Relaties
alle pijlers
minnaressen deel 29
vrijdag 11 mei 2007 om 17:09
quote: sapphire reageerde
Ja, dat snap ik helemaal, maar daar heb je niet alléén de hand in gehad. Juist omdat je van de andere kant geen enkele medewerking krijgt om er goed uit te komen, tsja ik voedde het ook iedere keer weer wanneer ik stuk zat na een aantal weken,dan krabbeldde ik ook even zo hard terug dus mijn aandeel is zeker aanwezig geweest in dit hele gedoetje,vid ik het des te sterker dat je nu toch iedere keer weer oprabbelt in plaats van in de put te vallen. Dat is echt heel anders dan een tijd terug hoor. Ja klopt,thnx.O+
Ja, dat snap ik helemaal, maar daar heb je niet alléén de hand in gehad. Juist omdat je van de andere kant geen enkele medewerking krijgt om er goed uit te komen, tsja ik voedde het ook iedere keer weer wanneer ik stuk zat na een aantal weken,dan krabbeldde ik ook even zo hard terug dus mijn aandeel is zeker aanwezig geweest in dit hele gedoetje,vid ik het des te sterker dat je nu toch iedere keer weer oprabbelt in plaats van in de put te vallen. Dat is echt heel anders dan een tijd terug hoor. Ja klopt,thnx.O+
zaterdag 12 mei 2007 om 15:58
Sapphire je hebt me niet verdrietig gemaakt door je bericht,dat ben ik gewoon nog steeds en soms steekt dat de kop heftig toe en tranen komen.Het is meer dat het me ontroerd hoe je mij steunt met je woorden,*;*;.
En je laatste post ik doe het ook niet.andaar naar de stad lekkere dingen gekocht en nog wat meer kleine kadootjes voor dochter morgen.Nee hij krijgt mijn onmacht en boosheid niet meer.Het is idd. de mix,de verwarring van alles met mekaar waar ik dan van slag raak om de zoveel tijd idd. om mijzelf wer op rit te krijgen.Ipv. in zijn woorden alsmaar aanhoren waarin hij blijft behagen,voor mij maar toch vooral voor zichzelf.Ik heb al vaker gezegt hier hij is een man die het ieder naar de zin wil maken en is iemand daar niet voor open dan hem een zorg hij wandeld weer verder.Als hij zo wil leven,niet mijn manier.ZMag allemaal alleen laat mij er nu buiten.Ik ben wel heel erg boos op zijn dankjewel voor alles iedere keer en dankjewel dat je mij zo lief hebt.Als of het om een gunst gaat zeg ik daarop.Hij snapt niet dat ik dan dat zeg.Hoezo bedanken,G-sus.
En wat heb jij intussen voor leuks gedaan zelf Sapphire?
En je laatste post ik doe het ook niet.andaar naar de stad lekkere dingen gekocht en nog wat meer kleine kadootjes voor dochter morgen.Nee hij krijgt mijn onmacht en boosheid niet meer.Het is idd. de mix,de verwarring van alles met mekaar waar ik dan van slag raak om de zoveel tijd idd. om mijzelf wer op rit te krijgen.Ipv. in zijn woorden alsmaar aanhoren waarin hij blijft behagen,voor mij maar toch vooral voor zichzelf.Ik heb al vaker gezegt hier hij is een man die het ieder naar de zin wil maken en is iemand daar niet voor open dan hem een zorg hij wandeld weer verder.Als hij zo wil leven,niet mijn manier.ZMag allemaal alleen laat mij er nu buiten.Ik ben wel heel erg boos op zijn dankjewel voor alles iedere keer en dankjewel dat je mij zo lief hebt.Als of het om een gunst gaat zeg ik daarop.Hij snapt niet dat ik dan dat zeg.Hoezo bedanken,G-sus.
