Relaties
alle pijlers
Mijn vriend heeft me gecontroleerd...
dinsdag 21 augustus 2007 om 16:04
Een half jaar geleden had ik een beetje opspelende gevoelens over mijn ex-vriend. Iets waarmee ik niets wilde doen, ik dacht er over na en mailde wat heen en weer met mijn vriendin hierover. Samen er wat over gebrainstormd en vervolgens niets mee gedaan. Mijn vriend had echter mijn mail gelezen, op een of andere manier had hij mijn password en confronteerde me met de mailtjes en maakte er een enorm groot drama van. Ik voelde me enorm schuldig en probeerde hem uit te leggen dat het wat gedachtenspinsels waren geweest die voortkwamen uit het feit dat onze relatie even iets minder leuk was. Sindsdien heeft hij me vaker gecontroleerd en rare dingen met mijn mail-adressrn en wachtwoorden uitgehaald. Na een behoorlijke crisis hierover heeft hij dit toegegeven, dat hij enorm jaloers is en dat hij begreep dat dit veel over hemzelf zei. Tijdens dat gedoe raakte ik enorm in de stress, voelde me controleerd, durfde geen mailtjes meer met vriendinnen of vrienden uit te wisselen en voelde me enorm beklemd, lichamelijk en geestelijk voelde het een beetje alsof ik gestalkt werd, terwijl ik totaal geen 'buitenrelationele' dingen deed. Hij las gewoon alles van me. Hij is ICT-er en kan héél veel acherhalen.
Een tijd na ons gesprek bleef het rustig en ik voelde me niet meer zo bedreigd. Totdat het weer van voor af aan begon. Hij had een mannennaam gehoord van een opleiding die ik doe en hij was in mijn telefoon gaan kijken en heeft nummers 'nagebeld'. Hij heeft ook een vriendin van mij lastiggevallen om te achterhalen wie die man was. Verder heeft hij uit mijn agenda een telefoonnummer gescheurd waar geen naam bij stond.
Even los van alles wat ik met deze relatie aanmoet, na talloze gesprekken belooft hij natuurlijk weer dat hij het niet meer doet. Diep in mijn hart weet ik dat dit helemaal niet klopt, anderen vinden het ook te bizar voor woorden. Het is erg lastig als je van iemand houdt het het enorm fijn hebt en iemand is tot deze dingen in staat. Hij verteld me steeds weer dat hij me volledig vertrouwt, dat hij spijt heeft van de controles en dat hij beseft dat het zijn eigen jaloezie is enzovoorts. Toch houdt ik mijn telefoon liever dicht bij me en zorg dat hij geen wachtwoorden meer kan achterhalen.
Ik heb het er op het moment erg moeilijk mee en schaam me er best voor dat ik dit zo heb laten gebeuren. Zijn er meer ervaringen wat dit betreft en wat hebben jullie uiteindelijk gedaan?
Een tijd na ons gesprek bleef het rustig en ik voelde me niet meer zo bedreigd. Totdat het weer van voor af aan begon. Hij had een mannennaam gehoord van een opleiding die ik doe en hij was in mijn telefoon gaan kijken en heeft nummers 'nagebeld'. Hij heeft ook een vriendin van mij lastiggevallen om te achterhalen wie die man was. Verder heeft hij uit mijn agenda een telefoonnummer gescheurd waar geen naam bij stond.
Even los van alles wat ik met deze relatie aanmoet, na talloze gesprekken belooft hij natuurlijk weer dat hij het niet meer doet. Diep in mijn hart weet ik dat dit helemaal niet klopt, anderen vinden het ook te bizar voor woorden. Het is erg lastig als je van iemand houdt het het enorm fijn hebt en iemand is tot deze dingen in staat. Hij verteld me steeds weer dat hij me volledig vertrouwt, dat hij spijt heeft van de controles en dat hij beseft dat het zijn eigen jaloezie is enzovoorts. Toch houdt ik mijn telefoon liever dicht bij me en zorg dat hij geen wachtwoorden meer kan achterhalen.
Ik heb het er op het moment erg moeilijk mee en schaam me er best voor dat ik dit zo heb laten gebeuren. Zijn er meer ervaringen wat dit betreft en wat hebben jullie uiteindelijk gedaan?
dinsdag 21 augustus 2007 om 16:11
Mijn vriend heeft mij nog nooit gecontroleerd, voor zover ik weet tenminste...
Hij was in het begin van onze relatie wel jaloers. Dit is met de loop der jaren minder geworden. Ik kan in je bericht niet achterhalen hoe lang jij en je vriend al samen zijn, maar normaal gedrag vind ik het niet.
Ik heb er dus geen ervaringen mee, maar wil je wel even meegeven dat je je eigen grenzen moet bewaken, want hij dondert er zo overheen.
Hij was in het begin van onze relatie wel jaloers. Dit is met de loop der jaren minder geworden. Ik kan in je bericht niet achterhalen hoe lang jij en je vriend al samen zijn, maar normaal gedrag vind ik het niet.
Ik heb er dus geen ervaringen mee, maar wil je wel even meegeven dat je je eigen grenzen moet bewaken, want hij dondert er zo overheen.
dinsdag 21 augustus 2007 om 16:12
Hallo
Wat duidelijk is dat is dat jouw vriend zich onzeker voelt en bang is om jou te verliezen , dat uit hij door zijn ``controlerend gedrag`` en net dat gedrag wekt bij jou iritaties op waardoor hij jou misschien echt zou kunnen verliezen en dat moet je hem misschien duidelijk maken.
Misschien moet je ook eens kijken wat jouw aandeel zou kunnen zijn dat hem zo onzeker maakt?
Je kan hem bevoorbeeld vragen wat jij zou kunnen doen waardoor hij minder de behoefte zou hebben om jou te controleren.
Het is altijd belangrijk in relaties om open en zonder werwijten met elkaar te praten op zo een manier dat het voor beiden duidelijk is dat jullie samen naar een oplossing zoeken.
Wat duidelijk is dat is dat jouw vriend zich onzeker voelt en bang is om jou te verliezen , dat uit hij door zijn ``controlerend gedrag`` en net dat gedrag wekt bij jou iritaties op waardoor hij jou misschien echt zou kunnen verliezen en dat moet je hem misschien duidelijk maken.
Misschien moet je ook eens kijken wat jouw aandeel zou kunnen zijn dat hem zo onzeker maakt?
Je kan hem bevoorbeeld vragen wat jij zou kunnen doen waardoor hij minder de behoefte zou hebben om jou te controleren.
