Relaties
alle pijlers
minnaressen deel 30
zaterdag 19 mei 2007 om 14:13
2jaar, waarom ga je niet gewoon alleen? Of wil je juist tegen iemand aankletsen?
@ Rosalita; hoe lang ben jij nu eigenlijk al van hem af en hoe is dat toen bij jou eigenlijk gegaan?
Hier nog steeds hetzelfde, heb hem pas weer gezien, nog steeds geen seks, maar kom toch ook niet echt van hem los. Ben altijd blij als hij voor de deur staat.
Hoe gaat het bij jou deurtje?
@ Rosalita; hoe lang ben jij nu eigenlijk al van hem af en hoe is dat toen bij jou eigenlijk gegaan?
Hier nog steeds hetzelfde, heb hem pas weer gezien, nog steeds geen seks, maar kom toch ook niet echt van hem los. Ben altijd blij als hij voor de deur staat.
Hoe gaat het bij jou deurtje?
zaterdag 19 mei 2007 om 14:44
Sinds maart 2004 ben ik van hem af. Ruim drie jaar dus. Het was eigenlijk een aflopende zaak vanaf eind 2002. Toen is het een paar weken uit geweest. We zijn toch weer bij elkaar gekomen omdat ik dacht dat ik niet zonder hem kon. Hij vond het goed, maar hij beschouwde onze relatie sinds die tijd puur als een sexrelatie. Ik vond het allang best, zolang ie maar bij me bleef. Je snapt dat dit je eigenwaarde geen goed doet en die ging het laatste jaar ook gestaag naar beneden. Ik dacht echt dat ik niet beter verdiende en niet beter kon krijgen. In januari 2004 maakte hij het weer uit en zijn timing was geweldig. Precies op dag dat mijn oma gecremeerd zou worden. Dat wist hij want ik had gezegd dat mijn oma eerder die week was overleden en dat ik op de ochtend van de crematie telefonisch uiteraard niet te bereiken was (ik had namelijk altijd mijn mobiel aan staan, dag en nacht). Die middag kreeg ik een berichtje dat ie het uitmaakte want hij had ineens last van zijn geweten. Tsjaa, en dat al na vijf jaar! Op mijn verzoek hebben we even zitten msn'en. We zouden nog contact houden. Later kwam ik erachter dat ie toen al contact had met mijn "opvolgster". Dus hij moest van me af, maar dat lukte niet zo makkelijk. Ik heb hem toen nog 2 keer gezien. De eerste keer was nog om te sexen (maar dat ging eigenlijk niet meer van harte). De week erna dumpte hij me via MSN omdat hij verder wilde met zijn nieuwe excuustruus. Daarna heb ik hem nog 1 keer gezien om afscheid te nemen en omdat hij nog iets moest ophalen wat van hem was. Hij is een kwartier binnen geweest en durfde me amper aan te kijken. Een lafbek van het zuiverste water. Ik was in het begin verdrietig en bovendien moest ik ook nog examens doen waar ik mijn hersens slecht bij kon houden. Maar ik kwam erachter dat de wereld helemaal niet ophield te bestaan toen ex-gm was vertrokken. Integendeel, het werd juist weer een stuk leuker. Ik hoefde geen rekening meer met hem te houden. Bovendien was mijn familie ook erg opgelucht, want die vonden het vreselijk. Ze zagen ook wel dat ik er helemaal niet gelukkig van werd, wat ik verder ook beweerde.
zaterdag 19 mei 2007 om 14:52
Dus eigenlijk heb jij 'geluk' gehad dat hij het uit maakte Rosalita, anders was je nu msch nog wel met hem geweest.
Hoopte jij dat hij uiteindelijk voor jou zou kiezen? En hoe gaat het nu dan met je, denk je er nog veel aan, of is het echt een afgesloten hoofdstuk? Ook omdat je hier nog schrijft, wat ik natuurlijk hartstikke leuk vind, maar is dat omdat je er zelf ook nog niet klaar mee bent, of wat anders?
Hoe is het je sinds het uit is in de liefde vergaan?
