Relaties
alle pijlers
moe en stress hoe mee omgaan
maandag 10 maart 2008 om 14:46
we hadden met de kids een afspraak en na die afspraak kwamen we thuis....snel de moet dingen doen en de kids naar bed brengen.
ik was erg druk die dag en vooral erg moe, ook gewerkt net als mijn vriend nadat de kids op bed lagen maakte ik de opmerking "vind het niet leuk dat je niet even geholpen hebt" (met de moet dingen) hij zat voor de tv te eten, was ook erg moe
en was vanuit zijn werk meteen naar de afspraak gekomen die we samen hadden. maar die opmerking vond hij onterecht en werd boos
We hebben hier de hele week ruzie over gehad..hij zegt als je moe bent moet je je rust pakken en die moet dingen zoals de vaatwasser de was ect.(kids natuurlijk niet daar helpt hij wel mee) kunnen wel wachten.
De moet dingen zijn b.v :de was, vaatvasser in en uit ruimen, afruimen. kids douchen /naar bed brengen ect.
we hebben een druk leven met 3 kids en ik ben daardoor wel vaak moe gevolg daarvan is dat ik dan prikkelbaar ben.
Hij kan hier niet tegen... zegt er niets over...maar er onstaat wel een gespannen sfeer tussen ons.
Het iriteerd hem vreselijk.
ik was erg druk die dag en vooral erg moe, ook gewerkt net als mijn vriend nadat de kids op bed lagen maakte ik de opmerking "vind het niet leuk dat je niet even geholpen hebt" (met de moet dingen) hij zat voor de tv te eten, was ook erg moe
en was vanuit zijn werk meteen naar de afspraak gekomen die we samen hadden. maar die opmerking vond hij onterecht en werd boos
We hebben hier de hele week ruzie over gehad..hij zegt als je moe bent moet je je rust pakken en die moet dingen zoals de vaatwasser de was ect.(kids natuurlijk niet daar helpt hij wel mee) kunnen wel wachten.
De moet dingen zijn b.v :de was, vaatvasser in en uit ruimen, afruimen. kids douchen /naar bed brengen ect.
we hebben een druk leven met 3 kids en ik ben daardoor wel vaak moe gevolg daarvan is dat ik dan prikkelbaar ben.
Hij kan hier niet tegen... zegt er niets over...maar er onstaat wel een gespannen sfeer tussen ons.
Het iriteerd hem vreselijk.
maandag 10 maart 2008 om 15:01
Je maakt het jezelf -en hem- dan ook wel moeilijker dan nodig is. Moeten die moet-dingen nou echt direct als je thuiskomt? Wat een gejaag. Als je nou de kinderen even rustig doucht en naar bed brengt, dan kun je daarna rustig de was en de vaat doen. En anders gewoon een keertje niet. Het blijft wel liggen hoor! Door dat gejaag zorg je het veel meer stress dan nodig is.
maandag 10 maart 2008 om 15:06
Het is jammer dat hij niet begrijpt (zoals zoveel mannen) dat de dingen die je moet doen, nog steeds op JOU wachten wanneer je het uitsteld. Je kan niet leven in huis waar chaos heerst, in welke mate dan ook. Ik kan niet even lekker relaxen als er nog een berg was, berg strijkwerk, berg afwas staat die nog ingeruimd moet worden. Ik zeg, 2 handen maken weinig werk. Als jullie dat nou voortaan doen, dan kunnen jullie SAMEN op de bank zitten en tv kijken.
maandag 10 maart 2008 om 15:09
Jackey, ik vind dat jij hartstikke in je recht staat om je mond open te trekken. Hij moe? JIJ bent pas moe! Wij hebben geen weekendje vrij, bij ons gaat alles non-stop door. Hij mag geirriteerd reageren wanneer hij samen met jou eerst de opgeruimt heeft en dan een opmerking plaatst, niet als hij wel lekker op zijn achterste tv zit te kijken, kom nou zeg!
maandag 10 maart 2008 om 16:02
NoYo, en dan? Dan heeft zij haar mond opengetrokken, ze zijn allebei al moe, zij chagrijnig, hij chagrijnig en de situatie is nog steeds hetzelfde. Niet erg constructief...
