Relaties
alle pijlers
Je leven vergelijken met dat van je ex
vrijdag 28 april 2023 om 10:26
Onlangs heb ik mijn laatste lat relatie verbroken (elkaar 10 jaar gekend) en ik merkte dat ik last kreeg van gedachtes en gevoelens waar ik me heel hard voor schaam maar niet weg kan drukken.
Ik ging mijn leven weer vergelijken met dat van mijn ex man (vader van mijn kinderen).
Ik ben al een hele tijd chronisch ziek, werken zit er voorlopig niet in, woon veel te klein, voed 2 pubers alleen op, nu weer relatieloos, moet elke maand gigantisch op de kleintjes letten en heb regelmatig veel kopzorgen over het grootbrengen van de kinderen zonder een andere opvoeder naast mij.
Ex: nóg steeds samen met de vrouw waar hij me tijdens ons huwelijk jarenlang mee bedroog, 4 kinderen samen, gigantisch groot huis met veel tuin, garage en veel slaapkamers, bekommert zich niet om zijn 2 oudste kinderen die we samen kregen maar is wél een fantastische vader voor zijn 2e leg, living his best life... en ik die nu deze gevoelens van onrecht en boosheid ervaar terwijl ik er boven hoor te staan en zeker na zoveel jaar.
Ik denk dat het ook komt omdat mijn laatste relatie niet is geworden wat ik had gehoopt en ik ga reflecteren op de relatie dáárvoor. Maar toch bekruipt mij het gevoel dat ik zit te wachten op een soort karma ofzo (omdat ik zijn 1e leg mag gaan zitten opvoeden en hij zijn handen er vanaf heeft getrokken, sterker nog zijn eigen kids heeft geghost en zijn 2e leg wél de beste papa heeft gekregen) en ik schaam me heel hard dat ik met deze gevoelens rondloop.
Is dit herkenbaar of moet ik me nog meer heel hard schamen om zulke gedachtes en gevoelens?
(Ps misschien verwijder ik dit topic later, ook al is het met risico van een ban)
Ik ging mijn leven weer vergelijken met dat van mijn ex man (vader van mijn kinderen).
Ik ben al een hele tijd chronisch ziek, werken zit er voorlopig niet in, woon veel te klein, voed 2 pubers alleen op, nu weer relatieloos, moet elke maand gigantisch op de kleintjes letten en heb regelmatig veel kopzorgen over het grootbrengen van de kinderen zonder een andere opvoeder naast mij.
Ex: nóg steeds samen met de vrouw waar hij me tijdens ons huwelijk jarenlang mee bedroog, 4 kinderen samen, gigantisch groot huis met veel tuin, garage en veel slaapkamers, bekommert zich niet om zijn 2 oudste kinderen die we samen kregen maar is wél een fantastische vader voor zijn 2e leg, living his best life... en ik die nu deze gevoelens van onrecht en boosheid ervaar terwijl ik er boven hoor te staan en zeker na zoveel jaar.
Ik denk dat het ook komt omdat mijn laatste relatie niet is geworden wat ik had gehoopt en ik ga reflecteren op de relatie dáárvoor. Maar toch bekruipt mij het gevoel dat ik zit te wachten op een soort karma ofzo (omdat ik zijn 1e leg mag gaan zitten opvoeden en hij zijn handen er vanaf heeft getrokken, sterker nog zijn eigen kids heeft geghost en zijn 2e leg wél de beste papa heeft gekregen) en ik schaam me heel hard dat ik met deze gevoelens rondloop.
Is dit herkenbaar of moet ik me nog meer heel hard schamen om zulke gedachtes en gevoelens?
(Ps misschien verwijder ik dit topic later, ook al is het met risico van een ban)
hanaa wijzigde dit bericht op 28-04-2023 13:30
4.41% gewijzigd
maandag 1 mei 2023 om 20:38
Daar zit geen enkel verband tussen. Dat je eerdere relatie geen stand hield heeft geen verband met dat deze relatie ook voorbij is. Je bent zelf ook een heel ander persoon als bij je ex man want nu zie je dat een relatie je niet gelukkig maakt dan maak je dat bespreekbaar en als het je dan nog niet bevalt verbreek je deze.Hanaa schreef: ↑01-05-2023 20:14Jawel heb best lang therapie gehad en die heeft me zeker goed gedaan.