Hoopte jij dat hij uiteindelijk voor jou zou kiezen? En hoe gaat het nu dan met je, denk je er nog veel aan, of is het echt een afgesloten hoofdstuk? Ook omdat je hier nog schrijft, wat ik natuurlijk hartstikke leuk vind, maar is dat omdat je er zelf ook nog niet klaar mee bent, of wat anders?
Hoe is het je sinds het uit is in de liefde vergaan?
zaterdag 19 mei 2007 om 14:55
quote: rafaella reageerde
Hier nog steeds hetzelfde, heb hem pas weer gezien, nog steeds geen seks, maar kom toch ook niet echt van hem los. Ben altijd blij als hij voor de deur staat.
Hoe gaat het bij jou deurtje?
Ik herken het helemaal.
Hier zijn er nu helemaal geen bezoekjes meer,hooguit af en toe een sms !
Vandeweek gaf gm weer aan dat hij echt wil stoppen,ik heb hem niet eens tegengesproken...het gaat wat vermoeiend worden allemaal zo.
Maar toch smste gm een dag na die uitspraak weer en toch was ik er wel weer blij mee.
Je kan het zien als vriendschappelijk contact zo nu en dan...langzaam afbouwen is mischien een beter woord.
Hier nog steeds hetzelfde, heb hem pas weer gezien, nog steeds geen seks, maar kom toch ook niet echt van hem los. Ben altijd blij als hij voor de deur staat.
Hoe gaat het bij jou deurtje?
Ik herken het helemaal.
Hier zijn er nu helemaal geen bezoekjes meer,hooguit af en toe een sms !
Vandeweek gaf gm weer aan dat hij echt wil stoppen,ik heb hem niet eens tegengesproken...het gaat wat vermoeiend worden allemaal zo.
Maar toch smste gm een dag na die uitspraak weer en toch was ik er wel weer blij mee.
Je kan het zien als vriendschappelijk contact zo nu en dan...langzaam afbouwen is mischien een beter woord.
zaterdag 19 mei 2007 om 15:12
zaterdag 19 mei 2007 om 15:27
Nee, ik zou zeker niet meer met hem samen zijn geweest. Om met Geer en Goor te spreken: ik zou er de kracht niet voor hebben. Het zou hoe dan ook niet lang meer geduurd hebben. Waar ik spijt van heb is dat ik niet degene ben geweest die de relatie heeft verbroken. Dat had me nog wat trots overgelaten. Misschien hoopte ik in het begin nog dat we ooit nog eens een echt stelletje zouden worden, maar ik wist eigenlijk al vrij snel dat dat nooit zou gebeuren. Ik vond het prima om 'voor erbij' te zijn. Zo beschouwde ik hem namelijk ook. En toen............................kwamen er gevoelens bij kijken. En als dat gebeurt, dan zit je er tot over je oren in. Na anderhalf jaar zei hij dat hij van me hield en dat ie zich niet meer "thuis voelde" in zijn eigen relatie. Even heb ik toen de illusie gehad dat ie echt wegging, maar dat deed ie uiteraard niet. Zelfs niet toen ie twee jaar later aankondigde thuis weg te gaan, want nu ging het toch wel heel erg slecht thuis. Hij heeft het inmiddels tot volle tevredenheid blijkbaar al jaren heel slecht thuis:D. Een rare zin, maar ook weer waar. Zo naar en vervelend zal het echt niet zijn bij hem thuis.
Toen het net uitging ontdekte ik het forum. Ik las hier meerdere verhalen. Eigenlijk allemaal dezelfde verhalen, maar de details verschillen. Ik las ook de bijdragen van de zogenaamde moraalridders hier. En juist die postings lieten mij inzien waar ik al die tijd mee bezig was geweest. Ik vond het juist verhelderend om verschillende meningen hierover te lezen. Ik dwong mezelf ook eens eerlijk naar mezelf en mijn situatie te kijken. En ik moest tot de conclusie komen dat mijn rol toch niet zo netjes was geweest als ik mezelf altijd voorhield. Ik heb hoe dan ook meegeholpen om iemand willens en wetens voor te liegen. Ook al weet ze niet wie ik ben, ik heb haar toch beschadigd en dat spijt me oprecht. Mijn ex-gm heeft inmiddels weer een nieuwe excuustruus, zo heb ik begrepen. Die leert hier uberhaupt niks van, wellicht nog eens als zijn familiejuwelen er nog eens afvallen.
