Relaties
alle pijlers
ken je eigenlijk iemand die vreemd gaat?
vrijdag 21 december 2007 om 19:25
En hoe ga je daarmee om?
Ik lees hier heel veel over mannen of vrouwen met een gezin en een buitenechtelijke relatie, of over bedrogen vrouwen. Of mannen natuurlijk. Of je leest dat iemand die pas getrouwd is en vreemdgaat.
Ik geloof dat er een bepaald percentage is van mannen en vrouwen dat vreemd gaat. Dat is weleens berekend. Ik ken ze echter niet. Niet bewust tenminste. Kennissen zullen het natuurlijk niet van de daken schreeuwen. Maar onder mijn echte vrienden en vriendinnen zit er volgens mij niet 1 die op dit moment buiten de pot piest. En dat zijn wel mensen van wie ik het zou weten als er iets zou gebeuren met een ander.
Ik vraag me af hoe ik ermee om zou gaan. Als ik zou weten dat de partner bedrogen wordt. Zoals ik er nu over nadenk veroordeel ik het nl heel erg. Verliefd worden op een ander terwijl je een relatie hebt kan ongetwijfeld gebeuren. Het is maar net wat je ermee doet. Ook dat lees ik honderdmaal hier, maar is wel waar ik achtersta. Tegelijkertijd is die goede vriend of vriendin natuurlijk meer dan een vreemdgaande persoon.
Kennen jullie mensen die vreemdgaan? Ben je daar anders mee omgegaan sinds die wetenschap?
Ik lees hier heel veel over mannen of vrouwen met een gezin en een buitenechtelijke relatie, of over bedrogen vrouwen. Of mannen natuurlijk. Of je leest dat iemand die pas getrouwd is en vreemdgaat.
Ik geloof dat er een bepaald percentage is van mannen en vrouwen dat vreemd gaat. Dat is weleens berekend. Ik ken ze echter niet. Niet bewust tenminste. Kennissen zullen het natuurlijk niet van de daken schreeuwen. Maar onder mijn echte vrienden en vriendinnen zit er volgens mij niet 1 die op dit moment buiten de pot piest. En dat zijn wel mensen van wie ik het zou weten als er iets zou gebeuren met een ander.
Ik vraag me af hoe ik ermee om zou gaan. Als ik zou weten dat de partner bedrogen wordt. Zoals ik er nu over nadenk veroordeel ik het nl heel erg. Verliefd worden op een ander terwijl je een relatie hebt kan ongetwijfeld gebeuren. Het is maar net wat je ermee doet. Ook dat lees ik honderdmaal hier, maar is wel waar ik achtersta. Tegelijkertijd is die goede vriend of vriendin natuurlijk meer dan een vreemdgaande persoon.
Kennen jullie mensen die vreemdgaan? Ben je daar anders mee omgegaan sinds die wetenschap?
vrijdag 21 december 2007 om 19:32
Leuk onderwerp!
Een van mijn beste vriendinnen is vorig jaar vreemd gegaan. We waren samen op vakantie en daar heeft ze iemand ontmoet ze heel leuk vond, ze heeft toen ook tijdens die vakantie iets met hem gehad, als je het zo kunt noemen tenminste. Op dat moment had ze al vier jaar een vriend. Persoonlijk vind ik hem echt een lapzwans, dus heb haar vooral aangemoedigd. Met haar vriend is het inmiddels uit en ik ben blij!
Een van mijn beste vriendinnen is vorig jaar vreemd gegaan. We waren samen op vakantie en daar heeft ze iemand ontmoet ze heel leuk vond, ze heeft toen ook tijdens die vakantie iets met hem gehad, als je het zo kunt noemen tenminste. Op dat moment had ze al vier jaar een vriend. Persoonlijk vind ik hem echt een lapzwans, dus heb haar vooral aangemoedigd. Met haar vriend is het inmiddels uit en ik ben blij!
vrijdag 21 december 2007 om 19:42
vrijdag 21 december 2007 om 19:44
Wat is vreemdgaan? Is dat zoenen met een ander? Als je dat onder vreemdgaan rekent zijn er maar erg weinig van mijn vrienden die nooit vreemd zijn gegaan. Als het echt gaat over met iemand naar bed gaan ken ik er ook wel een aantal. Ik moet wel zeggen dat het vooral one-night stand waren, ik ken niemand die er stiekem een scharrel op na houdt.
vrijdag 21 december 2007 om 20:07
Ik ben zelf een vrij anti vreemdganger. Ik heb er zo'n hekel aan en toch is het in mijn vriendenkring vaak voorgekomen dat ik ermee te maken heb gehad.
