Moeder vertelt me ‘alles’

29-07-2020 17:00 95 berichten
Beste forummers,

Korte situatieschets: ik kom uit een huishouden met veel huiselijk geweld. Mijn vader is gediagnosticeerd met een narcistische stoornis. Hij sloeg mijn moeder regelmatig en ze is zelfs meerdere keren in het ziekenhuis beland. Hij is inmiddels niet meer in ons leven.

Mijn moeder is, tot overmaat van ramp in een rolstoel beland door medische redenen. Ze is vijftiger, dus echt nog jong. Ik woon op mezelf, maar ik ga een paar keer per week naar haar toe om te helpen. Dit doe ik met alle liefde, maar:

Al vanaf ik klein ben, vertelt ze me alles. Ze is extravert en ik merk dat ze alles nog steeds aan het verwerken is (begrijpelijk, geldt voor mij en mijn jongere broertje en zusje ook wel). Nu vertelt ze echter dingen die ik eigenlijk helemaal niet wil horen. Voorbeelden:

- je vader hield nooit van je, alleen van zichzelf. Hij wist niks van je, deed niks voor je, etc. Ik weet dat dit waar is en misschien naïef van me, maar ik wil die laatste ‘leuke herinneringen’ aan hem koesteren. Ze zijn schaars, maar ik wil ze niet kwijt en dit telkens zeggen maakt me toch wel ongelukkig.
- ze vertelt over hun seksleven en hoe slecht hij haar bevredigde. Dit laatst zelfs met mijn vriend erbij. Ik vind het zeer ongemakkelijk en ik weet niet hoe ik dan moet reageren.
- als ik een keer iets positiefs probeer te zeggen, word ik afgebrand. Ik snap het vanuit haar positie, maar dit is voor mij een manier om ermee om te gaan.

Ligt dit aan mij? Ik vind het echt rot waar ze doorheen gegaan is en nu ook weer. Het breekt mijn hart. Maar tegelijkertijd gaat dit mijn grenzen constant over.

Mag ik hier iets over zeggen of...?
mag ?

moet , je bent haar dochter
dit bespreekt ze maar met vriendinnen of een hulpverlener
Alle reacties Link kopieren
Of spiegel en vertel hoe je vriend jouw de laatste keer de hoeken van de kamer liet zien
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je moeder je met een therapeut verwart. Ik denk dat ik zou zeggen dat ze dit soort dingen beter bij een niet emotioneel betrokken iemand in de hulpverlening bijvoorbeeld kwijt moet dan bij haar dochter. Haar trauma's hoeven niet jouw trauma's te worden.
Mam, dit hoef ik niet te horen.

Lijkt me niet al te ingewikkeld.
Westerpaviljoen schreef:
29-07-2020 17:05
Of spiegel en vertel hoe je vriend jouw de laatste keer de hoeken van de kamer liet zien
Lekker passief agressief.
Alle reacties Link kopieren
LīlyRose schreef:
29-07-2020 17:10
Lekker passief agressief.
Als het alleen om een spiegel voor te houden is, is het toch niet passief agressief?
clivia52 schreef:
29-07-2020 17:03
mag ?

moet , je bent haar dochter
dit bespreekt ze maar met vriendinnen of een hulpverlener
Ik heb het een keer geprobeerd af te kappen, maar het toen werd ze erg boos en emotioneel. Zelfs als ik heel subtiel ben en volledig vanuit mezelf spreek (ik vind het niet prettig om...)

Ze is een ontzettend goedaardig mens en heeft al meerdere keren aangegeven dat ze graag met mij praat en dat dat ook moet kunnen, omdat ik inmiddels volwassen ben (begin 20). Toch voelt het nog net zo rot als toen ik 8 was. En helemaal met mijn vriend erbij vind ik het eigenlijk een beetje gênant.
LīlyRose schreef:
29-07-2020 17:09
Mam, dit hoef ik niet te horen.