Het is altijd belangrijk in relaties om open en zonder werwijten met elkaar te praten op zo een manier dat het voor beiden duidelijk is dat jullie samen naar een oplossing zoeken.
anoniem_53963 wijzigde dit bericht op 21-08-2007 16:13
Reden: woord vergeten
Reden: woord vergeten
% gewijzigd
dinsdag 21 augustus 2007 om 16:14
Ja,
bij mijn ex ging het van kwaad tot erger. begon het met vragen of ie mail mocht lezen ( wat in eerste instantie mocht, want ik had niks te verbergen maar aangezien elk mailtje van een man tot ruzie leidde niet meer) tot dagelijkse kruisverhoren wat ik alemaal gedaan had en met wie.
Ik kreeg het stikbenauwd van die relatie, ik was constant mezelf aan het verdedigen. op een gegeven moment werd ik verliefd op een studiegenoot en heb ik mr jaloers en controle van de ene op de andere dag gedumpt.
jouw vriend ziet wel in dat het probleem bij hem ligt en dat zijn jaloezie voortkomt uit zijn onzekerheid. Wat doet hij er aan om minder onzeker te worden? wat heeft hij van jou nodig om voldoende bevestiging te krijgen en is dat haalbaar? je schamen dat je dit hebt laten gebeuren levert je weinig op en op dit moment is de situatie nog niet zo dat je zo tabak hebt van dat benauwende dat je alleen maar gillend wilt weglopen. Als er iets verandert gaat dat punt wel komen. Denk dat je nog ens het gesprek met je vriend aanmoet, waarbij je hem vraagt hoe hij denkt van die nzekerheid af te komen omdat jij nog langer weigert jezelf te moeten verdedigen. Stiekem doe en dingen verbergen werkt trouwens alleen maar averechts, alle leugens komen een keer uit en wakkeren achterdocht alleen maar aan, want als het niks te betekenen had zou je er niet over hebben gelogen. Dus niet je telefoon verbergen en laat m maar lkker je msngeschiedenis terughalen, maar schop wel een gigantische ruzie elke keer als hij je meent te moeten confronteren.
bij mijn ex ging het van kwaad tot erger. begon het met vragen of ie mail mocht lezen ( wat in eerste instantie mocht, want ik had niks te verbergen maar aangezien elk mailtje van een man tot ruzie leidde niet meer) tot dagelijkse kruisverhoren wat ik alemaal gedaan had en met wie.
Ik kreeg het stikbenauwd van die relatie, ik was constant mezelf aan het verdedigen. op een gegeven moment werd ik verliefd op een studiegenoot en heb ik mr jaloers en controle van de ene op de andere dag gedumpt.
jouw vriend ziet wel in dat het probleem bij hem ligt en dat zijn jaloezie voortkomt uit zijn onzekerheid. Wat doet hij er aan om minder onzeker te worden? wat heeft hij van jou nodig om voldoende bevestiging te krijgen en is dat haalbaar? je schamen dat je dit hebt laten gebeuren levert je weinig op en op dit moment is de situatie nog niet zo dat je zo tabak hebt van dat benauwende dat je alleen maar gillend wilt weglopen. Als er iets verandert gaat dat punt wel komen. Denk dat je nog ens het gesprek met je vriend aanmoet, waarbij je hem vraagt hoe hij denkt van die nzekerheid af te komen omdat jij nog langer weigert jezelf te moeten verdedigen. Stiekem doe en dingen verbergen werkt trouwens alleen maar averechts, alle leugens komen een keer uit en wakkeren achterdocht alleen maar aan, want als het niks te betekenen had zou je er niet over hebben gelogen. Dus niet je telefoon verbergen en laat m maar lkker je msngeschiedenis terughalen, maar schop wel een gigantische ruzie elke keer als hij je meent te moeten confronteren.
dinsdag 21 augustus 2007 om 16:15
Ben het eens met Rianne.
Als je dit 'toelaat' zal hij steeds verder gaan.
Zelf heb ik hier (gelukkig) geen ervaring mee. Mijn vriend en ik wonen ook niet samen en dus is het moeilijk te controleren.
In mijn vorige relatie heb ik wel eens de fout begaan om in zijn mail te kijken en ook in zijn telefoon. De dingen die ik tegen kwam, waren juist de dingen die ik niet tegen wilde komen.
Ik heb hiervan dus goed geleerd.
Aangezien je er al een paar keer met hem over gepraat hebt en dat dus niet helpt, moet je andere maatregelen gaan nemen.
Iets waarvan hij schrikt en beseft waar hij mee bezig is.
Als je dit 'toelaat' zal hij steeds verder gaan.
Zelf heb ik hier (gelukkig) geen ervaring mee. Mijn vriend en ik wonen ook niet samen en dus is het moeilijk te controleren.
In mijn vorige relatie heb ik wel eens de fout begaan om in zijn mail te kijken en ook in zijn telefoon. De dingen die ik tegen kwam, waren juist de dingen die ik niet tegen wilde komen.
Ik heb hiervan dus goed geleerd.
Aangezien je er al een paar keer met hem over gepraat hebt en dat dus niet helpt, moet je andere maatregelen gaan nemen.
Iets waarvan hij schrikt en beseft waar hij mee bezig is.
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 21 augustus 2007 om 16:15
dinsdag 21 augustus 2007 om 16:19
quote:whitewing schreef op 21 augustus 2007 @ 16:12:
Hallo
Wat duidelijk is dat is dat jouw vriend zich onzeker voelt en bang is om jou te verliezen , dat uit hij door zijn ``controlerend gedrag`` en net dat gedrag wekt bij jou iritaties op waardoor hij jou misschien echt zou kunnen verliezen en dat moet je hem misschien duidelijk maken.
Misschien moet je ook eens kijken wat jouw aandeel zou kunnen zijn dat hem zo onzeker maakt?
Je kan hem bevoorbeeld vragen wat jij zou kunnen doen waardoor hij minder de behoefte zou hebben om jou te controleren.
Het is altijd belangrijk in relaties om open en zonder werwijten met elkaar te praten op zo een manier dat het voor beiden duidelijk is dat jullie samen naar een oplossing zoeken.Dat hij onzeker is, daar zijn we samen wel uit. Het gekke is dat de relatie altijd enorm open is geweest, we gaan al drie jaar met elkaar en kennen elkaar door en door. Alleen wat betreft mijn eerdere gevoelens heb ik dit niet met hem gedeeld omdat het voor mij een gedachtenspinsel was. Hier hebben we uitvoerig over gepraat en in onze gesprekken komen we er altijd uit. Hij gaf aan dat hij onzeker wordt zodra ik niet in de buurt ben, als ik even de telefoon niet opneem enzovoorts. Het is van een redelijk normale jaloezie uitgelopen tot vrij extreem bezitterig gedrag terwijl ik hem daartoe geen aanleiding meer heb gegeven. Hij weet in wezen altijd wat ik aan het doen ben en met wie. Dit dwingt hij ook wel af namelijk en ik heb hem uitgelegd dat deze gevoelens mij erg benauwen. Momenteel zitten we door deze gesprekken enzo weer in een rustig vaarwater. Ik vind het alleen best moeilijk om dingen te vergeven en ook dat weet hij. Hij zegt geduld met me te hebben. Als ik er aan terug denk, dan voelt het gewoon niet lekker. Misschien een beetje een zinloos topic, maar ik zit er best mee. Misschien is dit wel puur gewoon even spuien, even behoefte aan jullie meningen, want ik heb namelijk het gevoel dat er bij mij een grens is overschreden waar ik allang een halt had moeten toeroepen.
