Relaties
alle pijlers
* Longdistance Relaties deel 9! *
zaterdag 15 september 2007 om 02:33
Voor mij is dat nu altijd precies het moeilijkste geweest hier: niemand kende mijn "verleden", mijn cultuur, waar ik vandaan kwam. Ik kende hier eigenlijk helemaal geen Nederlanders (en nog niet) en was nooit geinteresseerd in Nederlandse clubs - te oubollig, want die gaan toch vaak over klaverjas avondjes en koniginnedagborreltjes op het consulaat en dat trekt me niet. Het heeft er aan bijgedragen dat ik me altijd zo gespleten heb gevoeld. Als je niemand van je eigen cultuur om je heen hebt kun je niets uit je jeugd delen. Niemand kent de boeken waar je mee opgroeide, de tv programma's die je zag, het onderwijs dat je genoot, de humor van je moederstaal, wat er belangrijk is in je moeder cultuur en wat juist niet, enz, enz. En vaak wordt jouw cultuur als een soort grap gezien. Kennen jullie die serie over die 4 oudere dames die samenwonen? Golden Girls heette hetgeloof ik. Daar was een zogenaamde "zweedse" bij en om haar uitdrukkingen, recepten enz werd altijd heel erg gelachen. Ik voel me vaak zoals die "zweedse". Ik vertel - bahalve aan de gene die ik goed ken - dus maar niet zo veel over waar ik vandaan kom.
Toen ik Nederland verliet was de communicatie nog niet zo goed als nu, bovendien. Ik las als ik geluk had eens in de zoveel maanden een oude Telegraaf - toch al niet mijn lievelingskrant - bellen was veel te duur en dus heel speciaal (met kerst bijv. zat ik uren aan de telefoon, honderden keren het nummer te draaien, tot ik er eens een keertje doorkwam naar m'n ouders) van internet had nog nooit iemand gehoord en al met al zat je dus vreselijk geisoleerd....
Dat "niet-gekend" worden heeft voor een groot gedeelte altijd mijn heimwee veroorzaakt. Als ik in Nederland was, op bezoek, dan voelde ik me zo thuis, zo begrepen, alsof ik in een warm bad lag. Ik vond de taal zo heerlijk, de humor zo leuk, de manier waarop mensen met elkaar omgaan - het direkte, maar ook het gezellige - zo'n verademing.....En ik heb dat nog steeds, na 30 jaar. Terwijl, als ik nu in Nederland ben, mensen niets weten en niets begrijpen van het land waar ik het grootste gedeelte van mijn leven heb doorgebracht, hoe ik daar leef, wie mijn vrienden zijn, waarom ik er toch nooit ongelukkig ben geweest, de fantastische dingen van dit land etc., etc. Maar op de een of andere manier geeft me dat niet dat "onbegrepen" en eenzame gevoel.
Trouwens, Nederlanders in den vreemde hebben, vergeleken met andere "cultureen" helemaal niet zo'n neiging om te klitten. De kinderen van NL emigranten zijn meteen "helemaal" Canadees, net als mijn zoon en vele kinderen van Nederlanders die ik heb ontmoet. Er is geen Nederlandse buurt, geen Nederlands festival, geen Nederlandse school, geen Nederlandse winkels (nou ja, misschien een of twee), Geen Nederlandse restaurants (behalve "De Dutch Pannekoek House", waar de pannekoeken niet te vreten zijn) heel weinig Nederlanse producten in de supermarkten, geen Nederlands tv kanaal. Dat is wel even anders dan bij bijv de Italianen, Grieken, Portugezen, Chinezen, Philippijnen, Chinezen, Japanners, Indiers, Pakistanen, Vietnamezen, Taiwanezen, und so weiter and so forth.
De ervaringen die ik heb, hebben trouwens lang niet alle emigranten, uiteraard. Vele anderen passen zich zo volkomen aan hun adoptieland aan, dat ze nooit meer terug willen en zich zelfs in Nederland juist niet meer thuisvoelen. Het heeft misschien te maken waarom je je land verliet. Om een liefde (zoals ik), of omdat je je idealen in je nieuwe land kon waarmaken, of omdat je gewoon een pesthekel aan Nederland had..
In ieder geval, mij is het tot nog toe niet echt gelukt om me helemaal 100% Canadees te gaan voelen en dus ga ik door met m'n plannen om terug te keren naar Nederland.
En om ook even on-topic te zijn: natuurlijk heeft mijn Nederlandse verkering hier ook veel mee te maken en is het niet toevallig dat ik nu een LDR met een Nederlander heb, hoewel het wel een "toevallige" ontmoeting was. Als je begrijpt wat ik bedoel.
Toen ik Nederland verliet was de communicatie nog niet zo goed als nu, bovendien. Ik las als ik geluk had eens in de zoveel maanden een oude Telegraaf - toch al niet mijn lievelingskrant - bellen was veel te duur en dus heel speciaal (met kerst bijv. zat ik uren aan de telefoon, honderden keren het nummer te draaien, tot ik er eens een keertje doorkwam naar m'n ouders) van internet had nog nooit iemand gehoord en al met al zat je dus vreselijk geisoleerd....