Eerst een keer dat ik samen met een andere vriendin wist dat de partner van mijn nicht vreemd ging. Samen hebben we besloten het te vertellen. Ze geloofde ons niet. Ze verbrak het contact. Uiteindelijk kwam de waarheid naar boven en is het contact weer redelijk goed gekomen. Bij haar gedacht, ik hoop nooit meer achter iets te komen van haar partner.
De beste vriend van mijn toenmalige partner. Hij ging vreemd met een vriendin van mij. Net een week voor zijn trouwen. Op zijn vrijgezellenfeest met een hoer geweest. Na zijn trouwen ( en dat wisten we niet hihihi) ging hij met de zus van mijn toenmalige partner. Waarom ik moet lachen is omdat toen mijn vriend ontplofte, want niemand mocht aan zijn zus komen. En al die tientalle vrouwen ervoor maakte hem niet uit. Dus het maakt waarschijnlijk ook nog uit of je gerelateerd bent aan het geheel. Die vrouw van die vriend kwam erachter en dacht dat wij ervanaf wisten. Uitgelegd dat ik het echt niet wist. Ik heb toen erna gezegd dat ik het "prima" vond dat mijn vriend met hem omging (omdat ik vind dat je iemand niet mag verbieden met een vriend om te gaan)maar hij was niet meer welkom in mijn huis. Als we namelijk met zijn allen bij ons afspraken moest ik dit verzwijgen en dat en ik trok dat niet. Die vriend ging ook maandelijks in het buitenland vreemd en ik wilde het allemaal niet weten en ook niet omdat ik niet wilde liegen tegen zijn vrouw en kinderen. Dus dat is een drama geworden.
En ik heb een vriendin die ik al heel lang ken en die is iets makkelijker dan ik ben. Ze had een nare relatie en bleef stiekum met haar ex (die altijd al getrouwd was) omgaan. Ja ook meer. Ik heb zelf 8,5 jaar in een hele geweldadige relatie gezeten en wilde er dolgraag uit, maar ben niet vreemdgegaan. Ik kies voor eerst uit elkaar en dan verder kijken. Of als je op een ander verliefd wordt, uit elkaar gaan en dan pas met een ander.
Het heeft mij vaak in moeilijke posities gebracht. Ik wil niet mee doen met het liegen. Hoe begrijpelijk misschien ook. Een hele goeie vriendin van mij had een relatie met iemand en die bleek getrouwd en heeft nog 5 andere vriendinnen. Nu schijnt ze alleen nog vriendschappelijk contact met hem en zijn vrouw te hebben. Zijn vrouw is nu haar vriendin geworden. Maar dat zij een paar maanden naar het buitenland was heeft hij als vriend bij mijn vriendin gewoond. Zijn vrouw mag het niet weten. Mijn vriendin is zelfs 2x met hem op vakantie gegaan. Ik heb met die ex van haar en zijn vrouw gebroken want ik heb geen zin om met die wetenschap voor anderen te liegen.
Nee ik ben het zat, iedereen moet doen wat ze denken goed te doen maar ik weiger tegenwoordig om mee te liegen. Ik wil dat niet.
Eerst een keer dat ik samen met een andere vriendin wist dat de partner van mijn nicht vreemd ging. Samen hebben we besloten het te vertellen. Ze geloofde ons niet. Ze verbrak het contact. Uiteindelijk kwam de waarheid naar boven en is het contact weer redelijk goed gekomen. Bij haar gedacht, ik hoop nooit meer achter iets te komen van haar partner.
