Relaties
alle pijlers
minnaressen deel 31
maandag 28 mei 2007 om 16:24
Dat zal ook wel... angst om de angst.... maar weet je... Het is zo
moeilijk, nadat ik aangegeven heb dat ik twijfel over mijn relatie...
dat ik het moeilijk heb... is hij als een blad aan de boom omgeslagen.
Hij houd rekening met mij... doet dingen in huis.. Is
supppperrrrrrrrrrrr verliefd..(lees wil vaak sex). geeft grote
cadeaus.... Maar dat werkt zo averrechts bij mij. Ik ga mij nu zo
benauwd voelen. Ik heb nu echt zo iets van ...
NEEEEEEEEEEEE Ik wil weg hier...........
Dit
is niet wat ik wil..... Liefde is gewoon weg... over, wil er niet eens
voor vechten. En dat vind ik eng.... dat moet ik nog duidelijk zien te
maken..... Ik ga iemand ontzettend kwetsen..... en dan moet ik al
helemaal niet zeggen dat er nog een kaper op de kust is..... dat ik wel
gevoel voor een ander heb....
Jemig waar ben ik toch in beland..... Puinhopen....!!!
en er is niemand met wie ik hier over praten kan, ja met GM maar die heeft genoeg aan zichzelf...
Toch maar hulp gaan zoeken...?? waarom om mijn relatie te verbreken?????
wat een zooitje.........
Sky, heel herkenbaar allemaal. Ook mijn man dacht opeens na 3 jaar niets willen horen/aannemen oh dan ga ik nu opeens blabla en inderdaad dat werkt averechts. Een GM kan je ogen doen openen (deed hij bij mij ook) maar realiseer je dat maar 1,5% weg gaat bij zijn vrouw en kinderen (GM stuurde mij een artikel daarover, hoezo hint). Mijn GM is altijd duidelijk geweest dat hij haar niet zal verlaten. Maar hij is erg makkelijk voor mijn zelfvertrouwen. Tevens heb ik door hem denk ik ook de keuze durven maken (nee, je bent geen bitch, komt allemaal wel goed met jou etc). Maar wel wetende dat als ik ga scheiden dat ik dat voor mijzelf moet doen en dat ik alleen verder ga, dus zonder GM (of in iedergeval geen echte relatie met hem). Dus durf je het aan om alleen verder te gaan en alleen je leven op te pakken.
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik heel blij ben dat ik het gedaan heb. Weet nog niet hoe het gaat aflopen want er is nog niets duidelijk over wie gaat waar wonen en hoe gaan we het doen met de kinderen maar er is een last van mijn schouders gevallen, ongelooflijk!!
Succes en denk goed na wil je de komende 40 jaar verder leven zoals je nu leeft of.........
moeilijk, nadat ik aangegeven heb dat ik twijfel over mijn relatie...
dat ik het moeilijk heb... is hij als een blad aan de boom omgeslagen.
Hij houd rekening met mij... doet dingen in huis.. Is
supppperrrrrrrrrrrr verliefd..(lees wil vaak sex). geeft grote
cadeaus.... Maar dat werkt zo averrechts bij mij. Ik ga mij nu zo
benauwd voelen. Ik heb nu echt zo iets van ...
NEEEEEEEEEEEE Ik wil weg hier...........
Dit
is niet wat ik wil..... Liefde is gewoon weg... over, wil er niet eens
voor vechten. En dat vind ik eng.... dat moet ik nog duidelijk zien te
maken..... Ik ga iemand ontzettend kwetsen..... en dan moet ik al
helemaal niet zeggen dat er nog een kaper op de kust is..... dat ik wel
gevoel voor een ander heb....
Jemig waar ben ik toch in beland..... Puinhopen....!!!
en er is niemand met wie ik hier over praten kan, ja met GM maar die heeft genoeg aan zichzelf...
Toch maar hulp gaan zoeken...?? waarom om mijn relatie te verbreken?????
wat een zooitje.........
Sky, heel herkenbaar allemaal. Ook mijn man dacht opeens na 3 jaar niets willen horen/aannemen oh dan ga ik nu opeens blabla en inderdaad dat werkt averechts. Een GM kan je ogen doen openen (deed hij bij mij ook) maar realiseer je dat maar 1,5% weg gaat bij zijn vrouw en kinderen (GM stuurde mij een artikel daarover, hoezo hint). Mijn GM is altijd duidelijk geweest dat hij haar niet zal verlaten. Maar hij is erg makkelijk voor mijn zelfvertrouwen. Tevens heb ik door hem denk ik ook de keuze durven maken (nee, je bent geen bitch, komt allemaal wel goed met jou etc). Maar wel wetende dat als ik ga scheiden dat ik dat voor mijzelf moet doen en dat ik alleen verder ga, dus zonder GM (of in iedergeval geen echte relatie met hem). Dus durf je het aan om alleen verder te gaan en alleen je leven op te pakken.
