Relaties
alle pijlers
Man vreemdgegaan, wat nu?
maandag 28 september 2020 om 21:21
Hoi,
Ik wilde jullie wat voorleggen. En ik weet dat jullie geen keuze voor mij kunnen maken, maar ik kom er op dit moment zelf ook niet goed uit. Ik kan dus best wat meningen/inzichten van anderen gebruiken.
Ik ben er onlangs (paar weken terug) achtergekomen dat mijn man al minimaal 2,5 jaar contact heeft met een andere vrouw. Ik ben hier wel van geschrokken, maar niet enorm verdrietig om, omdat het tussen ons al jaren eigenlijk niet heel goed meer loopt. We hebben samen kinderen en dat is de hoofdreden dat wij tot nu toe nog samen zijn.
Maar wat ik wel heel vervelend vind, is dat ik mijn man vaak gevraagd heb of hij vreemdgaat. En dat hij eerlijk moet zijn, om mij ook een kans te geven gelukkig te worden zonder hem.
Hij ontkende altijd. Tot kort geleden, toen kon hij niet anders, omdat ik hem betrapt heb.
Mijn man heeft nu inmiddels dus wel toegegeven dat er contact is, maar hij wil niet Inhoudelijk zeggen wat dit contact inhield.
Maar dat er meer is, dat is duidelijk. Ik kwam laatst onverwachts thuis toen hij met haar aan het bellen was, waarbij mijn man niet door had dat ik binnen was gekomen. Hij had haar op de luidspreker, dus ik heb een groot gedeelte van het gesprek mee kunnen luisteren. Ze noemen elkaar blijkbaar schatje etc en zeggen van elkaar te houden.
Ook zeiden ze in dat telefoongesprek elkaar die avond vast nog wel te zien.
Ik was enorm geschrokken en ben uiteindelijk de woonkamer binnengestormd. Mijn man schrok zich echt rot en kon natuurlijk niet meer ontkennen dat er in ieder geval meer speelt tussen hun.
Nu denk ik dan, als je elkaar schatje noemt etc. en elkaar ook ziet, dan kan het toch niet zo zijn dat je niks met elkaar doet?
Ze hebben dus ook al 2,5 jaar dagelijks contact met elkaar via de telefoon.
Ik heb veel vragen gesteld. Onder andere waar ze woont, of ze sex hebben gehad, hoelang dit daadwerkelijk speelt. Nergens krijg ik een antwoord op. Hij wil niks loslaten.
Dan vraag ik mij af, waarom niet?
Mijn man zegt met mij verder te willen en alle contact onmiddellijk met haar verbroken te hebben. Hij geeft aan spijt te hebben dat het al die jaren zo is gelopen tussen ons en aan “ons” wil werken zodat het weer goedkomt.
Omdat we kinderen samen hebben, wil ik hem graag geloven en hier blijven voor onze kinderen, totdat ze wat ouder zijn.
Maar aan de andere kant voel ik me zo bedrogen. Want ook al zat onze relatie niet goed, ik had respect voor hem en zou nooit, maar dan ook nooit vreemdgegaan zijn.
Ook voel ik vernedering, omdat hij mijn vragen niet beantwoordt.
Maar ik denk wel dat ik het niet zou kunnen als man en vrouw door te gaan. Maar ook dat weet ik niet zeker, omdat ik toch enigszins verward ben.
En aan de andere kant hebben we geen ruzie, kunnen we normaal met elkaar praten en lachen we samen ook nog best veel.
Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Blijven voor onze kinderen en er het beste van maken voor onze kinderen. Dus misschien niet verder als man en vrouw, maar gewoon hier samen wonen voor de kinderen, om hun een stabiel gezinsleven te bieden.
Maar op sommige momenten ben ik dan weer zo boos om zijn bedrog en het niet eerlijk zijn, mijn vragen niet willen beantwoorden, dat ik denk, wil ik eigenlijk nog wel met deze man in 1 huis wonen? Hij verdiend het in ieder geval niet, als ik terugdenk hoelang hij mij al bedonderd heeft. Want ook al levenden we niet meer echt als man en vrouw, we waren nog wel getrouwd.
Ik weet echt even niet wat ik moet doen.
Ik wilde jullie wat voorleggen. En ik weet dat jullie geen keuze voor mij kunnen maken, maar ik kom er op dit moment zelf ook niet goed uit. Ik kan dus best wat meningen/inzichten van anderen gebruiken.
