Relaties
alle pijlers
mijn moeder heeft een hekel aan mijn vriend
dinsdag 18 maart 2008 om 14:58
Ik heb een half jaar een relatie en woon op kamers. Al vanaf de eerste keer dat mijn vriend mee naar mijn ouders ging, heeft mijn moeder een hekel aan hem. Ze vind hem lui en irriteert zich aan het feit dat hij weinig werkt en zijn studie niet zo voorspoedig verloopt. Ik ben heel anders als hij opgevoed. Ik werk en studeer veel en dat doet hij dus allemaal niet.
Wanneer hij met mij mee naar mijn ouders gaat, confronteert ze hem met zijn 'fouten' en geeft ze soms steken onder water. Ze zeurt over hem wanneer hij niet in de buurt is en daar voel ik me erg rot over. Verder geeft mijn moeder aan dat mijn vriend tegen haar dominant gedrag vertoont en daar is ze niet van gediend. Ik heb dit zelf nooit gezien dat hij dat bij haar deed.
Ook wanneer ik zonder hem een weekend naar mijn ouders ga, zeurt ze over hem en geeft steken onder water over hem tegen mij.
Het probleem is dat ik nu niet meer weet wat ik moet doen. Ik ben bang dat als ik bij hem blijf het alleen maar erger wordt met mijn moeder. Ik wil hem ook liever niet meer naar huis nemen. Ik had altijd een erg hechte en goede band met mijn moeder en ik ben bang dat dat over gaat als ik bij mijn vriend blijf.
Ik heb er zelfs over gedacht om het uit te maken met mijn vriend zodat ik niet telkens ruzie met mijn moeder heb.
Ik moet er wel even bijzeggen dat mijn vriend een goede jongen is en om mij geeft, ook al heeft hij wat minpuntjes. Maar ja, wie heeft die niet
.
Wanneer hij met mij mee naar mijn ouders gaat, confronteert ze hem met zijn 'fouten' en geeft ze soms steken onder water. Ze zeurt over hem wanneer hij niet in de buurt is en daar voel ik me erg rot over. Verder geeft mijn moeder aan dat mijn vriend tegen haar dominant gedrag vertoont en daar is ze niet van gediend. Ik heb dit zelf nooit gezien dat hij dat bij haar deed.
Ook wanneer ik zonder hem een weekend naar mijn ouders ga, zeurt ze over hem en geeft steken onder water over hem tegen mij.
Het probleem is dat ik nu niet meer weet wat ik moet doen. Ik ben bang dat als ik bij hem blijf het alleen maar erger wordt met mijn moeder. Ik wil hem ook liever niet meer naar huis nemen. Ik had altijd een erg hechte en goede band met mijn moeder en ik ben bang dat dat over gaat als ik bij mijn vriend blijf.
Ik heb er zelfs over gedacht om het uit te maken met mijn vriend zodat ik niet telkens ruzie met mijn moeder heb.
Ik moet er wel even bijzeggen dat mijn vriend een goede jongen is en om mij geeft, ook al heeft hij wat minpuntjes. Maar ja, wie heeft die niet
.
woensdag 19 maart 2008 om 09:10
woensdag 19 maart 2008 om 09:24
Wow, als het zo kan gaan als bij Winterdip! Bij mij ging dat niet zo. Mijn schoonloeder had voortdurend wat op mij aan te merken, ik deed het nooit goed.
Exman heeft echter, en dat is wat Pom aangeeft: nooit gezegd van: tot hier en niet verder: dit is mijn keuze, accepteren of wegwezen.
Uiteindelijk was mijn schoonmoeder niet meer welkom bij ons en ging ex met Muizelien naar haar toe, ook op zijn en haar verjaardag. Ze kwam er bij mij niet meer in.
Echter, omdat ex niet voor mij durfde te kiezen is het uiteindelijk een scheiding geworden.
Ik hoop dat het wordt zoals bij Winterdip. Maar als jij niet pal achter je vriend gaat staan, dan is de kans groot dat het (a) blijft doormodderen met dat gezeik en gesteek onder water en (b) dat jij en je vriend eindigen in een scheiding.
Niets is irritanter dan te 'moeten' kiezen. Niemand dwingt je wellicht letterlijk, maar jij voelt het wel zo. Ook al was ik in de positie van jouw vriend, zeg maar, ik herken wel het dilemma waar Meneer Muis mee zat. Alleen, Meneer Muis deed er niets mee en ik hakte toen de moeilijke knoop door van zelf afstand nemen, waardoor Meneer Muis met Muizelien hun verjaardagen daar vierden......