Dat "niet-gekend" worden heeft voor een groot gedeelte altijd mijn heimwee veroorzaakt. Als ik in Nederland was, op bezoek, dan voelde ik me zo thuis, zo begrepen, alsof ik in een warm bad lag. Ik vond de taal zo heerlijk, de humor zo leuk, de manier waarop mensen met elkaar omgaan - het direkte, maar ook het gezellige - zo'n verademing.....En ik heb dat nog steeds, na 30 jaar. Terwijl, als ik nu in Nederland ben, mensen niets weten en niets begrijpen van het land waar ik het grootste gedeelte van mijn leven heb doorgebracht, hoe ik daar leef, wie mijn vrienden zijn, waarom ik er toch nooit ongelukkig ben geweest, de fantastische dingen van dit land etc., etc. Maar op de een of andere manier geeft me dat niet dat "onbegrepen" en eenzame gevoel.
Trouwens, Nederlanders in den vreemde hebben, vergeleken met andere "cultureen" helemaal niet zo'n neiging om te klitten. De kinderen van NL emigranten zijn meteen "helemaal" Canadees, net als mijn zoon en vele kinderen van Nederlanders die ik heb ontmoet. Er is geen Nederlandse buurt, geen Nederlands festival, geen Nederlandse school, geen Nederlandse winkels (nou ja, misschien een of twee), Geen Nederlandse restaurants (behalve "De Dutch Pannekoek House", waar de pannekoeken niet te vreten zijn) heel weinig Nederlanse producten in de supermarkten, geen Nederlands tv kanaal. Dat is wel even anders dan bij bijv de Italianen, Grieken, Portugezen, Chinezen, Philippijnen, Chinezen, Japanners, Indiers, Pakistanen, Vietnamezen, Taiwanezen, und so weiter and so forth.
De ervaringen die ik heb, hebben trouwens lang niet alle emigranten, uiteraard. Vele anderen passen zich zo volkomen aan hun adoptieland aan, dat ze nooit meer terug willen en zich zelfs in Nederland juist niet meer thuisvoelen. Het heeft misschien te maken waarom je je land verliet. Om een liefde (zoals ik), of omdat je je idealen in je nieuwe land kon waarmaken, of omdat je gewoon een pesthekel aan Nederland had..
In ieder geval, mij is het tot nog toe niet echt gelukt om me helemaal 100% Canadees te gaan voelen en dus ga ik door met m'n plannen om terug te keren naar Nederland.
En om ook even on-topic te zijn: natuurlijk heeft mijn Nederlandse verkering hier ook veel mee te maken en is het niet toevallig dat ik nu een LDR met een Nederlander heb, hoewel het wel een "toevallige" ontmoeting was. Als je begrijpt wat ik bedoel.
zaterdag 15 september 2007 om 02:38
Jeetje, wat een lap - excuses daarvoor. 't Zit me blijkbaar hoog.
En even ter verduidelijking: ik heb er nooit een seconde spijt van gehad dat ik mijn liefde gevolgd heb.....en ben, zoals gezegd, van plan dat weer te doen - alleen is het op middelbare leeftijd iets moeilijker en gecompliceerder dan toen ik 22 was.
En even ter verduidelijking: ik heb er nooit een seconde spijt van gehad dat ik mijn liefde gevolgd heb.....en ben, zoals gezegd, van plan dat weer te doen - alleen is het op middelbare leeftijd iets moeilijker en gecompliceerder dan toen ik 22 was.
zaterdag 15 september 2007 om 03:04
En Yasmijn, heel veel geluk gewenst - ik vind het heel leuk te lezen hoe alles nu zo "makkelijk" gaat, hoe blij je bent en zo. Ik ben met je mee gaan leven na die scheiding en ben oprecht blij dat het nu allemaal zo goed gaat met je.
Margaretha - heel veel plezier in Spanje. Ik vind het een erg leuk land. Tenminste, het stukje dat ik nu ken. Kom er met mijn LDR zo'n twee keer per jaar, maar dat is helemaal in het noorden, ten noorden van Figueras, het is een klein kutdorpje aan de Costa Brava dat door touristen is overgeslagen. Heerlijk en ik geniet daar altijd verschrikkelijk. In de bergen lopen - zulke andere bergen dan wat ik gewend ben, het heerlijke eten, de geur van de zee... Maar waarom ben je nu in een andere stad gaan wonen dan je liefde? Kon je bij hem in de buurt niet studeren? Dat heb ik dus anders gedaan (was misschien wel stom, maar ik was op mijn 22ste niet zo verstandig, wilde avontuur....): mijn studie opgegeven en naar het andere eind van de wereld gegaan, waar mijn eerdere studie helemaal niet erkend werd, mijn liefde zelf studeerde en ik de kost dus maar ben gaan verdienen. Het heeft mijn carriere inderdaad geen goed gedaan, maar ik heb wel allerlei heel erg leuke banen kunnen doen en doe nog steeds erg leuk werk.
