Relaties
alle pijlers
Kinderwens
vrijdag 8 september 2023 om 19:07
Ik had nooit echt een kinderwens.
Heb niks met andermans kinderen en ben akward in de omgang met een kind.
Zag mezelf ook nooit als moeder, zou niet weten wat ik met een kind aan zou moeten.
Toen ik 27 was kreeg ik een relatie met mijn huidige vriend ( daarvoor nooit echt vaste relatie gehad) en toen we een huis hadden gekocht en een tijd samenwoonden, hadden we zoiets van: als het ons gegund is, is het welkom.
Als het niet lukt, ook goed we hadden wel van te voren besproken dat we geen fertiliteitstrajecten wilden.
Nu hebben we de allerleukste dochter van 5 en gaat het eigenlijk vanzelf.
Ben nog steeds beetje akward met andere kinderen maar heb nu eenmaal meer omgang met andere kinderen door school/bso.
Achteraf dus wel heel blij met hoe het gelopen is maar als het niet was gelukt om wat voor reden dan ook, dan haf ik niet geweten hoe het is en wat ik zou missen en zou het ook prima zijn geweest
Heb niks met andermans kinderen en ben akward in de omgang met een kind.
Zag mezelf ook nooit als moeder, zou niet weten wat ik met een kind aan zou moeten.
Toen ik 27 was kreeg ik een relatie met mijn huidige vriend ( daarvoor nooit echt vaste relatie gehad) en toen we een huis hadden gekocht en een tijd samenwoonden, hadden we zoiets van: als het ons gegund is, is het welkom.
Als het niet lukt, ook goed we hadden wel van te voren besproken dat we geen fertiliteitstrajecten wilden.
Nu hebben we de allerleukste dochter van 5 en gaat het eigenlijk vanzelf.
Ben nog steeds beetje akward met andere kinderen maar heb nu eenmaal meer omgang met andere kinderen door school/bso.
Achteraf dus wel heel blij met hoe het gelopen is maar als het niet was gelukt om wat voor reden dan ook, dan haf ik niet geweten hoe het is en wat ik zou missen en zou het ook prima zijn geweest
vrijdag 8 september 2023 om 19:19
Tot pakweg mijn twintigste altijd gedacht dat ik wel kinderen wilde, niet per sé vanuit een diepgewortelde wens maar meer omdat het er gewoon bij hoorde, ofzo, dacht ik.
Na het afstuderen verdiende ik heerlijk geld, kon doen en laten wat ik wilde, toen heb ik wel een paar jaar gedacht: jeetje, waarom zou ik dit ooit opgeven voor een kind?
Maar mijn vriend wist wel zeker dat hij een kind wilde. En toen iedereen om mij heen kinderen kreeg, wilde ik dat toch ook wel. Nu, een kind later en nog een kind in de maak, ben ik blij met mijn keuzes. Maar het is ook pittig. Ik zal niet doen alsof ik het fluitend doe, of zo’n moeder ben die echt intens van het moeder zijn geniet. Maar ik ben gek op mijn kind en zou niet meer zonder hem willen.
Aan de andere kant kan ik mensen die geen kinderwens hebben ook echt wel begrijpen.
Na het afstuderen verdiende ik heerlijk geld, kon doen en laten wat ik wilde, toen heb ik wel een paar jaar gedacht: jeetje, waarom zou ik dit ooit opgeven voor een kind?
Maar mijn vriend wist wel zeker dat hij een kind wilde. En toen iedereen om mij heen kinderen kreeg, wilde ik dat toch ook wel. Nu, een kind later en nog een kind in de maak, ben ik blij met mijn keuzes. Maar het is ook pittig. Ik zal niet doen alsof ik het fluitend doe, of zo’n moeder ben die echt intens van het moeder zijn geniet. Maar ik ben gek op mijn kind en zou niet meer zonder hem willen.
Aan de andere kant kan ik mensen die geen kinderwens hebben ook echt wel begrijpen.
vrijdag 8 september 2023 om 19:33
Ik heb er jarenlang ambivalent ingestaan: wil ik het wel, wil ik het niet, ik weet het niet.