Hallo
Wat duidelijk is dat is dat jouw vriend zich onzeker voelt en bang is om jou te verliezen , dat uit hij door zijn ``controlerend gedrag`` en net dat gedrag wekt bij jou iritaties op waardoor hij jou misschien echt zou kunnen verliezen en dat moet je hem misschien duidelijk maken.
Misschien moet je ook eens kijken wat jouw aandeel zou kunnen zijn dat hem zo onzeker maakt?
Je kan hem bevoorbeeld vragen wat jij zou kunnen doen waardoor hij minder de behoefte zou hebben om jou te controleren.
Het is altijd belangrijk in relaties om open en zonder werwijten met elkaar te praten op zo een manier dat het voor beiden duidelijk is dat jullie samen naar een oplossing zoeken.Dat hij onzeker is, daar zijn we samen wel uit. Het gekke is dat de relatie altijd enorm open is geweest, we gaan al drie jaar met elkaar en kennen elkaar door en door. Alleen wat betreft mijn eerdere gevoelens heb ik dit niet met hem gedeeld omdat het voor mij een gedachtenspinsel was. Hier hebben we uitvoerig over gepraat en in onze gesprekken komen we er altijd uit. Hij gaf aan dat hij onzeker wordt zodra ik niet in de buurt ben, als ik even de telefoon niet opneem enzovoorts. Het is van een redelijk normale jaloezie uitgelopen tot vrij extreem bezitterig gedrag terwijl ik hem daartoe geen aanleiding meer heb gegeven. Hij weet in wezen altijd wat ik aan het doen ben en met wie. Dit dwingt hij ook wel af namelijk en ik heb hem uitgelegd dat deze gevoelens mij erg benauwen. Momenteel zitten we door deze gesprekken enzo weer in een rustig vaarwater. Ik vind het alleen best moeilijk om dingen te vergeven en ook dat weet hij. Hij zegt geduld met me te hebben. Als ik er aan terug denk, dan voelt het gewoon niet lekker. Misschien een beetje een zinloos topic, maar ik zit er best mee. Misschien is dit wel puur gewoon even spuien, even behoefte aan jullie meningen, want ik heb namelijk het gevoel dat er bij mij een grens is overschreden waar ik allang een halt had moeten toeroepen.
dinsdag 21 augustus 2007 om 16:32
De enige die jouw grens kan bepalen ben jij zelf.
Ik heb dat ook moeten leren, en het heeft bij mij ook best lang geduurt voordat ik mezelf weer terughad nadat die relatie met mr Jaloers eindigde.
Trouwens wel grappig dat hij zegt geduld met jou te hebben. Hij mag zijn handjes dichtknijpen dat jij nog zoveel geduld met hem hebt. misschien helpt het om te stopppen met verantwoording af te leggen en alleen maar zeggen dat je weggaat en hoe laat je terugbent. Dus geen verklaring meer van waar en met wie en gewoon op elke vraag die volgt antwoorden "als je me niet vertrouwt is dat jouw probleem".
Ik heb dat ook moeten leren, en het heeft bij mij ook best lang geduurt voordat ik mezelf weer terughad nadat die relatie met mr Jaloers eindigde.
Trouwens wel grappig dat hij zegt geduld met jou te hebben. Hij mag zijn handjes dichtknijpen dat jij nog zoveel geduld met hem hebt. misschien helpt het om te stopppen met verantwoording af te leggen en alleen maar zeggen dat je weggaat en hoe laat je terugbent. Dus geen verklaring meer van waar en met wie en gewoon op elke vraag die volgt antwoorden "als je me niet vertrouwt is dat jouw probleem".
dinsdag 21 augustus 2007 om 16:40
Iets vergeven kan volgens mij alleen oprecht wanneer je het idee hebt dat het niet nog een keer gaat gebeuren. Doordat je erover gepraat hebt, je beiden het gevoel hebt gehoord te zijn en dat er daardoor dingen veranderen/veranderd zijn. Of wanneer je je erbij neerlegt dat die ander niet gaat veranderen en je besluit daarmee te kunnen leven.
Dit is allebei in feite niet gebeurd. Je kan er niet mee leven en veel belangrijker, hij blijft het doen. Dus wanneer je zegt dat hij geduld met je heeft gaan mijn haren rechtovereind staan. Wat nou geduld? Hij verkloot jouw vertrouwen telkens. Hij moet geen geduld hebben met jou, hij moet zichzelf eens een schop onder zijn kont geven en tegen zichzelf zeggen dat zijn gedrag niet werkt en onacceptabel is.
Wat jij en je vriendin besproken hebben is doodnormaal, iedereen heeft weleens twijfels, veel mensen fantaseren wel 's, juist fijn als je dat met iemand kunt delen die je niet veroordeelt en die weet dat dit nog niet betekent dat je er uberhaupt wat mee wil doen. Daar heb je goede vrienden voor. Het was vast niet leuk voor hem om dat te lezen maar hij had er dan ook niks te zoeken. Dus schaam je nergens voor, niet dat jij hem een reden tot wantrouwen hebt gegeven (dat heeft hij in feite zelf gedaan) en niet dat je het zover hebt laten komen. Ik kan me voorstellen dat je compleet overrompeld was dat hij erin heeft zitten wroeten en dat je je niet lekker voelde over de dingen die niet voor zijn ogen bestemd waren. Dan ben je veel eerder geneigd tegemoetkomend te zijn waar je in feite op je strepen zou moeten staan.
Feit is wel dat je dit op een gegeven moment niet meer gaat trekken (groot gelijk heb je :p) en dat hij dat echt moet leren begrijpen. Niet rationeel begrip maar daadwerkelijk dat hij snapt hoe benauwend het is. En dat hij je zo wegjaagt. Niet zal wegjagen, hij jaagt je heel langzaam maar zeker nu al weg.
