Relaties
alle pijlers
Narcist & ontrouw, hoelang dit nog dulden?
donderdag 15 juni 2023 om 16:07
Hallo iedereen. Ik ben een 33-jarige man die in november 2023, een relatie heeft van 3 jaar. In tegenstelling tot wat ik dacht én het eerst was, een gelukkige relatie. Zij is er 30. We hebben geen kinderen, wonen ook nog niet samen al zijn deze plannen er wel. Maar ik ben helemaal op. Zowel mentaal als fysiek. Sinds een goed jaar, voel ik me steeds slechter worden. Ik licht even toe.
Na onze eerste ontmoeten (3 jaar terug), had ik al snel door dat zij anders is dan de gewone mens. Ik ken een beetje van psychologie en merkte ik dat zij deels autisme heeft. Daar is zeker niets mis mee en tot mijn verbazing kon ik daar perfect met leven. Zij is een planner, dikwijls goed bedoeld en iemand die perfect volgens de regeltjes leeft en zich gedraagt. Uiteindelijk heeft ze me dat ook verteld dat ze autisme heeft. Maar sinds vorig jaar (2022), merkte ik dat er ook meer aan de hand is.
Zo heeft ze heel weinig nodig om super gefrustreerd te worden en wanneer ze dit is, dan kan ik niets meer goed doen/zeggen/vragen. Op zo een ogenblikken kan ze heel gemeen uit de hoek komen en geef ik toe dat ze je dan best aardig kan kwetsen met haar woorden. Eens bekoeld, biedt ze wel altijd haar verontschuldigingen aan, maar toch bleef dit aan me plakken. In die momenten aarzelt ze niet om je te kwetsen en kan ze letterlijk van de wereldbol verdwijnen. Dan hoor en zie ik haar een aantal dagen niet (record is 7 dagen) en zo ook blokkeert ze me op whatsapp. Uiteraard doet dit me dan veel en kon ik het niet laten om mails en smsjes te sturen, waarop ik toch geen antwoord ontving, maar was ik diegene die altijd een sorry gaf.
Vorig jaar merkte men beste vriendin dat er iets aan me scheelde en heb ik haar dit verteld. Zij werkt als psychologe en vertelde me dat mijn vriendin een narcistisch gedrag vertoond. Wanneer ze van de wereldbol verdwijnt en me blokkeert voor echt wel domme dingen, noemde ze dit stiltebehandeling. Bewust een manier om mij dan slecht te doen voelen, ook al tref ik geen enkele schuld. Zij gaf me de opmerking om dan geen berichten te sturen, want zo tref je aan narcist het hardst door ze te negeren. Ik geef toe dat dit heel moeilijk was want ik zie haar ontzettend graag.
Maar daarmee was de kous niet af. Vorig jaar, in zo een moment van super frustratie en me opnieuw te blokkeren is ze ontrouw gegaan. De volgende dag vertelde ze me dit maar moest ik niet omzien naar de daad zelf maar naar haar eerlijkheid omdat ze me dit durfde te vertellen. Dat was best moeilijk en uiteindelijk besloten om elkaar een paar weken met rust te laten omdat ik dit een plaats wilde geven.
Na een week hoorde ik haar terug. Frustratie, alom frustratie want ze begreep niet dat ik na een week het nog geen plaats kunnen geven had. Omdat ik echt op haar verliefd ben en haar zo graag zie, mezelf gedwongen om verder met haar te gaan en op het eerste zicht lukte dit ook maar al snel herviel ze in haar frustraties. Een slechte dag op het werk, een chauffeur die zijn richtingaanwijzer niet gebruikt had, ik die een verkeerde vraag of antwoord maak, was al genoeg om het vuur aan de lont te steken. Ze gedroeg zich meer en meer dominanter. Zij mag alles, zij mag alles zeggen en ik moet het maar slikken.
Ik probeerde daarmee te leven maar stiekem belde ik geregeld naar TeleOnthaal of ging ik naar vrienden en vriendinnen om men hart te luchten. Daar kreeg ik steevast te opmerking dat ze een narcist is en dat ik er beter met brak. Gemakkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk als je haar zo graag ziet.
De laatste maanden was het voor mij veel slikken en koste het me veel moeite om dit alles nog te plaatsen. Bv. 10 minuten samen zijn en iets maakte haar zo gefrustreerd dat ze opnieuw naar huis trok. Met haar ouders hier over praten is zo goed als onmogelijk want de definitie van 'eigen kind, schoon kind' doet er zich alle eer aan. In hun ogen kan hun dochter amper iets fout doen. Bij men eigen ouders gaat niet, want die zijn overleden.
