Lesje subtiliteit gevraagd

Ik heb eigenlijk totaal geen behoefte aan daten. Maar ik heb iemand ontmoet die graag met me wil afspreken. Een leuke man. Ik kon eigenlijk geen bezwaren bedenken. Behalve dat ik daten niet leuk vind. En dat het heel veilig voelt om met helemaal niemand af te spreken en al mijn tijd ontzettend gelukkig, stabiel & stress-vrij samen met mijn dochtertje te spenderen. Zonder daar (onzekere) factoren zoals een relatie aan toe te voegen.

Ik ben desondanks toch maar uit mijn comfortzone gestapt en ik dacht: ik geef het gewoon een kans. Wat leuks doen met iemand die leuk is & elkaar wat beter leren kennen kan nooit kwaad. Dus we hebben vorige week onze eerste date gehad. Dat was gezellig.

De dagen na die eerste date (eind vorige week) begon ik ziek te worden. Het begon met me moe & niet lekker voelen. Dat heb ik ook tegen hem gezegd. Dat was in de avond zo rond 19:00 nadat ik mijn dochtertje op bed had gelegd. Niet veel later vroeg hij of ik die avond weer wat wilde gaan drinken. Leuk voorstel, maar ik voelde me echt ziek worden. Dus dat zag ik niet zitten. Ik heb dat aangegeven (leuk idee maar ik voel me niet goed genoeg, volgende keer).

Ik heb er ook meteen bij verteld dat ik die betreffende avond sowieso niet kon, omdat mijn nichtje -die ‘s avonds bijna altijd bij mij thuis kan komen oppassen als ik m’n dochtertje op bed gelegd heb, lucky me- één vaste avond per week werkt, op koopavond. Iedere andere avond kan zij in principe komen oppassen. Wel is het handig als ik dat van te voren met haar & haar moeder overleg ipv haar op stel en sprong ‘op te roepen’.

Vervolgens zegt hij: ik kom wel bij je langs. Het is me niet gelukt om een subtiele manier te vinden om aan te geven dat dat wat mij betreft voorlopig echt uitgesloten is. Dus ik heb niks meer gezegd en ben gaan slapen. Ik was er eerlijk gezegd gelijk een beetje klaar mee. Ten eerste irriteerde het me een beetje dat ik al 2x had aangegeven dat ik me niet lekker genoeg voelde. Leuk als iemand enthousiast is om af te spreken hoor. Maar ik was dat dus even niet.

Ten tweede heb ik een bepaald beeld/tempo/invulling voor ogen van hoe de beginnende date fase eruit ziet. Waar ik mij prettig bij voel. En dat is dat de “elkaar leren kennen fase” buiten de deur plaats vindt. Echt daten. Samen leuke dingen doen. Dat is altijd zo geweest. Maar nu ik moeder ben, zal ik al helemáál niet een man bij mij thuis laten komen in die prille beginnende fase. Zeker niet als kind er ook is. Want je kent elkaar in het begin nog maar nauwelijks.


Lang verhaal, korte vraag: hoe breng ik bovenstaande op een subtiele manier over? Zelf heb ik het gevoel dat je maar net een match moet zijn op dit gebied. Als je niet hetzelfde tempo voor ogen hebt, houdt het naar mijn idee op. Want waarom zou ik van iemand verwachten dat hij zich schikt naar mijn tempo/wensen/invulling, als dat duidelijk niet de zijne zijn?

Wat vinden jullie? En hoe geven jullie dit soort dingen subtiel aan? Ik ben nogal recht door zee en veel mensen ervaren dit als bot. Ik probeer mezelf te verbeteren, maar zeker als mensen mij overvallen, lukt het me nog niet om subtiel te zijn in mijn communicatie.

LuciFee2023 schreef: ↑

13-02-2023 20:29

Ik vind hem echt opdringerig eerlijk gezegd, strontirritant.

Als duidelijk ( niet vanavond, ik ben niet zo lekker en/of niet vanavond, ik heb geen oppas) al niet aankomt, waarom denk je dat subtielere hints wel aankomen?

En waarom zou je niet gewoon duidelijk kunnen zijn? Ik wil zeker in begin niet afspreken in mijn huis. Gewoon zo aangeven.

En zeker niet als kind hier is.

Omdat de ander dat niet aan kan? Mooi, daar heb je dan toch gewoon geen zin in?

Bedankt voor de bevestiging (ook van de anderen). Omdat ik een drempel over moet om überhaupt te gaan daten, had ik het idee dat ik misschien te negatief denk. Dat is dus niet zo. Ik luister gewoon naar mijn gevoel & zal duidelijk communiceren hierover.

Rooss4.0 schreef: ↑

13-02-2023 20:26

Waarom subtiel? Wees gewoon duidelijk, dat werkt het beste. Nee, je komt voorlopig niet bij mij thuis en als ik ziek ben wil ik alleen zijn.
Lijkt me subtiel zát eigenlijk.

Zeer goed verwoord.

Wissewis schreef: ↑

13-02-2023 20:26

Zelf gelijk een andere datum / dag suggereren?
Waarbij je meldt dat je wel nog even moet overleggen met de babysit.

Zo kets je het niet helemaal af maar wil hij - hopelijk - toch die avond niet voor de deur staan.

Ik kon geen andere datum suggereren omdat ik niet wist wanneer ik weer beter zou zijn. Ben helaas nog steeds ziek nu. Hij heeft mijn adres niet, dus hij kan niet voor de deur komen staan en dat is maar goed ook. Daar zit ik echt totaal niet op te wachten.

Dutchgirly schreef: ↑

13-02-2023 20:28

Dat was juist de subtiele versie. In dit geval is de duidelijke versie nodig.

Ja hè. Om eerlijk te zijn lijkt het mij fijner om misschien ooit met iemand af te spreken die ten eerste sensitief reageert als ik aangeef dat ik ziek begin te worden. En ten tweede uit zichzelf begrijpt dat ik niet (zo snel) thuis afspreek (en zeker niet als mijn kind er is). Hier uitleg over geven staat me al een beetje tegen. Ik denk dat ik het voortaan nog vóór de eerste date ga zeggen.

Koffieverkeerd schreef: ↑

13-02-2023 20:49

Ik zou al klaar zijn. Deze man heeft blijkbaar schijt aan jouw behoeften en grenzen, los van zijn enthousiasme.
Hij dramt zijn zin nu al teveel door en dat zou ik niet negeren. Beterschap!

Ben blij dat ik hier de bevestiging krijg die ik even nodig had. Ik ga inderdaad op mijn gevoel af. Dankjewel.