Relaties
alle pijlers
* Longdistance Relaties deel 9! *
maandag 20 augustus 2007 om 19:33
Fieje: geen idee waar m'n associaties vandaan komen (of ben ik misschien stiekem je huisgenoot zonder vrienden en gebeuren alle propaganda-verhalen over de Marokkaan in m'n dromen 
)
La Moon:
Kim: 'n ander baantje? Ben benieuwd! Straks vind je 't zo leuk dat je helemaal niet naar huis wil na de 3 maanden. Wel shit zeg van G! Ik hoop mee dat er nog iets onverwachts gebeurt en hij toch ineens kan komen.
Celtic: gezellig dat je d'r zo vaak bent nu. Veel contact met M. nu?
Madelin: dat missen wordt minder hoor, dat is de eerste dagen altijd 't ergst, dat zal iedereen beamen. Als je 'n soort van alleen-routine hebt dan wordt het anders. En natuurlijk mist ie jou ook supererg, maar heeft ie te weinig tijd om 't je te laten merken nu hij net daar is (en: 't blijft 'n kerel, die zijn daar meestal ook niet zo goed in).
Rianne: ik hoop dat 't niet te eng wordt! We duimen allemaal mee hier!
Het regent hier in Belgique, jammer. We hebben namelijk 't plannetje bedacht om iedere dag 's avonds een stuk te gaan lopen of fietsen. Ja, heel suf, maar we hebben hier gewoon niks in België, alleen elkaar. Niet dat dat gaat vervelen, maar iedere avond op de bank is toch ook wel saai.
Al zitten we nu op de bank een of andere franse documentaire te kijken over 'n groepje kerels dat witte -& scheten latende- lama's vangt op de Peruaanse hoogvlakten. Ze hebben allemaal heel fel gekleurde gebreide mutsjes op met flosjes eraan en de mannen gaan op jacht en de vrouwen blijven met kinderen achter in 'n tent of hut. M'n frans is bij lange na niet zo goed dat ik zo'n soort dingen goed kan volgen, dus dan vallen mij de mutsjes met flosjes op. En de stukjes baard op z'n kin die die kerel is vergeten te scheren. Heel boeiend. Not.
)La Moon:
Kim: 'n ander baantje? Ben benieuwd! Straks vind je 't zo leuk dat je helemaal niet naar huis wil na de 3 maanden. Wel shit zeg van G! Ik hoop mee dat er nog iets onverwachts gebeurt en hij toch ineens kan komen.
Celtic: gezellig dat je d'r zo vaak bent nu. Veel contact met M. nu?
Madelin: dat missen wordt minder hoor, dat is de eerste dagen altijd 't ergst, dat zal iedereen beamen. Als je 'n soort van alleen-routine hebt dan wordt het anders. En natuurlijk mist ie jou ook supererg, maar heeft ie te weinig tijd om 't je te laten merken nu hij net daar is (en: 't blijft 'n kerel, die zijn daar meestal ook niet zo goed in).
Rianne: ik hoop dat 't niet te eng wordt! We duimen allemaal mee hier!
Het regent hier in Belgique, jammer. We hebben namelijk 't plannetje bedacht om iedere dag 's avonds een stuk te gaan lopen of fietsen. Ja, heel suf, maar we hebben hier gewoon niks in België, alleen elkaar. Niet dat dat gaat vervelen, maar iedere avond op de bank is toch ook wel saai.
Al zitten we nu op de bank een of andere franse documentaire te kijken over 'n groepje kerels dat witte -& scheten latende- lama's vangt op de Peruaanse hoogvlakten. Ze hebben allemaal heel fel gekleurde gebreide mutsjes op met flosjes eraan en de mannen gaan op jacht en de vrouwen blijven met kinderen achter in 'n tent of hut. M'n frans is bij lange na niet zo goed dat ik zo'n soort dingen goed kan volgen, dus dan vallen mij de mutsjes met flosjes op. En de stukjes baard op z'n kin die die kerel is vergeten te scheren. Heel boeiend. Not.
maandag 20 augustus 2007 om 19:58
Isiss: ik geloof dat ik m gevonden heb, want ik moest ook hard lachen! Als je het een beetje snel uitspreekt valt het niemand op.....totdat je het opschrijft inderdaad!
Kim: dat is nou echt niet zulk leuk nieuws van G. Je klinkt trouwens wel positief. Is er al een andere datum bekend?
Madelin: ik sluit me aan bij Isiss. Het missen wordt minder heftig, maar in het begin is het wel even zwaar.
Magnolia: he wat jammer nou van treinjongen en ik zag al zo uit naar de bruiloft! Als de klik er inderdaad echt niet is, houdt het wel een beetje op ja.
Rianne: ik duim ook heel hard voor je dat het straks allemaal mee valt. Sterkte!
