Relaties
alle pijlers
* Longdistance Relaties deel 9! *
woensdag 19 september 2007 om 08:37
Smoon, Gvd wat kut.
Wat 'n waardelooze wet. Huurbescherming als je de huurder niet bent en ook niks betaalt. Dat betekent dat je dus in ieder huis kunt gaan zitten en er niet meer uit gaan, of denk ik dan te simpel? Dan zou je dus ook in 't huis van Balkenende kunnen gaan zitten als ie 'n weekendje weg is en er niet meer uit gaan.
Zo'n mens in je huis die de ex van de vorige huurder is die z'n huur niet op tijd betaalde en er die er zelf iemand bij neemt zonder dat er een contract is, hoe kan die huurbescherming krijgen? Kan de consumentenbond of consuwijzer.nl ofzo hier echt niks mee? Of Radar? Want dit gaat toch nergens meer over.
Wat 'n waardelooze wet. Huurbescherming als je de huurder niet bent en ook niks betaalt. Dat betekent dat je dus in ieder huis kunt gaan zitten en er niet meer uit gaan, of denk ik dan te simpel? Dan zou je dus ook in 't huis van Balkenende kunnen gaan zitten als ie 'n weekendje weg is en er niet meer uit gaan.
Zo'n mens in je huis die de ex van de vorige huurder is die z'n huur niet op tijd betaalde en er die er zelf iemand bij neemt zonder dat er een contract is, hoe kan die huurbescherming krijgen? Kan de consumentenbond of consuwijzer.nl ofzo hier echt niks mee? Of Radar? Want dit gaat toch nergens meer over.
woensdag 19 september 2007 om 08:40
Haha, die Marokkanen-eet-verhalen zijn goed.
R. is van een heel ander kaliber. Oké, zelf mee 'n schaap slachten, villen en daarna opeten dat wel. Maar iets anders dan schaap, koe, kip of vis gaat er niet in qua dier. Zo weigert ie om 'n keer Chinees te halen bij de Chinees zelf omdat ze hond eten in China.
R. is van een heel ander kaliber. Oké, zelf mee 'n schaap slachten, villen en daarna opeten dat wel. Maar iets anders dan schaap, koe, kip of vis gaat er niet in qua dier. Zo weigert ie om 'n keer Chinees te halen bij de Chinees zelf omdat ze hond eten in China.
woensdag 19 september 2007 om 11:26
Ik heb heel korttijd en niet alles gelezen maar zie dat Ottelien meeschrijft! Leuk!!!
Ik vind 't heel leuk te lezen hoe 't jou vergaan is. Inderdaad wel een andere tijd met minder communicatie, maar toch ook een deel hetzelfde als nu. Ik vind 't ook interessant, om te lezen over dingen waar ik misschien ook tegenaan kan lopen. Of waar ik nog niet bij stil had gestaan. Omdat ik niet zo'n Nederlander ben die Nederland haat, maar juist van Nederland houdt denk ik ook niet dat ik volledig zal assimileren in een nieuw land. Ik vind zelfs waar mijn vriend woont al niet leuk want te Spaans (
misschien wel voor een jaar hoor, maar niet heel je leven )
Madrid wel hoor, dat is wel leuk, heel internationaal.
Nu moet ik weer gaan heel snel maar later lees ik bij. Blijf vooral schrijven Ottelien!!!!
Ik vind 't heel leuk te lezen hoe 't jou vergaan is. Inderdaad wel een andere tijd met minder communicatie, maar toch ook een deel hetzelfde als nu. Ik vind 't ook interessant, om te lezen over dingen waar ik misschien ook tegenaan kan lopen. Of waar ik nog niet bij stil had gestaan. Omdat ik niet zo'n Nederlander ben die Nederland haat, maar juist van Nederland houdt denk ik ook niet dat ik volledig zal assimileren in een nieuw land. Ik vind zelfs waar mijn vriend woont al niet leuk want te Spaans (
misschien wel voor een jaar hoor, maar niet heel je leven )Madrid wel hoor, dat is wel leuk, heel internationaal.
Nu moet ik weer gaan heel snel maar later lees ik bij. Blijf vooral schrijven Ottelien!!!!
woensdag 19 september 2007 om 15:02
Hej Smoon, als je in 't zuiden des lands bent, ben je zeer welkom om mee aan te schuiven hoor
En probeer maar 'ns in 't frans te chagrijnen, wedden dat dat niet gaat lukken? En als de conversatie in 't NL gaat (uiteraard) en R. gooit er wat woordjes tussendoor, dan heb je gegarandeerd 'n leuke avond.
woensdag 19 september 2007 om 15:37
Isiss, je bent een droppie. Ik hou je aanbod zeker in gedachten, al heb ik voorlopig geen klusjes in de buurt geloof ik.
