Lesje subtiliteit gevraagd

Ik heb eigenlijk totaal geen behoefte aan daten. Maar ik heb iemand ontmoet die graag met me wil afspreken. Een leuke man. Ik kon eigenlijk geen bezwaren bedenken. Behalve dat ik daten niet leuk vind. En dat het heel veilig voelt om met helemaal niemand af te spreken en al mijn tijd ontzettend gelukkig, stabiel & stress-vrij samen met mijn dochtertje te spenderen. Zonder daar (onzekere) factoren zoals een relatie aan toe te voegen.

Ik ben desondanks toch maar uit mijn comfortzone gestapt en ik dacht: ik geef het gewoon een kans. Wat leuks doen met iemand die leuk is & elkaar wat beter leren kennen kan nooit kwaad. Dus we hebben vorige week onze eerste date gehad. Dat was gezellig.

De dagen na die eerste date (eind vorige week) begon ik ziek te worden. Het begon met me moe & niet lekker voelen. Dat heb ik ook tegen hem gezegd. Dat was in de avond zo rond 19:00 nadat ik mijn dochtertje op bed had gelegd. Niet veel later vroeg hij of ik die avond weer wat wilde gaan drinken. Leuk voorstel, maar ik voelde me echt ziek worden. Dus dat zag ik niet zitten. Ik heb dat aangegeven (leuk idee maar ik voel me niet goed genoeg, volgende keer).

Ik heb er ook meteen bij verteld dat ik die betreffende avond sowieso niet kon, omdat mijn nichtje -die ‘s avonds bijna altijd bij mij thuis kan komen oppassen als ik m’n dochtertje op bed gelegd heb, lucky me- één vaste avond per week werkt, op koopavond. Iedere andere avond kan zij in principe komen oppassen. Wel is het handig als ik dat van te voren met haar & haar moeder overleg ipv haar op stel en sprong ‘op te roepen’.

Vervolgens zegt hij: ik kom wel bij je langs. Het is me niet gelukt om een subtiele manier te vinden om aan te geven dat dat wat mij betreft voorlopig echt uitgesloten is. Dus ik heb niks meer gezegd en ben gaan slapen. Ik was er eerlijk gezegd gelijk een beetje klaar mee. Ten eerste irriteerde het me een beetje dat ik al 2x had aangegeven dat ik me niet lekker genoeg voelde. Leuk als iemand enthousiast is om af te spreken hoor. Maar ik was dat dus even niet.

Ten tweede heb ik een bepaald beeld/tempo/invulling voor ogen van hoe de beginnende date fase eruit ziet. Waar ik mij prettig bij voel. En dat is dat de “elkaar leren kennen fase” buiten de deur plaats vindt. Echt daten. Samen leuke dingen doen. Dat is altijd zo geweest. Maar nu ik moeder ben, zal ik al helemáál niet een man bij mij thuis laten komen in die prille beginnende fase. Zeker niet als kind er ook is. Want je kent elkaar in het begin nog maar nauwelijks.


Lang verhaal, korte vraag: hoe breng ik bovenstaande op een subtiele manier over? Zelf heb ik het gevoel dat je maar net een match moet zijn op dit gebied. Als je niet hetzelfde tempo voor ogen hebt, houdt het naar mijn idee op. Want waarom zou ik van iemand verwachten dat hij zich schikt naar mijn tempo/wensen/invulling, als dat duidelijk niet de zijne zijn?

Wat vinden jullie? En hoe geven jullie dit soort dingen subtiel aan? Ik ben nogal recht door zee en veel mensen ervaren dit als bot. Ik probeer mezelf te verbeteren, maar zeker als mensen mij overvallen, lukt het me nog niet om subtiel te zijn in mijn communicatie.

Moiren schreef: ↑

15-02-2023 08:53

Levenservaring. Het was geen verzoekje, het was een mededeling.

Dit.