De beste vriend van mijn toenmalige partner. Hij ging vreemd met een vriendin van mij. Net een week voor zijn trouwen. Op zijn vrijgezellenfeest met een hoer geweest. Na zijn trouwen ( en dat wisten we niet hihihi) ging hij met de zus van mijn toenmalige partner. Waarom ik moet lachen is omdat toen mijn vriend ontplofte, want niemand mocht aan zijn zus komen. En al die tientalle vrouwen ervoor maakte hem niet uit. Dus het maakt waarschijnlijk ook nog uit of je gerelateerd bent aan het geheel. Die vrouw van die vriend kwam erachter en dacht dat wij ervanaf wisten. Uitgelegd dat ik het echt niet wist. Ik heb toen erna gezegd dat ik het "prima" vond dat mijn vriend met hem omging (omdat ik vind dat je iemand niet mag verbieden met een vriend om te gaan)maar hij was niet meer welkom in mijn huis. Als we namelijk met zijn allen bij ons afspraken moest ik dit verzwijgen en dat en ik trok dat niet. Die vriend ging ook maandelijks in het buitenland vreemd en ik wilde het allemaal niet weten en ook niet omdat ik niet wilde liegen tegen zijn vrouw en kinderen. Dus dat is een drama geworden.
En ik heb een vriendin die ik al heel lang ken en die is iets makkelijker dan ik ben. Ze had een nare relatie en bleef stiekum met haar ex (die altijd al getrouwd was) omgaan. Ja ook meer. Ik heb zelf 8,5 jaar in een hele geweldadige relatie gezeten en wilde er dolgraag uit, maar ben niet vreemdgegaan. Ik kies voor eerst uit elkaar en dan verder kijken. Of als je op een ander verliefd wordt, uit elkaar gaan en dan pas met een ander.
Het heeft mij vaak in moeilijke posities gebracht. Ik wil niet mee doen met het liegen. Hoe begrijpelijk misschien ook. Een hele goeie vriendin van mij had een relatie met iemand en die bleek getrouwd en heeft nog 5 andere vriendinnen. Nu schijnt ze alleen nog vriendschappelijk contact met hem en zijn vrouw te hebben. Zijn vrouw is nu haar vriendin geworden. Maar dat zij een paar maanden naar het buitenland was heeft hij als vriend bij mijn vriendin gewoond. Zijn vrouw mag het niet weten. Mijn vriendin is zelfs 2x met hem op vakantie gegaan. Ik heb met die ex van haar en zijn vrouw gebroken want ik heb geen zin om met die wetenschap voor anderen te liegen.
Nee ik ben het zat, iedereen moet doen wat ze denken goed te doen maar ik weiger tegenwoordig om mee te liegen. Ik wil dat niet.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
vrijdag 21 december 2007 om 21:20
Ik ga er anders mee om dan ik altijd dacht dat ik ermee om zou gaan. Van mijn familie of goede vrienden (nouja op 1 na dan...) weet ik het niet, maar ik weet het vooral van vakantie, stappen en collega's. Collega's omdat ik die mee maak in andere omstandigheden en dan denken dat ze zich kunnen laten gaan. Echt, mijn meest betrouwbaar OGENDE collega gaat dus vreemd! Ik weet nog dat ik in het begin hem het aardigst vond, omdat hij zo lief over zijn vrouw en kinderen vertelde! Als er kaartjes voor een 1 of andere show te verdelen waren, deed hij altijd moeite om ze te krijgen, omdat hij vrouw en kinderen een plezier wilde doen, enz. enz. Heb echt een tijdje gedacht dat hij een ideale echtgenoot was ... tja, totdat ik erachter kwam natuurlijk en ook tijdens bedrijfsuitjes is hij vreselijk (subtiel dat wel!!) aan het flirten.
En dit is dan 1 voorbeeld, inmiddels weet ik 't van ik geloof wel zo'n 20 mannen!!! Sommigen waar je 't van zou van verwachten, maar de meesten dus waar je 't werkelijkwaar absoluut nooit van zou verwachten. Lijkt wel of ze meerdere persoonlijkheden hebben. 't Ene moment een beest en bij de vrouw de brave echtgenoot. Vreselijke afknappers voor mij!!!