Maar goed, daarom schrijf ik nog hier, omdat ik weet hoe het is met een gm. Maar ook omdat ik weet hoe het is zonder en dat je leven echt niet eindigt zodra gm uit je leven is verdwenen.
Na een half jaar heb ik mijn huidige vriend ontmoet (single en zonder kinderen!). We hebben het heel voorzichtig aan gedaan omdat ik toch wel wantrouwig was geworden en niet weer in korte tijd mijn kop wilde stoten. Hij is iemand die er altijd voor mij is, en ik hoop dat hij vindt dat ik dat ook voor hem ben. Alsof ik in een warm bad ben gestapt, zo'n verschil is het met ex-gm. We zeggen elkaar heel vaak dat we van elkaar houden (ja, we zijn echt zo klef:D) en dat we blij zijn met elkaar.
Toen het net uitging ontdekte ik het forum. Ik las hier meerdere verhalen. Eigenlijk allemaal dezelfde verhalen, maar de details verschillen. Ik las ook de bijdragen van de zogenaamde moraalridders hier. En juist die postings lieten mij inzien waar ik al die tijd mee bezig was geweest. Ik vond het juist verhelderend om verschillende meningen hierover te lezen. Ik dwong mezelf ook eens eerlijk naar mezelf en mijn situatie te kijken. En ik moest tot de conclusie komen dat mijn rol toch niet zo netjes was geweest als ik mezelf altijd voorhield. Ik heb hoe dan ook meegeholpen om iemand willens en wetens voor te liegen. Ook al weet ze niet wie ik ben, ik heb haar toch beschadigd en dat spijt me oprecht. Mijn ex-gm heeft inmiddels weer een nieuwe excuustruus, zo heb ik begrepen. Die leert hier uberhaupt niks van, wellicht nog eens als zijn familiejuwelen er nog eens afvallen.
Maar goed, daarom schrijf ik nog hier, omdat ik weet hoe het is met een gm. Maar ook omdat ik weet hoe het is zonder en dat je leven echt niet eindigt zodra gm uit je leven is verdwenen.
Na een half jaar heb ik mijn huidige vriend ontmoet (single en zonder kinderen!). We hebben het heel voorzichtig aan gedaan omdat ik toch wel wantrouwig was geworden en niet weer in korte tijd mijn kop wilde stoten. Hij is iemand die er altijd voor mij is, en ik hoop dat hij vindt dat ik dat ook voor hem ben. Alsof ik in een warm bad ben gestapt, zo'n verschil is het met ex-gm. We zeggen elkaar heel vaak dat we van elkaar houden (ja, we zijn echt zo klef:D) en dat we blij zijn met elkaar.
zaterdag 19 mei 2007 om 15:27
Rafaella,dat is hier ook zo.
We zitten nu ongeveer 3 maanden in hetzelfde stadium,ondertussen is hij maar 1 keertje langsgeweest.
Er is eigelijk bijna helemaal niets meer tusen ons en toch kunnen we dat laatste beetje contact niet loslaten.
En nu,als hij niet smst,nog kan het me een rotgevoel geven...maar wat heb ik nog aan af en toe een smsje...geen idee wat het is!
We zitten nu ongeveer 3 maanden in hetzelfde stadium,ondertussen is hij maar 1 keertje langsgeweest.
Er is eigelijk bijna helemaal niets meer tusen ons en toch kunnen we dat laatste beetje contact niet loslaten.
En nu,als hij niet smst,nog kan het me een rotgevoel geven...maar wat heb ik nog aan af en toe een smsje...geen idee wat het is!
zaterdag 19 mei 2007 om 15:43
In dat stadium heb ik ook lang gezeten.. totdat ik besefte dat me dat werkelijk niet verder hielp. Ik bleef maar verliefd. Ik bleef maar hopen.