Exman heeft echter, en dat is wat Pom aangeeft: nooit gezegd van: tot hier en niet verder: dit is mijn keuze, accepteren of wegwezen.
Uiteindelijk was mijn schoonmoeder niet meer welkom bij ons en ging ex met Muizelien naar haar toe, ook op zijn en haar verjaardag. Ze kwam er bij mij niet meer in.
Echter, omdat ex niet voor mij durfde te kiezen is het uiteindelijk een scheiding geworden.
Ik hoop dat het wordt zoals bij Winterdip. Maar als jij niet pal achter je vriend gaat staan, dan is de kans groot dat het (a) blijft doormodderen met dat gezeik en gesteek onder water en (b) dat jij en je vriend eindigen in een scheiding.
Niets is irritanter dan te 'moeten' kiezen. Niemand dwingt je wellicht letterlijk, maar jij voelt het wel zo. Ook al was ik in de positie van jouw vriend, zeg maar, ik herken wel het dilemma waar Meneer Muis mee zat. Alleen, Meneer Muis deed er niets mee en ik hakte toen de moeilijke knoop door van zelf afstand nemen, waardoor Meneer Muis met Muizelien hun verjaardagen daar vierden......
woensdag 19 maart 2008 om 09:26
Wat je er als ouder van vindt of dat je moeite hebt met de keuze van je kind is helemaal niet relevant.
Mijn schoonouders hadden dusdanig veel moeite met mijn huismanschap dat ze hun dochter in een kwaad ogenblik voor de de keuze stelde: 'als hij niet aan het werk gaat is het hij eruit of wij eruit'.
Ze schrokken zich rot toen mijn (toen nog) vriendin haar tas pakte en haar schoenen aantrok. De boel is op dat moment wel even gesust, maar echt goed kwam het niet meer en ondertussen heeft mijn (inmiddels) vrouw al ruim 10 jaar geen contact meer met haar ouders.
Als dat is wat je wil dan moet je vooral je eigen mening en gevoelens over de keuzes van je kinderen blijven ventileren.
groet
Tom
Mijn schoonouders hadden dusdanig veel moeite met mijn huismanschap dat ze hun dochter in een kwaad ogenblik voor de de keuze stelde: 'als hij niet aan het werk gaat is het hij eruit of wij eruit'.
Ze schrokken zich rot toen mijn (toen nog) vriendin haar tas pakte en haar schoenen aantrok. De boel is op dat moment wel even gesust, maar echt goed kwam het niet meer en ondertussen heeft mijn (inmiddels) vrouw al ruim 10 jaar geen contact meer met haar ouders.
Als dat is wat je wil dan moet je vooral je eigen mening en gevoelens over de keuzes van je kinderen blijven ventileren.
groet
Tom
woensdag 19 maart 2008 om 11:57
Dat bedoel ik dus met je kind van je weg laten drijven Tom.
Mijn schoonmoeder en ik boteren ook niet echt. En in het begin had ze altijd commentaar, altijd rotopmerkingen maken, gewoon echt niet leuk. Gelukkig heeft mijn Lief wel de ballen om tegen zijn moeder in te gaan. En aangezien Lief haar lievelingetje is moest ze wel inbinden anders had zij een probleem gehad. En dat was haar eigen schuld geweest.
Mijn schoonmoeder en ik boteren ook niet echt. En in het begin had ze altijd commentaar, altijd rotopmerkingen maken, gewoon echt niet leuk. Gelukkig heeft mijn Lief wel de ballen om tegen zijn moeder in te gaan. En aangezien Lief haar lievelingetje is moest ze wel inbinden anders had zij een probleem gehad. En dat was haar eigen schuld geweest.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
woensdag 19 maart 2008 om 12:01
quote:minny schreef op 19 maart 2008 @ 09:10:
"Ze vind hem lui en irriteert zich aan het feit dat hij weinig werkt en zijn studie niet zo voorspoedig verloopt. Ik ben heel anders als hij opgevoed. Ik werk en studeer veel en dat doet hij dus allemaal niet."
Daar zou ik ook moeite mee hebben.
En? Wat dan nog als jij daar moeite mee hebt? Het is háár leven, niet het jouwe. Het klinkt misschien hard hoor, maar wat heb jij te maken met de beslissing van je kind? En wat is belangrijker? Dat zij een partner heeft waar jij geen moeite mee hebt of dat ze gelukkig is?
