Relaties
alle pijlers
Lezen jullie van elkaar de smsjes ??
maandag 24 september 2007 om 12:32
maandag 24 september 2007 om 12:33
Nee!! Ik lees niet de smsjes van mijn man. Tuurlijk, als hij naast me op de bank zit te smsen wil ik best weleens vragen waar het over gaat... maar ga er toch vanuit dat hij dat uit zichzelf doet als het de moeite waard is.
Vind ook niet dat mijn smsjes mijn man wat aangaan, heb niets te verbergen, maar zou het heel irritant vinden als ik elke keer moet vertellen wat ik gesmst heb. Meestal zijn ze niet echt interessant.
Vind ook niet dat mijn smsjes mijn man wat aangaan, heb niets te verbergen, maar zou het heel irritant vinden als ik elke keer moet vertellen wat ik gesmst heb. Meestal zijn ze niet echt interessant.
maandag 24 september 2007 om 12:40
oke dan de volgende situatie ;
De geschiedenis van de pc is gewist en ik vraag met een geintje of ie pagina´s heeft bekeken die ik niet mag zien. Ik krijg daar geen duidelijk antwoord op.
Vervolgens komt er een dag of twee later een sms op zijn gsm binnen waarop ik hem attent maak. Hij pakt zijn gsm en gaat dat sms in een andere kamer bekijken ..........
Redenen genoeg om zijn smsjes te wantrouwen en te gaan lezen ??
Ik heb hem hiermee geconfronteerd maar hij zegt dat ik gek ben .....
De geschiedenis van de pc is gewist en ik vraag met een geintje of ie pagina´s heeft bekeken die ik niet mag zien. Ik krijg daar geen duidelijk antwoord op.
Vervolgens komt er een dag of twee later een sms op zijn gsm binnen waarop ik hem attent maak. Hij pakt zijn gsm en gaat dat sms in een andere kamer bekijken ..........
Redenen genoeg om zijn smsjes te wantrouwen en te gaan lezen ??
Ik heb hem hiermee geconfronteerd maar hij zegt dat ik gek ben .....
maandag 24 september 2007 om 12:48
Het volgende, waar gebeurde, verhaal:
Een man is getrouwd en volgens zijn vrouw gaat hij ineens veel stiekum doen.
Gaat weg zonder te vertellen waarheen, wist de geschiedenis van zijn PC en doet geheimzinnig over de sms-jes die hij krijgt.
Vrouwlief vertrouwt het niet en gaat hem steeds meer kontroleren.
Dit leidt toch nog meer verbergen van zaken.
De bom barst en een ziedende vrouw eist vuurspuwend verklaring.
Groot is de schaamte als blijkt dat manlief bezig was om een suprise party te regelen voor haar 40-ste verjaardag.
Hij wilde dit natuurlijk voor zijn vrouw geheim houden.
En wat dacht zijn vrouw eigenlijk ??
Een man is getrouwd en volgens zijn vrouw gaat hij ineens veel stiekum doen.
Gaat weg zonder te vertellen waarheen, wist de geschiedenis van zijn PC en doet geheimzinnig over de sms-jes die hij krijgt.
Vrouwlief vertrouwt het niet en gaat hem steeds meer kontroleren.
Dit leidt toch nog meer verbergen van zaken.
De bom barst en een ziedende vrouw eist vuurspuwend verklaring.
Groot is de schaamte als blijkt dat manlief bezig was om een suprise party te regelen voor haar 40-ste verjaardag.
Hij wilde dit natuurlijk voor zijn vrouw geheim houden.
En wat dacht zijn vrouw eigenlijk ??
maandag 24 september 2007 om 12:48
Kortom, je vertrouwt hem niet. Heb je daar verder reden toe, behalve dat ie zijn sms en computergedrag voor je wil verbergen? Ik zou ook achterdochtig worden als mijn man zijn sms en computergedrag angstvallig geheim probeert te houden, maar aan de andere kant, als er constant iemand over je schouder meekijkt kan het ook zo zijn dat hij daar klaar mee is en daarom niets meer leest als je naast hem zit.