Celtic: je hebt gelijk. Ik ga straks zijn kant op en het plan is dat we gaan samenwonen. Wanneer weet ik nog niet. Planning was eerst ergens oktober/november, maar ik loop nu zo met m'n gezondheid te rommelen dat ik het nu even niet meer weet.
En jij gaat in oktober weer naar Italie toch?? Ga je heen tijdens jullie éénjarig jubileum??
Ik hoop maar dat dit stukje er doorkomt en het geen mosterd na de maaltijd is. Bij mij duurt het (nog steeds) zo lang om in te loggen en te reageren...
Kim: dat is nou echt niet zulk leuk nieuws van G. Je klinkt trouwens wel positief. Is er al een andere datum bekend?
Madelin: ik sluit me aan bij Isiss. Het missen wordt minder heftig, maar in het begin is het wel even zwaar.
Magnolia: he wat jammer nou van treinjongen en ik zag al zo uit naar de bruiloft! Als de klik er inderdaad echt niet is, houdt het wel een beetje op ja.
Rianne: ik duim ook heel hard voor je dat het straks allemaal mee valt. Sterkte!
Celtic: je hebt gelijk. Ik ga straks zijn kant op en het plan is dat we gaan samenwonen. Wanneer weet ik nog niet. Planning was eerst ergens oktober/november, maar ik loop nu zo met m'n gezondheid te rommelen dat ik het nu even niet meer weet.
En jij gaat in oktober weer naar Italie toch?? Ga je heen tijdens jullie éénjarig jubileum??
Ik hoop maar dat dit stukje er doorkomt en het geen mosterd na de maaltijd is. Bij mij duurt het (nog steeds) zo lang om in te loggen en te reageren...
maandag 20 augustus 2007 om 22:22
Jeetje, dames, wat is er opeens veel geschreven! En allemaal nieuwe dames erbij ook nog... leuk, maar kan het even niet bijhouden!
Na mijn motorrij-avontuur (ik heb spierpijn op plekken waarvan ik niet wist dat je er speierpijn kon hebben!), heb ik ook een drukke zondag gehad: overdag opgepast en daarna bij mijn broer gaan eten en slapen. Want dat was gezellig en het was een stuk dichter bij waar ik vandaag moest zijn: ergens onder Eindhoven in een trainingsoord. Ik ben weer training aan het geven dus. Vandaag en morgen, dus nu net pas op mijn kamer na een erg intensieve dag. Poeh! En morgen nog zo een. Maar ach, zo gaat de tijd naar januari weer een stukkie sneller.
Lief is nog altijd moeilijk bereikbaar maar ik begin er een beetje aan te wennen. Al blijft het moeilijk om echt te blijven geloven dat het goed zit als je elkaar helemaal niet spreekt bijna. Als ik jullie verhalen deels lees, ben ik trouwens wel blij dat wij eerst de kans hebben gekregen elkaar heel goed te leren kennen voor we voor zolang gescheiden werden. Weet niet of ik het anders had gered.
Sorry, reageer even niet persoonlijk op iedereen, te veel en te moe. Wel nog een vraagje aan Isiss: hoe ver zit jij bij Zaltbommel vandaan? In auto-uren of km's, that is.
Na mijn motorrij-avontuur (ik heb spierpijn op plekken waarvan ik niet wist dat je er speierpijn kon hebben!), heb ik ook een drukke zondag gehad: overdag opgepast en daarna bij mijn broer gaan eten en slapen. Want dat was gezellig en het was een stuk dichter bij waar ik vandaag moest zijn: ergens onder Eindhoven in een trainingsoord. Ik ben weer training aan het geven dus. Vandaag en morgen, dus nu net pas op mijn kamer na een erg intensieve dag. Poeh! En morgen nog zo een. Maar ach, zo gaat de tijd naar januari weer een stukkie sneller.
Lief is nog altijd moeilijk bereikbaar maar ik begin er een beetje aan te wennen. Al blijft het moeilijk om echt te blijven geloven dat het goed zit als je elkaar helemaal niet spreekt bijna. Als ik jullie verhalen deels lees, ben ik trouwens wel blij dat wij eerst de kans hebben gekregen elkaar heel goed te leren kennen voor we voor zolang gescheiden werden. Weet niet of ik het anders had gered.
Sorry, reageer even niet persoonlijk op iedereen, te veel en te moe. Wel nog een vraagje aan Isiss: hoe ver zit jij bij Zaltbommel vandaan? In auto-uren of km's, that is.
maandag 20 augustus 2007 om 23:08
Ik las dat op Cuba al 150.000 mensen zijn geëvacueerd. Cuba heeft een heel goed orkaan-beleid. Ook worden huizen bewaakt en bezittingen opgeslagen (een reden dat veel mensen niet willen vertrekken in alle andere landen is dat ze bang zijn dat de huizen leeggeroofd worden). Na Katrina wilde Cuba de VS een lesje orkaan-management geven maar de VS was niet geïnteresseerd. Gezichtsverlies voorkomen is natuurlijk belangrijker dan mensenlevens.
