Relaties
alle pijlers
Kan ik hem accepteren of loop ik weg?
woensdag 19 december 2007 om 05:45
Ik baal van mijn relatie. Hoe nu verder?
Om maar meteen met de deur in huis te vallen.
Hij is echt wel lief en een goede jongen, maar ik voel me eigenlijk nooit goed genoeg voor hem.
Niet dat hij niet geprobeerd heeft mij te laten zien dat dat wel zo is. Maar in mij is dat gevoel nooit weg gegaan.
Hij heeft in het begin van onze relatie ( de eerste anderhalf jaar.) nogal vaag gedaan over een vriendschap die omwille van onze relatie ook verbroken is. Ik heb er weleens over gepost.
Wij hadden er een duidelijke afspraak over: Hij zou haar niet meer bellen, sms-en, mailen of wat dan ook. En daar hield hij zich aan.
Maar ineens hoor ik van hem dat ze hem nog wel eens mailt, en hij zegt dat hij ze niet eens leest..
Laatst mailde ze per ongeluk (?) haar levensverhaal naar mijn vriend waarop 2 smeekmailtjes volgde of hij het asjeblieft niet wou lezen. En hij heeft haar een berichtje terug gestuurd waarin stond dat hij dat mailtje niet gelezen heeft en de zin: "Hoe het tussen ons is gelopen heeft met interne relatie problemen te maken." Leuk wel dat zij een ons hebben en wij een interne relatie..
Ik waardeer dat hij daar eerlijk over is geweest, maar heeft daarmee wel ONZE afspraak verbroken omdat hij het anders zo rot vond voor haar.
Op zich pleit die medemenselijkheid wel voor hem natuurlijk maar ik merk dat ik na drie jaar relatie niet meer met haar bezig wil zijn. En vind dat hij als hij dan toch op haar mail reageert en onze afspraak breekt, haar eerlijk had moeten zeggen niet meer te mailen. Doordat hij dit niet deed, mailde ze al snel weer terug natuurlijk met dat ze niet snapt wat ze verkeerd heeft gedaan en dat ze hem mist als gewone vriend. En dat ze hoop dat alles tussen ons goed is.
Het is een lullige situatie. Ook omdat ik wel duidelijk voor hem heb gekozen toen een vriend van mij ( en ik niet zelf..) voorbij ging aan onze relatie.
Daarbij begint het mij op te breken dat ik bij hem eerst moet praten en soms discussieren voor hij inziet dat er wat gebeuren moet. Hij werkt met mensen en is echt niet zo dom, maar als ik me rot of ziek voel moet ik eerst zelf aangeven dat het fijn is als hij bij me zou willen zijn, hij gaat gerust zijn eigen ding doen.
Ik klap daar een beetje van dicht.
Of als bij hem thuis de kraan lekt MOET het gemaakt worden want dat is te storend voor hem maar de kraan die bij mij lekt sinds hij eraan heeft gezeten om mijn cv bij te kunnen vullen, die moet ik maar op tijd dicht draaien is zijn advies.
Dat soort kleine dingen stoorde mij in het verleden niet zo erg als nu.
En ons sexleven is ook aan de magere kant. Ik voel me niet echt heel vrouwelijk en mis het idee dat hij me sexy vind.
We kroelen wel veel maar hij laat verder weinig blijken dat hij me sexy vind. Ik merk dat ik dat mis.
We willen gaan samenwonen en ik heb dat al enthousiast aan iedereen vertelt. Werd er helemaal blij van! Zijn reactie was dat ik dat niet moest doen omdat de verkoop van zijn huis nog wel even kan duren. En ik dan pas de mensen kon vertellen dat we gaan samenwonen. We hebben lang gepuzzeld over waar en hoe we gaan samenwonen dus toen die knoop door was en we de beslissing echt namen was ik zo blij als een ei. Maar blijkbaar vond hij mijn gejuig te vroeg?
Zijn nuchterheid doodt mijn enthousiasme geloof ik want het is voor mij net alsof ik met zo'n opmerking erop afgestraft wordt.
En wat eerst heugelijk nieuws was, is nu naar de achtergrond geschoven.
En het is alsof hij door op haar te reageren mijn gevoel een zetje in de verkeerde kant heeft gegeven.
Ik lig er nachten wakker van, zo ook deze nacht.. Ik dacht gelukkig te zijn maar voel me eind 2007 toch echt niet zo.
Hij smste vandaag, dat doet hij elke dag of even bellen, hartsikke lief van hem natuurlijk maar ik merk dat het me minder boeit of hij smst of belt. Mijn zin om ons sexleven op te peppen is er niet echt meer, ik heb al van alles geprobeerd.
Bovenstaande dingen houden me meer bezig dan onze positieve dingen die er ook nog steeds wel zijn natuurlijk. En ik hou wel van hem maar weet niet of ik nog langer ook gelukkig met hem kan zijn, of worden in de toekomst.
Kortom de twijfel heeft heel hard toegeslagen!!
Ik heb het er al met hem over gehad en we hebben besloten verder met elkaar te gaan, ik heb hem ook gezegd dat ik zo graag eens zou willen dat iemand voor mij kiest ZONDER dat ik er zo voor hoef te knokken!!
Ik heb zo de neiging om weg te lopen en voor mezelf te gaan kiezen!
Maar twijfel twijfel twijfel.
Ik ben niet meer de vrolijke blij met zichzelf meid die ik eens was.
Vind mezelf gewoon niet meer zo leuk.
Zoals je je voelt wanneer je ongesteld bent en allles niet leuk genoeg aan je is. ( herkenbaar?)
Het irriteert me dat ik me zo onzeker voel.
Misschien verschillen we gewoon te veel van insteek. Ben ik soms wat harder en soms wat enthousiaster. En hij nuchterder en egoistischer. Ik wat rustiger en serieuzer, hij wat grappiger en actiever ( zoals met sport.) Niet fouter beide menselijk.
