Relaties
alle pijlers
Liefdesverdriet maar wat moet ik praktisch regelen?
zondag 29 juli 2007 om 21:32
Afgelopen vrijdag heb ik mijn ex-partner de deur uitgezet. We waren 5 jaar samen; het eerste jaar op afstand en we hebben vier jaar samengewoond. Samen hebben we een dochtertje van drie jaar oud. We hebben in korte tijd veel samen meegemaakt: verhuizing, ontslag, moeilijke zwangerschap etc., wennen aan het ouderschap Toch hebben vooral de financiele problemen en het gebrek aan goede onderlinge communicatie op een gegeven moment geleid tot vele ruzies en uiteindelijk deelde hij me precies 2 maanden geleden mee dat hij niet meer van me hield. Om onze dochter en het feit dat ik intussen behoorlijk afhankelijk van hem was geworden (veel schulden, hoge huur, laag inkomen) zou hij hier blijven wonen. Hij ging boven slapen. Geen leuke situatie maar de ruzies waren een stuk verminderd.
Twee weken geleden vroeg ik grappend of hij soms "iets" met een ander had omdat hij nu immers single was en tot mijn schrik zei hij dat hij gekust had. Enkele dagen later vond ik condooms in zijn tas en afgelopen woensdag deelde hij me doodleuk mee dat hij die vrijdag een afspraak (date) had. Dit is de reden dat ik hem vrijdagavond woest de deur gewezen heb. Want hoeveel zou ik nog moeten pikken? Mijn gevoelen voor hem zijn niet plotseling weg maar dit ging echt te ver.
Any how, de dag daarop (gisteren) stond hij plotseling voor de deur; heeft een paar uurtjes met de kleine gespeeld en haar in bad gedaan. We hebben heel even gesproken.
Ik heb verdriet en mijn dochtertje beseft nog niet dat haar vader hier niet meer woont. Toch moet ik heel gauw het e.e.a. aanpakken want zoals ik al eerder aangaf heb ik hele hoge lasten (huurhuis 600 euro, schulden van totaal 20.000 euro). Mijn inkomen is momenteel tussen de 600 en 800 netto euro in de maand! Ik werk nl. via het uitzendbureu (gemiddeld 24 uur in de week). Toen we naar dit huis verhuisden was ik hoofdkostwinner en had ik een inkomen van 1400 euro netto (exlusief 13e maand). Ik ben 43 jaar (zie er tien jaar jonger uit...) maar heb sinds vorig jaar gemerkt dat ik moeilijker aan het werk kom. Daarom begin ik binnenkort met een tweedegraads lerarenopleiding (engels). Ik heb een propadeuse Engelse taal en letterkunde van de universiteit (wel 20 jaar oud) en hoop wat vrijstellingen te krijgen. Ik verwacht een bijdrage (gift) van de IB-groep die een groot deel van de studiekosten zullen dekken. Er worden grote tekorten verwacht in het onderwijs dus ik heb goede hoop dat deze beslissing me op termijn economisch stabieler zal maken.
Mijn dochter gaat vanaf medio september 4 dagen i.p.v. 3 dagen naar de creche. Dus dan kan ik nog drie dagen werken en 1dag/avond naar college (van 13.00 uur tot 22.00 uur).
Ik ga hem uitschrijven, huurtoeslag en zorgtoeslag aanvragen. Verder wil ik de kamer boven verhuren aan een studente of jonge werkende vrouw. Maar wat mag ik verder aan financïele bijdrage verwachten van mijn ex-partner? *Zowieso alimentatie voor de kleine (ze is erkend)
* Hij betaalde de helft van de huur maar ik krijg minder dan de helft van de belastingdienst aan huurtoeslag (op basis van proefberekening op intermet).
* Ik werkte 4 dagen en ben in februari naar 3 dagen overgestapt omdat mijn toenmalige partner weer 5 dagen wilde gaan werken. I.v.m. drie dagen opvang op het kinderdagverblijf en we hebben geen familie die kan/ wil inspringen. Het verlies aan mijn salaris kreeg ik aangevuld van hem; had ik ook keihard nodig. Heb ik nog recht op dit bedrag? Ik kan nu immers nog steeds niet een vierde dag werken i.v.m. opvang. Vanaf medio september gaat ze een vierde dag naar de creche en dan zou ik die keus wel kunnen maken maar dan ga ik naar college.
Kortom een lang verhaal maar ik ben nu flink in de war en weet niet hoe ik de huur etc. ga betalen deze week. De eerste tranen heb ik gelaten maar ik moet gauw het e.e.a. regelen.!