Alleen nav mijn laatste breuk dacht ik weer van: shittttt hè waarom lukt het bedriegende ex-man wel een leuk leven op te bouwen met de persoon die willens en wetens meedeed aan dat bedrog en waarom loopt mijn 2e lange relatie nou op de klippen terwijl ik met een zuivere intentie erin ben gestapt?
Misschien projecteer ik de boosheid of de teleurstelling in mijn laatste partner op mijn ex-man, terwijl ik diep van binnen weet dat mijn laatste breuk niks te maken heeft met zijn geluk.
En wie weet is er op dit moment ook wel een scheiding in gang bij je ex man. Je maakt zijn relatie mooier in je hoofd dan deze waarschijnlijk is.
dinsdag 30 mei 2023 om 13:35
Ik weet dat het 2 verschillende relaties en 2 verschillende mannen zijn, maar iets in mij frustreert mij dat ik toch binnen deze laatste relatie niet heb kunnen vinden wat ik zocht en dat het ex wel gelukt is.pindakaasmetnootjes schreef: ↑01-05-2023 20:38Daar zit geen enkel verband tussen. Dat je eerdere relatie geen stand hield heeft geen verband met dat deze relatie ook voorbij is. Je bent zelf ook een heel ander persoon als bij je ex man want nu zie je dat een relatie je niet gelukkig maakt dan maak je dat bespreekbaar en als het je dan nog niet bevalt verbreek je deze.
En wie weet is er op dit moment ook wel een scheiding in gang bij je ex man. Je maakt zijn relatie mooier in je hoofd dan deze waarschijnlijk is.
Hij ligt zeker niet in een scheiding. Ze zijn onlangs verhuisd naar een nóg groter huis en zijn vrouw is opnieuw in verwachting, kindje nummer 5....
En ja het is slikken als ik zie dat het leven van een misbruiker (en een kinderverwaarlozer) zo goed loopt.
De vraag is waarom ik na zoveel jaar mijn leven nog steeds vergelijk met dat van hen? Ik blijf zitten met een gevoel van onrecht, terwijl ik weet dat ik het moet loslaten en moet stoppen met de "wanneer komt zijn karma" gedachte.
Het mislukken van mijn eigen relatie (gevoel van falen) draagt er volgens mij wel aan bij.
hanaa wijzigde dit bericht op 30-05-2023 13:40
8.20% gewijzigd
dinsdag 30 mei 2023 om 13:39
dinsdag 30 mei 2023 om 13:41
Ik denk dat zijn "succes" mijn gevoel van mislukking (ofzo) weerspiegelt...Vage schreef: ↑30-05-2023 13:39Er is al heel veel over gezegd.
Maar loslaten is geen kwestie van kunnen maar van willen.
Je wil die gedachte dus niet loslaten. Je kiest hier zelf voor, om te blijven vergelijken. Blijkbaar brengt het je iets. Onderzoek wat dat is. Misschien wil je daarna wel gaan loslaten.
dinsdag 30 mei 2023 om 13:47
Een gevoel waar je vrijwillig aan vasthoudt.
En dat is niet erg, als dat nu is wat jij nodig hebt, waar je nu bent. Als je de moed nog niet hebt om dat los te laten.
Ik heb een vriendin die pas 20 jaar naar de scheiding weer is gaan leven. Dat ging met vallen en opstaan, het was niet fraai in het begin. En nog steeds heeft ze wel eens dagen dat ze denkt, het lukt me niet.
En dat is niet erg, als dat nu is wat jij nodig hebt, waar je nu bent. Als je de moed nog niet hebt om dat los te laten.
Ik heb een vriendin die pas 20 jaar naar de scheiding weer is gaan leven. Dat ging met vallen en opstaan, het was niet fraai in het begin. En nog steeds heeft ze wel eens dagen dat ze denkt, het lukt me niet.
dinsdag 30 mei 2023 om 14:02
Oh wat erg! Dat is ook mijn gevoel nu. Alsof ik niet kan ademen tot karma is gepasseerd.Vage schreef: ↑30-05-2023 13:47Een gevoel waar je vrijwillig aan vasthoudt.
En dat is niet erg, als dat nu is wat jij nodig hebt, waar je nu bent. Als je de moed nog niet hebt om dat los te laten.
Ik heb een vriendin die pas 20 jaar naar de scheiding weer is gaan leven. Dat ging met vallen en opstaan, het was niet fraai in het begin. En nog steeds heeft ze wel eens dagen dat ze denkt, het lukt me niet.