Wat de hulp voor mij betreft: die is er niet. Zo, boem pats. Consumentenbond en al dat soort dingen zijn er alleen voor de huurder, Radar en Kassa doen er ook niks aan. Ik ben in deze de verstrekker van een dienst en zij de klant, dus tja. Klanten schijnen zich te mogen misdragen.
Dat is ook mijn grootste frustratie, dat ik me nu dus in het weekend en om alles heen de tering werk om voor haar de huur te betalen, want daar komt het kortweg op neer. En dan heeft ze ook nog het gore lef om te vragen of ze zich in mijn huis mag inschrijven. Wat denk je zelf, doos?
Ben nu bezig een opvangplek voor haar te zoeken, maar omdat ze er nog niet officieel uitgemikt is (en dat mag ik niet, daarvoor moet ik eerst naar de rechter en daarvoor moet ze eerst drie maanden huur ipv twee achterlopen, en dan draai ik op voor alle kosten want zij heeft geen geld), kan ze nog nergens terecht. En trouwens, alle hulpverlening in Den Haag en omstreken heeft een wachttijd van minimaal drie maanden. Dus dan kan ze de straat op, want vrienden en familie heeft ze niet.
Mijn gevoel is dubbel: enerzijds wil ik haar wel helpen, anderzijds wil ik vooral dat ze opflikkert en wel heel snel. Zij houdt mijn huis bezet, gratis en voor niks en ik kan straks alle spullen laten verwijderen (geloof niet dat er iets verkoopbaars tussen zit) en mijn huis grondig laten reinigen. Want ik geloof niet dat ik na alleen een flesje chloor op die wc durf te zitten.
En wederom zit ik dit dus allemaal alleen te doen. En dat is zo mogelijk nog frustrerender. Politie? Doet niks. Hulpverlening? Wachtlijsten. En niet urgent. Advocaat? Verdien ik teveel voor. Rechtsbijstand? Valt de verhuur van je eigen huis niet onder. Haar curator? Ze heeft geen geld dus valt er niks te halen, waarom zou hij dan moeite gaan doen?
Kastje, muur, kastje, muur en met elke week wordt mijn schuld groter. Het is zo zó ZO oneerlijk!
Wat de hulp voor mij betreft: die is er niet. Zo, boem pats. Consumentenbond en al dat soort dingen zijn er alleen voor de huurder, Radar en Kassa doen er ook niks aan. Ik ben in deze de verstrekker van een dienst en zij de klant, dus tja. Klanten schijnen zich te mogen misdragen.
Dat is ook mijn grootste frustratie, dat ik me nu dus in het weekend en om alles heen de tering werk om voor haar de huur te betalen, want daar komt het kortweg op neer. En dan heeft ze ook nog het gore lef om te vragen of ze zich in mijn huis mag inschrijven. Wat denk je zelf, doos?
Ben nu bezig een opvangplek voor haar te zoeken, maar omdat ze er nog niet officieel uitgemikt is (en dat mag ik niet, daarvoor moet ik eerst naar de rechter en daarvoor moet ze eerst drie maanden huur ipv twee achterlopen, en dan draai ik op voor alle kosten want zij heeft geen geld), kan ze nog nergens terecht. En trouwens, alle hulpverlening in Den Haag en omstreken heeft een wachttijd van minimaal drie maanden. Dus dan kan ze de straat op, want vrienden en familie heeft ze niet.
Mijn gevoel is dubbel: enerzijds wil ik haar wel helpen, anderzijds wil ik vooral dat ze opflikkert en wel heel snel. Zij houdt mijn huis bezet, gratis en voor niks en ik kan straks alle spullen laten verwijderen (geloof niet dat er iets verkoopbaars tussen zit) en mijn huis grondig laten reinigen. Want ik geloof niet dat ik na alleen een flesje chloor op die wc durf te zitten.
En wederom zit ik dit dus allemaal alleen te doen. En dat is zo mogelijk nog frustrerender. Politie? Doet niks. Hulpverlening? Wachtlijsten. En niet urgent. Advocaat? Verdien ik teveel voor. Rechtsbijstand? Valt de verhuur van je eigen huis niet onder. Haar curator? Ze heeft geen geld dus valt er niks te halen, waarom zou hij dan moeite gaan doen?