De vraag is of ik dat kan accepteren zonder dat het ten kostte gaat van mijzelf?
Heerlijk dat ik even van me af kan schrijven. Reacties zijn welkom, bedankt voor het lezen.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen.
Hij is echt wel lief en een goede jongen, maar ik voel me eigenlijk nooit goed genoeg voor hem.
Niet dat hij niet geprobeerd heeft mij te laten zien dat dat wel zo is. Maar in mij is dat gevoel nooit weg gegaan.
Hij heeft in het begin van onze relatie ( de eerste anderhalf jaar.) nogal vaag gedaan over een vriendschap die omwille van onze relatie ook verbroken is. Ik heb er weleens over gepost.
Wij hadden er een duidelijke afspraak over: Hij zou haar niet meer bellen, sms-en, mailen of wat dan ook. En daar hield hij zich aan.
Maar ineens hoor ik van hem dat ze hem nog wel eens mailt, en hij zegt dat hij ze niet eens leest..
Laatst mailde ze per ongeluk (?) haar levensverhaal naar mijn vriend waarop 2 smeekmailtjes volgde of hij het asjeblieft niet wou lezen. En hij heeft haar een berichtje terug gestuurd waarin stond dat hij dat mailtje niet gelezen heeft en de zin: "Hoe het tussen ons is gelopen heeft met interne relatie problemen te maken." Leuk wel dat zij een ons hebben en wij een interne relatie..
Ik waardeer dat hij daar eerlijk over is geweest, maar heeft daarmee wel ONZE afspraak verbroken omdat hij het anders zo rot vond voor haar.
Op zich pleit die medemenselijkheid wel voor hem natuurlijk maar ik merk dat ik na drie jaar relatie niet meer met haar bezig wil zijn. En vind dat hij als hij dan toch op haar mail reageert en onze afspraak breekt, haar eerlijk had moeten zeggen niet meer te mailen. Doordat hij dit niet deed, mailde ze al snel weer terug natuurlijk met dat ze niet snapt wat ze verkeerd heeft gedaan en dat ze hem mist als gewone vriend. En dat ze hoop dat alles tussen ons goed is.
Het is een lullige situatie. Ook omdat ik wel duidelijk voor hem heb gekozen toen een vriend van mij ( en ik niet zelf..) voorbij ging aan onze relatie.
Daarbij begint het mij op te breken dat ik bij hem eerst moet praten en soms discussieren voor hij inziet dat er wat gebeuren moet. Hij werkt met mensen en is echt niet zo dom, maar als ik me rot of ziek voel moet ik eerst zelf aangeven dat het fijn is als hij bij me zou willen zijn, hij gaat gerust zijn eigen ding doen.
Ik klap daar een beetje van dicht.
Of als bij hem thuis de kraan lekt MOET het gemaakt worden want dat is te storend voor hem maar de kraan die bij mij lekt sinds hij eraan heeft gezeten om mijn cv bij te kunnen vullen, die moet ik maar op tijd dicht draaien is zijn advies.
Dat soort kleine dingen stoorde mij in het verleden niet zo erg als nu.
En ons sexleven is ook aan de magere kant. Ik voel me niet echt heel vrouwelijk en mis het idee dat hij me sexy vind.
We kroelen wel veel maar hij laat verder weinig blijken dat hij me sexy vind. Ik merk dat ik dat mis.
We willen gaan samenwonen en ik heb dat al enthousiast aan iedereen vertelt. Werd er helemaal blij van! Zijn reactie was dat ik dat niet moest doen omdat de verkoop van zijn huis nog wel even kan duren. En ik dan pas de mensen kon vertellen dat we gaan samenwonen. We hebben lang gepuzzeld over waar en hoe we gaan samenwonen dus toen die knoop door was en we de beslissing echt namen was ik zo blij als een ei. Maar blijkbaar vond hij mijn gejuig te vroeg?
Zijn nuchterheid doodt mijn enthousiasme geloof ik want het is voor mij net alsof ik met zo'n opmerking erop afgestraft wordt.
En wat eerst heugelijk nieuws was, is nu naar de achtergrond geschoven.
En het is alsof hij door op haar te reageren mijn gevoel een zetje in de verkeerde kant heeft gegeven.
Ik lig er nachten wakker van, zo ook deze nacht.. Ik dacht gelukkig te zijn maar voel me eind 2007 toch echt niet zo.
Hij smste vandaag, dat doet hij elke dag of even bellen, hartsikke lief van hem natuurlijk maar ik merk dat het me minder boeit of hij smst of belt. Mijn zin om ons sexleven op te peppen is er niet echt meer, ik heb al van alles geprobeerd.
Bovenstaande dingen houden me meer bezig dan onze positieve dingen die er ook nog steeds wel zijn natuurlijk. En ik hou wel van hem maar weet niet of ik nog langer ook gelukkig met hem kan zijn, of worden in de toekomst.
Kortom de twijfel heeft heel hard toegeslagen!!
Ik heb het er al met hem over gehad en we hebben besloten verder met elkaar te gaan, ik heb hem ook gezegd dat ik zo graag eens zou willen dat iemand voor mij kiest ZONDER dat ik er zo voor hoef te knokken!!
Ik heb zo de neiging om weg te lopen en voor mezelf te gaan kiezen!
Maar twijfel twijfel twijfel.
Ik ben niet meer de vrolijke blij met zichzelf meid die ik eens was.
Vind mezelf gewoon niet meer zo leuk.
Zoals je je voelt wanneer je ongesteld bent en allles niet leuk genoeg aan je is. ( herkenbaar?)
Het irriteert me dat ik me zo onzeker voel.
Misschien verschillen we gewoon te veel van insteek. Ben ik soms wat harder en soms wat enthousiaster. En hij nuchterder en egoistischer. Ik wat rustiger en serieuzer, hij wat grappiger en actiever ( zoals met sport.) Niet fouter beide menselijk.
De vraag is of ik dat kan accepteren zonder dat het ten kostte gaat van mijzelf?
