Relaties
alle pijlers
liefhebben maakt sterker?
maandag 23 juli 2007 om 16:17
Ze zeggen dat liefde je sterker moet maken
Ik ken het niet, voel me verward en vol verlangen
daardoor bang om kwijt te raken
Ben veel te veel met je bezig
terwijl ik gewoon moet werken
Waar is dat krachtige gevoel nu dat ik had als vrijgezel?
Toen wist ik dat ik het alleen kon
is die kennis nu verdwenen of niet belangrijk meer?
Hoeveel moet je me bevestigen wil ik me zeker voelen?
Ik weet het niet, het is denk ik nooit genoeg
Veel te bewust van hoe relatief alles is
Relaties kunnen komen en weer gaan
Hoe ga je daarmee om als je zo graag wilt vasthouden hieraan?
Hoe laat je los, hoe geef je ruimte
terwijl je de ander wel in een doosje zou willen doen?
Je bent van mij
maar dat ben je niet
Liefde is de ander vrijlaten en alles gunnen
Ik gun je alleen alles als je mij wilt
Is dat dan liefde?
Ik ken het niet, voel me verward en vol verlangen
daardoor bang om kwijt te raken
Ben veel te veel met je bezig
terwijl ik gewoon moet werken
Waar is dat krachtige gevoel nu dat ik had als vrijgezel?
Toen wist ik dat ik het alleen kon
is die kennis nu verdwenen of niet belangrijk meer?
Hoeveel moet je me bevestigen wil ik me zeker voelen?
Ik weet het niet, het is denk ik nooit genoeg
Veel te bewust van hoe relatief alles is
Relaties kunnen komen en weer gaan
Hoe ga je daarmee om als je zo graag wilt vasthouden hieraan?
Hoe laat je los, hoe geef je ruimte
terwijl je de ander wel in een doosje zou willen doen?
Je bent van mij
maar dat ben je niet
Liefde is de ander vrijlaten en alles gunnen
Ik gun je alleen alles als je mij wilt
Is dat dan liefde?
maandag 23 juli 2007 om 16:34
Liefhebben is loslaten
Liefhebben is iemand de ruimte geven
Liefhebben is niet iemand beperken
Liefhebben is liefhebben om iemand wie hij is met alles erop en eraan
Liefhebben is iemand zijn eigen leven laten leiden
Liefhebben is samen delen
Liefhebben is jezelf ook liefhebben en vertrouwen op de ander
Dan maakt het je zeker sterker
Liefhebben is niet iemand angstig vasthouden
Angstig vasthouden geeft je de garantie dat je iemand vroeg of laat kwijtraakt, want niemand wil vastgehouden worden op die wijze.
Liefhebben is iemand de ruimte geven om fouten te maken, maar jezelf liefhebben is ook jezelf ruimte geven om jezelf fouten te laten maken in bovenstaande.
Als je bang bent, praat er over met je partner...
Liefhebben is iemand de ruimte geven
Liefhebben is niet iemand beperken
Liefhebben is liefhebben om iemand wie hij is met alles erop en eraan
Liefhebben is iemand zijn eigen leven laten leiden
Liefhebben is samen delen
Liefhebben is jezelf ook liefhebben en vertrouwen op de ander
Dan maakt het je zeker sterker
Liefhebben is niet iemand angstig vasthouden
Angstig vasthouden geeft je de garantie dat je iemand vroeg of laat kwijtraakt, want niemand wil vastgehouden worden op die wijze.
Liefhebben is iemand de ruimte geven om fouten te maken, maar jezelf liefhebben is ook jezelf ruimte geven om jezelf fouten te laten maken in bovenstaande.
Als je bang bent, praat er over met je partner...
dinsdag 24 juli 2007 om 01:19
dinsdag 24 juli 2007 om 08:58
Ben het eens met Vana. Je moet niet angstig zijn voor een relatie of het einde ervan. Je moet er altijd helemaal voor gaan. Natuurlijk loop je wel eens tegen een deur op of gaat het niet precies zoals je wilt. Maar dat is geen reden om bij voorbaat alvast maar te beslissen dat je je er niet voor gaat inzetten.
Ik vind het nogal wat. "alles is relatie". Ja, alles inderdaad. Ook het leven op zich. Je moet ervan leren genieten. Dat is alles. En hoe moeilijk dat in sommige gevallen ook mag zijn, het is niet iets onmogelijks.
Geniet van wat je nu hebt, met de onzekerheden die erbij komen kijken. Hoe meer vertrouwen je in elkaar hebt, hoe beter je het met elkaar kunt vinden en hoe sneller de onzekerheden wegzijn.