Toen ik rond mijn 33e korte tijd een relatie had met een man die beslist geen kinderen wilde deed me dat pijn, en toen het uitging (om andere redenen dan de kinderwens trouwens) en ik de klok ergens in de achtergrond natuurlijk wel hoorde tikken zorgde dat ervoor dat ik er bewust over ben gaan nadenken, al was dat een proces dat jaren ergens op de achtergrond speelde, geen kwestie van: nu ga ik eens een paar uur zitten nadenken en dan weet ik het.
Ik kwam tot de conclusie dat ik het niet zó graag wilde dat ik het alleen zou doen, of daten onder druk zou zetten van een kinderwens: ik wil eerst een partner waarmee ik evt samen ouders kan worden, niet een wannabe-vader met wie ik geen goede partner-band heb ontwikkeld voordat we aan zo’n stap beginnen. En dus, dat ik wel zou zien of het op mijn pad kwam of niet.
Dat is het niet gekomen: ik ben begin veertig en omdat ik geen oude moeder wil worden is wat mij betreft de tijd gepasseerd. Samen met mijn partner, die wel kinderen heeft, kunnen we én verdrietig zijn omdat we samen geen kinderen zullen krijgen én voor de volle 100% achter die keuze staan. Waarbij het wel helpt denk ik dat ik de afgelopen jaren zelf al wat ideeeën daarover heb laten rijpen in m’n achterhoofd, anders zou ik door deze situatie mogelijk overvallen geweest zijn.
Lang verhaal kort: ik denk dat je met de tijd, misschien ook door omstandigheden waar je wel en niet in terechtkomt, wel weet wat je wilt
Toen ik rond mijn 33e korte tijd een relatie had met een man die beslist geen kinderen wilde deed me dat pijn, en toen het uitging (om andere redenen dan de kinderwens trouwens) en ik de klok ergens in de achtergrond natuurlijk wel hoorde tikken zorgde dat ervoor dat ik er bewust over ben gaan nadenken, al was dat een proces dat jaren ergens op de achtergrond speelde, geen kwestie van: nu ga ik eens een paar uur zitten nadenken en dan weet ik het.
Ik kwam tot de conclusie dat ik het niet zó graag wilde dat ik het alleen zou doen, of daten onder druk zou zetten van een kinderwens: ik wil eerst een partner waarmee ik evt samen ouders kan worden, niet een wannabe-vader met wie ik geen goede partner-band heb ontwikkeld voordat we aan zo’n stap beginnen. En dus, dat ik wel zou zien of het op mijn pad kwam of niet.
Dat is het niet gekomen: ik ben begin veertig en omdat ik geen oude moeder wil worden is wat mij betreft de tijd gepasseerd. Samen met mijn partner, die wel kinderen heeft, kunnen we én verdrietig zijn omdat we samen geen kinderen zullen krijgen én voor de volle 100% achter die keuze staan. Waarbij het wel helpt denk ik dat ik de afgelopen jaren zelf al wat ideeeën daarover heb laten rijpen in m’n achterhoofd, anders zou ik door deze situatie mogelijk overvallen geweest zijn.
Lang verhaal kort: ik denk dat je met de tijd, misschien ook door omstandigheden waar je wel en niet in terechtkomt, wel weet wat je wilt
vrijdag 8 september 2023 om 20:02
Ben nu 32 en heb het niet. Nooit gehad en kan me er niets bij voorstellen dat ik het ooit wel zou willen. Maar het schijnt te gebeuren dus wie weet.. Maar vermoed van niet.
Tien jaar samen met vriend. Die zei altijd nee maar staat er nu wat meer voor open.
Tien jaar samen met vriend. Die zei altijd nee maar staat er nu wat meer voor open.
koettie wijzigde dit bericht op 08-09-2023 20:26
19.81% gewijzigd
vrijdag 8 september 2023 om 20:06
Bij mij was het gevoel altijd al zo sterk dat ik het ook zonder partner gedaan zou hebben.