Heerlijk dat ik even van me af kan schrijven. Reacties zijn welkom, bedankt voor het lezen.
..popcorn?
woensdag 19 december 2007 om 08:06
Als ik dit zo lees klinkt het als einde relatie. Als de situatie die jij schetst de hele situatie is, wordt het echt de hoogste tijd om alleen verder te gaan. Hij maakt je niet alleen ongelukkig, hij zorgt er ook nog voor dat je jezelf niet meer zo leuk vindt! Dat lijkt me een nare relatie.
Nu zijn er twee mogelijkheden waarom je toch nog twijfelt: de eerste is dat je nu in een dipje zit en alleen de negatieve dingen ziet, maar er toch ook wel hele leuke kanten aan je relatie zitten. Je wordt nog steeds heel gelukkig van hem, en je liefde voor hem zit er nog steeds, je ziet het alleen even wat minder goed. Je kunt nog steeds vertederd naar hem kijken, leeft helemaal op van zjin knuffels, maar je twijfelt soms omdat hij dingen anders wil dan jij. En je vraagt je af: is hij dan wel de perfecte man voor mij?
De tweede mogelijkheid is dat die liefde er helemaal niet meer is. De enige reden waarom je twijfelt is het feit dat je drie jaar van je leven in hem hebt geinvesteerd en dat het erg vervelend is om die drie jaar van opbouwen zomaar weg te doen. Je relatie is over, maar het pure feit dat je zoveel tijd, moeite en hoop (op samenwonen, trouwen en kinderen) in hem hebt gestopt maakt dat je het ergens 'zonde' vindt om ermee te stoppen. Ongelukkig of niet, doorgaan zou in ieder geval betekenen dat je die drie jaar niet voor niets hebt geinvesteerd.
Als je weet welk om van de twee redenen je twijfelt, weet je ook welke keus je moet maken. Dus welke is het?
Nu zijn er twee mogelijkheden waarom je toch nog twijfelt: de eerste is dat je nu in een dipje zit en alleen de negatieve dingen ziet, maar er toch ook wel hele leuke kanten aan je relatie zitten. Je wordt nog steeds heel gelukkig van hem, en je liefde voor hem zit er nog steeds, je ziet het alleen even wat minder goed. Je kunt nog steeds vertederd naar hem kijken, leeft helemaal op van zjin knuffels, maar je twijfelt soms omdat hij dingen anders wil dan jij. En je vraagt je af: is hij dan wel de perfecte man voor mij?
De tweede mogelijkheid is dat die liefde er helemaal niet meer is. De enige reden waarom je twijfelt is het feit dat je drie jaar van je leven in hem hebt geinvesteerd en dat het erg vervelend is om die drie jaar van opbouwen zomaar weg te doen. Je relatie is over, maar het pure feit dat je zoveel tijd, moeite en hoop (op samenwonen, trouwen en kinderen) in hem hebt gestopt maakt dat je het ergens 'zonde' vindt om ermee te stoppen. Ongelukkig of niet, doorgaan zou in ieder geval betekenen dat je die drie jaar niet voor niets hebt geinvesteerd.
Als je weet welk om van de twee redenen je twijfelt, weet je ook welke keus je moet maken. Dus welke is het?
woensdag 19 december 2007 om 08:18
Sorry, maar volgens mij moet je vooral ook eens naar jezelf kijken; die arme man kan niets goed doen in jouw ogen!
Dat verhaal met die mail: hij heeft toch gedaan wat jij vroeg en het contact verbroken? En nu is daar door een suffe situatie kennelijk één uitzondering op geweest, maar jij weet er alles van dus het is niet alsof hij het voor je verborgen heeft gehouden. Hoe bedreigend/erg is een zo'n mail voor jou? Ik vind het sowieso nogal veel gevraagd om een vriendschap te verbreken... Maar goed.
Dan die kraan. Ik zou zeggen: repareer je eigen kraan. Waarom verwijt je hem dat hij iets bij jou niet snel genoeg repareert? Zo ingewikkeld zijn kranen niet.
Een sexleven, tja, dat heb je toch echt samen. En dat samenwonen is misschien niet zo'n heel erg goed plan als jij ook twijfelt?
Heb je dat wel eerlijk tegen hem gezegd? Want tegen hem zeggen dat je er absoluut voor gaat, maar vervolgens op een forum schrijven dat je er zo ontzettend over twijfelt en misschien wel voor jezelf gaat kiezen, lijken mij twee tegenovergestelde berichten..?
Dat verhaal met die mail: hij heeft toch gedaan wat jij vroeg en het contact verbroken? En nu is daar door een suffe situatie kennelijk één uitzondering op geweest, maar jij weet er alles van dus het is niet alsof hij het voor je verborgen heeft gehouden. Hoe bedreigend/erg is een zo'n mail voor jou? Ik vind het sowieso nogal veel gevraagd om een vriendschap te verbreken... Maar goed.
Dan die kraan. Ik zou zeggen: repareer je eigen kraan. Waarom verwijt je hem dat hij iets bij jou niet snel genoeg repareert? Zo ingewikkeld zijn kranen niet.
Een sexleven, tja, dat heb je toch echt samen. En dat samenwonen is misschien niet zo'n heel erg goed plan als jij ook twijfelt?
Heb je dat wel eerlijk tegen hem gezegd? Want tegen hem zeggen dat je er absoluut voor gaat, maar vervolgens op een forum schrijven dat je er zo ontzettend over twijfelt en misschien wel voor jezelf gaat kiezen, lijken mij twee tegenovergestelde berichten..?
woensdag 19 december 2007 om 09:45
Make up you're mind!.
Zolang je op deze manier in het leven staat zul je ook niet gelukkig worden.
Je vriend is al veel verder voor je gegaan dan ik ooit zou doen.
Als jij niet kunt accepteren dat er vriendschappen zijn en die moeten om wille van jou verbroken worden, dan passen wij niet bij elkaar.