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik heel blij ben dat ik het gedaan heb. Weet nog niet hoe het gaat aflopen want er is nog niets duidelijk over wie gaat waar wonen en hoe gaan we het doen met de kinderen maar er is een last van mijn schouders gevallen, ongelooflijk!!
Succes en denk goed na wil je de komende 40 jaar verder leven zoals je nu leeft of.........
maandag 28 mei 2007 om 16:49
Misschien een beetje off-topic maar ik wou het toch ff delen.
Net heel leuk met mn eerste vriendje zitten msn'en. We hebben elkaar al 12 jaar niet gezien, had hem weer gevonden op internet. Hij wist duidelijk nog wie ik was :D en we gaan binnenkort wat afspreken!
Owja, en mochten er, tegen verwachting in, weer gevoelens opbloeien .. hij is zowaar vrijgezel
Net heel leuk met mn eerste vriendje zitten msn'en. We hebben elkaar al 12 jaar niet gezien, had hem weer gevonden op internet. Hij wist duidelijk nog wie ik was :D en we gaan binnenkort wat afspreken!
Owja, en mochten er, tegen verwachting in, weer gevoelens opbloeien .. hij is zowaar vrijgezel
maandag 28 mei 2007 om 17:55
Het is weer zo ver.....dip nummer zoveel...
Zit al de hele middag met brok in de keel,tranen die achter de ogen prikken,knoop in de maag...
Jaja als ik niet in een dip zit dan heb ik makkelijk praten pfff :(
Het valt niet mee.Waar ben ik toch ooit aan begonnen!!
Ik wil sterk blijven maar het valt zo verd*md tegen!
Zit al de hele middag met brok in de keel,tranen die achter de ogen prikken,knoop in de maag...
Jaja als ik niet in een dip zit dan heb ik makkelijk praten pfff :(
Het valt niet mee.Waar ben ik toch ooit aan begonnen!!
Ik wil sterk blijven maar het valt zo verd*md tegen!
maandag 28 mei 2007 om 18:10
quote: Mara78 reageerde
Teletekst, bij elke dip neem je weer een beetje meer afscheid. Meer troost dan dit kan ik je helaas niet bieden. Sterkte *; en wees niet te streng voor jezelf.
Klinkt logisch.Kan best zo zijn.
Op zo'n moment ben je zo kwetsbaar.Zat zelfs al te overwegen om contact te zoeken.Van die foute plannetjes.Dat gevoel is zo sterk.Het is zo'n gevecht.
Dankje! *;
Teletekst, bij elke dip neem je weer een beetje meer afscheid. Meer troost dan dit kan ik je helaas niet bieden. Sterkte *; en wees niet te streng voor jezelf.
Klinkt logisch.Kan best zo zijn.
Op zo'n moment ben je zo kwetsbaar.Zat zelfs al te overwegen om contact te zoeken.Van die foute plannetjes.Dat gevoel is zo sterk.Het is zo'n gevecht.
Dankje! *;
maandag 28 mei 2007 om 18:52
Hoi Teletekst,
Dat klopt wat jij denkt, het is een verslaving, zelfs een erkende, in de zin van dat hij in de boeken voorkomt. Ene Geurtz heeft er een boek over geschreven, die gaat er ook van uit, dat elke verslaving op hetzelfde neer komt, of dat nu drank, drugs, pillen, sex, of een relatie is.
Bottomline is dat je redeloos, reddeloos en radeloos, tegen beter weten in naar iets of iemand verlangt, waanrvan je weet dat dat niet goed voor je is.
Toevallig zat ik vanmorgen een stukje te lezen in carolien roodvoets, wat daar ook over ging.
Ze beschrijft de gevoelens van een vrouw, die steeds de neiging moet onderdrukken om toch weer contact met hem op te nemen. "Gisteren wilde ze hem nog aan de hoogste boom hangen en vandaag ligt ze weer met hem in bed. Niemand snapt er nog wat van. Het is het gedrag van een verslaafde. 's Morgens beweert hij nooit meer een druppel te drinken en 's avonds zit hij in de kroeg."
Niet dat jij hem nu meteen wilde ophangen, het is maar een voorbeeld van de ambivalente gevoelens.
Snap je helemaal trouwens, been there, done that en nu weer trouwens.
Probeer toch vol te houden meid, probeer het als een ontwenningsscheut te zien. Die ene sigaret , of dat ene slokje bestaat ook niet, daar zit altijd meer aan vast. En al weet je het nu msch niet meer zo helder, je wist waarom het voor jou beter was om met deze relatie op te houden.
