Relaties
alle pijlers
Man is extreem katholiek geworden
woensdag 4 oktober 2023 om 12:51
Achtergrond: Man en ik hebben elkaar ontmoet toen wij beiden 19 waren en hadden veel raakvlakken. Inmiddels ben ik 27 en hij 26 en zijn we zo'n anderhalf jaar getrouwd. Waar wij naar mijn idee jarenlang samen gegroeid zijn, zijn wij eigenlijk sinds het huwelijk alleen nog uit elkaar gegroeid.
Man was altijd veel bezig met filosofie lezen, was zijn grote hobby. Op een gegeven moment ging hij ook theologie lezen en begon hij in God te geloven. Hij had hier goede argumenten voor en ik kon me er best in vinden. Hij was niet formeel bij een kerk aangesloten oid, en verder was hij nog steeds dezelfde persoon van wie ik hield alleen bidde hij voor het slapen gaan. Hij wilde graag voor de kerk trouwen omdat hij voor de staat trouwen betekenisloos vindt, maar het was nooit de afspraak dat onze hypothetische toekomstige kinderen naar de kerk zouden gaan, dat deed hij zelf immers ook niet.
Goed, misschien had ik het hier al moeten zien aankomen, en met hoe anti-geloof de gemiddelde forummer is ben ik bang dat jullie gaan zeggen dat ik stom ben geweest, maar we hielden van elkaar en vooral met de coronatijd waren wij elkaars voornaamste steun en toeverlaat. Alles leek oke. Alleen is hij sindsdien alleen maar religieuzer en religieuzer geworden. Het is ongeveer zijn enige hobby inmiddels, hij gaat nu ook iedere dag naar de mis, bidt de rosenkrans, leest theologische werken uit het jaar 300 etc. etc.
Mijn afgelopen verjaardagsfeest is hij na een uur weggegaan (uit ons eigen appartement) omdat hij het niet volhield. Hij wil alleen nog activiteiten doen die geloof-approved zijn en zich richten op het "eeuwige leven" en niet op het aardse leven wat daarmee in vergelijking als stof is (dit is een beetje hoe hij over de dingen praat). Daarnaast probeert hij mij ook steeds over te halen, eerst stond ik open om over dingen te praten/discussieren met hem zoals we dat vroeger deden maar nu voelt het meer alsof ik van mening moet veranderen en hij alles weet. Ik kreeg van de mensen om me heen een beetje het advies "joh, wacht even af, het is allemaal nieuw voor hem, misschien trekt het bij" dus ik probeer nog steeds verbindingspunten te vinden maar het wordt steeds lastiger.
Afgelopen weekend volgde de nieuwste escalatie. We hadden al jaren samen toekomstplannen gemaakt om te emigreren en daar waren we actief mee bezig, man was al gestopt met zijn universitair geschoolde werk zodat hij kon focussen op solliciteren in het nieuwe land. Maar nu wil hij dus helemaal niet meer emigreren want het nieuwe land is niet katholiek genoeg. Hij heeft het met zijn priester besproken en die zegt dat hij niet hoeft te verhuizen als hij het alleen nog voor mij zou doen (terwijl dit in den beginne echt niet alleen mijn idee was) en dat als ik hierdoor niet meer bij hem wil zijn dat het niet zijn schuld is. Nou, mooie priester. Het gaat me niet eens om het land/emigreren an sich, maar er wordt gewoon zonder overleg of compromis roet in onze hele toekomst gegooid terwijl ik heel de tijd onder de veronderstelling was dat we dit samen wilden.
Sorry voor het lange verhaal, ik weet niet eens of ik echt advies wil want ik heb ergens al de conclusie getrokken dat dit zo niet gaat en dat zolang ik niet bekeer (wat ik niet ga doen) er waarschijnlijk geen verzoening mogelijk is. Maar ik ben er gewoon enorm kapot van, geen idee wat ik fout gedaan heb, geen idee wat ik nu moet. Ons hele leven gedeeld en nu is het ineens allemaal betekenisloos want God is belangrijker. Ik ben niet eens tegen het geloof! Alleen denk ik niet dat hoe man nu leeft uberhaupt is hoe Jezus het gewild had, maar niets dringt meer tot hem door...
