik me heel hard voor schaam maar niet weg kan drukken.
Ik ging mijn leven weer vergelijken met dat van mijn ex man (vader van mijn kinderen).
Ik ben al een hele tijd chronisch ziek, werken zit er voorlopig niet in, woon veel te klein, voed 2 pubers alleen op, nu weer relatieloos, moet elke maand gigantisch op de kleintjes letten en heb regelmatig veel kopzorgen over het grootbrengen van de kinderen zonder een andere opvoeder naast mij.

Ex: nóg steeds samen met de vrouw waar hij me tijdens ons huwelijk jarenlang mee bedroog, 4 kinderen samen, gigantisch groot huis met veel tuin, garage en veel slaapkamers, bekommert zich niet om zijn 2 oudste kinderen die we samen kregen maar is wél een fantastische vader voor zijn 2e leg, living his best life... en ik die nu deze gevoelens van onrecht en boosheid ervaar terwijl ik er boven hoor te staan en zeker na zoveel jaar.

Ik denk dat het ook komt omdat mijn laatste relatie niet is geworden wat ik had gehoopt en ik ga reflecteren op de relatie dáárvoor. Maar toch bekruipt mij het gevoel dat ik zit te wachten op een soort karma ofzo (omdat ik zijn 1e leg mag gaan zitten opvoeden en hij zijn handen er vanaf heeft getrokken, sterker nog zijn eigen kids heeft geghost en zijn 2e leg wél de beste papa heeft gekregen) en ik schaam me heel hard dat ik met deze gevoelens rondloop.

Is dit herkenbaar of moet ik me nog meer heel hard schamen om zulke gedachtes en gevoelens?

(Ps misschien verwijder ik dit topic later, ook al is het met risico van een ban)

*Sikkepit* schreef: ↑

02-06-2023 15:34

Ik kan me voorstellen dat je de reacties even moest laten bezinken Hanaa, maar het blijft wel een beetje stil aan jouw kant. Kun je wat met de reacties en dringen ze tot je door of heb je ervoor gekozen om ze naast je neer te leggen en verder te gaan op het ingeslagen pad?

Hoi hoi

Ik was van plan om er morgen weer op terug te komen!

belgali schreef: ↑

30-05-2023 14:52

Je ziet hem als een winnaar op basis van wat ik noem "het facebook plaatje". Maar wat is hij eigenlijk echt ? Iemand die zijn eigen kinderen zo in de steek laat, kan ik niet anders zien dan een loser.

Dat gezegd zijnde maakt het jouw verdriet/pijn/rouw niet minder. Beter is het om niet te vergelijken en zelfs niets meer van hem te weten/willen weten. Maar als je gaat vergelijken, doe dat dan niet alleen met wat er niet is (materialisme), maar ook met wat er wel is: gezelligheid, eerlijkheid, etc. Op het einde van je leven kan jij met trots terugkijken dat je er altijd bent geweest voor je kinderen.

En als je gezondheid het toelaat: een fysieke hobby zoals boksen bijvoorbeeld, waarbij je in gedachten hem helemaal verrot slaat en je er zo een hoop frustratie en boosheid uit krijgt.

Ik geef toe dat ik inderdaad alleen het materialistisch succes vergelijk...
Nooit op andere vlakken een vergelijking gemaakt en omdat ik me na mijn laatste breuk zo gefrustreerd heb gevoeld, heb ik opnieuw mijn blik alleen gericht op het materialistisch vlak.
Ik weet dat gelukkig zijn niet (alleen) daarmee samenhangt, maar op de een om de een of andere reden blijf ik dat wel koppelen aan gelukkig(er) zijn.

Hoerabanaan schreef: ↑

30-05-2023 15:15

Mijn tip zal niet altijd werken, want iedereen heeft dagen dat ze weet dat je beter niet kunt snoepen en toch kun je het niet laten. Soms moeten we blijkbaar afwijken van wat goed en gezond voor ons is.

Maar wat ik je in alles zou willen toewensen is om je definitie van succes eens onder de loep te nemen. Van het leven genieten en alles wat daarin is, hóeft niks te maken te hebben met hoeveel kinderen je krijgt of hoe groot je huis is. Mensen zijn geneigd te denken dat als je dat allemaal 'hebt' je dan vanzelf gelukkig bent. Maar geluk is iets wat je ervaart tussen je eigen twee oren (er vanuit gaande dat je geen honger hoeft te lijden of hoeft te vrezen voor je veiligheid/dak boven je hoofd).

