Relaties
alle pijlers
Niet graag weg zonder vriend
zaterdag 4 augustus 2007 om 12:59
Ik heb 3 jaar een relatie met mijn vriend en we zijn echt de beste maatjes. We zijn heel graag bijelkaar.
In het begin hadden we een afstandrelatie, waardoor de weekenden (met name de zaterdagavond en de zondag) ' heilig voor ons waren. Zo ook toen we gingen samenwonen, omdat mijn vriend op de zaterdag werkte en we toch een dagje samen wilde zijn. Natuurlijk waren er weleens uitzondering, maar niet vaak.
Nu werken we samen en als het minder druk is, zien we elkaar daardoor ook veel. En dat wordt allemaal wat gewoontjes.
Daarom hadden we bedacht om wat meer apart te gaan doen. We hebben beide vrienden genoeg. En ook wat minder te kijken naar onze 'heilige' weekendjes.
Nu ga ik dus vanavond met een vriendin opstap en ik voel me daar heel vreemd onder. Mijn vriend gaat naar een vriend en misschien ook wat drinken in de stad.
Aan de ene kant vind ik dat super leuk. Als je elkaar minder ziet ga je ook wat meer naar elkaar verlangen. Maar aan de andere kant ben ik gewoon super graag bij hem.
Hoe zou ik om kunnen gaan met deze gevoelens. Ik wil namelijk gewoon weg vanavond, zonder rot gevoel.
In het begin hadden we een afstandrelatie, waardoor de weekenden (met name de zaterdagavond en de zondag) ' heilig voor ons waren. Zo ook toen we gingen samenwonen, omdat mijn vriend op de zaterdag werkte en we toch een dagje samen wilde zijn. Natuurlijk waren er weleens uitzondering, maar niet vaak.
Nu werken we samen en als het minder druk is, zien we elkaar daardoor ook veel. En dat wordt allemaal wat gewoontjes.
Daarom hadden we bedacht om wat meer apart te gaan doen. We hebben beide vrienden genoeg. En ook wat minder te kijken naar onze 'heilige' weekendjes.
Nu ga ik dus vanavond met een vriendin opstap en ik voel me daar heel vreemd onder. Mijn vriend gaat naar een vriend en misschien ook wat drinken in de stad.
Aan de ene kant vind ik dat super leuk. Als je elkaar minder ziet ga je ook wat meer naar elkaar verlangen. Maar aan de andere kant ben ik gewoon super graag bij hem.
Hoe zou ik om kunnen gaan met deze gevoelens. Ik wil namelijk gewoon weg vanavond, zonder rot gevoel.
zaterdag 4 augustus 2007 om 13:15
Je zou er met je vriend over kunnen praten hoe hij het ervaart. Misschien heeft hij minder moeite met de ruimte voor zichzelf dan jij. Dat geeft op zich niks, zolang er wel rekening gehouden wordt met elkaar.
Je kunt toch ook samen uitgaan? Dat jij jouw vrienden meeneemt en hij de zijne. Ben je toch met je eigen vrienden en toch ook weer samen.
Je kunt toch ook samen uitgaan? Dat jij jouw vrienden meeneemt en hij de zijne. Ben je toch met je eigen vrienden en toch ook weer samen.
zaterdag 4 augustus 2007 om 13:53
Ik heb het gisteren tegen mijn vriend gezegd. Hij heeft daar veel minder moeite mee, of eigenlijk geen moeite. Kan ik me ook wel voorstellen. Ik ben wat dat betreft een muts.
Ik wil heel graag alleen opstap. En naar hem verlangen en hem daarna vertellen hoe leuk het was. En dat hij mij verteld wat hij heeft gedaan.
Vreemde is dat ik er geen moeite mee heb dat hij weg is. Gewoon bij een vriendin op bezoek vind ik geen probleem. Maar opstap vind ik toch vreemd, zeker op een avond dat we normaal samen wat doen.
Ik wil heel graag alleen opstap. En naar hem verlangen en hem daarna vertellen hoe leuk het was. En dat hij mij verteld wat hij heeft gedaan.
Vreemde is dat ik er geen moeite mee heb dat hij weg is. Gewoon bij een vriendin op bezoek vind ik geen probleem. Maar opstap vind ik toch vreemd, zeker op een avond dat we normaal samen wat doen.
zaterdag 4 augustus 2007 om 14:02
Hoe moeilijk kan je doen.