Ik vind 't niet eng dat Cuba zoveel mensen heeft geëvacueerd, ik vind 't erg dat andere landen nul mensen hebben geëvacueerd.
maandag 20 augustus 2007 om 23:15
Ja dat heb ik ook. Voor mij zou er anders niet genoeg basis zijn (vooral omdat er wel meer leuke mannen zijn die relatie-material zijn of lijken op 't eerste gezicht en daar zou mijn vriend dan weinig voorsprong op hebben als ik 'm een weekje of twee zou kennen). Maar ik vind 't wel heel leuk en romantisch om die verhalen te lezen van 'ik voelde vanaf 't eerste moment dat 't goedzat'. Mooi verhaal en leuk voor de kinderen later!!!
Ik zie trouwens geen spelfout!
dinsdag 21 augustus 2007 om 00:48
:
[...]
Ja dat heb ik ook. Voor mij zou er anders niet genoeg basis zijn (vooral omdat er wel meer leuke mannen zijn die relatie-material zijn of lijken op 't eerste gezicht en daar zou mijn vriend dan weinig voorsprong op hebben als ik 'm een weekje of twee zou kennen). Maar ik vind 't wel heel leuk en romantisch om die verhalen te lezen van 'ik voelde vanaf 't eerste moment dat 't goedzat'. Mooi verhaal en leuk voor de kinderen later!!!
Ik zie trouwens geen spelfout!
Lieve Margaretha, meen je dit nu of bedoel je dit met lichtelijke sarcasme??? Ik weet niet zo goed hoe ik die smiley met ontblote tanden moet interpreteren. Ik wil gewoon even een mogelijke misverstand uit de wegruimen maar zo af en toe kan ik me niet aan de indruk ontrekken dat je duidelijk een onderscheid wil maken in de manier waarop jouw LD is ontstaan en de 'vakantieflirts'. Ik krijg daar namelijk het gevoel/ de indruk bij dat je het een beetje wilt bestempelen als een onnozel sprookje.... en ze leefden nog lang en gelukkig tralalalala.
Ik kan niet ontkennen dat in jouw situatie de basis veel sterker is en daardoor realistisch gezien ook meer kans van slagen heeft. Ik denk dat iedereen hier die meeschrijft in LD een dosis zelfreflectie, nuancering en gevoel van realiteit heeft.
Met M. had ik bijvoorbeeld inderdaad een positief gevoel: aantrekking en het klikte goed van beide kanten. Dat had ik sinds drie jaar toen het uitging met mijn ex niet meer meegemaakt. Maar ik heb nooit gedacht dat het 'goed zat', die realiteit heeft me namelijk ook naar dit forum gebracht... want ik ben me er wel degelijk van bewust dat 'vakantieflirts' statistisch gezien weinig kans van slagen hebben. Maar ik heb er voor gekozen om het op grond daarvan niet gelijk maar af te kappen. Iets wat ik 10 jaar geleden waarschijnlijk wel zou hebben gedaan want toen ging ik nog wel flierefluitend door het leven met elke maand een andere scharrel.
Misschien betrek ik het allemaal een beetje teveel op mezelf, moet ook nog ongesteld worden , vandaar dat ik misschien iets gevoelig reageer.:-p Maar ik vond dat ik dit wel even moest 'uitspreken' omdat ik anders misschien nog meer 'dingen' ga interpreteren die wellicht anders bedoeld zijn.
Oh en de spelfout: "gedumd" misschien?
dinsdag 21 augustus 2007 om 09:38
Hey Celtic, het was eigenlijk niet sarcastisch bedoeld!!! Sorry als 't zo over komt!
Ik vind 't eerlijk waar mooie verhalen, en heel romantisch. Bijvoorbeeld het verhaal van Isiss die dan een man leert kennen, meteen voelt dat 't goedzit, wat op en neer reist (okee een behoorlijke tijd) en dan de sprong waagt en gaat trouwen, en dat hij dan gaat emigreren voor haar, en ze nog lang en gelukkig leven. Ik vind dat een héél mooi verhaal.
Dat mensen meteen voelen dat 't goedzit, een beetje in de stijl van 'er was een donder, een bliksem, een slag toen ik je zag', dat herken ik zelf niet. Misschien omdat ik zoals Isiss 't verwoordt meer met hoofd denk en minder ga voelen, ik weet 't niet. Ik vind 't een niet beter dan 't ander ofzo, wel verschillend natuurlijk, maar niet minder of meer.
Ikzelf heb mijn vriendje leren kennen zoals ik ook andere vriendjes leerde kennen, we gingen dansen, hij kuste me, bracht me thuis, ik vond 'm wel leuk en hij mij ook wel. Maar dat de wereld stilstaat en je meteen weet 'dit wordt mijn man' bijvoorbeeld, dat ken ik absoluut niet. Hij ook niet over mij trouwens.
