* Longdistance Relaties deel 9! *

Hallo Lara73, welkom hier :-)

Heb even je verhaal doorgenomen want ik kan me jouw belevingswereld heel goed voorstellen. Toch kan ik als derde zeggen dat je er misschien iets luchtiger in moet staan. Een relatie kun je het nog niet noemen. Jullie hebben in totaal twee weken met elkaar opgetrokken. Da's meer een ontdekkingsfase wat naar een relatie kan uitgroeien. Denk dat je op dit moment beter gewoon je opties moet openhouden... ook omdat zo'n ontdekkingsfase in een LDR over een langere tijd verstreken gaat.

Ik heb nu zo'n 10 maanden een LD-romance. Maar bij elkaar opgeteld hebben we elkaar maar zo'n anderhalve maand face-to-face gezien... en daarbij houd ik in mijn achterhoofd dat de tijd die je samenhebt altijd leuk is: het vakantiegevoel. Deels is een LD ook gebasseerd op een fantasie ... (de tijd dat je niet samen bent).



Heb ook periodes gehad dat mijn LD... ik noem hem hier M. even weer wat terughoudend was. In plaats er van achteraan te hollen, vragen te stellen hierover, verwijten te maken, trek ik me nu ook gewoon terug. Zo zie ik in hoeverre hij gemotiveerd is om het contact te onderhouden. Voor mij is het 50/50 of anders niet... (heb ik in het verleden al te vaak gedaan, achter mannen aanhollen). Kijk gewoon hoeveel er van hem komt en dan kun je besluiten om hem in Oktober weer te gaan zien.

Maar ik adviseer je om op dit moment, in dit stadium je nog niet teveel emotioneel betrokken te voelen. Beetje een stap terugnemen en kijken wat hij doet. Nooit zo luisteren naar wat een man zegt, maar kijken wat hij doet... Daar zitten alle antwoorden namelijk.



Succes!

Hallo allemaal!



Ik hoop hier een forum te vinden waar ik af en toe mijn hart kan luchten en mijn vrolijke en verdrietige berichtjes en frustraties(op positieve wijze) kwijt kan!



Ik heb mijn vriend vorig jaar in okt. leren kennen in Gambia! Gambia is een land waar ik al jaren, 2 x pj, kom en ook een tijdje gewerkt heb. De 2broers van mijn vriend kende ik al 3 jaar, ze zijn 2 van mijn beste vrienden, mijn vriend heeft 8 jaar in Engeland gewoond en is in juni 2006 weer teruggekeerd naar Gambia.

In okt heb ik hem leren kennen en we hebben 2 mooie wk gehad. Maar thuis, oei wat een verdriet. Dit had ik niet verwacht, ik was dus wel echt verliefd op hem geworden. Voor hem was het precies het zelfde. Uren aan de telefoon, msn, sms. Hij had me in okt. al gevraagd om evt. in dec. voor kerst terug te komen maar nu wist ik het zeker ik moest mijn gevoel beantwoorden en terugkeren om te zien of het klopte.

Ik ben met kerst terug gegaan en mijn gevoel was juist! Ik heb 2 wk in de familiecompound geleefd en werd helemaal opgenomen door de familie! Ik hoorde erbij! We hebben weer 2 fantastische wk gehad, en we vreesden voor de dag dat ik weer weg moest. Uiteindelijk thuis was het hier zo leeg, koud en stil in mijn huisje.

We hadden afgesproken om te kijken of er een manier was voor hem om op vakantie naar nederland te komen.

Begrijp goed, hij wil hier niet wonen. Hij heeft 8 jaar in Engeland gewoond en heeft een heel bewuste keuze gemaakt om weer terug naar Gambia te keren. Maar ik wou gewoon dat hij hier kwam om mijn cultuur te leren kennen om kennis met mijn familie, vrienden te maken, om te zien wat voor werk ik hier doe en hoe ik hier leef! De verhalen die ik vertel blijven toch altijd vaag voor hem omdat hij er geen beeld bij kan maken. We zijn vanaf febr. bezig geweest om een schengenvisum te krijgen maar het is niet zo makkelijk. Uiteindelijk kon het niet doorgaan en hem ik weer besloten om in de zomervakantie 5 wk naar hem toe te gaan. Deze 5 wk om toch te besluiten: gaan we door met zn 2tjes, gaan we een toekomst opbouwen of hebben we een paar mooie wk doorgebracht en kijken we hier met een lach op terug.