Oje gaat gezellig samen. Samen en beiden ook vrienden mee. Of apart. Of helemaal niet. Ga nou maar eerst eens uit en kijk hoe het is. Je wilt toch graag alleen en daarna vertellen hoe het was? Nou zeur dan niet. Dan ga je desnoods maar een uurtje en ga je snel naar hem terug. Of dan ga je hem de hele avond bellen hoe het is. Ook leuk voor je vriendinnen.
Of je kan je gewoon normaal gedragen, gezellig "feesten" met je vriendinnen, genieten, lekker bijkletsen, even genieten van je momenten met die vriendinnen, daarna thuiskomen en zien dat vriendlief er nog steeds is en het maar goed was dat je even daar niet aan had gedacht en hebt genoten van de avond. sÓchtends gezellig weer wat bij te kletsen met je vriend .... nou nou wat een probleem.
Oje gaat gezellig samen. Samen en beiden ook vrienden mee. Of apart. Of helemaal niet. Ga nou maar eerst eens uit en kijk hoe het is. Je wilt toch graag alleen en daarna vertellen hoe het was? Nou zeur dan niet. Dan ga je desnoods maar een uurtje en ga je snel naar hem terug. Of dan ga je hem de hele avond bellen hoe het is. Ook leuk voor je vriendinnen.
Of je kan je gewoon normaal gedragen, gezellig "feesten" met je vriendinnen, genieten, lekker bijkletsen, even genieten van je momenten met die vriendinnen, daarna thuiskomen en zien dat vriendlief er nog steeds is en het maar goed was dat je even daar niet aan had gedacht en hebt genoten van de avond. sÓchtends gezellig weer wat bij te kletsen met je vriend .... nou nou wat een probleem.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 4 augustus 2007 om 14:10
Ik vermaak me het best als mijn vriend er ook is. Hij hoeft echt mn handje niet vast te houden maar een verjaardag is vaak gezelliger als ik weet dat hij ook ergens zit, ook al spreken we elkaar verder de hele avond niet. Tenminste, dat dacht ik altijd....
Toen mn vakantie begon (en de zijne nog niet) ben ik een paar dagen (vier of zo) naar een vriendin geweest. We zijn lekker wezen shoppen, hebben samen gekookt en gekletst. Mijn vriend mag haar heel graag en gaat graag mee maar deze paar dagen waren voor mij echt heel speciaal, achteraf gezien. Nadat ik het had afgesproken zag ik er eigenlijk tegenop maar achteraf vond ik het super. Net als vroeger, met de meiden onder elkaar zeg maar. Gewoon doen dus. En als het niet bevalt gaan jullie het een ander weekend toch gewoon anders doen? Het is geen aangenomen werk hoor!
Toen mn vakantie begon (en de zijne nog niet) ben ik een paar dagen (vier of zo) naar een vriendin geweest. We zijn lekker wezen shoppen, hebben samen gekookt en gekletst. Mijn vriend mag haar heel graag en gaat graag mee maar deze paar dagen waren voor mij echt heel speciaal, achteraf gezien. Nadat ik het had afgesproken zag ik er eigenlijk tegenop maar achteraf vond ik het super. Net als vroeger, met de meiden onder elkaar zeg maar. Gewoon doen dus. En als het niet bevalt gaan jullie het een ander weekend toch gewoon anders doen? Het is geen aangenomen werk hoor!
zaterdag 4 augustus 2007 om 14:14
Ik vind niet dat ik moeilijk doe. Mijn vriend ook niet.
Ik zal ook zeker opstap gaan en dan ook zeker zonder telefoon. Als ik weg ben bel ik hem nooit. Ook niet als hij een hele dag of een weekend weg is. Het is niet zo dat ik als een klein kind rond zijn been hang.
Het is gewoon mijn beste vriend en we hebben 3 jaar alles (bijna alles) samen gedaan. Ik heb nu zeker behoefte aan wat dingen alleen doen en dat ga ik ook zeker doen.
Vroeg me alleen af of er mensen zijn die dit ook hebben gehad?
Ik zal ook zeker opstap gaan en dan ook zeker zonder telefoon. Als ik weg ben bel ik hem nooit. Ook niet als hij een hele dag of een weekend weg is. Het is niet zo dat ik als een klein kind rond zijn been hang.
