Relaties
alle pijlers
Minnaressen deel 32
dinsdag 12 juni 2007 om 20:00
dinsdag 12 juni 2007 om 20:01
Mara, uit jouw bericht herken ik de strijd tussen hart en verstand heel duidelijk: aan de ene kant ben je blij dat hij 'verstandelijk' reageert en aan de andere kant wil je hart iets anders horen.... maar omdat hij niet alleen gaat wonen voel je je ergens toch weer teleurgesteld...
De strijd met jezelf lijkt soms nog het meest slopend in deze situatie.
Vanmiddag kwam hij onverwachts op kantoor langs, terwijl hij de hele dag extern zou zijn. We hebben nog even wat werkzaken besproken. Het lijkt wel alsof hij een knop heeft omgezet, hoewel hij me wel een paar keer breed toe grijnsde. Ik heb hem gisteren nog gezegd dat ik moeite heb om te schakelen tussen zakelijk en persoonlijk. Blijkbaar gaat hem dat beter af, in elk geval op het eerste gezicht. Ik schreef gisteren al, dat ik eigenlijk iets van teleurstelling van hem had verwacht toen ik zei dat hij niet meer bij me over de vloer moet komen. Of ik had het gehoopt, maar als hij dat had laten merken dan was het nog moeilijker voor me geweest...zucht. Herkenbaar?
Ik zal 'ons' deze week niet meer ter sprake brengen. Ik probeer me op mezelf te richten, in plaats van me af te vragen wat er in zijn hoofd omgaat.
Mara, vevelend dat je steeds zo uit balans raakt door wat hij doet en laat maar ik kan het me goed voorstellen. Sterkte!
De strijd met jezelf lijkt soms nog het meest slopend in deze situatie.
Vanmiddag kwam hij onverwachts op kantoor langs, terwijl hij de hele dag extern zou zijn. We hebben nog even wat werkzaken besproken. Het lijkt wel alsof hij een knop heeft omgezet, hoewel hij me wel een paar keer breed toe grijnsde. Ik heb hem gisteren nog gezegd dat ik moeite heb om te schakelen tussen zakelijk en persoonlijk. Blijkbaar gaat hem dat beter af, in elk geval op het eerste gezicht. Ik schreef gisteren al, dat ik eigenlijk iets van teleurstelling van hem had verwacht toen ik zei dat hij niet meer bij me over de vloer moet komen. Of ik had het gehoopt, maar als hij dat had laten merken dan was het nog moeilijker voor me geweest...zucht. Herkenbaar?
Ik zal 'ons' deze week niet meer ter sprake brengen. Ik probeer me op mezelf te richten, in plaats van me af te vragen wat er in zijn hoofd omgaat.
Mara, vevelend dat je steeds zo uit balans raakt door wat hij doet en laat maar ik kan het me goed voorstellen. Sterkte!
dinsdag 12 juni 2007 om 20:30
Ik snap ook dat hij het niet harteloos bedoeld dat zei ik er niet mee.Het komt wel zo over bedoel ik.Het gebeurd allemaal toch maar wel dus.En verder begrijp ik wat je probeert te zeggen.Je vind het een vreselijk idee dat hij verkiest alleen te willen wonen ipv. met jou verder.Vind het wel respect tonen iig. hoe hij zich opsteld.En sterk van jou dat je vol kan houden op soms dan een sms-je na.
dinsdag 12 juni 2007 om 20:36
Ha lieve meiden,
ben weer eventjes "afwezig" geweest, of beter gezegd in de meeleesmodus geweest. Was toch wel weer een redelijk dipje (en sommigen zullen de werkelijke betekenis van het woord redelijk hier wel uit snappen), maar heb het gevoel dat ik er toch langzaam weer uit krabbel...