Ik ben er onlangs (paar weken terug) achtergekomen dat mijn man al minimaal 2,5 jaar contact heeft met een andere vrouw. Ik ben hier wel van geschrokken, maar niet enorm verdrietig om, omdat het tussen ons al jaren eigenlijk niet heel goed meer loopt. We hebben samen kinderen en dat is de hoofdreden dat wij tot nu toe nog samen zijn.
Maar wat ik wel heel vervelend vind, is dat ik mijn man vaak gevraagd heb of hij vreemdgaat. En dat hij eerlijk moet zijn, om mij ook een kans te geven gelukkig te worden zonder hem.
Hij ontkende altijd. Tot kort geleden, toen kon hij niet anders, omdat ik hem betrapt heb.
Mijn man heeft nu inmiddels dus wel toegegeven dat er contact is, maar hij wil niet Inhoudelijk zeggen wat dit contact inhield.
Maar dat er meer is, dat is duidelijk. Ik kwam laatst onverwachts thuis toen hij met haar aan het bellen was, waarbij mijn man niet door had dat ik binnen was gekomen. Hij had haar op de luidspreker, dus ik heb een groot gedeelte van het gesprek mee kunnen luisteren. Ze noemen elkaar blijkbaar schatje etc en zeggen van elkaar te houden.
Ook zeiden ze in dat telefoongesprek elkaar die avond vast nog wel te zien.
Ik was enorm geschrokken en ben uiteindelijk de woonkamer binnengestormd. Mijn man schrok zich echt rot en kon natuurlijk niet meer ontkennen dat er in ieder geval meer speelt tussen hun.
Nu denk ik dan, als je elkaar schatje noemt etc. en elkaar ook ziet, dan kan het toch niet zo zijn dat je niks met elkaar doet?
Ze hebben dus ook al 2,5 jaar dagelijks contact met elkaar via de telefoon.
Ik heb veel vragen gesteld. Onder andere waar ze woont, of ze sex hebben gehad, hoelang dit daadwerkelijk speelt. Nergens krijg ik een antwoord op. Hij wil niks loslaten.
Dan vraag ik mij af, waarom niet?
Mijn man zegt met mij verder te willen en alle contact onmiddellijk met haar verbroken te hebben. Hij geeft aan spijt te hebben dat het al die jaren zo is gelopen tussen ons en aan “ons” wil werken zodat het weer goedkomt.
Omdat we kinderen samen hebben, wil ik hem graag geloven en hier blijven voor onze kinderen, totdat ze wat ouder zijn.
Maar aan de andere kant voel ik me zo bedrogen. Want ook al zat onze relatie niet goed, ik had respect voor hem en zou nooit, maar dan ook nooit vreemdgegaan zijn.
Ook voel ik vernedering, omdat hij mijn vragen niet beantwoordt.
Maar ik denk wel dat ik het niet zou kunnen als man en vrouw door te gaan. Maar ook dat weet ik niet zeker, omdat ik toch enigszins verward ben.
En aan de andere kant hebben we geen ruzie, kunnen we normaal met elkaar praten en lachen we samen ook nog best veel.
Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Blijven voor onze kinderen en er het beste van maken voor onze kinderen. Dus misschien niet verder als man en vrouw, maar gewoon hier samen wonen voor de kinderen, om hun een stabiel gezinsleven te bieden.
Maar op sommige momenten ben ik dan weer zo boos om zijn bedrog en het niet eerlijk zijn, mijn vragen niet willen beantwoorden, dat ik denk, wil ik eigenlijk nog wel met deze man in 1 huis wonen? Hij verdiend het in ieder geval niet, als ik terugdenk hoelang hij mij al bedonderd heeft. Want ook al levenden we niet meer echt als man en vrouw, we waren nog wel getrouwd.
Ik weet echt even niet wat ik moet doen.
dinsdag 29 september 2020 om 17:56
Geen 1 relatie is altijd vol met aandacht en intimiteit. Dit is natuurlijk gewoon bullshit wat je verkondigt (zelf een vreemsganger?). Als je relatie je niet bevalt dan praat je er over of ga je weg. Als je iemand anders tegen komt maak je het eerst uit. En als je dat niet wil vanwege de kibderen dan zal je dus niet met die ander moeten gaan. Hij struikelde niet per ongeluk met zijn peilemuis in haar hoor... hij heeft t bewust lang gedaan (en de kans dat hij geen sex heeft gehad is er eigenlijk niet... Dan zou ie dat wel zeggen).Vindjedatecht schreef: ↑29-09-2020 09:47Dat doe ik ook zeker, kijken en praten over mijn eigen tekortkomingen! Want hij is niet de enige “schuldige” in deze.