Kastje, muur, kastje, muur en met elke week wordt mijn schuld groter. Het is zo zó ZO oneerlijk!
woensdag 19 september 2007 om 20:21
Smoon: wat kut! Misschien een beetje raar om te zeggen, maar ik dacht elke keer, Smoon is een slimme meid, dus die komt er wel uit. Je had natuurlijk weleens eerder geschreven dat het een beetje een rotsituatie is (understatement), maar als ik jou dan zo hoorde, wat je allemaal ging doen dan dacht ik elke keer: Smoon die redt het wel! En dat denk ik nog steeds: jij kan dat! Maar het word je wel knap lastig gemaakt! Heel veel sterkte en puf om dit gevecht uit te zitten! En een knuffel
Margaretha: het is bij mij inderdaad wat anders zoals Issis al schreef. Ik heb ook wel zoveel gezeik gehad om alles uit te zoeken en het is nog niet helemaal legaal zoals ik het nu doe, maar het kon niet anders. Omdat ik een Nederlands contract heb moet ik in Nederland verzekerd zijn, dat was verplicht. Om in Nederland verzekerd te zijn moet je ingeschreven staan. En dus heb ik alles zo maar gelaten en ben ik eigenlijk zogenaamd op vakantie in Marokko. Ik ben hier ook op een toeristenvisum, dus wat dat betreft lijkt het net echt Maar als ik nu iets medisch heb dan is het een beetje onduidelijk hoe dat dan vergoed moet worden, maar daar heb ik het maar even bij gelaten anders werd ik gek! Voor jou is het nu bijna zover he! Toch? Je bent er toch nog niet? Begin op eens te twijfelen! Komt door die nieuwe forum, die is soms heel moeilijk te laden en dan lees ik alles snel, snel en daardoor ben ik niet meer helemaal bij.
Fille: Issis schreef het al. Ik vlieg ook altijd vanaf Brussel, dat is veel goedkoper. De sites waar je op moet kijken zijn:
www.thomascookairlines.be
www.jetaifly.com
www.atlas-blue.com
Deze laatste vliegt alleen op Marrakech!
Het ligt er een beetje aan wat je precies wilt gaan doen. Op zich is een rondje Marrakech - Essaouira - Agadir leuk. Maar in het noorden heb je Rabat, Fes, Chefchaouen en zijn ook leuk! Maar dit kost allemaal meer tijd. Als je een beetje beter weet wat je wilt dan kan ik ook wat meer adviezen geven.
Issis: vermaak me nog steeds kostelijk met alle integratie verhalen!
Geweldig! Vond trouwens je idee van koken ook een erg goed idee!! Is er al wat uitgekomen? Ik ben net in Marrakech wezen kijken bij een Nederlandse vrouw die kookcurssusen in Marrakech geeft, ze staat ook in in de Lonely Planet. Ze is echt goed bezig, ziet er erg leuk uit. Met 4 mensen of minder kookt ze bij haar thuis (in een Riad in de medina) en anders heeft ze andere locatie. Erg leuk in elk geval. Hebben jij en R. geen ruzie over de financien? Dat hebben Habibi en ik namelijk wel. Tenminste, irritaties. Ik word er af en toe niet goed van, van geen geld hebben.
Ik zit dus, zoals je kan lezen hierboven, in Marrakech. Nog 1 dag.. dan is het voorbij! Ik kan niet wachten! Heb vannacht weer heel slecht geslapen en mn hoofd knalt uit elkaar. Vandaag dan een halve dag excursie in Marrakech en die twee mensen die heel de tijd klagen, krijgen de klaag trofee! Hoe kan je zo negatief door het leven gaat? Dat snap ik niet. Soms kunnen ze in 1 minuut wel 3 dingen noemen. Zoals vandaag:
Setting: een terras met geweldig uitzicht over Jma el Fnaa (het beroemde plein in Marrakech) De reisleidster gaat rond om iedereen te vragen wat ze willen drinken. Ze komt aan bij de klaag mensen:
wat wllen jullie drinken?
wat is er?
Fris en koffie etc, geen jus
Oh, dat terras hier naast met die mooie rieten stoelen had wel jus. Nou euh, doe dan maar tjsa, Fanta.
Geen koffie?
Nee het ziet er hier niet uit dat de koffie te drinken is. Ik wil wel Fanta met een glas, want gisteren had ik met een rietje en dat doe ik niet meer. Dat rietje verdwijnt elke keer in de fles. ALleen met een glas!
Dan denk ik: In 1 minuut: klagen over de stoelen, klagen dat er geen jus is, klagen over de koffie die je niet eens gedronken hebt en klagen over geen glas bij je frisdrank, zucht!
Niet echt interssant verhaal, ik weet het, maar moest het even kwijt. Ik vond mezelf wel een goeie reisleidster (als je dat kan zeggen na 3 reizen), maar ik merk dat ik echt niet met zulke negatieve mensen kan omgaan. Dag in- dag uit, Ik vind ze vreselijk!
Maar goed, vrijdagochtend naar mijn huisje, naar Habibi, kan niet wachten!