Contact tussen mij en (ex?)gm is weer herstellende... slecht, heel slecht, ik weet het, maar ik ben maar uit de koele, afstandelijke houding gegaan, want dat trok ik echt niet. Ik voelde me zo slecht daardoor. We doen nu weer lief tegen elkaar, en voordat hij of ik naar huis ga, geven we elkaar een dikke knuffel en krijg ik een kus op mijn voorhoofd. Het is wel overduidelijk wat we voor elkaar voelen, en dat maakt me (slecht, slecht, slecht) wel weer even een beetje blij. Maar nu definitief naar helemaal niets trek ik dus gewoon niet... Ik trek niet aan hem, we gaan geen moeilijke gesprekken aan, we zoenen niet... kijken waar dit naar toeleidt...
Uiteindelijk is dit natuurlijk niet de oplossing, dat snap ik zelf ook heel goed, maar de dip die ik vorige week had was wel diep, en die wil ik nu wel even heel erg niet meer hebben. En als dit de manier is om er voor nu even mee om te gaan... tja...
Even nog wat meisjes een speciaal lief groetje brengen :):
Al2jaar... brrrrr... krijg er helemaal kippevel van... wat zal jij je ontzettend K.. voelen meis! Ik ben ervan overtuigd dat je nu de kracht kan vinden om door te gaan en hiervan los te komen... veel sterkte meis!!!
Mara: dan toch maar samen gaan wandelen in een bepaald Scandinavisch land? Ik snap zo ontzettend hoe moeilijk je het hebt, en ook dat je "mis je" smsjes stuurt... lieverd, wees niet te streng voor jezelf! Hou vol!
Karin: trek je het allemaal nog?
Deur, Angel, Sli en Biga: ... ik vind jullie lief! Thanxx voor jullie steun de afgelopen dagen...
Aan iedereen: *;!!!
Liefs, Piep
ben weer eventjes "afwezig" geweest, of beter gezegd in de meeleesmodus geweest. Was toch wel weer een redelijk dipje (en sommigen zullen de werkelijke betekenis van het woord redelijk hier wel uit snappen), maar heb het gevoel dat ik er toch langzaam weer uit krabbel...
Contact tussen mij en (ex?)gm is weer herstellende... slecht, heel slecht, ik weet het, maar ik ben maar uit de koele, afstandelijke houding gegaan, want dat trok ik echt niet. Ik voelde me zo slecht daardoor. We doen nu weer lief tegen elkaar, en voordat hij of ik naar huis ga, geven we elkaar een dikke knuffel en krijg ik een kus op mijn voorhoofd. Het is wel overduidelijk wat we voor elkaar voelen, en dat maakt me (slecht, slecht, slecht) wel weer even een beetje blij. Maar nu definitief naar helemaal niets trek ik dus gewoon niet... Ik trek niet aan hem, we gaan geen moeilijke gesprekken aan, we zoenen niet... kijken waar dit naar toeleidt...
Uiteindelijk is dit natuurlijk niet de oplossing, dat snap ik zelf ook heel goed, maar de dip die ik vorige week had was wel diep, en die wil ik nu wel even heel erg niet meer hebben. En als dit de manier is om er voor nu even mee om te gaan... tja...
Even nog wat meisjes een speciaal lief groetje brengen :):
Al2jaar... brrrrr... krijg er helemaal kippevel van... wat zal jij je ontzettend K.. voelen meis! Ik ben ervan overtuigd dat je nu de kracht kan vinden om door te gaan en hiervan los te komen... veel sterkte meis!!!
Mara: dan toch maar samen gaan wandelen in een bepaald Scandinavisch land? Ik snap zo ontzettend hoe moeilijk je het hebt, en ook dat je "mis je" smsjes stuurt... lieverd, wees niet te streng voor jezelf! Hou vol!
Karin: trek je het allemaal nog?
Deur, Angel, Sli en Biga: ... ik vind jullie lief! Thanxx voor jullie steun de afgelopen dagen...
Aan iedereen: *;!!!
Liefs, Piep
dinsdag 12 juni 2007 om 20:38
dinsdag 12 juni 2007 om 20:41
Wereldmeid, ik herken zo wat je schrijft! Ja, mannen kunnen klaarblijkelijk makkelijk(er) switchen tussen gevoel/verstand, privé/zakelijk. Eigenlijk is t zo ook veel beter dan wanneer hij duidelijk moeite heeft met afstand houden; dan had ik er nu namelijk middenin gezeten. Waarschijnlijk voor jaren.