Kjong: jou ken ik ook al wat langer en heb je tribulaties een beetje kunnen volgen. Begrijp dat jouw vent eindelijk naar Nederland kan komen. GVD, wat zal jij gelukkig zijn, na al dat gezeik. Gefeliciteerd en geniet. (wat voor visum heeft hij gekregen en hoe lang mag hij blijven?)
Margaretha - heel veel plezier in Spanje. Ik vind het een erg leuk land. Tenminste, het stukje dat ik nu ken. Kom er met mijn LDR zo'n twee keer per jaar, maar dat is helemaal in het noorden, ten noorden van Figueras, het is een klein kutdorpje aan de Costa Brava dat door touristen is overgeslagen. Heerlijk en ik geniet daar altijd verschrikkelijk. In de bergen lopen - zulke andere bergen dan wat ik gewend ben, het heerlijke eten, de geur van de zee... Maar waarom ben je nu in een andere stad gaan wonen dan je liefde? Kon je bij hem in de buurt niet studeren? Dat heb ik dus anders gedaan (was misschien wel stom, maar ik was op mijn 22ste niet zo verstandig, wilde avontuur....): mijn studie opgegeven en naar het andere eind van de wereld gegaan, waar mijn eerdere studie helemaal niet erkend werd, mijn liefde zelf studeerde en ik de kost dus maar ben gaan verdienen. Het heeft mijn carriere inderdaad geen goed gedaan, maar ik heb wel allerlei heel erg leuke banen kunnen doen en doe nog steeds erg leuk werk.
Kjong: jou ken ik ook al wat langer en heb je tribulaties een beetje kunnen volgen. Begrijp dat jouw vent eindelijk naar Nederland kan komen. GVD, wat zal jij gelukkig zijn, na al dat gezeik. Gefeliciteerd en geniet. (wat voor visum heeft hij gekregen en hoe lang mag hij blijven?)
zaterdag 15 september 2007 om 09:14
Marg: 't verschil met Nemo's emigratie zal idd zijn dat zij voor 'n NLse werkgever werkt. Doe ik nu ook dus ik ben verplicht in NL 'n zorgverzekering te hebben, maar ook in België omdat ik niet meer in NL sta ingeschreven. Alle andere verzekeringen ook allemaal in België, met een Belgisch adres kon ik -behalve de autoverzekering, heb m'n auto nog niet ingevoerd- helemaal niks meer in NL verzekeren wat ik eerder had. Doorlopende reisverz. kan niet, korte weer wel. Heel krom & heel gedoe idd.
Want je krijgt nu ook van die dingen dat je rijbewijs en paspoort en andere officiële papieren op 'n consulaat/ambassade moet halen (terwijl die 120km verderop ligt dan waar ik eerst woonde).
Maar ik klaag niet, ik had geen keus. Zonder m'n uitschrijving uit NL kreeg ik geen verblijfsvergunning in België en dus geen visum voor R.
Kjong:
Ottelien: moeilijk, als je altijd 't gevoel blijft houden dat je niet thuis bent. En dat als je denkt dat je naar huis gaat je ook niet thuis blijkt te zijn.
Nemo: shit zeg, zo'n groep. Ze gaan bijna naar huis, toch?
En ziek in Marokko... erg balen. Hopelijk niet te erg tijdens reisdagen. En hopelijk had je iemand in de buurt die je 'n beetje in de gaten hield.
Ben 2 keer echt zo ziek geweest daar, echt niet meer normaal. Was zo blij dat R. in de buurt was toen en mee naar 't ziekenhuis kon, ik was helemaal van 't padje af. Kon toen ook niet naar huis.
Ik neem aan dat je tijdens je reis niet meedoet met de ramadan, maar wat doe je als je daarna bij habibi bent?
Fille: ben jij d'r ook nog? Of druk met alle verhuizingen?
Cadi:
hoe is't?
Rianne: goeie reis!
Want je krijgt nu ook van die dingen dat je rijbewijs en paspoort en andere officiële papieren op 'n consulaat/ambassade moet halen (terwijl die 120km verderop ligt dan waar ik eerst woonde).
Maar ik klaag niet, ik had geen keus. Zonder m'n uitschrijving uit NL kreeg ik geen verblijfsvergunning in België en dus geen visum voor R.
Kjong:
Ottelien: moeilijk, als je altijd 't gevoel blijft houden dat je niet thuis bent. En dat als je denkt dat je naar huis gaat je ook niet thuis blijkt te zijn.
Nemo: shit zeg, zo'n groep. Ze gaan bijna naar huis, toch?
En ziek in Marokko... erg balen. Hopelijk niet te erg tijdens reisdagen. En hopelijk had je iemand in de buurt die je 'n beetje in de gaten hield.
