Relaties
alle pijlers
minnaressen deel 30
zaterdag 19 mei 2007 om 20:43
Vat dit niet verkeerd op meiden, misschien zit ik er helemaal naast. Dan bied ik bij deze mijn excuses aan. Helder denken is de laatste paar weken niet mijn sterkste kant namelijk.
Maar ik twijfel of ik wel naar de meeting ga komen eigenlijk. En omdat eerlijkheid het langst duurt dacht ik ik spreek toch maar uit wat ik voel.
Ik heb namelijk het idee dat ik toch niet zo goed op mijn plaats ben als ik in eerste instantie dacht. Om het simpele feit dat ik hem 'heb'. Iets dat weinig (ex) minnaressen kunnen zeggen. Ik kan me dat heel goed voorstellen hoor, ik zou ook zoiets hebben van waarom zij wel en ik niet als ik nog in de minnares situatie had gezeten. Aan de andere kant twijfel ik weer want lang niet iedereen heeft hier nog een GM er zijn er ook die er mee gestopt zijn.
Ik ben gaan schrijven omdat ik altijd moet liegen over het hoe en waarom van mijn relatie. Heb dingen gedaan, heb over me heen laten lopen, heb smoesjes geloofd. The Usual Story. En dat moest ik verwerken. Dat lukte hier heel goed. Had echt het idee in een warm bad beland te zijn. Vond de meeting erg gezellig en in het begin ging ik best intensief om met sommigen hier.
Ik ben heus niet zo'n doos die overal voor uitgenodigd moet worden omdat ik me anders gepasseerd voel. Zo wil ik het niet laten overkomen. Maar langzaam bekruipt me een gevoel. Zowel hier als op de MSN. Er wordt heen en weer gebeld, heen en weer gemeet, en ik hoor t achteraf op MSN.
Er is geen hond die denkt Hee we sleuren Nef ook even uit dr huis die kan wel een roseetje gebruiken na de shit de afgelopen tijd. (ook al heeft die niks met GM te maken) Ik weet niet wat het is. Het voelt gewoon kut.
Ik kan de vinger er gewoon niet op leggen, voel een afstand. Misschien dat jullie nu denken van HUH waar HEB je het over?? (stiekem hoop ik dat... ) maar als ik een beetje gelijk heb dan hoop ik dat jullie ook zo eerlijk durven zijn naar mij toe.
Maar ik twijfel of ik wel naar de meeting ga komen eigenlijk. En omdat eerlijkheid het langst duurt dacht ik ik spreek toch maar uit wat ik voel.
Ik heb namelijk het idee dat ik toch niet zo goed op mijn plaats ben als ik in eerste instantie dacht. Om het simpele feit dat ik hem 'heb'. Iets dat weinig (ex) minnaressen kunnen zeggen. Ik kan me dat heel goed voorstellen hoor, ik zou ook zoiets hebben van waarom zij wel en ik niet als ik nog in de minnares situatie had gezeten. Aan de andere kant twijfel ik weer want lang niet iedereen heeft hier nog een GM er zijn er ook die er mee gestopt zijn.
Ik ben gaan schrijven omdat ik altijd moet liegen over het hoe en waarom van mijn relatie. Heb dingen gedaan, heb over me heen laten lopen, heb smoesjes geloofd. The Usual Story. En dat moest ik verwerken. Dat lukte hier heel goed. Had echt het idee in een warm bad beland te zijn. Vond de meeting erg gezellig en in het begin ging ik best intensief om met sommigen hier.
Ik ben heus niet zo'n doos die overal voor uitgenodigd moet worden omdat ik me anders gepasseerd voel. Zo wil ik het niet laten overkomen. Maar langzaam bekruipt me een gevoel. Zowel hier als op de MSN. Er wordt heen en weer gebeld, heen en weer gemeet, en ik hoor t achteraf op MSN.
Er is geen hond die denkt Hee we sleuren Nef ook even uit dr huis die kan wel een roseetje gebruiken na de shit de afgelopen tijd. (ook al heeft die niks met GM te maken) Ik weet niet wat het is. Het voelt gewoon kut.
Ik kan de vinger er gewoon niet op leggen, voel een afstand. Misschien dat jullie nu denken van HUH waar HEB je het over?? (stiekem hoop ik dat... ) maar als ik een beetje gelijk heb dan hoop ik dat jullie ook zo eerlijk durven zijn naar mij toe.
zaterdag 19 mei 2007 om 20:49
Zou het heel jammer vinden als je niet komt, Nef! Ik was juist zo benieuwd naar je. Wat kan mij het nou schelen dat jij hem hebt? Dat maakt voor mij helemaal niks uit hoor. En ik bel ook nooit met iemand, heb nog nooit iemand gezien en heb pas 1xge-msnend...