En dit is dan 1 voorbeeld, inmiddels weet ik 't van ik geloof wel zo'n 20 mannen!!! Sommigen waar je 't van zou van verwachten, maar de meesten dus waar je 't werkelijkwaar absoluut nooit van zou verwachten. Lijkt wel of ze meerdere persoonlijkheden hebben. 't Ene moment een beest en bij de vrouw de brave echtgenoot. Vreselijke afknappers voor mij!!!
vrijdag 21 december 2007 om 21:29
Een vriend van mij had een paar jaar een relatie buiten zijn huwelijk. Volgens hem de liefde van zijn leven, maar beslissingen nemen (scheiden, bijvoorbeeld), homaar. Ik was het hier niet mee eens, maar kon er nog wel mee leven, in die zin dat ik geloofde dat zij zijn ware liefde was, en er waren inderdaad wel omstandigheden waardoor het lastig was om echt actie te ondernemen (neemt niet weg dat ik vind dat hij het had moeten doen). Zijn vrouw wist dat hij een ander had, maar bleef.
Uiteindelijk heeft zijn vriendin het uitgemaak, en daar is hij echt kapot van geweest.
Het kwam toen weer goed met zijn vrouw, hij ging weer voor haar. Eega blij, want die was al die tijd trouw bij hem gebleven, enz. Ok, prima.
Een paar maanden later kwam hij een nieuw iemand tegen, en jawel, hij begon weer schuin te marcheren. Minnares 2 is nu de liefde van zijn leven, blaaaa, waar hebben we dit eerder gehoord. En ditmaal kon ik er geen begrip voor hebben. Hij loog over waar hij was tegen zijn eega (heb hem Heel Duidelijk gemaakt dat hij het niet in zijn kop moest halen om tegen haar te zeggen dat hij met mij naar de film was terwijl hij bij dat mens was), en heeft haar echt enorm veel pijn gedaan: zij was weer gelukkig dat hij bij haar terug was, en een paar maanden later flikt hij het gewoon weer. Het zal er ook mee te maken hebben dat ik minnares 2 echt een ongelooflijk takkewijf vind, maar ik kan hier echt helemaal niks mee. Nog steeds, beslissing nemen, homaar. Totdat die voor hem genomen werd: zijn vrouw is inmiddels alweer een tijdje bij hem weg, en hij gaat nu met minnares 2.
Nog walgelijker vind ik dat hij toen minnares2 een tijdje niet bij hem kon zijn wanwege haar werk in buitenland, hij vervolgens met minnares 3 en minnares 4 (echt waar!!) de koffer in dook. Voor hem waren dat 'flings', maar die meiden werden echt verliefd op hem. Drama, drama natuurlijk.
Hij beweert nu een trouwe man te zijn (aan minnares2), maar ik heb zo mijn twijfels, zullen we maar zeggen. Het is een charmante, slimme, grappige vent, een leuke platonische vriend, maar onze vriendschap heeft hierdoor wel een stevige deuk opgelopen, omdat hij steeds meende mij details te moeten verschaffen en ik het niet kon laten mijn gepeperde mening daarover te geven.
Uiteindelijk heeft zijn vriendin het uitgemaak, en daar is hij echt kapot van geweest.
Het kwam toen weer goed met zijn vrouw, hij ging weer voor haar. Eega blij, want die was al die tijd trouw bij hem gebleven, enz. Ok, prima.
Een paar maanden later kwam hij een nieuw iemand tegen, en jawel, hij begon weer schuin te marcheren. Minnares 2 is nu de liefde van zijn leven, blaaaa, waar hebben we dit eerder gehoord. En ditmaal kon ik er geen begrip voor hebben. Hij loog over waar hij was tegen zijn eega (heb hem Heel Duidelijk gemaakt dat hij het niet in zijn kop moest halen om tegen haar te zeggen dat hij met mij naar de film was terwijl hij bij dat mens was), en heeft haar echt enorm veel pijn gedaan: zij was weer gelukkig dat hij bij haar terug was, en een paar maanden later flikt hij het gewoon weer. Het zal er ook mee te maken hebben dat ik minnares 2 echt een ongelooflijk takkewijf vind, maar ik kan hier echt helemaal niks mee. Nog steeds, beslissing nemen, homaar. Totdat die voor hem genomen werd: zijn vrouw is inmiddels alweer een tijdje bij hem weg, en hij gaat nu met minnares 2.
Nog walgelijker vind ik dat hij toen minnares2 een tijdje niet bij hem kon zijn wanwege haar werk in buitenland, hij vervolgens met minnares 3 en minnares 4 (echt waar!!) de koffer in dook. Voor hem waren dat 'flings', maar die meiden werden echt verliefd op hem. Drama, drama natuurlijk.