3 weken terug moest ik in het weekend werken en ging ze met vriendinnen voor een weekend naar Duitsland. Ik hoefde me geen zorgen te maken want ze weet hoe moeilijk ik het had met haar ontrouw. Zo is ze dus met vriendinnen naar Duitsland getrokken van de vrijdagochtend tot de zondagnamiddag. Gedurende die paar dagen hoorde ik haar niet, maar dat vond ik helemaal niet erg. Maar de zondagmiddag belde een gemeenschappelijke vriendin me op. Zij kwam vertellen dat men vriendin, er de zaterdag opnieuw was ontrouw gegaan. In de groep was hierdoor ruzie ontstaan (allemaal vonden ze dat dit niet kon) en was er beslist om naar huis te komen.
Ik was verbijsterd maar besloot toch om mijn lippen op elkaar te houden om te zien of ze het nu zelf zou vertellen of niet. Dezelfde zondagavond belde ze me op en vertelde ze me inderdaad opnieuw over haar ontrouw. Goed bedoeld. Zo omschreef ze haar ontrouw. Op dat ogenblik had ze opnieuw een moment van frustratie over me gekregen en dacht ze eens lekker aan zichzelf. Voor mij was dit een k*tuitleg en is er ruzie ontstaan. Haar eerste ontrouw had ik met veel moeite kunnen plaatsen, dit was deze keer anders. Omdat ik geen begrip toonde werd ze boos en gooide ze de telefoon neer. Ik was opnieuw de slechte, terwijl ik helemaal niets verkeerd had gedaan.
De volgende dag een mail van haar waarin ze van a tot z alles beschreef wat er gebeurd was, ook tijdens de seks. Toen ben ik ontploft en heb ik naar haar geschreven dat ik zoiets niet verdien, want dat men geduld op was. Een heleboel gezeik en verwijten mijn richting uitgekregen waar ik altijd de grond ingeboord werd. Ik werd opnieuw geblokkeerd.
Tot afgelopen weekend. De zaterdagavond appt ze me dat het beter is dat we uit elkaar gaan want met zo een onmens als ik, kan ze niet leven. De manier waarop ik haar ontrouw verkeerd bekeek, kon ze me niet meer liefhebben. Elke vorm van contact stopte voor eens en altijd. (Daarop geblokkeerd).
De volgende dag (zondag, afgelopen weekend) een mailtje. Een 'bevestiging' van haar woorden dat het voor haar definitief stopt en dat ze dit op deze manier nog eens duidelijk wilde maken. Hierop heb ik niet meer reageert. Ze stuurde een andere mail ook naar gemeenschappelijke vrienden en vriendinnen met daarin dezelfde boodschap.
Tot vandaag (donderdag) zit ik nu met grote twijfels over men eigen persoonlijkheid. Haar moeder appte me vanmorgen of ik soms geen zin heb om dit weekend langs te komen, om het uit te praten, want zij vinden de huidige situatie abnormaal. Op een of andere manier heb ik een klik gemaakt en beleefd naar haar moeder het antwoord gegeven, dat mij niks te verwijten valt en dat ik pas voor hun hulp. Hun dochter waarmee ik een relatie heb, moet dat doen. Waarop haar moeder naar me terug appt dat ze schrikt van mijn koele reactie en dat ze zich boos voelt worden omdat ik hun hulp afwijs. Hierop heb ik beleefd (!!) het antwoord gegeven dat hun dochter alles mag doen en zeggen wat ze maar wil, inclusief mij zomaar kwetsen, ontrouw zijn en me verwijten, terwijl wanneer ik nu eens hun hulp afwijs, ik de boeman ben, de slechte in alles ben. We zijn beide volwassen mensen, de hulp van anderen hoef ik zeker niet. Men bericht werd gelezen, maar geen antwoord.
En nu? Dat is de vraag die ik me nu al de hele tijd stel. Ik zie haar nog enorm graag maar ik ben op het besef gekomen dat dit geen gezonde situatie meer is. Het werkt op me, ik loop zenuwachtig enz. De manier waarop vind ik alles behalve netjes en respectvol. Ik krijg van alles de schuld, beleefd in woorden, terwijl omgekeerd ik van alles de schuld krijg. Ik mag niks, zij mag alles.