Jij ook sterkte! Rot hij als hij plotseling toch op kantoor is :P
Jij ook sterkte! Rot hij als hij plotseling toch op kantoor is :P
dinsdag 12 juni 2007 om 20:41
quote: wereldmeid reageerde
Vanmiddag kwam hij onverwachts op kantoor langs, terwijl hij de hele dag extern zou zijn. We hebben nog even wat werkzaken besproken. Het lijkt wel alsof hij een knop heeft omgezet, hoewel hij me wel een paar keer breed toe grijnsde. Ik heb hem gisteren nog gezegd dat ik moeite heb om te schakelen tussen zakelijk en persoonlijk. Blijkbaar gaat hem dat beter af, in elk geval op het eerste gezicht. Ik schreef gisteren al, dat ik eigenlijk iets van teleurstelling van hem had verwacht toen ik zei dat hij niet meer bij me over de vloer moet komen. Of ik had het gehoopt, maar als hij dat had laten merken dan was het nog moeilijker voor me geweest...zucht. Herkenbaar?
Sorry wereldmeid, weet even je verhaal niet precies, maar zijn jullie ook collega's? Zeer herkenbaar, ik en gm dus ook... en ja, dat is ontzettend zwaar, omdat je dan continu met elkaar geconfronteerd wordt. Mijn gm lijkt dat schakelen ook veel makkelijker af te gaan dan dat ik dat kan. Zal wel een mannentrekje zijn.
Heb hem ernaar gevraagd, en zijn verklaring is dat het een stukje bescherming naar mij en naar zichzelf toe is...
Ben wel jaloers op dat knopje... ik kan dat in ieder geval niet!
Sterkte meid!
Vanmiddag kwam hij onverwachts op kantoor langs, terwijl hij de hele dag extern zou zijn. We hebben nog even wat werkzaken besproken. Het lijkt wel alsof hij een knop heeft omgezet, hoewel hij me wel een paar keer breed toe grijnsde. Ik heb hem gisteren nog gezegd dat ik moeite heb om te schakelen tussen zakelijk en persoonlijk. Blijkbaar gaat hem dat beter af, in elk geval op het eerste gezicht. Ik schreef gisteren al, dat ik eigenlijk iets van teleurstelling van hem had verwacht toen ik zei dat hij niet meer bij me over de vloer moet komen. Of ik had het gehoopt, maar als hij dat had laten merken dan was het nog moeilijker voor me geweest...zucht. Herkenbaar?
Sorry wereldmeid, weet even je verhaal niet precies, maar zijn jullie ook collega's? Zeer herkenbaar, ik en gm dus ook... en ja, dat is ontzettend zwaar, omdat je dan continu met elkaar geconfronteerd wordt. Mijn gm lijkt dat schakelen ook veel makkelijker af te gaan dan dat ik dat kan. Zal wel een mannentrekje zijn.
Heb hem ernaar gevraagd, en zijn verklaring is dat het een stukje bescherming naar mij en naar zichzelf toe is...
Ben wel jaloers op dat knopje... ik kan dat in ieder geval niet!
Sterkte meid!
dinsdag 12 juni 2007 om 20:51
Mara>Heb me op het huishouden gestort.
Ik stort me dan in de tuin.Loop te rotzooien en zowaar ben daar zo 2uur mee zoet en voel me daarna ook stukken beter.Geef de bloemen water enzo en hoppa kwartier later loop zonder gepland(ben geen planner vwb. de tuin) ik met de handen onder de grondzooi te freaken in het tuingebeuren.:D.Dat voelt lekker hoor.
Sapphire :R lang niets vernomen van je.Denk inenen aan je vanwege de tuin.Jij rommelt ook altijd lekker in je tuin.Alles goed met je?
Ik stort me dan in de tuin.Loop te rotzooien en zowaar ben daar zo 2uur mee zoet en voel me daarna ook stukken beter.Geef de bloemen water enzo en hoppa kwartier later loop zonder gepland(ben geen planner vwb. de tuin) ik met de handen onder de grondzooi te freaken in het tuingebeuren.:D.Dat voelt lekker hoor.