Dat maakt toch niets uit? heb daardoor niet het gevoel dat ik minder welkom ben. Maar da's voor jou msch anders omdat je al wel mensen hebt ontmoet.
Dat maakt toch niets uit? heb daardoor niet het gevoel dat ik minder welkom ben. Maar da's voor jou msch anders omdat je al wel mensen hebt ontmoet.
zaterdag 19 mei 2007 om 20:55
Ik weet niet, ik denk dat ik van het thuis zitten en nadenken gewoon paranoia aan het worden ben.
Tevens ben ik niet gewend vriendschappen te hebben of iets dat daar beginnend op lijkt. Ik ben vroeger veel gepest, er werd over me geroddeld. Ben gewoon altijd bang voor dat soort dingen.
Dat mensen uit beleefdheid aardig tegen je doen en eigenlijk zoiets hebben van Neeee heb je háár weer. Ik beschuldig daar niemand van maar ik kan wel vertellen van zo thuis zitten wordt je aardig op jezelf terug geworpen. Alle onverwerkte dingen komen er dan uit. De paar x dat ik wat heb afgesproken met iemand van hier waren zo leuk. Lekker wijntje en een hapje. Toen merkte ik pas hoe lang ik voor mezelf in een isolement heb gezeten.
Ik ben een beetje bang denk ik... haha dat klinkt heel cru. Bang voor vrouwen. Ik heb het te vaak meegemaakt dat er lief tegen me werd gedaan in mn gezicht maar ondertussen was ik de grap van de dag. Daardoor ben ik heel onzeker geworden in vriendschappen aanknopen. Altijd dat stemmetje, niet goed genoeg zijn. Met mannen weet ik binnen 2 tellen wat ik aan ze heb, komt door directheid denk ik.
Tevens ben ik niet gewend vriendschappen te hebben of iets dat daar beginnend op lijkt. Ik ben vroeger veel gepest, er werd over me geroddeld. Ben gewoon altijd bang voor dat soort dingen.
Dat mensen uit beleefdheid aardig tegen je doen en eigenlijk zoiets hebben van Neeee heb je háár weer. Ik beschuldig daar niemand van maar ik kan wel vertellen van zo thuis zitten wordt je aardig op jezelf terug geworpen. Alle onverwerkte dingen komen er dan uit. De paar x dat ik wat heb afgesproken met iemand van hier waren zo leuk. Lekker wijntje en een hapje. Toen merkte ik pas hoe lang ik voor mezelf in een isolement heb gezeten.
Ik ben een beetje bang denk ik... haha dat klinkt heel cru. Bang voor vrouwen. Ik heb het te vaak meegemaakt dat er lief tegen me werd gedaan in mn gezicht maar ondertussen was ik de grap van de dag. Daardoor ben ik heel onzeker geworden in vriendschappen aanknopen. Altijd dat stemmetje, niet goed genoeg zijn. Met mannen weet ik binnen 2 tellen wat ik aan ze heb, komt door directheid denk ik.
zaterdag 19 mei 2007 om 21:04
Ik herken wel enigzinds wat je zegt Nefertete, in mijn meest donkere dagen wil ik nog wel eens denken dat mensen alleen maar met mij omgaan omdat ze mij zielig vinden. Ook niet echt iets om vrolijk van te worden.
Dat klopt trouwens niet hoor, want als ik dat bibberend opbiecht aan een vriendin, wordt ik voor gek verklaart, of ik soms niet besef wat ik allemaal bied.
Ik bewonder trouwens je eerlijkheid en dat je je zo kwetsbaar durft op te stellen.
Is wel erg voor je dat je van die slechte ervaringen met vrouwen hebt.
Dat klopt trouwens niet hoor, want als ik dat bibberend opbiecht aan een vriendin, wordt ik voor gek verklaart, of ik soms niet besef wat ik allemaal bied.
Ik bewonder trouwens je eerlijkheid en dat je je zo kwetsbaar durft op te stellen.
Is wel erg voor je dat je van die slechte ervaringen met vrouwen hebt.
zaterdag 19 mei 2007 om 21:05
zaterdag 19 mei 2007 om 21:15
En wederom ga je iemand anders verhaal gebruiken om te illustreren hoe zielig je zelf bent Face, kan me niet aan die indruk onttrekken. Jij weet net zo goed als ik dat er aan jouw verhaal een heeel andere basis ten grondslag ligt dan aan mijn verhaal.