Het is een lastige situatie! Maar ik denk dat het voor een deel ook met je eigen gedrag te maken heeft. Jij vindt dat al die dingen moeten, en wel nu. Je vriend vindt dat het wel even kan wachten. Tegen de tijd dat hij eraan toe is, heb jij het - mopperend en wel - al gedaan. Het is geen ramp als de vaatwasser een keer niet uit/ingeruimd wordt, of de was een dagje blijft liggen. Zelfs niet als je kinderen een keer ongedoucht hun bed in gaan. Op deze manier kost het je dubbel energie: de energie om het daadwerkelijk te doen, maar ook nog eens de energie die je stopt in het ergeren aan je vriend.
"De" oplossing gaat twee kanten op denk ik. Enerzijds zou je duidelijke afspraken met je vriend moeten maken. Mannen zien vaak niet wat er allemaal moet gebeuren. Dan kan je je wel gaan ergeren aan het feit dat ie dat niet ziet (en dus niet doet), als je hem vertelt wat er moet gebeuren is ie vast niet te beroerd om dat ook te doen. Duidelijk afspreken wat er hoe vaak moet gebeuren en wie dat doet.
Anderzijds is er een stukje flexibiliteit van jou nodig. Je vriend zal dingen op een andere manier doen, en op een ander tijdstip. Jij wilt graag de vaat direct na het eten opruimen bijvoorbeeld, terwijl hij liever eerst het nieuws kijkt en dan de boel opruimt. Betekent niet dat hij het niet wil doen, hij doet het alleen niet op het moment dat jij het wilt.
Door het iets meer los te laten, en je af en toe af te vragen 'wat is het ergste dat er kan gebeuren als de vaat nog een uurtje blijft staan?' Kun je er zelf misschien ook wat relaxter mee omgaan. Het is oefenen, dat wel hoor! Maar door sommige moet-dingen iets losser te maken (want natuurlijk moet het wel gebeuren, maar moet het écht hier en nu?) kun je voor jezelf ook een beetje rust en ruimte creëren.
Juist als je zo'n druk en hectisch leven hebt, wat je ongetwijfeld hebt met drie kinderen, is het heel erg belangrijk om bewust tijd voor jezelf te nemen. Gewoon inplannen. In de agenda, al is het elke week maar een uurtje. Voor je gezin is het écht belangrijker dat jij goed in je vel zit dan dat het huis altijd spic en span is.
Het is een lastige situatie! Maar ik denk dat het voor een deel ook met je eigen gedrag te maken heeft. Jij vindt dat al die dingen moeten, en wel nu. Je vriend vindt dat het wel even kan wachten. Tegen de tijd dat hij eraan toe is, heb jij het - mopperend en wel - al gedaan. Het is geen ramp als de vaatwasser een keer niet uit/ingeruimd wordt, of de was een dagje blijft liggen. Zelfs niet als je kinderen een keer ongedoucht hun bed in gaan. Op deze manier kost het je dubbel energie: de energie om het daadwerkelijk te doen, maar ook nog eens de energie die je stopt in het ergeren aan je vriend.
"De" oplossing gaat twee kanten op denk ik. Enerzijds zou je duidelijke afspraken met je vriend moeten maken. Mannen zien vaak niet wat er allemaal moet gebeuren. Dan kan je je wel gaan ergeren aan het feit dat ie dat niet ziet (en dus niet doet), als je hem vertelt wat er moet gebeuren is ie vast niet te beroerd om dat ook te doen. Duidelijk afspreken wat er hoe vaak moet gebeuren en wie dat doet.
Anderzijds is er een stukje flexibiliteit van jou nodig. Je vriend zal dingen op een andere manier doen, en op een ander tijdstip. Jij wilt graag de vaat direct na het eten opruimen bijvoorbeeld, terwijl hij liever eerst het nieuws kijkt en dan de boel opruimt. Betekent niet dat hij het niet wil doen, hij doet het alleen niet op het moment dat jij het wilt.
Door het iets meer los te laten, en je af en toe af te vragen 'wat is het ergste dat er kan gebeuren als de vaat nog een uurtje blijft staan?' Kun je er zelf misschien ook wat relaxter mee omgaan. Het is oefenen, dat wel hoor! Maar door sommige moet-dingen iets losser te maken (want natuurlijk moet het wel gebeuren, maar moet het écht hier en nu?) kun je voor jezelf ook een beetje rust en ruimte creëren.