Dit is nu op het ogenblik dat ik hard aan mezelf twijfel. Ben ik nu echt zo een slecht iemand? Doe ik nu een misdaad door eens aan mezelf te denken? Ben ik een crimineel? Zaterdag en zondag schreef ze me dat het voor haar gedaan was. Intussen heb ik niks meer gestuurd.
Men hart is er nog verliefd op, mijn verstand (en al men vrienden en vriendinnen) zeggen ermee te breken. Zij is me ontrouw geweest, zij scheld je voor alles van het vuil van de straat uit zonder reden, dan moet zij nu ook de eerste stap zetten om verder te gaan, en doet ze dat niet, c'est la vie.
Op een of andere manier voel ik me schuldig. Wat moet ik doen? Wat zouden jullie doen in zo een gekke situatie? Alvast bedankt dat ik even mijn hart mocht luchten.
Na onze eerste ontmoeten (3 jaar terug), had ik al snel door dat zij anders is dan de gewone mens. Ik ken een beetje van psychologie en merkte ik dat zij deels autisme heeft. Daar is zeker niets mis mee en tot mijn verbazing kon ik daar perfect met leven. Zij is een planner, dikwijls goed bedoeld en iemand die perfect volgens de regeltjes leeft en zich gedraagt. Uiteindelijk heeft ze me dat ook verteld dat ze autisme heeft. Maar sinds vorig jaar (2022), merkte ik dat er ook meer aan de hand is.
Zo heeft ze heel weinig nodig om super gefrustreerd te worden en wanneer ze dit is, dan kan ik niets meer goed doen/zeggen/vragen. Op zo een ogenblikken kan ze heel gemeen uit de hoek komen en geef ik toe dat ze je dan best aardig kan kwetsen met haar woorden. Eens bekoeld, biedt ze wel altijd haar verontschuldigingen aan, maar toch bleef dit aan me plakken. In die momenten aarzelt ze niet om je te kwetsen en kan ze letterlijk van de wereldbol verdwijnen. Dan hoor en zie ik haar een aantal dagen niet (record is 7 dagen) en zo ook blokkeert ze me op whatsapp. Uiteraard doet dit me dan veel en kon ik het niet laten om mails en smsjes te sturen, waarop ik toch geen antwoord ontving, maar was ik diegene die altijd een sorry gaf.
Vorig jaar merkte men beste vriendin dat er iets aan me scheelde en heb ik haar dit verteld. Zij werkt als psychologe en vertelde me dat mijn vriendin een narcistisch gedrag vertoond. Wanneer ze van de wereldbol verdwijnt en me blokkeert voor echt wel domme dingen, noemde ze dit stiltebehandeling. Bewust een manier om mij dan slecht te doen voelen, ook al tref ik geen enkele schuld. Zij gaf me de opmerking om dan geen berichten te sturen, want zo tref je aan narcist het hardst door ze te negeren. Ik geef toe dat dit heel moeilijk was want ik zie haar ontzettend graag.
Maar daarmee was de kous niet af. Vorig jaar, in zo een moment van super frustratie en me opnieuw te blokkeren is ze ontrouw gegaan. De volgende dag vertelde ze me dit maar moest ik niet omzien naar de daad zelf maar naar haar eerlijkheid omdat ze me dit durfde te vertellen. Dat was best moeilijk en uiteindelijk besloten om elkaar een paar weken met rust te laten omdat ik dit een plaats wilde geven.
Na een week hoorde ik haar terug. Frustratie, alom frustratie want ze begreep niet dat ik na een week het nog geen plaats kunnen geven had. Omdat ik echt op haar verliefd ben en haar zo graag zie, mezelf gedwongen om verder met haar te gaan en op het eerste zicht lukte dit ook maar al snel herviel ze in haar frustraties. Een slechte dag op het werk, een chauffeur die zijn richtingaanwijzer niet gebruikt had, ik die een verkeerde vraag of antwoord maak, was al genoeg om het vuur aan de lont te steken. Ze gedroeg zich meer en meer dominanter. Zij mag alles, zij mag alles zeggen en ik moet het maar slikken.
Ik probeerde daarmee te leven maar stiekem belde ik geregeld naar TeleOnthaal of ging ik naar vrienden en vriendinnen om men hart te luchten. Daar kreeg ik steevast te opmerking dat ze een narcist is en dat ik er beter met brak. Gemakkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk als je haar zo graag ziet.