Het is gewoon mijn beste vriend en we hebben 3 jaar alles (bijna alles) samen gedaan. Ik heb nu zeker behoefte aan wat dingen alleen doen en dat ga ik ook zeker doen.
Vroeg me alleen af of er mensen zijn die dit ook hebben gehad?
zaterdag 4 augustus 2007 om 14:18
Weet je wat het ook is.
Wij zijn echte vriendjes en zijn ons een beetje aan het verliezen in deze vriendschap. Ik vind vriendschap heel erg belangrijk, en ook een vereiste, maar er ontbreekt wat passie. Vooral door drukte en spanning.
Hier hebben we al een aantal keer overgesproken en we komen er ook niet echt uit.
Aan de ene kant willen we veel samendoen naast het werk, om weer wat tot elkaar te komen. En aan de andere kant willen we meer apart doen, omdat we denken dat er dan vanzelf meer passie komt als je elkaar wat minder ziet.
Stiekem ben ik bang dat we uitelkaar gaan groeien en dat als we dus gaan beginnen met meer apart dingen doen en ook in die 'heilige' weekenden, dat dat het begin van het einde is. Ik denk dat daar het gevoel vandaan komt.
Wij zijn echte vriendjes en zijn ons een beetje aan het verliezen in deze vriendschap. Ik vind vriendschap heel erg belangrijk, en ook een vereiste, maar er ontbreekt wat passie. Vooral door drukte en spanning.
Hier hebben we al een aantal keer overgesproken en we komen er ook niet echt uit.
Aan de ene kant willen we veel samendoen naast het werk, om weer wat tot elkaar te komen. En aan de andere kant willen we meer apart doen, omdat we denken dat er dan vanzelf meer passie komt als je elkaar wat minder ziet.
Stiekem ben ik bang dat we uitelkaar gaan groeien en dat als we dus gaan beginnen met meer apart dingen doen en ook in die 'heilige' weekenden, dat dat het begin van het einde is. Ik denk dat daar het gevoel vandaan komt.
zaterdag 4 augustus 2007 om 14:19
Ooh ja en dat naar elkaar verlangen...
ik denk dat je daar niet zo je best voor moet doen. na 3 jaar is de verliefdheid en het verlangen naar elkaar wat erbij hoort gewoon veel minder. maar je krijgt er ook een hoop andere mooie dingen voor terug. Je kunt zoiets niet afdwingen, en vaker dingen alleen ondernemen hoeft geen garantie te betekenen dat het verlangen/passie weer terugkomt, en als het al terugkomt, zal het nog niet zo zijn als in het begin. Ik wil niet zeggen dat jij dit ook nastreeft maar velen willen onbewust het gevoel weer terug.
ik denk dat je daar niet zo je best voor moet doen. na 3 jaar is de verliefdheid en het verlangen naar elkaar wat erbij hoort gewoon veel minder. maar je krijgt er ook een hoop andere mooie dingen voor terug. Je kunt zoiets niet afdwingen, en vaker dingen alleen ondernemen hoeft geen garantie te betekenen dat het verlangen/passie weer terugkomt, en als het al terugkomt, zal het nog niet zo zijn als in het begin. Ik wil niet zeggen dat jij dit ook nastreeft maar velen willen onbewust het gevoel weer terug.
zaterdag 4 augustus 2007 om 14:22
Ik snap je angst wel, maar uit elkaar groeien doe je niet van de een op andere dag. Zolang je nog met elkaar praat en vooral eerlijk naar elkaar toe bent is dat al een hele stap.
De ideale mix tussen tijd voor jezelf en tijd voor de relatie is er niet. De een heeft andere maatstaven dan de ander. De een wil meer me-time en de ander vind het ook fijner om dingen samen te doen. Je zult hier echt met je vriend uit moeten komen.
De ideale mix tussen tijd voor jezelf en tijd voor de relatie is er niet. De een heeft andere maatstaven dan de ander. De een wil meer me-time en de ander vind het ook fijner om dingen samen te doen. Je zult hier echt met je vriend uit moeten komen.
zaterdag 4 augustus 2007 om 14:40
Als ik het goed begrepen heb zijn jullie momenteel veel bij elkaar doordat jullie samen werken. Ik herken deze situatie en snap ook je moeite om dan opeens weg te gaan. Het voelt bij mij altijd wat vreemd, in het begin, omdat ik gewend ben dat mijn parter er altijd bij is. Na een tijdje veranderd dat wel en merk ik dat ik er niet meer mee bezig ben. En het weerzien is altijd leuk, je mist hem, wat je anders niet doet, je waardeerd hem weer meer en je hebt wat te kletsen.