En elke keer als ik hem zag was er een opleving. Van verliefd naar vreselijk verliefd en vanalles van hem willen, en vooral het weer heel snel willen terwijl hij juist telkens afstand nam om me geen hoop te geven.
Echt, helemaal geen contact werkt echt het beste als je verder wilt komen. Het kost wat moeite (ok, heel erg veel moeite soms ;)) maar dan krijg je ook wat terug.
Het valt me ook op dat er hier zoveel vrouwen zitten, die echt niet op hun mondje gevallen zijn, hun harsens niet voor niks hebben en precies weten hoe het allemaal werkt en toch die stap niet of moeilijk kunnen zetten. Allemaal door n gevoel.
Dat gevoel heb ik ook gehad, en heb ik nog maar er kwam ook altijd zo'n rotgevoel bij en dat wilde ik kwijt. En dat rotgevoel verdwijnt echt pas op het moment dat je er bewust afstand van neemt.
Sterkte nogmaals aan iedereen die het nu moeilijk heeft. x.
zaterdag 19 mei 2007 om 16:08
Misschien hoopte ik in het begin nog dat we ooit nog eens een echt stelletje zouden worden, maar ik wist eigenlijk al vrij snel dat dat nooit zou gebeuren. Ik vond het prima om 'voor erbij' te zijn. Zo beschouwde ik hem namelijk ook. En toen............................kwamen er gevoelens bij kijken. En als dat gebeurt, dan zit je er tot over je oren in. Na anderhalf jaar zei hij dat hij van me hield en dat ie zich niet meer "thuis voelde" in zijn eigen relatie. Even heb ik toen de illusie gehad dat ie echt wegging, maar dat deed ie uiteraard niet. Zelfs niet toen ie twee jaar later aankondigde thuis weg te gaan, want nu ging het toch wel heel erg slecht thuis. Hij heeft het inmiddels tot volle tevredenheid blijkbaar al jaren heel slecht thuis:D. Een rare zin, maar ook weer waar. Zo naar en vervelend zal het echt niet zijn bij hem thuis.
Rosalita, wat jij schrijft is voor mij heel herkenbaar! *;
De illusie / hoop dat hij zijn huwelijk opgeeft, sloopt je eigenwaarde uiteindelijk. Het zou hem niet om mij moeten gaan, maar om een beter leven voor zichzelf - tenminste, als hij echt zo ongelukkig is met haar als hij zegt.
Tegelijkertijd is het ook zo dat ik bang ben dat hij voor mij kiest, want wat heb ik hem nu eenmaal te bieden? Geen koophuis, kids, vrienden, enz.
Petje af dat je de moed hebt gehad om jezelf onder de loep te nemen, door de reacties van anderen op dit forum ter harte te nemen. Ik vind het soms pijnlijk om die reacties te lezen, maar het helpt me idd ook om een aantal dingen beter te plaatsen.
Ik heb het boek 'De duivelsdriehoek' van Caroline Roodvoets gekocht, zware kost misschien voor het weekend, maar ik ben benieuwd, ook naar wie van jullie dit boek al heeft gelezen. Ik kom er op terug!
Rosalita, wat jij schrijft is voor mij heel herkenbaar! *;
De illusie / hoop dat hij zijn huwelijk opgeeft, sloopt je eigenwaarde uiteindelijk. Het zou hem niet om mij moeten gaan, maar om een beter leven voor zichzelf - tenminste, als hij echt zo ongelukkig is met haar als hij zegt.
Tegelijkertijd is het ook zo dat ik bang ben dat hij voor mij kiest, want wat heb ik hem nu eenmaal te bieden? Geen koophuis, kids, vrienden, enz.
Petje af dat je de moed hebt gehad om jezelf onder de loep te nemen, door de reacties van anderen op dit forum ter harte te nemen. Ik vind het soms pijnlijk om die reacties te lezen, maar het helpt me idd ook om een aantal dingen beter te plaatsen.