Hij beweert nu een trouwe man te zijn (aan minnares2), maar ik heb zo mijn twijfels, zullen we maar zeggen. Het is een charmante, slimme, grappige vent, een leuke platonische vriend, maar onze vriendschap heeft hierdoor wel een stevige deuk opgelopen, omdat hij steeds meende mij details te moeten verschaffen en ik het niet kon laten mijn gepeperde mening daarover te geven.
vrijdag 21 december 2007 om 21:34
Ohja, dat lijkt me ook erg lastig, dat je zoiets weet van een collega. Bij ons in het bedrijf zou ik dat erg vervelend vinden, aangezien we toch wel wat gelegenheden in het jaar hebben waar de partners ook bij zijn, en van veel collega's ken ik de partner ook.
Hoe doet die collega van jou dat? Houdt hij zijn vrouw angstvallig weg van bv de kerstborrel?
vrijdag 21 december 2007 om 22:15
Ik vind betrouwbaarheid een hele belangrijke eigenschap binnen een relatie, zowel een liefdesrelatie als een vriendschappelijke relatie.
Als iemand laat zien zo 'onbetrouwbaar' te zijn dat hij/zij vreemdgaat, is wat mij betreft ook de vriendschap minder waard. Mensen weten dat ik er zo over denk en daarom denk ik niet dat ik er ooit achter zou komen als iemand vreemdgaat. Één keer heeft mijn zusje het aan me opgebiecht, en ik heb haar toen heel duidelijk gemaakt dat ze haar partner maar bij me weg moest houden als ze het geheim wilde bewaren aangezien ik het niet op kon brengen om hypocriet het gezellige gezinnetje te gaan zitten uithangen. De relatie ging even later overigens vanzelf over, hij heeft het nooit geweten.
Als iemand laat zien zo 'onbetrouwbaar' te zijn dat hij/zij vreemdgaat, is wat mij betreft ook de vriendschap minder waard. Mensen weten dat ik er zo over denk en daarom denk ik niet dat ik er ooit achter zou komen als iemand vreemdgaat. Één keer heeft mijn zusje het aan me opgebiecht, en ik heb haar toen heel duidelijk gemaakt dat ze haar partner maar bij me weg moest houden als ze het geheim wilde bewaren aangezien ik het niet op kon brengen om hypocriet het gezellige gezinnetje te gaan zitten uithangen. De relatie ging even later overigens vanzelf over, hij heeft het nooit geweten.
vrijdag 21 december 2007 om 22:22
Ik weet van een paar keer (van collega zelf) dat hij tegen zijn vrouw had gezegd dat het bedrijfsuitje zonder partner was en tegen collega's dat zijn vrouw niet kon. Een paar keer was zij ook mee (vreselijk vind ik dat, ik kan haar echt niet meer normaal in de ogen kijken. Als het nou een raar mens zou zijn, maar ze is superaardig) en als het bedrijfsuitje dan ten einde was, kreeg hij het altijd voor elkaar dat hij meeging naar de kroeg en zij naar huis moest voor de oppas...
Van hem ben ik dus het meest onder de indruk, omdat ik het zo niet verwachtte van hem. Maar er zijn dus nog een paar collega's waarvan ik weet dat ze vreemdgaan. Een paar hebben vaste minnares en een paar gaan alleen vreemd op zakenreis in het buitenland.
Ik ben dit allemaal te weten gekomen tijdens de zakenreisjes in het buitenland, want die reisjes zijn meestal verre van zakelijk.
Van hem ben ik dus het meest onder de indruk, omdat ik het zo niet verwachtte van hem. Maar er zijn dus nog een paar collega's waarvan ik weet dat ze vreemdgaan. Een paar hebben vaste minnares en een paar gaan alleen vreemd op zakenreis in het buitenland.
Ik ben dit allemaal te weten gekomen tijdens de zakenreisjes in het buitenland, want die reisjes zijn meestal verre van zakelijk.
vrijdag 21 december 2007 om 23:13
Ik ken wel iemand hoor. Ik ![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif)
Ben in het (verre) verleden behoorlijk vaak over de schreef gegaan, en geloof me, na de eerste keer lijken de tweede, derde etc keer veel minder erg. Vreemd en verkeerd soort gewenning.
Ipv mijn mond open te trekken over wat me stoorde binnen de relatie, koos ik voor de makkelijkste weg. Die van de minste weerstand en de meeste leut.