Man was altijd veel bezig met filosofie lezen, was zijn grote hobby. Op een gegeven moment ging hij ook theologie lezen en begon hij in God te geloven. Hij had hier goede argumenten voor en ik kon me er best in vinden. Hij was niet formeel bij een kerk aangesloten oid, en verder was hij nog steeds dezelfde persoon van wie ik hield alleen bidde hij voor het slapen gaan. Hij wilde graag voor de kerk trouwen omdat hij voor de staat trouwen betekenisloos vindt, maar het was nooit de afspraak dat onze hypothetische toekomstige kinderen naar de kerk zouden gaan, dat deed hij zelf immers ook niet.
Goed, misschien had ik het hier al moeten zien aankomen, en met hoe anti-geloof de gemiddelde forummer is ben ik bang dat jullie gaan zeggen dat ik stom ben geweest, maar we hielden van elkaar en vooral met de coronatijd waren wij elkaars voornaamste steun en toeverlaat. Alles leek oke. Alleen is hij sindsdien alleen maar religieuzer en religieuzer geworden. Het is ongeveer zijn enige hobby inmiddels, hij gaat nu ook iedere dag naar de mis, bidt de rosenkrans, leest theologische werken uit het jaar 300 etc. etc.
Mijn afgelopen verjaardagsfeest is hij na een uur weggegaan (uit ons eigen appartement) omdat hij het niet volhield. Hij wil alleen nog activiteiten doen die geloof-approved zijn en zich richten op het "eeuwige leven" en niet op het aardse leven wat daarmee in vergelijking als stof is (dit is een beetje hoe hij over de dingen praat). Daarnaast probeert hij mij ook steeds over te halen, eerst stond ik open om over dingen te praten/discussieren met hem zoals we dat vroeger deden maar nu voelt het meer alsof ik van mening moet veranderen en hij alles weet. Ik kreeg van de mensen om me heen een beetje het advies "joh, wacht even af, het is allemaal nieuw voor hem, misschien trekt het bij" dus ik probeer nog steeds verbindingspunten te vinden maar het wordt steeds lastiger.
Afgelopen weekend volgde de nieuwste escalatie. We hadden al jaren samen toekomstplannen gemaakt om te emigreren en daar waren we actief mee bezig, man was al gestopt met zijn universitair geschoolde werk zodat hij kon focussen op solliciteren in het nieuwe land. Maar nu wil hij dus helemaal niet meer emigreren want het nieuwe land is niet katholiek genoeg. Hij heeft het met zijn priester besproken en die zegt dat hij niet hoeft te verhuizen als hij het alleen nog voor mij zou doen (terwijl dit in den beginne echt niet alleen mijn idee was) en dat als ik hierdoor niet meer bij hem wil zijn dat het niet zijn schuld is. Nou, mooie priester. Het gaat me niet eens om het land/emigreren an sich, maar er wordt gewoon zonder overleg of compromis roet in onze hele toekomst gegooid terwijl ik heel de tijd onder de veronderstelling was dat we dit samen wilden.
Sorry voor het lange verhaal, ik weet niet eens of ik echt advies wil want ik heb ergens al de conclusie getrokken dat dit zo niet gaat en dat zolang ik niet bekeer (wat ik niet ga doen) er waarschijnlijk geen verzoening mogelijk is. Maar ik ben er gewoon enorm kapot van, geen idee wat ik fout gedaan heb, geen idee wat ik nu moet. Ons hele leven gedeeld en nu is het ineens allemaal betekenisloos want God is belangrijker. Ik ben niet eens tegen het geloof! Alleen denk ik niet dat hoe man nu leeft uberhaupt is hoe Jezus het gewild had, maar niets dringt meer tot hem door...
woensdag 4 oktober 2023 om 15:18
Stel hij zou bijv een stoornis op het autistisch spectrum hebben dan kan bij sommige mensen erbij passen dat als ze iets doen, zich er meteen ten volle in onder dompelen. Dingen kunnen nooit een beetje of half. Ik zou het zelf wel in dat licht zien. En dat obsessieve gaat er na een tijd wel weer af. Maar ja wanneer
Ik zou vragen hoe hij jullie huwelijk ziet en als hij dat niet wil opbrengen maar verder in gaan zeker wel relatietherapie proberen. Desnoods speciaal voor hem een katholieke
Ik zou vragen hoe hij jullie huwelijk ziet en als hij dat niet wil opbrengen maar verder in gaan zeker wel relatietherapie proberen. Desnoods speciaal voor hem een katholieke
woensdag 4 oktober 2023 om 15:20
Eigenlijk hing dit al langer in de lucht, als hij al allerlei filosofen las en daarin was geïnteresseerd.