Sapphire :R lang niets vernomen van je.Denk inenen aan je vanwege de tuin.Jij rommelt ook altijd lekker in je tuin.Alles goed met je?
dinsdag 12 juni 2007 om 20:54
Pieppetje!! :D*; Hoe is t meid!? Ik zou nu lief zijn voor mezelf als ik jou was, als jullie (nu) zo met elkaar om kunnen gaan is dat toch prima! Beetje de grenzen in de gaten houden lijkt me wel handig maar dat je niet terug wil naar afstandelijk begrijp ik zo goed.
Wandelen in scandinavië? Nou als ze er daar allemaal zo uitzien :P Afleiding genoeg!! Haha (ps. al plannen voor zaterdag? Over scandinaviers gesproken )
Verder probeer ik maar niet te streng voor mezelf te zijn en deze 2 weken maar gewoon rustig uit te zingen.
Wandelen in scandinavië? Nou als ze er daar allemaal zo uitzien :P Afleiding genoeg!! Haha (ps. al plannen voor zaterdag? Over scandinaviers gesproken )
Verder probeer ik maar niet te streng voor mezelf te zijn en deze 2 weken maar gewoon rustig uit te zingen.
dinsdag 12 juni 2007 om 20:57
dinsdag 12 juni 2007 om 20:58
dinsdag 12 juni 2007 om 20:59
Pieppetje, fijn dat je er weer bent!
GM en ik werken idd samen en dat zal ook nog wel even zo blijven, tenminste ons project loopt nog een tijdje. Ik heb inmiddels definitief besloten om mij op de arbeidsmarkt te gaan orienteren dus zodra ik een leuke vacature zie....
Dit heb ik niet alleen besloten omdat ik het zo moeilijk heb met GM en mezelf, maar ook omdat er in de organisatie een aantal dingen niet goed lopen. I.v.m. herkenning kan ik geen bijz.heden melden. Ik vind het niet nodig om het meteen tegen GM te zeggen trouwens.
Mara, echt rot vond ik het niet dat hij langs kwam, ik kan de realiteit van het nauwe samenwerken toch niet zo 1,2,3 ontlopen. Ziekmelden is geen optie. Bovendien vind ik mijn werk nog steeds leuk, ook het deel dat ik samen met GM heb.
Wees trouwens niet te hard voor jezelf! We hebben allemaal wel eens een 'terugslag' of een zwak moment. Morgen is er gewoon weer een dag! Stap voor stap meid. *;
GM en ik werken idd samen en dat zal ook nog wel even zo blijven, tenminste ons project loopt nog een tijdje. Ik heb inmiddels definitief besloten om mij op de arbeidsmarkt te gaan orienteren dus zodra ik een leuke vacature zie....
Dit heb ik niet alleen besloten omdat ik het zo moeilijk heb met GM en mezelf, maar ook omdat er in de organisatie een aantal dingen niet goed lopen. I.v.m. herkenning kan ik geen bijz.heden melden. Ik vind het niet nodig om het meteen tegen GM te zeggen trouwens.
Mara, echt rot vond ik het niet dat hij langs kwam, ik kan de realiteit van het nauwe samenwerken toch niet zo 1,2,3 ontlopen. Ziekmelden is geen optie. Bovendien vind ik mijn werk nog steeds leuk, ook het deel dat ik samen met GM heb.
Wees trouwens niet te hard voor jezelf! We hebben allemaal wel eens een 'terugslag' of een zwak moment. Morgen is er gewoon weer een dag! Stap voor stap meid. *;
dinsdag 12 juni 2007 om 21:06
Ik draag mijn kruis met kracht!!! Maarrrr....had net Angel aan de telefoon. Zei ik ook al tegen: zwaar weekend gehad maar ik heb het doorstaan, geen smsje, geen mailtje helemaal niks gedaan en nu voel ik me toch weer een stuk beter. Dus meiden: je gaat je echt beter voelen na verloop van tijd maar je moet wel volhouden!!! (zei zij ferm terwijl ze een schietgebedje maakte dat ze de komende tijd niet in de fout schiet)