Ik zou bv. zelf ook nooit als ik gewoon een Nederlandse vriend had binnen een maand gaan samenwonen en binnen een halfjaar trouwen en weer een jaar later een baby hebben. Ik zou 't eerst een beetje willen laten betijen (of is dit Brabants ) en de kat () uit de boom willen kijken, en 'we zien wel hoe 't gaat'. Dat zit meer in mijn karakter. Daarom zou ik niet pats-boem alles op kunnen zeggen voor iemand die ik niet zo goed zou kennen. Omdat ik nooit 't gevoel heb gehad dat ik iemand na een paar weken, maanden, etc. al goed kende. Zelfs nu ik vier jaar samen ben met mijn vriend zijn er nog dingen die ik eerst eens rustig wil bekijken voor er verdere beslissingen genomen worden Dat wil niet zeggen dat ik niet met een grote glimlach naar mensen kan luisteren die 't wel zo vliegensvlug hebben gedaan! Ik vind dat héél mooi en romantisch!
Dus nee, er was eigenlijk niets mee bedoeld. Maar don't worry, ik heb dat wel vaker, dat mensen denken dat ik sarcastisch ben terwijl ik serieus ben. Ik dacht altijd dat 't aan de blik of intonatie zou liggen maar misschien ligt 't wel aan de woordkeus
Die smiley ging eigenlijk vooral over 'mooi verhaal voor de kinderen', want dat is 't natuurlijk wel (vind ik!) maar daar doe je 't natuurlijk niet voor.
Ik vind 't eerlijk waar mooie verhalen, en heel romantisch. Bijvoorbeeld het verhaal van Isiss die dan een man leert kennen, meteen voelt dat 't goedzit, wat op en neer reist (okee een behoorlijke tijd) en dan de sprong waagt en gaat trouwen, en dat hij dan gaat emigreren voor haar, en ze nog lang en gelukkig leven. Ik vind dat een héél mooi verhaal.
Dat mensen meteen voelen dat 't goedzit, een beetje in de stijl van 'er was een donder, een bliksem, een slag toen ik je zag', dat herken ik zelf niet. Misschien omdat ik zoals Isiss 't verwoordt meer met hoofd denk en minder ga voelen, ik weet 't niet. Ik vind 't een niet beter dan 't ander ofzo, wel verschillend natuurlijk, maar niet minder of meer.
Ikzelf heb mijn vriendje leren kennen zoals ik ook andere vriendjes leerde kennen, we gingen dansen, hij kuste me, bracht me thuis, ik vond 'm wel leuk en hij mij ook wel. Maar dat de wereld stilstaat en je meteen weet 'dit wordt mijn man' bijvoorbeeld, dat ken ik absoluut niet. Hij ook niet over mij trouwens.
Ik zou bv. zelf ook nooit als ik gewoon een Nederlandse vriend had binnen een maand gaan samenwonen en binnen een halfjaar trouwen en weer een jaar later een baby hebben. Ik zou 't eerst een beetje willen laten betijen (of is dit Brabants ) en de kat () uit de boom willen kijken, en 'we zien wel hoe 't gaat'. Dat zit meer in mijn karakter. Daarom zou ik niet pats-boem alles op kunnen zeggen voor iemand die ik niet zo goed zou kennen. Omdat ik nooit 't gevoel heb gehad dat ik iemand na een paar weken, maanden, etc. al goed kende. Zelfs nu ik vier jaar samen ben met mijn vriend zijn er nog dingen die ik eerst eens rustig wil bekijken voor er verdere beslissingen genomen worden Dat wil niet zeggen dat ik niet met een grote glimlach naar mensen kan luisteren die 't wel zo vliegensvlug hebben gedaan! Ik vind dat héél mooi en romantisch!
Dus nee, er was eigenlijk niets mee bedoeld. Maar don't worry, ik heb dat wel vaker, dat mensen denken dat ik sarcastisch ben terwijl ik serieus ben. Ik dacht altijd dat 't aan de blik of intonatie zou liggen maar misschien ligt 't wel aan de woordkeus
Die smiley ging eigenlijk vooral over 'mooi verhaal voor de kinderen', want dat is 't natuurlijk wel (vind ik!) maar daar doe je 't natuurlijk niet voor.
dinsdag 21 augustus 2007 om 10:16
Ik weet ook niet wat me bezielde toen m'n vakantiefling begon , echt niet! Voorheen was ik ook veel meer van 't nadenken en voelen lukte niet zo. Vond 't voorheen ook erg moeilijk om over m'n gevoelens te communiceren en heb bv. heel vaak 't verwijt gekregen van ex dat ie niet merkte wat er in mij omging. Met R. ging het vanaf 't begin heel anders. Dat heeft ook met Marokko te maken denk ik, en met dat ik op vakantie was, dat zeker. Ik had al iets met Marokko voor ik R. ontmoette en ben er serieus mee bezig geweest om een tijd daarheen te gaan en iets te gaan beginnen daar. De week dat ik R. ontmoette was naast vakantie ook bedoeld om te oriënteren op woon- & winkelruimte, maar hij heeft (zonder het zelf te weten) m'n plannen in de war gestuurd. Ik had mezelf na de 1e keer Marokko 'n jaar de tijd gegeven om uit te zoeken wat ik waar kon gaan doen.