Dat is trouwens dat mooie van vooral dat boek van Geurtz, die ziet verslaving als een kans om jezelf beter te leren kennen.
Bij onthouding van het middel, of de man in dit geval, komt er zo'n akelige, onbestemde, onrustige pijn opzetten, die je dan zelf vertaald in verlangen.
Als je toegeeft aan dat verlangen, blijft die innerlijke pijn altijd. Maar goed, het word nu wel een heel verhaal, als je van lezen houdt, is dat boek msch een goede afleiding voor je.
Dat klopt wat jij denkt, het is een verslaving, zelfs een erkende, in de zin van dat hij in de boeken voorkomt. Ene Geurtz heeft er een boek over geschreven, die gaat er ook van uit, dat elke verslaving op hetzelfde neer komt, of dat nu drank, drugs, pillen, sex, of een relatie is.
Bottomline is dat je redeloos, reddeloos en radeloos, tegen beter weten in naar iets of iemand verlangt, waanrvan je weet dat dat niet goed voor je is.
Toevallig zat ik vanmorgen een stukje te lezen in carolien roodvoets, wat daar ook over ging.
Ze beschrijft de gevoelens van een vrouw, die steeds de neiging moet onderdrukken om toch weer contact met hem op te nemen. "Gisteren wilde ze hem nog aan de hoogste boom hangen en vandaag ligt ze weer met hem in bed. Niemand snapt er nog wat van. Het is het gedrag van een verslaafde. 's Morgens beweert hij nooit meer een druppel te drinken en 's avonds zit hij in de kroeg."
Niet dat jij hem nu meteen wilde ophangen, het is maar een voorbeeld van de ambivalente gevoelens.
Snap je helemaal trouwens, been there, done that en nu weer trouwens.
Probeer toch vol te houden meid, probeer het als een ontwenningsscheut te zien. Die ene sigaret , of dat ene slokje bestaat ook niet, daar zit altijd meer aan vast. En al weet je het nu msch niet meer zo helder, je wist waarom het voor jou beter was om met deze relatie op te houden.
Dat is trouwens dat mooie van vooral dat boek van Geurtz, die ziet verslaving als een kans om jezelf beter te leren kennen.
Bij onthouding van het middel, of de man in dit geval, komt er zo'n akelige, onbestemde, onrustige pijn opzetten, die je dan zelf vertaald in verlangen.
Als je toegeeft aan dat verlangen, blijft die innerlijke pijn altijd. Maar goed, het word nu wel een heel verhaal, als je van lezen houdt, is dat boek msch een goede afleiding voor je.
maandag 28 mei 2007 om 18:57
Mara; wat leuk, wat spannend! En al word het dan msch geen romance, een goede vriendschap is nooit weg toch?
@ Sky; wat een ellende zeg, waar jij nu door moet. Ik vind het wel wijs wat chantal zegt, dus dat ga ik niet allemaal herhalen. Maar is het msch wat om alleen weg te gaan, om na te denken. Dat helpt mij althans altijd heel erg, letterlijk even afstand nemen, om tot mezelf te komen, zonder invloeden van mensen die dichtbij mij staan.
@ Daniek; hoe gaat het met jou? En hoe gaat het met opperkloek Biga?
@ Sky; wat een ellende zeg, waar jij nu door moet. Ik vind het wel wijs wat chantal zegt, dus dat ga ik niet allemaal herhalen. Maar is het msch wat om alleen weg te gaan, om na te denken. Dat helpt mij althans altijd heel erg, letterlijk even afstand nemen, om tot mezelf te komen, zonder invloeden van mensen die dichtbij mij staan.
@ Daniek; hoe gaat het met jou? En hoe gaat het met opperkloek Biga?
maandag 28 mei 2007 om 19:24
Ik heb beide boeken in mijn bezit maar kan me helemaal niet herinneren dat het er in staat.
Dat boek van Geurtz heb ik een hele poos geleden eens gekocht ivm een andere verslaving en Roodvoets sprak me niet echt aan.
Als je soms bladzijnummers voor me weet?
Zoals jij het vertelt spreekt het me trouwens wel aan.
Ga dus jouw posting maar eens opslaan en overlezen...en nog es...en nog es...
Dankje!! *;
Daniekje jij ook bedankt voor je lieve berichtje.Je bent een echte schat! *;
maandag 28 mei 2007 om 19:38
Rafaella, thnx for asking.
Het gaat even niet zo lekker met me maar dat heeft niet zozeer met GM te maken.
Hoewel ik wel zijn steun mis, zeg maar. Maar goed, dat is part of the deal.