En wat heb jij intussen voor leuks gedaan zelf Sapphire?
zaterdag 12 mei 2007 om 16:03
Nefertete GM hier is iemand die van het leven geniet en wat op zijn pad komt ten goed pakt hij met beide handen aan.Dat is GM hier in het kort gezegt.Een genieter en doet iemand niet mee met zijn genieten dan is dat niet zijn probleem maar de zijne/hare.Of dat fout is weet ik niet,ik kan niet leven zo hij dta doet idd. van 2 walletjes eten ,best of both worlds het een ieder naar de zin maakt en hem valt niets te blaimen waardoor hij er altijd tussendoor glijdt.Zelfs bij het uitkomen van onze relatie hij kwam er goed mee weg.Nou als zij 2 zo verder willen mijn zegen hebben ze nu echt.
zaterdag 12 mei 2007 om 16:11
Nef mag ik vragen waarom je bij je moeder bent?En meis je maakt jezelf gek maar herken het enorm.Toch jij geeft jezelf dat gevoel al;sof je van hem bestaansrecht hebt te krijgen,of teveel van hem houdt.Je zou je niet druk hebben hoeven maken om deze dingen eigenlijk in ene relatie wat je wel doet.Maar ik snap je.Waarom blijf jij nu koppig dar heb je jezelf mee eigenlijk.Vraag hem gewoon en zeg wederom al is het de 100ste x wat het met je doet als hij zo doet.*;
zaterdag 12 mei 2007 om 16:30
Nefertete ik ben de draaikont niet hij.Hij blijft bij zijn standpunt/termijn zijn weet ik veel.En omdat ik dta alsmaar niet kon trekken ging hij er opin en zei me troostende woorden etcetc. en ik was weer om.Dus eigenlijk ben ik de draaikont.En hij op zijn tijd een volharder die van me houd maar ook nog van thuis houdt dus the best of both worlds heeft gekregen.
zaterdag 12 mei 2007 om 16:43
Nef Zet je verstand op 0 ga niet piekeren en zoeken, want mannen denken heel anders dan vrouwen. Stel er ligt een man en vrouw in bed, beiden zoeken ze geen toenadering naar elkaar, vrouw denkt: waarom wil hij niet, zal hij me te dik vinden, zal er een ander zijn, houdt hij niet meer van me en wat doet de man , die volgt een vlieg op het plafond en denkt: hoe bestaat t dat een vlieg op zijn kop kan vliegen en is totaal niet bezig met wat de vrouw allemaal denkt
Laat je lekker vertroetelen in het ouderlijk huis en pep jezelf op!!!
Laat je lekker vertroetelen in het ouderlijk huis en pep jezelf op!!!
zaterdag 12 mei 2007 om 16:48
dank je voor jullie reacties
op zich gaat het goed hoor. Ik was gisteren behoorlijk opgefokt omdat ik mijn gm niet bereiken kan, maar ik heb nu de beslissing genomen om hem te laten lopen, ik ga er niet meer achteraan.
Als hij mij vind ok... maar ik doe er nu even geen moeite meer voor. Vandaag is het stil.... wind stil.....
Het gaat beter met me dan gisteren. Veel beter en dat moeten wij maar vast zien te houden.
Inderdaad ga ik deze stilte gebruiken om te kijken hoe het hier gaat lopen. Ik weet het echt niet.
Op zich wordt mijn blik elke keer vertroebeld door een GM en dat moet niet. Maar het zegt toch genoeg voor mijn gevoel voor mijn partner. Durfde ik de boel maar door te hakken. Hij weet het wel hoe ik mij voel...
en dat is al heel wat
op zich gaat het goed hoor. Ik was gisteren behoorlijk opgefokt omdat ik mijn gm niet bereiken kan, maar ik heb nu de beslissing genomen om hem te laten lopen, ik ga er niet meer achteraan.
Als hij mij vind ok... maar ik doe er nu even geen moeite meer voor. Vandaag is het stil.... wind stil.....
Het gaat beter met me dan gisteren. Veel beter en dat moeten wij maar vast zien te houden.
Inderdaad ga ik deze stilte gebruiken om te kijken hoe het hier gaat lopen. Ik weet het echt niet.
Op zich wordt mijn blik elke keer vertroebeld door een GM en dat moet niet. Maar het zegt toch genoeg voor mijn gevoel voor mijn partner. Durfde ik de boel maar door te hakken. Hij weet het wel hoe ik mij voel...
en dat is al heel wat
zaterdag 12 mei 2007 om 16:51
quote: xxxRosalitaxxx
Angel, ik verdom het om je naar de mond te praten. Als je had opgelet, dan weet je dat ik vijf jaar lang in dezelfde situatie heb gezeten en dat ik net zo min schone handen heb. Ik vind dat ik wel degelijk het recht heb om hier iets over te kunnen zeggen. Ik weet dat dat je niet bevalt, maar daar lig ik geen seconde wakker van. Ik vind het inderdaad achterbaks van je dat je wel met de vrouw van je gm omgaat en net doet alsof er niks aan de hand is. Dat vind ik ontzettend gemeen. Met zulke vriendinnen heb je geen vijanden nodig.