Misschien dat 't een soort van blikseminslag van R. was, ik weet het niet. De eerste dagen toen het echt 'n vakantiefling was, hebben we 't daar ook over gehad, dat het leuk was voor die dagen (érg leuk), maar dat we allebei niet zaten te wachten op een relatie op afstand. Al hebben we het niet eens serieus over relatie gehad. Dat kwam toen ik weer thuis was. Wat we allebei al wel wisten was dat er echt iets aan de hand was, en dat het gevoel zo heftig was.
In het kort: toch een soort van blikseminslag blijkbaar. Ik weet niet wat het is, het voelt als een soort van thuiskomen bij hem, ik ben 1000% mezelf, alles gaat compleet op gevoel (waarbij er natuurlijk 'n hele hoop rationele beslissingen zijn genomen), het klopt. En van zijn kant is dat precies 'tzelfde. Op de een of andere manier hebben we dat idee allebei helemaal niet dat we elkaar nog moeten leren kennen of dat het te snel gaat, maar misschien dat dat ook wel met leeftijd te maken heeft. Ik denk niet dat ik ditzelfde idee zou hebben als ik 10 jaar jonger zou zijn, toen had ik het idee dat ik nog veel meer te doen, zien en ontdekken had en dat het helemaal niet waarschijnlijk was dat het met m'n toenmalig vriend zou zijn. Bot gezegd was dat leuk voor dat moment, maar zou ik niet oud zijn geworden met hem, vooral omdat ik denk dat je zo verandert tussen je 20e en 30e, en je zoveel ontwikkelingen meemaakt die vooral jezelf aangaan. Het is heel moeilijk om op hetzelfde moment met elkaars veranderingen mee te gaan (uitzonderingen daargelaten natuurlijk), de kans dat je uit elkaar groeit is groot.
Ik denk dat R. en ik allebei een zelfde soort punt hebben bereikt waarop we dezelfde ideeën over de toekomst hadden (oké, die eventuele kinderen daar zijn we nog niet klaar mee), en dat het mede daarom heel erg klikte.
Hmm, wat vaag allemaal geloof ik.
, echt niet! Voorheen was ik ook veel meer van 't nadenken en voelen lukte niet zo. Vond 't voorheen ook erg moeilijk om over m'n gevoelens te communiceren en heb bv. heel vaak 't verwijt gekregen van ex dat ie niet merkte wat er in mij omging. Met R. ging het vanaf 't begin heel anders. Dat heeft ook met Marokko te maken denk ik, en met dat ik op vakantie was, dat zeker. Ik had al iets met Marokko voor ik R. ontmoette en ben er serieus mee bezig geweest om een tijd daarheen te gaan en iets te gaan beginnen daar. De week dat ik R. ontmoette was naast vakantie ook bedoeld om te oriënteren op woon- & winkelruimte, maar hij heeft (zonder het zelf te weten) m'n plannen in de war gestuurd. Ik had mezelf na de 1e keer Marokko 'n jaar de tijd gegeven om uit te zoeken wat ik waar kon gaan doen.Misschien dat 't een soort van blikseminslag van R. was, ik weet het niet. De eerste dagen toen het echt 'n vakantiefling was, hebben we 't daar ook over gehad, dat het leuk was voor die dagen (érg leuk), maar dat we allebei niet zaten te wachten op een relatie op afstand. Al hebben we het niet eens serieus over relatie gehad. Dat kwam toen ik weer thuis was. Wat we allebei al wel wisten was dat er echt iets aan de hand was, en dat het gevoel zo heftig was.
In het kort: toch een soort van blikseminslag blijkbaar. Ik weet niet wat het is, het voelt als een soort van thuiskomen bij hem, ik ben 1000% mezelf, alles gaat compleet op gevoel (waarbij er natuurlijk 'n hele hoop rationele beslissingen zijn genomen), het klopt. En van zijn kant is dat precies 'tzelfde. Op de een of andere manier hebben we dat idee allebei helemaal niet dat we elkaar nog moeten leren kennen of dat het te snel gaat, maar misschien dat dat ook wel met leeftijd te maken heeft. Ik denk niet dat ik ditzelfde idee zou hebben als ik 10 jaar jonger zou zijn, toen had ik het idee dat ik nog veel meer te doen, zien en ontdekken had en dat het helemaal niet waarschijnlijk was dat het met m'n toenmalig vriend zou zijn. Bot gezegd was dat leuk voor dat moment, maar zou ik niet oud zijn geworden met hem, vooral omdat ik denk dat je zo verandert tussen je 20e en 30e, en je zoveel ontwikkelingen meemaakt die vooral jezelf aangaan. Het is heel moeilijk om op hetzelfde moment met elkaars veranderingen mee te gaan (uitzonderingen daargelaten natuurlijk), de kans dat je uit elkaar groeit is groot.