Margaretha: het is bij mij inderdaad wat anders zoals Issis al schreef. Ik heb ook wel zoveel gezeik gehad om alles uit te zoeken en het is nog niet helemaal legaal zoals ik het nu doe, maar het kon niet anders. Omdat ik een Nederlands contract heb moet ik in Nederland verzekerd zijn, dat was verplicht. Om in Nederland verzekerd te zijn moet je ingeschreven staan. En dus heb ik alles zo maar gelaten en ben ik eigenlijk zogenaamd op vakantie in Marokko. Ik ben hier ook op een toeristenvisum, dus wat dat betreft lijkt het net echt Maar als ik nu iets medisch heb dan is het een beetje onduidelijk hoe dat dan vergoed moet worden, maar daar heb ik het maar even bij gelaten anders werd ik gek! Voor jou is het nu bijna zover he! Toch? Je bent er toch nog niet? Begin op eens te twijfelen! Komt door die nieuwe forum, die is soms heel moeilijk te laden en dan lees ik alles snel, snel en daardoor ben ik niet meer helemaal bij.
Fille: Issis schreef het al. Ik vlieg ook altijd vanaf Brussel, dat is veel goedkoper. De sites waar je op moet kijken zijn:
www.thomascookairlines.be
www.jetaifly.com
www.atlas-blue.com
Deze laatste vliegt alleen op Marrakech!
Het ligt er een beetje aan wat je precies wilt gaan doen. Op zich is een rondje Marrakech - Essaouira - Agadir leuk. Maar in het noorden heb je Rabat, Fes, Chefchaouen en zijn ook leuk! Maar dit kost allemaal meer tijd. Als je een beetje beter weet wat je wilt dan kan ik ook wat meer adviezen geven.
Issis: vermaak me nog steeds kostelijk met alle integratie verhalen!
Geweldig! Vond trouwens je idee van koken ook een erg goed idee!! Is er al wat uitgekomen? Ik ben net in Marrakech wezen kijken bij een Nederlandse vrouw die kookcurssusen in Marrakech geeft, ze staat ook in in de Lonely Planet. Ze is echt goed bezig, ziet er erg leuk uit. Met 4 mensen of minder kookt ze bij haar thuis (in een Riad in de medina) en anders heeft ze andere locatie. Erg leuk in elk geval. Hebben jij en R. geen ruzie over de financien? Dat hebben Habibi en ik namelijk wel. Tenminste, irritaties. Ik word er af en toe niet goed van, van geen geld hebben.Ik zit dus, zoals je kan lezen hierboven, in Marrakech. Nog 1 dag.. dan is het voorbij! Ik kan niet wachten! Heb vannacht weer heel slecht geslapen en mn hoofd knalt uit elkaar. Vandaag dan een halve dag excursie in Marrakech en die twee mensen die heel de tijd klagen, krijgen de klaag trofee! Hoe kan je zo negatief door het leven gaat? Dat snap ik niet. Soms kunnen ze in 1 minuut wel 3 dingen noemen. Zoals vandaag:
Setting: een terras met geweldig uitzicht over Jma el Fnaa (het beroemde plein in Marrakech) De reisleidster gaat rond om iedereen te vragen wat ze willen drinken. Ze komt aan bij de klaag mensen:
wat wllen jullie drinken?
wat is er?
Fris en koffie etc, geen jus
Oh, dat terras hier naast met die mooie rieten stoelen had wel jus. Nou euh, doe dan maar tjsa, Fanta.
Geen koffie?
Nee het ziet er hier niet uit dat de koffie te drinken is. Ik wil wel Fanta met een glas, want gisteren had ik met een rietje en dat doe ik niet meer. Dat rietje verdwijnt elke keer in de fles. ALleen met een glas!
Dan denk ik:
In 1 minuut: klagen over de stoelen, klagen dat er geen jus is, klagen over de koffie die je niet eens gedronken hebt en klagen over geen glas bij je frisdrank, zucht!Niet echt interssant verhaal, ik weet het, maar moest het even kwijt. Ik vond mezelf wel een goeie reisleidster (als je dat kan zeggen na 3 reizen), maar ik merk dat ik echt niet met zulke negatieve mensen kan omgaan. Dag in- dag uit, Ik vind ze vreselijk!
Maar goed, vrijdagochtend naar mijn huisje, naar Habibi, kan niet wachten!
donderdag 20 september 2007 om 09:58
Mogguh maisjes,
Heb al een paar dage een fikse griep, alles van top tot teen doet me pijn en koorts etc.
Het begon maandag, werd net wakker en het lijkt alsof het ietsje beter is. Heb spierpijn van al het hoesten.
We kregen notabene afgelopen maandag de sleutels van nieuwe huisje, Y heeft het nog niet eens gezien omdat ik amper 2 minuten op de benen kon staan.
En alleen gaan kijken is ook niet leuk.
Heb al een paar dage een fikse griep, alles van top tot teen doet me pijn en koorts etc.
Het begon maandag, werd net wakker en het lijkt alsof het ietsje beter is. Heb spierpijn van al het hoesten.