Ben 2 keer echt zo ziek geweest daar, echt niet meer normaal. Was zo blij dat R. in de buurt was toen en mee naar 't ziekenhuis kon, ik was helemaal van 't padje af. Kon toen ook niet naar huis.
Ik neem aan dat je tijdens je reis niet meedoet met de ramadan, maar wat doe je als je daarna bij habibi bent?
Fille: ben jij d'r ook nog? Of druk met alle verhuizingen?
Cadi:
hoe is't?Rianne: goeie reis!
zaterdag 15 september 2007 om 09:59
Ottelien, dank je wel, wat lief. Toen ik las van jouw scheiding hier op het forum na zoveel jaar huwelijk dacht ik: hoe bestaat dat?? Ik was daar toendertijd helemaal van ondersteboven.
En ziedaar, mij overkwam hetzelfde.
We 'kennen' elkaar ook al lang he?
En ik ben dol op Figueras! Vrienden van mij wonen daar, heerlijke dorp!
Kjong, ik ben ook nog maar 32
Nemo, beterschap! Wat kun je je dan verlaten voelen als je in een ander land helemaal alleen ziek bent.
En ik stuiter weer door....
Maandag krijgen we de sleutels van ons nieuwe huisje. We gaan het zo gezellig en leuk maken! Hij is zo enthousiast!
Hij zet net een kopje thee voor me neer. En hij kookt lekker, en maakt schoon en is lief en ondeugend en slim en zit vol humor en ach, noem alles maar op.
Ik hou van hem. Echt. Ik hou van deze man. Hij heeft zijn eigenaardigheden, zoals iedereen, maar wat hou ik van hem.
En ik ben zo happy dat alles klikt, met de kids, de exen, de ouders. Ex Yasman is ook zo blij voor me. En helpt waar ie kan, schilderen, verhuizen vanuit Duitsland, regelt de logistiek, (tis een regelneef) is erg betrokken.
Ik hou ook veel van Yasman, is mijn beste vriend geworden, na al die jaren huwelijk.
En ziedaar, mij overkwam hetzelfde.
We 'kennen' elkaar ook al lang he?
En ik ben dol op Figueras! Vrienden van mij wonen daar, heerlijke dorp!
Kjong, ik ben ook nog maar 32
Nemo, beterschap! Wat kun je je dan verlaten voelen als je in een ander land helemaal alleen ziek bent.
En ik stuiter weer door....
Maandag krijgen we de sleutels van ons nieuwe huisje. We gaan het zo gezellig en leuk maken! Hij is zo enthousiast!
Hij zet net een kopje thee voor me neer. En hij kookt lekker, en maakt schoon en is lief en ondeugend en slim en zit vol humor en ach, noem alles maar op.
Ik hou van hem. Echt. Ik hou van deze man. Hij heeft zijn eigenaardigheden, zoals iedereen, maar wat hou ik van hem.
En ik ben zo happy dat alles klikt, met de kids, de exen, de ouders. Ex Yasman is ook zo blij voor me. En helpt waar ie kan, schilderen, verhuizen vanuit Duitsland, regelt de logistiek, (tis een regelneef) is erg betrokken.
Ik hou ook veel van Yasman, is mijn beste vriend geworden, na al die jaren huwelijk.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
waar is iedereen?
maandag 17 september 2007 om 19:47
Ik is hier!!! Ik heb dit weekend in totaal 12 uur opgepast (pffft, mijn hormonen, voor zover in oproer, zijn weer helemaal tot rust gekomen!) en vandaag heb ik weer gezellig vier shopjes gedaan. Weet nu álles van mobiele abonnementen!
En verder was ik qua forum druk aan het lezen en af en toe schrijven op de angel-topics. Er gebeurde weer een hoop dit weekend, maar ben blij dat eruit is gekomen wat eruit kwam. Wie het weten wil, leze het zelve. :-)
En verder was ik qua forum druk aan het lezen en af en toe schrijven op de angel-topics. Er gebeurde weer een hoop dit weekend, maar ben blij dat eruit is gekomen wat eruit kwam. Wie het weten wil, leze het zelve. :-)
anoniem_45227 wijzigde dit bericht op 17-09-2007 19:48
Reden: woordje vergeten
Reden: woordje vergeten
% gewijzigd
maandag 17 september 2007 om 22:01
kijk maar 'es bij het topic op viva, dat iets heet van wie moedereert de angels? Maarre... je hebt een lange adem nodig hoor en het is wellicht helemaal niet interessant als je er niet van het begin af bij hebt zitten lezen. Ik was al bij het topic waaraan nu wordt gerefereerd als het 'klauwhamertopic'.
maandag 17 september 2007 om 22:51
haha, laat maar zitten denk ik. Waarschijnlijk 'n typisch geval van 'je had er bij moeten zijn', en dan ga ik alleen maar zitten bedenken waar iedereen zich druk om zit te maken. Als ik tijd over heb duik ik er misschien wel in
In het kader van inventiviteit, krachten bundelen & geld nodig hebben R. en ik bedacht dat we een soort van huiskamerrestaurantje gaan doen bij ons thuis. Op zeer kleine schaal, we beginnen met vrienden en vrienden van, die komen voor (weinig) geld de Marokkaanse keuken proeven bij ons, en als er meer uit komt gaan we het anders organiseren. Heb net 'n soort van uitnodigingetje gemaakt en rondgestuurd, ben benieuwd wat er uit gaat komen.