Ik denk dat R. en ik allebei een zelfde soort punt hebben bereikt waarop we dezelfde ideeën over de toekomst hadden (oké, die eventuele kinderen daar zijn we nog niet klaar mee), en dat het mede daarom heel erg klikte.
Hmm, wat vaag allemaal geloof ik.
dinsdag 21 augustus 2007 om 10:28
bedankt voor je toelichting Marg! Ik begrijp je redenatie. Denk niet zo zeer dat het aan jouw woordkeus lag maar meer aan het feit dat iedereen berichten leest met een eigen interpretatie van intonatie.Ik legde die intonatie in jouw stukje dus op een negatieve manier uit. En blij dat je even kwam toelichten :-)
En denk ook dat ik 'gevoelig' reageer omdat ik gewoon weet dat mijn basis niet zo ideaal is/ en waarschijnlijk voor een groot deel op fantasie 'wat zou kunnen' zijn gebasseerd is. Dus dat heeft niet zoveel met jou bijdrage te maken ...
Maar goed, ben vroeg op want de postbode komt hier vroeg en vanochtend bracht ie een pakketje met een paar potjes: homemade pestosaus voor pasta gemaakt door Maaama en een cd van Maria Calla: Italiaanse opera.
Dat vind ik dan weer errug leuk :-)
Orkaannieuws: Orkaan Dean heeft de kust bereikt van het Mexicaanse schiereiland Yucatán. Het oog gaat aan land 250 km. zuidelijk van de toeristenstad Cancun, aan de grens van Mexico en Belize. Dean is toegenomen tot categorie 5.In de VS is zo'n zware orkaan nog maar drie keer gemeten.
Nu maar hopen dat we snel van Rianne horen!!!
dinsdag 21 augustus 2007 om 10:34
Ik reageer ook nog even, want ik voel me ook wel een beetje aangesproken (niet op een negatieve manier trouwens). Van vakantieflirt naar een relatie is ook eigenlijk een vreemde situatie. Ik kan me nog herinneren dat een paar jaar geleden een vriendin van me ook een LDR naar aanleiding van een vakantie had en ik daar ook helemaal niet positief over was. Tot het mij zelf overkwam. In het geval van vriend en mij was er ook niet meteen sprake van een blikseminslag en we zaten ook allebei duidelijk niet te wachten op een relatie op afstand. Wel hadden we allebei het gevoel dat we toch wel heel speciaal voor elkaar waren en daarom hebben we altijd contact gehouden. Langzamerhand, na beiden heen en weer te hebben gereisd is er pas min of meer een relatie gegroeid en zijn we pas later in het stadium beland dat we echt erg verliefd op elkaar zijn geworden.
Ondanks dat we elkaar al zo'n twee jaar kennen, spreek ik pas sinds januari echt over 'mijn vriend'. We hebben het er toen met elkaar heel goed over gehad en besloten er gewoon voor te gaan. Na mijn studie wilde ik toch altijd al reizen en naar een land waar ik mijn Spaans kan ophalen. Dus waarom dan niet naar de plaats waar vriend woont? Ja, hij heeft ook mijn plannen door elkaar gehaald, want ik had toch hele andere landen in mijn gedachten. Maar dat kan altijd nog. Deze kans wil ik niet laten lopen en we gaan zien hoe een normale relatie verloopt. We gaan inderdaad samenwonen (hebben we dat maar meteen gehad). Het voelt echt ontzettend goed, maar ik heb niet de illusie dat het altijd zo blijft. We gaan het gewoon proberen en we zien wel waar het schip strand.....
Ondanks dat we elkaar al zo'n twee jaar kennen, spreek ik pas sinds januari echt over 'mijn vriend'. We hebben het er toen met elkaar heel goed over gehad en besloten er gewoon voor te gaan. Na mijn studie wilde ik toch altijd al reizen en naar een land waar ik mijn Spaans kan ophalen. Dus waarom dan niet naar de plaats waar vriend woont? Ja, hij heeft ook mijn plannen door elkaar gehaald, want ik had toch hele andere landen in mijn gedachten. Maar dat kan altijd nog. Deze kans wil ik niet laten lopen en we gaan zien hoe een normale relatie verloopt. We gaan inderdaad samenwonen (hebben we dat maar meteen gehad). Het voelt echt ontzettend goed, maar ik heb niet de illusie dat het altijd zo blijft. We gaan het gewoon proberen en we zien wel waar het schip strand.....
dinsdag 21 augustus 2007 om 10:40
Ja Isiss jij en R. zijn duidelijk een uitzondering in de statistieken. Jullie hebben ook heel wat moeten doorstaan om nu echt samen te zijn waardoor jullie band waarschijnlijk ook nog dubbel gesterkt is.