Verder: Hij snapt heus wel dat je achterdochtig bent als je zijn SMS'jes wil lezen en wil weten wat er in de geschiedenis van zijn computer staat hoor, dat hoef je echt niet met een geintje te brengen, want daar ziet hij zo doorheen.
Ik zou ophouden er geintjes over te maken en een serieus gesprek met hem aangaan. En als dat niets uithaalt tja, dan heb je de keuze he, of je gaat hem stiekem controleren (lekker voor je relatie) of je laat het erbij zitten.
Verder: Hij snapt heus wel dat je achterdochtig bent als je zijn SMS'jes wil lezen en wil weten wat er in de geschiedenis van zijn computer staat hoor, dat hoef je echt niet met een geintje te brengen, want daar ziet hij zo doorheen.
Ik zou ophouden er geintjes over te maken en een serieus gesprek met hem aangaan. En als dat niets uithaalt tja, dan heb je de keuze he, of je gaat hem stiekem controleren (lekker voor je relatie) of je laat het erbij zitten.
maandag 24 september 2007 om 13:04
Ik lees de sms-jes van mijn man niet. Heb wel wat beters te doen. Hij leest de mijne ook niet.
Als hij in mijn telefoon of pc zou neuzen, zou ik trouwens best in staat zijn de boel te wissen. Niet dat ik iets te verbergen heb, maar omdat ik vind dat je elkaar gewoon te vertrouwen hebt. Lijkt me heel naar om gecontroleerd te worden.
Als hij in mijn telefoon of pc zou neuzen, zou ik trouwens best in staat zijn de boel te wissen. Niet dat ik iets te verbergen heb, maar omdat ik vind dat je elkaar gewoon te vertrouwen hebt. Lijkt me heel naar om gecontroleerd te worden.
maandag 24 september 2007 om 13:13
Bij mijn vorige partner had ik het gevoel heel sterk. Ik kon het bijna niet laten... Als ik de kans kreeg, dan las ik zijn smsjes ook. Achteraf bleek dat het niet voor niets is geweest!
Nu (en dat ken ik ook niet van mezelf) heb ik de behoefte helemaal niet. Ik heb een supervent die ik volledig vertrouw. Ik mag ze lezen als ik dat wil, evenals hij mijn berichten mag lezen, maar de behoefte is er gewoon niet!
Nu (en dat ken ik ook niet van mezelf) heb ik de behoefte helemaal niet. Ik heb een supervent die ik volledig vertrouw. Ik mag ze lezen als ik dat wil, evenals hij mijn berichten mag lezen, maar de behoefte is er gewoon niet!
maandag 24 september 2007 om 13:15
Zoals de waar is vertrouwd hij zijn gasten.
Ik zou zijn smsjes niet gaan lezen.
Als je er achterdochtig van wordt leidt dit alleen maar tot ruzie.
Doen of het jou niet boeit werkt het beste denk ik.
Als hij vreemdgaat kom je er toch wel achter.
Denk dat het achterdochtig zijn en ruzie maken eerder leidt tot een breuk in jullie relatie als een stiekem smsje wat hij stuurt.
Ik zou zijn smsjes niet gaan lezen.
Als je er achterdochtig van wordt leidt dit alleen maar tot ruzie.
Doen of het jou niet boeit werkt het beste denk ik.
Als hij vreemdgaat kom je er toch wel achter.