In het kader van inventiviteit, krachten bundelen & geld nodig hebben R. en ik bedacht dat we een soort van huiskamerrestaurantje gaan doen bij ons thuis. Op zeer kleine schaal, we beginnen met vrienden en vrienden van, die komen voor (weinig) geld de Marokkaanse keuken proeven bij ons, en als er meer uit komt gaan we het anders organiseren. Heb net 'n soort van uitnodigingetje gemaakt en rondgestuurd, ben benieuwd wat er uit gaat komen.
dinsdag 18 september 2007 om 20:38
tja. Heb wel wat gesolliciteerd maar moet 't meer hebben van de leuk uitziende brief geloof ik.
Wil je 'n serieus antwoord? Ik heb nooit geprobeerd extra mooie zinnen te schrijven maar schreef wat ik ook zou zeggen. Waarbij ik over het algemeen wel solliciteerde omdat ik wilde solliciteren, dat is dan wel een andere insteek natuurlijk. En onder tijdsdruk, dat werkt bij mij 't best.
Laat anders in de achterkamer effe weten wat en hoe, ik wil best meedenken als je wil.
Wil je 'n serieus antwoord? Ik heb nooit geprobeerd extra mooie zinnen te schrijven maar schreef wat ik ook zou zeggen. Waarbij ik over het algemeen wel solliciteerde omdat ik wilde solliciteren, dat is dan wel een andere insteek natuurlijk. En onder tijdsdruk, dat werkt bij mij 't best.
Laat anders in de achterkamer effe weten wat en hoe, ik wil best meedenken als je wil.
dinsdag 18 september 2007 om 20:57
Ik ben ook geen ster in sollicitatiebrieven geloof ik. Ik lul altijd maar wat.
Es, hoe kom jij dan aan je baan?
Findingnemo, Marokko zit nog altijd in de planning. Heb alleen niet echt de energie om me te oriënteren. Ga dat binnenkort doen. Tips zijn welkom. Waar kan je het goedkoopst op vliegen? Of wat is handig?
Wat leuk dat je dacht dat het nooit definitief over was. Dacht het toen ook wel eens, maar jezelf overtuigen dat het wel zo is vond ik verstandiger.
Doe je mee met de ramadan?
Bij mijn ouders liggen geweldige platen met tv-liedjes van vroeger. Die mag ik graag meebrullen. En heb nu een dvd van de familie Knots!
Isiss, wat een goed (en lekker) idee.
Es, hoe kom jij dan aan je baan?
Findingnemo, Marokko zit nog altijd in de planning. Heb alleen niet echt de energie om me te oriënteren. Ga dat binnenkort doen. Tips zijn welkom. Waar kan je het goedkoopst op vliegen? Of wat is handig?
Wat leuk dat je dacht dat het nooit definitief over was. Dacht het toen ook wel eens, maar jezelf overtuigen dat het wel zo is vond ik verstandiger.
Doe je mee met de ramadan?
Bij mijn ouders liggen geweldige platen met tv-liedjes van vroeger. Die mag ik graag meebrullen. En heb nu een dvd van de familie Knots!
Isiss, wat een goed (en lekker) idee.
dinsdag 18 september 2007 om 21:33
Fille: heb 'tzelfde gedacht als Nemo, dat die Berliner zelf nooit heeft gedacht dat jullie uit elkaar zouden zijn.
Vanuit A'dam kan je met Transavia naar Marrakech of Agadir vliegen. Of met Corendon. Goedkoper is vanuit Brussel met Atlas-Blue of Jetairfly, ook naar Marrakech. En in het najaar gaat Ryan-Air ook naar Marrakech vliegen, vanuit Weze (heet dat geloof ik, of ze noemen het Dusseldorf maar het is niet in Dusseldorf, in ieder geval bij Nijmegen de grens over). Maar zo lang er nog geen vlucht is geweest vertrouw ik dat niet, ze hebben het al eerder aangekondigd en iedere keer uitgesteld, is best lullig als je geboekt hebt. Nemo vliegt uiteraard ook met Thomas Cook, heb ik zelf nog nooit gedaan. Als je geluk hebt zitten er hele goedkope (lastminute) aanbiedingen bij.
Al ken ik mezelf echt wel goed (denk ik), ik kom er nu in ieder geval (weer) achter dat ik geen huiswerk-makert ben. R. helpen, oké, maar zelf aan de slag... mwah. Had 't er vandaag met 'n collega nog over dat ik tijdens m'n studie zo veel in de kroeg heb gehangen, zo voel ik me nu ook. Moet m'n contracteringsgesprek o.i.d. voorbereiden maar zou liever 'n biertje gaan drinken. Denk dat ik 't gewoon ouderwets ga doen: morgen om 10.00u gesprek, heb dus nog 1,5 uur morgenvroeg.