Vreemdgaan is altijd een lijn over en er is geen enkel excuus. Eerst even netjes uitmaken en dan kan je doen wat je wilt.
dinsdag 29 september 2020 om 17:59
dinsdag 29 september 2020 om 18:07
En jij denkt werkelijk dat hij de kinderen de helft van de tijd gaat nemen als hij dadelijk in alle vrijheid van zijn nieuwe liefde kan genieten?Vindjedatecht schreef: ↑29-09-2020 09:46Ik herken het tot op zekere hoogte. Ik wil mijn kinderen niet in de steek laten door te scheiden. Ik heb altijd gezegd mijn kinderen niet op te laten groeien als kind van gescheiden ouders. En ook mijn kinderen voor de helft te moeten missen wil ik niet. Maar dat betekent ook dat ik de situatie moet accepteren zoals deze is. Waarbij ik mijn man eigenlijk gevoelsmatig ook een vrijbriefje geef dat hij mij zo mag bedonderen. Dat voelt vernederend.
Ik vind de situatie ontzettend rot voor jou maar je klinkt echt een beetje naïef.
dinsdag 29 september 2020 om 18:13
Misschien moet jij echt even begrijpend gaan lezen.Doreia* schreef: ↑29-09-2020 10:10Maar dán had je eerder, sneller en meer moeten investeren in de vader van je kinderen. Zodat jullie band die er was vóór je aan kinderen begon bleef bestaan.
Doen jullie verder nog wel dingen samen? Dingen ondernemen zonder de kinderen? Je hoeft deze situatie niet te accepteren. Wel moet je nu alsnog als de sodemieter kijken hoeveel er nog van jullie samen over is.
dinsdag 29 september 2020 om 18:21
Reageer je in het verkeerde topic??abracadabra schreef: ↑29-09-2020 17:59Waarom zou je hem niet gewoon de deur uitsmijter met zijn koffer dan? Indien ie antwoord wil geven op de vragen kan ie weer langs komen en dan kan je er weer over nadenken? Of maakt het niet uit wat hij doet en blijf je sowieso wel bij hem?
dinsdag 29 september 2020 om 18:21
Ach lieverd, wat een rotsituatie. Ik ben ervaringdeskundige en kan je alvast vertellen: zonder langdurige relatietherapie waarbij je allebei met de billen bloot gaat en je kwetsbaar opstelt, kom je er zeker niet.
En als hij dat niet wil, zit er echt maar 1 ding op: kiezen voor je eigen geluk. Je kinderen komen er wel overheen, echt.
En als hij dat niet wil, zit er echt maar 1 ding op: kiezen voor je eigen geluk. Je kinderen komen er wel overheen, echt.
dinsdag 29 september 2020 om 18:23
Precies.abracadabra schreef: ↑29-09-2020 17:56Geen 1 relatie is altijd vol met aandacht en intimiteit. Dit is natuurlijk gewoon bullshit wat je verkondigt (zelf een vreemsganger?). Als je relatie je niet bevalt dan praat je er over of ga je weg. Als je iemand anders tegen komt maak je het eerst uit. En als je dat niet wil vanwege de kibderen dan zal je dus niet met die ander moeten gaan. Hij struikelde niet per ongeluk met zijn peilemuis in haar hoor... hij heeft t bewust lang gedaan (en de kans dat hij geen sex heeft gehad is er eigenlijk niet... Dan zou ie dat wel zeggen).
Vreemdgaan is altijd een lijn over en er is geen enkel excuus. Eerst even netjes uitmaken en dan kan je doen wat je wilt.
En het is prima om je eigen aandeel in de situatie kritisch te bekijken, maar je hoeft als bedrogene zo’n man ook weer niet de hand boven het hoofd te houden of excuses voor hem te verzinnen. Dat kan hij zelf al goed genoeg, zo te horen.
dinsdag 29 september 2020 om 18:26
Heb je al via via gekeken naar een huurwoning...? Ook de huurwoning'markt' is enorm, zo niet nog erger, oververhit..Vindjedatecht schreef: ↑29-09-2020 11:01Wederom dank je voor je reacties!
-Co-ouderschap kunnen we regelen!
-Ik heb zelf een baan en ben financieel gelukkig onafhankelijk.
- Hij blijft in dit huis. Ik zal de eerste tijd (door de overspannen woningmarkt) gaan huren.