Denk dat het achterdochtig zijn en ruzie maken eerder leidt tot een breuk in jullie relatie als een stiekem smsje wat hij stuurt.
maandag 24 september 2007 om 13:41
maandag 24 september 2007 om 16:50
Hoi, ik heb zo'n beetje hetzelfde meegemaakt als jij. Mijn vriend verzweeg sms contact met een meisje waar hij ooit mee uit is geweest. Ik kwam er bij toeval achter toen ik voor hem een sms opende. Hij gaf toe dat ze smsten, maar meer was er hun echt niet, puur vriendschap. Toch bleef ik af en toe in zijn mobiel kijken (stiekem, puur vanuit mijn onzekerheid). Zij smste nogal flirterig in mijn ogen, dus was bang. Vooral als hij zijn mobiel in de auto liet bijv maakte ik mezelf alweer gek terwijl hij hem gewoon vergeten was. Begon dus achterdochtig te worden.
Afijn, vele gesprekken zijn er tussen ons geweest. Hij begreep mij niet, wilde enkel vriendschap met haar meer niet en dat moest toch kunnen? En ik begreep hem weer niet, we hadden toen nog geen jaar, wat moest hij met haar? En wie weet zat ze achter hem aan....
Toen kwam er zelfs een dag dat ze samen hadden afgesproken. Zoals afgesproken had hij me van tevoren gemeld hoe of wat zodat het niet achter mijn rug om was.
Hij belde ook toen ze weg was om mij gerust te stellen.
Hij wilde het contact niet verbreken omdat ik er moeite mee had, maar hij stak wel energie in mij door erover te praten, mij gerust te stellen en hem leren te vertrouwen.
De avond tussen die 2 is gezellig verlopen, echter sindsdien hebben ze geen contact meer. Ze antwoordde niet meer op zijn sms. Misschien had zij er toch meer van verwacht? (hij had nl duidelijk gemaakt dat ze niks moest verwachten qua relatie).
Ik weet het niet en het maakt me ook niet meer uit.
Ik heb geleerd om hem te vertrouwen. Hij heeft geleerd om eerlijk te zijn, niks te verzwijgen voor me. Dit deed hij in het begin omdat hij dacht dat ik er dan meer van zou denken, maar door dit gedrag ging ik er juist meer van denken en daarin gaf hij me gelijk.
In die periode dat ze veel smsten was ik erg onzeker. Toch wist ik dat ik het hem niet kon verbieden en ook begreep ik hem op zich waarom hij nog contact wilde houden (na goed gesprek). Maar het ergste vind ik achteraf dat ik in die tijd hun smsjes las......daar schaam ik me nu diep voor. Ik heb dit overigens opgebiecht aan hem. Zei dat hij dit niet leuk vond en zichzelf moest verdedigen zowat terwijl er niks aan de hand was op zich.
Door onze gesprekken en ervaring vertrouw ik hem nu en lees echt nooit meer zijn smsjes. Besef nu dat je ze toch anders kan lezen of jezelf iig gek kan maken. En het is privacy van een ander, dus dat respecteer ik nu. Sinds ik het heb losgelaten (dit alles speelde een half jaar geleden) geniet ik meer van onze relatie en zie ik het allemaal wel. De ergste onzekerheid van toen is weg en dat voelt zo goed. En ik weet gerust wel dat er mensen zijn die bedrogen worden door o.a. stiekeme smsjes, besef wel degelijk dat ik dat ook had kunnen zijn, wilde het bij wijze van voor zijn, en dat terwijl er dus bij mij niks aan de hand was, het was echt onschuldig. En daarmee hebben we elkaar in die tijd best wel mee gekwetst, maar ook veel van geleerd. En ja wat sommigen al zeggen: als het fout zit, bijv hij gaat vreemd, dan komt het ooit toch wel uit.
Sterkte.
Afijn, vele gesprekken zijn er tussen ons geweest. Hij begreep mij niet, wilde enkel vriendschap met haar meer niet en dat moest toch kunnen? En ik begreep hem weer niet, we hadden toen nog geen jaar, wat moest hij met haar? En wie weet zat ze achter hem aan....
Toen kwam er zelfs een dag dat ze samen hadden afgesproken. Zoals afgesproken had hij me van tevoren gemeld hoe of wat zodat het niet achter mijn rug om was.