Maar ik wil op het punt komen dat het mij NIKS meer kan schelen, al hebben ze een eigen kasteel en zouden ze nog 5 kinderen met elkaar krijgen.
Zo'n mindset wil ik!
hanaa wijzigde dit bericht op 30-05-2023 14:08
0.78% gewijzigd
dinsdag 30 mei 2023 om 14:03
dinsdag 30 mei 2023 om 14:04
De vraag die je jezelf misschien ook moet stellen is of dit gevoel van mislukking, tegenover succes, nu echt het gevolg is van de scheiding. Was het allemaal anders geweest als je niet was gescheiden? Had je je dan geen mislukking gevoeld? Dat is iets wat je helemaal niet weet, maar er is natuurlijk een kans dat je dan net zo goed op dit moment niet blij en vrolijk was geweest. Wat ik maar wil zeggen: het is iets in jou. Het staat los van hem, los van de scheiding, los van de mislukte relatie daarna. Al is het in zekere zin natuurlijk makkelijker om te geloven dat het daar wel iets mee te maken heeft, want dan hoef je zelf niet aan de bak. En realiseer je ook dat het je in feite een vrijbrief geeft om niet ten volle zelf te gaan leven. Je geeft je ex op deze manier de sleutel van je eigen leven in handen.
dinsdag 30 mei 2023 om 14:38
Je leven vergelijken met het leven mensen die je hebben gekwetst en/of (zeer) onredelijk hebben behandeld heeft geen zin, het maakt ongelukkig, maar het is wel begrijpelijk dat je het doet. Ik doe het zelf ook wel eens en het geeft nooit een goed gevoel. Jij hebt alleen met jouw levenspad te maken en niet die van je ex. Jij hebt andere uitdagingen en andere levenslessen dan hij. En misschien leert hij helemaal geen waardevolle levenslessen en dat is dan zijn manier van leven wat niets te maken heeft met jou.
Je vertelde in het stukje dat je niet geciteerd wilde hebben over hoe je zijn levenstandaard had verbeterd en dat hij toen achter je rug een in zijn ogen beter exemplaar zat te fêteren van jouw middelen. Wat je vertelt deed me denken aan een video die ik ooit zag: https://youtu.be/XPgBvIYAQcA en deze: https://youtu.be/RHrs1Sv4teE
Je zei dat je chronisch ziek bent, misschien is dit boek interessant voor je:https://www.bol.com/nl/nl/p/medical-med ... 091505939/
Je vertelde in het stukje dat je niet geciteerd wilde hebben over hoe je zijn levenstandaard had verbeterd en dat hij toen achter je rug een in zijn ogen beter exemplaar zat te fêteren van jouw middelen. Wat je vertelt deed me denken aan een video die ik ooit zag: https://youtu.be/XPgBvIYAQcA en deze: https://youtu.be/RHrs1Sv4teE
Je zei dat je chronisch ziek bent, misschien is dit boek interessant voor je:https://www.bol.com/nl/nl/p/medical-med ... 091505939/
dinsdag 30 mei 2023 om 14:52
Je ziet hem als een winnaar op basis van wat ik noem "het facebook plaatje". Maar wat is hij eigenlijk echt ? Iemand die zijn eigen kinderen zo in de steek laat, kan ik niet anders zien dan een loser.
Dat gezegd zijnde maakt het jouw verdriet/pijn/rouw niet minder. Beter is het om niet te vergelijken en zelfs niets meer van hem te weten/willen weten. Maar als je gaat vergelijken, doe dat dan niet alleen met wat er niet is (materialisme), maar ook met wat er wel is: gezelligheid, eerlijkheid, etc. Op het einde van je leven kan jij met trots terugkijken dat je er altijd bent geweest voor je kinderen.
En als je gezondheid het toelaat: een fysieke hobby zoals boksen bijvoorbeeld, waarbij je in gedachten hem helemaal verrot slaat en je er zo een hoop frustratie en boosheid uit krijgt.
Dat gezegd zijnde maakt het jouw verdriet/pijn/rouw niet minder. Beter is het om niet te vergelijken en zelfs niets meer van hem te weten/willen weten. Maar als je gaat vergelijken, doe dat dan niet alleen met wat er niet is (materialisme), maar ook met wat er wel is: gezelligheid, eerlijkheid, etc. Op het einde van je leven kan jij met trots terugkijken dat je er altijd bent geweest voor je kinderen.