Twee weken geleden vroeg ik grappend of hij soms "iets" met een ander had omdat hij nu immers single was en tot mijn schrik zei hij dat hij gekust had. Enkele dagen later vond ik condooms in zijn tas en afgelopen woensdag deelde hij me doodleuk mee dat hij die vrijdag een afspraak (date) had. Dit is de reden dat ik hem vrijdagavond woest de deur gewezen heb. Want hoeveel zou ik nog moeten pikken? Mijn gevoelen voor hem zijn niet plotseling weg maar dit ging echt te ver.
Any how, de dag daarop (gisteren) stond hij plotseling voor de deur; heeft een paar uurtjes met de kleine gespeeld en haar in bad gedaan. We hebben heel even gesproken.
Ik heb verdriet en mijn dochtertje beseft nog niet dat haar vader hier niet meer woont. Toch moet ik heel gauw het e.e.a. aanpakken want zoals ik al eerder aangaf heb ik hele hoge lasten (huurhuis 600 euro, schulden van totaal 20.000 euro). Mijn inkomen is momenteel tussen de 600 en 800 netto euro in de maand! Ik werk nl. via het uitzendbureu (gemiddeld 24 uur in de week). Toen we naar dit huis verhuisden was ik hoofdkostwinner en had ik een inkomen van 1400 euro netto (exlusief 13e maand). Ik ben 43 jaar (zie er tien jaar jonger uit...) maar heb sinds vorig jaar gemerkt dat ik moeilijker aan het werk kom. Daarom begin ik binnenkort met een tweedegraads lerarenopleiding (engels). Ik heb een propadeuse Engelse taal en letterkunde van de universiteit (wel 20 jaar oud) en hoop wat vrijstellingen te krijgen. Ik verwacht een bijdrage (gift) van de IB-groep die een groot deel van de studiekosten zullen dekken. Er worden grote tekorten verwacht in het onderwijs dus ik heb goede hoop dat deze beslissing me op termijn economisch stabieler zal maken.
Mijn dochter gaat vanaf medio september 4 dagen i.p.v. 3 dagen naar de creche. Dus dan kan ik nog drie dagen werken en 1dag/avond naar college (van 13.00 uur tot 22.00 uur).
Ik ga hem uitschrijven, huurtoeslag en zorgtoeslag aanvragen. Verder wil ik de kamer boven verhuren aan een studente of jonge werkende vrouw. Maar wat mag ik verder aan financïele bijdrage verwachten van mijn ex-partner? *Zowieso alimentatie voor de kleine (ze is erkend)
* Hij betaalde de helft van de huur maar ik krijg minder dan de helft van de belastingdienst aan huurtoeslag (op basis van proefberekening op intermet).
* Ik werkte 4 dagen en ben in februari naar 3 dagen overgestapt omdat mijn toenmalige partner weer 5 dagen wilde gaan werken. I.v.m. drie dagen opvang op het kinderdagverblijf en we hebben geen familie die kan/ wil inspringen. Het verlies aan mijn salaris kreeg ik aangevuld van hem; had ik ook keihard nodig. Heb ik nog recht op dit bedrag? Ik kan nu immers nog steeds niet een vierde dag werken i.v.m. opvang. Vanaf medio september gaat ze een vierde dag naar de creche en dan zou ik die keus wel kunnen maken maar dan ga ik naar college.
Kortom een lang verhaal maar ik ben nu flink in de war en weet niet hoe ik de huur etc. ga betalen deze week. De eerste tranen heb ik gelaten maar ik moet gauw het e.e.a. regelen.!
maandag 30 juli 2007 om 01:26
Heftig Zonne-Bloem *;
Heb je wel wat spaargeld op je rekening, zodat je een paar maanden vooruit kunt qua huur enzo? Het regelen zal namelijk wel wat tijd in beslag nemen en de huur etc. gaat gewoon door natuurlijk.
Een kamer verhuren is wel een goed idee. Weet je zeker dat je huurtoeslag krijgt? Ik dacht dat je dat boven de 500 euro al niet meer kreeg?
Je zou eens kunnen informeren (googelen) naar een organisatie bij je in de buurt die maatschappelijke dienstverlening verzorgt. Meestal is dit gratis en word je goed geholpen. Zij kunnen alles voor je op een rijtje zetten, ook dingen waar je zelf niet zo 123 aan denkt.