Juist als je zo'n druk en hectisch leven hebt, wat je ongetwijfeld hebt met drie kinderen, is het heel erg belangrijk om bewust tijd voor jezelf te nemen. Gewoon inplannen. In de agenda, al is het elke week maar een uurtje. Voor je gezin is het écht belangrijker dat jij goed in je vel zit dan dat het huis altijd spic en span is.
-
maandag 10 maart 2008 om 16:07
Oh. kom op zeg! Zo praat je jezelf wel een burn-out aan.
Als ik de openingspost lees, krijg ik de kriebels bij bijvoorbeeld "snel de moet dingen doen". Wat is er zo dringend aan de was en de vaat, dat het onmiddelijk moet als je thuiskomt? vlug-vlug-vlug de 'moet'-dingen, dan vlugvlugvlug de kinderen douchen en naar bed...
't Lijkt me voor het hele gezin een stuk gezelliger als het allemaal een tikkeltje minder gehaast kan. En wellicht wil manlief best even helpen als hij zijn kopje koffie op heeft.
Als ik de openingspost lees, krijg ik de kriebels bij bijvoorbeeld "snel de moet dingen doen". Wat is er zo dringend aan de was en de vaat, dat het onmiddelijk moet als je thuiskomt? vlug-vlug-vlug de 'moet'-dingen, dan vlugvlugvlug de kinderen douchen en naar bed...
't Lijkt me voor het hele gezin een stuk gezelliger als het allemaal een tikkeltje minder gehaast kan. En wellicht wil manlief best even helpen als hij zijn kopje koffie op heeft.
maandag 10 maart 2008 om 16:08
Jackey....Maak een afspraak als je terug komt met de kinderen. De een doet de kinderen naar bed en de ander ruimt de vaatwasser uit of wat er op dat moment te doen is.
Lekker makkelijk van je partner om er bij neer te ploffen en commentaar te hebben.Raar toch dat jij altijd moe bent en hij niet.... Sommige mannen, grrrr. Natuurlijk is het zo dat het de volgende dag er nog ligt maar dat is uitstel. Het probleem lost zich hiermee niet op, het verschuift alleen.
Ga op een goed moment er rustig voor zitten en bepraat het eens met hem. Probeer duidelijke afspraken te maken.
Je hebt pas echt rust als alle "moet" dingen af zijn. Dan krijg je pas de rust die je nodig hebt.
Maak eventueel een lijstje met de dingen die moeten en maak een rooster. De ene week doe jij bepaalde dingen en hij andere, de week erop wissel je.
Houd er wel rekening mee dat hij dingen op een andere manier doet dan jij maar door het afwisselen gebeurd het in ieder geval eens per 2 weken op jouw manier. Die taken die hij dan heeft in een week zijn ZIJN verantwoordelijkheid!
Probeer jij in ieder geval 1 avond in de week een paar uurtjes voor jezelf in te plannen. Ga iets doen wat je leuk vindt of, als je er behoefte aan hebt bijslapen of in bed een boek lezen. In ieder geval iets ontspannends dus!
enne....wees niet zo streng voor jezelf meis....
Succes!
Lekker makkelijk van je partner om er bij neer te ploffen en commentaar te hebben.Raar toch dat jij altijd moe bent en hij niet.... Sommige mannen, grrrr. Natuurlijk is het zo dat het de volgende dag er nog ligt maar dat is uitstel. Het probleem lost zich hiermee niet op, het verschuift alleen.
Ga op een goed moment er rustig voor zitten en bepraat het eens met hem. Probeer duidelijke afspraken te maken.
Je hebt pas echt rust als alle "moet" dingen af zijn. Dan krijg je pas de rust die je nodig hebt.
Maak eventueel een lijstje met de dingen die moeten en maak een rooster. De ene week doe jij bepaalde dingen en hij andere, de week erop wissel je.
Houd er wel rekening mee dat hij dingen op een andere manier doet dan jij maar door het afwisselen gebeurd het in ieder geval eens per 2 weken op jouw manier. Die taken die hij dan heeft in een week zijn ZIJN verantwoordelijkheid!
Probeer jij in ieder geval 1 avond in de week een paar uurtjes voor jezelf in te plannen. Ga iets doen wat je leuk vindt of, als je er behoefte aan hebt bijslapen of in bed een boek lezen. In ieder geval iets ontspannends dus!
enne....wees niet zo streng voor jezelf meis....