Vind fietsen en wandelen trouwens helemaal niet suf!! Heerlijk man, op mooie zomeravonden (die op een hand te tellen zijn) pak ik vaak mijn fiets en ga er dan in mijn eentje op uit, door het prachtige Groninger landschap (die hebben we hoor, echt waar).
Vind fietsen en wandelen trouwens helemaal niet suf!! Heerlijk man, op mooie zomeravonden (die op een hand te tellen zijn) pak ik vaak mijn fiets en ga er dan in mijn eentje op uit, door het prachtige Groninger landschap (die hebben we hoor, echt waar).
dinsdag 21 augustus 2007 om 10:49
Oh en La Moon natuurlijk ook een succes! De aanloop i.i.g. naar het samenwonen. Lees veel herkenning in die aanloop tot het punt waar jij hem als vriend beschouwde...
Ik zie M. namelijk ook niet als 'mijn vriend'. Als mensen mij aanspreken op, hoe gaat het met je Italiaanse vriend, dan verbeter ik ze ook altijd.
Ik zie M. namelijk ook niet als 'mijn vriend'. Als mensen mij aanspreken op, hoe gaat het met je Italiaanse vriend, dan verbeter ik ze ook altijd.
dinsdag 21 augustus 2007 om 10:55
Nee helemaal niet vaag Issis. Ik vind het redelijk duidelijk iig.
Toevallig had ik met vriend afgelopen weekend ook een gesprek hierover. En wij hadden beide zoiets van jammer dat wij elkaar niet eerder ontmoet hebben, maar eigenlijk vinden wij ook dat het goed was dat wij ervaringen los van elkaar gemaakt hebben en dat de relatie die nu heel goed werkt (maar het duurt natuurlijk ook nog niet eens een half jaar) 5 jara geleden niet leuk geweest zou zijn.
Ik denk dat het er heel veel mee te maken heeft op welk moment je iemand tegen komt en wat jijzelf wilt op dat moment.
Ik heb er iig geen spijt van dat ik vriend niet eerder ontmoet heb. Ik vind het nu net goed. Het klopt en het past.
Maar het is dan natuurlijk ook geen LDR
Dus eigenlijk voegt het niets aan de discussie toe.
Toevallig had ik met vriend afgelopen weekend ook een gesprek hierover. En wij hadden beide zoiets van jammer dat wij elkaar niet eerder ontmoet hebben, maar eigenlijk vinden wij ook dat het goed was dat wij ervaringen los van elkaar gemaakt hebben en dat de relatie die nu heel goed werkt (maar het duurt natuurlijk ook nog niet eens een half jaar) 5 jara geleden niet leuk geweest zou zijn.
Ik denk dat het er heel veel mee te maken heeft op welk moment je iemand tegen komt en wat jijzelf wilt op dat moment.
Ik heb er iig geen spijt van dat ik vriend niet eerder ontmoet heb. Ik vind het nu net goed. Het klopt en het past.
Maar het is dan natuurlijk ook geen LDR
Dus eigenlijk voegt het niets aan de discussie toe.
dinsdag 21 augustus 2007 om 10:59
Sjesis, wat hebben jullie veel geschreven! Kan het haast niet meer bijhouden!
La Moon, jij vroeg het geloof ik. Ja, met hem in Kenia moet ik er een eind aan maken, maar dat heb ik nog steeds niet officieel gedaan, hij merkt wel dat er wat is.......
Kan niet heel Kenia vergeten, want het weeshuis, heb dagelijks contact met veel mensen daar, zowel Kenianen als Nederlanders die er wonen.
En het weeshuis runnen (met 3 anderen) is geen eitje van afstand, zeker niet.
Zondag komt mijn zoon thuis na 6 weken Kenia! Joepie! Wil hem gewoon weer in de buurt hebben.
La Moon, jij vroeg het geloof ik. Ja, met hem in Kenia moet ik er een eind aan maken, maar dat heb ik nog steeds niet officieel gedaan, hij merkt wel dat er wat is.......
Kan niet heel Kenia vergeten, want het weeshuis, heb dagelijks contact met veel mensen daar, zowel Kenianen als Nederlanders die er wonen.
En het weeshuis runnen (met 3 anderen) is geen eitje van afstand, zeker niet.
Zondag komt mijn zoon thuis na 6 weken Kenia! Joepie! Wil hem gewoon weer in de buurt hebben.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
dinsdag 21 augustus 2007 om 11:02
Celtic: ja, dat herken ik ook heel erg! Ik verbeterde mensen ook altijd, maar nu mag iedereen het weten en noem ik hem dus gewoon wel 'mijn vriend'.