Ik heb opgelet en daarom vind ik dat jij geen haar beter bent dan ik, En je mag er rustig wat van zeggen,dat maakt mij verder niet uit,lig ik ook niet wakker van. Ik heb meerdere keren in mijn postings neergezet hoe het komt dat ik "sporadisch" contact met haar heb. En gemeen? Het is zowiezo gemeen om met je tengels aan een GM te zitten. Dat verdient geen enkele vrouw. En ïk ben niet met haar getrouwd,ik heb haar geen trouw beloofd. Maar hij
Angel, ik verdom het om je naar de mond te praten. Als je had opgelet, dan weet je dat ik vijf jaar lang in dezelfde situatie heb gezeten en dat ik net zo min schone handen heb. Ik vind dat ik wel degelijk het recht heb om hier iets over te kunnen zeggen. Ik weet dat dat je niet bevalt, maar daar lig ik geen seconde wakker van. Ik vind het inderdaad achterbaks van je dat je wel met de vrouw van je gm omgaat en net doet alsof er niks aan de hand is. Dat vind ik ontzettend gemeen. Met zulke vriendinnen heb je geen vijanden nodig.
Ik heb opgelet en daarom vind ik dat jij geen haar beter bent dan ik, En je mag er rustig wat van zeggen,dat maakt mij verder niet uit,lig ik ook niet wakker van. Ik heb meerdere keren in mijn postings neergezet hoe het komt dat ik "sporadisch" contact met haar heb. En gemeen? Het is zowiezo gemeen om met je tengels aan een GM te zitten. Dat verdient geen enkele vrouw. En ïk ben niet met haar getrouwd,ik heb haar geen trouw beloofd. Maar hij
zaterdag 12 mei 2007 om 16:53
zaterdag 12 mei 2007 om 16:54
Hoi Sky
Fijn dat de rust in je een beetje is terug gekeerd. Zo is elke dag weer anders,maar geniet hier maar ff van. Ja meis,de knoop doorhaken is zo verdomd moeilijk! Dat komt omdat je niet weet hoe het dan verder zal gaan,huis,werk,kinderen...enz. Maar ook dat komt allemaal op z'n pootjes terecht,is bij iedereen zo gegaan,dus zo zal het bij jou ook goed komen*;
zaterdag 12 mei 2007 om 17:02
@ face, ik ben hier alvast vanwege moederdag en vriend heeft nachtdienst dus dan slaap ik voor geen meter en is hij niet te genieten. Vandaar dat ik dacht ik ben dat gezeik voor en ik ga lekker vrijdagavond alvast. Maar dat ie dan in mijn ogen niet leuk of tactisch reageert neem ik m dan weer een beetje kwalijk. Maar tegelijkertijd... het gaat áltijd maar over mij over hoe ik me voel. Loop ik niet voorbij aan t feit dat die jongen ook n scheiding achter de rug heeft en af en toe zo even rust aan zn kop nodig heeft? Hij geeft dat nooit aan maar soms denk ik zelf ook van ik ga nu iets voor mezelf doen zodat hij even op zichzelf is.
Maar ik vind het gewoon lastig we zien elkaar elke dag maar omdat ik nu hier ben is er zo'n afstand fysiek en dan steekt bij mij mede door zijn botheid het Uit het oog uit het hart gevoel op temeer omdat ik wél behoefte heb aan contact. Maar goed.
Maar ik vind het gewoon lastig we zien elkaar elke dag maar omdat ik nu hier ben is er zo'n afstand fysiek en dan steekt bij mij mede door zijn botheid het Uit het oog uit het hart gevoel op temeer omdat ik wél behoefte heb aan contact. Maar goed.
zaterdag 12 mei 2007 om 17:02
Nee, heb nog steeds niets gehoord. Ik denk dat het afgelopen is. Wat een k*tmanier om dit te doen. Ik heb zo'n zin om hem op te bellen, maar hij gaat toch niets zeggen dan. Ik weet het ook niet meer nu. Zal ik moeten wachten tot ik hem een keer tegenkomen, en hij zal er wel voor zorgen dat dat niet gebeurt. Hoe kan ik dit rijmen met al die leuke plannen die hij had en lieve smsjes, die had hij me toch niet hoeven sturen??
zaterdag 12 mei 2007 om 17:05
En dan helpt meelezen op zn hyves en zijn berichtjes uit zn verband rukken ook niet echt. Dan denk ik getver hij zit te slijmen over een foto van een of ander wijf, dat doe ik bij andere mannen toch ook niet? En dan kan ik me daar weer gigantisch kwaad over maken dat ik nog geen 3 uur weg ben en dat ie zich dan dáár mee bezig gaat zitten houden.