Wellicht later, als de markt eventueel wat afkoelt, alsnog gaan kopen.
dinsdag 29 september 2020 om 18:28
Je kan hem met koffer en al naar haar sturen, kijken of ze het dan nog zo gezellig hebben samen.
Je kan omwille van de kinderen een open relatie aangaan, moet je wel kunnen maar hij neukt tot al een ander.
Je kan ook gewoon de scheiding in gang zetten en geen kostbare tijd meer verliezen, je bent al 20 jaar kwijt, wil je er nog 20 jaar aanplakken?
En hoe oud zijn je kinderen?
Je kan omwille van de kinderen een open relatie aangaan, moet je wel kunnen maar hij neukt tot al een ander.
Je kan ook gewoon de scheiding in gang zetten en geen kostbare tijd meer verliezen, je bent al 20 jaar kwijt, wil je er nog 20 jaar aanplakken?
En hoe oud zijn je kinderen?
dinsdag 29 september 2020 om 18:49
Dankjewel voor je lieve woorden! En de rest natuurlijk ook bedankt, heb veel aan jullie woorden/inzichten die jullie mij bieden.justagirly schreef: ↑29-09-2020 11:41Jeetje wat rot.
Sterkte TO.
Ik denk dat je beter alleen verder kunt gaan met je leven.
dinsdag 29 september 2020 om 18:51
Ikzelf ben nog nooit vreemdgegaan! Mijn tekortkomingen zijn dat ik hem geen aandacht meer gaf. Geen intimiteit. Daarin geef ik mijzelf de schuld. Maar zeker, vreemdgaan is echt een stap te ver! Dat is voor mij ook onoverkomelijk.abracadabra schreef: ↑29-09-2020 17:56Geen 1 relatie is altijd vol met aandacht en intimiteit. Dit is natuurlijk gewoon bullshit wat je verkondigt (zelf een vreemsganger?). Als je relatie je niet bevalt dan praat je er over of ga je weg. Als je iemand anders tegen komt maak je het eerst uit. En als je dat niet wil vanwege de kibderen dan zal je dus niet met die ander moeten gaan. Hij struikelde niet per ongeluk met zijn peilemuis in haar hoor... hij heeft t bewust lang gedaan (en de kans dat hij geen sex heeft gehad is er eigenlijk niet... Dan zou ie dat wel zeggen).
Vreemdgaan is altijd een lijn over en er is geen enkel excuus. Eerst even netjes uitmaken en dan kan je doen wat je wilt.
dinsdag 29 september 2020 om 18:53
Nee, bij hem blijf ik niet! Ik ga sowieso scheiden. Maar ik wil niet weg bij mijn kinderen. Dat doet pijn en maakt dat ik niet weg wil gaan. Maar ik weet natuurlijk ook dat dit waarschijnlijk niet houdbaar gaat zijn.abracadabra schreef: ↑29-09-2020 17:59Waarom zou je hem niet gewoon de deur uitsmijter met zijn koffer dan? Indien ie antwoord wil geven op de vragen kan ie weer langs komen en dan kan je er weer over nadenken? Of maakt het niet uit wat hij doet en blijf je sowieso wel bij hem?
Daarom is het ook zo fijn dat jullie hier reageren. Het maakt dingen in mij los. Stof om over na te denken.
dinsdag 29 september 2020 om 18:54
Niks vaags aan. De kinderen zaten op school en ik was onderweg naar mijn werk. Ben terug gegaan omdat ik mijn laptoptas thuis vergeten was.
dinsdag 29 september 2020 om 18:55
Dankjewel voor je woorden!rosadebree schreef: ↑29-09-2020 18:21Ach lieverd, wat een rotsituatie. Ik ben ervaringdeskundige en kan je alvast vertellen: zonder langdurige relatietherapie waarbij je allebei met de billen bloot gaat en je kwetsbaar opstelt, kom je er zeker niet.
En als hij dat niet wil, zit er echt maar 1 ding op: kiezen voor je eigen geluk. Je kinderen komen er wel overheen, echt.
En inderdaad, dat hij niet met de billen bloot wil, maakt de situatie er nog erger op. Het voelt zo vernederend.
dinsdag 29 september 2020 om 18:57
Absoluut. De markt is momenteel echt niet te doen. Maar ik heb goede hoop omdat ik echt al jaren ingeschreven sta.Timetraveler schreef: ↑29-09-2020 18:26Heb je al via via gekeken naar een huurwoning...? Ook de huurwoning'markt' is enorm, zo niet nog erger, oververhit..