De laatste maanden was het voor mij veel slikken en koste het me veel moeite om dit alles nog te plaatsen. Bv. 10 minuten samen zijn en iets maakte haar zo gefrustreerd dat ze opnieuw naar huis trok. Met haar ouders hier over praten is zo goed als onmogelijk want de definitie van 'eigen kind, schoon kind' doet er zich alle eer aan. In hun ogen kan hun dochter amper iets fout doen. Bij men eigen ouders gaat niet, want die zijn overleden.
3 weken terug moest ik in het weekend werken en ging ze met vriendinnen voor een weekend naar Duitsland. Ik hoefde me geen zorgen te maken want ze weet hoe moeilijk ik het had met haar ontrouw. Zo is ze dus met vriendinnen naar Duitsland getrokken van de vrijdagochtend tot de zondagnamiddag. Gedurende die paar dagen hoorde ik haar niet, maar dat vond ik helemaal niet erg. Maar de zondagmiddag belde een gemeenschappelijke vriendin me op. Zij kwam vertellen dat men vriendin, er de zaterdag opnieuw was ontrouw gegaan. In de groep was hierdoor ruzie ontstaan (allemaal vonden ze dat dit niet kon) en was er beslist om naar huis te komen.
Ik was verbijsterd maar besloot toch om mijn lippen op elkaar te houden om te zien of ze het nu zelf zou vertellen of niet. Dezelfde zondagavond belde ze me op en vertelde ze me inderdaad opnieuw over haar ontrouw. Goed bedoeld. Zo omschreef ze haar ontrouw. Op dat ogenblik had ze opnieuw een moment van frustratie over me gekregen en dacht ze eens lekker aan zichzelf. Voor mij was dit een k*tuitleg en is er ruzie ontstaan. Haar eerste ontrouw had ik met veel moeite kunnen plaatsen, dit was deze keer anders. Omdat ik geen begrip toonde werd ze boos en gooide ze de telefoon neer. Ik was opnieuw de slechte, terwijl ik helemaal niets verkeerd had gedaan.
De volgende dag een mail van haar waarin ze van a tot z alles beschreef wat er gebeurd was, ook tijdens de seks. Toen ben ik ontploft en heb ik naar haar geschreven dat ik zoiets niet verdien, want dat men geduld op was. Een heleboel gezeik en verwijten mijn richting uitgekregen waar ik altijd de grond ingeboord werd. Ik werd opnieuw geblokkeerd.
Tot afgelopen weekend. De zaterdagavond appt ze me dat het beter is dat we uit elkaar gaan want met zo een onmens als ik, kan ze niet leven. De manier waarop ik haar ontrouw verkeerd bekeek, kon ze me niet meer liefhebben. Elke vorm van contact stopte voor eens en altijd. (Daarop geblokkeerd).
De volgende dag (zondag, afgelopen weekend) een mailtje. Een 'bevestiging' van haar woorden dat het voor haar definitief stopt en dat ze dit op deze manier nog eens duidelijk wilde maken. Hierop heb ik niet meer reageert. Ze stuurde een andere mail ook naar gemeenschappelijke vrienden en vriendinnen met daarin dezelfde boodschap.
Tot vandaag (donderdag) zit ik nu met grote twijfels over men eigen persoonlijkheid. Haar moeder appte me vanmorgen of ik soms geen zin heb om dit weekend langs te komen, om het uit te praten, want zij vinden de huidige situatie abnormaal. Op een of andere manier heb ik een klik gemaakt en beleefd naar haar moeder het antwoord gegeven, dat mij niks te verwijten valt en dat ik pas voor hun hulp. Hun dochter waarmee ik een relatie heb, moet dat doen. Waarop haar moeder naar me terug appt dat ze schrikt van mijn koele reactie en dat ze zich boos voelt worden omdat ik hun hulp afwijs. Hierop heb ik beleefd (!!) het antwoord gegeven dat hun dochter alles mag doen en zeggen wat ze maar wil, inclusief mij zomaar kwetsen, ontrouw zijn en me verwijten, terwijl wanneer ik nu eens hun hulp afwijs, ik de boeman ben, de slechte in alles ben. We zijn beide volwassen mensen, de hulp van anderen hoef ik zeker niet. Men bericht werd gelezen, maar geen antwoord.