Ik ken gambia heel goed en ik weet ook dat je na 5 wk strand, zee, zon (ook al was het regenperiode, 's nachts) je heel erg gaat vervelen, je hebt gewoon daar werk nodig! Maar voor 5 wk werken, gaat niet zo makkelijk. 5 wk lang bij elkaar geleefd. Voor ons beide, ik die al jaren alleen woon, en hij die ook zijn vrijheid gewend was, toch een overgang. We hadden onze mindere dagen, onze goede dagen. Maar het was vooral moeilijk omdat ik best wel van hem afhankelijk was, terwijl ik een heel vrij persoon ben. financieel hadden we het beide ook niet breed, en het cultuurverschil! Maar we waren gelukkig omdat we samen waren. Uiteindelijk kwam de laatste wk waarin we heel veel gesproken hebben: hebben we samen een toekomst, hoe zien we dit, hij in gambia ik in Nederland, trouwen, kinderen. Omdat je elkaar zo weinig ziet, ben je al heel snel toe aan grote stappen, grote beslissingen!

De laatste dag brak aan waarin mijn vliegtuig laat vertrok, we hebben de hele dag in elkaar armen gelegen en gehuild: ' waarom moest ik weg, ik kon toch wel daar blijven', maar ik heb mijn verantwoorlijkheden hier, een fulltime baan waarin ik met mensen werk die mij vertrouwen, een huis, mijn familie, vrienden! Als ik nog zou studeren zou ik zeggen een, een half jaar of een jaar sabitical(?) Maar dat kan helaas niet meer! Nu ben ik alweer een wk thuis, ik heb gelukkig een begrijpende familie en vrienden die mij elke dag laten weten dat ze aan me denken. Maar toch ben ik hier alleen. I

k heb een perfect leventje hier, mijn droombaan, huis, auto, liefhebbende familie, vrienden, maar ik ben niet gelukkig want mijn grote liefde is niet bij mij!



Het zal nu zeker tot de kerst gaan duren voordat ik weer terug naar gambia kan. Ondertussen hoop ik dat hij het financieel gaat trekken om een paar wk naar engeland te gaan, hij heeft een engels visum daarom kan komen in Engeland wanneer hij wil.

En ik zit nu heel erg te denken om misschien toch mijn veilige leventje hier volg. jr op te zeggen en voor een jaar naar hem toe te gaan, een jaar om te kijken of het werkt tussen ons, en voor mij om te kijken of ik het trek in een land zonder mijn vrienden en familie!



kennen jullie een vergelijkbaar verhaal van mensen die hun leven in Nederland hebben opgegeven om bij hun grote liefde te gaan wonen?Ik zou graag jullie mening willen horen!



Het spijt me dat het bericht zo lang is geworden....

He Celtic, je zet me weer even met beide voeten op de grond. Thanx daarvoor. Ik heb me de afgelopen weken een beetje mee laten slepen denk ik. Van nature ben ik de nuchterheid zelve, behalve in relaties wil ik nog wel eens onbezonnen te werk gaan. Hij was van begin af aan overweldigend in zijn aandacht en liefde en liep behoorlijk snel van stapel. Heb zelfs een paar dagen bij zijn ouders gelogeerd. Eenmaal thuis sprak hij over een relatie en dat we in oktober weer samen zullen zijn. Het voelde heel vertrouwd, maar ik heb me een beetje laten gaan. Hoelang kennen we elkaar nou inderdaad, haha!! Goede les;)

Ik zal maar even afwachten. En dan zien we tzt wel of het nog de moeite waard is. Thanx!

Ha ha, goede attitude Lara maar het was ook niet helemaal mijn bedoeling om je van je roze wolk af te laten donderen. Het is helemaal okay om die vlinders te voelen ... en je af te vragen waar dit toe zal leiden.

Geniet er gewoon van maar hou realistisch gezien in je achterhoofd dat het nog alle kanten op kan gaan. Dus inderdaad een beetje een pas op de plaats en niet alleen reageren vanuit je gevoel.

Als een man min of meer 'ruimte' van mij vraagt door zijn acties dan geef ik hem het dubbele. Niet omdat ik zo lief/ vrijgevig ben maar om te checken in hoeverre de andere er zich voor in wil zetten. En dan bepaal aan de hand daarvan of ik daar gelukkig mee kan zijn.

Maar wat ik probeer te zeggen ... geef hem die kans om te laten zien hoe hij zich er voor in wil zetten.

Weet iemand al hoe je nog een venster ernaast kan openen (net als 'vroeger')?



Ik doe 't maar even in etappes. Madelin, Georgezonderes, Lara en Nomade, welkom!



George, jou 'ken' ik wel, dwz ik lees weleens dingen van je. Klinkt leuk wat je gaat doen in Amerika!

Grappig dat jullie (George en Madelin) het 'tegenovergestelde' van elkaar gaan doen.