Niet zo pessimistisch hoor!
Ik vind het nogal wat. "alles is relatie". Ja, alles inderdaad. Ook het leven op zich. Je moet ervan leren genieten. Dat is alles. En hoe moeilijk dat in sommige gevallen ook mag zijn, het is niet iets onmogelijks.
Geniet van wat je nu hebt, met de onzekerheden die erbij komen kijken. Hoe meer vertrouwen je in elkaar hebt, hoe beter je het met elkaar kunt vinden en hoe sneller de onzekerheden wegzijn.
Niet zo pessimistisch hoor!
dinsdag 24 juli 2007 om 09:21
Bedankt voor jullie reacties.
Wijsheden die kloppen..ik kan het allemaal weten maar vind het alleen moeilijk het zo te voelen. Ik geloof overigens niet dat het betekent dat de conncetie tussen mij en hem niet goed is. Het is the story of mij life dat wanneer ik me aan mensen ga hechten, ik bang ben ze kwijt te raken (heb ik met mijn beste vrienden nog). Weet niet precies hoe het komt, zit er al van jongs af aan in.
En ik weet het allemaal: je moet loslaten, vrij laten en vertrouwen. Zeg het veel tegen mezelf en ben ermee bezig in therapie. Maar gevoelsleven hobbelt erachter aan. Ik ben echt zo gek op hem. Het nare is alleen dat ik een soort bezittingsdrang ga voelen en ik weet dat dat niet goed is. Zal wel met onzekerheid te maken hebben, ik probeer me meer op mezelf te richten in positieve zin. Maar vind het zo vreselijk lastig om daadwerkelijke gevoelsmatige veranderingen tot stand te brengen!
Wijsheden die kloppen..ik kan het allemaal weten maar vind het alleen moeilijk het zo te voelen. Ik geloof overigens niet dat het betekent dat de conncetie tussen mij en hem niet goed is. Het is the story of mij life dat wanneer ik me aan mensen ga hechten, ik bang ben ze kwijt te raken (heb ik met mijn beste vrienden nog). Weet niet precies hoe het komt, zit er al van jongs af aan in.
En ik weet het allemaal: je moet loslaten, vrij laten en vertrouwen. Zeg het veel tegen mezelf en ben ermee bezig in therapie. Maar gevoelsleven hobbelt erachter aan. Ik ben echt zo gek op hem. Het nare is alleen dat ik een soort bezittingsdrang ga voelen en ik weet dat dat niet goed is. Zal wel met onzekerheid te maken hebben, ik probeer me meer op mezelf te richten in positieve zin. Maar vind het zo vreselijk lastig om daadwerkelijke gevoelsmatige veranderingen tot stand te brengen!
dinsdag 24 juli 2007 om 09:33
Hmm.. je bent al in therapie ervoor, nou dat is toch goed?
Het is niet zo zeer loslaten als meer dat je een soort natuurlijk vertrouwen moet hebben dat jij leuk genoeg bent dat iemand wel blijft plakken. Of is het anders dan ik zeg?
Hebben mensen jou de afgelopen jaren vaak in de steek gelaten? Ik bedoel, is je angst vaak bewaarheid geworden? En de mensen waartoe je je aangetrokken voelt, zijn dat een type mensen die jouw angst bevestigen? Heb je zelf soms de hand in het afstoten van mensen door je angst? Of ga je juist vriendschappen uit de weg daardoor?
Allemaal therapievragen..
Nou meestal het feit dat je je er bewust van bent is al de helft van het werk.
Het is niet zo zeer loslaten als meer dat je een soort natuurlijk vertrouwen moet hebben dat jij leuk genoeg bent dat iemand wel blijft plakken
. Of is het anders dan ik zeg?Hebben mensen jou de afgelopen jaren vaak in de steek gelaten? Ik bedoel, is je angst vaak bewaarheid geworden? En de mensen waartoe je je aangetrokken voelt, zijn dat een type mensen die jouw angst bevestigen? Heb je zelf soms de hand in het afstoten van mensen door je angst? Of ga je juist vriendschappen uit de weg daardoor?
Allemaal therapievragen..
Nou meestal het feit dat je je er bewust van bent is al de helft van het werk.
dinsdag 24 juli 2007 om 09:45
Hoi Vana77,
Het gekke is dat ik nog niet vaak mensen verloren ben. Op heel vroege leeftijd wel, dus misschien ligt daar de basis. Maar in vriendschappen speelt het niet: ik heb een aantal goede vriendschappen die al lang duren. Qua mannen is het wel zo dat ik tot nu toe steeds ben gevallen voor de onbereikbare types en dat het daarom ook steeds niets werd. De jongen waar ik nu verliefd op ben is niet zo en is ook in staat zich te binden.