En wat lekker, home-made pestosaus! Leuk zeg dat je Italiaan dat soort dingen opstuurt. Die van mij stuurt wel eens een cd, maar culinaire hoogstandjes heb ik nog niet mogen ontvangen, terwijl hij toch echt heel goed kan koken (veel beter dan ik in ieder geval).
En wat lekker, home-made pestosaus! Leuk zeg dat je Italiaan dat soort dingen opstuurt. Die van mij stuurt wel eens een cd, maar culinaire hoogstandjes heb ik nog niet mogen ontvangen, terwijl hij toch echt heel goed kan koken (veel beter dan ik in ieder geval).
dinsdag 21 augustus 2007 om 13:06
Leuk dit zo te lezen. Zo voel ik 't zelf ook. Tenminste niet dat dan van de kans dat je uit elkaar groeit is groot.
![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif){kind=small}
Je verandert zelf al zoveel. Ik ben echt niet meer dezelfde als toen ik 18 was en dat is pas vier jaartjes terug. Daarnaast maak je (maken wij) ook zoveel mee, emigraties, papieren, studies, weg van je familie, nieuwe banen, etc.
Dan is 't misschien ook geen tijd om meteen in 't diepe te springen, dan is 't misschien wel logischer om eerst even aan te kijken hoe 't gaat. Hoe je je ontwikkelt, hoe hij zich ontwikkelt, of we dan nog wel bij elkaar passen, etc. Ik denk en hoop zelf dat dat ook allemaal wel losloopt, en ga er eigenlijk vanuit dat we nog lang bij elkaar blijven. Mijn ouders waren ook heel jong getrouwd en nu nog steeds bij elkaar. Maar het is wel een periode van aftasten, hoe gaat dit hoe gaat dat, hoe wil ik dat zelf eigenlijk, etc. Misschien als je heel goed weet wat je wel en niet wilt en hoe je overal instaat en wat je sterke en zwakke punten zijn en je hebt al overal aan gewerkt, dat je meteen weet of iemand bij je past ja of nee. Maar ik heb bv. nog zo vaak dat ik denk 'shit Margaretha, dat moet ik een volgende keer wel anders aan pakken' of 'niet zo leuk gedaan Margaretha'. En over sommige dingen heb ik ook gewoon nooit nagedacht. Past iemand bij mij die dominant is of iemand die onderdanig is, iemand die actief is of lui of relaxed of adhd, etc. Daar kom je nu ook allemaal achter. Als je dat allemaal al weet is 't misschien makkelijker snel een oordeel te vellen.
Ikzelf ga nu liever stap voor stap. Eerst naar Spanje, dan een 'normale' relatie, kijken hoe dat allemaal gaat, dan samenwonen, dan trouwen. Het gevoel is er wel en ik wil wel met 'm trouwen en hij ook wel met mij, maar eerst maar eens kijken hoe 't gaat als we een normale situatie hebben.
dinsdag 21 augustus 2007 om 13:23
goh wat ben ik dan toch weer burgerlijk met mijn "doodgewone" hollandse mannen. Voorlopig houd ik het lekker binnen de grens, want over de grens kijken levert toch veel rompslomp op. En heb ook veel bewondering voor jullie! Ik weet niet of ik het wel zou kunnen hoor.
Treinjongen heb ik nog niet gesproken, ik hoop eigenlijk dat het doodbloed (wat denk ik niet gaat gebeuren). Alleen ben ik nu niet degene die als eerste contact opneemt, kan de verkeerde indruk wekken. Het rare is dat ik ook wel merk hoezeer ik het getroffen heb met vriendje, al is hij natuurlijk niet echt mijn vriendje. Een maatje dat ik altijd kan bellen voor een goed gesprek of om even stoom af te blazen, advies kan vragen maar ook lol mee kan hebben. Erg jammer, dat hij en ik niet verliefd op elkaar zijn geworden.
Ik ben benieuwd hoe het met Rianne gaat, hoop dat je snel wat van je laat horen (als dat kan natuurlijk)
Joehoe Cadi en Kjong, hoe is het met jullie dan???
Treinjongen heb ik nog niet gesproken, ik hoop eigenlijk dat het doodbloed (wat denk ik niet gaat gebeuren). Alleen ben ik nu niet degene die als eerste contact opneemt, kan de verkeerde indruk wekken. Het rare is dat ik ook wel merk hoezeer ik het getroffen heb met vriendje, al is hij natuurlijk niet echt mijn vriendje. Een maatje dat ik altijd kan bellen voor een goed gesprek of om even stoom af te blazen, advies kan vragen maar ook lol mee kan hebben. Erg jammer, dat hij en ik niet verliefd op elkaar zijn geworden.
Ik ben benieuwd hoe het met Rianne gaat, hoop dat je snel wat van je laat horen (als dat kan natuurlijk)
Joehoe Cadi en Kjong, hoe is het met jullie dan???