Goed trouwens dat je je grens hebt getrokken en hem eruit gegooid hebt! Je bent duidelijk beter af zonder hem. Het is en blijft een verdrietige situatie natuurlijk, maar uiteindelijk zul je beter af zijn zonder hem, geloof me!
Hoe voel jij je eronder op 't moment?
Heb je wel wat spaargeld op je rekening, zodat je een paar maanden vooruit kunt qua huur enzo? Het regelen zal namelijk wel wat tijd in beslag nemen en de huur etc. gaat gewoon door natuurlijk.
Een kamer verhuren is wel een goed idee. Weet je zeker dat je huurtoeslag krijgt? Ik dacht dat je dat boven de 500 euro al niet meer kreeg?
Je zou eens kunnen informeren (googelen) naar een organisatie bij je in de buurt die maatschappelijke dienstverlening verzorgt. Meestal is dit gratis en word je goed geholpen. Zij kunnen alles voor je op een rijtje zetten, ook dingen waar je zelf niet zo 123 aan denkt.
Goed trouwens dat je je grens hebt getrokken en hem eruit gegooid hebt! Je bent duidelijk beter af zonder hem. Het is en blijft een verdrietige situatie natuurlijk, maar uiteindelijk zul je beter af zijn zonder hem, geloof me!
Hoe voel jij je eronder op 't moment?
maandag 30 juli 2007 om 05:57
Thanks voor je reactie. Nee, ik heb helaas geen spaargeld (meer). Ik ga contact opnemen met de woningbouwvereniging om te kijken of ze even rekening kunnen houden; ik heb nooit huurachterstand gehad.
Als je langer dan 6 maanden in de woning zit, heb ik met deze huur wel recht op huurtoeslag. Mijn rekenhuur (circa 500) valt er nog net onder. Ik heb de aanvraag al gedaan via de site (maar nog niet verzonden) en toen kwam er wel een bepaald bedrag uit. Via de proefberekening op de site krijg ik te zien dat ik geen recht heb.
Verder voel ik me nog klote, slaap slecht en moet af en toe huilen. Straks breng ik de kleine naar de kinderopvang en moet ik vertellen wat er aan de hand is.
Als je langer dan 6 maanden in de woning zit, heb ik met deze huur wel recht op huurtoeslag. Mijn rekenhuur (circa 500) valt er nog net onder. Ik heb de aanvraag al gedaan via de site (maar nog niet verzonden) en toen kwam er wel een bepaald bedrag uit. Via de proefberekening op de site krijg ik te zien dat ik geen recht heb.
Verder voel ik me nog klote, slaap slecht en moet af en toe huilen. Straks breng ik de kleine naar de kinderopvang en moet ik vertellen wat er aan de hand is.
maandag 30 juli 2007 om 08:03
sterkte met alles,
uit elkaar gaan is nooit leuk en de eerste tijd is altijd moeilijk
maar wat ik niet snap is dat je hem er uit zet omdat hij 2 mnd nadat jullie uitelkaar zijn een keer wat met een ander gedaan heeft...bedoel, t is niet gelijk de volgende dag of zo
en bedoel, weet waar ik over praat, ook een hele tijd met mn ex samengewoond, uiteindelijk werkte het bij ond niet omdat zijn nieuwe vriendin t niet trok en omdat hij in oud gedrag verviel (een van de redenen waarom we uit elkaar gegaan waren)
maar dus niet omdat hij (of ik) een ander had...
uit elkaar gaan is nooit leuk en de eerste tijd is altijd moeilijk
maar wat ik niet snap is dat je hem er uit zet omdat hij 2 mnd nadat jullie uitelkaar zijn een keer wat met een ander gedaan heeft...bedoel, t is niet gelijk de volgende dag of zo
en bedoel, weet waar ik over praat, ook een hele tijd met mn ex samengewoond, uiteindelijk werkte het bij ond niet omdat zijn nieuwe vriendin t niet trok en omdat hij in oud gedrag verviel (een van de redenen waarom we uit elkaar gegaan waren)
maar dus niet omdat hij (of ik) een ander had...
maandag 30 juli 2007 om 10:38
Hee,
Rot voor je dat het zo gelopen is. Vind het ook niet zo raar dat je man alweer aan het daten is geslagen, julle hadden immers al geen relatie meer, maar kan me wel voorstellen dat het te pijnlijk is om bijelkaar in en huis te blijven wonen. als het huis te duur is, kun je dan niet beter op zoek gaan naar een goedkopere woning? Als je een kamer gat verhuren wordt dat ook gezien als inkomen en dan heb je mss geen recht meer op huurdsubsidie.