En nu? Dat is de vraag die ik me nu al de hele tijd stel. Ik zie haar nog enorm graag maar ik ben op het besef gekomen dat dit geen gezonde situatie meer is. Het werkt op me, ik loop zenuwachtig enz. De manier waarop vind ik alles behalve netjes en respectvol. Ik krijg van alles de schuld, beleefd in woorden, terwijl omgekeerd ik van alles de schuld krijg. Ik mag niks, zij mag alles.
Dit is nu op het ogenblik dat ik hard aan mezelf twijfel. Ben ik nu echt zo een slecht iemand? Doe ik nu een misdaad door eens aan mezelf te denken? Ben ik een crimineel? Zaterdag en zondag schreef ze me dat het voor haar gedaan was. Intussen heb ik niks meer gestuurd.
Men hart is er nog verliefd op, mijn verstand (en al men vrienden en vriendinnen) zeggen ermee te breken. Zij is me ontrouw geweest, zij scheld je voor alles van het vuil van de straat uit zonder reden, dan moet zij nu ook de eerste stap zetten om verder te gaan, en doet ze dat niet, c'est la vie.
Op een of andere manier voel ik me schuldig. Wat moet ik doen? Wat zouden jullie doen in zo een gekke situatie? Alvast bedankt dat ik even mijn hart mocht luchten.
donderdag 15 juni 2023 om 18:34
Wat een narigheid. Waarom accepteer jij zo lang dit soort fratsen? Jouw beide ouders zijn overleden. Heb je verder vrienden of familie los van haar?
Zoals in het begin wordt het niet meer. Laat dat tot je doordringen. Haar vertrouwen kun je ook niet. 1+1.
Haar ouders zou ik er geheel buiten laten. Jullie zijn inderdaad volwassen. Hou vol met geen contact zoeken. Op de langere termijn ben je alleen maar blij dat ze het heeft uitgemaakt.
Zoals in het begin wordt het niet meer. Laat dat tot je doordringen. Haar vertrouwen kun je ook niet. 1+1.
Haar ouders zou ik er geheel buiten laten. Jullie zijn inderdaad volwassen. Hou vol met geen contact zoeken. Op de langere termijn ben je alleen maar blij dat ze het heeft uitgemaakt.
donderdag 15 juni 2023 om 18:36
Je hebt teveel te lang geslikt. Zij zal niet gaan veranderen, hoe aardig je ook bent. Dergelijke relaties kunnen heel goed uitlopen op psychische en lichamelijke mishandeling als dat het al niet al is.
Een dergelijk leven wil je niet. Je wil een goede, lieve vrouw, en dat zal zij nooit worden.
Ik zou dus voorgoed met haar breken. Cold turkey is het beste. Nooit meer op haar reageren.
Een dergelijk leven wil je niet. Je wil een goede, lieve vrouw, en dat zal zij nooit worden.
Ik zou dus voorgoed met haar breken. Cold turkey is het beste. Nooit meer op haar reageren.
Dan moet het maar zoals het kan
donderdag 15 juni 2023 om 18:45
Vertel eens, dat om niets boos worden en dat afreageren op een ander... doet ze dat ook bij anderen of alleen bij jou?
Heb je dat wel eens gezegd en kwam daar als antwoord op dat ze bij jou helemaal zichzelf kan zijn?
Ik denk dat ik het antwoord weet maar ik vraag het maar even.
Heb je dat wel eens gezegd en kwam daar als antwoord op dat ze bij jou helemaal zichzelf kan zijn?
Ik denk dat ik het antwoord weet maar ik vraag het maar even.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
donderdag 15 juni 2023 om 18:45
Tja, het houdt niet op...niet vanzelf. Dus zolang jij jezelf maar blijft overtuigen dat je haar zo graag ziet en het dan feitelijk niet uitmaakt welk slijk ze over je uitstort, zou ik niet weten wat het advies zou moeten zijn. Blijkbaar is het allemaal zo erg nog niet.
Wat ik in een ander draadje ook al schreef naar een ander, pas als je écht weg zou willen, zou je niet hier om meningen komen vragen. Wat verwacht je van ons? Je bent een grote jongen.