En als je gezondheid het toelaat: een fysieke hobby zoals boksen bijvoorbeeld, waarbij je in gedachten hem helemaal verrot slaat en je er zo een hoop frustratie en boosheid uit krijgt.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
dinsdag 30 mei 2023 om 14:55
dat gaat niet vanzelf
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 30 mei 2023 om 15:15
Mijn tip zal niet altijd werken, want iedereen heeft dagen dat ze weet dat je beter niet kunt snoepen en toch kun je het niet laten. Soms moeten we blijkbaar afwijken van wat goed en gezond voor ons is.
Maar wat ik je in alles zou willen toewensen is om je definitie van succes eens onder de loep te nemen. Van het leven genieten en alles wat daarin is, hóeft niks te maken te hebben met hoeveel kinderen je krijgt of hoe groot je huis is. Mensen zijn geneigd te denken dat als je dat allemaal 'hebt' je dan vanzelf gelukkig bent. Maar geluk is iets wat je ervaart tussen je eigen twee oren (er vanuit gaande dat je geen honger hoeft te lijden of hoeft te vrezen voor je veiligheid/dak boven je hoofd).
Probeer wat meer te kijken naar de dingen in jouw leven die rijkdom brengen en als je denkt dat er dingen zijn die beter mogen, probeer ze dan binnen jouw mogelijkheden wat meer in je leven te brengen. Want uiteindelijk zijn mensen gelukkig als ze een eigen plekje hebben (hoe klein ook) die ze thuis kunnen noemen en meningsvolle relaties hebben met anderen en kunnen leven naar hun passies, aanleg en interesses.
Ben je blij met je daginvulling? Ben je blij met je vriendschappen? Je hobby's? Is je huis je thuis? Doe je de dingen waar je inspiratie en energie uit krijgt? Kortom, wat kan jóuw leven je bieden om daarin plezier te ervaren? Dan wordt het leven van je ex vanzelf ook minder belangrijk.
Het gaat ten slotte niet om hoe succesvol anderen jouw leven vinden, maar hoe je dat zelf ervaart. Want zou het je wérkelijk wat uitmaken wat anderen van je vinden, als je in je knusse huisje zou zitten en gelukkig zijn met kijken naar de sterrenhemel en proosten samen met een gezellige vriendschap aan je zijde? Dan is je leven op dat moment toch precies goed?
Maar wat ik je in alles zou willen toewensen is om je definitie van succes eens onder de loep te nemen. Van het leven genieten en alles wat daarin is, hóeft niks te maken te hebben met hoeveel kinderen je krijgt of hoe groot je huis is. Mensen zijn geneigd te denken dat als je dat allemaal 'hebt' je dan vanzelf gelukkig bent. Maar geluk is iets wat je ervaart tussen je eigen twee oren (er vanuit gaande dat je geen honger hoeft te lijden of hoeft te vrezen voor je veiligheid/dak boven je hoofd).
Probeer wat meer te kijken naar de dingen in jouw leven die rijkdom brengen en als je denkt dat er dingen zijn die beter mogen, probeer ze dan binnen jouw mogelijkheden wat meer in je leven te brengen. Want uiteindelijk zijn mensen gelukkig als ze een eigen plekje hebben (hoe klein ook) die ze thuis kunnen noemen en meningsvolle relaties hebben met anderen en kunnen leven naar hun passies, aanleg en interesses.
Ben je blij met je daginvulling? Ben je blij met je vriendschappen? Je hobby's? Is je huis je thuis? Doe je de dingen waar je inspiratie en energie uit krijgt? Kortom, wat kan jóuw leven je bieden om daarin plezier te ervaren? Dan wordt het leven van je ex vanzelf ook minder belangrijk.
Het gaat ten slotte niet om hoe succesvol anderen jouw leven vinden, maar hoe je dat zelf ervaart. Want zou het je wérkelijk wat uitmaken wat anderen van je vinden, als je in je knusse huisje zou zitten en gelukkig zijn met kijken naar de sterrenhemel en proosten samen met een gezellige vriendschap aan je zijde? Dan is je leven op dat moment toch precies goed?
dinsdag 30 mei 2023 om 15:34
En inhakend op wat Belgali schrijft: het is toch ook een loser. Iedereen die hem kent weet dat hij nog twee kinderen ergens heeft. En hij weet ook dat iedereen dat in zijn/haar achterhoofd heeft zitten. Mensen zullen altijd een bepaalde gereserveerdheid hebben naar hem. En haar (wie wil er nou zo’n vent, dan mankeer je zelf toch ook wat essentiële onderdelen).