Ik zou mezelf teveel geweld aan moeten doen om me in te passen in jouw regels. Datzelfde heeft je vriend waarschijnlijk, gezien hetgeen hij heeft gedaan. Hij kan het een ander ook niet uitleggen, omdat het iets van jou is en niet van hemzelf. Hij noemt het dan maar een interne relatie. Iets waar hij dan meteen weer kommentaar op krijgt van jou.
Maar prinses... kom eens van je troon en doe zelf ook eens iets.... ??
Zolang je op deze manier in het leven staat zul je ook niet gelukkig worden.
Je vriend is al veel verder voor je gegaan dan ik ooit zou doen.
Als jij niet kunt accepteren dat er vriendschappen zijn en die moeten om wille van jou verbroken worden, dan passen wij niet bij elkaar.
Ik zou mezelf teveel geweld aan moeten doen om me in te passen in jouw regels. Datzelfde heeft je vriend waarschijnlijk, gezien hetgeen hij heeft gedaan. Hij kan het een ander ook niet uitleggen, omdat het iets van jou is en niet van hemzelf. Hij noemt het dan maar een interne relatie. Iets waar hij dan meteen weer kommentaar op krijgt van jou.
Maar prinses... kom eens van je troon en doe zelf ook eens iets.... ??
woensdag 19 december 2007 om 10:13
woensdag 19 december 2007 om 10:48
HIJ moet een vriendin opgeven
HIJ moet sneller / beter inzien wat jij nodig hebt
HIJ moet jou meer vrouw laten voelen
HIJ moet zorgen dat jij je sexy voelt
HIJ moet minder nuchter zijn
HIJ zou eigenlijk minder moeten bellen als hij toch niet écht iets te melden heeft
HIJ moet voor jou kiezen en je niet laten knokken
HIJ moet minder egoïstisch zijn
HIJ moet je kraan maken
Nou meid....lever je lijstje bij hem in en vraag of hij ook zo'n lijstje wil maken . Kunnen jullie afstrepen . Lijkt me gezellig worden
HIJ moet sneller / beter inzien wat jij nodig hebt
HIJ moet jou meer vrouw laten voelen
HIJ moet zorgen dat jij je sexy voelt
HIJ moet minder nuchter zijn
HIJ zou eigenlijk minder moeten bellen als hij toch niet écht iets te melden heeft
HIJ moet voor jou kiezen en je niet laten knokken
HIJ moet minder egoïstisch zijn
HIJ moet je kraan maken
Nou meid....lever je lijstje bij hem in en vraag of hij ook zo'n lijstje wil maken . Kunnen jullie afstrepen . Lijkt me gezellig worden
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 19 december 2007 om 10:50
woensdag 19 december 2007 om 10:56
Als ik je verdere posting lees staat er - in mijn ogen - eigenlijk ; maar HIJ is niet goed genoeg voor MIJ .
Ik ken je niet , maar als ik je posting lees krijg ik een beeld van een prinsesje die wil dat haar vriend haar gedachten leest liefst voor ze het zelf bedacht heeft .
Bijv. als jij je rot voelt wil je dat hij bij je is........waar hebben we het dan over ? heb je dan pijn in je buik door een gevalletje héél erg ongesteld of is je poes bijvoorbeeld overleden ? Nogal een verschil lijkt mij .
Je kraan lekt........ als je dat meldt is hij dan bij jou ? Of komt dat ter sprake bij het opbellen en wil je dat hij stante pede met zijn gereedschapskist aan komt hollen ? ( heb je al eens gezegd ; schattiepattie , als ik nou een lekker bakkie ga zetten kijk jij dan even naar mijn kraan ? )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 19 december 2007 om 11:06
Bedankt voor jullie reacties.
Ik weet dat het één grote klaagzang is, dat is dan ook net het probleem. Ik zit ermee dat ik meer daar meebezig ben dan met wat wel goed loopt. Dus ik herken wat ik doe, hoe kom ik er vanaf?
Samenwonen hebben we besloten vóór dat hij op haar mail reageerde, en hij vond het geen goed idee dat ik het al enthousiast aan mijn vrienden en familie vertelde. Zijn nuchterheid versus mijn enthousiasme zeg maar. Dat vond ik jammer.
Natuurlijk ga ik die kraan zelf maken. Het was ter illustratie hoe hij soms met dingen om gaat, en ik wilde daarmee zeggen dat die kleine dingetjes me ineens meer storen dan voorheen.
En dat ik visa versa gewoon even zijn kraan zou maken, zeker als ik die zelf verkeerd terug in elkaar had gezet en die kraan daardoor dus lekt.
Door dat mailtje ben ik me ongelukkig gaan voelen, en dat is niet voor niks. Prinsessengedrag heeft daar weinig mee te maken. Ik denk dat hij zich toendertijd meer als een verwende prins heeft gedragen en daarmee een hoop stuk maakte.
En wat betreft het verbreken van die vriendschap, dat was noodakelijk om met onze relatie verder te kunnen, maar misschien had ik toen wel gewoon van hem weg moeten lopen..
Hij was daar niet eerlijk over, ook niet naar haar trouwens.
Ik neem in ieder geval aan dat jullie in vriendschappen WEL open zijn? Ook al hou je vriendschappen waar je zonder je partner mee om gaat dat hoeft allemaal niks uit te maken zolang de kaarten wel open liggen. Bij mijn vriend was er meer aan de hand.
En de manier waarop hij daarmee omging was vooral lullig voor mij.
Ja sorry hoor, maar zo zit het gewoon.
En nu is het vooral lullig voor haar. En eigenlijk is dat net zo rot.
Dat heeft hij allemaal zelf kunnen voorkomen maar hij heeft er niks mee gedaan.
Hij had het haar ook kunnen uitleggen of hij had gewoon eerlijk moeten zijn wat dan ook! Of voorkomen dat het zo moest gaan zou zelfs nog beter zijn geweest!!
Er per definitie ervan uitgaan dat ik dan maar een jaloers prinsesje zou zijn kan ik wel begrijpen maar is absoluut niet zoals het zit.