Want toen ik al paar x had gezegt Hyves is leuk wilde hij geen pagina aanmaken maar omdat een of andere popi jopie vrouwelijke collega maar bleef aandringen heeft ie er wel een gemaakt dan denk ik ook van 'huh? En waarvoor tegen mij je argumenten van ik ga geen privacy dingen op internet zetten bla bla ik wil niet zo'n pagina.."
Want toen ik al paar x had gezegt Hyves is leuk wilde hij geen pagina aanmaken maar omdat een of andere popi jopie vrouwelijke collega maar bleef aandringen heeft ie er wel een gemaakt dan denk ik ook van 'huh? En waarvoor tegen mij je argumenten van ik ga geen privacy dingen op internet zetten bla bla ik wil niet zo'n pagina.."
zaterdag 12 mei 2007 om 17:19
Kijk in mijn postvak ligt er een E-card klaar.Een orchidee uniek in ze soort net als ik zo uniek voor hem ben mijn lieve Face.Tsja zo ik hem ken heb ik het gewoon te ontvangen en bedenken dat hij me lief heft als niemand anders.
Nefertete ja soms zijn we ook teveel met ons zelf bezig en zien en maken vooral spoken.Zo Sky al zegt wij denken anders dan mannen.
Sky fijn om te lezen,de ene dag is de andere wqeer niet.Neem je rust als dat enigszins lukt voor jezelf.Je zegt het zelf al wel,GM's. latyen de boel idd. vertroebelen.Kom de komende tijd even goed tot jezelf waardoor je een beter besluit kunt nemen en door zetten kan want dat het thuis niet meer gaat dat heb je al wel duidelijk,nu nog de stap.Ik denk dat de stap maken beter is dan erin blijven kwakkelen en argumenten vinden om niet de stap te zetten nog,:R
Nefertete ja soms zijn we ook teveel met ons zelf bezig en zien en maken vooral spoken.Zo Sky al zegt wij denken anders dan mannen.
Sky fijn om te lezen,de ene dag is de andere wqeer niet.Neem je rust als dat enigszins lukt voor jezelf.Je zegt het zelf al wel,GM's. latyen de boel idd. vertroebelen.Kom de komende tijd even goed tot jezelf waardoor je een beter besluit kunt nemen en door zetten kan want dat het thuis niet meer gaat dat heb je al wel duidelijk,nu nog de stap.Ik denk dat de stap maken beter is dan erin blijven kwakkelen en argumenten vinden om niet de stap te zetten nog,:R
zaterdag 12 mei 2007 om 17:21
@Sapphire, nog dank voor je compliment van gisteren.
Ik zal proberen om kort mijn situatie van dit moment uit te leggen;
Ik heb nu 1.5 jaar een 'relatie' en wist dat hij niet te hebben was, dacht dat-ie zo nu en dan een 'scharrel' had en met mij iets vasters.
Tijdens de meeting heb ik het al verteld, hier nog niet want ik vind het behoorlijk genant maar 3 maanden geleden tijdens een nacht met hem in een hotel (we hadden beiden teveel gedronken) heeft-ie me opgebiecht dat hij 'gewoon' getrouwd is (16 jaar). Natuurlijk schrok ik maar het was te leuk met hem om stennis te maken en de avond en nacht te verpesten.
Hij wilde het me niet eerder vertellen omdat hij bang was dat ik er dan mee zou stoppen.
Ik, die altijd zo wantrouwend ben, heb het niet in de gaten gehad.
Hij woont in het zuiden van het land en ik in het westen, hij kwam altijd deze kant op voor z'n werk dus waarom zou ik zo'n eind reizen?
Ik kan hem altijd sms-en en bellen, als het niet uitkomt dan neemt hij gewoon niet op.
Na die (valentijns)nacht is er best wat veranderd maar ik ben er niet definitief mee gestopt.