Al zouden ze leugens geloven over dat jij de kwade ‘hex’ bent die de kinderen bij hem zou weghouden, iedereen ziet dat hij geen poot uitsteekt om dat te veranderen. Dit soort mensen zijn bevlekt. En al doen ze alsof ze dat niet zien of merken aan anderen, ze weten het wel degelijk dat anderen hen zien als defect op de een of andere manier.
Al zouden ze leugens geloven over dat jij de kwade ‘hex’ bent die de kinderen bij hem zou weghouden, iedereen ziet dat hij geen poot uitsteekt om dat te veranderen. Dit soort mensen zijn bevlekt. En al doen ze alsof ze dat niet zien of merken aan anderen, ze weten het wel degelijk dat anderen hen zien als defect op de een of andere manier.
dinsdag 30 mei 2023 om 16:27
Mooi gezegdMurgatroyd schreef: ↑28-04-2023 16:01Een gewone vrouw die geen model is kan ook "beter" krijgen dan iemand die slaat.
dinsdag 30 mei 2023 om 17:02
Ik lees je OP TO en ik moet er zelfs een beetje om lachen omdat het voor mij zó herkenbaar is. Ik heb een paar exen en ze hebben allemaal een welvarender leven dan ik. Niet dat ik ongelukkig ben hoor, maar zíj wentelen zich in weelde en ze hebben een langdurige partner. Ik ben vooral aan het ploetermoederen geweest en rijk ben ik nooit geworden.
Toch zou ik niet met ze willen ruilen. Ik wil hun koophuis, hun rijkdom, hun vakanties niet. Misschien is het raar, maar met minder voel ik me juist weer gelukkiger. Ik geniet van de eenvoud om me heen en de vrijheid die ik nu heb: sociaal en financieel: ik hoef ook niet extreem veel uit te geven.
De kinderen heb ik tenminste altijd bij me gehad, en dat maakt me blij: ik heb ze nooit laten vallen. Net zoals jij dat ook niet hebt gedaan. Ze hebben dan misschien geen vader, maar ze hebben jou, op wie ze altijd kunnen rekenen.
Dat is veel meer waard dan een groot huis en een flink banksaldo.
Toch zou ik niet met ze willen ruilen. Ik wil hun koophuis, hun rijkdom, hun vakanties niet. Misschien is het raar, maar met minder voel ik me juist weer gelukkiger. Ik geniet van de eenvoud om me heen en de vrijheid die ik nu heb: sociaal en financieel: ik hoef ook niet extreem veel uit te geven.
De kinderen heb ik tenminste altijd bij me gehad, en dat maakt me blij: ik heb ze nooit laten vallen. Net zoals jij dat ook niet hebt gedaan. Ze hebben dan misschien geen vader, maar ze hebben jou, op wie ze altijd kunnen rekenen.
Dat is veel meer waard dan een groot huis en een flink banksaldo.
dinsdag 30 mei 2023 om 18:05
*Sikkepit* schreef: ↑28-04-2023 12:02Wat ik ga zeggen klinkt misschien niet aardig, maar is de kern van jouw wrok en wrevel richting je ex eigenlijk niet op jezelf gericht?
Hoe lang het ook geleden is, ik herinner me je de vele topics over je ex en hoe hij je behandelde. Heel veel forummers hebben toen eindeloos geprobeerd je ogen te openen en je aan te zetten tot actie en uit die giftige relatie te stappen. Maar je bleef vasthouden aan een illusie tegen beter weten in. Met alle nare gevolgen van dien.
Ook in je meest recente relatie bleek je geneigd je ogen te sluiten voor de realiteit en door te gaan met iets wat in de basis niet goed is. Dat zie je nu achteraf wel.
Ik vraag me af of de weg om van je ondermijnende gedachten en gevoelens af te komen niet is om met hulp te onderzoeken waarom je jezelf kennelijk zo weinig waard vindt dat je jezelf min of meer gegijzeld houdt in voor jou schadelijke situaties en zelfs daarin blijft als praktisch iedereen kan zien dat het verkeerd af gaat lopen.
Ik heb best al veel topics van jou gelezen en ik zie een patroon dat je, als het om zelfzorg, assertiviteit en gezonde keuzes gaat, je heel erg passief en vermijdend opstelt.