Fixeerde hij zich eerder ook al zo extreem op een bepaald onderwerp?
Hoe meer ik van je hoor, hoe meer ik in de richting van een psychose denk. Hoeft niet zo te zijn, maar zo volkomen jezelf erin gooien dat je alles wat je had, zelfs je vrouw, achter je laat, is niet normaal te noemen. Zelfs gevaarlijk.
Fixeerde hij zich eerder ook al zo extreem op een bepaald onderwerp?
Hoe meer ik van je hoor, hoe meer ik in de richting van een psychose denk. Hoeft niet zo te zijn, maar zo volkomen jezelf erin gooien dat je alles wat je had, zelfs je vrouw, achter je laat, is niet normaal te noemen. Zelfs gevaarlijk.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 4 oktober 2023 om 15:23
Ik zou mij ernstige zorgen maken over zijn geestelijke gezondheid. Zelf ben opgegroeid in het katholieke zuiden doordrenkt van het Roomse leven maar dit herken ik allemaal niet, zelfs niet van de meest devote rozenkransbidsters.
Mijn schoonvader is een Italiaan dus mijn man heeft ook wel die complete katholieke ‘experience’ gehad (doop, 1e communie, plechtige communie, misdienaar, acoliet) maar ik denk dat mijn schoonvader zich hier ernstige zorgen om zou maken als man ineens op die manier het geloof hervond.
Mijn schoonvader is een Italiaan dus mijn man heeft ook wel die complete katholieke ‘experience’ gehad (doop, 1e communie, plechtige communie, misdienaar, acoliet) maar ik denk dat mijn schoonvader zich hier ernstige zorgen om zou maken als man ineens op die manier het geloof hervond.
woensdag 4 oktober 2023 om 15:26
Dat is je antwoord.vampierprinsesje schreef: ↑04-10-2023 13:06
Ik heb dit inmiddels echt al vaak met hem aangekaart dat het me te ver gaat allemaal, maar het antwoord is eigenlijk altijd dat als ik tussen hem en God insta dat hij altijd voor God kiest.
Zou gaan voorbereiden om weg te gaan want dit wordt niks meer. Je bent nu nog jong, kan nog een andere man vinden en aan kinderen beginnen.
Begin nooit met deze man aan kinderen want dat wordt een enorme strijd en gestoord gedrag.
Oh en zoals anderen al zeggen: dit is niet normaal voor Katholieke mensen. Er zijn Katholieke mensen die ik bijna mijn hele leven ken en die doen nog geen 1% van dat fanatisme van jouw man.
woensdag 4 oktober 2023 om 15:29
Zo lief is hij niet als hij daaraan meedoet.vampierprinsesje schreef: ↑04-10-2023 14:00Hij is pas heel kort gestopt, was dus de bedoeling dat hij snel iets zou vinden in het land waar we naartoe wilden. Maar nu wil hij dus werk dat aansluit bij zijn waarden. Hij is laatst met wat mensen wezen flyeren tegen abortus.... (heb ik ook wat over gezegd hoor, je mag je mening hebben maar die aan mensen opdringen vind ik weer wat anders) maarja dat bedoelt ie dan dus.
Goed, hoe meer ik het nu typ en uit de context haal, hoe meer ik denk: doe normaal, ren weg. Maar daarnaast is hij nog steeds die lieve jongen. Het is gewoon kut.
Wil hij ook betalen en zorgen voor alle kinderen die ongewenst geboren worden als abortus niet meer zou bestaan?
Nee? Dan zou hij daar wat goeds kunnen betekenen.
Fanatici willen altijd andere mensen dingen opdringen.
woensdag 4 oktober 2023 om 15:47
Dit klinkt echt helemaal niet goed. Ga eerst langs de huisarts met je verhaal, misschien kan die meedenken.
Denk ook om je eigen veiligheid. Hoe lief en leuk hij voorheen ook was, hij lijkt nu psychisch zeer instabiel.