Zijn andere vriendin die ik ook vaker niet dan wel zie is geen probleem. En ik vind vriendschappen tussen mannen en vrouwen gewoon kunnen hoor. Maar wel fair zijn tegenover je partner. Dan kan alles. En met fair bedoel ik bijvoorbeeld alleen al normaal iemand voorstellen. Maar bij ons liep niks fair of normaal.
Ik wordt er gefrustreerd van dat er maar vanuit gegaan word dat ik zomaar het jaloerse vrouwtje uit hang. Misschien had ik daar wel hele gegronde redenen toe! En nee ik had dit ook nog nooit eerder mee gemaakt en ben ook geen voorstander van zomaar anderen hun vriendschappen verbieden.
Waar ik over twijfel zijn onze verschillende karakters die de insteek in bepaalde situaties anders maakt.
Dat hoeft niet erg te zijn, en is het bij ons regelmatig ook niet, maar ik merk dat het me steeds meer begint op te vallen en ja te storen.
Ik hou van hem en van liefde is zeker wel sprake, ik ben niet voor niets al drie jaar bij hem met al zijn en mijn fouten! En dat is toch liefde?
En nu twijfel ik of ik zijn fouten, en soms in combinatie met die van mij, verder nog kan accepteren. Want liefde is niet altijd genoeg een relatie is werken, ook aan je eigen acceptatiegrens.
En ik geloof dat ik daar mee aan het stoeien ben.
En zolang er twijfel is, is er hoop en hoop ik .
Ik weet dat het één grote klaagzang is, dat is dan ook net het probleem. Ik zit ermee dat ik meer daar meebezig ben dan met wat wel goed loopt. Dus ik herken wat ik doe, hoe kom ik er vanaf?
Samenwonen hebben we besloten vóór dat hij op haar mail reageerde, en hij vond het geen goed idee dat ik het al enthousiast aan mijn vrienden en familie vertelde. Zijn nuchterheid versus mijn enthousiasme zeg maar. Dat vond ik jammer.
Natuurlijk ga ik die kraan zelf maken. Het was ter illustratie hoe hij soms met dingen om gaat, en ik wilde daarmee zeggen dat die kleine dingetjes me ineens meer storen dan voorheen.
En dat ik visa versa gewoon even zijn kraan zou maken, zeker als ik die zelf verkeerd terug in elkaar had gezet en die kraan daardoor dus lekt.
Door dat mailtje ben ik me ongelukkig gaan voelen, en dat is niet voor niks. Prinsessengedrag heeft daar weinig mee te maken. Ik denk dat hij zich toendertijd meer als een verwende prins heeft gedragen en daarmee een hoop stuk maakte.
En wat betreft het verbreken van die vriendschap, dat was noodakelijk om met onze relatie verder te kunnen, maar misschien had ik toen wel gewoon van hem weg moeten lopen..
Hij was daar niet eerlijk over, ook niet naar haar trouwens.
Ik neem in ieder geval aan dat jullie in vriendschappen WEL open zijn? Ook al hou je vriendschappen waar je zonder je partner mee om gaat dat hoeft allemaal niks uit te maken zolang de kaarten wel open liggen. Bij mijn vriend was er meer aan de hand.
En de manier waarop hij daarmee omging was vooral lullig voor mij.
Ja sorry hoor, maar zo zit het gewoon.
En nu is het vooral lullig voor haar. En eigenlijk is dat net zo rot.
Dat heeft hij allemaal zelf kunnen voorkomen maar hij heeft er niks mee gedaan.
Hij had het haar ook kunnen uitleggen of hij had gewoon eerlijk moeten zijn wat dan ook! Of voorkomen dat het zo moest gaan zou zelfs nog beter zijn geweest!!
Er per definitie ervan uitgaan dat ik dan maar een jaloers prinsesje zou zijn kan ik wel begrijpen maar is absoluut niet zoals het zit.
Zijn andere vriendin die ik ook vaker niet dan wel zie is geen probleem. En ik vind vriendschappen tussen mannen en vrouwen gewoon kunnen hoor. Maar wel fair zijn tegenover je partner. Dan kan alles. En met fair bedoel ik bijvoorbeeld alleen al normaal iemand voorstellen. Maar bij ons liep niks fair of normaal.
Ik wordt er gefrustreerd van dat er maar vanuit gegaan word dat ik zomaar het jaloerse vrouwtje uit hang. Misschien had ik daar wel hele gegronde redenen toe! En nee ik had dit ook nog nooit eerder mee gemaakt en ben ook geen voorstander van zomaar anderen hun vriendschappen verbieden.
Waar ik over twijfel zijn onze verschillende karakters die de insteek in bepaalde situaties anders maakt.
Dat hoeft niet erg te zijn, en is het bij ons regelmatig ook niet, maar ik merk dat het me steeds meer begint op te vallen en ja te storen.
Ik hou van hem en van liefde is zeker wel sprake, ik ben niet voor niets al drie jaar bij hem met al zijn en mijn fouten! En dat is toch liefde?
En nu twijfel ik of ik zijn fouten, en soms in combinatie met die van mij, verder nog kan accepteren. Want liefde is niet altijd genoeg een relatie is werken, ook aan je eigen acceptatiegrens.
En ik geloof dat ik daar mee aan het stoeien ben.
En zolang er twijfel is, is er hoop en hoop ik .
..popcorn?
woensdag 19 december 2007 om 11:39
Ik krijg na het lezen van jouw post toch al vrij snel het gevoel dat het probleem eerder bij jou ligt dan bij hem. Je komt namelijk om mij over als een erg onzekere vrouw.
Het gaat er in een relatie juist om dat je de fouten en eigenaardigheden van je partner kunt accepteren anders kun je maar beter single blijven want iedereen heeft dingen waar je je aan stoort of die je niet zo leuk vindt.
Ik ben van mening dat als je echt van iemand houdt, je acceptatiegrens wel veel hoger is dan die grens die jij hier nu aangeeft.