Lijkt me niet al te ingewikkeld.
Zou heel fijn zijn als dat zou kunnen, maar dit maakt haar heel erg overstuur en verdrietig. Alsof ik haar ook nog laat zitten.
Alle reacties Link kopieren
Dit lijkt me niet een gezonde moeder-dochter relatie. En volgens mij ook niet eentje die je op deze manier wil. Afkappen en weglopen dan maar als ze echt niet wil luisteren en emotioneel chanteert?
Alle reacties Link kopieren
Fluffypuff schreef:
29-07-2020 17:13
Zou heel fijn zijn als dat zou kunnen, maar dit maakt haar heel erg overstuur en verdrietig. Alsof ik haar ook nog laat zitten.
Emotionele chantage
Alle reacties Link kopieren
"Nou ma, ik ga maar weer."
Heeft je moeder ook vriendinnen of een psycholoog/hulpverlener waarmee ze kan praten? Ik kan me voorstellen dat je het niet fijn vindt om haar te laten zitten, misschien kun je haar helpen om in contact te komen met iemand anders? Dan doe je het samen, ben je er toch voor haar, maar kunnen jullie een ander soort, gezondere band opbouwen.

Ik vind overigens wel dat je je grenzen mag (moet) aangeven hierin. Het maakt niet uit hoe oud je bent, dit is niet oké.
'Ieuw mam, dit wil ik niet weten hoor"
Alle reacties Link kopieren
Fluffypuff schreef:
29-07-2020 17:11
Ik heb het een keer geprobeerd af te kappen, maar het toen werd ze erg boos en emotioneel. Zelfs als ik heel subtiel ben en volledig vanuit mezelf spreek (ik vind het niet prettig om...)

Ze is een ontzettend goedaardig mens en heeft al meerdere keren aangegeven dat ze graag met mij praat en dat dat ook moet kunnen, omdat ik inmiddels volwassen ben (begin 20). Toch voelt het nog net zo rot als toen ik 8 was. En helemaal met mijn vriend erbij vind ik het eigenlijk een beetje gênant.
Maar zég dat dan steeds! Ze moet dit echt gaan snappen want dit soort informatie hoor je niet voortdurend bij je kind te ventileren!

Mam, ik wil dit soort dingen niet horen. Zou je dit soort dingen met iemand anders willen bespreken als je ze persé kwijt wilt? Ik ben dan wel net volwassen, ik blijf jouw kind en ook het kind van mijn vader. Dit soort dingen wil ik gewoon écht niet weten!!

En als ze er zielig over doet; jammer dan! Keer op keer herhalen. En als ze niet stopt een keertje weg gaan. Maak je punt aan haar duidelijk!
Misschien samen iemand zoeken met wie ze kan praten? Hulpverlener of zo?
moizer wijzigde dit bericht op 29-07-2020 17:21
0.04% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Grenzen stellen. Mijn moeder deed dit ook, inclusief sexleven, ik kruiste mijn vingers als bij een vampier 😂 en zei dit hoef ik echt niet te horen mam. Of too much information . Gewoon zeggen dat je van haar houdt maar dat dat dit bij een ander hoort te liggen.
Kort houden. Teveel informatie is een ding, een kind continu nare zaken over de andere ouder vertellen is weer iets heel anders. Welk doel dient dat? Het maakt jou verdrietig en niets wordt er anders van.
Fluffypuff schreef:
29-07-2020 17:11
Ik heb het een keer geprobeerd af te kappen, maar het toen werd ze erg boos en emotioneel. Zelfs als ik heel subtiel ben en volledig vanuit mezelf spreek (ik vind het niet prettig om...)

Ze is een ontzettend goedaardig mens en heeft al meerdere keren aangegeven dat ze graag met mij praat en dat dat ook moet kunnen, omdat ik inmiddels volwassen ben (begin 20). Toch voelt het nog net zo rot als toen ik 8 was. En helemaal met mijn vriend erbij vind ik het eigenlijk een beetje gênant.