We kregen notabene afgelopen maandag de sleutels van nieuwe huisje, Y heeft het nog niet eens gezien omdat ik amper 2 minuten op de benen kon staan.
En alleen gaan kijken is ook niet leuk.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
donderdag 20 september 2007 om 10:37
Yas: beterschap! Huisje blijft wel staan.
Nemo: eindelijk, je bent er vanaf! En lekker naar huis nu.
Hier geen ruzie over geld, eerder het tegenovergestelde en dan af en toe frustratie.
Geen geld zorgt heel vaak voor "maakt niet uit, we zijn keiblij met elkaar en dat is 't belangrijkste, en het is maar tijdelijk, want straks..." Soms wordt het wel zeer frusterend, vooral ook omdat het gewoon nét niet lukt, maar onder het mom van 'het is maar tijdelijk' we iedere maand iets verder in 't rood zakken. Goedkoop eten is geen probleem, maar geen geld hebben voor spontane leuke dingen is wel moeilijk.
Uitzendbureaus zuigen. Ze doen voorkomen alsof ze wel werk hebben (hoe kloterig goor werk in de metaal het ook is), maar uiteindelijk is er blijkbaar toch al 2 keer iemand net iets eerder gekomen en gaat 't baantje aan R's neus voorbij. Dat demotiveert hem wel (en mij soms ook 'n beetje), vooral ook omdat ik er zelf relatief makkelijk 1 of 2 bijbaantjes erbij kan nemen bij m'n fulltime baan, en hij niet. Prioriteit is nu gewoon weer terug naar de NLse les en daarna baan zoeken.
Nemo: eindelijk, je bent er vanaf! En lekker naar huis nu.
Hier geen ruzie over geld, eerder het tegenovergestelde en dan af en toe frustratie.
Geen geld zorgt heel vaak voor "maakt niet uit, we zijn keiblij met elkaar en dat is 't belangrijkste, en het is maar tijdelijk, want straks..." Soms wordt het wel zeer frusterend, vooral ook omdat het gewoon nét niet lukt, maar onder het mom van 'het is maar tijdelijk' we iedere maand iets verder in 't rood zakken. Goedkoop eten is geen probleem, maar geen geld hebben voor spontane leuke dingen is wel moeilijk.
Uitzendbureaus zuigen. Ze doen voorkomen alsof ze wel werk hebben (hoe kloterig goor werk in de metaal het ook is), maar uiteindelijk is er blijkbaar toch al 2 keer iemand net iets eerder gekomen en gaat 't baantje aan R's neus voorbij. Dat demotiveert hem wel (en mij soms ook 'n beetje), vooral ook omdat ik er zelf relatief makkelijk 1 of 2 bijbaantjes erbij kan nemen bij m'n fulltime baan, en hij niet. Prioriteit is nu gewoon weer terug naar de NLse les en daarna baan zoeken.
anoniem_35750 wijzigde dit bericht op 20-09-2007 10:46
Reden: woordje vergeten
Reden: woordje vergeten
% gewijzigd
donderdag 20 september 2007 om 18:03
Hallo!
Smoon: Wat ongelofelijk, ze kunnen je toch niet zomaar uitzuigen...begrijp helemaal niets van het rechtssysteem in Nederland...Hoop dat je geldproblemen snel voorbij zullen zijn...
Ik ben gister ff op het internet geweest voor een ticket voor kerst...vorig jaar 2wk voor kerst geboekt was toen even wat duurder omdat het laat was dus ik dacht nu vroeg erbij! Wat blijkt...alle tickets al weg...tenminste de betaalbare...alle andere zit je gelijk 600 euro duurder...tis toch niet te geloven. Houd in dat ik gewoon niet met kerst bij mijn vriendje kan zijn, we hadden al helemaal er rekening mee gehouden en plannen gemaakt. Ik baal wel zo! Gister met rode ogen heel zielig alleen op de bank gezeten....nu zie ik hem pas in Febr.
Maar wel leuk in Febr. want dan gaan mijn ouders ook mee! Ze hebben hem 1 maal eerder ontmoet, maar toen kende ik hem ook net een wk! Maar ze wilden nu toch weleens met hun 'toekomstige schoonzoon' (nog niet hoor) kennis maken....Mijn ouders zijn ook echt Gambiagangers dus wordt voor hun ook gelijk vakantie, vrienden, familiebezoek!
Nou zal ff eten en dan sporten! Heb gister van frustratie veel te veel foute dingen gegeten;-)
Tja
Smoon: Wat ongelofelijk, ze kunnen je toch niet zomaar uitzuigen...begrijp helemaal niets van het rechtssysteem in Nederland...Hoop dat je geldproblemen snel voorbij zullen zijn...