Maar idd, heb niet het vertrouwen leuk genoeg te zijn om aan te blijven plakken en mijn ervaring is dat dat bijzonder moeilijk om te buigen is..
Het gekke is dat ik nog niet vaak mensen verloren ben. Op heel vroege leeftijd wel, dus misschien ligt daar de basis. Maar in vriendschappen speelt het niet: ik heb een aantal goede vriendschappen die al lang duren. Qua mannen is het wel zo dat ik tot nu toe steeds ben gevallen voor de onbereikbare types en dat het daarom ook steeds niets werd. De jongen waar ik nu verliefd op ben is niet zo en is ook in staat zich te binden.
Maar idd, heb niet het vertrouwen leuk genoeg te zijn om aan te blijven plakken en mijn ervaring is dat dat bijzonder moeilijk om te buigen is..
dinsdag 24 juli 2007 om 11:08
Liefhebben maakt mij sterker maar ook zwakker.
Ik voel me sterker omdat ik op iemand kan terug vallen. Door hem voel ik me ook mooi en geliefd en slim en...allemaal positieve dingen. Hij stimulert me om dingen te ondernemen en zijn vertrouwen in mij geeft me kracht.
Maar daarnaast ben ik bang omdat te verliezen. Ik ben jarenlang vrijgezel geweest, sterk en zelfstandig.Maar er is iets in mij veranderd door mijn liefde voor hem. Ik ben bang het te verliezen wat mij weer zwak maakt.
Ik heb wel dierbaren verloren en dat zal wel mee spelen. Maar aan de andere kant weet ik dat ik heel goed voor mezelf kan zorgen toch voel ik me op een bepaald manier zwakker dan voorheen. ik denk dat kwetsbaarder het goeie woord is. Alleen iemand van wie je heel veel houdt kan je echt kwetsen.
Dat vind ik wel eng. maar daar wil ik niet in blijven hangen en ben daar moemnteel in mijn hoofd wel serieus mee bezig. Ik wil van hem houden maar me nog steeds onafhankelijk en onkwetsbaar voelen. kan dat?
Ik voel me sterker omdat ik op iemand kan terug vallen. Door hem voel ik me ook mooi en geliefd en slim en...allemaal positieve dingen. Hij stimulert me om dingen te ondernemen en zijn vertrouwen in mij geeft me kracht.
Maar daarnaast ben ik bang omdat te verliezen. Ik ben jarenlang vrijgezel geweest, sterk en zelfstandig.Maar er is iets in mij veranderd door mijn liefde voor hem. Ik ben bang het te verliezen wat mij weer zwak maakt.
Ik heb wel dierbaren verloren en dat zal wel mee spelen. Maar aan de andere kant weet ik dat ik heel goed voor mezelf kan zorgen toch voel ik me op een bepaald manier zwakker dan voorheen. ik denk dat kwetsbaarder het goeie woord is. Alleen iemand van wie je heel veel houdt kan je echt kwetsen.
Dat vind ik wel eng. maar daar wil ik niet in blijven hangen en ben daar moemnteel in mijn hoofd wel serieus mee bezig. Ik wil van hem houden maar me nog steeds onafhankelijk en onkwetsbaar voelen. kan dat?
dinsdag 24 juli 2007 om 12:02
@eranma,
wat verwoord je dat goed! Dit is precies wat ik bedoel: het worstelen met balans tussen onafhankelijkheid en kwetsbaarheid. Bij mij speelt zeker nog mee dat ik me onzeker over mezelf voel en daarom neiging krijg bezitterig te worden, maar het gaat erom dat ik niet wil verliezen wat ik nu heb! Toen ik nog vrijgezel was (was ik ook heel lang) hoefde ik niet bang te zijn een partner te verliezen want die had ik al niet! En om je aan iemand te binden moet je ook durven kwetsbaar zijn en je hechten aan iemand, anders is het contact zo oppervlakkig, maar hechten aan betekent angst dat het weggaat bij mij!
Het moet kunnen: houden van zonder steeds bang te zijn te verliezen, dus houden van en (grotendeels) onafhankelijk zijn. Ik denk dat mijn vriend dat kan. Hij zegt dat hij niet zo bang is kwijt te raken, omdat hij weet dat hij ellende overleeft. Hij richt zich meer op het moment, het hier en nu.