Blijven of niet is the question
donderdag 15 juni 2023 om 18:47
Wat ik zou doen? Ik zou geen relatie krijgen met dit soort mensen. Ik houd niet van pijn. Ik hoef dus ook geen relatie te beëindigen. Je kan je afvragen waarom zij jou ooit aangetrokken heeft. En waarom je reageert met je schuldig voelen naar een persoon met zo'n gemene, haast sadistische inslag. Het is toch niet normaal om je man, waar je van geacht wordt te houden, zo openlijk te bedriegen en dan geen spijt te hebben en dan nog te durven zeggen dat hij de schuld is? Je moet echt jezelf bij elkaar rapen en deze waardeloze figuur terzijde schuiven.
Dan moet het maar zoals het kan
donderdag 15 juni 2023 om 19:02
Waarom voel je je schuldig? Ze klinkt gestoord.
Nergens meer op reageren. Vraag haar ouders je niet meer te benaderen. Blokkeer haar desnoods zelf.
Speel open kaart bij je vrienden en vraag om steun en hulp, zodat je daar kan uithuilen en ze je kunnen ondersteunen zodat je niet meer teruggaat.
Liefdesverdriet voelt altijd kut. Je vraagt je altijd af of je het wel goed doet. Maar het hoort erbij en je gaat je echt vanzelf beter voelen, zolang je lang genoeg afstand neemt.
Nergens meer op reageren. Vraag haar ouders je niet meer te benaderen. Blokkeer haar desnoods zelf.
Speel open kaart bij je vrienden en vraag om steun en hulp, zodat je daar kan uithuilen en ze je kunnen ondersteunen zodat je niet meer teruggaat.
Liefdesverdriet voelt altijd kut. Je vraagt je altijd af of je het wel goed doet. Maar het hoort erbij en je gaat je echt vanzelf beter voelen, zolang je lang genoeg afstand neemt.
donderdag 15 juni 2023 om 19:22
Wat ik overal doorheen lees is dat jij telkens je grenzen verlegt en jezelf 'dwingt' om verder te gaan. Waarom? Waar is dan jouw zelfrespect? Dat is iets waar je goed bij jezelf over te rade moet gaan.
Mijn advies: zet alles eens op papier aan gedrag, communicatie en gevoel. En trek dan je conclusie. Maar prioriteit: jouw geluk.
Enerzijds is er haar gedrag; je wordt niet met respect behandeld, je staat duidelijk niet op de eerste plaats en ze gaat ook met anderen naar bed.
Anderzijds is haar communicatie: zij kwelt jou met stiltes, verwijten en vertelt ook nog eens in geuren en kleuren hoe ze jou ontrouw is geweest. Eerlijk, ik vind dat ze jou ontzettend zit te gaslighten. (Ken je die term? Zeker even googlen!).
Ik heb ooit ook in een gaslightende relatie gezeten met iemand met narcistische trekken. Het is toxic en je gaat hier nooit een fijne relatie uit halen. Stop ermee, laat zo'n iemand niet meer zo dichtbij komen. Sowieso, die schoonmoeder moet echt ophouden, want het is een conflict tussen jou en je ex. Heel goed dat je dat hebt afgehouden.
En nog iets: de vraag stellen is 'm beantwoorden. Je kan er nog eeuwen mee klooien, maar je voelt vanzelf 'enough is enough'. Schrijf nog een keer naar haar wat haar gedrag en communicatie met je doet (hou het bij jezelf, dan kan ze er niet op inhakken) en dat je daarom niet meer met haar verder wilt. Wens haar het beste, en zeg dat je het contact verbreekt. Het zal de eerste weken/maanden moeilijk zijn, maar zoek steun bij vrienden en ga vooral veel leuke dingen doen (herinneringen maken) en sporten. De zomer is al begonnen, dus go for it.
Mijn advies: zet alles eens op papier aan gedrag, communicatie en gevoel. En trek dan je conclusie. Maar prioriteit: jouw geluk.
Enerzijds is er haar gedrag; je wordt niet met respect behandeld, je staat duidelijk niet op de eerste plaats en ze gaat ook met anderen naar bed.
Anderzijds is haar communicatie: zij kwelt jou met stiltes, verwijten en vertelt ook nog eens in geuren en kleuren hoe ze jou ontrouw is geweest. Eerlijk, ik vind dat ze jou ontzettend zit te gaslighten. (Ken je die term? Zeker even googlen!).
Ik heb ooit ook in een gaslightende relatie gezeten met iemand met narcistische trekken. Het is toxic en je gaat hier nooit een fijne relatie uit halen. Stop ermee, laat zo'n iemand niet meer zo dichtbij komen. Sowieso, die schoonmoeder moet echt ophouden, want het is een conflict tussen jou en je ex. Heel goed dat je dat hebt afgehouden.