Heb je al nagevraagd bij de IBG of je wel recht hebt op studiefinanciering? vroeger had je daar namelijk geen recht meer op als je ouder was dan 30 en er zit ook een maximum aan het bedrag dat je ernaast mag verdienen. Zou dus niet te hard rekenen op een bijdrage van hun.
Als je dochter erkent is zal je echtgenoot waarschijnlijk alimentatie voor haar moeten betalen, afhankelijk ook van waar ze de meeste tijd gaat verblijven. bij een 50/50 co-ouderschap hoeft ie mss verder niets aan jou te betalen. als jij tot voor kort de hoofdkostwinnaar was, zou het zelfs wel ens zo kunnen zijn dat jij hem alimentatie moet gaan betalen. enk dat je het beste eens contact op kunt nemen met een advocaat om uit te zoeken wat je rechten en plichten zijn, ook mbt die schuld.
Rot voor je dat het zo gelopen is. Vind het ook niet zo raar dat je man alweer aan het daten is geslagen, julle hadden immers al geen relatie meer, maar kan me wel voorstellen dat het te pijnlijk is om bijelkaar in en huis te blijven wonen. als het huis te duur is, kun je dan niet beter op zoek gaan naar een goedkopere woning? Als je een kamer gat verhuren wordt dat ook gezien als inkomen en dan heb je mss geen recht meer op huurdsubsidie.
Heb je al nagevraagd bij de IBG of je wel recht hebt op studiefinanciering? vroeger had je daar namelijk geen recht meer op als je ouder was dan 30 en er zit ook een maximum aan het bedrag dat je ernaast mag verdienen. Zou dus niet te hard rekenen op een bijdrage van hun.
Als je dochter erkent is zal je echtgenoot waarschijnlijk alimentatie voor haar moeten betalen, afhankelijk ook van waar ze de meeste tijd gaat verblijven. bij een 50/50 co-ouderschap hoeft ie mss verder niets aan jou te betalen. als jij tot voor kort de hoofdkostwinnaar was, zou het zelfs wel ens zo kunnen zijn dat jij hem alimentatie moet gaan betalen. enk dat je het beste eens contact op kunt nemen met een advocaat om uit te zoeken wat je rechten en plichten zijn, ook mbt die schuld.
dinsdag 31 juli 2007 om 00:35
Hoi Zonne-Bloem, hoe gaat het nu met je?
Zijn jullie getrouwd? Ik begreep uit je openingspost namelijk van niet.
Ik denk ook dat je je klote voelt omdat er zoveel op je afkomt, je hoofd een chaos is en je misschien niet weet waar en hoe te beginnen. Probeer een beetje lief te zijn voor jezelf, probeer regelmatig ff te ontspannen en probeer vertrouwen te hebben in jezelf. Het zal echt allemaal wel goedkomen!! Stap voor stap kom je er wel!! Volgens mij ben je niet dom en ben je al goed op weg om de dingen te regelen. Heb je steun van iemand? Goede vriendin? Ouders?
Sterkte *;
Zijn jullie getrouwd? Ik begreep uit je openingspost namelijk van niet.
Ik denk ook dat je je klote voelt omdat er zoveel op je afkomt, je hoofd een chaos is en je misschien niet weet waar en hoe te beginnen. Probeer een beetje lief te zijn voor jezelf, probeer regelmatig ff te ontspannen en probeer vertrouwen te hebben in jezelf. Het zal echt allemaal wel goedkomen!! Stap voor stap kom je er wel!! Volgens mij ben je niet dom en ben je al goed op weg om de dingen te regelen. Heb je steun van iemand? Goede vriendin? Ouders?
Sterkte *;
dinsdag 31 juli 2007 om 15:51
Het gaat nu redelijk met me nadat mijn ex en ik gisteren (en net) hebben gesproken over de praktische zaken. Hij laat me gelukkig niet aan mijn lot over (om het zo dramatisch te zeggen) maar zal me/ ons financieel voldoende ondersteunen (alimentatie voor de kleine). Met aanvulling qua huurtoeslag/ zorgtoeslag en de inkomsten uit de (onder) huur van de kamer zal ik het wel moeten redden.
Ook qua omgangregeling zijn we het eens. Zal het wel zwart op wit laten vastleggen.
Gisteren begon mijn dag niet goed omdat ik emotioneel werd toen ik aan een leidster op de creche vertelde wat er aan de hand is. Gelukkig heb ik me aan het werk kunnen inhouden.