Kijk ook eens naar al zijn positieve punten, die eigenschappen van hem waardoor je verliefd op hem bent geworden.
Het niet repareren van een kraan vind ik wel een beetje lullig om hem daar op te 'veroordelen'. Bel een loodgieter zou ik zeggen.
Het gaat er in een relatie juist om dat je de fouten en eigenaardigheden van je partner kunt accepteren anders kun je maar beter single blijven want iedereen heeft dingen waar je je aan stoort of die je niet zo leuk vindt.
Ik ben van mening dat als je echt van iemand houdt, je acceptatiegrens wel veel hoger is dan die grens die jij hier nu aangeeft.
Kijk ook eens naar al zijn positieve punten, die eigenschappen van hem waardoor je verliefd op hem bent geworden.
Het niet repareren van een kraan vind ik wel een beetje lullig om hem daar op te 'veroordelen'. Bel een loodgieter zou ik zeggen.
woensdag 19 december 2007 om 11:42
@houvanjezelf; Ik ben een prinsesje en ik moet zelf iets doen..
Wat denk jij dat ik niet gedaan heb dan?
Geloof me, ik doe genoeg.
Geloof me niet, ook goed.
Ik heb hem gevraagd mij aan haar voor te stellen.
Ik heb hem de ruimte gegeven met zijn vriendschap
Ik heb hem willen begrijpen
En ik ben hem tegemoet gekomen anderhalf jaar lang.
En ik heb mezelf omwille van zijn vriendschap laten kwetsen. Uiteindelijk tot op het bot voordat ik echt de grens van zij of ik trok.
Arme knul dat ik het lef heb zo over hem te klagen!!
Dom veeleisend prinsesje dat ik er ben..
Whatever.
@blijfgewoonbianca
Mooi lijstje!
Ik wil inderdaad dat hij de volgende dingen doet:
Hij moet ademen
Hij moet nadenken
hij moet eten en drinken
Hij moet naar de wc.
Hij mag zelf weten wat hij doet.
Hij mag voelen wat hij voelt.
Hij mag denken wat hij denkt.
Hij moet wel voor zichzelf zorgen. Net als ik.
Wat denk jij dat ik niet gedaan heb dan?
Geloof me, ik doe genoeg.
Geloof me niet, ook goed.
Ik heb hem gevraagd mij aan haar voor te stellen.
Ik heb hem de ruimte gegeven met zijn vriendschap
Ik heb hem willen begrijpen
En ik ben hem tegemoet gekomen anderhalf jaar lang.
En ik heb mezelf omwille van zijn vriendschap laten kwetsen. Uiteindelijk tot op het bot voordat ik echt de grens van zij of ik trok.
Arme knul dat ik het lef heb zo over hem te klagen!!
Dom veeleisend prinsesje dat ik er ben..
Whatever.
@blijfgewoonbianca
Mooi lijstje!
Ik wil inderdaad dat hij de volgende dingen doet:
Hij moet ademen
Hij moet nadenken
hij moet eten en drinken
Hij moet naar de wc.
Hij mag zelf weten wat hij doet.
Hij mag voelen wat hij voelt.
Hij mag denken wat hij denkt.
Hij moet wel voor zichzelf zorgen. Net als ik.
..popcorn?
woensdag 19 december 2007 om 11:46
Ik lees uit jouw verhaal vooral onzekerheid. Ik zie je zeker niet als een prinses die verwend wil worden, zoals eerder hier opgemerkt. Sommige mannen zijn gewoon niet goed voor ons, misschien wel voor een ander.
Ik denk dat als het gevoel er niet meer is dat hij van je houdt en echt voor je wil gaan, dat je dan of goed met elkaar moet praten of uit elkaar moet gaan. Een relatie moet een beetje vanzelf gaan. Al dat geknok en die onzekerheid, daar zou ik zelf ook heel onzeker van worden.
Je moet gewoon het gevoel hebben, als basis, dat hij van je houd en je mooi en lief vind. Als dat er niet is, dan houdt het voor mij op.
Heel veel sterkte bij je beslissing.
Ik denk dat als het gevoel er niet meer is dat hij van je houdt en echt voor je wil gaan, dat je dan of goed met elkaar moet praten of uit elkaar moet gaan. Een relatie moet een beetje vanzelf gaan. Al dat geknok en die onzekerheid, daar zou ik zelf ook heel onzeker van worden.
Je moet gewoon het gevoel hebben, als basis, dat hij van je houd en je mooi en lief vind. Als dat er niet is, dan houdt het voor mij op.
Heel veel sterkte bij je beslissing.
woensdag 19 december 2007 om 11:54
Sue2;
Mijn hele topic gaat erover dat ik me niet goed meer voel, vooral over mezelf, en daardoor ook mijn relatie negatiever bekijk. En twijfel ja. de trigger was wel het email verhaal.
IK ben onzeker. Dat komt ook een beetje door mijn relatie. Maar is wel iets dat IK zelf moet oplossen.
De punten die normaal helemaal geen probleem zijn, heb ik uitlicht omdat ze dat nu ineens wel zijn. Zoals de kraan. En daarbij gaat het niet om de kraan.
We hebben als mensen, allemaal onze eigen redenen waarom we iets vinden, of voelen. En soms beïnvloed dat je relatie.
Alle kritiek die ik ontvang lees ik als een boodschap dat ik positiever moet denken.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Verder..
Het verbaasd me wel dat ik moet uitleggen dat die kraan een voorbeeld is, die een verschil in instelling kan weergeven dat uitvergroot wordt op het moment dat je in een relatiedip zit.
Het gaat helemaal niet om die kraan!!
Mijn hele topic gaat erover dat ik me niet goed meer voel, vooral over mezelf, en daardoor ook mijn relatie negatiever bekijk. En twijfel ja. de trigger was wel het email verhaal.
IK ben onzeker. Dat komt ook een beetje door mijn relatie. Maar is wel iets dat IK zelf moet oplossen.