Die steun krijg ik trouwens wel van 2 goeie vriendinnen waar ik echt mezelf bij kan en durf te zijn en niet te vergeten van een aantal lieve forumvriendinnetjes van hier.
Thnx ladies, jullie mails doen me meer dan ik kan zeggen.*;
Het gaat even niet zo lekker met me maar dat heeft niet zozeer met GM te maken.
Hoewel ik wel zijn steun mis, zeg maar. Maar goed, dat is part of the deal.
Die steun krijg ik trouwens wel van 2 goeie vriendinnen waar ik echt mezelf bij kan en durf te zijn en niet te vergeten van een aantal lieve forumvriendinnetjes van hier.
Thnx ladies, jullie mails doen me meer dan ik kan zeggen.*;
maandag 28 mei 2007 om 20:02
Wat grappig dat jij dat er helemaal niet uit gehaald hebt TT. Maar mijn ervaring is dat boeken je ook moeten aanspreken op één of andere manier en/of je moet er aan toe zijn. Dat heb ik althans wel eens gehad, dat ik een boek had; niet om door te komen en ik snapte er ook niet veel van en een paar jaar later las ik het 4x achter elkaar, zo fantastisch vond ik het.
Die van Geurtz heb ik uitgeleend, dus dat kan ik niet voor je opzoeken, maar ik volgens mij begon hij over die innerlijke pijn een beetje aan het eind van het boek. Oude pijn, die je dan dus maskeert met een verslaving, zodat je die pijn niet meer voelt.
Ik herkende het wel trouwens, dat onbestemde, onrustige lege, akelige gevoel, wat je krijgt na enige tijd onthouding. Waar maar één remedie tegen lijkt te zijn, waar je dan obsessief aan gaat zitten denken.
Van Carolien Roodvoets citeerde ik een stukje uit het monsterverbond, staat in hoofdtuk 10, bldz 114.
Zij stelt ook dat het helpt om je partnerkeuze te zien als een verslaving en ook als zodanig aan te pakken, dan lukt het beter om afstand te houden.
En de steun van vriendinnen die steunen en niet oordelen, is van levensbelang! En niet schrikken van afkickverschijnselen, dat hoort er nu eenmaal bij.
Nou ja, ik ben dan ook fan van haar, maar als je dit leest, krijg je toch wel de indruk dat ze weet waar ze het over heeft.
Ze beschrijft ook dat juist een heel stuk herkennig in elkaar, die relatie zo verslavend maakt.
Nou meid, zet hem op; ga lekker in bad, ga je teennagels lakken, of haal een paar goeie jankfilms. Probeer een beetje lief voor jezelf te zijn in deze barre tijd.
Die van Geurtz heb ik uitgeleend, dus dat kan ik niet voor je opzoeken, maar ik volgens mij begon hij over die innerlijke pijn een beetje aan het eind van het boek. Oude pijn, die je dan dus maskeert met een verslaving, zodat je die pijn niet meer voelt.
Ik herkende het wel trouwens, dat onbestemde, onrustige lege, akelige gevoel, wat je krijgt na enige tijd onthouding. Waar maar één remedie tegen lijkt te zijn, waar je dan obsessief aan gaat zitten denken.
Van Carolien Roodvoets citeerde ik een stukje uit het monsterverbond, staat in hoofdtuk 10, bldz 114.
Zij stelt ook dat het helpt om je partnerkeuze te zien als een verslaving en ook als zodanig aan te pakken, dan lukt het beter om afstand te houden.
En de steun van vriendinnen die steunen en niet oordelen, is van levensbelang! En niet schrikken van afkickverschijnselen, dat hoort er nu eenmaal bij.
Nou ja, ik ben dan ook fan van haar, maar als je dit leest, krijg je toch wel de indruk dat ze weet waar ze het over heeft.
Ze beschrijft ook dat juist een heel stuk herkennig in elkaar, die relatie zo verslavend maakt.
Nou meid, zet hem op; ga lekker in bad, ga je teennagels lakken, of haal een paar goeie jankfilms. Probeer een beetje lief voor jezelf te zijn in deze barre tijd.
maandag 28 mei 2007 om 20:57
Doe zoals ik doe Teletekst. Niks dus. :( Ik zit ook weer in die twijfelfase.. zal ik.. heel even.. ik mis hem soms zo erg..
maar het gaat ook elke keer weer over... tot ik hem toch weer even mis..
maar ik voel me vaak wel sterk als ik er niet aan toe heb gegeven en ik voelde me vaker zwak als ik weer op verzenden had gedrukt.
Als je er niet aan toegeeft ben je juist weer even winnaar van je eigen gevecht. Maar zo voelt het vast niet nu. Snap het helemaal. Sterkte. x.
maandag 28 mei 2007 om 21:00