Ik ben gister ff op het internet geweest voor een ticket voor kerst...vorig jaar 2wk voor kerst geboekt was toen even wat duurder omdat het laat was dus ik dacht nu vroeg erbij! Wat blijkt...alle tickets al weg...tenminste de betaalbare...alle andere zit je gelijk 600 euro duurder...tis toch niet te geloven. Houd in dat ik gewoon niet met kerst bij mijn vriendje kan zijn, we hadden al helemaal er rekening mee gehouden en plannen gemaakt. Ik baal wel zo! Gister met rode ogen heel zielig alleen op de bank gezeten....nu zie ik hem pas in Febr.
Maar wel leuk in Febr. want dan gaan mijn ouders ook mee! Ze hebben hem 1 maal eerder ontmoet, maar toen kende ik hem ook net een wk! Maar ze wilden nu toch weleens met hun 'toekomstige schoonzoon' (nog niet hoor) kennis maken....Mijn ouders zijn ook echt Gambiagangers dus wordt voor hun ook gelijk vakantie, vrienden, familiebezoek!
Nou zal ff eten en dan sporten! Heb gister van frustratie veel te veel foute dingen gegeten;-)
Tja
vrijdag 21 september 2007 om 21:18
vrijdag 21 september 2007 om 23:40
Kom even binnenvallen met *NIEUWS*
Zoals jullie weten ben ik herstellende van een blessure ... te veel tijd om na te denken. En goed ook. Ik heb vorige week een streep door de mogelijkheden met M. gezet in de zin van dat ik er bij nader inzien geen toekomst in zie. Niet dat hij het niet is ... maar wel op de verkeerde plek.
Ik ben moe van: hyper zijn om hem te zien, kort moment van geluk met hem en dan weer het verdriet om hem te missen. Ik zou het wel willen maar ik kan het niet. Helemaal niet omdat ik na het missen ook weer in een fase kom van ... ach, het maakt me eigenlijk ook niet zoveel uit welke kant dit op zal gaan. In die zin geef ik nu Marg ook gelijk ... ik had het misschien gekund als er meer een basis is.
Heb dit besproken met M., ik had niet de indruk dat hij er kapot van was. Zijn woorden waren in de trant van: "I understand"
Heb daarom ook even niet gereageerd... moest het voor mezelf alleen nog even loslaten. En nu is het goed!
Ik schrijf en lees uiteraard mee, okay?
Zoals jullie weten ben ik herstellende van een blessure ... te veel tijd om na te denken. En goed ook. Ik heb vorige week een streep door de mogelijkheden met M. gezet in de zin van dat ik er bij nader inzien geen toekomst in zie. Niet dat hij het niet is ... maar wel op de verkeerde plek.
Ik ben moe van: hyper zijn om hem te zien, kort moment van geluk met hem en dan weer het verdriet om hem te missen. Ik zou het wel willen maar ik kan het niet. Helemaal niet omdat ik na het missen ook weer in een fase kom van ... ach, het maakt me eigenlijk ook niet zoveel uit welke kant dit op zal gaan. In die zin geef ik nu Marg ook gelijk ... ik had het misschien gekund als er meer een basis is.
Heb dit besproken met M., ik had niet de indruk dat hij er kapot van was. Zijn woorden waren in de trant van: "I understand"
Heb daarom ook even niet gereageerd... moest het voor mezelf alleen nog even loslaten. En nu is het goed!
Ik schrijf en lees uiteraard mee, okay?
zaterdag 22 september 2007 om 00:19
Ik ben in de rouw van de zwangerschap, geboorte en de tijd vlak erna. (Mochten jullie het nog niet gemerkt hebben)
Niet alleen de haren vallen zo uit mijn hoofd, maar ook de tranen. Gezond, want helpt hormonale balans te brengen, ik weet het, maar soms een beetje onhandig. Zoals bij een stoplicht staan en volschieten terwijl je echt moet doorrijden. Of koffie bestellen terwijl je stem het niet doet.
En vandaag was weer zo'n dag.
Chipita moest voor controle naar het ziekenhuis. Omdat ze stuit lag moesten haar heupkommen en bovenbenen worden gecontroleerd.
Een hoop getrut op de parkeerplaats. Geen plek. Nog een rondje. Buggy valt op mijn teen. Het is niet mijn soepele-bekken-dag.
Radiologie op de BG. En gelukkig is op het eerste gezicht, alles wel ok.
Vervolgens moet ik nog wat afhalen, 2de etage, poli gynaecologie. Ook gedaan.
Ik sta in de lift die naar beneden suist om weer naar huis te gaan.
Iets begint te kriebelen.
Mijn vinger glijdt over de liftknoppen. Op, neer. Ineens druk ik op 5.
Als de deuren open gaan op de BG blijf ik staan en vertrek weer mee naar boven. Maar nu hoger. Naar 5.
Ik duw de buggy de hal in en kijk naar rechts. Een stiltecentrum? Nooit geweten.