Ik heb behalve de tips die al gegeven zijn, toch wel de tip om er ook niet té veel aan te hangen dat dit 'de' test is voor de relatie. Ik heb dat zelf weleens (vaker dan één keer gedaan) en dan maak je het zó groot. Natuurlijk is het zo dat wanneer je een tijd zonder elkaar zit, of wanneer je samen gaat reizen, of wanneer je gaat samenwonen, of samen groot verdriet of tegenslag meemaakt dat een test is voor je relatie, maar als je daar veel bij stilstaat en er zo al in staat, dan werkt dat toch niet zo goed vind ik. Ikzelf dacht dan bij alles 'okee, dit is dé test, en 't werkt (vandaag) niet, dus we passen niet bij elkaar'. 'okee, dit is dé test, en we gaan zeker trouwen'. Etc. Je maakt jezelf gek. Nu denk ik daar niet meer over na (en gek genoeg heb ik 'de' test ook niet meer nodig sinds ik er relaxter insta), en is een discussie gewoon een discussie en een heerlijke dag gewoon een heerlijke dag.



Lara, ik ben 't helemaal eens met Celtic (Celtic, weet je nog dat ik zoiets ook typte toen jij hier mee kwam schrijven? ).

Ik kan mij er zelf niet zoveel bij voorstellen dat een 'vakantiefling' een serieuze relatie wordt, maar je hoort 't toch wel af en toe dus 't is wel mogelijk. Tegenwoordig kan je natuurlijk makkelijker contact houden en doe je dat (dus) ook, terwijl je vroeger misschien gewoon twee leuke weken gehad had, en dan weer terug ging naar je eigen leven. Dan blijft 't verliefde gevoel ook korter. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat je de verliefdheid af moet kappen ofzo, je hebt de mogelijkheden dus als je contact wilt houden, en verliefd wilt worden, waarom niet?





Nomade, wat een lang stuk!!! Persoonlijk zou ik idd proberen te regelen dat je voor een jaar kan gaan. Je hoeft toch niet de schepen achter je te verbranden? Je kan je huis onderverhuren voor een jaar, misschien onbetaald verlof krijgen, etc. Dan zeg je gewoon tegen jezelf dat je tenminste één jaar gaat en daarna weer verder kijkt (dat is wat ik zelf ga doen).

Ik herken 't trouwens niet zo van de behoefte aan grote stappen, ik herken wel van een kennis de behoefte aan dat gebaar (ik heb daar zelf niet zo'n last van). Ze zou met haar vriend mee naar zijn land gaan, en zat maar te wachten op dat aanzoek, want dat zou aangeven (in haar ogen) dat hij echt voor haar ging. Nu was 't scheef omdat zij als enige een grote stap ging maken en hij niets hoefde te doen, hij ging gewoon door met zijn leven plus haar, terwijl zij 't roer om moest gooien. Die behoefte kwam denk ik wel door het elkaar niet zo goed kennen. Ik zou zelf niet zo'n grote stappen nemen. Ik droom zelf ook wel van trouwen, kinderen, een mooi huis, een bruiloft, alles, maar vind voor mezelf dat 't verstandiger is om eerst een tijdje een normale relatie te hebben voor ik me daar in zou storten. Gewoon een half jaartje of een jaartje samenwonen, en dan kijken we wel verder. Dit heb ik zelf vroeger al gedaan met mijn vriend, maar ben nu weer een paar jaar in Nederland geweest, dus ik wil graag even aankijken hoe 't loopt. Niet dat ik me er echt zorgen om maak, ik heb eigenlijk wel de overtuiging dat we samen blijven en gaan trouwen en kinderen gaan krijgen, ik wil me daar alleen niet halsoverkop in storten.



Smoon, klinkt goed die motor! Waarom verleg je hier geen grenzen en daar wel? Hier kan dat toch ook?



Rianne, ik heb weleens een orkaan meegemaakt maar woonde Godzijdank niet aan de kust, dus tegen de tijd dat hij bij mij was was er weinig meer van over (okee, wel meer dan ik ooit in Ned. heb gezien, maar voor een orkaan was hij niets). Ik hoop dat je dit een geruststellend bericht vindt: er zijn nog maar een paar doden gevallen, twee of drie, waarvan in elk geval één door een hartaanval (dus niet door de orkaan wil ik zeggen- in Nederland vallen bij een beetje storm ook weleens een of twee doden). Ik denk dat je wel schade zal hebben, dakpannen die rondvliegen, bomen die omwaaien, schuttingen, dat soort dingen, maar dat je niet echt bang hoeft te zijn dat er met jou zelf iets gebeurt. Ohja, en wegblijven van de ramen. (de mensen die ik ken die niet uit 't Caribisch gebied komen maar daar weleens een orkaan hebben meegemaakt vonden 't over 't algemeen 'spannend' maar niet eng of verschrikkelijk, mijn vriendje haalt er zijn schouders niet voor op, kop op Rianne, je kan 't! (smileys kwijt).