Ik vind dit wel degelijk heel wat anders. A ik beschuldig niemand ergens van, ik leg alleen MIJN gevoel uit. Jij doet het meestal in omgekeerde volgorde.
B ik geef van tevoren aan dat ik er weleens faliekant naast kan zitten en leg gelijk uit dat dit voortkomt uit mijn gevoel de afgelopen dagen. Waardoor ik (hopelijk) veel minder aggressief over kom.
Ik had ook kunnen posten alsof het een feit was van Jullie dit en Jullie dat , arme ik. Maar dat doe ik helemaal niet.
Ik vind dit wel degelijk heel wat anders. A ik beschuldig niemand ergens van, ik leg alleen MIJN gevoel uit. Jij doet het meestal in omgekeerde volgorde.
B ik geef van tevoren aan dat ik er weleens faliekant naast kan zitten en leg gelijk uit dat dit voortkomt uit mijn gevoel de afgelopen dagen. Waardoor ik (hopelijk) veel minder aggressief over kom.
Ik had ook kunnen posten alsof het een feit was van Jullie dit en Jullie dat , arme ik. Maar dat doe ik helemaal niet.
zaterdag 19 mei 2007 om 21:27
hallo,ik ben totaal nieuw hierI en merk dat jullie al een hecht groepje zijn.Ik zit ook met een verhaal,waar ik nergens mee heen kan.\en ik merk dat hier niemand elkaar veroordeeld.En dat is wel fijn,want het is altijd makkelijk oordelen.ik heb een aantal weken geleden een man leren kennen tijdens het chatten.Ik ben overigens gehuwd en mijn man weet hier ook van.
Hij is zelf ook gehuwd en zijn vrouw was er die week niet.Meteen was er een soort klik.ikchat wel meer ,maar met hem was het bijzonder,we hadden veel overeenkomsten en herkenning bij elkaar en hij was ook geen faker of what ever.we hebben ook aan cybersex gedaan en wewonden elkaar behoorlijk op.Die hele week hebben we heel intens contact gehad ,zowel telefonisch,als mns en sms-jes.En we zouden ook contact houden als ze vrouw terug was.Zijn hoofd en mijn hoofd is behoorlijk op hol geslagen ,maar wel in het achterhoofd ,dat het nooit een echte relatie zou worden ,omdat we beiden het nest niet verlaten>Maar goed ,jullie gaan het al raden,zijn vr.was terug en hij veranderde.Geen sms-jes meer en als ie er een stuurde ,dan was de inhoud afstandelijker.Ik werd dus gek van onzekerheid,en na twee weken touwtrekken,kwam eruit dat ie zich voorledig op zijn gezin wilde richten en bla ,bla bla.\ik was ontsteld en snapte die plotselinge verandering niet.Ik bleef hem wel sms-jes sturen omdat ik het wilde snappen ,zodat ik hem kon loslaten en hij reageerde steeds lief terug,maar zette er geen duidelijk streep onder.Vorige week zaterdag heb ik hem gesproken en daar kwam niet veel nieuws uit,maar wilde op zo'n manier afscheid van hem nemen.Hij zei ook ,dat ie zijn account op chatten ging opzeggen en de msn .en mijn nr.uit zijn telefoon delete.