Ik zou als ik jou was nu je je nog niet compleet dood aan hem ergert, hem goed duidelijk maken dat het klaar is. Dat je van hem houdt, hem best de kans en de tijd wil geven er wat aan te doen maar dat je het niet langer pikt. En dat als hij hier niets mee doet het onvermijdelijk maar 1 kant op kan en dat is dat jij op een punt zal komen dat je voor jezelf zal moeten kiezen, of je dat nou leuk vindt of niet.
Heel veel succes ermee, ik hoop dat hij de moed zal vinden datgene in hemzelf aan te gaan wat dit gedrag veroorzaakt.
Knuf.
Dit is allebei in feite niet gebeurd. Je kan er niet mee leven en veel belangrijker, hij blijft het doen. Dus wanneer je zegt dat hij geduld met je heeft gaan mijn haren rechtovereind staan. Wat nou geduld? Hij verkloot jouw vertrouwen telkens. Hij moet geen geduld hebben met jou, hij moet zichzelf eens een schop onder zijn kont geven en tegen zichzelf zeggen dat zijn gedrag niet werkt en onacceptabel is.
Wat jij en je vriendin besproken hebben is doodnormaal, iedereen heeft weleens twijfels, veel mensen fantaseren wel 's, juist fijn als je dat met iemand kunt delen die je niet veroordeelt en die weet dat dit nog niet betekent dat je er uberhaupt wat mee wil doen. Daar heb je goede vrienden voor. Het was vast niet leuk voor hem om dat te lezen maar hij had er dan ook niks te zoeken. Dus schaam je nergens voor, niet dat jij hem een reden tot wantrouwen hebt gegeven (dat heeft hij in feite zelf gedaan) en niet dat je het zover hebt laten komen. Ik kan me voorstellen dat je compleet overrompeld was dat hij erin heeft zitten wroeten en dat je je niet lekker voelde over de dingen die niet voor zijn ogen bestemd waren. Dan ben je veel eerder geneigd tegemoetkomend te zijn waar je in feite op je strepen zou moeten staan.
Feit is wel dat je dit op een gegeven moment niet meer gaat trekken (groot gelijk heb je :p) en dat hij dat echt moet leren begrijpen. Niet rationeel begrip maar daadwerkelijk dat hij snapt hoe benauwend het is. En dat hij je zo wegjaagt. Niet zal wegjagen, hij jaagt je heel langzaam maar zeker nu al weg.
Ik zou als ik jou was nu je je nog niet compleet dood aan hem ergert, hem goed duidelijk maken dat het klaar is. Dat je van hem houdt, hem best de kans en de tijd wil geven er wat aan te doen maar dat je het niet langer pikt. En dat als hij hier niets mee doet het onvermijdelijk maar 1 kant op kan en dat is dat jij op een punt zal komen dat je voor jezelf zal moeten kiezen, of je dat nou leuk vindt of niet.
Heel veel succes ermee, ik hoop dat hij de moed zal vinden datgene in hemzelf aan te gaan wat dit gedrag veroorzaakt.
Knuf.
dinsdag 21 augustus 2007 om 16:45
quote:Melanthe schreef op 21 augustus 2007 @ 16:35:
Even een vraagje tussendoor: weet je vriend wie je bent op dit forum of weet hij überhaupt dat je op een forum post? Zoja, ben je dan niet 'bang' dat hij je ook hier weet te vinden, en daar ook stennis over gaat schoppen?Dat weet hij niet en hij komt ook niet meer aan mijn computer. We wonen niet samen en ik heb hem ook gevraagd mijn sleutel voorlopig terug te geven totdat ik zelf aangeef wanneer ik het vertrouwen er weer in heb. En ja, terwijl ik dit bericht typ, denk ik er wel aan. Ik ben de afgelopen tijd behoorlijk para geweest over mijn vrijheid, ook via de computer. Maar ik vind het nu eenmaal leuk om op het Viva-forum te kijken en te reageren, het is MIJN computer en ik heb hem duidelijk verteld dat hij met zijn 'poten van mijn privespullen moet afblijven'. Ik leg inderdaad geen verantwoording meer af, en dat geeft de laatste tijd een hoop rust. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik hem niet belazer en dat als hij iets vind wat hem niet bevalt, dat hij maar moet zien wat hij er mee doet. Ik voel me ook niet schuldig, omdat ik gewoon open ben en geen dingen stiekem doe. Het probleem voor mij zit hem er meer in dat ik nog steeds boos kan zijn om wat hij heeft gedaan (want hij is écht ver gegaan) en dat dit een enorme deuk in het vertrouwen heeft gegeven. Best een afknapper eigenlijk. Bedankt in ieder geval voor jullie reacties, wat ik met deze relatie ga doen, dat is voor mij nog even veel met hem praten en uitzoeken wat mijn gevoel me zegt. Mijn gevoel liegt namelijk nooit. Het is alleen soms best moeilijk om hiermee om te gaan, aan de ene kant ben ik zo boos en aan de andere kant wil ik hem zo graag vertrouwen en hou ik van hem. Ik heb ellenlang geduld met hem en begrip voor zijn gevoelens, ik moet alleen nog even naar mijn eigen gevoel gaan leren luisteren denk.
Even een vraagje tussendoor: weet je vriend wie je bent op dit forum of weet hij überhaupt dat je op een forum post? Zoja, ben je dan niet 'bang' dat hij je ook hier weet te vinden, en daar ook stennis over gaat schoppen?Dat weet hij niet en hij komt ook niet meer aan mijn computer. We wonen niet samen en ik heb hem ook gevraagd mijn sleutel voorlopig terug te geven totdat ik zelf aangeef wanneer ik het vertrouwen er weer in heb. En ja, terwijl ik dit bericht typ, denk ik er wel aan. Ik ben de afgelopen tijd behoorlijk para geweest over mijn vrijheid, ook via de computer. Maar ik vind het nu eenmaal leuk om op het Viva-forum te kijken en te reageren, het is MIJN computer en ik heb hem duidelijk verteld dat hij met zijn 'poten van mijn privespullen moet afblijven'. Ik leg inderdaad geen verantwoording meer af, en dat geeft de laatste tijd een hoop rust. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik hem niet belazer en dat als hij iets vind wat hem niet bevalt, dat hij maar moet zien wat hij er mee doet. Ik voel me ook niet schuldig, omdat ik gewoon open ben en geen dingen stiekem doe. Het probleem voor mij zit hem er meer in dat ik nog steeds boos kan zijn om wat hij heeft gedaan (want hij is écht ver gegaan) en dat dit een enorme deuk in het vertrouwen heeft gegeven. Best een afknapper eigenlijk. Bedankt in ieder geval voor jullie reacties, wat ik met deze relatie ga doen, dat is voor mij nog even veel met hem praten en uitzoeken wat mijn gevoel me zegt. Mijn gevoel liegt namelijk nooit. Het is alleen soms best moeilijk om hiermee om te gaan, aan de ene kant ben ik zo boos en aan de andere kant wil ik hem zo graag vertrouwen en hou ik van hem. Ik heb ellenlang geduld met hem en begrip voor zijn gevoelens, ik moet alleen nog even naar mijn eigen gevoel gaan leren luisteren denk.
dinsdag 21 augustus 2007 om 16:53
Jouw vriend was eerst gezond jaloers en nadat hij jouw emailverkeer met je vriendin had gelezen werd hij ziekelijk jaloers en controlerend.