Eigenlijk sta ik er nu zo ongeveer in als Angel. Genieten van een afspraakje met hem en verder gewoon m'n eigen leven leven.
Zoveel van hem houden, dat je soms overloopt van gevoel en daarom snap ik wel zo'n nummer als 'broken' op dat tijdstip en in die stemming.
Kan ook heel lekker zijn.
Het verschil tussen Angel en mij is dat ik niet bang ben om hem kwijt te raken. Hij heeft me ook gezegd dat als het stopt, ik degene ben die die beslissing neemt, hij zou dat nooit doen.
Hij is heel duidelijk en het is aan mij om te kijken hoe lang ik dit leuk vind.
Natuurlijk heb ik mijn onzekerheden en twijfels maar zolang ik er meer plezier aan beleef dan verdriet van heb, geef ik hem niet op.
Ik ben eigenlijk ook niet zo bezig met stoppen of doorgaan. Ik zie het wel.
Hij hoort gewoon bij m'n leven op dit moment. M'n zoon kent hem ook en noemt hem consequent "Kluun" en vandaar uit heb ik kunnen zeggen dat GM ook een player is en dat hij nooit voor een leven met mij zal kiezen.
M'n zoon is (nog) niet op de hoogte dat hij getrouwd is. Hoewel hij en ik heel open tegen elkaar zijn vraag ik me af wat het voor meerwaarde heeft voor hem om dat te weten. Hij vertelt mij vast ook niet alles.
Oh ja, en ik vind het genant omdat hij natuurlijk niet m'n eerste GM is.
Het schijnt, dat ze me weten te vinden.
Tis toch nog een heel verhaal geworden.
Ik zal proberen om kort mijn situatie van dit moment uit te leggen;
Ik heb nu 1.5 jaar een 'relatie' en wist dat hij niet te hebben was, dacht dat-ie zo nu en dan een 'scharrel' had en met mij iets vasters.
Tijdens de meeting heb ik het al verteld, hier nog niet want ik vind het behoorlijk genant maar 3 maanden geleden tijdens een nacht met hem in een hotel (we hadden beiden teveel gedronken) heeft-ie me opgebiecht dat hij 'gewoon' getrouwd is (16 jaar). Natuurlijk schrok ik maar het was te leuk met hem om stennis te maken en de avond en nacht te verpesten.
Hij wilde het me niet eerder vertellen omdat hij bang was dat ik er dan mee zou stoppen.
Ik, die altijd zo wantrouwend ben, heb het niet in de gaten gehad.
Hij woont in het zuiden van het land en ik in het westen, hij kwam altijd deze kant op voor z'n werk dus waarom zou ik zo'n eind reizen?
Ik kan hem altijd sms-en en bellen, als het niet uitkomt dan neemt hij gewoon niet op.
Na die (valentijns)nacht is er best wat veranderd maar ik ben er niet definitief mee gestopt.
Eigenlijk sta ik er nu zo ongeveer in als Angel. Genieten van een afspraakje met hem en verder gewoon m'n eigen leven leven.
Zoveel van hem houden, dat je soms overloopt van gevoel en daarom snap ik wel zo'n nummer als 'broken' op dat tijdstip en in die stemming.
Kan ook heel lekker zijn.
Het verschil tussen Angel en mij is dat ik niet bang ben om hem kwijt te raken. Hij heeft me ook gezegd dat als het stopt, ik degene ben die die beslissing neemt, hij zou dat nooit doen.
Hij is heel duidelijk en het is aan mij om te kijken hoe lang ik dit leuk vind.
Natuurlijk heb ik mijn onzekerheden en twijfels maar zolang ik er meer plezier aan beleef dan verdriet van heb, geef ik hem niet op.
Ik ben eigenlijk ook niet zo bezig met stoppen of doorgaan. Ik zie het wel.
Hij hoort gewoon bij m'n leven op dit moment. M'n zoon kent hem ook en noemt hem consequent "Kluun" en vandaar uit heb ik kunnen zeggen dat GM ook een player is en dat hij nooit voor een leven met mij zal kiezen.
M'n zoon is (nog) niet op de hoogte dat hij getrouwd is. Hoewel hij en ik heel open tegen elkaar zijn vraag ik me af wat het voor meerwaarde heeft voor hem om dat te weten. Hij vertelt mij vast ook niet alles.