Magnolia, hoe was 't met treinjongen?

Nomade, ik heb het geprobeerd, in Kenia. Mijn verhaal is lang en ingewikkeld, maar ik schrijf het je nog.

Later meer, ik krijg zo bezoek.

Ik zie net dat Dean Jamaica heeft bereikt.



Sterkte Rianne!

~[quote]isiss schreef op 19 augustus 2007 @ 18:39:

~~

Margaretha2 schreef op 19 augustus 2007 @ 16:57:



Ik kan mij er zelf niet zoveel bij voorstellen dat een 'vakantiefling' een serieuze relatie wordt, maar je hoort 't toch wel af en toe dus 't is wel mogelijk.

---

voila, de vakantiefling hier! Ik heb de indruk dat die wel werkt bij ons



.

Ohja haha helemaal vergeten. Jullie zijn in mijn hoofd ook geen 'vakantiefling' meer natuurlijk



Maar om daar dan even op verder te vragen (lekker brutaal) heb je niet het idee dat je 'm nu je samen bent gaan wonen beter leert kennen? Gewoon uit nieuwsgierigheid hoor, omdat ik mij er zelf zo weinig bij kan voorstellen. Mijn vakantievriendjes waren altijd gewoon uit na de vakantie, maarja toen was ik jonger dan 18 dus ik kan eigenlijk helemaal nergens mee vergelijken.



Misschien ook omdat ik niet 1,2,3 verliefd word, maar eerst een tijdje de aap uit de boom wil kijken. Ik kan wel vlinders hebben en kriebels en gecharmeerd zijn van iemand maar dat gaat dan meestal ook vanzelf weer over als 't niet gevoed wordt zeg maar, dus daarom als ik een jongen leerde kennen en 'm wel leuk vond maar geen toekomst zag, bv omdat hij al een vriendin had of omdat we ver uit elkaar woonden etc dan liet ik 't gewoon begaan want dat ging dan vanzelf weer over.

Met mijn eigen vriendje is 't ook zo begonnen maar omdat ik nog een jaar daar zou zijn ben ik er toch op in gegaan, omdat ik niet meteen 't idee had dat 't serieuze business zou worden. Ik had nog nooit een jaar vaste verkering gehad, aaneengesloten Dus we begonnen 't als een leuk avontuurtje (hij ook) en vier jaar later zitten we nog aan elkaar vast.

Hola Chicas!



Er wordt weer meer geschreven! gezellig!



Allereerst; welkom aan alle nieuwelingen!



Rianne: jeetje, dit is pas echt spannend. Heel erg veel sterkte zeg de komende dagen! Ik hoop maar voor je dat alles is afgezwakt als het jouw dorp nadert.



Celtic; alweer enigzins gewend aan het leven zonder de Italiaan? En ik ben ook wel erg benieuwd wanneer jij richting Italie gaat. Zijn er alweer plannen?



Yasmijn: als ik het goed begrijp is het avontuur Kenya (wat betreft de liefde) een beetje voorbij. Zal moeilijke beslissing voor je geweest zijn! Maar nu toch wel happy met nieuwe geliefde? (Zeg het maar als ik er helemaal naast zit hoor!)



Magnolia: hoe was het etentje met trein-jongen?? En hoe was het zoenen??



Smoon: motor is echt leuk he! Ik heb ook eens achterop gezeten en was zogezegd helemaal verkocht, ik wilde ook motorrijbewijs. Een vriendin heeft ooit een poging gewaagd en vertelde waar je allemaal NIET overheen moest rijden, omdat je dan echt onderuit gaat. Toen zag ik het ook niet meer zitten, maar misschien ben ik wel slap wat dat betreft. Maar achterop geeft wel een lekker gevoel he! Hoe voel je je? Weer wat beter, ondanks dat vriendinnen verhuisd zijn naar erg ver weg?



Isiss: ik vind het echt zo leuk jouw verhalen! Ik neem er een beetje een voorbeeld aan, want zo hoop ik ook echt eens een keer samen te zijn met vriend.



Oja, over de vakantiefling. Ik ben er ook zo eentje. Mijn vriend heb ik ontmoet op vakantie en we zijn ook alleen maar samen geweest op de momenten dat ik daar op vakantie was en hij hier op vakantie was. Inderdaad is dat nooit een echte normale relatie. Als wij straks gaan samenwonen zie ik dat ook als het uitzoeken of een normale relatie ook gaat werken. Maar ik wil er wel voor gaan. Ik ben nl. ook niet snel verliefd en bij mijn vriend had ik al heel snel het gevoel dat het gewooon goed zat. Dat gevoel is alleen maar gegroeid, dus wat dat betreft zie ik het wel positief in. Maar, het blijft afwachten natuurlijk....