Vanuit A'dam kan je met Transavia naar Marrakech of Agadir vliegen. Of met Corendon. Goedkoper is vanuit Brussel met Atlas-Blue of Jetairfly, ook naar Marrakech. En in het najaar gaat Ryan-Air ook naar Marrakech vliegen, vanuit Weze (heet dat geloof ik, of ze noemen het Dusseldorf maar het is niet in Dusseldorf, in ieder geval bij Nijmegen de grens over). Maar zo lang er nog geen vlucht is geweest vertrouw ik dat niet, ze hebben het al eerder aangekondigd en iedere keer uitgesteld, is best lullig als je geboekt hebt. Nemo vliegt uiteraard ook met Thomas Cook, heb ik zelf nog nooit gedaan. Als je geluk hebt zitten er hele goedkope (lastminute) aanbiedingen bij.
Al ken ik mezelf echt wel goed (denk ik), ik kom er nu in ieder geval (weer) achter dat ik geen huiswerk-makert ben. R. helpen, oké, maar zelf aan de slag... mwah. Had 't er vandaag met 'n collega nog over dat ik tijdens m'n studie zo veel in de kroeg heb gehangen, zo voel ik me nu ook. Moet m'n contracteringsgesprek o.i.d. voorbereiden maar zou liever 'n biertje gaan drinken. Denk dat ik 't gewoon ouderwets ga doen: morgen om 10.00u gesprek, heb dus nog 1,5 uur morgenvroeg.
dinsdag 18 september 2007 om 21:43
Pff, 1,5 uur is meer dan genoeg.
Ik wist dat je het dacht. Ik snap alleen niet hoe hij dat heeft kunnen denken. Dat heeft hij ook niet kunnen denken. Misschien was de wens vader van de gedachte. Ik heb het ook gevraagd ('hoe kon je dát nou denken?') maar ik weet het antwoord niet meer zo goed (had goedkope cocktails gedronken met mijn broer, maar zo ver heen was ik ook weer niet).
Ik wist dat je het dacht. Ik snap alleen niet hoe hij dat heeft kunnen denken. Dat heeft hij ook niet kunnen denken. Misschien was de wens vader van de gedachte. Ik heb het ook gevraagd ('hoe kon je dát nou denken?') maar ik weet het antwoord niet meer zo goed (had goedkope cocktails gedronken met mijn broer, maar zo ver heen was ik ook weer niet).
dinsdag 18 september 2007 om 21:45
Oh hahaha, ik had de dode egel niet gezien. Wat briljant. Ik wil ook taalcursussen gaan maken. Wat daar voor een zinnen in staan, echt geweldig. Of dan heb je opdrachten die heel ingewikkeld zijn om uit te zoeken (welke draad leidt naar de schat? > alsof het de Donald Duck is) maar wat de taalkundige waarde er van is.....
dinsdag 18 september 2007 om 23:09
Dode egel op de stoep......
Ik zit in het reactiescherm zondern smileys én heb net met een vriendin wijn zitten drinken. (en dat heb ik al heeeeeeeeeel lang niet meer gedaan, denk siends mijn verjaardag niet meer). Vriendin gaat namelijk weg naar heeeeeeeeel ver weg. Nu woont zij in hetzelvde gebouw als ik, dus alles is heel erg ver weg, maar een uur treinen is erger.
Dus ik ben zielig en ga dronken naar bed.
Hoe ik aan banen kom. Tot nu toe altijd viavia of uitzendbureaus. Maar goed als ik die studie nog eens afmaak ga ik ook nog serieus solliciteren. En dat het beste voordat ik de nieuwe collega vermoord heb, vooral omdat nieuwe collega vriend van baas is, maar zo dom als stro. Ik ben hier toch anoniem dus kan dat zeggen? Maakt ook niet uit als niet, het IS zo.
Is wel heel erg offtopic zo. Zijn er ook nog ontopic mensen of zijn jullie vertrokken?
Ik zit in het reactiescherm zondern smileys én heb net met een vriendin wijn zitten drinken. (en dat heb ik al heeeeeeeeeel lang niet meer gedaan, denk siends mijn verjaardag niet meer). Vriendin gaat namelijk weg naar heeeeeeeeel ver weg. Nu woont zij in hetzelvde gebouw als ik, dus alles is heel erg ver weg, maar een uur treinen is erger.
Dus ik ben zielig en ga dronken naar bed.
Hoe ik aan banen kom. Tot nu toe altijd viavia of uitzendbureaus. Maar goed als ik die studie nog eens afmaak ga ik ook nog serieus solliciteren. En dat het beste voordat ik de nieuwe collega vermoord heb, vooral omdat nieuwe collega vriend van baas is, maar zo dom als stro. Ik ben hier toch anoniem dus kan dat zeggen? Maakt ook niet uit als niet, het IS zo.