Objectief bekeken begrijp ik jullie reactie wat betreft zijn mogelijkheid om te daten. Ik stond echter niet achter de beslissing om de relatie te verbreken maar had het geaccepteerd omdat het duidelijk was dat hij er genoeg van had waardoor hij maandenlang alles op me afreageerde (boos worden, schreeuwen, kwetsen met woorden etc. om de kleinste wissewasjes). Ik ging ervan uit (misschien naïef en toch hopend op een verzoening) dat we o.a. in 1 huis bleven wonen om mijn dochter. Om haar toch een redelijke stabiele omgeving te bieden. Daar versta ik dus niet onder: papa en mama in aparte slaapkamers terwijl ze bij anderen blijven slapen etc. Want straks wordt het : vakantie vieren met en ander, kerst, weekendjes weg etc. Aangezien ik nog van hem hou en hij in de tussentijd ook geprobeerd had om me sexueel te benaderen kan je misschien begrijpen dat zijn gedrag voor mij nu zeer kwetsend was.Respectloos. Ook al denk ik nu dat hij het (uit gemakzucht?) niet zo heeft bedoeld.
Ik krijg trouwens geen studiefinanciering straks maar een speciale tegemoetkoming (gift) voor mensen die een lerarenopleiding volgen maar geen recht hebben op studiefinanciering. Qua inkomen en overige voorwaarden kom ik ervoor in aanmerking.
Ook qua omgangregeling zijn we het eens. Zal het wel zwart op wit laten vastleggen.
Gisteren begon mijn dag niet goed omdat ik emotioneel werd toen ik aan een leidster op de creche vertelde wat er aan de hand is. Gelukkig heb ik me aan het werk kunnen inhouden.
Objectief bekeken begrijp ik jullie reactie wat betreft zijn mogelijkheid om te daten. Ik stond echter niet achter de beslissing om de relatie te verbreken maar had het geaccepteerd omdat het duidelijk was dat hij er genoeg van had waardoor hij maandenlang alles op me afreageerde (boos worden, schreeuwen, kwetsen met woorden etc. om de kleinste wissewasjes). Ik ging ervan uit (misschien naïef en toch hopend op een verzoening) dat we o.a. in 1 huis bleven wonen om mijn dochter. Om haar toch een redelijke stabiele omgeving te bieden. Daar versta ik dus niet onder: papa en mama in aparte slaapkamers terwijl ze bij anderen blijven slapen etc. Want straks wordt het : vakantie vieren met en ander, kerst, weekendjes weg etc. Aangezien ik nog van hem hou en hij in de tussentijd ook geprobeerd had om me sexueel te benaderen kan je misschien begrijpen dat zijn gedrag voor mij nu zeer kwetsend was.Respectloos. Ook al denk ik nu dat hij het (uit gemakzucht?) niet zo heeft bedoeld.
Ik krijg trouwens geen studiefinanciering straks maar een speciale tegemoetkoming (gift) voor mensen die een lerarenopleiding volgen maar geen recht hebben op studiefinanciering. Qua inkomen en overige voorwaarden kom ik ervoor in aanmerking.
dinsdag 31 juli 2007 om 18:39
O, en Sunny21: special thanks voor je bemoedigende woorden. Ja, ergens weet ik dat het ooit weer goed komt met mij. Maar nu valt het niet mee. Zondagavond/nacht en maandagmorgen had ik het zwaar omdat ik hem zondag helemaal niet gesproken of gezien had. Gistermiddag belde hij plotseling om te zeggen dat hij de kleine van de creche ging halen. Bleek dat hij ook vrij had genomen om van alles te regelen (blijvend onderdak zoeken etc.). Vanmiddag was hij hier ook en heeft de kleine afgehaald. Ik had de middag vrij genomen om allerlei instanties te bellen.
Hij heeft me overigens vanmiddag meegedeeld dat hij het wel zwaar zal hebben maar dat hij niet meer hier komt wonen om de simpele reden dat hij gewoon niet meer van me houdt. Ik ben opgelucht dat we wel "gewoon" praten met elkaar en afspraken kunnen maken; dat verzacht de pijn enigszins. Wanneer hij al zijn spullen verhuisd heeft en we hem niet meer dagelijks zullen zien of spreken zal de pijn en het gemis wel harder toeslaan. Ik hoop dat onze dochter het niet te zwaar zal hebben; ze beseft het nu namelijk nog niet. Alhoewel ze vanmorgen plotseling wel vroeg of papa stout is geweest....