Ik kijk naar links. Verloskamers. Verpleegafdeling.
Durf ik?
Bezoektijden vanaf 15uur en het is ochtend.
Durf ik?
Mijn strot knijpt dicht.
Durf ik?
Zit ik wel goed?
Kan ik alleen controleren door te gaan.
Durf ik?
Ik duw de buggy langzaam de gang in.
Ik herken het helemaal niet. Dat eerste stuk gang. Verloskundigen? Oh? Hebben ze die hier ook?
Ik herken het niet. Al die kunst in de vitrines. Ik herinner me turquoise flarden. En dit is iets Afrikaans en donker.
Dichte deuren.
Durf ik?
Er komt verplegend personeel naar buiten.
Open deuren.
Ik duw de buggy de hoek om.
Klap in mijn gezicht. Ik kijk recht in Mijn Kamer.
Roze gordijnen. RVS verzonken kinderbadjes. Administratiehok. Aankleedkussen. Ballonnen. Knoppen om het hoofdeinde. TLlicht. Grijze deur. Douche. Katheterzak. Babyvoeding. Doorzichtig kribbetje. Blauwplastic matras. Aanrecht. Uitzicht op de kerk.
Flitsflitsflitsflitsflitsflits.
Aan alles wat ik zie kleeft een herinnering. Zit een gevoel.
Flitsflitsflits.
Weg! Wég moet ik.
Ik ren de deuren door, de gang door, de hal in, langs de liften en ram met de buggy de deuren van het stiltecentrum open.
Een zee aan licht van rondom de ruimte doet zeer aan mijn ogen.
Glas in lood. Witte duiven. Kandelaars.
Ik zak op de eerste stoel en huil. En huil.
Hij had er bij moeten zijn.
Kan niet meer worden terug gedraaid.
Hij had erbij moeten zijn.
Mijn litteken trekt.
Hij had erbij moeten zijn.
Met wie moet ik het er nu over hebben?
Hou op. Hou op. Hou op.
Ook al had hij erbij moeten zijn.
Ik besluit: Dit moet ik hem straks laten zien. Dan weet hij ook waar de foto's gemaakt zijn.
Prent mezelf in: Bezoekuur vanaf 15 uur. Dan kunnen we gewoon naar binnen.
Ik kijk naar mijn baby. Ze is alweer zo groot.
Chipita loopt paars aan. Gooit haar luier vol met een enorme galmende scheet in de kapel.
Je hebt gelijk schat. Genoeg geweest. Hup naar huis.
Niet alleen de haren vallen zo uit mijn hoofd, maar ook de tranen. Gezond, want helpt hormonale balans te brengen, ik weet het, maar soms een beetje onhandig. Zoals bij een stoplicht staan en volschieten terwijl je echt moet doorrijden. Of koffie bestellen terwijl je stem het niet doet.
En vandaag was weer zo'n dag.
Chipita moest voor controle naar het ziekenhuis. Omdat ze stuit lag moesten haar heupkommen en bovenbenen worden gecontroleerd.
Een hoop getrut op de parkeerplaats. Geen plek. Nog een rondje. Buggy valt op mijn teen. Het is niet mijn soepele-bekken-dag.
Radiologie op de BG. En gelukkig is op het eerste gezicht, alles wel ok.
Vervolgens moet ik nog wat afhalen, 2de etage, poli gynaecologie. Ook gedaan.
Ik sta in de lift die naar beneden suist om weer naar huis te gaan.
Iets begint te kriebelen.
Mijn vinger glijdt over de liftknoppen. Op, neer. Ineens druk ik op 5.
Als de deuren open gaan op de BG blijf ik staan en vertrek weer mee naar boven. Maar nu hoger. Naar 5.
Ik duw de buggy de hal in en kijk naar rechts. Een stiltecentrum? Nooit geweten.
Ik kijk naar links. Verloskamers. Verpleegafdeling.
Durf ik?
Bezoektijden vanaf 15uur en het is ochtend.
Durf ik?
Mijn strot knijpt dicht.
Durf ik?
Zit ik wel goed?
Kan ik alleen controleren door te gaan.
Durf ik?
Ik duw de buggy langzaam de gang in.
Ik herken het helemaal niet. Dat eerste stuk gang. Verloskundigen? Oh? Hebben ze die hier ook?
Ik herken het niet. Al die kunst in de vitrines. Ik herinner me turquoise flarden. En dit is iets Afrikaans en donker.
Dichte deuren.
Durf ik?
Er komt verplegend personeel naar buiten.
Open deuren.
Ik duw de buggy de hoek om.
Klap in mijn gezicht. Ik kijk recht in Mijn Kamer.