Voor iedereen die ik ben vergeten een zwaai en een kus!

Nou hè hè, ik ben er. Duurt het bij jullie ook zo lang om iets te openen?



Lara, ik dact precies hetzelfde wat Celtic schreef (Celtic, dank, je bespaart veel mensen een hoop schrijfwerk. Enne, great minds think alike!' ) Neem een beetje afstand en hang er niet teveel aan op. Komt goed uit dat je toch al terug ging, want dan kun je dan bekijken hoe het nu eigenlijk zit. Als hij tot die tijd weinig contact opneemt zou ik hem er zeker mee confronteren. Anders heb je nog de mogelijkheid dat iemand heel enthousiast is als je bent, maar dat moeite doen als je er niet bent een heel ander verhaal is.





Nomade, ik zou ook voor dat jaar gaan. Zoals Marg al schreef (God, wat zijn wij vreselijk eensgezind hier) is tijdelijk gaan en dingen goed regelen niet hetzelfde als je schepen achter je verbranden. Je kan altijd weer terugkomen en ongetwijfeld kan je dan weer terugvallen in je oude leventje. Nu wordt er ook gezegd dat dat er van mannen geen hand vol maar een land vol is en dat er meer vis in de zee zwemt (etc etc,enfin, je kent ze wel) maar het aantal mannen waarbij je een echte klik voelt of echte liefde is volgens mij een heel ander verhaal (hmmm, die ga ik er 's ingooien als mensen dit tegen mij zeggen).



Isiss, ik vind het een beetje eng, maar vooral leuk dat jij vaak dingen met mij associeert die er niet heel ver naast zitten. Heb tijden terug een vriendjesboek aan iemand gegeven. Vind dat best een leuk principe.

Maar zeg eens, ben ik nou zo doorzichtig? Of gewoon karakteristiek?



Ik kom steeds meer tot de ontdekking dat ik geen drol te vertellen heb. Niks. Zelfs geen onzinnigheden (terwijl ik daar toch vrij goed in ben, al zeg ik het zelf). Het fijne hiervan is dat mijn stortvloed van nare berichten ook ten einde lijkt. *klopt op hout* Heb zelfs misschien een leuk nieuwtje, al is dat nog niet helemaal zeker en vertel ik het liever in de achterkamer. En nee, ik ben niet zwanger.

Ohja, Rianne, superspannend. Ik denk steeds aan je als ik het op het nieuws hoor. Succes. Komt vast goed. Moet je niet in een deurpost gaan staan? Oh nee, dat was bij een aardbeving. Zie, ik ben geen goed persoon voor crisissituaties. Ik zie er altijd vreselijk sereen uit, maar wat ik nou moet doen. Ik zou waarschijnlijk gillend door het raam rennen, wat dus net niet de bedoeling is.



Celtic, gewend? Fijn om weer je eigen tijd en ruimte te hebben of blijkt privacy eigenlijk vreselijk overschat te worden?



Ik word trouwens ook niet snel verliefd. Nouja, ik denk het wel, maar na een paar dagen is de lol er dan steevast vanaf. Ik ben trouwens ook niet iemand die iemand geweldig vind als ze verliefd is. Ik weet juist altijd precies op te noemen wat er mis is met iemand en waarom ik dus ook helemaal niet verliefd zou moeten zijn. Maar dan moet ik toch concluderen dat ik, ondanks alle gebreken van de persoon en alle dingen die niet zouden werken, toch verliefd ben. Berliner is ook één van de weinige waarbij dit niet geresulteerd heeft in een vrij snelle afschrijving. Het stomme is ook altijd dat als ik verliefd ben en een vriendin vraagt wat er zo leuk is, ik alleen kan zeggen 'ja, nou, hij is heel leuk.' Zou ze naar de minpunten vragen dan zou er toch een lijst komen.

hallo allemaal,

Nog steeds rustig hier. Vandaag echt prachtig weer, kan me niet voorstellen dat er iets gaat gebeuren hier. Is in tijden niet zo mooi geweest als vandaag. Zelfs gewoon op het strand gelegen vanmorgen. Heel apart.