Ik heb ervan geleerd, dat ik dat niet meer wil. Ja, wel de leut, maar niet meer het gekonkel. Dus daarom blijf ik maar even vrijgezel
Ben in het (verre) verleden behoorlijk vaak over de schreef gegaan, en geloof me, na de eerste keer lijken de tweede, derde etc keer veel minder erg. Vreemd en verkeerd soort gewenning.
Ipv mijn mond open te trekken over wat me stoorde binnen de relatie, koos ik voor de makkelijkste weg. Die van de minste weerstand en de meeste leut.
Ik heb ervan geleerd, dat ik dat niet meer wil. Ja, wel de leut, maar niet meer het gekonkel. Dus daarom blijf ik maar even vrijgezel
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
vrijdag 21 december 2007 om 23:48
Ik ga niet per se liegen maar ik ga het ook niet vertellen. Dat valt voor mij namelijk ook onder eigen gedoe wat je lekker zelf op moet lossen.
Heb twee keer in mijn leven geprobeerd om een bedrogen persoon wijzer te maken over het gedrag van zijn/haar partner en dat is me slecht bevallen. Andersom hebben mensen mij ook weleens geprobeerd te vertellen over het vreemdgangersgedrag van mijn ex en ook dat beviel me niet.
Ik moest er zelf achterkomen hoe het zat met zijn schuinsmarcheerdersgedrag want instinctief ging ik beschermen wat ik had en dat was hij. In plaats van aan te nemen dat hij me bedroog wierp ik me op als zijn beschermer, om de waarheid maar niet onder ogen te hoeven zien want daar moest ik dan wat mee, met die waarheid en dat zag ik - zeker de eerste jaren van mijn relatie - niet zitten. Ik was er klaar mee op de dag dat ik er zelf klaar mee was en niet op de dag dat een ander mij vertelde dat ik er klaar mee moest zijn door mij zijn geheimen te vertellen.
Al die keiharde eerlijkheid, van mij hoeft het in dat soort zaken niet zo. Het is iets tussen een stel en die zoeken het maar fijn samen uit. Wat ik pertinent niet doe is een alibi verzorgen voor een vreemdganger. Daar begin ik niet aan maar wat ik weet in vertrouwen hou ik netjes voor me.
Heb twee keer in mijn leven geprobeerd om een bedrogen persoon wijzer te maken over het gedrag van zijn/haar partner en dat is me slecht bevallen. Andersom hebben mensen mij ook weleens geprobeerd te vertellen over het vreemdgangersgedrag van mijn ex en ook dat beviel me niet.
Ik moest er zelf achterkomen hoe het zat met zijn schuinsmarcheerdersgedrag want instinctief ging ik beschermen wat ik had en dat was hij. In plaats van aan te nemen dat hij me bedroog wierp ik me op als zijn beschermer, om de waarheid maar niet onder ogen te hoeven zien want daar moest ik dan wat mee, met die waarheid en dat zag ik - zeker de eerste jaren van mijn relatie - niet zitten. Ik was er klaar mee op de dag dat ik er zelf klaar mee was en niet op de dag dat een ander mij vertelde dat ik er klaar mee moest zijn door mij zijn geheimen te vertellen.
Al die keiharde eerlijkheid, van mij hoeft het in dat soort zaken niet zo. Het is iets tussen een stel en die zoeken het maar fijn samen uit. Wat ik pertinent niet doe is een alibi verzorgen voor een vreemdganger. Daar begin ik niet aan maar wat ik weet in vertrouwen hou ik netjes voor me.
zaterdag 22 december 2007 om 09:57
nou eleonora ik ben onbedoelt een alibi voor mijn vriendin geworden. ze stond een keer smorgens op de stoep met de mededeling dat ze was vreemgegaan met een collega en aan dr vriend vertelde ze dat ze op dat moment met mij en mijn kindertjes in een soort kinderboerderijtje was....
ik heb dr gelijk toegeschreeuwd dat als ze dr benen niet bij elkaar kon houden ze mij en mijn kids niet kan gebruiken als alibi, rot op zeg!!