Volgens mij ligt daar de kracht: jezelf vertellen dat je aankan wat er op je pad komt en genieten van wat nu is, omdat je nooit weet hoe het morgen is.
Ik kan dat alleen nog niet-kan het wel denken maar nog niet voelen.
Bij mij komt erbij dat ik te veel bevestiging denk nodig te hebben en dat ik hem soms echt in mijn binnenzak zou willen stoppen zodat hij altijd bij mij is en ik hem niet aan een ander kan verliezen (hoezo claimerig). Merk wel dat als ik mezelf leuker vind, ik minder behoefte aan dat soort dingen heb en ook anders aan hem denk (niet zo bezitterig en opgefokt).
wat verwoord je dat goed! Dit is precies wat ik bedoel: het worstelen met balans tussen onafhankelijkheid en kwetsbaarheid. Bij mij speelt zeker nog mee dat ik me onzeker over mezelf voel en daarom neiging krijg bezitterig te worden, maar het gaat erom dat ik niet wil verliezen wat ik nu heb! Toen ik nog vrijgezel was (was ik ook heel lang) hoefde ik niet bang te zijn een partner te verliezen want die had ik al niet! En om je aan iemand te binden moet je ook durven kwetsbaar zijn en je hechten aan iemand, anders is het contact zo oppervlakkig, maar hechten aan betekent angst dat het weggaat bij mij!
Het moet kunnen: houden van zonder steeds bang te zijn te verliezen, dus houden van en (grotendeels) onafhankelijk zijn. Ik denk dat mijn vriend dat kan. Hij zegt dat hij niet zo bang is kwijt te raken, omdat hij weet dat hij ellende overleeft. Hij richt zich meer op het moment, het hier en nu.
Volgens mij ligt daar de kracht: jezelf vertellen dat je aankan wat er op je pad komt en genieten van wat nu is, omdat je nooit weet hoe het morgen is.
Ik kan dat alleen nog niet-kan het wel denken maar nog niet voelen.
Bij mij komt erbij dat ik te veel bevestiging denk nodig te hebben en dat ik hem soms echt in mijn binnenzak zou willen stoppen zodat hij altijd bij mij is en ik hem niet aan een ander kan verliezen (hoezo claimerig). Merk wel dat als ik mezelf leuker vind, ik minder behoefte aan dat soort dingen heb en ook anders aan hem denk (niet zo bezitterig en opgefokt).
dinsdag 24 juli 2007 om 22:57
Ik heb alleen je opening gelezen.
Ik herken het, van voorheen.....
Wat ik je kan zeggen is:
Leer te zien wie je bent, en accepteer haar: je bent vast leuk, lief, gezellig, humoristisch.. twijfel daar niet aan. Dit is vast waarom hij je zo leuk vind.
Erken ook je mindere kanten: die zijn er vast ook, maar echt niet zo onoverkomelijk als je zou denken.
Kies voor jezelf, voor je eigen leven, maak je niet afhankelijk van hem (lees: zijn liefkozingen, complimenten, goedkeuring e.d.)
Let op wat je zelf fijn vind in de relatie, wat vind je fijn aan hem
en kijk naar de dingen die er tussen jullie zijn en jullie JULLIE maken.
En ZIE ZIJN manier van liefhebben: hij geeft je vast complimentjes, je een aai of zoen op momenten die jij niet verwacht en je ze dan misschien wat meer als een vanzelfsprekendheid ziet. Hier zal je het van moeten hebben en niet op momenten wanneer je ze nodig hebt, want dan krijg je het niet zomaar en dat voelt leeg (en ben je afhankelijk van hem).
Je mag er dan best om vragen.
Leren Liefhebben is een proces... maar verlies je zelf er niet in...
dinsdag 24 juli 2007 om 23:17
@Nadja700: wow, bedankt voor je reactie! Jouw woorden raken me heel erg, ik kan er echt iets mee. Vooral wat je zegt over dat leren liefhebben een proces is (ik denk steeds dat het zo fout is dat ik het niet al op de juiste manier kan) en dat ik zijn manier van liefhebben moet leren zien. Ga veel te veel uit van mijn referentiekader en denk dat als hij ander gedrag vertoont dan ik, hij wel niet voldoende voor mij zal voelen.
Je klinkt heel wijs in ieder geval. Je zegt dat je dit herkent van voorheen..in hoeverre heb je er zelf een ontwikkeling in doorgemaakt? En hoe heb je dat gedaan?
Je klinkt heel wijs in ieder geval. Je zegt dat je dit herkent van voorheen..in hoeverre heb je er zelf een ontwikkeling in doorgemaakt? En hoe heb je dat gedaan?