Je geeft aan dat jullie relatie even iets minder leuk was en je daardoor opspelende gevoelens kreeg voor je ex. Waarschijnlijk voelde je vriend dit aan, er gingen bij hem alarmbellen rinkelen (zoals hier zo vaak gezegd wordt) en hij voelde de behoefte om je emailaccount na te gaan. Als hij dan leest over je gevoelens voor je ex komt dit natuurlijk heel hard aan! Ik weet niet wat je allemaal in je emails geschreven hebt, misschien ook wel over je twijfels of over klaagzangen over je vriend. Maar als hij dit zo zwart op wit ziet staan kan ik me voorstellen dat hij zich doodgeschrokken is en wantrouwend wordt! Controleren kan dan een soort verslaving worden.
Maar goed, jullie hebben dit uitgesproken en zijn weer in rustig vaarwater gekomen. Betekent dit dat hij je niet meer controleert?
Als dat zo is dan is het aan jou om hem te vergeven voor zijn gedrag. Plaats je eens in zijn situatie en bedenk hoe jij je gevoeld moet hebben als jij zou lezen over zijn gevoelens voor een ex en zijn onvrede met jullie relatie.
Ik wil niet goedpraten dat je dan het recht hebt om iedere stap van je partner te controleren, absoluut niet. Kan me goed voorstellen dat dit heel benauwend moet zijn. Maar als je het probeert te begrijpen komt je al een heel eind en misschien kun je hem na een tijdje vergeven.
Je geeft aan dat jullie relatie even iets minder leuk was en je daardoor opspelende gevoelens kreeg voor je ex. Waarschijnlijk voelde je vriend dit aan, er gingen bij hem alarmbellen rinkelen (zoals hier zo vaak gezegd wordt) en hij voelde de behoefte om je emailaccount na te gaan. Als hij dan leest over je gevoelens voor je ex komt dit natuurlijk heel hard aan! Ik weet niet wat je allemaal in je emails geschreven hebt, misschien ook wel over je twijfels of over klaagzangen over je vriend. Maar als hij dit zo zwart op wit ziet staan kan ik me voorstellen dat hij zich doodgeschrokken is en wantrouwend wordt! Controleren kan dan een soort verslaving worden.
Maar goed, jullie hebben dit uitgesproken en zijn weer in rustig vaarwater gekomen. Betekent dit dat hij je niet meer controleert?
Als dat zo is dan is het aan jou om hem te vergeven voor zijn gedrag. Plaats je eens in zijn situatie en bedenk hoe jij je gevoeld moet hebben als jij zou lezen over zijn gevoelens voor een ex en zijn onvrede met jullie relatie.
Ik wil niet goedpraten dat je dan het recht hebt om iedere stap van je partner te controleren, absoluut niet. Kan me goed voorstellen dat dit heel benauwend moet zijn. Maar als je het probeert te begrijpen komt je al een heel eind en misschien kun je hem na een tijdje vergeven.
dinsdag 21 augustus 2007 om 16:54
quote:Melanthe schreef op 21 augustus 2007 @ 16:35:
Even een vraagje tussendoor: weet je vriend wie je bent op dit forum of weet hij überhaupt dat je op een forum post? Zoja, ben je dan niet 'bang' dat hij je ook hier weet te vinden, en daar ook stennis over gaat schoppen?
Die kans zit er wel in, maar laat je er niet door weerhouden en laat het er dan maar op aan komen zou ik zeggen, je weerhoud het toch niet.
In een vorige relatie ben ik op gegeven moment mijn gedrag aan gaan passen op zijn gedrag (ander verhaal als wat jij (TO) hebt, maar met dezelfde werking als over grenzen gaan en op je tellen gaan letten) dat zal ongetwijfelt het begin van het einde gaan worden.
Probeer in iedergeval jou gedrag te behouden zoals die is.
Persoonlijk zou ik hier niet mee om kunnen gaan.
Mijn vriend moet één keer mijn wachtwoord hebben verkregen 'op een of andere manier' en mijn emails lezen....ook al valt er bij mij niets zinnigs over wat hem aangaat te lezen, hij hoort dit gewoon niet te doen!
Dan zal ik per direct (we hebben allebei een laptop) mijn laptop overal waar ik ben meenemen of een kluis aanschaffen om het in te doen en nieuwe emailadressen aanmaken voor mijn vriendinnen.
Als je al niet prive met vriendinnen kan hebben...
Om vervolgens aan zijn verstand te peuteren één keer nooit weer!
Ik snap in geval van TO de deuk van je vriend die hij heeft verkregen door je gevoelens over je ex te lezen, echter is hij zelf zo dom geweest om te gaan neuzen in jou spullen.
Jammer dat hij op deze manier niet leert dat altijd alles willen weten niet altijd goed voor je is, vooral wanneer dit dingen zijn waar hij in zijn geval helemaal niets mee kan en wat eigenlijk in zekere zin niet relevant is omdat jij hier niets mee doet en mee wil.
Ik hoop voor je dat je het juiste antwoord voor jezelf vind wat je hier mee wil en kan.
Sterkte en succes.
Even een vraagje tussendoor: weet je vriend wie je bent op dit forum of weet hij überhaupt dat je op een forum post? Zoja, ben je dan niet 'bang' dat hij je ook hier weet te vinden, en daar ook stennis over gaat schoppen?
Die kans zit er wel in, maar laat je er niet door weerhouden en laat het er dan maar op aan komen zou ik zeggen, je weerhoud het toch niet.
In een vorige relatie ben ik op gegeven moment mijn gedrag aan gaan passen op zijn gedrag (ander verhaal als wat jij (TO) hebt, maar met dezelfde werking als over grenzen gaan en op je tellen gaan letten) dat zal ongetwijfelt het begin van het einde gaan worden.
Probeer in iedergeval jou gedrag te behouden zoals die is.
Persoonlijk zou ik hier niet mee om kunnen gaan.