Hij heeft me overigens vanmiddag meegedeeld dat hij het wel zwaar zal hebben maar dat hij niet meer hier komt wonen om de simpele reden dat hij gewoon niet meer van me houdt. Ik ben opgelucht dat we wel "gewoon" praten met elkaar en afspraken kunnen maken; dat verzacht de pijn enigszins. Wanneer hij al zijn spullen verhuisd heeft en we hem niet meer dagelijks zullen zien of spreken zal de pijn en het gemis wel harder toeslaan. Ik hoop dat onze dochter het niet te zwaar zal hebben; ze beseft het nu namelijk nog niet. Alhoewel ze vanmorgen plotseling wel vroeg of papa stout is geweest....
woensdag 1 augustus 2007 om 00:19
Ik begrijp je verhaal. Ik vind het ook niet erg netjes van hem om je zo snel te confronteren met een date enz. Hieruit blijkt echter wel dat hij er al veel langer klaar mee was. Als hij inderdaad geen houden-van-gevoel meer heeft voor jou, dan is dat qua gevoel waarschijnlijk makkelijker voor hem om te doen, maar voor jou des te kwetsender. Ik vind dat hier hier best rekening mee had kunnen houden. Maargoed, hieruit blijkt wel weer dat je beter af bent zonder hem!! 't Blijft niet leuk natuurlijk.
Heb jullie een goede regeling wat de schuld betreft? Is dit bij 1 schuldeiser of verschillenden? Hoe krijg je eigenlijk een schuld van 20.000 euro voor elkaar als ik vragen mag? (als je er niets over kwijt wilt, snap ik dat ook hoor)
Maar, echt, zo te lezen ben je hartstikke goed op weg (praktisch gezien dan) en is het ook wel fijn om te weten dat hij je wat de praktische zaken betreft zal steunen.
Op de 1 of andere manier voel ik dat het wel goed komt met jou en je kindje!!! Volgens mij voel jij dat ook wel...
*;
Heb jullie een goede regeling wat de schuld betreft? Is dit bij 1 schuldeiser of verschillenden? Hoe krijg je eigenlijk een schuld van 20.000 euro voor elkaar als ik vragen mag? (als je er niets over kwijt wilt, snap ik dat ook hoor)
Maar, echt, zo te lezen ben je hartstikke goed op weg (praktisch gezien dan) en is het ook wel fijn om te weten dat hij je wat de praktische zaken betreft zal steunen.
Op de 1 of andere manier voel ik dat het wel goed komt met jou en je kindje!!! Volgens mij voel jij dat ook wel...
*;
woensdag 1 augustus 2007 om 05:58
Ja, dat realiseer ik me intussen ook wel. Dat hij blijkbaar al veel langer niet meer van me hield maar dat hij dit pas onlangs heeft meegedeeld.
Wat de schulden betreft, blijf ik in principe toch voor het grootse deel verantwoordelijk. IK ben ze aangegaan.....Hoe het zo ver is gekomen? Flexibel krediet en de beruchte Primeline (klantenkaart); ik heb de leningen steeds kunnen verhogen en als je dan ook nog de aflossingen weer gebruikt dan is het einde zoek. Ja, heeel onverantwoordelijk. Ik was vaak eenzaam (toen ik nog niet met mijn vriend was) en mijn ouders wonen inhet buitenland.Ik heb het geld vaak gebruikt voor de dure tickets (rond Kerst) en handgeld. Verder mocht mijn vriend in de eerste maanden van ons samenwonen niet werken (was hier pas vanuit het buitenlandI). Ik had ook een beter inkomen en ging ervan uit dat ik steeds beter ging verdienen. Maar sinds oktober 2004 ben ik juist minder gaan verdienen (andere tijdelijke banen) en ook minder WW tijdens werkloosheid nauurlijk.
O, en dan heb ik ook nog een studieschuld maar die is voor het grootste reeds afgelost.
Maar ja, ik doe mijn best en zal het zeker redden met de kleine. Ook al zal het soms moeilijk zijn (emotioneel en financieel).
Wat de schulden betreft, blijf ik in principe toch voor het grootse deel verantwoordelijk. IK ben ze aangegaan.....Hoe het zo ver is gekomen? Flexibel krediet en de beruchte Primeline (klantenkaart); ik heb de leningen steeds kunnen verhogen en als je dan ook nog de aflossingen weer gebruikt dan is het einde zoek. Ja, heeel onverantwoordelijk. Ik was vaak eenzaam (toen ik nog niet met mijn vriend was) en mijn ouders wonen inhet buitenland.Ik heb het geld vaak gebruikt voor de dure tickets (rond Kerst) en handgeld. Verder mocht mijn vriend in de eerste maanden van ons samenwonen niet werken (was hier pas vanuit het buitenlandI). Ik had ook een beter inkomen en ging ervan uit dat ik steeds beter ging verdienen. Maar sinds oktober 2004 ben ik juist minder gaan verdienen (andere tijdelijke banen) en ook minder WW tijdens werkloosheid nauurlijk.