Oh ja, en ik vind het genant omdat hij natuurlijk niet m'n eerste GM is.
Het schijnt, dat ze me weten te vinden.
Tis toch nog een heel verhaal geworden.
zaterdag 12 mei 2007 om 17:22
zaterdag 12 mei 2007 om 17:26
Wat ik me afvraag Face, en ook wel anderen is hoe lang je denkt het vol te houden van iemand te houden die niet voor je kiest. Ik lees soms dat er relaties van 2 jaar of meer tussen zitten. Ik heb ook in die situatie gezeten maar kon het echt niet, mezelf continu wegcijferen. Je geeft iemand een kans om goed na te denken. Zeker met kinderen, maar toch moet er op een moment een keuze gemaakt worden. Het grappige is juist dat toen mijn (nu) man en ik uit elkaar waren omdat we dachten dat dat beter was voor de kinderen hij juist weg ging. Het kan soms raar lopen. Wij hadden beiden besloten dat het zo niet kon. Ik heb hem geluk gewenst met zijn huwelijk en hoopte echt dat er nog wat van te maken viel. En ik weet nu ook dat als je jezelf terug trekt en hij houdt echt van je hij feitelijk geen keus meer heeft. Ja alleen maar kiezen voor jou omdat daar zijn hart ligt. Zolang een GM van beide werelden kan genieten maak je het hem ook wel heel makkelijk. Maar dat is mijn mening. Of zijn er ook dames die bewust geen relatie willen en juist daarom een GM hebben? Ik zou het me niet voor kunnen stellen mezelf op de tweede plaats te zetten.
zaterdag 12 mei 2007 om 17:29
zaterdag 12 mei 2007 om 17:42
Tjemig Nef als je je zo zit op te fokken bij je ouders thuis had je misschien beter thuis tegen zijn kuthumeur aan kunnen lopen (had ie ook geen wow kunnen posten...iets wat ik overigens ook niet zou waarderen hoor).
Vind wel iets in Sproetjes woorden, waarom heb je m niet gewoon ff gebeld?
Maakt t veel uit hoe lang je thuis moet blijven van de dok? Hoe lang denk je dat je zelf nodig hebt? Heb je echt niet een beetje teveel voor je kiezen gehad?
Ik ben trouwens geen tegenstander van therapie. Mits die bij je past. Het helpt vaak wel om alle verwarring te ontwarren en zaken op een rij te zetten, en mogelijkheden te zien in plaats van in een negatief kringetje rond te draaien. Als je dat zelf kan, helemaal prima - ik heb zelf ook het idee dat het mij niet echt zou helpen. Maar juist als het doorbreken van een spiraal niet lukt, en je in je eentje niet sterker kunt worden kan therapie daarbij het zetje in de goede richting zijn.
Vaak is de keus van iemand om er echt wat aan te doen, al het halve werk, het ontwikkelen van de wil en de moed om het probleem aan te pakken.
Face ik herken dat draaikonten wel, ik denk iedereen hier wel... een paar lieve woorden en je valt terug. Logisch dunkt mij. Maar na etteljke keren dezelfde ervaring gaan je ogen wel open (en dan nog... blijft t moeilijk).
Angel, ik bedoelde (waarschijnlijk net als Rosalita) dat ik het doemscenario voor me zie. Niet alleen voor haar, want erachter komen dat je 7 jaar lang belazerd bent is geen mes in je rug, maar een heel assortiment steekwapens. Maar ook voor jou, want ik denk dat ze dan dezelfde weg nemen als zovelen: zij gaan hun huwelijk redden en jij bent de boosdoener, wordt genegeerd, stelde niks voor... en dat lijkt me gewoon nog tien keer harder dan "gewoon" verdriet om een fout gelopen relatie.
Of ze gooit hem er uit en dan is ie kwaad op jou omdat ie dat niet gewild had...
Ik dacht nog na over wat je eerder schreef: het is logisch dat je niet degene wil verliezen waar je van houdt. Dat klopt.... maar denk je dan niet dat hij daarom bij zij vrouw blijft? En houdt hij dan echt van jou?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik soms dit niet aan jou durf te schrijven omdat ik je niet in een dip wil duwen. Maar ja je zit hier ook niet omdat ik met je mee moet waaien, dus ik waag t er maar op.
Sky, fijn dat je wat sterker bent.