Mijn vriend moet één keer mijn wachtwoord hebben verkregen 'op een of andere manier' en mijn emails lezen....ook al valt er bij mij niets zinnigs over wat hem aangaat te lezen, hij hoort dit gewoon niet te doen!
Dan zal ik per direct (we hebben allebei een laptop) mijn laptop overal waar ik ben meenemen of een kluis aanschaffen om het in te doen en nieuwe emailadressen aanmaken voor mijn vriendinnen.
Als je al niet prive met vriendinnen kan hebben...
Om vervolgens aan zijn verstand te peuteren één keer nooit weer!
Ik snap in geval van TO de deuk van je vriend die hij heeft verkregen door je gevoelens over je ex te lezen, echter is hij zelf zo dom geweest om te gaan neuzen in jou spullen.
Jammer dat hij op deze manier niet leert dat altijd alles willen weten niet altijd goed voor je is, vooral wanneer dit dingen zijn waar hij in zijn geval helemaal niets mee kan en wat eigenlijk in zekere zin niet relevant is omdat jij hier niets mee doet en mee wil.
Ik hoop voor je dat je het juiste antwoord voor jezelf vind wat je hier mee wil en kan.
Sterkte en succes.
dinsdag 21 augustus 2007 om 16:54
Hij is ICT-er. Ken je nog meer mensen die ook veel van computers afweten? Leg uit dat iemand je mail heeft gekraakt en vraag hoe je dat kan voorkomen. Misschien kun je ook je wachtwoord regelmatig veranderen?
Op de meeste telefoons kun je de inbox van je smsjes ook beveiligen met een wachtwoord. Dan kun je rustig je telefoon ergens laten slingeren en hoef je die ook niet angstvallig bij je te houden. Probeert hij dan je smsjes te lezen, jammer dan, dat lukt hem dan niet meer.
En misschien kun je ook een wachtwoord zetten op je telefoonlijst?
Dat hij geduld met jou heeft, dat is inderdaad wel een beetje de omgekeerde wereld...! Een half jaar gecontroleerd worden op alles, is lang!
Weet jij, andersom, op elk moment van de dag waar hij zich begeeft en met wie? Heeft hij wel 24 uur per dag zijn telefoon naast zijn zijde? Is hij nooit aan het werk, of aan het douchen, of een lege accu waardoor hij zijn telefoon niet opneemt? Hoe zou hij het vinden als jij zijn vrienden ging uithoren, achter zijn rug om?
Misschien helpt het om hem dit soort vragen te stellen?
Ik zou inderdaad een grens trekken, jezelf eeuwig moeten verdedigen waar je bent en met wie gaat je opbreken. En zeker als dit al een half jaar aan de gang is....
Op de meeste telefoons kun je de inbox van je smsjes ook beveiligen met een wachtwoord. Dan kun je rustig je telefoon ergens laten slingeren en hoef je die ook niet angstvallig bij je te houden. Probeert hij dan je smsjes te lezen, jammer dan, dat lukt hem dan niet meer.
En misschien kun je ook een wachtwoord zetten op je telefoonlijst?
Dat hij geduld met jou heeft, dat is inderdaad wel een beetje de omgekeerde wereld...! Een half jaar gecontroleerd worden op alles, is lang!
Weet jij, andersom, op elk moment van de dag waar hij zich begeeft en met wie? Heeft hij wel 24 uur per dag zijn telefoon naast zijn zijde? Is hij nooit aan het werk, of aan het douchen, of een lege accu waardoor hij zijn telefoon niet opneemt? Hoe zou hij het vinden als jij zijn vrienden ging uithoren, achter zijn rug om?
Misschien helpt het om hem dit soort vragen te stellen?
Ik zou inderdaad een grens trekken, jezelf eeuwig moeten verdedigen waar je bent en met wie gaat je opbreken. En zeker als dit al een half jaar aan de gang is....
dinsdag 21 augustus 2007 om 17:13
Ik heb veel aan deze reacties. In eerste instantie praatte ik zijn gedrag goed, omdat ik zo 'fout' was geweest om bepaalde gevoelens te hebben en deze met een vriendin te delen. Ik kon me helemaal voorstellen hoe erg het was voor hem om dat te lezen. Niet eraan gedacht dat deze mail niet voor zijn ogen bestemd was, dat het mijn prive-dingen zijn en dat ik hem in feite hiermee niet heb belazerd, omdat ik er helemaal niets mee wilde doen. Dit heb ik heb heel openhartig uitgelegd. De dingen die erop volgden waren niet mis, hij heeft mijn msn vanaf zijn computer uitgelezen vanaf zijn eigen pc (dit programma is héél makkelijk te hacken, pas hiermee op!). Tevens heeft hij allerlei programmaatjes waarmee hij simkaarten kan uitlezen (ook als je zelf je berichten hebt gewist). Alleen als je een heel ingewikkeld wachtwoord voor je mail kiest, is het bijna niet te achterhalen (ook hier zijn namelijk programmaatjes voor). Hij liet echter soms wat steken vallen en zodoende kwam ik erachter dat hij bleef kloten in mijn mail en móest hij wel toegeven dat hij fout bezig was. Heb hem ook verteld hoe ontzettend ingrijpend het is als iemand zo controlerend bezig is, dat je let op alles wat je op de computer doet en wat je uit in je mailing met vriendinnen. Dit is erg beperkend. Ik heb in ieder geval het paranoide gevoel grotendeels kunnen loslaten, omdat ik simpelweg niets te verbergen heb. Maar toch..., ik ben op mijn hoede en hij weet dat het einde verhaal is als dit nog eens gebeurt. Misschien ook wel eerder, omdat ik aan mezelf merk dat als iemand zo jaloers is, dit niet alleen in controlerend gedrag zal worden geuit. Ik begin me ook meer te realiseren dat het mijn spontaniteit en vrijheid in de omgang met anderen belemmert.
dinsdag 21 augustus 2007 om 17:21
Klinkt wel alsof je met mn ex gaat. Deed ook nooit raar maar ineens na 4 jaar werd ie ook Mr Paranoid himself met dusdanige akties zoals die jjj hier beschrijft (ook een IT'er trouwens).
Wat bleek achteraf, meneer had toen zelf een neukertje ernaast. Daar kwam het dus bij hem vandaan. Hij dacht waarschijnlijk zoiets van "Wat ik kan kan zij natuurlijk ook. Laat ik haar maar in de gaten gaan houden." Hij was tot dat moment altijd al vrij jaloers maar niet op het geobsedeerde af wat daarna kwam.