Maar ik zou altijd in zijn gedachte blijven Zijn msn heeft ie overigens niet opgezegd.Want ik gooide toch een balletje omhoog,van als ik in de toekomst nog wel wilde vragen hoe het is ,hoe kom ik dan met je in contact?Hij zei niet,geen contact!!Hij zei ,dat ik toch een mailtje kon sturen en kon sms-en.Hoezo niet zeker,wat wilt ie nou echt,denk ik dan....gek wordt ik van ,maar ook ergens weer hoop dat de deur niet helemaal dicht is.Ik denk ,dat ze vr.na die reis heeft gezegd,dat ze niet helemaal tevreden was met de relatie en verandering wilde.Want hij vertelde als hij zich niet op thuis ging richten ,dat ie dan bang was alles te verliezen.Heel lang verhaal,maar ik merk dat het me oplucht.Maar wat moet ik nou?Een tijd niks van me laten horen,want ik ben behoorlijk achter hem aan gaan zitten....Draait ie denken jullie wel bij?Ik hoor graag jullie reacties.Wij hebben elkaar overigens nog nooit ontmoet,maar zoals ik alzei ,in die week zoveel contact gehad,dat we het gevoel hadden elkaar jaren te kennen,Alvast bedankt voor de reacties.gr.florine
Hij is zelf ook gehuwd en zijn vrouw was er die week niet.Meteen was er een soort klik.ikchat wel meer ,maar met hem was het bijzonder,we hadden veel overeenkomsten en herkenning bij elkaar en hij was ook geen faker of what ever.we hebben ook aan cybersex gedaan en wewonden elkaar behoorlijk op.Die hele week hebben we heel intens contact gehad ,zowel telefonisch,als mns en sms-jes.En we zouden ook contact houden als ze vrouw terug was.Zijn hoofd en mijn hoofd is behoorlijk op hol geslagen ,maar wel in het achterhoofd ,dat het nooit een echte relatie zou worden ,omdat we beiden het nest niet verlaten>Maar goed ,jullie gaan het al raden,zijn vr.was terug en hij veranderde.Geen sms-jes meer en als ie er een stuurde ,dan was de inhoud afstandelijker.Ik werd dus gek van onzekerheid,en na twee weken touwtrekken,kwam eruit dat ie zich voorledig op zijn gezin wilde richten en bla ,bla bla.\ik was ontsteld en snapte die plotselinge verandering niet.Ik bleef hem wel sms-jes sturen omdat ik het wilde snappen ,zodat ik hem kon loslaten en hij reageerde steeds lief terug,maar zette er geen duidelijk streep onder.Vorige week zaterdag heb ik hem gesproken en daar kwam niet veel nieuws uit,maar wilde op zo'n manier afscheid van hem nemen.Hij zei ook ,dat ie zijn account op chatten ging opzeggen en de msn .en mijn nr.uit zijn telefoon delete.
Maar ik zou altijd in zijn gedachte blijven Zijn msn heeft ie overigens niet opgezegd.Want ik gooide toch een balletje omhoog,van als ik in de toekomst nog wel wilde vragen hoe het is ,hoe kom ik dan met je in contact?Hij zei niet,geen contact!!Hij zei ,dat ik toch een mailtje kon sturen en kon sms-en.Hoezo niet zeker,wat wilt ie nou echt,denk ik dan....gek wordt ik van ,maar ook ergens weer hoop dat de deur niet helemaal dicht is.Ik denk ,dat ze vr.na die reis heeft gezegd,dat ze niet helemaal tevreden was met de relatie en verandering wilde.Want hij vertelde als hij zich niet op thuis ging richten ,dat ie dan bang was alles te verliezen.Heel lang verhaal,maar ik merk dat het me oplucht.Maar wat moet ik nou?Een tijd niks van me laten horen,want ik ben behoorlijk achter hem aan gaan zitten....Draait ie denken jullie wel bij?Ik hoor graag jullie reacties.Wij hebben elkaar overigens nog nooit ontmoet,maar zoals ik alzei ,in die week zoveel contact gehad,dat we het gevoel hadden elkaar jaren te kennen,Alvast bedankt voor de reacties.gr.florine
zaterdag 19 mei 2007 om 21:39
zaterdag 19 mei 2007 om 21:51
zaterdag 19 mei 2007 om 21:57
Haha, dit is echt een giller. Men gaat elkaar hier nu lopen verwijten de handen te branden. Tot zover het "niet- oordelen" waar F. op gehoopt had. Zie je dan niet dat iedereen hier op de blaren zit van de billen c.q. de handen die zij gebrand heeft? Niemand staat hier op nummer een, iedereen zit hier op de reservebank (hooguit), wake up and smell the coffee!!!!
zaterdag 19 mei 2007 om 22:15
zaterdag 19 mei 2007 om 22:18
zaterdag 19 mei 2007 om 22:25
Tja, je weet natuurlijk niet of dat wel waar is van dat bedroevende sexleven florine. Ik denk dat er maar weinig mannen zullen zeggen dat ze nog regelmatig bevredigende sex hebben met hun vrouw, terwijl ze vreemd gaan.
Msch is hij wel bang voor fatal atraction achtige scènes en probeert hij daarom op een vriendelijke manier van je af te komen.
Ik denk eigenlijk ook dat het je niet zozeer om de man zelf gaat, maar meer om het gevoel wat hij je gaf. Msch kun je dat ook op een andere manier krijgen? Parenclub, van je eigen man, nieuwe chat?
Msch is hij wel bang voor fatal atraction achtige scènes en probeert hij daarom op een vriendelijke manier van je af te komen.
Ik denk eigenlijk ook dat het je niet zozeer om de man zelf gaat, maar meer om het gevoel wat hij je gaf. Msch kun je dat ook op een andere manier krijgen? Parenclub, van je eigen man, nieuwe chat?