Denk ook om je eigen veiligheid. Hoe lief en leuk hij voorheen ook was, hij lijkt nu psychisch zeer instabiel.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
woensdag 4 oktober 2023 om 15:56
Ik zei een beetje raar.
Maar misschien heb je gelijk en had ik gewoon raar moeten zeggen want echt helemaal niet zelf vriendschappen kunnen onderhouden vind ik wel raar ja.
En ook een behoorlijk teken aan de wand. Of rode vlag etc.
Lorem Ipsum
woensdag 4 oktober 2023 om 16:01
het is totaal ongepast maar ik moest wel even gniffelen over je nickname icm met dit onderwerp..
Verder: wat ontzettend naar dat religie zo tussen jullie in is komen te staan. Ik kan me ook niet helemaal voorstellen hoe het moet zijn om opeens bijna een heel ander persoon naast je te hebben ipv de man waar je ooit mee getrouwd bent.
Ik vind verder het dwingende van je man "ik kies altijd voor God" echt heel erg pijnlijk en dat zou voor mij een absolute dealbreaker zijn.
Of het standaard gedrag is voor een gelovige? Nee dat denk ik niet, het klinkt eerder als een obsessieve vlucht in iets. Maar onder de streep heb jij daar niks aan.
Als man niet open staat om medische zaken uit te sluiten zou ik er wel een punt achter zetten, voordat zaken wellicht gaan escaleren.
Verder: wat ontzettend naar dat religie zo tussen jullie in is komen te staan. Ik kan me ook niet helemaal voorstellen hoe het moet zijn om opeens bijna een heel ander persoon naast je te hebben ipv de man waar je ooit mee getrouwd bent.
Ik vind verder het dwingende van je man "ik kies altijd voor God" echt heel erg pijnlijk en dat zou voor mij een absolute dealbreaker zijn.
Of het standaard gedrag is voor een gelovige? Nee dat denk ik niet, het klinkt eerder als een obsessieve vlucht in iets. Maar onder de streep heb jij daar niks aan.
Als man niet open staat om medische zaken uit te sluiten zou ik er wel een punt achter zetten, voordat zaken wellicht gaan escaleren.
woensdag 4 oktober 2023 om 16:06
Helaas een beetje herkenbaar in m'n omgeving. Maar TO, het ligt sowieso niet aan jou! Lijkt me heel moeilijk om je man zo te zien veranderen en ik denk dat hij de plank ook misslaat met een aantal dingen (zoals nu keuzes maken zonder jou etc).
Helaas is hij opeens radicaal geworden en denkt hij nu blijkbaar dat hij zich alleen nog maar met spirituele dingen moet bezighouden en tussen God en jou moet kiezen. Ik denk helaas niet dat er iets is wat je daaraan kan doen, want je trekt dan altijd aan het kortste eind. Hij moet zelf gaan inzien dat 'niet-geestelijke' dingen ook bij het leven horen (huishouden, socializen op verjaardagen, etc). En dat hij in het land waar jullie heen wilden emigreren misschien juist een kans heeft om zijn visie uit te dragen.
Ik zou overwegen om in relatietherapie of huwelijkscounseling te gaan bij een katholieke gelovige, maar niet die priester die hij nu spreekt.. Hopelijk kan een gelovige die wat nuchterder is hem weer een beetje op een normaal spoor brengen zodat jullie in ieder geval samen weer normaal keuzes kunnen maken. Er moeten genoeg katholieke stellen zijn die niet zo radicaal zijn en misschien een mooi voorbeeld voor hem kunnen zijn.
Ik heb ook vaak gezien dat dit soort radicale mensen na een paar jaar alsnog bijdraaien/omslaan, maar ik weet niet of je daar op moet wachten.. in ieder geval hebben jullie nog geen kinderen gelukkig. Maar het ligt dus zeker niet aan jou, zijn radicale ideeen nemen de overhand helaas.
Sterkte!
Helaas is hij opeens radicaal geworden en denkt hij nu blijkbaar dat hij zich alleen nog maar met spirituele dingen moet bezighouden en tussen God en jou moet kiezen. Ik denk helaas niet dat er iets is wat je daaraan kan doen, want je trekt dan altijd aan het kortste eind. Hij moet zelf gaan inzien dat 'niet-geestelijke' dingen ook bij het leven horen (huishouden, socializen op verjaardagen, etc). En dat hij in het land waar jullie heen wilden emigreren misschien juist een kans heeft om zijn visie uit te dragen.