Als het vertrouwen weg is uit een relatie dan is er niets meer. Je kan dit een dwepend iets maken, maar ik zou eieren voor mn geld kiezen en ieder je eigen weg gaan.Voor het echt pijnlijk en beschamend wordt (je vriendinnen nabellen welke kerel jij misschien gesproken hebt...deed ie van mij ook, schaamde me de ogen uit de kop! Krijg er nu nog jeuk van en het is ruim 5 jaar terug.) Dumpen die hap!
Wat bleek achteraf, meneer had toen zelf een neukertje ernaast. Daar kwam het dus bij hem vandaan. Hij dacht waarschijnlijk zoiets van "Wat ik kan kan zij natuurlijk ook. Laat ik haar maar in de gaten gaan houden." Hij was tot dat moment altijd al vrij jaloers maar niet op het geobsedeerde af wat daarna kwam.
Als het vertrouwen weg is uit een relatie dan is er niets meer. Je kan dit een dwepend iets maken, maar ik zou eieren voor mn geld kiezen en ieder je eigen weg gaan.Voor het echt pijnlijk en beschamend wordt (je vriendinnen nabellen welke kerel jij misschien gesproken hebt...deed ie van mij ook, schaamde me de ogen uit de kop! Krijg er nu nog jeuk van en het is ruim 5 jaar terug.) Dumpen die hap!
dinsdag 21 augustus 2007 om 18:12
Ik moet voorgaande posters gelijk geven.
En ik wil je nog iets meegeven: jouw vriend heeft niet alleen jouw vertrouwen beschaamd... Maar ook dat van je vrienden/vriendinnen. Hij heeft al jou prive-mail kunnen lezen. Dus ook wat jouw vriendinnen in vertrouwen aan jou mailen.
Mail is prive. Ik zou er echt geen problemen mee hebben als mijn vriend mijn mails leest. Maar mails van vriendinnen kunnen wel vertrouwelijk zijn en eventueel niet voor zijn ogen bestemd.
En ik wil je nog iets meegeven: jouw vriend heeft niet alleen jouw vertrouwen beschaamd... Maar ook dat van je vrienden/vriendinnen. Hij heeft al jou prive-mail kunnen lezen. Dus ook wat jouw vriendinnen in vertrouwen aan jou mailen.
Mail is prive. Ik zou er echt geen problemen mee hebben als mijn vriend mijn mails leest. Maar mails van vriendinnen kunnen wel vertrouwelijk zijn en eventueel niet voor zijn ogen bestemd.
dinsdag 21 augustus 2007 om 19:27
dinsdag 21 augustus 2007 om 20:46
Wat een rotsituatie. Ik zou helemaal gek worden als mijn vriend me zo erg zou gaan controleren, ook al is hij onzeker. Ik denk dat je toch het beste met hem kan gaan praten en vragen wat jij moet doen zodat hij zich niet onzeker voelt. Door zijn gedrag drijft hij je toch echt zover dat je er een einde aan maakt en dat is vast niet wat hij wilt? Mijn vriend kan overigens in mijn mail en ik ook in de zijne.. het boeit me niet wat hij leest heb geen geheimen voor hem of iets dergelijks.
woensdag 22 augustus 2007 om 11:39
Euphoria,
Hoe sta je nu achteraf gezien tegenover het gegeven dat je je hersenspinsels (je gevoelens voor je ex en dat je relatie niet lekker liep) niet hebt gedeeld met je vriend? Ik vind dit niet echt privezaken, m.n. het laatste ging hem ook aan. Is er hier niet ook sprake van te weinig vertrouwen van jou in hem?
Overigens kan ik me, gezien zijn jaloerse aard, wel voorstellen je aarzeling op dit punt wel begrijpen. Maar dan moet je je ms toch wel eens afvragen of hij wel de juiste partner voor je is.
En verder geloof ik absoluut niet in controleren. Iemand die iets te verbergen heeft, verbergt zn geheimen alleen maar verder of dieper. En waarom zou je iemands politieagent willen zijn ipv zn partner?
Hoe sta je nu achteraf gezien tegenover het gegeven dat je je hersenspinsels (je gevoelens voor je ex en dat je relatie niet lekker liep) niet hebt gedeeld met je vriend? Ik vind dit niet echt privezaken, m.n. het laatste ging hem ook aan. Is er hier niet ook sprake van te weinig vertrouwen van jou in hem?
Overigens kan ik me, gezien zijn jaloerse aard, wel voorstellen je aarzeling op dit punt wel begrijpen. Maar dan moet je je ms toch wel eens afvragen of hij wel de juiste partner voor je is.
En verder geloof ik absoluut niet in controleren. Iemand die iets te verbergen heeft, verbergt zn geheimen alleen maar verder of dieper. En waarom zou je iemands politieagent willen zijn ipv zn partner?
donderdag 11 oktober 2007 om 12:51
Nu nergens om maar bekijk het eens van onze kant... Ik ben een man. Heb bijna 3 jaar een relatie met echt een toppertje... Nu is het zo dat we beide jaloers aangelegd zijn en veel dingen met anderen voor elkaar laten..
Het is zelfs zo dat zij zegt dat zij mij niet vertrouwd wanneer ik alleen of met vrienden uit zou gaan. Dit doe ik dan ook niet meer. Behalve als zij mee is. Ik laat haar altijd wel uitgaan. Nu doet zij dit niet vaak omdat zij bang is dat ik dat dan ook ga doen.. Aan de ene kant ben ik hier blij mee, aan de andere kant weet ik niet of dit wel goed.
Ik vertrouw haar. Maar als zij op stap is met vrienden voel ik me daar nooit helemaal prettig bij. Maar dit komt ook omdat zij bij mijn vrienden al volledig geintegreerd is. Iedereen kent haar en we komen ook regelmatig bij elkaar. Overigens woon ik niet met mijn vriendin samen. Aan de andere kant is het zo dat ik haar vrienden 1x of nooit gezien heb en dat zij dus ook alleen met haar vrienden weggaat. Nu denk ik niet dat er dingen achter gehouden worden, maar ik vind dat wel altijd vreemd. En zij roept dan: Zo zijn mijn vrienden niet. Gelukkig gaat zij maar 4/5/6 keer per jaar met haar vrienden weg en zijn we vaker SAMEN bij mijn vrienden.
Alleen zoiets zet me wel aan het denken, hierdoor heb ik wel eens in haar telefoon gekeken: overigens niks geks. En ook haar email bekeken toen zij stond te douchen.. ook niks geks. Alleen zegt mijn gevoel dat er iets niet juist is. Ik vertrouw haar wel.. tenminste dat denk ik, maar zij mij niet.
Bij mij denk ik dat het voortkomt uit mijn vorige relatie. We woonden een eind uit elkaar en zagen elkaar niet heel vaak. Totdat zij het per brief uitmaakte dat ze een ander leuk vond. Niet vreemd gegaan maar toch...