Gambia (noem je even zo omdat mijn browser raar doet en ik je naam niet kan lezen) ik zit nu in Mexico voor de liefde. Gegaan met het idee van ga een half jaar en kijken hoe het gaat. Ondertussen is het plan gewijzigd en kom ik voorlopig niet terug naar Nederland. Maar ik heb ook niet meteen alles afgekapt. Okay, heb wel mijn baan opgezegd, was ontzettend leuke baan, maar omdat onbetaald verlof niet mogelijk was toch maar opgezegd. Mijn huis verhuurd voor een half jaar. En nu trouwens nog eens voor een half jaar, en dan beslis is 'definitief' of ik hier voorlopig blijf of niet. Wel mis ik het directe contact met vrienden heel erg, ook al spreek ik ze meerdere keren in de week via msn en mailen we veel. Het is toch anders. Maar ook dat went, je gaat nieuwe mensen ontmoeten, krijgt een nieuw lever, waar je je nederlandse vrienden op een andere manier inpast. Het is niet dat je vertrekt en meteen nooit meer contact hebt, maar het contact veranderd wel.

Ik zou je zeker aanraden om te gaan. Bevalt het niet kan je altijd nog terug. Dan weet je ieder geval dat je het hebt geprobeerd. Maar kan je daar wel werken of zit je net zoals Yasmijn met het probleem dat je niet mag werken? Want dat lijkt een jaar me erg lang.



Andere dames ook allemaal welkom!!! Ga later alles bijlezen. Nu weer verder met de voorbereidingen. De 'huizen' hier tegenover moeten afgebroken worden, het zijn een paar golfplaten die nu al steeds instorten, dus moeten weg, anders kan het teveel schade aanrichten. Wel heel erg voor die mensen, dan heb je dus opeens geen huis meer. Die gaan na de orkaan alles weer neerzetten. Toch wel heel apart dat verschil in klasse hier. Wij wonen hier in een prima stenen huis, met water, electriciteit, internet, en kunnen kopen wat we willen. En de overburen hebben met 20 man een stukje van zo;n 30 vierkante meter waar wat golfplaten staan als huis. Geen stromend water, geen stroom niks. Die mensen gaan dus ook in de shelter zitten.



Als ik weer internet heb zal ik jullie wat laten horen, hopelijk dat mijn huis geen schade heeft en dat het allemaal wel mee viel.

Liefs

Hoi!



Pff, ik mis hem nu (al) zo erg! En jullie hadden al gelijk, hij mist mij minder (helemaal niet?! :O) Laat het in elk geval niet blijken. God, wat baal ik hier van... Net nog gemsnt, maar wat was dat een rottig, ongemakkelijk gesprek! Ik had net een romantische film gezien, en tsja, bij dat soort dingen moet ik aan hem denken en daardoor miste ik hem. Toen ik dat tegen hem zei, kreeg ik nauwelijks een reactie. Kan je zeggen dat het aan msn ligt (wat hij zei), maar ja, hij kan toch wel iets liefs terugtypen?! Ik had meteen spijt dat ik het gezegd had...

En ik weet niet of ik het wel zo lang volhoud! Hartstikke fijn dat ie wel zo veel mogelijk contact wil hebben, maar tsja, ik had wat anders gehoopt. Of verwacht ik nu te veel en doe ik moeilijk? Getsie, misschien doe ik wel veel te moeilijk...

Dus nu wil ik proberen te doen of het me niet zo veel uitmaakt, niet steeds met hem praten als ie online is, laten zien dat ik ook wel even zonder hem kan. Maar dat is zo moeilijk! Toen ie offline ging, had ik al meteen spijt dat ik zo rot had gedaan... Stomme situatie!

En pff, ik weet ook helemaal niks nuttigs of leuks te reageren op al jullie verhalen! Ik vind het heel fijn om te lezen, om te kijken hoe jullie er mee om gaan, maar ik kan zelf helemaal geen reactie geven... Misschien dat dat nog komt als ik wat langer meelees. Nou ja, dat hoop ik dan maar...



En George, mijn vriend zit in Chicago. Hij wil er puur onderzoek doen voor z'n scriptie, maar misschien is ie er wel net zo goed om vakantie te vieren... Hij wilde iig veel doen en zien!



Hehe, ik ga iig de komende tijd géén romantische films meer kijken!

Hallo ben weer net terug uit de stad. Het is hier zo gezellig: Noorderzon. Allemaal tentjes en bandjes in het park met mooie verlichting. Je waant je echt ergens op een boulevard in bijvoorbeeld Spanje.

Zo jammer dat ik dit niet meer aan M. heb kunnen laten zien. Begon namelijk vrijdag t/m volgende week zondag. Ben nu dan ook alle dagen in het park te vinden.



@ Margaretha... JAAAAAAA jij typte ongeveer hetzelfde in destijds voor mij en nu na 10 maanden heb ik dat ook zo ervaren, ben een ervaringskundige geworden he!



@ Isiss, ja volgende 'meeting' staat voor oktober gepland. Ik ga dan in de herfstvakantie zo'n 5 dagen weer die kant op. Hij heeft welliswaar geen vakantie maar weet mijn weg daar nu wel te vinden dus die uurtjes kom ik wel door. Zorg natuurlijk wel dat ik ook in het weekend daar ben. Van woensdag t/m zondag.