Succes!
maandag 10 maart 2008 om 16:12
Die moet dingen als je ze laat liggen komt er alleen maar meer bij....waardoor je helemaal niet meer weet waar je moet beginnen.Helaas is mijn man precies hetzelfde.
Ons leven is ook druk werken allebei en hebben twee kids.
Gister was ik wel erg boos op hem omdat ik deze week veel heb gewerkt en hij drie en halve dag vrij is geweest.
Hij zou een aantal wasjes draaien maar vondt na de boodschappen en stofzuigen dat het wel voldoende was op zijn vrije dag.Toen ik hem aangaf dat ik dat niet zo lief van hem vondt maakte hij ook de opmerking rustig aan.Dan doe je het morgen toch....Grr nog meer werk boven op alles wat ik al moet doen naar twee dagen huishouding verwaarlozing.
Met het feit dat ik tot vijf uur me te pletter heb gewerkt thuis
en snel eten moet koken en afwassen .Daarna tot laat moet werken en vijf uurtjes kan slapen voordat de kids weer uit bed moeten.En hij nog even twintig minuten blijft liggen omdat hij pas acht uur de deur uit moet.Samen werken betekent in mijn ogen ook dat je de rest ook deelt.
En zeker met kids.Zijn we samen thuis dan duikt hij achter de puter en kan ik ook alles regelen voor de kinderen en het huishouden.
Ons leven is ook druk werken allebei en hebben twee kids.
Gister was ik wel erg boos op hem omdat ik deze week veel heb gewerkt en hij drie en halve dag vrij is geweest.
Hij zou een aantal wasjes draaien maar vondt na de boodschappen en stofzuigen dat het wel voldoende was op zijn vrije dag.Toen ik hem aangaf dat ik dat niet zo lief van hem vondt maakte hij ook de opmerking rustig aan.Dan doe je het morgen toch....Grr nog meer werk boven op alles wat ik al moet doen naar twee dagen huishouding verwaarlozing.
Met het feit dat ik tot vijf uur me te pletter heb gewerkt thuis
en snel eten moet koken en afwassen .Daarna tot laat moet werken en vijf uurtjes kan slapen voordat de kids weer uit bed moeten.En hij nog even twintig minuten blijft liggen omdat hij pas acht uur de deur uit moet.Samen werken betekent in mijn ogen ook dat je de rest ook deelt.
En zeker met kids.Zijn we samen thuis dan duikt hij achter de puter en kan ik ook alles regelen voor de kinderen en het huishouden.
maandag 10 maart 2008 om 16:14
Mijn man en ik zijn ook zo prikkelbaar als we moet zijn en het druk hebben. Een tijdje terug hebben we besloten een schoonmaakster in dienst te nemen om te zorgen dat we meer tijd voor onszelf hebben. Echt fantastisch, als ik het heel druk heb en een week moe ben dan laat ik haar een extra uurtje komen en geef ik nog meer uit handen. Dan ruimt zij bijvoorbeeld ook de vaatwasser in en uit.
maandag 10 maart 2008 om 16:18
Ook al zoiets Natasja. Ook voor jou de tip die ik aan Jackey heb gegeven. Dit gaat zo niet goed en het veroorzaakt alleen maar meer spanningen in huis. Ook al zijn de kinderen klein, ze merken jullie spanningen, ergenissen. Zo meteen lopen jullie allemaal op jullie tenen. Dat idee van een poetshulp vind ik ook een goeie optie. Het nadeel is echter dat het gedrag van jouw man er niet door veranderd en dat je in de weekenden en in de avonden alsnog voor alles kunt opdraaien.
Ook jij veel succes!