Moiren schreef: ↑

15-02-2023 08:18

Die man is echt geen altruïstische verpleegkundige hoor. Die hoopt gewoon gezellig met haar te kunnen neuken (om het maar duidelijk te communiceren). Als je iemand enige tijd tijd kent bied je misschien aan om te komen verzorgen (en dan ook echt), maar niet na één date.
En als dit wel altruïstisch was bedoeld snapt hij totaal de sociale conventies niet, ook intens vermoeiend.

Ik wens inderdaad niet “verzorgd” te worden door een praktisch wildvreemde. Dat klinkt wat mij betreft als een nachtmerrie. Zeker omdat ik iemand die ik nauwelijks ken in fitte & blije toestand al niet in mijn huis wil. Maar goed, mijn energie was op, ik had knallende koppijn (voorhoofdsholtes bleek later), beginnende keelpijn & hopeloos verkouden (het snot stroomde m’n neus uit).

Kan me totaal niet voorstellen dat er mensen zijn die het dan leuk vinden om af te spreken of “verzorgd” te worden bij wijze van tweede date. Alles kan blijkt maar weer.

Maar los van zijn intenties heb ik geen energie & motivatie om een volwassen man uit te moeten leggen wat gepast/gebruikelijk is. Hij heeft daar kennelijk een ander beeld bij. Ik ben niet van plan hem van gedachten te veranderen.

Sterker nog, ik heb spontaan geen zin meer om ooit nog te daten. Maar ach, daar was niet veel voor nodig. Om minder was ik al afgehaakt. Voor mij is dit (zo snel al thuis willen afspreken) altijd al een enorme dooddoener geweest. Maar nu ik een kind heb, gaan mijn nekharen er pas echt recht van overeind staan.

Sjaantje37 schreef: ↑

15-02-2023 08:45

Maar het verschil zit hem hier dan wel in het vragen, hij deelt het mee aan TO dat hij langskomt en dat is opdringerig.

Dankje.

Moiren schreef: ↑

15-02-2023 22:17

Heb je nog wat van hem gehoord?

Late reactie, maar: ja. Hij zei dat het (suggereren dat hij bij me thuis zou komen) een grapje was. Die voelde ik al aankomen op de een of andere manier.

Anderlicht schreef: ↑

17-02-2023 11:25

Mijn eerste liefde kwam idd spontaan op ziekenbezoek. Ik vond het vreselijk maar tegelijk ook heel lief. Het had niks met seks te maken juist omdat ik ziek was. We zijn later getrouwd en hij is altijd zorgzaam gebleven.

Dikke prima om dit niet te willen (of per direct te stoppen met daten ) maar al die negatieve invulling vind ik wel voorbarig.

Het verhaal van jou en je man klinkt lief & romantisch.

Maar dit voorstel kwam niet lief en romantisch op me over. Het kwam eerder opdringerig over. En weinig oog voor mij(n behoeften).

Ook omdat we er slechts één date op hadden zitten.

LuciFee2023 schreef: ↑

28-02-2023 20:05

Tuurlijk, het was een grapje. Is vaak zo als iemand iets zegt en je reageert terecht niet positief. Dan was altijd een grapje.

Maar dat was laatste contact of heeft hij nog meer gestuurd? Of is wel klaar met deze heer?

Ik heb eerlijk gezegd niet gereageerd op zijn “het was een grap” verklaring. Hij heeft daarna ook niets meer gestuurd. Dus dat was inderdaad het laatste contact.

turquasi schreef: ↑

28-02-2023 20:00

Ik denk dat je het helemaal helder hebt Lotus, een grap is pas een grap als hij grappig is. Een zogenaamde grap-verklaring als excuus voor slecht gedrag is bij mij een enkeltje terug in de vijver. Jammer maar helaas.

Ik maak inderdaad geen grappen als het gaat om (zo goed als) wildvreemde mannen thuis ontvangen. Laat staan als mijn kind thuis is. Enkeltje terug in de vijver ja.