Ik denk dat er veel te winnen is en je jezelf best wel zou kunnen bevrijden van een stuk mentale last, als je hiermee aan de slag zou gaan. En dat gun ik je ook want ik heb je ook al vaak genoeg zien worstelen met jezelf en het leven.
Zo ontzettend eens met deze post!
Ik schrik serieus van sommige berichten die ik hier lees. Ik begrijp heel goed de posts mbt het mindere geluk iemand zijn/haar ex gunt, maar woorden als ‘1e leg’ gebruiken ipv ‘kinderen’, dat vind ik haast misdadig. Net zoals je ex dood wensen en dansen op zijn graf, nog boven het verdriet van je kinderen die dus hun vader kwijtraken, dat heeft duidelijk wel wat therapie nodig. Poeh!
Live Life to the fullest
dinsdag 30 mei 2023 om 18:18
Exact dit! Kinderen hebben nooit om specifieke vader of moeder gevraagd (zelfs niet om überhaupt geboren te worden), partners hebben deze keuze wél voor hen gemaakt. Maar goed dat ouders ook niet de keuze kunnen maken vader/moeder compleet uit te sluiten, zelfs dood te wensen (!??). Neem verantwoordelijkheid voor je eigen (soms foute) keuzes ipv ze op jezelf te betrekken over de rug van kinderen.Murgatroyd schreef: ↑28-04-2023 12:29Ik vind de uitdrukking "[1e/2e] leg" ook wanstaltig en al helemaal als het om je eigen leg gaat.
Je zou ook kunnen denken 'hij is een lul maar dankzij hem zijn deze fantastische mensen op de wereld en daar mag ik nu mee samenleven' of zoiets, weet ik veel
En Hanaa, het mislukken van je huidige/toekomstige relaties heeft helemaal niets te maken met je ex en zijn huidige leven. Niets zo onaantrekkelijk als een verbitterde vrouw die haar verleden niet heeft verwerkt en alle tegenslagen maar blijft terugwerpen richting ex. Dit steeds blijven doen is een excuus voor jezelf om maar niet te hoeven verwerken en de confrontatie met jezelf aan te gaan.
Live Life to the fullest
dinsdag 30 mei 2023 om 18:19
Lieneke schreef: ↑30-05-2023 17:02Ik lees je OP TO en ik moet er zelfs een beetje om lachen omdat het voor mij zó herkenbaar is. Ik heb een paar exen en ze hebben allemaal een welvarender leven dan ik. Niet dat ik ongelukkig ben hoor, maar zíj wentelen zich in weelde en ze hebben een langdurige partner. Ik ben vooral aan het ploetermoederen geweest en rijk ben ik nooit geworden.
Toch zou ik niet met ze willen ruilen. Ik wil hun koophuis, hun rijkdom, hun vakanties niet. Misschien is het raar, maar met minder voel ik me juist weer gelukkiger. Ik geniet van de eenvoud om me heen en de vrijheid die ik nu heb: sociaal en financieel: ik hoef ook niet extreem veel uit te geven.
De kinderen heb ik tenminste altijd bij me gehad, en dat maakt me blij: ik heb ze nooit laten vallen. Net zoals jij dat ook niet hebt gedaan. Ze hebben dan misschien geen vader, maar ze hebben jou, op wie ze altijd kunnen rekenen.
Dat is veel meer waard dan een groot huis en een flink banksaldo.
Live Life to the fullest
dinsdag 30 mei 2023 om 18:21
Alsof vetgedrukte een mens automatisch gelukkiger maakt!?MollyLolly schreef: ↑28-04-2023 16:16Absoluut! Maar ik heb niet de keus uit 100en mannen bedoel ik.
Live Life to the fullest
dinsdag 30 mei 2023 om 19:55
Bedankt voor de inzichten!
De onvrede zit inderdaad voor mezelf. Ik vind hem en haar twee nare mensen en ik weet absoluut dat ik me niet moet richten op hun succes.
Het is meer dat ik na de breuk met mijn laatste partner zoiets had van: wat heb ik de laatste 10 jaar uit mijn leven kunnen halen?
Het antwoord was niet bevredigend...
Terugkijkend dacht ik dat het "the only way is up" zou zijn, maar het werd ploeteren en overleven en ik raakte zelf ook alsmaar meer verbitterd.
Ja ik woon klein, zonder tuin of balkon: waarom kan ik daar toch niet iets moois van maken?