Deze vriendin zie ik dagelijks en ben echt stapelgek op haar.. Maar je kan je dan wel voorstellen dat wanneer ik haar bij al mijn vrienden betrek en zij mij niet en wel alleen met hun weggaat er wel eens wat in mijn gedachten om gaat en dat het dan niet vreemd is dat je neigingen krijgt om haar smsjes en / of mail te gaan bekijken...
Nu is ze gister weer uitgeweest en zou ze vroeg thuis zijn. Dit werd een stuk later.. Nou ja goed. Was ze eigenlijk wat kwaad dat ik al sliep anders wou ze nog even langskomen.. maar dacht ze dat ik ook kwaad zou zijn.. wat niet zo was. Heb ik haar vanochtend gemaild dat ze geen dingen moet toezeggen wat ze niet kan waarmaken. Ik heb liever dat ze smst van ik ben thuis.. dan dat ze dingen zegt waar ik dan stiekem op hoop.. Ook heb ik gezegd dat ze misschien wel vaker moet uitgaan met haar vriendinnen zodat ik er aan kan wennen.. en dan zien we wel waar het schip strandt. Maar deze mail vatte ze op dat ik haar in dingen belette.. wat dus niet zo is alhoewel ik wel eens in '' haar ' leventje wil kijken...
Vertel me maar hoe het nu verder moet...
Iemand enig idee hoe ik hier mee om moet gaan.
Het is zelfs zo dat zij zegt dat zij mij niet vertrouwd wanneer ik alleen of met vrienden uit zou gaan. Dit doe ik dan ook niet meer. Behalve als zij mee is. Ik laat haar altijd wel uitgaan. Nu doet zij dit niet vaak omdat zij bang is dat ik dat dan ook ga doen.. Aan de ene kant ben ik hier blij mee, aan de andere kant weet ik niet of dit wel goed.
Ik vertrouw haar. Maar als zij op stap is met vrienden voel ik me daar nooit helemaal prettig bij. Maar dit komt ook omdat zij bij mijn vrienden al volledig geintegreerd is. Iedereen kent haar en we komen ook regelmatig bij elkaar. Overigens woon ik niet met mijn vriendin samen. Aan de andere kant is het zo dat ik haar vrienden 1x of nooit gezien heb en dat zij dus ook alleen met haar vrienden weggaat. Nu denk ik niet dat er dingen achter gehouden worden, maar ik vind dat wel altijd vreemd. En zij roept dan: Zo zijn mijn vrienden niet. Gelukkig gaat zij maar 4/5/6 keer per jaar met haar vrienden weg en zijn we vaker SAMEN bij mijn vrienden.
Alleen zoiets zet me wel aan het denken, hierdoor heb ik wel eens in haar telefoon gekeken: overigens niks geks. En ook haar email bekeken toen zij stond te douchen.. ook niks geks. Alleen zegt mijn gevoel dat er iets niet juist is. Ik vertrouw haar wel.. tenminste dat denk ik, maar zij mij niet.
Bij mij denk ik dat het voortkomt uit mijn vorige relatie. We woonden een eind uit elkaar en zagen elkaar niet heel vaak. Totdat zij het per brief uitmaakte dat ze een ander leuk vond. Niet vreemd gegaan maar toch...
Deze vriendin zie ik dagelijks en ben echt stapelgek op haar.. Maar je kan je dan wel voorstellen dat wanneer ik haar bij al mijn vrienden betrek en zij mij niet en wel alleen met hun weggaat er wel eens wat in mijn gedachten om gaat en dat het dan niet vreemd is dat je neigingen krijgt om haar smsjes en / of mail te gaan bekijken...
Nu is ze gister weer uitgeweest en zou ze vroeg thuis zijn. Dit werd een stuk later.. Nou ja goed. Was ze eigenlijk wat kwaad dat ik al sliep anders wou ze nog even langskomen.. maar dacht ze dat ik ook kwaad zou zijn.. wat niet zo was. Heb ik haar vanochtend gemaild dat ze geen dingen moet toezeggen wat ze niet kan waarmaken. Ik heb liever dat ze smst van ik ben thuis.. dan dat ze dingen zegt waar ik dan stiekem op hoop.. Ook heb ik gezegd dat ze misschien wel vaker moet uitgaan met haar vriendinnen zodat ik er aan kan wennen.. en dan zien we wel waar het schip strandt. Maar deze mail vatte ze op dat ik haar in dingen belette.. wat dus niet zo is alhoewel ik wel eens in '' haar ' leventje wil kijken...
Vertel me maar hoe het nu verder moet...
Iemand enig idee hoe ik hier mee om moet gaan.
donderdag 11 oktober 2007 om 13:47
Het valt me wel op dat als het over controleren van emails e.d. gaat en toch wel een verschil in reactie is of het over een man of over een vrouw gaat.
(Niet alleen op dit forum)
Als een man de mails e.d. van z'n vrouw/vriendin controleerd is hij (ziekelijk) jaloers en kan dat niet door de beugel, er worden zelfs tips gegeven over hoe je kan voorkomen dat de ander je mails e.d. leest. Of zelfs het "advies" gegeven hem aan de kant te zetten.
Omgekeerd wordt het vaak toch geaccepteerd hier en krijgen sommigen zelfs advies hoe ze hun man/vriend nog meer kunnen controleren. En weer is de man dan de boeman.
Waarom dit verschil?
(Niet alleen op dit forum)
Als een man de mails e.d. van z'n vrouw/vriendin controleerd is hij (ziekelijk) jaloers en kan dat niet door de beugel, er worden zelfs tips gegeven over hoe je kan voorkomen dat de ander je mails e.d. leest. Of zelfs het "advies" gegeven hem aan de kant te zetten.
Omgekeerd wordt het vaak toch geaccepteerd hier en krijgen sommigen zelfs advies hoe ze hun man/vriend nog meer kunnen controleren. En weer is de man dan de boeman.
Waarom dit verschil?
donderdag 11 oktober 2007 om 13:51
Fleurtje hij vraagt hoe hij ermee om moet gaan, niet of hij bij jou exit zou zijn.
Bega, je ziet zelf toch ook dat dit niet werkt.. Mag ik aub weten waarom jullie zoiets in een mail bespreken en niet gewoon face to face. Hebben jullie hier uberhaubt weleens een goed gesprek over gehad? Daar ben ik wel benieuwd naar..!
Bega, je ziet zelf toch ook dat dit niet werkt.. Mag ik aub weten waarom jullie zoiets in een mail bespreken en niet gewoon face to face. Hebben jullie hier uberhaubt weleens een goed gesprek over gehad? Daar ben ik wel benieuwd naar..!