De punten die normaal helemaal geen probleem zijn, heb ik uitlicht omdat ze dat nu ineens wel zijn. Zoals de kraan. En daarbij gaat het niet om de kraan.
We hebben als mensen, allemaal onze eigen redenen waarom we iets vinden, of voelen. En soms beïnvloed dat je relatie.
Alle kritiek die ik ontvang lees ik als een boodschap dat ik positiever moet denken.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Verder..
Het verbaasd me wel dat ik moet uitleggen dat die kraan een voorbeeld is, die een verschil in instelling kan weergeven dat uitvergroot wordt op het moment dat je in een relatiedip zit.
Het gaat helemaal niet om die kraan!!
..popcorn?
woensdag 19 december 2007 om 12:01
@ Lapin;
Dank je wel.
Het dekt aardig de lading.
En hij doet zijn best om mij dat gevoel alsnog wel te geven maar ik ben zelf nog te onzeker en dat komt ook voort uit mijn relatie.
Ik weet het gewoon ff niet meer wat ik er zelf nog mee kan.
En dat erg moeilijk wanneer je wel van iemand houdt.
Dank je wel.
Het dekt aardig de lading.
En hij doet zijn best om mij dat gevoel alsnog wel te geven maar ik ben zelf nog te onzeker en dat komt ook voort uit mijn relatie.
Ik weet het gewoon ff niet meer wat ik er zelf nog mee kan.
En dat erg moeilijk wanneer je wel van iemand houdt.
..popcorn?
woensdag 19 december 2007 om 12:11
woensdag 19 december 2007 om 12:13
Nola, ik denk dat ik wel snap wat je bedoelt met dat het niet om de kraan gaat. Ik denk dat je van je vriend onvoorwaardelijke liefde en aandacht wil en dat hij voor jouw gevoel zou kunnen bewijzen dat hij veel voor je over heeft, door die kraan direct te repareren.
Je bent misschien onzeker geworden door die geheimzinnige vriendschap, ik vind het moeilijk te beoordelen wat er precies is gebeurd, maar ik begrijp dat je je toen heel erg buitengesloten hebt gevoeld?
Het mailtje dat hij haar heeft gestuurd vind ik niet zo verkeerd in die zin dat hij aangeeft geen contact met haar te willen. Als er uit zou blijken dat hij nog steeds stiekem contact zou hebben en er zou iets instaan dat de suggestie wekt dat er meer is tussen hen, dan zou ik me meer zorgen maken.
Ik weet niet of het echt een vriendschap was en hij het verborgen heeft gehouden omdat hij jou niet jaloers wilde maken of dat er meer is gebeurd?
Je zegt dat je nog wel van hem houdt, is het weg willen lopen ook niet een gevoel van onmacht, omdat je de dingen niet kunt veranderen en moeite hebt ze te accepteren?
Je bent misschien onzeker geworden door die geheimzinnige vriendschap, ik vind het moeilijk te beoordelen wat er precies is gebeurd, maar ik begrijp dat je je toen heel erg buitengesloten hebt gevoeld?
Het mailtje dat hij haar heeft gestuurd vind ik niet zo verkeerd in die zin dat hij aangeeft geen contact met haar te willen. Als er uit zou blijken dat hij nog steeds stiekem contact zou hebben en er zou iets instaan dat de suggestie wekt dat er meer is tussen hen, dan zou ik me meer zorgen maken.
Ik weet niet of het echt een vriendschap was en hij het verborgen heeft gehouden omdat hij jou niet jaloers wilde maken of dat er meer is gebeurd?
Je zegt dat je nog wel van hem houdt, is het weg willen lopen ook niet een gevoel van onmacht, omdat je de dingen niet kunt veranderen en moeite hebt ze te accepteren?
woensdag 19 december 2007 om 12:17
Daarom beschuldig ik haar ook van princessen gedrag.
Het is haar huis, dus is zij daar verantwoordelijk voor en niet hij.
Het is dus een verwachting van haar dat hij dat bij haar en vooral voor haar ook doet.
Echter, ze doet het niet eens voor zichzelf.
Waarom verwacht ze dat van hem dan wel ???
Het is zoals eerder werd gesteld.
Ga eerst voor jezelf zorgen i.p.v. verwachten dat een ander voor je zorgt. Het is een beetje vreemd dat hij vanalles moet doen en ook laten, alleen omdat TO zich er niet prettig onder voelt.
woensdag 19 december 2007 om 12:20
woensdag 19 december 2007 om 12:26
Nee, het zal zeker niet om die kraan gaan maar je noemt hem wel, net zoals die andere dingen van hem die je irriteren en waarvan ik dan denk: "kom op zeg, dat soort dingen, daar verbreek je een relatie toch niet voor, die dingen accepteer je gewoon van iemand als je echt van hem houdt".
Dus ja, het mag dan wel niet om die kraan gaan maar al die dingen die je aanhaalt, vind ik onbenullig en dan is het moeilijk om er niet op te reageren.
Hoe kan je eigenlijk zeggen dat je zo van jezelf houdt maar je tegelijkertijd dus niet goed genoeg voor hem voelt? Dat vind ik een beetje tegenstrijdig. Als je jezelf de moeite waard vindt, van jezelf houdt, jezelf aardig vindt e.d. dan ben je toch zeker ook wel goed genoeg voor hem? Temeer ook omdat hij je nog nooit het gevoel heeft gegeven niet goed genoeg voor hem te zijn?
Dus je zelfbeeld klopt niet helemaal.
En die onzekerheid komt die nu alleen maar door die vriendschap die hij heeft moeten verbreken? Hoezo is een vriendschap kwetsend? Alleen omdat het een vrouw is? Ik vind het nogal wat dat hij uiteindelijk toch die vriendschap heeft moeten verbreken omdat jij je er niet lekker bij voelde door je onzekerheid.