@Rianne: spannend hoor, maar hoop natuurlijk dat het allemaal mee zal vallen.



@ Fille, het is inderdaad wel weer wennen in mijn eentje maar heeft natuurlijk ook zijn voordelen :-) Probeer het maar van de positieve kant te zien.

Het was nog een hele commotie trouwens, bij Bremen kwamen we in de stau (fille) te staan... echt op het allerlaatste nippertje zijn vlucht gehaald. Hij mocht nog net inchecken. Pfff... anders had ie nog tot vandaag moeten wachten voor een volgende vlucht (best jammer eigenlijk).



En verliefdheid... hmmm, dat voel ik meestal stiekum. Wordt niet snel verliefd en als ik dat ben dan laat ik dat heel slecht merken. Ben soms wat te nuchter en ook lomp. Ben ook helemaal niet klef, kan daar soms jaloers op zijn bij anderen. Heb op een of andere manier een soort blokkade.

Wordt vooral verliefd in spannende situaties ... daarom waarschijnlijk ook dat ik het dit keer in Italie heb opgezocht... Zo'n LD brengt weer extra spanning met zich mee... vraag me dan ook af soms of ik in normale omstandigheden ook verliefd op M. was geworden???????????????????????????

Oh en zwaai aan de rest ... ben onder invloed van alcohol dus kan me even slecht concentreren :-)



Oh en La Moon ik had nog niet begrepen dat je ook ging samenwonen. Wanneer ga je die kant op? Ik neem aan dat je daar heen gaat?

Wat betreft de vakantiefling... (ben weer wat ontnuchterd)

Ik zie wel een verschil in mijn vakantieliefdes van vroeger als 17-jarige en die van nu. Ik leerde M. via mijn werk kennen, zag hem dus ook echt als collega waardoor ik dat 'vakantie' niet helemaal plaats zoals in een vakantieliefde. Ik kan niet precies de vinger erop leggen waarom dat anders voelt.

Destijds ging ik heel onbezonnen een romance aan en vaagde dat gevoel inderdaad weer als ik weer mijn draai had gevonden in mijn eigen leventje en meestal hoorde ik ook nooit meer van de tegenpartij ... de bus met 'fresh meat' was natuurlijk ook weer gearriveerd



Heb in die twee weken met M. in oktober echt bewust gekozen om er in te stappen. En wist/ voelde ook dat het niet daar zou blijven.

Niet dat ik denk dat hij de 'ware' is maar ik voelde wel dat ik i.i.g. nog niet klaar met hem was en de rest zien we vanzelf wel...

Ik heb natuurlijk ook wat mindere momenten met M. gekend. Dat ben ik nog echt niet vergeten... toen ie in April zo hoog van de toren blies over zijn uitstapjes waar verschillende vriendinnen bij betrokken waren.

Achteraf viel het allemaal reuze mee maar de informatieverstrekking was destijds wat dubieus. Maar dat is nu ook weer uitgepraat.

Hello ladies,



Ik zie dat een aantal van jullie gevraagd heeft naar mijn date met treinjongen gisteren. Tja wat zal ik zeggen, we hebben heerlijk gegeten en het was ook gezellig, maar meer ook niet. Ik merkte nu nog een keer dat er van mijn kant totaal geen klik is en ik krijg het ook niet warm of koud van hem. Ik merk aan hem dat hij mij leuker vindt, dan ik hem. Tja het zoenen was iets beter, heb zelfs nog een keer gezegd dat ik het niet fijn vond, vervolgens ging het even goed, maar daarna was het ook drama. Hij heeft nog een beetje gevoeld, maar ook dat was geen succes, kreeg het er absoluut niet warm van. Al is dat lichamlijke natuurlijk niet het belangrijkste, maar wel de klik, die er dus niet is.

Maar goed, ik zie het dus niet zitten om weer af te spreken. De vraag is natuurlijk hoe ga ik het brengen. Fille: jij misschien bellen naar zijn moeder om het te vertellen , hahahaha. Nee grapje. Ik heb iig geen zin om het face to face te doen (heb komend weekend ook geen tijd), dus telefoon lijkt me next best thing. De vraag is natuurlijk wat ga ik vertellen, zonder hem de grond in te trappen

fille schreef op 19 augustus 2007 @ 21:14:





Ik word trouwens ook niet snel verliefd. Nouja, ik denk het wel, maar na een paar dagen is de lol er dan steevast vanaf.

Me notice a certain little trend going on, men always look better in the next girl's arms, but he never fails: soon as the next girl's gone, the newness rubs off and the man looses the charm.



http://www.lyricsdir.com/...-tek-him-back-lyrics.html

Nieuwe meiden, welkom! Ik ben niet zo heel actief op t moment vanwege mijn verblijf in Gran Canaria, maar ik doe mijn best om alles bij te houden!