Roze gordijnen. RVS verzonken kinderbadjes. Administratiehok. Aankleedkussen. Ballonnen. Knoppen om het hoofdeinde. TLlicht. Grijze deur. Douche. Katheterzak. Babyvoeding. Doorzichtig kribbetje. Blauwplastic matras. Aanrecht. Uitzicht op de kerk.
Flitsflitsflitsflitsflitsflits.
Aan alles wat ik zie kleeft een herinnering. Zit een gevoel.
Flitsflitsflits.
Weg! Wég moet ik.
Ik ren de deuren door, de gang door, de hal in, langs de liften en ram met de buggy de deuren van het stiltecentrum open.
Een zee aan licht van rondom de ruimte doet zeer aan mijn ogen.
Glas in lood. Witte duiven. Kandelaars.
Ik zak op de eerste stoel en huil. En huil.
Hij had er bij moeten zijn.
Kan niet meer worden terug gedraaid.
Hij had erbij moeten zijn.
Mijn litteken trekt.
Hij had erbij moeten zijn.
Met wie moet ik het er nu over hebben?
Hou op. Hou op. Hou op.
Ook al had hij erbij moeten zijn.
Ik besluit: Dit moet ik hem straks laten zien. Dan weet hij ook waar de foto's gemaakt zijn.
Prent mezelf in: Bezoekuur vanaf 15 uur. Dan kunnen we gewoon naar binnen.
Ik kijk naar mijn baby. Ze is alweer zo groot.
Chipita loopt paars aan. Gooit haar luier vol met een enorme galmende scheet in de kapel.
Je hebt gelijk schat. Genoeg geweest. Hup naar huis.
zaterdag 22 september 2007 om 15:29
Kjong, vrouwke. Goed dat je er doorheen gaat, hoe kut dat ook is. En logisch dat dit eruit moet. Al weet & voel ik natuurlijk niks m.b.t. eigen kinderen, m.b.t. man op afstand kunnen we in het heel klein wel voelen hoe kloterig het is dat ie er niet bij is bij iets belangrijks. En 'iets belangrijks' is uiteraard 't allergrootste understatement wat je kan maken voor 'n baby krijgen, alleen.
Ik heb bewondering voor je! (en dat is ook 'n understatement)
Ik heb bewondering voor je! (en dat is ook 'n understatement)
zaterdag 22 september 2007 om 15:35
Celtic: okay 
. Wat doe je dat nuchter! Ik heb het afgelopen jaren in 'n dip wel ooit gedacht, maar nooit gedaan (gelukkig ), maar ik vind 't wel heel knap. Het leest of het echt klaar is nu.
Nomade: kan je ook niet iets eerder vertrekken? Of iets later. Ik ben 2 keer op de dag na kerst vertrokken, en toen waren de tickets minder duur. Jammer van de vrije dagen die je dan thuis zit, maar als je veel goedkoper kan vliegen..
Yasmijn: heeft Y. 't huis al gezien? Hoe vindt ie 't?
. Wat doe je dat nuchter! Ik heb het afgelopen jaren in 'n dip wel ooit gedacht, maar nooit gedaan (gelukkig ), maar ik vind 't wel heel knap. Het leest of het echt klaar is nu.Nomade: kan je ook niet iets eerder vertrekken? Of iets later. Ik ben 2 keer op de dag na kerst vertrokken, en toen waren de tickets minder duur. Jammer van de vrije dagen die je dan thuis zit, maar als je veel goedkoper kan vliegen..
Yasmijn: heeft Y. 't huis al gezien? Hoe vindt ie 't?
zaterdag 22 september 2007 om 18:49
zondag 23 september 2007 om 13:13
Heeee hallo!
Mag ik bij jullie aanhaken op het topic? Ik heb op het moment ook een lange afstandsrelatie. Ik wilde een half jaar naar het buitenland, om mezelf te ontdekken en te reizen. Vriendlief liet me gaan en bleef achter in ons appartementje. Nu ben ik drie weken weg en ik mis hem echt verschrikkelijk en ik vlieg haast tegen de muren op. Ik wil deze ontdekkingsreis voortzetten, ik weet dat onze liefde sterk genoeg is, maar ik weet niet hoe ik het vol moet houden. Ik tel de dagen af tot ik hem weer zie, ondanks dat ik het fantastisch heb.
Liefs...
Mag ik bij jullie aanhaken op het topic? Ik heb op het moment ook een lange afstandsrelatie. Ik wilde een half jaar naar het buitenland, om mezelf te ontdekken en te reizen. Vriendlief liet me gaan en bleef achter in ons appartementje. Nu ben ik drie weken weg en ik mis hem echt verschrikkelijk en ik vlieg haast tegen de muren op. Ik wil deze ontdekkingsreis voortzetten, ik weet dat onze liefde sterk genoeg is, maar ik weet niet hoe ik het vol moet houden. Ik tel de dagen af tot ik hem weer zie, ondanks dat ik het fantastisch heb.
Liefs...