Ik zeg niet dat jij het zo ver zult laten komen, maar ik begrijp het gewoon niet. Waarom zou je moeite hebben met iemand die je dochter gelukkig maakt? En ook al maakt hij haar niet gelukkig, dan snap ik wel dat je daar moeite mee hebt, maar dan nog.
Zolang er geen sprake is geweld oid hebben ouders zich niet met de relaties van hun kids te bemoeien.
"Ze vind hem lui en irriteert zich aan het feit dat hij weinig werkt en zijn studie niet zo voorspoedig verloopt. Ik ben heel anders als hij opgevoed. Ik werk en studeer veel en dat doet hij dus allemaal niet."
Daar zou ik ook moeite mee hebben.
En? Wat dan nog als jij daar moeite mee hebt? Het is háár leven, niet het jouwe. Het klinkt misschien hard hoor, maar wat heb jij te maken met de beslissing van je kind? En wat is belangrijker? Dat zij een partner heeft waar jij geen moeite mee hebt of dat ze gelukkig is?
Ik zeg niet dat jij het zo ver zult laten komen, maar ik begrijp het gewoon niet. Waarom zou je moeite hebben met iemand die je dochter gelukkig maakt? En ook al maakt hij haar niet gelukkig, dan snap ik wel dat je daar moeite mee hebt, maar dan nog.
Zolang er geen sprake is geweld oid hebben ouders zich niet met de relaties van hun kids te bemoeien.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
woensdag 19 maart 2008 om 14:18
ik moet ook eerlijk bekennen dat mijn moeder veel moeite heeft met mijn vriend. Mijn vader niet zo (terwijl ik het eigenlijk meer van hem had verwacht, ben immders altijd 'zijn kleine meid' geweest), die is juist altijd wel positief over hem. Ze mag hem wel, hoor! En ze zal tegen hem niets laten blijken en doet ook niet raar tegen hem ofzo. Maar tegen mij klaagt ze nog wel eens.
Nu ben ik vrij 'beschermd' opgevoed en kom ik thuis met een ex-crimineel en ex-drugsverslaafde. Dus ik kan me het gevoel van mijn moeder echt wel voorstellen. Maar ze ziet wel dat wij gelukkig zijn samen, en dat ik heus niet in 7 sloten tegelijk loop.
Gelukkig is dat voor mijn moeder het belangrijkste, dus vind ik het niet erg om hem af en toe te moeten verdedigen...
Nu ben ik vrij 'beschermd' opgevoed en kom ik thuis met een ex-crimineel en ex-drugsverslaafde. Dus ik kan me het gevoel van mijn moeder echt wel voorstellen. Maar ze ziet wel dat wij gelukkig zijn samen, en dat ik heus niet in 7 sloten tegelijk loop.
Gelukkig is dat voor mijn moeder het belangrijkste, dus vind ik het niet erg om hem af en toe te moeten verdedigen...
"Please God, if you can't make me thin, make my friends fat!"
woensdag 19 maart 2008 om 19:52
Ik wil jullie allemaal bedanken voor de reacties op mijn berichtje. Ik ga eens goed nadenken over al jullie meningen. Ik heb hetzelfde als netje 67. Ik had ook verwacht dat mijn vader meer met zijn mening naar voren zou komen als mijn moeder.
Ik zal in ieder geval nog eens goed met mijn moeder en mijn vriend over de hele situatie praten en dan hoop ik dat het langzaamaan beter gaat.
Mijn vriend is in ieder geval hard aan de slag gegaan met zijn studie en nu nog wat regelmatiger werken en dat hoop ik dat hij zich op die manier genoeg bewijst in mijn moeders ogen.
Jullie hebben gelijk dat het mijn leven is en dat ik voor mijn eigen leven en mening op moet komen. Dat ga ik nu zeker doen.!
Ik zal in ieder geval nog eens goed met mijn moeder en mijn vriend over de hele situatie praten en dan hoop ik dat het langzaamaan beter gaat.
Mijn vriend is in ieder geval hard aan de slag gegaan met zijn studie en nu nog wat regelmatiger werken en dat hoop ik dat hij zich op die manier genoeg bewijst in mijn moeders ogen.
Jullie hebben gelijk dat het mijn leven is en dat ik voor mijn eigen leven en mening op moet komen. Dat ga ik nu zeker doen.!