Kopen wil ik nu alleen niet, vanwege de bizarre huizenprijzen.
dinsdag 29 september 2020 om 18:58
Nee, dat wil ik inderdaad niet, er nog 20 jaar aan vastplakken.Sjaantje37 schreef: ↑29-09-2020 18:28Je kan hem met koffer en al naar haar sturen, kijken of ze het dan nog zo gezellig hebben samen.
Je kan omwille van de kinderen een open relatie aangaan, moet je wel kunnen maar hij neukt tot al een ander.
Je kan ook gewoon de scheiding in gang zetten en geen kostbare tijd meer verliezen, je bent al 20 jaar kwijt, wil je er nog 20 jaar aanplakken?
En hoe oud zijn je kinderen?
Maar voor de kinderen maakt het weggaan wel héél moeilijk en verdrietig!
Onze kinderen zijn 7 en 10 jaar.
dinsdag 29 september 2020 om 19:00
Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Blijven voor onze kinderen en er het beste van maken voor onze kinderen. Dus misschien niet verder als man en vrouw, maar gewoon hier samen wonen voor de kinderen, om hun een stabiel gezinsleven te bieden.
Dit vind ik eigenlijk niet eens zo'n slechte optie.
Je zei zelf al dat jullie al jaren niet meer als man en vrouw leven. En dan is de vraag of jullie nog wel voldoende voor elkaar voelen om dat te heroepen, en dat is moeilijk hoor!
Ik zou zeggen, laat hem zijn gang gaan met die andere vrouw en kijk uit naar een leuke man voor jezelf. En dan kunnen jullie zolang voor de kinderen bij elkaar blijven. Op vriendschappelijke basis.
Dit vind ik eigenlijk niet eens zo'n slechte optie.
Je zei zelf al dat jullie al jaren niet meer als man en vrouw leven. En dan is de vraag of jullie nog wel voldoende voor elkaar voelen om dat te heroepen, en dat is moeilijk hoor!
Ik zou zeggen, laat hem zijn gang gaan met die andere vrouw en kijk uit naar een leuke man voor jezelf. En dan kunnen jullie zolang voor de kinderen bij elkaar blijven. Op vriendschappelijke basis.
dinsdag 29 september 2020 om 19:01
Dit is inderdaad eventueel een optie.iones schreef: ↑29-09-2020 19:00Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Blijven voor onze kinderen en er het beste van maken voor onze kinderen. Dus misschien niet verder als man en vrouw, maar gewoon hier samen wonen voor de kinderen, om hun een stabiel gezinsleven te bieden.
Dit vind ik eigenlijk niet eens zo'n slechte optie.
Je zei zelf al dat jullie al jaren niet meer als man en vrouw leven. En dan is de vraag of jullie nog wel voldoende voor elkaar voelen om dat te heroepen, en dat is moeilijk hoor!
Ik zou zeggen, laat hem zijn gang gaan met die andere vrouw en kijk uit naar een leuke man voor jezelf. En dan kunnen jullie zolang voor de kinderen bij elkaar blijven.
Ik moet natuurlijk ook alles een op een rijtje krijgen. Want ook al was het jaren geen goede relatie, man, wat doet dit pijn.
We hebben het in ieder geval goed verkloot samen.
dinsdag 29 september 2020 om 19:07
Ieder heeft z'n aandeel gehad, het zij zo. Jullie blijven de ouders samen van je kind. En ooit waren jullie gek op elkaar. En wellicht houden jullie ook nog van elkaar, zij het niet op de huwelijkse manier.Vindjedatecht schreef: ↑29-09-2020 19:01Dit is inderdaad eventueel een optie.
Ik moet natuurlijk ook alles een op een rijtje krijgen. Want ook al was het jaren geen goede relatie, man, wat doet dit pijn.
We hebben het in ieder geval goed verkloot samen.
Van wat er resteert valt nog best wat te maken. Een goede ouder relatie waarin jullie samen jullie kinderen gelukkig op laten groeien en elkaar de vrijheid geven. Het hoeft niet gecompliceerd te gaan.
dinsdag 29 september 2020 om 19:08
Ik denk dat altijd met zo'n man. Hoe leuk is hij nog op een sneu flatje, minder tijd want Co ouder, ineens voor zichzelf moeten zorgen ipv de comfortabele gezinssituatie nu.Sjaantje37 schreef: ↑29-09-2020 18:28Je kan hem met koffer en al naar haar sturen, kijken of ze het dan nog zo gezellig hebben samen.