Ik zou overwegen om in relatietherapie of huwelijkscounseling te gaan bij een katholieke gelovige, maar niet die priester die hij nu spreekt.. Hopelijk kan een gelovige die wat nuchterder is hem weer een beetje op een normaal spoor brengen zodat jullie in ieder geval samen weer normaal keuzes kunnen maken. Er moeten genoeg katholieke stellen zijn die niet zo radicaal zijn en misschien een mooi voorbeeld voor hem kunnen zijn.
Ik heb ook vaak gezien dat dit soort radicale mensen na een paar jaar alsnog bijdraaien/omslaan, maar ik weet niet of je daar op moet wachten.. in ieder geval hebben jullie nog geen kinderen gelukkig. Maar het ligt dus zeker niet aan jou, zijn radicale ideeen nemen de overhand helaas.
Sterkte!
woensdag 4 oktober 2023 om 16:06
Ik ben ook katholiek opgevoed, had een aantal familieleden die in het klooster hebben gezeten (zelfs een oudoom die abt was in een klooster). Mijn vader heeft op seminarie gezeten (maar kreeg godzijdank heimwee, anders was ik er nu niet geweest.....) en ik heb een oom die diaken is (en gescheiden, dus dat kan wel voor de katholieke kerk, btw... wel heel moeilijk, maar het kan wel)... Maar dit extreme ken ik helemaal niet. Gelukkig, zou ik willen zeggen.
Ik denk dat er voor jou niets anders op zit dan je eigen weg te kiezen, TO. Want je gaat je man niet veranderen....
Ik denk dat er voor jou niets anders op zit dan je eigen weg te kiezen, TO. Want je gaat je man niet veranderen....
woensdag 4 oktober 2023 om 16:11
Dit vind ik een bijzondere conclusie.Doreia* schreef: ↑04-10-2023 15:20Eigenlijk hing dit al langer in de lucht, als hij al allerlei filosofen las en daarin was geïnteresseerd.
Fixeerde hij zich eerder ook al zo extreem op een bepaald onderwerp?
Hoe meer ik van je hoor, hoe meer ik in de richting van een psychose denk. Hoeft niet zo te zijn, maar zo volkomen jezelf erin gooien dat je alles wat je had, zelfs je vrouw, achter je laat, is niet normaal te noemen. Zelfs gevaarlijk.
Verder: TO, hoe ingewikkeld ook, jullie keuzes in het leven lopen nu uit elkaar. Dat kan en het is verdrietig, maar het is niet anders. Als je zeker weet dat dit geen tijdelijke bevlieging is van je man, dan weet je zelf ook welke lastige keuze er voor jou te maken is.
Wat eten we vanavond?
woensdag 4 oktober 2023 om 16:12
Sterker nog: eigenlijk alle katholieken die ik ken, waaronder ikzelf, doen er helemaal niks (meer) aan. Er is geen religie in Nederland die zo veel afvalligen kent als het rooms-katholicisme. Vooral in het zuiden kwam je ze heel vroeger nog wel tegen, veelal dames die obsessief rozenhoedjes baden, meerdere malen per dag ter kerke gingen en om de klipklap op bedevaart. Dat werden kwezels genoemd en kwezels vonden bij de meer gematigd katholieken ook toen al vrij weinig begrip.BijDeLeest schreef: ↑04-10-2023 15:26
Oh en zoals anderen al zeggen: dit is niet normaal voor Katholieke mensen. Er zijn Katholieke mensen die ik bijna mijn hele leven ken en die doen nog geen 1% van dat fanatisme van jouw man.