Ja ik ben chronisch ziek, waarom haal ik geen plezier uit wat nog wel mogelijk is (en er is genoeg leuks over om te doen, maar ik lijk er de schoonheid niet (meer) van in te zien, want (en hier komt 'ie) : het is voor mijn gevoel allemaal nét niet.
Niet hoe ik het me vroeger had voorgesteld.
Ja ik zou heel graag met vriendinnen van vroeger willen afspreken maar ik heb alle contacten laten uitdoven, want ik schaam me dood voor mijn situatie (gescheiden, flatje achterstandsbuurtje, geen carrière meer, de kloof is te groot) maar ik mis mijn vroeger leventje wel. Nu ik dit schrijf besef ik het heel goed: IK MIS MIJN VROEGER LEVEN: de lol, het plezier, de dromen, het uitgaan etc. Ik leef heel passief op dit moment. Deels omdat ik door mijn cvs en fibro heel erg mijn grenzen moet bewaken en moet oppassen niet teveel energie te verliezen. Tegelijkertijd denk ik nu dat mijn fixatie op ex zijn succesvol leven, kan komen door het gebrek aan lol en plezier in mijn eigen leven...
De onvrede zit inderdaad voor mezelf. Ik vind hem en haar twee nare mensen en ik weet absoluut dat ik me niet moet richten op hun succes.
Het is meer dat ik na de breuk met mijn laatste partner zoiets had van: wat heb ik de laatste 10 jaar uit mijn leven kunnen halen?
Het antwoord was niet bevredigend...
Terugkijkend dacht ik dat het "the only way is up" zou zijn, maar het werd ploeteren en overleven en ik raakte zelf ook alsmaar meer verbitterd.
Ja ik woon klein, zonder tuin of balkon: waarom kan ik daar toch niet iets moois van maken?
Ja ik ben chronisch ziek, waarom haal ik geen plezier uit wat nog wel mogelijk is (en er is genoeg leuks over om te doen, maar ik lijk er de schoonheid niet (meer) van in te zien, want (en hier komt 'ie) : het is voor mijn gevoel allemaal nét niet.
Niet hoe ik het me vroeger had voorgesteld.
Ja ik zou heel graag met vriendinnen van vroeger willen afspreken maar ik heb alle contacten laten uitdoven, want ik schaam me dood voor mijn situatie (gescheiden, flatje achterstandsbuurtje, geen carrière meer, de kloof is te groot) maar ik mis mijn vroeger leventje wel. Nu ik dit schrijf besef ik het heel goed: IK MIS MIJN VROEGER LEVEN: de lol, het plezier, de dromen, het uitgaan etc. Ik leef heel passief op dit moment. Deels omdat ik door mijn cvs en fibro heel erg mijn grenzen moet bewaken en moet oppassen niet teveel energie te verliezen. Tegelijkertijd denk ik nu dat mijn fixatie op ex zijn succesvol leven, kan komen door het gebrek aan lol en plezier in mijn eigen leven...
dinsdag 30 mei 2023 om 20:06
dinsdag 30 mei 2023 om 20:18
Ik denk ook dat dit waar is.lemoos2 schreef: ↑30-05-2023 15:34En inhakend op wat Belgali schrijft: het is toch ook een loser. Iedereen die hem kent weet dat hij nog twee kinderen ergens heeft. En hij weet ook dat iedereen dat in zijn/haar achterhoofd heeft zitten. Mensen zullen altijd een bepaalde gereserveerdheid hebben naar hem. En haar (wie wil er nou zo’n vent, dan mankeer je zelf toch ook wat essentiële onderdelen).
Al zouden ze leugens geloven over dat jij de kwade ‘hex’ bent die de kinderen bij hem zou weghouden, iedereen ziet dat hij geen poot uitsteekt om dat te veranderen. Dit soort mensen zijn bevlekt. En al doen ze alsof ze dat niet zien of merken aan anderen, ze weten het wel degelijk dat anderen hen zien als defect op de een of andere manier.
dinsdag 30 mei 2023 om 20:20
Ik ben begin 40..
Ja stom hè, dat ik de fixatie op een ander zijn leven ligt ipv wat ik er voor mezelf (in deze omstandigheden) voor mezelf uit kan halen.
dinsdag 30 mei 2023 om 20:20
Ik heb dit ook, ik heb je een pb gestuurd.Hanaa schreef: ↑30-05-2023 19:55Bedankt voor de inzichten!