Probeer wat meer te kijken naar de dingen in jouw leven die rijkdom brengen en als je denkt dat er dingen zijn die beter mogen, probeer ze dan binnen jouw mogelijkheden wat meer in je leven te brengen. Want uiteindelijk zijn mensen gelukkig als ze een eigen plekje hebben (hoe klein ook) die ze thuis kunnen noemen en meningsvolle relaties hebben met anderen en kunnen leven naar hun passies, aanleg en interesses.
Ben je blij met je daginvulling? Ben je blij met je vriendschappen? Je hobby's? Is je huis je thuis? Doe je de dingen waar je inspiratie en energie uit krijgt? Kortom, wat kan jóuw leven je bieden om daarin plezier te ervaren? Dan wordt het leven van je ex vanzelf ook minder belangrijk.

Het gaat ten slotte niet om hoe succesvol anderen jouw leven vinden, maar hoe je dat zelf ervaart. Want zou het je wérkelijk wat uitmaken wat anderen van je vinden, als je in je knusse huisje zou zitten en gelukkig zijn met kijken naar de sterrenhemel en proosten samen met een gezellige vriendschap aan je zijde? Dan is je leven op dat moment toch precies goed?

Een vroegere psycholoog heeft me ooit dezelfde opdracht gegeven: wat betekent rust en gelukkig zijn voor jou?
Ik heb dat nog steeds niet kunnen invullen. Maar je geeft me wel weer het zetje om dat weer te onderzoeken.
Wat mij het meest waard is, is dat mijn kinderen gelukkig en gezond zijn. Dat zou ik nooit willen inruilen voor iets anders. Ik weet niet goed wat ze van de huidige situatie vinden. Ik heb vaak het gevoel dat ik ze op materieel vlak veel tekort doe, maar ik hoor ze er nooit echt over. Het zit meer in mijn hoofd waarschijnlijk.

Als ik moet benoemen wat mij gelukkig zou maken (los van het wel of niet succes hebben van mijn ex) of waar ik van kan genieten kom ik toch uit op
-(Mentale) gezondheid
-Fijne mensen om mij heen (willen)
-Een leuk ingerichte woning (daar is nog werk aan de winkel)
-Leuke uitstapjes kunnen doen met (soms) de kinderen, vrienden en alleen
-Wandelen in de natuur (is hier bij mij niet zo 123 om de hoek, maar ik zou op zich wel de verplaatsing kunnen maken een paar x per week)
-en de lijst is vast nog langer als ik er nog verder over na ga denken
-Geen idee of ik een nieuwe relatie erbij moet zetten. Op dit moment vind ik het wel goed zo zonder.

lemoos2 schreef: ↑

30-05-2023 15:34

En inhakend op wat Belgali schrijft: het is toch ook een loser. Iedereen die hem kent weet dat hij nog twee kinderen ergens heeft. En hij weet ook dat iedereen dat in zijn/haar achterhoofd heeft zitten. Mensen zullen altijd een bepaalde gereserveerdheid hebben naar hem. En haar (wie wil er nou zo’n vent, dan mankeer je zelf toch ook wat essentiële onderdelen).
Al zouden ze leugens geloven over dat jij de kwade ‘hex’ bent die de kinderen bij hem zou weghouden, iedereen ziet dat hij geen poot uitsteekt om dat te veranderen. Dit soort mensen zijn bevlekt. En al doen ze alsof ze dat niet zien of merken aan anderen, ze weten het wel degelijk dat anderen hen zien als defect op de een of andere manier.

Eigenlijk weten niet veel mensen het, ze zijn verhuisd naar een andere stad en daar een heel nieuw leven begonnen. De mensen die hen nu kennen weten niks van hun verleden. Ze doen alsof ze elkaars eerste liefde zijn en dat door hun toedoen nooit een ander gezin is opgeblazen. Alsof dat zijn 1e vrouw en eerste kinderen zijn. Dus niemand kent hun verleden.

Maar weet je, door dit allemaal opnieuw zo op te schrijven besef ik het toch wel 2 sneue mensen zijn waar ik helemaal niet jaloers op zou hoeven zijn. Zou echt niet zo in het leven willen staan.

Pontipiene schreef: ↑

04-06-2023 14:55

Dan hebben ze een dirty little secret, dus nog steeds een besmet stel.

Klopt! Alleen hij en zij lopen met het werkelijke verhaal in hun hoofd rond.
Bewust ver weg verhuisd om niet geconfronteerd te worden met mensen die hun verleden kennen.

Zegt genoeg over hoe goéd ze weten dat het allemaal niet door de beugel kon, maar nu hoeven ze zich in hun nieuwe woonplaats (nieuwe vrienden, nieuw werk, nieuwe buren etc) niet druk over te maken. NIEMAND die weet dat hij nóg 2 kinderen heeft rondlopen en dat ze al vanaf mijn 1e zwangerschap met elkaar in ONS huis in bed lagen.
Nieuwe stad = een schone lei


Maar goed, ik neem de tips, adviezen en eyeopeners hier van harte! Hebben me wel tot denken gezet en mooie inzichten gegeven.
Dankbaar!