woensdag 4 oktober 2023 om 16:15
Dat zou heel goed kunnen. Maar het zou ook goed kunnen dat daar weer een andere obsessie voor in de plaats komt. Dat zie ik bij iemand in mijn omgeving. Die heeft gemiddeld zo om de 3-5 jaar de waarheid gevonden in weer iets nieuws.Absori schreef: ↑04-10-2023 15:18Stel hij zou bijv een stoornis op het autistisch spectrum hebben dan kan bij sommige mensen erbij passen dat als ze iets doen, zich er meteen ten volle in onder dompelen. Dingen kunnen nooit een beetje of half. Ik zou het zelf wel in dat licht zien. En dat obsessieve gaat er na een tijd wel weer af. Maar ja wanneer
Ik zou vragen hoe hij jullie huwelijk ziet en als hij dat niet wil opbrengen maar verder in gaan zeker wel relatietherapie proberen. Desnoods speciaal voor hem een katholieke
woensdag 4 oktober 2023 om 16:20
Aangezien niemand weet hoe de eeuwige beloning in de vorm van de hemel eruit gaat zien, vermoed ik dat hij daar iets prachtigs van gemaakt heeft in zijn hoofd en mooie toekomst gegarandeerd als hij de regels opvolgt. Alle zorgen verdwijnen als je nooit meer hoeft te twijfelen of je het wel goed hebt gedaan.
Daar kan niets of niemand tegenop. Het is een bang mens denk ik. Misschien is hij gelukkig op zijn manier. Ik zou op een waardige manier afscheid nemen en iets moois maken van je eigen leven, zonder hem.
Daar kan niets of niemand tegenop. Het is een bang mens denk ik. Misschien is hij gelukkig op zijn manier. Ik zou op een waardige manier afscheid nemen en iets moois maken van je eigen leven, zonder hem.
Dan moet het maar zoals het kan
woensdag 4 oktober 2023 om 16:29
Lijkt me heel raar. Ik herken er wel iets in, ben ook katholiek opgevoed, zondags naar de kerk, maar zó extreem, nee. Wel had ik een tante en ook die ineens heel extreem conservatief katholiek werden (erkenden het gezag van de Paus niet eens, die was te 'modern', zij hingen een of andere Franse bisschop Lefebvre als 'paus' aan), er was maar een of twee kerken in NL (uiteraard alleen Latijnse mis) waar ze naar de mis gingen, de anderen waren allemaal 'te modern'. Mijn ouders (goed katholiek) vonden hen veel te ver gaan.
Het lijkt of man van TO ook die kant op gaat. Hij is getrouwd, dus priesterschap (verplicht celibaat !) is geen optie en zelfs als hij gescheiden is, wordt hij ook geweigerd.
Ik zou afstand nemen van deze man en om te beginnen naat de huisarts of psycholoog gaan, al of niet samen met hem.
Het lijkt of man van TO ook die kant op gaat. Hij is getrouwd, dus priesterschap (verplicht celibaat !) is geen optie en zelfs als hij gescheiden is, wordt hij ook geweigerd.
Ik zou afstand nemen van deze man en om te beginnen naat de huisarts of psycholoog gaan, al of niet samen met hem.
creativeguy wijzigde dit bericht op 04-10-2023 16:33
4.24% gewijzigd
woensdag 4 oktober 2023 om 16:33
Nee, dat is hij niet. Want die lieve jongen had respect voor jou, had interesse in jou en wilde zijn leven met jou samen delen. Ja, die jongen was lief. Maar dat was toen. Blijf niet hangen in hoe het was, maar wees realistisch en kijk naar hoe hij nu is. Want zo aardig is hij nu niet tegen jou. Jouw wensen en behoeften komen veeeeeeer na die van hem. En als zijn behoeften slecht voor jou zijn, dan vindt hij dat niet relevant.vampierprinsesje schreef: ↑04-10-2023 14:00Hij is pas heel kort gestopt, was dus de bedoeling dat hij snel iets zou vinden in het land waar we naartoe wilden. Maar nu wil hij dus werk dat aansluit bij zijn waarden. Hij is laatst met wat mensen wezen flyeren tegen abortus.... (heb ik ook wat over gezegd hoor, je mag je mening hebben maar die aan mensen opdringen vind ik weer wat anders) maarja dat bedoelt ie dan dus.
Goed, hoe meer ik het nu typ en uit de context haal, hoe meer ik denk: doe normaal, ren weg. Maar daarnaast is hij nog steeds die lieve jongen. Het is gewoon kut.
Hij is veranderd van die lieve man naar een man die geen respect voor jou heeft.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 4 oktober 2023 om 16:43
Ja en daarbij, moet ze daar dan op gaan zitten wachten?