De onvrede zit inderdaad voor mezelf. Ik vind hem en haar twee nare mensen en ik weet absoluut dat ik me niet moet richten op hun succes.
Het is meer dat ik na de breuk met mijn laatste partner zoiets had van: wat heb ik de laatste 10 jaar uit mijn leven kunnen halen?
Het antwoord was niet bevredigend...
Terugkijkend dacht ik dat het "the only way is up" zou zijn, maar het werd ploeteren en overleven en ik raakte zelf ook alsmaar meer verbitterd.
Ja ik woon klein, zonder tuin of balkon: waarom kan ik daar toch niet iets moois van maken?
Ja ik ben chronisch ziek, waarom haal ik geen plezier uit wat nog wel mogelijk is (en er is genoeg leuks over om te doen, maar ik lijk er de schoonheid niet (meer) van in te zien, want (en hier komt 'ie) : het is voor mijn gevoel allemaal nét niet.
Niet hoe ik het me vroeger had voorgesteld.
Ja ik zou heel graag met vriendinnen van vroeger willen afspreken maar ik heb alle contacten laten uitdoven, want ik schaam me dood voor mijn situatie (gescheiden, flatje achterstandsbuurtje, geen carrière meer, de kloof is te groot) maar ik mis mijn vroeger leventje wel. Nu ik dit schrijf besef ik het heel goed: IK MIS MIJN VROEGER LEVEN: de lol, het plezier, de dromen, het uitgaan etc. Ik leef heel passief op dit moment. Deels omdat ik door mijn cvs en fibro heel erg mijn grenzen moet bewaken en moet oppassen niet teveel energie te verliezen. Tegelijkertijd denk ik nu dat mijn fixatie op ex zijn succesvol leven, kan komen door het gebrek aan lol en plezier in mijn eigen leven...
dinsdag 30 mei 2023 om 20:21
Ach TO, ik begrijp je wel. Ik had vroeger ook een heel ander en mooier leven voor ogen. Maar zo perfect is het niet geworden. Je hebt nu ook pubers om je heen, dat maakt het ouderschap, en zeker wanneer je alleenstaand bent, er niet bepaald gemakkelijk op. Maar het gaat voorbij en na afloop kun je trots zijn op jezelf: ondanks alles wat moeilijk was heb je je kinderen toch maar mooi groot gekregen. Ze zullen je vast dankbaar zijn, wanneer ze zich realiseren wat je allemaal gedaan en gelaten hebt uit liefde voor hen.
En wat is nou een "succesvol leven"?
Een groot huis, vakantievluchten over de hele wereld, een blinkende carriere?
We hebben allemaal buikgriep, snotneuzen, spierpijn, bad hair days, stinkende oksels, zorgen om de ouderdom, een lelijke kop als we 's ochtends in de spiegel kijken. Waarom zou hun leven "succesvoller" zijn dan dat van jou? Zijn ze aardiger, liefdevoller, behulpzamer?
Ik waag het te betwijfelen.
Staar je er niet blind op, schaam jezelf niet meer en probeer te bedenken wat je leuk vindt, ook al is het "net niet". Want het meeste in het leven is "net niet".
Nog lang geen 8, maar wel een 6, waar je trots op mag zijn omdat het je niet op een gouden lepel is aangedragen. Een 6 kan een 7 worden, een 7 een 8.
Maar we leven allemaal met vijfjes en zesjes hoor. En soms met nog minder.
Net als die carrieretijgers in dat grote huis.
En wat is nou een "succesvol leven"?
Een groot huis, vakantievluchten over de hele wereld, een blinkende carriere?
We hebben allemaal buikgriep, snotneuzen, spierpijn, bad hair days, stinkende oksels, zorgen om de ouderdom, een lelijke kop als we 's ochtends in de spiegel kijken. Waarom zou hun leven "succesvoller" zijn dan dat van jou? Zijn ze aardiger, liefdevoller, behulpzamer?
Ik waag het te betwijfelen.
Staar je er niet blind op, schaam jezelf niet meer en probeer te bedenken wat je leuk vindt, ook al is het "net niet". Want het meeste in het leven is "net niet".
Nog lang geen 8, maar wel een 6, waar je trots op mag zijn omdat het je niet op een gouden lepel is aangedragen. Een 6 kan een 7 worden, een 7 een 8.
Maar we leven allemaal met vijfjes en zesjes hoor. En soms met nog minder.
Net als die carrieretijgers in dat grote huis.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