Is wel heel erg offtopic zo. Zijn er ook nog ontopic mensen of zijn jullie vertrokken?
dinsdag 18 september 2007 om 23:24
Hmm, ben niet zo ontopic ook, vrees ik. Of juist wel. Hier een megamegadip. Net huilbui van meer dan een uur achter de rug. Wrom? Ben in mijn eigen huis geweest. Kort samengevat:
- vrouw die er nu in zit zit er illegaal, zonder contract en zonder iets te betalen maar dat schijnt in Nederland te mogen; huurbescherming heet dat;
- vrouw heeft er voor het gemak ook nog een illegale vriend bij in huis genomen;
- vrouw en vriend wilden van mij dat ze zich daar mochten inschrijven voor een uitkering;
- toen heb ik fijntjes doch gedecideerd uitgelegd dat ik het al erg genoeg vind dat ik ze niet per direct mijn huis uit kan laten zetten, dat dit hele gebeuren me ruim 3500 euro kost, zo niet meer en dat ik voor die centen in het weekend oppas op kutkinderen en me gek loop te mystery shoppen voor 12,50 per opdracht, terwijl zij van MIJN geld in MIJN huis zitten en spelletjes op de computer spelen en geen ruk uitvoeren;
- verder zag het huis eruit alsof er een bom was ontploft en erger: vies, kapot, stinkend, deurkozijnen eruit geslagen zodat de koelkast erdoor kon, zwarte schimmel in de hele badkamer en een lekkageplek van 2 bij 1 meter in de logeerkamer, met een tuin vol afval en onkruid;
- het geld dat ik nodig ga hebben om alles af te betalen, naar Afrika te kunnen, mijn huis te kunnen verkopen etc, is inmiddels opgelopen tot zo'n 20.000 Euro en dat ga ik dus niet in een jaartje bij elkaar sparen;
- vrienden helpen me eigenlijk niet echt: ik kan hun oude ongebruikte spullen lenen of kopen;
- naar Lief kan ik in januari dus waarschijnlijk ook niet, want geen geld en als ik íemand niet hoef uit te leggen waarom hij dan niet gewoon hierheen komt, zijn jullie het wel;
- mijn moeder blijft mailtjes sturen dat het allemaal mijn eigen schuld is, dat ze mij niet helpt omdat ik toch een bodemloze put ben en dat zij nachten wakker ligt omdat ik naar de rand van de afgrond ben gezonken dus dat ik een slechte dochter ben;
- en door alle ellende kan ik ook al weken niet pinnen.
Kortom: ik vond dat wel een huilbui waard en zie nog drie mogelijke oplossingen:
- mijn huis in de fik steken en van het verzekeringsgeld gaan wieberen
- twee Joego's huren en ervoor zorgen dat mijn erfenis wat eerder vrijkomt
- mijn kleren in een rugzak paken en met de noorderzon vertrekken en gewoon nooit meer terugkomen naar Nederland.
Maar helaas, helaas, ik heb verstand. En dus staan we morgen gewoon weer op, en bikkelen we weer door. Stap voor stap, stukje bij beetje, en IK ga heel hard werken om ervoor te zorgen dat mijn huis waar ik niet in kan wonen maar waar een zeer hulpbehoevende Nederlander in woont betaald kan worden. Mag ik daar dan wel een lintje voor, mevrouw de Koningin?
En mag ik hier dan even zo'n vreselijk cynisch, ongezellig, negatief en egoistisch mailtje neerplempen? Want echt, ik weet het allemaal niet meer, ik zie één heel groot zwart gat voor me, met een opeenstapeling van problemen en met een beetje mazzel sta ik zelf straks op straat en mag ik zelf naar de schuldhulpverlening.
Amen. Maar we leven dan toch in ieder geval in een samenleving waar goed wordt gezorgd voor de zwakkeren.
- vrouw die er nu in zit zit er illegaal, zonder contract en zonder iets te betalen maar dat schijnt in Nederland te mogen; huurbescherming heet dat;
- vrouw heeft er voor het gemak ook nog een illegale vriend bij in huis genomen;
- vrouw en vriend wilden van mij dat ze zich daar mochten inschrijven voor een uitkering;
- toen heb ik fijntjes doch gedecideerd uitgelegd dat ik het al erg genoeg vind dat ik ze niet per direct mijn huis uit kan laten zetten, dat dit hele gebeuren me ruim 3500 euro kost, zo niet meer en dat ik voor die centen in het weekend oppas op kutkinderen en me gek loop te mystery shoppen voor 12,50 per opdracht, terwijl zij van MIJN geld in MIJN huis zitten en spelletjes op de computer spelen en geen ruk uitvoeren;
- verder zag het huis eruit alsof er een bom was ontploft en erger: vies, kapot, stinkend, deurkozijnen eruit geslagen zodat de koelkast erdoor kon, zwarte schimmel in de hele badkamer en een lekkageplek van 2 bij 1 meter in de logeerkamer, met een tuin vol afval en onkruid;
- het geld dat ik nodig ga hebben om alles af te betalen, naar Afrika te kunnen, mijn huis te kunnen verkopen etc, is inmiddels opgelopen tot zo'n 20.000 Euro en dat ga ik dus niet in een jaartje bij elkaar sparen;
- vrienden helpen me eigenlijk niet echt: ik kan hun oude ongebruikte spullen lenen of kopen;
- naar Lief kan ik in januari dus waarschijnlijk ook niet, want geen geld en als ik íemand niet hoef uit te leggen waarom hij dan niet gewoon hierheen komt, zijn jullie het wel;
- mijn moeder blijft mailtjes sturen dat het allemaal mijn eigen schuld is, dat ze mij niet helpt omdat ik toch een bodemloze put ben en dat zij nachten wakker ligt omdat ik naar de rand van de afgrond ben gezonken dus dat ik een slechte dochter ben;
- en door alle ellende kan ik ook al weken niet pinnen.