En nog iets: de vraag stellen is 'm beantwoorden. Je kan er nog eeuwen mee klooien, maar je voelt vanzelf 'enough is enough'. Schrijf nog een keer naar haar wat haar gedrag en communicatie met je doet (hou het bij jezelf, dan kan ze er niet op inhakken) en dat je daarom niet meer met haar verder wilt. Wens haar het beste, en zeg dat je het contact verbreekt. Het zal de eerste weken/maanden moeilijk zijn, maar zoek steun bij vrienden en ga vooral veel leuke dingen doen (herinneringen maken) en sporten. De zomer is al begonnen, dus go for it.
donderdag 15 juni 2023 om 19:34
Als we dan toch etiketjes mogen raden, dan vind ik haar eerder iemand met borderline.
Maar hoe dan ook: feit blijft dat ze psychiatrisch volledig van het padje is. Feit blijft dat een normaal mens met zo iemand nooit een fijne, gezonde relatie kan opbouwen. Feit blijft dat jij blijkbaar zo wanhopig op zoek bent naar een vrouw, dat je met alles genoegen neemt. Zelfs gaat denken dat het aan jou ligt. Waarom? Je verhaal is toch glashelder? Deze vrouw ben je echt beter kwijt dan rijk. En haar ouders ook. Sterkte.
Maar hoe dan ook: feit blijft dat ze psychiatrisch volledig van het padje is. Feit blijft dat een normaal mens met zo iemand nooit een fijne, gezonde relatie kan opbouwen. Feit blijft dat jij blijkbaar zo wanhopig op zoek bent naar een vrouw, dat je met alles genoegen neemt. Zelfs gaat denken dat het aan jou ligt. Waarom? Je verhaal is toch glashelder? Deze vrouw ben je echt beter kwijt dan rijk. En haar ouders ook. Sterkte.
donderdag 15 juni 2023 om 19:37
Precies dit. WAAROM zou je haar nig terug willen? Dat moet je echt niet willen. Iemand die geen respect voor je heeft kun je beter uit je leven gummen. Over het verdriet kom je wel heen. Ik spreek uit ervaring!Marianneke schreef: ↑15-06-2023 17:44Waarom luister je niet naar je verstand en je vrienden? Je hart heelt wel weer. Je gezondheid gaat kapot als je bij deze vrouw blijft. Heel fijn dat jullie niet samenwonen en er geen kinderen zijn. Ga eens goed voor jezelf zorgen
donderdag 15 juni 2023 om 19:40
Ook dit. Deed mijn ex ook. Ik heb gezegd dat ik geen klaagmuur ben en hij iemand anders maar zo gek moet krijgen om met hem een relatie te hebben. Dat ik me niet meer zo respectloos laat behandelen. En ook dat ik hier mijn mond niet over zal houden mocht het ter sprake komen met bekenden en vrienden.KooktMetKnoflook schreef: ↑15-06-2023 18:45Vertel eens, dat om niets boos worden en dat afreageren op een ander... doet ze dat ook bij anderen of alleen bij jou?
Heb je dat wel eens gezegd en kwam daar als antwoord op dat ze bij jou helemaal zichzelf kan zijn?
Ik denk dat ik het antwoord weet maar ik vraag het maar even.
donderdag 15 juni 2023 om 19:59
In je OP schrijf je dat je in november 2023 een relatie hebt van 3 jaar. Moet dat niet; ik HAD een relatie van 2,5 jaar?
Je hebt haar in je hoofd nog niet verlaten. Er kan van alles mis met haar zijn (je psychologenvriendin mag van mij trouwens wel haar diploma inleveren), maar je kunt je beter op jezelf richten. Je maakt jezelf kapot als je deze relatie voortzet. Dat weet je. Maar het lukt je niet om te stoppen. Dan heb je hulp nodig om te stoppen en gestopt te blijven. En dat is niets om je voor te schamen.
Laat haar met rust, app je vrienden als je haar mist en nogmaals; probeer hulp te vinden, want dit is niet gezond. Therapie kan ook online als je het live lastig vindt.
Je hebt haar in je hoofd nog niet verlaten. Er kan van alles mis met haar zijn (je psychologenvriendin mag van mij trouwens wel haar diploma inleveren), maar je kunt je beter op jezelf richten. Je maakt jezelf kapot als je deze relatie voortzet. Dat weet je. Maar het lukt je niet om te stoppen. Dan heb je hulp nodig om te stoppen en gestopt te blijven. En dat is niets om je voor te schamen.