Ik heb het boek 'De duivelsdriehoek' van Caroline Roodvoets gekocht, zware kost misschien voor het weekend, maar ik ben benieuwd, ook naar wie van jullie dit boek al heeft gelezen. Ik kom er op terug!
zaterdag 19 mei 2007 om 16:16
zaterdag 19 mei 2007 om 16:38
@Rosalita,
Ik vond het ook boeiend om je verhaal te lezen en heel herkenbaar en zo'n afloop wens ik mezelf natuurlijk ook toe.
Maar toch verbaast het me weleens hoe lang "oudgedienden" die allang van hun GM afzijn hier nog posten. Ik heb zelf nog het idee dat als ik helemaal los ben en hopelijk een leuke nieuwe relatie heb, het voor mij steeds minder interessant is om hier te blijven lezen. Misschien heel af en toe eens kijken hoe het met iedereen gaat die ik nu heb leren kennen maar ik denk dat ik de nu opgedane contacten dan wel via mijn msn onderhoud.
Ik weet het niet hoor en het is absoluut geen: WAT DOE JIJ NOG HIER! (op strenge toon) want het maakt me absoluut niet uit. Geeft mij alleen het gevoel dat je (of men kan ik beter zeggen) toch nog jaren niet onverschillig tegenover zo'n situatie staat en die gedachte maakt me echt niet vrolijk.
Ik vond het ook boeiend om je verhaal te lezen en heel herkenbaar en zo'n afloop wens ik mezelf natuurlijk ook toe.
Maar toch verbaast het me weleens hoe lang "oudgedienden" die allang van hun GM afzijn hier nog posten. Ik heb zelf nog het idee dat als ik helemaal los ben en hopelijk een leuke nieuwe relatie heb, het voor mij steeds minder interessant is om hier te blijven lezen. Misschien heel af en toe eens kijken hoe het met iedereen gaat die ik nu heb leren kennen maar ik denk dat ik de nu opgedane contacten dan wel via mijn msn onderhoud.
Ik weet het niet hoor en het is absoluut geen: WAT DOE JIJ NOG HIER! (op strenge toon) want het maakt me absoluut niet uit. Geeft mij alleen het gevoel dat je (of men kan ik beter zeggen) toch nog jaren niet onverschillig tegenover zo'n situatie staat en die gedachte maakt me echt niet vrolijk.
zaterdag 19 mei 2007 om 16:43
Wereldmeid,
Ik voel het ongeveer net zoals jij, ergens hopen dat ie voor me gaat, maar stel dat ie het doet, wat dan? passen we wel bij elkaar, en inderdaad wat heb ik hem te bieden, ja liefde maar zal dat genoeg zijn?
Ik heb het boek ook gelezen en heb hetzelfde als Sli zegt, ik dacht ook dat we heel uniek waren maar niets is minder waar, tot en met aan de email die ie stuurde toen we even geen contact hadden ...dat is dan wel weer grappig.
Verder niet echt hoor, maar misschien dat het je op weg helpt. Succes
zaterdag 19 mei 2007 om 19:45
Het is zonder overdrijven een ingrijpende ervaring geweest, dat zeker. Het heeft ook min of meer invloed op mijn leven van vandaag de dag omdat ik via ex-gm een ander sociaal leven kreeg, waardoor ik mensen heb leren kennen die ik anders nooit zou kennen. Dus het is niet allemaal negatief gelukkig. Af en toe ben ik hier ook afwezig hoor. Ik lees ook lang niet alles. Maar ik mag graag van bepaalde verhalen op de hoogte blijven. Deurtje heb ik nog vanaf het begin meegemaakt en ik hoop nu echt van harte dat het beter zal gaan met haar. Bovendien wil ik er in blijven pompen dat het leven zonder ex-gm ook echt hartstikke leuk kan zijn. En dat juist op de momenten dat je het niet verwacht, je iemand tegen kan komen die wel 1000% voor je gaat. Als het bij mij kan, dan kan het echt bij iedereen. Maar buiten het forum houd ik me niet meer met ex-gm bezig. Ik heb een veel leukere vent gevonden. ;)