Hij belde ook toen ze weg was om mij gerust te stellen.
Hij wilde het contact niet verbreken omdat ik er moeite mee had, maar hij stak wel energie in mij door erover te praten, mij gerust te stellen en hem leren te vertrouwen.
De avond tussen die 2 is gezellig verlopen, echter sindsdien hebben ze geen contact meer. Ze antwoordde niet meer op zijn sms. Misschien had zij er toch meer van verwacht? (hij had nl duidelijk gemaakt dat ze niks moest verwachten qua relatie).
Ik weet het niet en het maakt me ook niet meer uit.
Ik heb geleerd om hem te vertrouwen. Hij heeft geleerd om eerlijk te zijn, niks te verzwijgen voor me. Dit deed hij in het begin omdat hij dacht dat ik er dan meer van zou denken, maar door dit gedrag ging ik er juist meer van denken en daarin gaf hij me gelijk.
In die periode dat ze veel smsten was ik erg onzeker. Toch wist ik dat ik het hem niet kon verbieden en ook begreep ik hem op zich waarom hij nog contact wilde houden (na goed gesprek). Maar het ergste vind ik achteraf dat ik in die tijd hun smsjes las......daar schaam ik me nu diep voor. Ik heb dit overigens opgebiecht aan hem. Zei dat hij dit niet leuk vond en zichzelf moest verdedigen zowat terwijl er niks aan de hand was op zich.
Door onze gesprekken en ervaring vertrouw ik hem nu en lees echt nooit meer zijn smsjes. Besef nu dat je ze toch anders kan lezen of jezelf iig gek kan maken. En het is privacy van een ander, dus dat respecteer ik nu. Sinds ik het heb losgelaten (dit alles speelde een half jaar geleden) geniet ik meer van onze relatie en zie ik het allemaal wel. De ergste onzekerheid van toen is weg en dat voelt zo goed. En ik weet gerust wel dat er mensen zijn die bedrogen worden door o.a. stiekeme smsjes, besef wel degelijk dat ik dat ook had kunnen zijn, wilde het bij wijze van voor zijn, en dat terwijl er dus bij mij niks aan de hand was, het was echt onschuldig. En daarmee hebben we elkaar in die tijd best wel mee gekwetst, maar ook veel van geleerd. En ja wat sommigen al zeggen: als het fout zit, bijv hij gaat vreemd, dan komt het ooit toch wel uit.
Sterkte.
maandag 24 september 2007 om 17:02
Oja wil nog wel ff zeggen:
Ik heb mijn vriend ook met dingen geconfronteerd en toen gaf hij altijd tekst en uitleg (op het einde wel een beetje boos, was het zat zich te moeten verdedigen). Ik begrijp dat jouw vriend of niet veel zegt of iets zegt wat best kwetsend is: nl dat je gek bent (schreef je in 1 stukje). Dit lijkt mij niet oke, ik zou het in ieder geval erg hebben gevonden als mijn vriend dat in die tijd tegen mij gezegd zou hebben.
Maar goed, ben er zelf niet bij geweest dus kan eigenlijk niet oordelen op wat hij precies heeft gezegd natuurlijk.
Steunt hij je wel op een andere manier en begrijpen jullie elkaar wel?
De onzekerheid wordt alleen maar erger als hij zo doorgaat ben ik bang.....
Ik heb mijn vriend ook met dingen geconfronteerd en toen gaf hij altijd tekst en uitleg (op het einde wel een beetje boos, was het zat zich te moeten verdedigen). Ik begrijp dat jouw vriend of niet veel zegt of iets zegt wat best kwetsend is: nl dat je gek bent (schreef je in 1 stukje). Dit lijkt mij niet oke, ik zou het in ieder geval erg hebben gevonden als mijn vriend dat in die tijd tegen mij gezegd zou hebben.
Maar goed, ben er zelf niet bij geweest dus kan eigenlijk niet oordelen op wat hij precies heeft gezegd natuurlijk.