In mijn ogen getuigd dat al van een groot houden van naar jou toe, niet iedereen geeft zomaar een vriendschap op voor iemand waar hij niet van houdt.
Heeft hij eigenlijk een relatie gehad met deze vriendin of ging het alleen om een goede vriendschap? Als het alleen om vriendschap ging, waarom ben je dan zo onzeker? Kwestie van vertrouwen en daar ontbreekt het waarschijnlijk ook aan door jouw onzekerheid.
Het lijkt me verstandig als je een goed gesprek aangaat met je vriend en je daarbij zelf ook blootgeeft i.p.v. zijn negatieve punten aan te halen. Vertel hem hoe je je voelt, hoe onzeker je bent, wat voor een gevoel het je geeft als hij contact heeft met die vriendin. Net zoals ik en velen met mij, ziet hij waarschijnlijk ook niet het probleem van die vriendschap omdat hij voor jou gaat en van jou houdt maar het is voor ons en hem moeilijk voor te stellen wat voor een gevoelens het teweeg kan brengen bij iemand anders/jou.
En vertel hem dat je het gevoel hebt dat hij niet zo enthousiast is over het samenwonen etc. en vraag hem of hij er wel zin in heeft, of hij nog wel zoveel van je houdt, of hij nog wel een toekomst met je ziet.
Zonder praten los je niks op en zul je ook nooit precies weten wat zijn gevoelens voor jou zijn.
Dus ja, het mag dan wel niet om die kraan gaan maar al die dingen die je aanhaalt, vind ik onbenullig en dan is het moeilijk om er niet op te reageren.
Hoe kan je eigenlijk zeggen dat je zo van jezelf houdt maar je tegelijkertijd dus niet goed genoeg voor hem voelt? Dat vind ik een beetje tegenstrijdig. Als je jezelf de moeite waard vindt, van jezelf houdt, jezelf aardig vindt e.d. dan ben je toch zeker ook wel goed genoeg voor hem? Temeer ook omdat hij je nog nooit het gevoel heeft gegeven niet goed genoeg voor hem te zijn?
Dus je zelfbeeld klopt niet helemaal.
En die onzekerheid komt die nu alleen maar door die vriendschap die hij heeft moeten verbreken? Hoezo is een vriendschap kwetsend? Alleen omdat het een vrouw is? Ik vind het nogal wat dat hij uiteindelijk toch die vriendschap heeft moeten verbreken omdat jij je er niet lekker bij voelde door je onzekerheid.
In mijn ogen getuigd dat al van een groot houden van naar jou toe, niet iedereen geeft zomaar een vriendschap op voor iemand waar hij niet van houdt.
Heeft hij eigenlijk een relatie gehad met deze vriendin of ging het alleen om een goede vriendschap? Als het alleen om vriendschap ging, waarom ben je dan zo onzeker? Kwestie van vertrouwen en daar ontbreekt het waarschijnlijk ook aan door jouw onzekerheid.
Het lijkt me verstandig als je een goed gesprek aangaat met je vriend en je daarbij zelf ook blootgeeft i.p.v. zijn negatieve punten aan te halen. Vertel hem hoe je je voelt, hoe onzeker je bent, wat voor een gevoel het je geeft als hij contact heeft met die vriendin. Net zoals ik en velen met mij, ziet hij waarschijnlijk ook niet het probleem van die vriendschap omdat hij voor jou gaat en van jou houdt maar het is voor ons en hem moeilijk voor te stellen wat voor een gevoelens het teweeg kan brengen bij iemand anders/jou.
En vertel hem dat je het gevoel hebt dat hij niet zo enthousiast is over het samenwonen etc. en vraag hem of hij er wel zin in heeft, of hij nog wel zoveel van je houdt, of hij nog wel een toekomst met je ziet.
Zonder praten los je niks op en zul je ook nooit precies weten wat zijn gevoelens voor jou zijn.
woensdag 19 december 2007 om 12:41
@houvanjezelf
qoute:Als jij van jezelf zou houden, zou je die vriendschap hebben kunnen toestaan OF je zou je relatie hebben verbroken.
Daar ben ik het met je eens!!. Maar zo zwart wit zit het vaak in de praktijk niet. Keuzes keuzes absoluut waar!
qoute:Het is haar huis, dus is zij daar verantwoordelijk voor en niet hij. Dat is waar en dat ben ik ook.
Het is dus een verwachting van haar dat hij dat bij haar en vooral voor haar ook doet. Ik verwacht niet dat hij mijn huiselijke klusjes doet maar als hij ervoor kiest mij te willen helpen mag dat gewoon.
Echter, ze doet het niet eens voor zichzelf. Voorbarige conclusie
Het is zoals eerder werd gesteld.
Ga eerst voor jezelf zorgen i.p.v. verwachten dat een ander voor je zorgt. Het is een beetje vreemd dat hij vanalles moet doen en ook laten, alleen omdat TO zich er niet prettig onder voelt.
Nogmaals jij leest wat je wilt lezen..
qoute:Als jij van jezelf zou houden, zou je die vriendschap hebben kunnen toestaan OF je zou je relatie hebben verbroken.
Daar ben ik het met je eens!!. Maar zo zwart wit zit het vaak in de praktijk niet. Keuzes keuzes absoluut waar!
qoute:Het is haar huis, dus is zij daar verantwoordelijk voor en niet hij. Dat is waar en dat ben ik ook.
Het is dus een verwachting van haar dat hij dat bij haar en vooral voor haar ook doet. Ik verwacht niet dat hij mijn huiselijke klusjes doet maar als hij ervoor kiest mij te willen helpen mag dat gewoon.
Echter, ze doet het niet eens voor zichzelf. Voorbarige conclusie
Het is zoals eerder werd gesteld.
Ga eerst voor jezelf zorgen i.p.v. verwachten dat een ander voor je zorgt. Het is een beetje vreemd dat hij vanalles moet doen en ook laten, alleen omdat TO zich er niet prettig onder voelt.
Nogmaals jij leest wat je wilt lezen..
..popcorn?