ik ga echt niet voor dr liegen, ik heb samen met vriend besloten dat we onze mond houden maar zodra hij (dus haar vriend) het vraagt we eerlijk zeggen dat wij daar niet waren op die dag/tijd. (kan hij zelf zijn conclusies trekken)
ze is al jarenlang mijn vriendin, en practisch familie. dus het is heel moeilijk. en op een verjaardag is het gewoon een vreemd idee dat haar vriend van nix weet en wij wel...(onderhand de rest van de wereld ook, maar hij niet) heb al een paar keer gedacht om het hem te vertellen, want het is echt een aardige pipo. maar dat is niet aan mij....
soms denk ik er maanden niet aan, en dan denk ik weer: hoe zou ik het andersom vinden?? stel dat mijn vriend... en niemand verteld het mij
ik heb dr gelijk toegeschreeuwd dat als ze dr benen niet bij elkaar kon houden ze mij en mijn kids niet kan gebruiken als alibi, rot op zeg!!
ik ga echt niet voor dr liegen, ik heb samen met vriend besloten dat we onze mond houden maar zodra hij (dus haar vriend) het vraagt we eerlijk zeggen dat wij daar niet waren op die dag/tijd. (kan hij zelf zijn conclusies trekken)
ze is al jarenlang mijn vriendin, en practisch familie. dus het is heel moeilijk. en op een verjaardag is het gewoon een vreemd idee dat haar vriend van nix weet en wij wel...(onderhand de rest van de wereld ook, maar hij niet) heb al een paar keer gedacht om het hem te vertellen, want het is echt een aardige pipo. maar dat is niet aan mij....
soms denk ik er maanden niet aan, en dan denk ik weer: hoe zou ik het andersom vinden?? stel dat mijn vriend... en niemand verteld het mij
zaterdag 22 december 2007 om 10:52
Leo, ik zal ook niet zomaar op iemand afstappen om het te vertellen, maar als het me gevraagd zou worden zou ik niet liegen.
Als het een van mijn beste vriendinnen zou betreffen, zou ik denk ik wel met mijn vriendin gaan praten. Dan vertel ik manlief dat hij een maand (ofzo) de tijd krijgt om het zelf te doen en anders doe ik het.
Als het een van mijn beste vriendinnen zou betreffen, zou ik denk ik wel met mijn vriendin gaan praten. Dan vertel ik manlief dat hij een maand (ofzo) de tijd krijgt om het zelf te doen en anders doe ik het.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 22 december 2007 om 16:55
Iedereen doet in dit soort gevallen wat 'ie zelf het beste vindt. Jammer genoeg heb ik ruim ervaring met dit soort situaties en ik heb daaruit mijn eigen conclusies getrokken.
Mijn man heb ik gevraagd mij vooral niks te vertellen als hij een keer onbezonnen met een ander in bed is beland (en dan bedoel ik dus een ONS). Ik wil dat helemaal niet weten en ik wil er al helemaal niks mee hoeven. Ik wil er dus ook niks van merken en hij mag zelf dealen met het schuldgevoel (als hij dat zou hebben). Als hij een relátie heeft met een ander wil ik het wél weten. Dat is namelijk iets waar ik niet overheen zou kunnen stappen.
Maar ik denk dat iemand best eens vreemd kan gaan en toch ook een prima partner kan zijn. Ik geloof ook niet dat er altijd per se iets bijzonders aan de hand hoeft te zijn in een relatie als er iemand vreemdgaat en daarbij geloof ik ook dat mensen die vreemdgaan ontzettend veel van hun partner kunnen houden.
Mijn man heb ik gevraagd mij vooral niks te vertellen als hij een keer onbezonnen met een ander in bed is beland (en dan bedoel ik dus een ONS). Ik wil dat helemaal niet weten en ik wil er al helemaal niks mee hoeven. Ik wil er dus ook niks van merken en hij mag zelf dealen met het schuldgevoel (als hij dat zou hebben). Als hij een relátie heeft met een ander wil ik het wél weten. Dat is namelijk iets waar ik niet overheen zou kunnen stappen.
Maar ik denk dat iemand best eens vreemd kan gaan en toch ook een prima partner kan zijn. Ik geloof ook niet dat er altijd per se iets bijzonders aan de hand hoeft te zijn in een relatie als er iemand vreemdgaat en daarbij geloof ik ook dat mensen die vreemdgaan ontzettend veel van hun partner kunnen houden.