Laat haar met rust, app je vrienden als je haar mist en nogmaals; probeer hulp te vinden, want dit is niet gezond. Therapie kan ook online als je het live lastig vindt.
Everything is fluid
donderdag 15 juni 2023 om 20:23
Trouwens nog iets; ik ben zelf ook iemand die zich in stilte hult als er weer eens ruzie of een aanvaring is geweest. Ik doe dat niet per se om iemand te kwetsen of pijn te doen, maar vooral omdat ik (ADHD) even tijd nodig heb om mijn gedachten en gevoelens te ordenen voor ik weer in gesprek ga. Dit weten mensen in mijn omgeving ook wel, en ik probeer het ook wel aan te geven, al is dat soms wel erg moeilijk. Maar zoiets hoeft dus niet per se express te zijn.
donderdag 15 juni 2023 om 20:25
Whow. Is dit de langste post ooit? Het leest wel lekker weg.
Maar TO, ik had haar na de vijfde alinea (pronken met 'eerlijkheid' na het vreemdgaan) al vriendelijk bedankt voor de mooie tijd samen en haar veel succes gewenst voor de toekomst met een andere gek.
Kortom, wees blij dat je hiervan af bent. Een relatie met dit soort types kan heel intens zijn, en de breuk is tijdelijk heel erg pijnlijk, maar je weet zelf al dat dit de juiste beslissing is.
Maar TO, ik had haar na de vijfde alinea (pronken met 'eerlijkheid' na het vreemdgaan) al vriendelijk bedankt voor de mooie tijd samen en haar veel succes gewenst voor de toekomst met een andere gek.
Kortom, wees blij dat je hiervan af bent. Een relatie met dit soort types kan heel intens zijn, en de breuk is tijdelijk heel erg pijnlijk, maar je weet zelf al dat dit de juiste beslissing is.
donderdag 15 juni 2023 om 20:33
Ik denk eerder dat hij in de ban is van die vrouw. Als ik de situatie een beetje goed inschat is TO een rustige, enigszins aantrekkelijke man bij wie deze dame tot rust kan komen, totdat het haar te rustig wordt. Ik denk dat TO met gemak een andere partner kan vinden, zodra hij uit het krachtveld van deze dame ontsnapt is. Hij zal wel nog jaren met enige weemoed terugdenken aan haar, maar de opluchting zal groter zijn!Java schreef: ↑15-06-2023 19:34Als we dan toch etiketjes mogen raden, dan vind ik haar eerder iemand met borderline.
Maar hoe dan ook: feit blijft dat ze psychiatrisch volledig van het padje is. Feit blijft dat een normaal mens met zo iemand nooit een fijne, gezonde relatie kan opbouwen. Feit blijft dat jij blijkbaar zo wanhopig op zoek bent naar een vrouw, dat je met alles genoegen neemt. Zelfs gaat denken dat het aan jou ligt. Waarom? Je verhaal is toch glashelder? Deze vrouw ben je echt beter kwijt dan rijk. En haar ouders ook. Sterkte.
Been there, done that.
donderdag 15 juni 2023 om 20:35
Dat doe ik ook (ASS diagnose). Niet eens alleen na een aanvaring maar ook wanneer ik heel erg overprikkelt ben bijvoorbeeld. Dan kan het opeens zo een paar dagen duren voor ik een berichtje terug stuur.Pimpelmeesje87 schreef: ↑15-06-2023 20:23Trouwens nog iets; ik ben zelf ook iemand die zich in stilte hult als er weer eens ruzie of een aanvaring is geweest. Ik doe dat niet per se om iemand te kwetsen of pijn te doen, maar vooral omdat ik (ADHD) even tijd nodig heb om mijn gedachten en gevoelens te ordenen voor ik weer in gesprek ga. Dit weten mensen in mijn omgeving ook wel, en ik probeer het ook wel aan te geven, al is dat soms wel erg moeilijk. Maar zoiets hoeft dus niet per se express te zijn.
Nou vertoont de ex van TO wel een beetje meer alarmerende signalen. Dus ik zou tegen TO willen zeggen, neem nooit meer contact met haar op, reageer niet op haar moeder. Jank je de ogen uit je kop en hopelijk kom je op een dag als het weer beter gaat iemand tegen die veel en veel leuker is.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