Rianne wat eng van die orkaan! Ik kan me goed voorstellen dat je het eng vindt hoor!

Ik zal aan je denken vanavond en duimen dat alles goed gaat!!!!



Ik vond de bosbranden hier een tijdje geleden al eng! Die waren ongeveer 25 km hiervandaan, maar de wind stond de goede kant op, dus minimale kans dat ze hierheen zouden komen...

Maar toch, al die rook die je uit de bergen zag komen enzo! Brrr!



Smoon, leuk dat je het motorrijden zo leuk vond! Ik mis het rijden hier echt! Van de week wil ik even gaan kijken wat het kost om een motor te huren, want iedere keer als ze hier voorbij komen rijden begint het te kriebelen!



Magnolia, jammer dat de vonken met treinjongen ontbreken. Maar geen hand vol maar een land vol toch? En over de grens kan ook nog! ;)



Hier gaat alles wel ok! werk en de mensen van mn werk vallen wat etegen, maar zometeen ga ik met iemand babbelen voor een ander baantje. Vanavond ga ik verhuizen, ik trek bij een meisje in die ik hier heb leren kennen. Ze heeft een appartementje met 3 slaapkamers en verhuurt 2 van die kamers, waar ik er dus 1 van ga huren.

Ik red me dus prima en daar voel ik me alleen maar beter door!

Verder gaat het waarschijnlijk nog langer duren voordat ik G. weer ga zien... Omdat ze geen vervanging voor hem kunnen vinden gaat zijn verlof waarschijnlijk niet door. Hij gaat dan richting Azie, dus ook weer niet om de hoek...

Maargoed, we´ll survive!

Ahh Kim, da's geen leuk nieuws. Heb je dan enig idee wanneer je hem wel weer gaat zien?



Laatste nieuw over de orkaan:



Orkaan Dean stevent af op Mexico

De orkaan Dean is op weg naar het Mexicaanse schiereiland Yucatán. Ook zal de zware tropische storm de komende 36 uur Belize en het oosten van Cuba bereiken, zo is gewaarschuwd.

Haha, Mag, ik zie het al helemaal voor me: 'hallo mevrouw? Misschien weet u nog wie ik ben. Ik wil even zeggen...'



Rianne, spannend hoor.



Madelin, voor degene die weg is, is het altijd anders. Voor hem is het waarschijnlijk als een grote vakantie en hij heeft het dan hardstikke leuk en het missen zal dan wat minder overheersend zijn. Maar hij ligt vast ook wel in zijn bed jou te missen. Maar misschien zegt hij dat wat minder makkelijk.



Ik kan me ook niet zo goed voorstellen dat ik aan een vakantie een relatie overhou. Maar mijn weerstand is nog niet gebroken na één of twee weken.

Hé allemaal! Kom net van mn werk en ben blij om de reacties te lezen! Toch wel erg fijn om met mensen te 'praten' die in het zelfde schuitje zitten! Al mijn vriendinnen hebben een relatie hier in Nederland en zijn super lief maar het is toch moeilijker voor hun om te begrijpen! Zo zat ik vrijdag tussen 2 vriendinnen in op de bank die ik al een tijdje niet had gezien! De vriend van 1 van hen kwam ons onderbreken: of het nog wel met me ging, zo'n vraagvuur werd er heen en weer naar me gesteld en vrij heftig! Ze zijn natuurlijk bezorgt en willen dat het goed met me gaat, maar toch...het maakte me wel wat onzeker!

Ach ik trek me ook veel te veel aan van wat anderen zeggen! Ik moet gewoon die stap zetten een jaartje kijken hoe het daar gaat! Ik kan waarschijnlijk mijn oude baan daar weer krijgen dus daar ligt het niet aan. Want idd ik moet wel wat te doen daar hebben.Ik weet dat het gewoon helemaal goed zit tussen hem en mij, dit niet alleen van hem maar ook van zijn broers (mijn vrienden) die me dat wel duidelijk hebben gemaakt! (toch dan wel weer fijn om te horen wat anderen zeggen, haha)



Over het snel verliefd worden! Ik heb wat korte relaties gehad maar die werden altijd door mij beeindigd omdat het gevoel van mijn kant niet goed zat! In okt. was het voor het eerst, wow, dit heftige gevoel ken ik niet! Dus nee ben 'gelukkig' niet snel verliefd, weet ik nu tenminste dat mijn gevoel goed is!



Rianne heeft de storm je huis heel gelaten? Hoop dat het daar goed gaat, zie beelden op het nieuws die niet er niet om liegen! Succes!