Ik heb een vriendin die van kinds af aan, zei dat ze geen moeder zou worden, maar wel oma. Dat doet ze nu supergoed als favoriete tante van de kinderen van haar vriendinnen.
En andere vrienden bij wie het gewoon nooit gebeurd is.
Sommigen hebben daar geen moeite mee, anderen hebben wel een tijdje in de knoop gezeten toen de deur definitief dicht ging
Ik heb een vriendin die van kinds af aan, zei dat ze geen moeder zou worden, maar wel oma. Dat doet ze nu supergoed als favoriete tante van de kinderen van haar vriendinnen.
En andere vrienden bij wie het gewoon nooit gebeurd is.
Sommigen hebben daar geen moeite mee, anderen hebben wel een tijdje in de knoop gezeten toen de deur definitief dicht ging
vrijdag 8 september 2023 om 20:15
Eigenlijk vat dit het wel samen. Als ik over de toekomst nadacht dan dacht ik niet dat er geen kinderen waren. En ineens was ik al ouder dan ik dacht en was het nu of nooit. Terwijl als er voor vrouwen geen deadline was ik gerust het nog even had uitgesteld. Mijn vriend had ook geen extreme kinderwens. Het leek hem wel leuk. Het duurde bij ons erg lang trouwens (jaren) en we hadden beide niet de behoefte aan een medisch traject.
Nu kind er is vind ik het trouwens geweldig en vriend ook, ook de zwangerschap vond ik iets heel bijzonders. Het heeft mijn kijk op dingen wel echt veranderd.
vrijdag 8 september 2023 om 20:25
Nooit de drang gevoeld.
Wilde wel graag een grote mensen huis en een relatie. Nadat ik getrouwd was was daar de fase dat we wel aan kinderen wilden beginnen. Dus kwamen er 2.
Waarbij ik bij de 6 weken echo het hartje zag kloppen en ik toen en daar instant moeder werd.
Wilde wel graag een grote mensen huis en een relatie. Nadat ik getrouwd was was daar de fase dat we wel aan kinderen wilden beginnen. Dus kwamen er 2.
Waarbij ik bij de 6 weken echo het hartje zag kloppen en ik toen en daar instant moeder werd.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
vrijdag 8 september 2023 om 20:56
Nooit gedacht dat ik geen kinderen zou willen. Totdat ik mezelf echt bewust leerde kennen en er eigenlijk gewoon niet aan moet denken om kinderen te hebben. Ik ben er niet voor gemaakt, dat weet ik nu. Het is niet alleen dat ik denk 'ik zou dat niet aankunnen', er is ook niets in mij dat ook maar enigszins die wens heeft. En ik kan echt wel gek zijn op kinderen, dus dat is het niet. Maar een leven met kinderen zie ik niet zitten
vrijdag 8 september 2023 om 21:18
vrijdag 8 september 2023 om 21:22
vrijdag 8 september 2023 om 21:35
vrijdag 8 september 2023 om 21:57
Ik heb heel lang gedacht dat ik ooit nog wel kinderen wilde. Toen ik een jaar of 26 was voelde ik veel druk vanuit mijn omgeving, veel mensen die er naar gingen vragen en vertellen hoe leuk het wel niet is, dat het je relatie echt compleet maakt enz.
Toen heb ik even gedacht van moet het dan nu maar gaan gebeuren?! Maar uiteindelijk gingen we toen ook verhuizen, moest er veel geklust worden en was er op dat moment geen ruimte voor een kindje.
Toen die er wel kwam greep de gedachte aan de rest van mijn leven zorgen voor en om een kind mij enorm naar mijn keel. Ik voelde aan alles dat ik dat eigenlijk helemaal niet wilde. Dat ik andere dingen in mijn leven wilde gaan doen en dat ik helemaal niet uitkeek naar het leven met een kind.
Dus toen toch maar het gesprek met mijn man aangegaan en wat bleek, hij voelde precies hetzelfde! Wat een opluchting.