Ik vind het niet bepaald goedaardig overkomen, eerlijk gezegd.
Ze houdt totaal geen rekening met het feit, dat haar uitspraken bijzonder pijnlijk voor jou zijn.
Egocentrisch, manipulatief gedrag van je moeder met haar boos en emotioneel worden, bah.
Een volgende keer, als ze weer zo begint, gewoon weglopen.
Het gedrag van jouw vader is GEEN gespreksonderwerp wat jou betreft klaar!
Wees maar lekker resoluut en duidelijk, ze heeft het nodig.
anoniem_642da7e682a3f wijzigde dit bericht op 29-07-2020 17:24
0.10% gewijzigd
Kokhalsgeluiden/bewegingen maken werkt hier trouwens ook altijd effectief.
Alle reacties Link kopieren
Gedrag en karakter zijn twee verschillende dingen. TO heeft volgens mij moeite met het gedrag van haar moeder, niet zozeer met haar karakter. Dus gedrag kan je afstoppen, ook als moeders boos wordt of emotioneel gaat chanteren.
Fluffypuff schreef:
29-07-2020 17:13
Zou heel fijn zijn als dat zou kunnen, maar dit maakt haar heel erg overstuur en verdrietig. Alsof ik haar ook nog laat zitten.
Dan geef je haat het nummer van een psycholoog. Die is ervoor, niet jouw taak. Ik zou het echt kort afkappen, het stopt anders echt niet.
Alle reacties Link kopieren
Fluffypuff schreef:
29-07-2020 17:11
Ik heb het een keer geprobeerd af te kappen, maar het toen werd ze erg boos en emotioneel. Zelfs als ik heel subtiel ben en volledig vanuit mezelf spreek (ik vind het niet prettig om...)
Je hoeft niet subtieler te worden om haar emoties te vermijden. Blijf je grens aangeven, ongeacht of dit bij haar van alles oproept.
Zij moet gaan ervaren dat jouw grens niet verschuift.
Alle reacties Link kopieren
Misschien kan je vriend ook aangeven dat hij niet op dit soort info zit te wachten?
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
Grenzen stellen. Je bent haar dochter niet haar therapeut. Fijn dat ze goed met jou kan praten, maar ze manipuleert jou daarmee ook.

Je bent haar dochter, je wil moeder/dochter dingen doen. En NIET betrokken raken tussen de relatie van je moeder met je vader.

Haar problemen zijn erg complex, daar heeft ze echt professionele hulp bij nodig. Iemand die daar voor doorgeleerd heeft en die neutraal. Jij als dochter bent automatisch een partij in dit alles.

Wil niet zeggen dat je moeder niet af en toe met jou mag en kan praten. Alleen niet structureel en er zijn grenzen. En jouw grenzen en belang zijn net zo belangrijk als die van je moeder.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
Fluffypuff schreef:
29-07-2020 17:11
Ik heb het een keer geprobeerd af te kappen, maar het toen werd ze erg boos en emotioneel. Zelfs als ik heel subtiel ben en volledig vanuit mezelf spreek (ik vind het niet prettig om...)

Ze is een ontzettend goedaardig mens en heeft al meerdere keren aangegeven dat ze graag met mij praat en dat dat ook moet kunnen, omdat ik inmiddels volwassen ben (begin 20). Toch voelt het nog net zo rot als toen ik 8 was. En helemaal met mijn vriend erbij vind ik het eigenlijk een beetje gênant.

Ik vind dat niet goedaardig klinken maar meer dat zij jou wil opleggen dat je moet doen wat zij wil want zij vindt wel dat je dat kan. Waar is jouw mening in dit verhaal? Jij wil het niet horen, jij bent volwassen en mag ook een mening hebben.

Jij hebt je eigen issues waar je mee moet dealen, je moeder moet ook dealen met haar issues. En natuurlijk kan je er voor je familie zijn, maar er zit verschil in er voor elkaar zijn of de een gebruikt de ander als hulpverlener. Zeker als ze dan boos en verdrietig wordt als jij jij een keer een andere mening hebt, voor mij klinkt het alsof de balans mist.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven