Relaties
alle pijlers
Moederdag en oma is boos
maandag 29 april 2024 om 16:19
Even een am I the asshole vraag.
Is het in jullie ogen raar dat mijn moeder van inmiddels achter in de 60 nog steeds een big deal maakt van moederdag ?
In mijn ogen is dat meer een ding waarop je basisschool kind haar gekleide kralen aan haar moeder cadeau doet met een plakkerige zoen en een goedbedoeld ontbijtje.
Mijn moeder woont op ruim 2 uur rijden en verwacht dat we op de dag zelf alles om haar laten draaien inclusief cadeau. Een etentje is niet voldoende nee er moet ook een cadeau komen. De afgelopen jaren indien ik vrij was met moederdag met oudste dochter dan toch maar tijdens het moederdag weekend die kant op. Gescheiden dus er werd voor mij toch niet echt wat georganiseerd. Bij oma ook niet behalve dan cadeau van mijn kind aan mij maar verder dus de grote oma show.
Al eens eerder slaande ruzie gehad inclusief pruillip bij oma toen ik geen zin had in de rit en mijn voorstel om op een dag dat we elkaar sowieso zouden zien ergens lekker op mijn kosten te gaan eten werd afgeslagen 'want dan is het geen moederdag'.
Afijn. Ik heb nu een baby van drie maanden en mijn oudste dochter gaat al een paar dagen in de meivakantie daar logeren. Dus ik stelde voor om dan op
de vrijdag voor moederdag wat te doen want dan haal ik haar op. Zaterdag moeten we weer thuis zijn want paardrijden van dochter. En nu is ze dus boos. Want ik moet het paardrijden maar afzeggen en het hele weekend dan maar daar blijven zitten want zondag moederdag.
Heb gezegd dat ik dat niet ga doen. En nu zijn de rapen gaar. Wie is er hier nou de gekkie? Ze haalt erbij dat ik haar niet waardeer en krachttermen a la 'kijk eens naar alles wat ik voor jou heb gedaan heel je leven'
Is het in jullie ogen raar dat mijn moeder van inmiddels achter in de 60 nog steeds een big deal maakt van moederdag ?
In mijn ogen is dat meer een ding waarop je basisschool kind haar gekleide kralen aan haar moeder cadeau doet met een plakkerige zoen en een goedbedoeld ontbijtje.
Mijn moeder woont op ruim 2 uur rijden en verwacht dat we op de dag zelf alles om haar laten draaien inclusief cadeau. Een etentje is niet voldoende nee er moet ook een cadeau komen. De afgelopen jaren indien ik vrij was met moederdag met oudste dochter dan toch maar tijdens het moederdag weekend die kant op. Gescheiden dus er werd voor mij toch niet echt wat georganiseerd. Bij oma ook niet behalve dan cadeau van mijn kind aan mij maar verder dus de grote oma show.
Al eens eerder slaande ruzie gehad inclusief pruillip bij oma toen ik geen zin had in de rit en mijn voorstel om op een dag dat we elkaar sowieso zouden zien ergens lekker op mijn kosten te gaan eten werd afgeslagen 'want dan is het geen moederdag'.
Afijn. Ik heb nu een baby van drie maanden en mijn oudste dochter gaat al een paar dagen in de meivakantie daar logeren. Dus ik stelde voor om dan op
de vrijdag voor moederdag wat te doen want dan haal ik haar op. Zaterdag moeten we weer thuis zijn want paardrijden van dochter. En nu is ze dus boos. Want ik moet het paardrijden maar afzeggen en het hele weekend dan maar daar blijven zitten want zondag moederdag.
Heb gezegd dat ik dat niet ga doen. En nu zijn de rapen gaar. Wie is er hier nou de gekkie? Ze haalt erbij dat ik haar niet waardeer en krachttermen a la 'kijk eens naar alles wat ik voor jou heb gedaan heel je leven'
vrijdag 3 mei 2024 om 19:04
Lemon schreef: ↑03-05-2024 18:58Ik ga me niet als een kleuter gedragen, wanneer ik in gesprek ben met een kleuter
Ik ga me niet als een dokter gedragen, wanneer ik in gesprek ben met een dokter
Ik ga me niet als een schilder gedragen, wanneer ik in gesprek ben met een schilder
En wanneer ik in gesprek moet met een manipulerend loeder, ga ik me niet gedragen als een manipulerend loeder
Juustum.
Ik ben niet altijd sarcastisch. Soms slaap ik.
vrijdag 3 mei 2024 om 19:37
Ligt eraan. De echte immer benadeelde Calimero's en perpetuele slachtoffers van Totaal Onrecht™ hebben vrij vaak iedereen die niet hun directe familie is al weggejaagd uit hun leven, en twee ongemeende likes uit ongemakkelijkheid van mensen die de persoon in kwestie niet volledig kunnen vermijden IRL is alles wat zo'n zoveelste huiltirade dan nog krijgt.Tacelia schreef: ↑03-05-2024 19:01Wat er dan gebeurt: TO heeft een lunch aangeboden, heeft bloemen laten bezorgen en zondagavond verschijnt er een openbare Facebookpost van moeder: mijn kinderen hebben mij dit jaar in de steek gelaten met moederdag, mijn kleindochter mocht vorige week zelfs nog komen logeren en ik heb zelfs dit en dat en dat gedaan. En even je gezicht laten zien 1x per jaar is veeeeeel te veeeeeel gevraagd. Huil huil.
De hetze daarop kan je je wel voorstellen neem ik aan?
Daarbij, het is facebook. Dat is toch zo langzamerhand wel op sterven na dood bij iedereen onder de 60? Hoeveel last zou TO nu hebben van zo'n post van moeder?
vrijdag 3 mei 2024 om 19:55
Voor sommige mensen is zo'n post van moeder gewoon pijnlijk nadat ze juist ontzettend veel moeite voor moeder hebben gedaan.Wojak schreef: ↑03-05-2024 19:37Ligt eraan. De echte immer benadeelde Calimero's en perpetuele slachtoffers van Totaal Onrecht™ hebben vrij vaak iedereen die niet hun directe familie is al weggejaagd uit hun leven, en twee ongemeende likes uit ongemakkelijkheid van mensen die de persoon in kwestie niet volledig kunnen vermijden IRL is alles wat zo'n zoveelste huiltirade dan nog krijgt.
Daarbij, het is facebook. Dat is toch zo langzamerhand wel op sterven na dood bij iedereen onder de 60? Hoeveel last zou TO nu hebben van zo'n post van moeder?
Maar ik ben inmiddels wel klaar met dit topic.
TO, succes met alles.
vrijdag 3 mei 2024 om 21:15
vrijdag 3 mei 2024 om 21:19
Kipzonderkop schreef: ↑03-05-2024 17:11Als TO nog (deels) in een kinderrol zit, komt het ook doordat haar moeder haar niet toestaat om te groeien.
Ze heeft een moeder die zichzelf nog altijd als het centrum van het gezin ziet, ook al bestaat dat (oer)gezin al jaren niet meer.
Nou nee, TO heeft geen enkele toestemming van haar moeder nodig om te groeien. Moeder heeft dus niets toe te staan dan wel niet toe te staan. Daarmee zeg ik niet dat het makkelijk is om zelf uit de dynamiek te stappen, juist omdat je er helemaal mee opgegroeid bent en het blijkbaar ook bij je past (anders was die dynamiek niet ontstaan). Maar het is wel een stuk gezonder om wel uit die dynamiek te stappen en als je het niet alleen kunt er hulp bij te vragen.
zaterdag 4 mei 2024 om 09:40
Precies. En dát is het moment waarop je loskomt uit de kinderrol. Lekker laten gaan, zoals je een peuter met een woedeaanval op de grond laten rollebollen in een winkel, “daahaag, mama gaat hoor!”.Tacelia schreef: ↑03-05-2024 19:01Wat er dan gebeurt: TO heeft een lunch aangeboden, heeft bloemen laten bezorgen en zondagavond verschijnt er een openbare Facebookpost van moeder: mijn kinderen hebben mij dit jaar in de steek gelaten met moederdag, mijn kleindochter mocht vorige week zelfs nog komen logeren en ik heb zelfs dit en dat en dat gedaan. En even je gezicht laten zien 1x per jaar is veeeeeel te veeeeeel gevraagd. Huil huil.
De hetze daarop kan je je wel voorstellen neem ik aan?
Nee, laat mij haar maar een fijne moederdag wensen, kleine moeite, groot gebaar voor mezelf
Ieder zijn aanpak, maar je houdt het juist in stand. Het gedrag loont.
zaterdag 4 mei 2024 om 09:43
Snap ik, maar dat is dus omdat je het je nog laat raken. Dit zal voor jou dus altijd zo doorgaan.
zaterdag 4 mei 2024 om 10:15
TO is volwassen. We hebben het zelf allemaal enigszins in de hand hoe onze relatie met onze moeders is. Mijn moeder vertoonde ook heel lang dergelijk gedrag naar mij. Niet naar mijn broers. Alleen mij claimde ze zo en manipuleerde ze zo. Tot ik dit besefte en vanaf die tijd dit gewoon niet meer toeliet. Ik trok mijn eigen plan en deelde dit mee zonder discussie. Als ze tijdens een bezoek erg vervelend was stonden wij op en gingen weg. Kerstdagen heb ik na een paar verpeste kerstdagen nooit meer bij haar gevierd ( net als andere feestdagen). Ze kan zich nu wel normaal gedragen (net zoals ze zich tov anderen wel weet te gedragen) omdat ze mij niet meer in haar macht heeft. Het was even een proces, maar ik ben niet meer gevoelig voor haar gemanipuleer en voel mij bevrijd .
TO laat ook als goed voorbeeld naar je kind zien dat dit gemanipuleer van oma niet acceptabel is en wees duidelijk naar oma
En blokkeer haar aub op facebook.
Waar gaat dit eigenlijk over. Het gaat om moederdag, een dag die leuk hoort te zijn en dochters die supergek op hun moeder zijn zullen het superleuk vinden naar hun moeder te gaan. Zulke dagen moeten nooit een verplichting zijn.
TO laat ook als goed voorbeeld naar je kind zien dat dit gemanipuleer van oma niet acceptabel is en wees duidelijk naar oma
En blokkeer haar aub op facebook.
Waar gaat dit eigenlijk over. Het gaat om moederdag, een dag die leuk hoort te zijn en dochters die supergek op hun moeder zijn zullen het superleuk vinden naar hun moeder te gaan. Zulke dagen moeten nooit een verplichting zijn.
zaterdag 4 mei 2024 om 13:19
Lorem_Ipsum schreef: ↑04-05-2024 09:43Snap ik, maar dat is dus omdat je het je nog laat raken. Dit zal voor jou dus altijd zo doorgaan.
Toch nog even een reactie omdat je wel respectvol reageert.Lorem_Ipsum schreef: ↑04-05-2024 09:43Snap ik, maar dat is dus omdat je het je nog laat raken. Dit zal voor jou dus altijd zo doorgaan.
Laat ik voorop stellen dat ik zelf het punt van bloemen sturen al een tijd voorbij ben. Mijn advies richting de TO was gebaseerd op het idee van redden wat er te redden valt. Het feit dat TO een topic opent met de vraag of ze wel genoeg moeite doet voor haar moeder zegt al een heleboel. Ik kan me voorstellen dat je in een gezonde relatie denkt: tuurlijk, wat denk je zelf. TO vraagt zich dat oprecht af en ik herken dat moment nog van mezelf. Je hele leven lang doe je al de meest absurde dingen, maar nooit is het goed. Tegelijkertijd weet je gewoon niet beter dan dat. Ooit komt de wanhoop (zie dit topic) en beginnen heel langzaam je ogen open te gaan. Nu wil het feit dat die bloemen eenmaal zijn besteld. Dan kan je twee dingen doen, of je incasseert weer een nieuwe belediging -met risico op terugval in oud patroon- of je voorkomt een nieuwe belediging en ervaart het als eerste overwinning.
En om dan op je bovenstaande post in te gaan -maar dat is geheel mijn persoonlijke mening-; ik ben er zelf van overtuigd dat mijn moeder kinderen heeft gekregen met de juiste intenties. Zij is opgegroeid in een hele andere tijd dan ik ben, heeft andere ervaringen opgedaan, andere kijk op de wereld en misschien ook een lager iq (dit bedoel ik niet rot, gewoon als een zakelijk feit). Dit alles bij elkaar maakt haar tot wie ze is, maar ook tot wat ze zegt en doet. Ik ga er niet vanuit dat ze me moedwillig pijn doet, het komt er soms gewoon een beetje rottig uit zegmaar/ik zelf zou het anders doen. Maar dat maakt haar wat mij betreft niet direct een slecht mens, waardoor ik op een bepaalde manier -helaas- nog steeds van haar hou. En mensen waarvan ik hou, die kunnen me pijn doen inderdaad. Daarom maak ik de bewuste keuze om me aan te passen aan mijn gesprekspartner, zodat ik haar actief de mogelijkheid kan ontnemen om mij pijn te doen.
Zoals ik hierboven zei de enige reden dat ik hier nog reageer is omdat je tot nu toe respectvol naar me bent gebleven. Ik hoop dat dit zo kan blijven, want het is voor mij toch iets dat desondanks erg lastig en gevoelig ligt.
zaterdag 4 mei 2024 om 13:37
Da’s 1 methode. ( een best wel ouderwetse, volgens mij ) Maar daar kun je ook nog wel wat anders voor verzinnen.Lorem_Ipsum schreef: ↑04-05-2024 09:40Precies. En dát is het moment waarop je loskomt uit de kinderrol. Lekker laten gaan, zoals je een peuter met een woedeaanval op de grond laten rollebollen in een winkel, “daahaag, mama gaat hoor!”.
Ieder zijn aanpak, maar je houdt het juist in stand. Het gedrag loont.
Het voor zijn, bijvoorbeeld.
Wat je ook doet met zo’n Facebookpost.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 4 mei 2024 om 14:58
Tacelia, ik vind deze hele discussie interessant. Ik kan ook zien dat mijn ouder op diens eigen manier van mij houdt. Tegelijkertijd heb ik de keuze gemaakt dat ik het niet langer toesta dat die mij pijn doet. Daar is een heel proces aan vooraf gegaan. En ook een boel rouw dat ik geen ouder heb die liefdevol met mij kan omgaan.Tacelia schreef: ↑04-05-2024 13:19Toch nog even een reactie omdat je wel respectvol reageert.
Laat ik voorop stellen dat ik zelf het punt van bloemen sturen al een tijd voorbij ben. Mijn advies richting de TO was gebaseerd op het idee van redden wat er te redden valt. Het feit dat TO een topic opent met de vraag of ze wel genoeg moeite doet voor haar moeder zegt al een heleboel. Ik kan me voorstellen dat je in een gezonde relatie denkt: tuurlijk, wat denk je zelf. TO vraagt zich dat oprecht af en ik herken dat moment nog van mezelf. Je hele leven lang doe je al de meest absurde dingen, maar nooit is het goed. Tegelijkertijd weet je gewoon niet beter dan dat. Ooit komt de wanhoop (zie dit topic) en beginnen heel langzaam je ogen open te gaan. Nu wil het feit dat die bloemen eenmaal zijn besteld. Dan kan je twee dingen doen, of je incasseert weer een nieuwe belediging -met risico op terugval in oud patroon- of je voorkomt een nieuwe belediging en ervaart het als eerste overwinning.
En om dan op je bovenstaande post in te gaan -maar dat is geheel mijn persoonlijke mening-; ik ben er zelf van overtuigd dat mijn moeder kinderen heeft gekregen met de juiste intenties. Zij is opgegroeid in een hele andere tijd dan ik ben, heeft andere ervaringen opgedaan, andere kijk op de wereld en misschien ook een lager iq (dit bedoel ik niet rot, gewoon als een zakelijk feit). Dit alles bij elkaar maakt haar tot wie ze is, maar ook tot wat ze zegt en doet. Ik ga er niet vanuit dat ze me moedwillig pijn doet, het komt er soms gewoon een beetje rottig uit zegmaar/ik zelf zou het anders doen. Maar dat maakt haar wat mij betreft niet direct een slecht mens, waardoor ik op een bepaalde manier -helaas- nog steeds van haar hou. En mensen waarvan ik hou, die kunnen me pijn doen inderdaad. Daarom maak ik de bewuste keuze om me aan te passen aan mijn gesprekspartner, zodat ik haar actief de mogelijkheid kan ontnemen om mij pijn te doen.
Zoals ik hierboven zei de enige reden dat ik hier nog reageer is omdat je tot nu toe respectvol naar me bent gebleven. Ik hoop dat dit zo kan blijven, want het is voor mij toch iets dat desondanks erg lastig en gevoelig ligt.
zaterdag 4 mei 2024 om 15:41
Ik vind het oprecht heel knap dat je de keuze zo hebt kunnen maken. Ik zou willen dat ik het kon om te beslissen of iets me raakt of niet, maar dat kan ik niet, dus voorkom ik ze liever.martje55 schreef: ↑04-05-2024 14:58Tacelia, ik vind deze hele discussie interessant. Ik kan ook zien dat mijn ouder op diens eigen manier van mij houdt. Tegelijkertijd heb ik de keuze gemaakt dat ik het niet langer toesta dat die mij pijn doet. Daar is een heel proces aan vooraf gegaan. En ook een boel rouw dat ik geen ouder heb die liefdevol met mij kan omgaan.
Zo ook met mijn vader, die is slecht, dus die heb ik gewoon verbannen uit mijn leven. Eigenlijk een veel makkelijkere situatie
Ik heb t/m de hoog gespecialiseerde GGZ therapie gehad, maar het immuun zijn voor de streken krijg ik niet voor elkaar. Dus mocht je nog tips hebben, graag
zaterdag 4 mei 2024 om 17:07
Ik ben al uit die kindrol gestapt alleen het lijkt heel vaak alsof die memo niet is aangekomen bij mijn moeder. Dan gooit ze er een schep bovenop.
Omdat ze zich alleen met ja-knikkers omringt en ik sowieso al een heel ander type ben was ik zowel vroeger als nu binnen het gezin het zwarte schaap. Wat zij haar vrienden en de buurt wijsmaakt kan me oprecht gestolen worden. Ik vind het alleen heel sneu voor mijn kind. Al doorziet die het inmiddels ook wel aardig. Maar het logeren vind ze op zich nog wel leuk want er worden haar allemaal leuke dingen aangeboden. Snap ik ook wel.
Mijn moeder is geen vaste oppas hier maar wel een uiterste nood achtervang dus op zich zou ik het contact wel kunnen verbreken. Maar dan ben ik gewoon familieloos want mijn broer en schoonzus doorzien haar echt totaal niet. Die stap vind ik nogal rigoureus maar goed het punt komt steeds dichterbij dat dit de realiteit gaat worden.
Omdat ze zich alleen met ja-knikkers omringt en ik sowieso al een heel ander type ben was ik zowel vroeger als nu binnen het gezin het zwarte schaap. Wat zij haar vrienden en de buurt wijsmaakt kan me oprecht gestolen worden. Ik vind het alleen heel sneu voor mijn kind. Al doorziet die het inmiddels ook wel aardig. Maar het logeren vind ze op zich nog wel leuk want er worden haar allemaal leuke dingen aangeboden. Snap ik ook wel.
Mijn moeder is geen vaste oppas hier maar wel een uiterste nood achtervang dus op zich zou ik het contact wel kunnen verbreken. Maar dan ben ik gewoon familieloos want mijn broer en schoonzus doorzien haar echt totaal niet. Die stap vind ik nogal rigoureus maar goed het punt komt steeds dichterbij dat dit de realiteit gaat worden.
zaterdag 4 mei 2024 om 19:46
Oh zeker, mijn moeder is ook weer een product van haar opvoeding en handelt ook binnen haar eigen kunnen (niet qua iq, maar qua kijk op de wereld en zienswijze en dingen die ze zelf weer uit haar jeugd meezeult).Tacelia schreef: ↑04-05-2024 13:19Toch nog even een reactie omdat je wel respectvol reageert.
Laat ik voorop stellen dat ik zelf het punt van bloemen sturen al een tijd voorbij ben. Mijn advies richting de TO was gebaseerd op het idee van redden wat er te redden valt. Het feit dat TO een topic opent met de vraag of ze wel genoeg moeite doet voor haar moeder zegt al een heleboel. Ik kan me voorstellen dat je in een gezonde relatie denkt: tuurlijk, wat denk je zelf. TO vraagt zich dat oprecht af en ik herken dat moment nog van mezelf. Je hele leven lang doe je al de meest absurde dingen, maar nooit is het goed. Tegelijkertijd weet je gewoon niet beter dan dat. Ooit komt de wanhoop (zie dit topic) en beginnen heel langzaam je ogen open te gaan. Nu wil het feit dat die bloemen eenmaal zijn besteld. Dan kan je twee dingen doen, of je incasseert weer een nieuwe belediging -met risico op terugval in oud patroon- of je voorkomt een nieuwe belediging en ervaart het als eerste overwinning.
En om dan op je bovenstaande post in te gaan -maar dat is geheel mijn persoonlijke mening-; ik ben er zelf van overtuigd dat mijn moeder kinderen heeft gekregen met de juiste intenties. Zij is opgegroeid in een hele andere tijd dan ik ben, heeft andere ervaringen opgedaan, andere kijk op de wereld en misschien ook een lager iq (dit bedoel ik niet rot, gewoon als een zakelijk feit). Dit alles bij elkaar maakt haar tot wie ze is, maar ook tot wat ze zegt en doet. Ik ga er niet vanuit dat ze me moedwillig pijn doet, het komt er soms gewoon een beetje rottig uit zegmaar/ik zelf zou het anders doen. Maar dat maakt haar wat mij betreft niet direct een slecht mens, waardoor ik op een bepaalde manier -helaas- nog steeds van haar hou. En mensen waarvan ik hou, die kunnen me pijn doen inderdaad. Daarom maak ik de bewuste keuze om me aan te passen aan mijn gesprekspartner, zodat ik haar actief de mogelijkheid kan ontnemen om mij pijn te doen.
Zoals ik hierboven zei de enige reden dat ik hier nog reageer is omdat je tot nu toe respectvol naar me bent gebleven. Ik hoop dat dit zo kan blijven, want het is voor mij toch iets dat desondanks erg lastig en gevoelig ligt.
Toch heb ik bij bepaald gedrag gewoon de pleister er hard afgetrokken en veer ik niet meer mee met manipulatief gedrag, of inspelen op schuldgevoel. Dat heeft mij juist veel opgebracht, want zo zijn we meer in het tijdperk van volwassenen onder elkaar aanbeland. En zij beseft en begrijpt nu veel beter dan wat ze wel en niet van mij kan verwachten. We lopen nu dus helemaal niet meer tegen zulke dingen aan. Want anders blijven er maar teleurstellingen ontstaan.
zaterdag 4 mei 2024 om 20:10
Je zult nog verbaasd zijn hoe ingewikkeld COMPLEXE problematiek is.NomenNescio schreef: ↑03-05-2024 14:59Je zult verbaasd zijn hoeveel je in je eentje kunt bereiken binnen de dynamiek van een relatie
zaterdag 4 mei 2024 om 21:44
Maar dan is er dus ook acceptatie van de nieuwe situatie bij je moeder geweest. Er zijn ook moeders die het keer op keer blijven proberen. Ik sta ook al jaren op mijn strepen, maar toch vorig jaar moederdag bijv probeerde ze het weer. Ik had er een paar pagina's geleden al over geschreven, maar kwam er op neer dat ze me tegelijk liet komen met mijn broertje, terwijl ik van te voren nog had gevraagd wanneer hij zou komen. Nou, dat heeft ze geweten hoor; van een Ohh, zijn we te vroeg bij binnenkomst, tot een nou een snelle bak koffie en dan gaan we weer, tot een is ie nou nog niet weg? Uitkomst: trillende lip die net niet stampvoetend zei dat het wel haar moederdag was. Ze dimde wat in toen ik zei dat ik ook moederdag had. Dit jaar ga ik gewoon niet, geen zin in.Lorem_Ipsum schreef: ↑04-05-2024 19:46Oh zeker, mijn moeder is ook weer een product van haar opvoeding en handelt ook binnen haar eigen kunnen (niet qua iq, maar qua kijk op de wereld en zienswijze en dingen die ze zelf weer uit haar jeugd meezeult).
Toch heb ik bij bepaald gedrag gewoon de pleister er hard afgetrokken en veer ik niet meer mee met manipulatief gedrag, of inspelen op schuldgevoel. Dat heeft mij juist veel opgebracht, want zo zijn we meer in het tijdperk van volwassenen onder elkaar aanbeland. En zij beseft en begrijpt nu veel beter dan wat ze wel en niet van mij kan verwachten. We lopen nu dus helemaal niet meer tegen zulke dingen aan. Want anders blijven er maar teleurstellingen ontstaan.
En zo gaat het altijd, dan gaat het even goed en dan zit haar weer iets dwars ofzo en dan komen er weer acties. Nou ja, wie niet horen wil moet maar voelen.
zaterdag 4 mei 2024 om 23:28
Mijn moeder heeft graag het 'ik heb zo'n moeilijk kind' beeld.
Ze lijkt oprecht afspraken te vergeten want ik ben gewoon een heel lastig persoon in haar hoofd, dus ze 'kan niet overal rekening mee houden hoor'.
Dat dat gewoon basisdingen zijn als 'ik word liever niet gebodyshamed' of 'liever geen mishandeling vertellen als leuke anekdote en er zelf tot tranen toe over lachen' is uiteraard ook wel diva- achtig, snap ik best.
zondag 5 mei 2024 om 08:55
Surebaby schreef: ↑04-05-2024 23:28Mijn moeder heeft graag het 'ik heb zo'n moeilijk kind' beeld.
Ze lijkt oprecht afspraken te vergeten want ik ben gewoon een heel lastig persoon in haar hoofd, dus ze 'kan niet overal rekening mee houden hoor'.
Dat dat gewoon basisdingen zijn als 'ik word liever niet gebodyshamed' of 'liever geen mishandeling vertellen als leuke anekdote en er zelf tot tranen toe over lachen' is uiteraard ook wel diva- achtig, snap ik best.
ach.. ik doe ook maar wat..
zondag 5 mei 2024 om 10:57
Oh fuck ja zo kan die van mij ook doen. Ik heb autisme en dat is voor háár vervelend. Mijn trauma verleden doet het ontzettend goed op een verjaardag als ze even niks te melden heeft uit zichzelf en ook medische dingen zoals wanneer ik een operatie onderging daar ging zij mee aan de haal. Laatst nog mijn bevallings verhaal. Kwam er een achterbuurvrouw van dr even vragen hoe het ging want wat was het toch een toestand geweest. Viel op zich wel mee hoor maar zij had het ehm nogal opgeklopt.Surebaby schreef: ↑04-05-2024 23:28Mijn moeder heeft graag het 'ik heb zo'n moeilijk kind' beeld.
Ze lijkt oprecht afspraken te vergeten want ik ben gewoon een heel lastig persoon in haar hoofd, dus ze 'kan niet overal rekening mee houden hoor'.
Dat dat gewoon basisdingen zijn als 'ik word liever niet gebodyshamed' of 'liever geen mishandeling vertellen als leuke anekdote en er zelf tot tranen toe over lachen' is uiteraard ook wel diva- achtig, snap ik best.
Bodyshamen is ook standaard. En bemoeien met wat ik eet en drink. En suggereren dat ik mijn kind geen gezonde voeding geef terwijl als we bij haar zijn er standaard croissants en snoep in gaan terwijl ze dat bij mij met mate krijgt. Snap ik oma verwent. Helemaal prima maar ga dan niet lopen ouwehoeren over wat ik mijn kind geef. Waar ze dus niet eens bij is dus wat weet ze nou. En kind is ook niet te dik en zit op twee sporten.
Zou je dat wel aan doen ? Je haar is lijzig. Trek eens wat fatsoenlijks aan. Zo ga ik niet met je over straat. Doe toch eens een leuk knotje in je haar. Moet jij niet eens naar de kapper? Oh die broek zit wel strak hoor zit dat wel lekker ? Toen ik zo oud was als jou woog ik 60 kilo... Heb je alweer nieuwe schoenen? Ja vind je het gek dat jij nooit geld hebt ... Ja jij blijft ook maar dingen aanschaffen he (terwijl zij per bezoek standaard met drie vuilniszakken troep aan komt kakken waar ik niet om heb gevraagd omdat zijzelf of iemand in de buurt heeft opgeruimd en goedbedoeld denkt dat ik het kan gebruiken terwijl ik dan net drie weken eevoor de vorige lading grotendeels heb weggereden naar de kringloop bij wijze van. Ze heeft nu een spullen meesleep verbod) maar ook daarin is ze gemeen want ze wist dat ik nog een Tripp trapp stoel voor de baby wil en dan komt ze aan met "ja buurvrouw x had die laatst nog staan ...mocht m zó gratis hebben maar ja ik respecteeer dat ik geen spullen meer mag meenemen van jou". (En dan een uiterst triomfantelijke kop erbij trekken)
Dit soort dingen hoor ik al niet eens meer echt want het is net een hangende plaat. Soms roep ik dan keihard uit het niets BINGO! omdat ze over de 5 opmerkingen zit.
Het is bijna gewoon lachwekkend hoe zij doet. Maar ergens ook hyper triest.
zondag 5 mei 2024 om 10:57
Oh fuck ja zo kan die van mij ook doen. Ik geef aan haar gedrag of opmerkingen als storend te ervaren en dat is voor háár vervelend want dan doe ik lastig of heb ik volgens haar geen humor want het was maar een grapje. Mijn verleden doet het ontzettend goed op een verjaardag als ze even niks te melden heeft uit zichzelf en ook medische dingen zoals wanneer ik een operatie onderging daar ging zij mee aan de haal. Laatst nog mijn bevallings verhaal. Kwam er een achterbuurvrouw van dr even vragen hoe het ging want wat was het toch een toestand geweest. Viel op zich wel mee hoor maar zij had het ehm nogal opgeklopt.Surebaby schreef: ↑04-05-2024 23:28Mijn moeder heeft graag het 'ik heb zo'n moeilijk kind' beeld.
Ze lijkt oprecht afspraken te vergeten want ik ben gewoon een heel lastig persoon in haar hoofd, dus ze 'kan niet overal rekening mee houden hoor'.
Dat dat gewoon basisdingen zijn als 'ik word liever niet gebodyshamed' of 'liever geen mishandeling vertellen als leuke anekdote en er zelf tot tranen toe over lachen' is uiteraard ook wel diva- achtig, snap ik best.
Bodyshamen is ook standaard. En bemoeien met wat ik eet en drink. En suggereren dat ik mijn kind geen gezonde voeding geef terwijl als we bij haar zijn er standaard croissants en snoep in gaan terwijl ze dat bij mij met mate krijgt. Snap ik oma verwent. Helemaal prima maar ga dan niet lopen ouwehoeren over wat ik mijn kind geef. Waar ze dus niet eens bij is dus wat weet ze nou. En kind is ook niet te dik en zit op twee sporten.
Zou je dat wel aan doen ? Je haar is lijzig. Trek eens wat fatsoenlijks aan. Zo ga ik niet met je over straat. Doe toch eens een leuk knotje in je haar. Moet jij niet eens naar de kapper? Oh die broek zit wel strak hoor zit dat wel lekker ? Toen ik zo oud was als jou woog ik 60 kilo... Heb je alweer nieuwe schoenen? Ja vind je het gek dat jij nooit geld hebt ... Ja jij blijft ook maar dingen aanschaffen he (terwijl zij per bezoek standaard met drie vuilniszakken troep aan komt kakken waar ik niet om heb gevraagd omdat zijzelf of iemand in de buurt heeft opgeruimd en goedbedoeld denkt dat ik het kan gebruiken terwijl ik dan net drie weken eevoor de vorige lading grotendeels heb weggereden naar de kringloop bij wijze van. Ze heeft nu een spullen meesleep verbod) maar ook daarin is ze gemeen want ze wist dat ik nog een Tripp trapp stoel voor de baby wil en dan komt ze aan met "ja buurvrouw x had die laatst nog staan ...mocht m zó gratis hebben maar ja ik respecteeer dat ik geen spullen meer mag meenemen van jou". (En dan een uiterst triomfantelijke kop erbij trekken)
Dit soort dingen hoor ik al niet eens meer echt want het is net een hangende plaat. Soms roep ik dan keihard uit het niets BINGO! omdat ze over de 5 opmerkingen zit.
Het is bijna gewoon lachwekkend hoe zij doet. Maar ergens ook hyper triest.
merkimer wijzigde dit bericht op 05-05-2024 11:35
2.69% gewijzigd
zondag 5 mei 2024 om 11:00
Ja dit herken ik ook. Het gaat even goed maar je moet altijd alert zijn want uit het niets doet ze dan weer wat of komt er een opmerking of draait ze het weer zo dat alles om haar draait.Tacelia schreef: ↑04-05-2024 21:44Maar dan is er dus ook acceptatie van de nieuwe situatie bij je moeder geweest. Er zijn ook moeders die het keer op keer blijven proberen. Ik sta ook al jaren op mijn strepen, maar toch vorig jaar moederdag bijv probeerde ze het weer. Ik had er een paar pagina's geleden al over geschreven, maar kwam er op neer dat ze me tegelijk liet komen met mijn broertje, terwijl ik van te voren nog had gevraagd wanneer hij zou komen. Nou, dat heeft ze geweten hoor; van een Ohh, zijn we te vroeg bij binnenkomst, tot een nou een snelle bak koffie en dan gaan we weer, tot een is ie nou nog niet weg? Uitkomst: trillende lip die net niet stampvoetend zei dat het wel haar moederdag was. Ze dimde wat in toen ik zei dat ik ook moederdag had. Dit jaar ga ik gewoon niet, geen zin in.
En zo gaat het altijd, dan gaat het even goed en dan zit haar weer iets dwars ofzo en dan komen er weer acties. Nou ja, wie niet horen wil moet maar voelen.
zondag 5 mei 2024 om 18:11
Hou ik al vrij algemeen. De rest verzint ze er gewoon bij hoor. Alleen dat van die vakantie was inderdaad toch net iets teveel info achteraf. Daar is meteen handig gebruik van gemaakt helaas.canis-felis schreef: ↑05-05-2024 16:54Ik zou op z'n minst zorgen dat ze aanzienlijk minder weet over jouw leven en wensen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