Ook jij veel succes!
maandag 10 maart 2008 om 18:03
Wat ik een interessante vraag vind is: waarom voel jij je verplicht om de steken die hij laat vallen op te pakken? Dat is zo typisch vrouwelijk. Je moet helemaal niks! Troep ligt er morgen ook nog en die strijk blijft keurig op zijn plekje liggen als je hem niet aanraakt. Die mannen zijn hartstikke slim: ze stellen prioriteiten en doen gewoon hun ding. Pakken hun ontspanning als ze die nodig hebben. Jij loopt je op te vreten en dat zegt meer over jouzelf dan over hem... Ik zou zeggen: als je het kunt betalen, neem dan een hulp in de huishouding die eens per week de grootste klussen voor je oppakt. Probeer zelf ook eerst eens een beetje te ontspannen (daarin kun je nog wel wat van hem leren). Maak daarnaast duidelijke afspraken over wat er allemaal moet gebeuren in de week en wie wat doet. Als manlief niet van plan is 'zijn' klusjes op te pakken, besteed dan alles uit of doe helemaal niets meer. Moet je eens opletten hoe snel hij dan is bijgedraaid (ik spreek uit ervaring )
maandag 10 maart 2008 om 19:09
Hier loop ik ook tegen aan!!
Echter: ik ben een alleenstaande fulltime werkende moeder. En vader is helemaal niet meer in beeld omdat hij in het buitenland woont.
Als je dan klaagt over het moe-zijn, dan reageert iedereen vaak dat je dan maar rust moet inbouwen. Maarja, hoe doe je dat? De was blijft liggen en er komt zelfs nog meer bij! Dat moet ook weer ingehaald worden. Dus dat uurtje dat je extra rust inbouwt, is zo weer tenietgedaan.
Het probleem van vermoeidheid wordt erg onderschat. We werken ons te pletter (helemaal in de huidige samenleving waarin vrouwen 3x zo hard werken als de mannen). Want die zijn nog niet ge-evrouwcipeerd. De huishouding en de zorg voor de kinderen komt toch nog voor een groot deel op de vrouw terecht.
En erger: in de situatie waarin je een man hebt die zou kunnen bijdragen en het niet doet, raak je ook nog eens extra gefrustreerd. Ik wéét gewoon dat ik het alleen moet doen, dus die emotie komt er bij mij dan weer niet bij.
Kan me wel voorstellen dat je je af en toe helemaal afgeleefd voelt.
Ik zou ook gewoon afspraken maken op een "normaal moment". Dus niet ten tijde van een ruzie of spanning. Maak desnoods een schema waar men zich aan dient te houden.
Weet verder ook niet wat een oplossing zou kunnen zijn. Loop ook al jaren chronisch vermoeid rond. Zou een moord doen voor een weekend uitslapen of relaxed naar de kapper kunnen gaan zonder opvang te regelen.
Echter: ik ben een alleenstaande fulltime werkende moeder. En vader is helemaal niet meer in beeld omdat hij in het buitenland woont.
Als je dan klaagt over het moe-zijn, dan reageert iedereen vaak dat je dan maar rust moet inbouwen. Maarja, hoe doe je dat? De was blijft liggen en er komt zelfs nog meer bij! Dat moet ook weer ingehaald worden. Dus dat uurtje dat je extra rust inbouwt, is zo weer tenietgedaan.
Het probleem van vermoeidheid wordt erg onderschat. We werken ons te pletter (helemaal in de huidige samenleving waarin vrouwen 3x zo hard werken als de mannen). Want die zijn nog niet ge-evrouwcipeerd. De huishouding en de zorg voor de kinderen komt toch nog voor een groot deel op de vrouw terecht.
En erger: in de situatie waarin je een man hebt die zou kunnen bijdragen en het niet doet, raak je ook nog eens extra gefrustreerd. Ik wéét gewoon dat ik het alleen moet doen, dus die emotie komt er bij mij dan weer niet bij.
Kan me wel voorstellen dat je je af en toe helemaal afgeleefd voelt.
Ik zou ook gewoon afspraken maken op een "normaal moment". Dus niet ten tijde van een ruzie of spanning. Maak desnoods een schema waar men zich aan dient te houden.