Ik denk dat huwelijkstherapie ook geen zin heeft. Je zit gewoon té ver uit elkaar. Daar doet een huwelijkstherapeut ook echt niet zoveel aan, katholiek of niet.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 4 oktober 2023 om 16:46
Als semi ervaringsdeskundige (echter ander geloof). Alsjeblieft kies voor jezelf en ga voor je eigen toekomst vooral nu er nog geen kinderen zijn. Als geloof op dit niveau maar van 1 kant komt zal dat altijd tussen jullie in staan, doe dit jezelf niet aan, het gaat alleen maar zwaarder worden.
Accepteer de tranen en het verdriet dat erbij komt, maar je zal hierna gelukkiger worden!
Accepteer de tranen en het verdriet dat erbij komt, maar je zal hierna gelukkiger worden!
woensdag 4 oktober 2023 om 16:47
Dit klinkt eerlijk gezegd, zoals velen hier al gezegd hebben, niet gezond en erg obsessief. Dat hij zich bekeerd heeft prima, maar dit gedrag is extreem. Ik kom zelf oorspronkelijk uit het Katholieke zuiden en ken niemand die hier zo extreem instaat. Voor jullie relatie is dit ook niet houdbaar, dit staat teveel tussen jullie in en jullie hebben op deze manier geen toekomst. Gelukkig hebben jullie nog geen kinderen want hoe hij er instaat zullen jij en eventuele toekomstige kinderen altijd op de tweede plaatst staan.
woensdag 4 oktober 2023 om 16:48
dianaf schreef: ↑04-10-2023 16:33Nee, dat is hij niet. Want die lieve jongen had respect voor jou, had interesse in jou en wilde zijn leven met jou samen delen. Ja, die jongen was lief. Maar dat was toen. Blijf niet hangen in hoe het was, maar wees realistisch en kijk naar hoe hij nu is. Want zo aardig is hij nu niet tegen jou. Jouw wensen en behoeften komen veeeeeeer na die van hem. En als zijn behoeften slecht voor jou zijn, dan vindt hij dat niet relevant.
Hij is veranderd van die lieve man naar een man die geen respect voor jou heeft.
Ben het hiermee eens.
It won't stop until you wise up
woensdag 4 oktober 2023 om 16:55
Sterker nog, hij heeft de zorg voor het voortbestaan van de relatie losgelaten en aan jou overgelaten. Jij mag nu uitzoeken wat er nog gaat komen en hoe je daarin staat. Maar de vraag is wat je hem kan aanrekenen als er mogelijk sprake is van een psychische ziektebeeld.
Wel zaak om heel goed voor jezelf te zorgen want duidelijk is dat hij dat niet doet.
wat doet je man voor werk en functioneert hij daar?
woensdag 4 oktober 2023 om 17:04
Nou dan zijn er heel wat rare mensen op de wereld. Genoeg mensen die het niet lukt om vrienden te maken/vasthouden om wat voor reden dan ook. En wel of niet een relatie hebben.
En die ondanks dat verder gewoon prima functioneren.
We verschillend duidelijk van mening.
woensdag 4 oktober 2023 om 17:14
Leuk dat die mensen functioneren maar of ze een beetje meekomen in de maatschappij stond wat mij betreft hier niet ter discussie he. En werk heeft hij toevallig ineens ook al niet meer. En het excuus daarvoor is inmiddels niet langer geldig.
Dit is overigens de relatiepijler en het lijkt er sterk op dat deze rare ook alleen maar een relatie heeft omdat TO zichzelf een rare vindt. (Zou me trouwens niks verbazen als dat juist mede komt door de doorgedraaide filosoof) En als hij niet mag scheiden van zijn geloof kan dit nog wel eens een hele vervelende situatie gaan opleveren. Of gemanipuleer minimaal.
Dit is overigens de relatiepijler en het lijkt er sterk op dat deze rare ook alleen maar een relatie heeft omdat TO zichzelf een rare vindt. (Zou me trouwens niks verbazen als dat juist mede komt door de doorgedraaide filosoof) En als hij niet mag scheiden van zijn geloof kan dit nog wel eens een hele vervelende situatie gaan opleveren. Of gemanipuleer minimaal.
Lorem Ipsum
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in