Karin ook voor jou geldt dat ik me niet helemaal je situatie kan herinneren, heb je een opfrissertje voor me (geen rosé :P)
Vind wel iets in Sproetjes woorden, waarom heb je m niet gewoon ff gebeld?
Maakt t veel uit hoe lang je thuis moet blijven van de dok? Hoe lang denk je dat je zelf nodig hebt? Heb je echt niet een beetje teveel voor je kiezen gehad?
Ik ben trouwens geen tegenstander van therapie. Mits die bij je past. Het helpt vaak wel om alle verwarring te ontwarren en zaken op een rij te zetten, en mogelijkheden te zien in plaats van in een negatief kringetje rond te draaien. Als je dat zelf kan, helemaal prima - ik heb zelf ook het idee dat het mij niet echt zou helpen. Maar juist als het doorbreken van een spiraal niet lukt, en je in je eentje niet sterker kunt worden kan therapie daarbij het zetje in de goede richting zijn.
Vaak is de keus van iemand om er echt wat aan te doen, al het halve werk, het ontwikkelen van de wil en de moed om het probleem aan te pakken.
Face ik herken dat draaikonten wel, ik denk iedereen hier wel... een paar lieve woorden en je valt terug. Logisch dunkt mij. Maar na etteljke keren dezelfde ervaring gaan je ogen wel open (en dan nog... blijft t moeilijk).
Angel, ik bedoelde (waarschijnlijk net als Rosalita) dat ik het doemscenario voor me zie. Niet alleen voor haar, want erachter komen dat je 7 jaar lang belazerd bent is geen mes in je rug, maar een heel assortiment steekwapens. Maar ook voor jou, want ik denk dat ze dan dezelfde weg nemen als zovelen: zij gaan hun huwelijk redden en jij bent de boosdoener, wordt genegeerd, stelde niks voor... en dat lijkt me gewoon nog tien keer harder dan "gewoon" verdriet om een fout gelopen relatie.
Of ze gooit hem er uit en dan is ie kwaad op jou omdat ie dat niet gewild had...
Ik dacht nog na over wat je eerder schreef: het is logisch dat je niet degene wil verliezen waar je van houdt. Dat klopt.... maar denk je dan niet dat hij daarom bij zij vrouw blijft? En houdt hij dan echt van jou?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik soms dit niet aan jou durf te schrijven omdat ik je niet in een dip wil duwen. Maar ja je zit hier ook niet omdat ik met je mee moet waaien, dus ik waag t er maar op.
Sky, fijn dat je wat sterker bent.
Karin ook voor jou geldt dat ik me niet helemaal je situatie kan herinneren, heb je een opfrissertje voor me (geen rosé :P)
zaterdag 12 mei 2007 om 17:46
Jemig Daniek wat een verhaal, dat je niet wist dat ie getrouwd is. Weet ook niet of ik dat aan mijn zoon zou vertellen nee, het lijkt niet veel meerwaarde (ik vraag me wel af hoe hij hem dan zou noemen).
Toch raar, die man moet toch heel bewust met jou in zee gegaan zijn, dat ie het heeft verzwegen in eerste instantie. En jij wil niet dat hij voor jou zal kiezen?
Toch raar, die man moet toch heel bewust met jou in zee gegaan zijn, dat ie het heeft verzwegen in eerste instantie. En jij wil niet dat hij voor jou zal kiezen?
zaterdag 12 mei 2007 om 17:46
7 jaar! jeetje, maar hoe hou je dat dan vol? en je kan mij niet wijsmaken dat zijn vrouw daar helemaal niks vanaf weet. Maar wat ik me afvraag is wat je tegen jezelf verteld als je in de spiegel kijkt. Jij wlit toch ook een toekomst met iemand die er helemaal voor jou is? Maar misschien is dat mijn beperking hoor.
zaterdag 12 mei 2007 om 17:47
Ik zeg ook nergens dat ik beter ben dan jou of wie dan ook! Ik heb zelf ook iemand die ik niet ken, kwaad gedaan. En of ze het nou wel of niet gemerkt hebt, doet er niet toe. Maar ik vind het wel nog een graadje erger dat je je als vriendin voordoet, terwijl je haar man ligt te naaien. Dan is ze dus dubbel genaaid. Dat is mede ook jouw verantwoordelijkheid. Maar die neem je niet en ga je lekker door met de boel te besodemieteren. Kan me haast niet voorstellen dat je je er echt lekker bij voelt.