Weet verder ook niet wat een oplossing zou kunnen zijn. Loop ook al jaren chronisch vermoeid rond. Zou een moord doen voor een weekend uitslapen of relaxed naar de kapper kunnen gaan zonder opvang te regelen.
maandag 10 maart 2008 om 20:45
Jemig Yulia, dat ís ook lastig! Aan energie is wel wat te doen hoor. Heb je bijvoorbeeld de mogelijkheid om dingen uit te besteden? Bijvoorbeeld een goede huishoudelijke hulp? Of heb je vriendinnen die je zouden kunnen helpen bij wat ontspanning? Want als je zo doorgaat, is het batterijtje straks echt leeg en kun je helemaal niks meer. Schiet niemand wat mee op. Sporten (en vooral hardlopen) kan je overigens wel heel veel energie geven. Een half uur per keer. Een vriendin van mij - ook alleengaand met 2 jonge kinderen - en ik zijn samen gaan lopen om rust in ons hoofd te krijgen (om heel verschillende redenen) en meer energie te krijgen. Het werkt voor ons beide geweldig! Misschien voor jou ook een idee?
maandag 10 maart 2008 om 20:55
fijn om al die reactie's te lezen van jullie...
en ook fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die de moet dingen graag gedaan wil hebben, want doe je dat niet heb je idd de volgende dag 2x zoveel te doen...en dat wil je voorkomen door het dan maar meteen te doen...en snel zodat je nog iets aan je avond hebt....ook al ben je dan kapot en lig je met 10 min op de bank in slaap.
en ook fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die de moet dingen graag gedaan wil hebben, want doe je dat niet heb je idd de volgende dag 2x zoveel te doen...en dat wil je voorkomen door het dan maar meteen te doen...en snel zodat je nog iets aan je avond hebt....ook al ben je dan kapot en lig je met 10 min op de bank in slaap.
maandag 10 maart 2008 om 21:02
Ach nee, Lilaemme.... Ik weet dat je goede bedoelingen hiermee hebt en deze discussie heb ik al honderd keer gevoerd in andere topics.
Nee, heb geen geld voor huishoudelijke hulp, doe alles gewoon zelf.
Nee, geen vriendinnen die met mij dingen ondernemen want ik ben ook sinds 1,5 jaar verhuisd naar een plaats waar ik niet echt vriendinnen heb. Bovendien geen tijd om contacten te maken, want ik kom nooit ergens. Want dan moet ik oppas regelen en dat is lastig, want die heb ik al hard nodig omdat ik fulltime en ook onregelmatig werk (weekenden en 's avonds, maar ook overdag). Dus......
Maar liever dit dan de frustratie erbij dat je vent hebt die niets doet terwijl hij de helft van het werk uit handen kan nemen en het gewoonweg uit laksheid vertikt.
Ik ga altijd om 21.30 uur naar bed (als ik niet hoef te werken dan hè) en doe mijn huishouding in de uurtjes wanneer dochterlief slaapt (ze is 2,5 en gaat tussen de middag nog 2 uurtjes slapen). Zelf ga ik voor mijn ontspanning een half uur in bad liggen of een boek lezen. That's it. Gewoon nog een paar jaar volhouden en dan komen er vanzelf wel weer makkelijkere periodes aan. Denk ik
Het is gewoon niet anders.
Maar ik heb meer medelijden met de moeders hier. Wat een rotsituatie waarin je eigenijk niet in behoort te zitten.
Nee, heb geen geld voor huishoudelijke hulp, doe alles gewoon zelf.
Nee, geen vriendinnen die met mij dingen ondernemen want ik ben ook sinds 1,5 jaar verhuisd naar een plaats waar ik niet echt vriendinnen heb. Bovendien geen tijd om contacten te maken, want ik kom nooit ergens. Want dan moet ik oppas regelen en dat is lastig, want die heb ik al hard nodig omdat ik fulltime en ook onregelmatig werk (weekenden en 's avonds, maar ook overdag). Dus......
Maar liever dit dan de frustratie erbij dat je vent hebt die niets doet terwijl hij de helft van het werk uit handen kan nemen en het gewoonweg uit laksheid vertikt.
Ik ga altijd om 21.30 uur naar bed (als ik niet hoef te werken dan hè) en doe mijn huishouding in de uurtjes wanneer dochterlief slaapt (ze is 2,5 en gaat tussen de middag nog 2 uurtjes slapen). Zelf ga ik voor mijn ontspanning een half uur in bad liggen of een boek lezen. That's it. Gewoon nog een paar jaar volhouden en dan komen er vanzelf wel weer makkelijkere periodes aan. Denk ik
Het is gewoon niet anders.
Maar ik heb meer medelijden met de moeders hier. Wat een rotsituatie waarin je eigenijk niet in behoort te zitten.
maandag 10 maart 2008 om 21:19
Tja, er zijn meerdere manieren om dingen te doen.
Als je thuis komt na een dag hard werken en een afspraak met de kinderen kun je inderdaad meteen de 'moet' dingen gaan doen en daarna zoals je zegt kapot op de bank liggen en na 10 minuten in slaap vallen.
Je kunt ook denken; ik laat de afwas en al die andere dingen staan en ik ga lekker op de bank zitten met mijn man.
Ik zou zelf voor het laatste kiezen.
Het een is niet beter als het andere dus je zult samen een manier moeten zoeken. En dan kun je wel zeggen; mijn manier is beter, hij moet het maar meteen doen zoals ik het wil maar ja, zo werkt het niet.
Je mag van hem ook een bijdrage verwachten natuurlijk maar moet dat perse op een tijdstip dat jíj bepaalt?!
Als je thuis komt na een dag hard werken en een afspraak met de kinderen kun je inderdaad meteen de 'moet' dingen gaan doen en daarna zoals je zegt kapot op de bank liggen en na 10 minuten in slaap vallen.
Je kunt ook denken; ik laat de afwas en al die andere dingen staan en ik ga lekker op de bank zitten met mijn man.
Ik zou zelf voor het laatste kiezen.
Het een is niet beter als het andere dus je zult samen een manier moeten zoeken. En dan kun je wel zeggen; mijn manier is beter, hij moet het maar meteen doen zoals ik het wil maar ja, zo werkt het niet.
Je mag van hem ook een bijdrage verwachten natuurlijk maar moet dat perse op een tijdstip dat jíj bepaalt?!
maandag 10 maart 2008 om 21:35
mooi gezegd, Annetd. Dat is precies wat ik bedoel. Natuurlijk moeten die klussen allemaal wel gedaan worden, maar het is zoveel rustiger als je dat niet direct en snel-snel wilt doen. Want dan komt juist de stress en ergernis om de hoek kijken en die twee kosten zoveel meer energie dan even wat machines leeghalen en weer vullen.
En inderdaad laat ik het ook wel eens gewoon liggen. Ja, dan ligt er de volgende dag een dubbele hoeveelheid - maar de leuke avond met man nemen ze me niet af. en die levert zoveel energie dat die dubbele hoeveelheid best lukt. Al helemaal met zijn hulp - want omdat ik niet zeur, klaag en mopper is hij best bereid om even te helpen...
En inderdaad laat ik het ook wel eens gewoon liggen. Ja, dan ligt er de volgende dag een dubbele hoeveelheid - maar de leuke avond met man nemen ze me niet af. en die levert zoveel energie dat die dubbele hoeveelheid best lukt. Al helemaal met zijn hulp - want omdat ik niet zeur, klaag en mopper is hij best bereid om even te helpen...
maandag 10 maart 2008 om 22:04
Alles waar 'moet' voor staat is bij voorbaat een last en een blok aan je been.
Tuurlijk 'moeten' die klusjes gedaan worden, maar het moment waarop bepaal je toch echt helemaal zelf.
Ik kwam er 7 jaar geleden alleen voor te staan met een dochter van nog geen 2 en een startend eigen bedrijf. In mijn drift om te bewijzen hoe zelfstandig ik wel niet was moest ook mijn huishouden nog eens lopen als een tierelier.
Mehn, binnen 4 maanden zou ik er helemaal knettergestoord van zijn geworden.
En toen besloot ik; Ik MOET helemaal niks! Ja ademhalen en goed voor m'n kind zorgen, maar dat is het dan ook wel zo'n beetje.
En weet je... M'n leven is er een stuk lolliger van geworden en m'n huishouden misschien iets chaotischer, maar een puinzooi is het nooit geworden.
Wat mij betreft heeft je man groot gelijk dat hij na een hectische dag z'n ontspanning zoekt. Doe ik ook en wat hier al gezegd wordt, alles wat dan nog 'moet' kost een stuk minder energie.
Tuurlijk 'moeten' die klusjes gedaan worden, maar het moment waarop bepaal je toch echt helemaal zelf.
Ik kwam er 7 jaar geleden alleen voor te staan met een dochter van nog geen 2 en een startend eigen bedrijf. In mijn drift om te bewijzen hoe zelfstandig ik wel niet was moest ook mijn huishouden nog eens lopen als een tierelier.
Mehn, binnen 4 maanden zou ik er helemaal knettergestoord van zijn geworden.
En toen besloot ik; Ik MOET helemaal niks! Ja ademhalen en goed voor m'n kind zorgen, maar dat is het dan ook wel zo'n beetje.
En weet je... M'n leven is er een stuk lolliger van geworden en m'n huishouden misschien iets chaotischer, maar een puinzooi is het nooit geworden.
Wat mij betreft heeft je man groot gelijk dat hij na een hectische dag z'n ontspanning zoekt. Doe ik ook en wat hier al gezegd wordt, alles wat dan nog 'moet' kost een stuk minder energie.
dinsdag 11 maart 2008 om 12:49
dinsdag 11 maart 2008 om 21:32
@Merretje: ik heb 1 dochtertje van 2,5. Doordat wij het met z'n tweetjes moeten rooien, is ze al vrij zelfstandig voor haar leeftijd. Maar daar zit natuurlijk wel een grens aan, ze is en blijft kind. Tuurlijk mag ze later meehelpen, maar nu kan dat nog niet. Maar als ze nu bijv. mij wil helpen met stofzuigen en schoonmaken laat ik haar meedoen, ook al wordt het er niet beter op
Ik ben van mening dat je strak moet plannen, dus óók tijd voor jezelf. Ook al is het maar een uurtje op de bank met je lievelingsserie, kaarsjes aan, voetjes omhoog en wat te drinken/knabbelen.
Daar knap je van op!
Nogmaals, praat met je partner over hoe je je voelt, wat je verwacht en of dat overbrugbaar is met dat wat je partner voelt en verwacht. Kom tot een compromis. Dan moet het toch al een stuk makkelijker worden??
Ik ben van mening dat je strak moet plannen, dus óók tijd voor jezelf. Ook al is het maar een uurtje op de bank met je lievelingsserie, kaarsjes aan, voetjes omhoog en wat te drinken/knabbelen.
Daar knap je van op!
Nogmaals, praat met je partner over hoe je je voelt, wat je verwacht en of dat overbrugbaar is met dat wat je partner voelt en verwacht. Kom tot een compromis. Dan moet het toch al een stuk makkelijker worden??
woensdag 12 maart 2008 om 16:57
De 2 oudste kinderen kunnen best al wat helpen Jacky. Ze zijn oud genoeg om de vaatwasser uit en in te ruimen. Ook kunnen ze onder begeleiding zelf hun kamer opruimen, stoffen en zuigen. Zo zijn er vast wel meer klusjes te verzinnen voor hun.
De jongste kan meehelpen met opruimen, tafel dekken.
Natuurlijk moet je er voor waken dat ze niet teveel hoeven te doen maar het is wel goed dat ook hun erbij betrokken worden.Hoe eerder je er mee begint, hoe normaler ze het vinden.
Wij hadden toen de kinderen klein waren nog geen vaatwasser. Met 6 jaar zijn we begonnen om ze mee te helpen afdrogen, kamer opruimen, zelf hun sokken en ondergoed in de lades laten leggen en de konijnenhokken mee helpen verschonen.
Al vanaf ze konden lopen moesten ze bij het uitkleden zelf hun kleren in de wasmand gooien.
Nu zijn ze volwassen en raad eens......ze hebben er niks aan over gehouden. Ze helpen nog steeds mee en het is nooit een issue. Ze zeggen zelf dat DAT ook een vorm van respect is naar elkaar....
De jongste kan meehelpen met opruimen, tafel dekken.
Natuurlijk moet je er voor waken dat ze niet teveel hoeven te doen maar het is wel goed dat ook hun erbij betrokken worden.Hoe eerder je er mee begint, hoe normaler ze het vinden.
Wij hadden toen de kinderen klein waren nog geen vaatwasser. Met 6 jaar zijn we begonnen om ze mee te helpen afdrogen, kamer opruimen, zelf hun sokken en ondergoed in de lades laten leggen en de konijnenhokken mee helpen verschonen.
Al vanaf ze konden lopen moesten ze bij het uitkleden zelf hun kleren in de wasmand gooien.
Nu zijn ze volwassen en raad eens......ze hebben er niks aan over gehouden. Ze helpen nog steeds mee en het is nooit een issue. Ze zeggen zelf dat DAT ook een vorm van respect is naar elkaar....