Kortom: ik vond dat wel een huilbui waard en zie nog drie mogelijke oplossingen:
- mijn huis in de fik steken en van het verzekeringsgeld gaan wieberen
- twee Joego's huren en ervoor zorgen dat mijn erfenis wat eerder vrijkomt
- mijn kleren in een rugzak paken en met de noorderzon vertrekken en gewoon nooit meer terugkomen naar Nederland.
Maar helaas, helaas, ik heb verstand. En dus staan we morgen gewoon weer op, en bikkelen we weer door. Stap voor stap, stukje bij beetje, en IK ga heel hard werken om ervoor te zorgen dat mijn huis waar ik niet in kan wonen maar waar een zeer hulpbehoevende Nederlander in woont betaald kan worden. Mag ik daar dan wel een lintje voor, mevrouw de Koningin?
En mag ik hier dan even zo'n vreselijk cynisch, ongezellig, negatief en egoistisch mailtje neerplempen? Want echt, ik weet het allemaal niet meer, ik zie één heel groot zwart gat voor me, met een opeenstapeling van problemen en met een beetje mazzel sta ik zelf straks op straat en mag ik zelf naar de schuldhulpverlening.
Amen. Maar we leven dan toch in ieder geval in een samenleving waar goed wordt gezorgd voor de zwakkeren.
dinsdag 18 september 2007 om 23:47
Je vergeet de combi: Joego's inhuren en de illegale bewoners eruit laten zetten.
Huurdersbelang is toch alleen belang voor húúrders? En dat zijn zij toch niet?
In elk geval: een warme aai over je ruggetje.
Mm. Egeltje. Marokkaan...
Doet me denken aan het volgende:
Marokkaan net in Nederland. Ziet een egeltje lopen in een heg. Vangt egeltje. Laat egeltje aan Nederlandse vriendin zien. En maakt duidelijk dat het een lekkere (tagine)maaltijd maakt.
Vriendin in complete shock gebaard dat dat geen Nederlands gebruik is. Dat egeltjes gewoon egeltjes mogen zijn, vrij. Zij schenkt egeltje een kommetje melk in de tuin en laat het beestje met rust. Volgende dag egeltje dood. Egeltjes mogen geen melk. Vriendin verdrietig. Marokkaan boos. Zij had lekker eten vergiftigd.
Marokkaan gaat met Nederlandse vriendin en haar dochtertje eendjes voeren. Marokkaan vindt Nederlanders slim. Een park maken voor eendjes. Dan eendjes vetmesten en dan lekker opeten.
Vriendin in complete shock vertellen dat eendjes in parken er zijn om stadskindjes wat natuur te geven en omaatjes wat te doen.
Marokaan boos. Zij liet lekker eten zomaar gaan.
Huurdersbelang is toch alleen belang voor húúrders? En dat zijn zij toch niet?
In elk geval: een warme aai over je ruggetje.
Mm. Egeltje. Marokkaan...
Doet me denken aan het volgende:
Marokkaan net in Nederland. Ziet een egeltje lopen in een heg. Vangt egeltje. Laat egeltje aan Nederlandse vriendin zien. En maakt duidelijk dat het een lekkere (tagine)maaltijd maakt.
Vriendin in complete shock gebaard dat dat geen Nederlands gebruik is. Dat egeltjes gewoon egeltjes mogen zijn, vrij. Zij schenkt egeltje een kommetje melk in de tuin en laat het beestje met rust. Volgende dag egeltje dood. Egeltjes mogen geen melk. Vriendin verdrietig. Marokkaan boos. Zij had lekker eten vergiftigd.
Marokkaan gaat met Nederlandse vriendin en haar dochtertje eendjes voeren. Marokkaan vindt Nederlanders slim. Een park maken voor eendjes. Dan eendjes vetmesten en dan lekker opeten.
Vriendin in complete shock vertellen dat eendjes in parken er zijn om stadskindjes wat natuur te geven en omaatjes wat te doen.
Marokaan boos. Zij liet lekker eten zomaar gaan.