O, en dan heb ik ook nog een studieschuld maar die is voor het grootste reeds afgelost.
Maar ja, ik doe mijn best en zal het zeker redden met de kleine. Ook al zal het soms moeilijk zijn (emotioneel en financieel).
donderdag 2 augustus 2007 om 01:01
Waren jullie getrouwd? oftewel moet je ook nog een scheidingsprocedure gaan starten? Begrijp ik dat je vriend uit het buitenland komt? Heeft zijn gedrag misschien ook hiermee te maken? En kun je niet bij je ouders terecht wat relatie met hun betreft of heeft het met de afstand te maken?
Hoe is je contact nu met hem? Wat is jullie leeftijd?
Haha wat een vragen......., dit is deels nieuwsgierigheid, maar ook om me een beter beeld erbij te vormen.
Als je er wat papierwerk niet uitkomt, is maatschappelijke dienstverlening echt handig. Google op 'maatschappelijke dienstverlening' en je woonplaats, dan kom je al verder denk ik.
Heb je een goede vriendin of vriendinnen met wie je kan praten?
Nu stop ik met vragen :D
Hoe is je contact nu met hem? Wat is jullie leeftijd?
Haha wat een vragen......., dit is deels nieuwsgierigheid, maar ook om me een beter beeld erbij te vormen.
Als je er wat papierwerk niet uitkomt, is maatschappelijke dienstverlening echt handig. Google op 'maatschappelijke dienstverlening' en je woonplaats, dan kom je al verder denk ik.
Heb je een goede vriendin of vriendinnen met wie je kan praten?
Nu stop ik met vragen :D
vrijdag 3 augustus 2007 om 00:02
Sunny21,
Mijn ex komt, net als ik uit Suriname. Ben wel hier geboren maar ben daar opgegroeid toen mijn ouders remigreerden. Intussen zit ik al weer 21 jaar in Nederland. Ik heb hem ontmoet tijdens een vakantie in Suriname en ja, heb hem laten halen. Binnen een jaar heb ik hem dus ontmoet,heb hem laten halen waarbij me meteen zijn gaan samenwonen. Vijf maanden later was ik (gewenst door ons beiden) zwanger.
Ik ben ruim 12 jaar ouder dan hem; hij had nog nooit een echte relatie gehad en we hebben in al die jaren heel veel moeilijkheden gehad (mijn ontslag, financiele problemen etc.).En ja, ik heb gemerkt dat hij soms erg onervaren was en daarom zo raar of onwillig reageerde. Mijn vrienden en ouders zijn dol op hem want hij is ook een heel leuke, sociale en sympatieke vent. Enfin, ik denk dat je wel een beetje doorhebt waardoor het allemaal fout heeft kunnen lopen? Vooral als de communicatie ook moeilijk verloopt op cruciale momenten.
Mijn ouders probeer ik te ontzien; ze zijn al oud (75 en 78 jaar) en hebben al genoeg andere zorgen. Ik vind het al verschrikkelijk om te vertellen dat we uit elkaar zijn etc.
Met enkele vrienden praat ik geregeld aan de telefoon maar het lijkt erop alsof ik juist nu met twee in de clinch dreig te raken. Ze kunnen maar niet begrijpen dat ik niet én vijf dagen werk én een studie kan combineren. Dat is op zich al zwaar genoeg maar ik heb ook een kind van net drie jaar oud dat me me nu extra hard nodig heeft. Bovendien heb ik vaak last van vermoeidheid a.g.v. verschillende medicijnen die ik al jaren voor hoge bloeddruk gebruik.
Ik heb nu aan het werk kunnen regelen dat ik deze maand een extra dag werk. De creche vangt mijn dochter dan nu al die extra dag op i.p.v. vanaf medio september. Wanneer de studie begint zal ik niet meer dan 3 dagen kunnen werken. Naast een dag college van 13.00 uu tot 22.00 uur, zal ik 15-20 uur per week zelfstudie hebben. Ik wil dit juist ook doorzetten omdat ik op termijn een vaste, stabiele baan met goed/redelijk inkomen kan hebben en niet steeds weer werkloosheid met alle gevolgen van dien. En intussen maar ouder worden. En toch blijven die vrienden maar zeuren en aandringen; elke keer weer. Ik word het zat en begin me af te vragen of het wel echte vrienden zijn.