Ik vond het wel heel lastig om aan mijn moeder te vertellen, zij had zo graag kleinkinderen van haar enige dochter gehad (mijn broers hebben wel kinderen) en ze is ook de meest liefdevolle oma die je maar kan bedenken. Maar ze begreep mij zo goed, echt heel fijn gepraat toen met haar en nu is ze de allerliefste oma voor onze twee honden en hebben we heel veel tijd voor mijn ouders om leuke dingen met hen te doen! Daar genieten wij en zij enorm van.
Toen heb ik even gedacht van moet het dan nu maar gaan gebeuren?! Maar uiteindelijk gingen we toen ook verhuizen, moest er veel geklust worden en was er op dat moment geen ruimte voor een kindje.
Toen die er wel kwam greep de gedachte aan de rest van mijn leven zorgen voor en om een kind mij enorm naar mijn keel. Ik voelde aan alles dat ik dat eigenlijk helemaal niet wilde. Dat ik andere dingen in mijn leven wilde gaan doen en dat ik helemaal niet uitkeek naar het leven met een kind.
Dus toen toch maar het gesprek met mijn man aangegaan en wat bleek, hij voelde precies hetzelfde! Wat een opluchting.
Ik vond het wel heel lastig om aan mijn moeder te vertellen, zij had zo graag kleinkinderen van haar enige dochter gehad (mijn broers hebben wel kinderen) en ze is ook de meest liefdevolle oma die je maar kan bedenken. Maar ze begreep mij zo goed, echt heel fijn gepraat toen met haar en nu is ze de allerliefste oma voor onze twee honden en hebben we heel veel tijd voor mijn ouders om leuke dingen met hen te doen! Daar genieten wij en zij enorm van.
hendrikje106 wijzigde dit bericht op 08-09-2023 22:42
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
8.61% gewijzigd
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
vrijdag 8 september 2023 om 22:06
Ik had al heel jong een sterke kinderwens. Ben ook jong moeder geworden. Maar mijn wens kwam echt uit mijzelf, niet vanuit druk/verwachting van mijn omgeving. Uit het gezin waaruit ik kom ben ik ook de enige die kinderen heeft gekregen. In mijn kring van vrienden, kennissen familie en collega’s is geen kinderen hebben of willen eigenlijk net zo vanzelfsprekend als ze wel krijgen of willen.
Imagine
zaterdag 9 september 2023 om 07:45
Ik heb het eigenlijk altijd wel geweten. 
Ik heb het niet gepland, wist ook niet rond welke leeftijd ik ze eigenlijk wilde, het was wachten op de juiste partner die dezelfde wens had denk ik.. nu 29 en 3e onderweg
Ben wel blij dat ik voor de kinderen flink geleefd heb en veel dingen heb gedaan die ik graag wilde doen, want het is wel een levens veranderende keus natuurlijk.
Ik heb het niet gepland, wist ook niet rond welke leeftijd ik ze eigenlijk wilde, het was wachten op de juiste partner die dezelfde wens had denk ik.. nu 29 en 3e onderweg
Ben wel blij dat ik voor de kinderen flink geleefd heb en veel dingen heb gedaan die ik graag wilde doen, want het is wel een levens veranderende keus natuurlijk.
zaterdag 9 september 2023 om 07:57
zaterdag 9 september 2023 om 08:05
Honingbij_ schreef: ↑08-09-2023 19:19Tot pakweg mijn twintigste altijd gedacht dat ik wel kinderen wilde, niet per sé vanuit een diepgewortelde wens maar meer omdat het er gewoon bij hoorde, ofzo, dacht ik.
Hier ook. Het hoorde erbij, iedereen kreeg kinderen, dus ik zou ze ook krijgen. Totdat ik een keer een programma op tv zag over mensen die ervoor kozen om geen kinderen te krijgen en het was een feest der herkenning. Kinderen krijgen hoefde helemaal niet. Inmiddels kan het niet meer en ik heb nooit enige twijfel gevoeld.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