Steunt hij je wel op een andere manier en begrijpen jullie elkaar wel?
De onzekerheid wordt alleen maar erger als hij zo doorgaat ben ik bang.....
maandag 24 september 2007 om 18:47
Ik lees mijn mans SMS-jes niet, hij vertelt het me vanzelf wel als hij een leuke krijgt en het is geen SMS-er. Ik wel en hij leest ze gewoon als ik er een binnenkrijg en hij is dichter bij mijn telefoon. Ik neem ook zijn telefoon op en hij de mijne. We hebben een gezamelijk mailaccount dat ik vooral gebruik en dan heb ik nog een paar mailadressen die allemaal bij datzelfde account uitkomen. Hij heeft een ander mailadres op zijn laptop maar ik kan gewoon lezen als ik dat wil, hoewel ik het nooit doe eigenlijk.
Ik heb geen geheimen voor mijn man en ik zou ook niet weten waarom dat zou moeten kunnen of waarom ik dat zou willen. Er is niks geheim aan wat ik mail of SMS. Wel zo eenvoudig.
Ik heb geen geheimen voor mijn man en ik zou ook niet weten waarom dat zou moeten kunnen of waarom ik dat zou willen. Er is niks geheim aan wat ik mail of SMS. Wel zo eenvoudig.
maandag 24 september 2007 om 19:10
maandag 24 september 2007 om 19:22
Zolang mijn vriend de telefoon niet gaat verbergen of meeneemt naar de wc of de douche is er voor mij geen interesse om zijn sms-jes te lezen. Andersom ook niet. Tuurlijk vraag ik wel eens wie het was als hij een sms binnen krijgt, uit nieuwsgierigheid. Ook elkaars mail lezen we niet. Geen enkele neiging toe. En dat weer omdat hij er gewoon niet geheimzinnig mee doet. Laat zijn mail gewoon openstaan, heeft mij terloops zijn wachtwoord gezegd. Zolang hij niet waakzaam is over zijn gsm en mail, ben ik ook niet waakzaam.
maandag 24 september 2007 om 19:32
Bij ons hetzelfde als bij Eleonora : gezamenlijke e-mail en we sms'en weinig. De meeste tijd komen de sms'jes van mijn mans dochters en dan vertelt hij wat erin staat. Hoef ik ook niet om te vragen. Zijn telefoon ligt altijd op tafel, maar ik heb nooit de behoefte om te kijken of er sms'jes in staan die hij niet vertelt. Geen geheimen voor elkaar, zien we het nut niet van in.
Marion
Marion
maandag 24 september 2007 om 19:32
Mijn man kijkt/leest alleen mijn sms'jes na als ik het hem vraag.
Stond laatst onder de douche, en mijn telefoon bleef maar piepen.
Was een vaag iemand die in overspannen toestand gelijk een antwoord wilde hebben op haar gestelde vragen. En dat op zondagochtend, maar goed, sommige mensen sporen echt niet, of weten van wanhoop niet waar ze het zoeken moeten. Maar goed, dat is weer een hele andere discussie.
Maar mijn mail leest hij ook niet hoor, en ik die van hem ook niet. Hebben we beide geen behoefte aan en hebben beide niks te verbergen. Ondanks dat we in elkaars account kunnen.
Gr. puurnatuur
Stond laatst onder de douche, en mijn telefoon bleef maar piepen.
Was een vaag iemand die in overspannen toestand gelijk een antwoord wilde hebben op haar gestelde vragen. En dat op zondagochtend, maar goed, sommige mensen sporen echt niet, of weten van wanhoop niet waar ze het zoeken moeten. Maar goed, dat is weer een hele andere discussie.
Maar mijn mail leest hij ook niet hoor, en ik die van hem ook niet. Hebben we beide geen behoefte aan en hebben beide niks te verbergen. Ondanks dat we in elkaars account kunnen.
Gr. puurnatuur