Mijn ex komt, net als ik uit Suriname. Ben wel hier geboren maar ben daar opgegroeid toen mijn ouders remigreerden. Intussen zit ik al weer 21 jaar in Nederland. Ik heb hem ontmoet tijdens een vakantie in Suriname en ja, heb hem laten halen. Binnen een jaar heb ik hem dus ontmoet,heb hem laten halen waarbij me meteen zijn gaan samenwonen. Vijf maanden later was ik (gewenst door ons beiden) zwanger.
Ik ben ruim 12 jaar ouder dan hem; hij had nog nooit een echte relatie gehad en we hebben in al die jaren heel veel moeilijkheden gehad (mijn ontslag, financiele problemen etc.).En ja, ik heb gemerkt dat hij soms erg onervaren was en daarom zo raar of onwillig reageerde. Mijn vrienden en ouders zijn dol op hem want hij is ook een heel leuke, sociale en sympatieke vent. Enfin, ik denk dat je wel een beetje doorhebt waardoor het allemaal fout heeft kunnen lopen? Vooral als de communicatie ook moeilijk verloopt op cruciale momenten.
Mijn ouders probeer ik te ontzien; ze zijn al oud (75 en 78 jaar) en hebben al genoeg andere zorgen. Ik vind het al verschrikkelijk om te vertellen dat we uit elkaar zijn etc.
Met enkele vrienden praat ik geregeld aan de telefoon maar het lijkt erop alsof ik juist nu met twee in de clinch dreig te raken. Ze kunnen maar niet begrijpen dat ik niet én vijf dagen werk én een studie kan combineren. Dat is op zich al zwaar genoeg maar ik heb ook een kind van net drie jaar oud dat me me nu extra hard nodig heeft. Bovendien heb ik vaak last van vermoeidheid a.g.v. verschillende medicijnen die ik al jaren voor hoge bloeddruk gebruik.
Ik heb nu aan het werk kunnen regelen dat ik deze maand een extra dag werk. De creche vangt mijn dochter dan nu al die extra dag op i.p.v. vanaf medio september. Wanneer de studie begint zal ik niet meer dan 3 dagen kunnen werken. Naast een dag college van 13.00 uu tot 22.00 uur, zal ik 15-20 uur per week zelfstudie hebben. Ik wil dit juist ook doorzetten omdat ik op termijn een vaste, stabiele baan met goed/redelijk inkomen kan hebben en niet steeds weer werkloosheid met alle gevolgen van dien. En intussen maar ouder worden. En toch blijven die vrienden maar zeuren en aandringen; elke keer weer. Ik word het zat en begin me af te vragen of het wel echte vrienden zijn.
vrijdag 3 augustus 2007 om 13:33
Ik denk zeker dat je door moet zetten wat de studie betreft, want volgens mij heeft het niet alleen met beter toekomstperspectief te maken, maar ook met gevoel van eigenwaarde voor jou! Die studie kan je juist helpen om het weer een beetje te zien zitten, denk ik. Waarschijnlijk denken je vrienden op een ander niveau dan jij. Je kunt ze het proberen uit te leggen, maar als ze het niet (willen) snappen, probeer het ze dan niet al te kwalijk te nemen. Jammer blijft het wel, want ze zouden jou moeten steunen wat je ook wil, vind ik.
Misschien wordt dit wel 'the change of your life'? krijg je door studie andere vrienden en krijg je langzamerhand ander leven?
Wens je veel sterkte, gaat echt wel lukken met jou *;
Misschien wordt dit wel 'the change of your life'? krijg je door studie andere vrienden en krijg je langzamerhand ander leven?
Wens je veel sterkte, gaat echt wel lukken met jou *;
vrijdag 3 augustus 2007 om 16:50
zaterdag 4 augustus 2007 om 10:52
Praktische tip: vergeet de heffingskortingen niet aan te vragen. Je hebt recht op de alleenstaande ouderkorting, de aanvullende alleenstaande ouderkorting en de aanvullende combinatiekorting (ik ga er even vanuit dat je de combinatiekoring al ontvangt). Of je dit jaar nog recht hebt hangt af van het moment van uitschrijven van je ex; als hij zich op of na 1 juli heeft laten uitschrijven op je adres dan heb je pas recht vanaf komende januari.
Verder sterkte en succes.
Verder sterkte en succes.