Wat betreft die passie, geef dat wat mij betreft NIET op. Natuurlijk veranderd een relatie in de loop der jaren en zeker de hele tijd samen werken kan een passiekiller zijn. Trek jullie uit de rollen die er tijdens het samenzijn meestal zijn. Gooi het over een andere boeg zodat passie een eigen plekje krijgt. En geniet van de intimiteit die het continu samenzijn met zich meebrengt. Passie is niet alles en die intimiteit is erg waardevol.
(voor die passie kun je dus best een ritueeltje maken, niet dat de passie dan vanzelf komt maar wel zodat de sfeer veranderd omdat je toch continu bij elkaar bent!)
groetjes,
hi.
Wat betreft die passie, geef dat wat mij betreft NIET op. Natuurlijk veranderd een relatie in de loop der jaren en zeker de hele tijd samen werken kan een passiekiller zijn. Trek jullie uit de rollen die er tijdens het samenzijn meestal zijn. Gooi het over een andere boeg zodat passie een eigen plekje krijgt. En geniet van de intimiteit die het continu samenzijn met zich meebrengt. Passie is niet alles en die intimiteit is erg waardevol.
(voor die passie kun je dus best een ritueeltje maken, niet dat de passie dan vanzelf komt maar wel zodat de sfeer veranderd omdat je toch continu bij elkaar bent!)
groetjes,
hi.
zaterdag 4 augustus 2007 om 14:50
Dat er na 3 jaar eea veranderd in je gevoel dat begrijp ik. En we zijn ook niet opzoek naar die kriebels van 3 jaar terug. Wat we nu hebben is mij/ons veel en veel meer waard.
Dat uitelkaar groeien zal ook niet zomaar gebeuren en we praten veel als ons wat dwars zit ed. Er kan bij ons alles gezegd worden en het wordt altijd opgelost omdat er begrip is naar elkaar.
Ja die passie zou ik heel graag terug willen en dan vooral in de vorm van sex. En daar ook heel erg van genieten.
Op dit moment hebben we bijna geen sex en dat vind ik gewoon niet normaal voor onze leeftijd en zoiezo niet in een relatie. Daar hoort sex bij.
Ik weet niet of we er nu heel goed ons best voor moeten gaan doen, of dat we het maar aan moeten kijken en vooral niets forceren.
Dat uitelkaar groeien zal ook niet zomaar gebeuren en we praten veel als ons wat dwars zit ed. Er kan bij ons alles gezegd worden en het wordt altijd opgelost omdat er begrip is naar elkaar.
Ja die passie zou ik heel graag terug willen en dan vooral in de vorm van sex. En daar ook heel erg van genieten.
Op dit moment hebben we bijna geen sex en dat vind ik gewoon niet normaal voor onze leeftijd en zoiezo niet in een relatie. Daar hoort sex bij.
Ik weet niet of we er nu heel goed ons best voor moeten gaan doen, of dat we het maar aan moeten kijken en vooral niets forceren.
zaterdag 4 augustus 2007 om 18:08
Hoi,
Niet te veel piekeren hoor, volgens mij zit jullie relatie meer dan goed. Alleen is tijd voor jezelf en dingen alleen of met vriendinnen/ familie doen ook belangrijk. Voor je jezelf en voor jullie relatie. Als je altijd alleen maar samen bent, hoe leuk ook, kan het op een gegeven moment toch een beetje saai worden.
Tja en die passie..bij een langdurige relatie kan die er niet altijd zijn, denk aan druk druk en druk;) Maar daar kun je in het weekend wel weer wat meer tijd voor vrij maken. Als de liefde er maar is en die is er volgens mij zeker.
Geniet van je avond je stappen en wie weet kom je je vriend nog wel tegen!
Niet te veel piekeren hoor, volgens mij zit jullie relatie meer dan goed. Alleen is tijd voor jezelf en dingen alleen of met vriendinnen/ familie doen ook belangrijk. Voor je jezelf en voor jullie relatie. Als je altijd alleen maar samen bent, hoe leuk ook, kan het op een gegeven moment toch een beetje saai worden.
Tja en die passie..bij een langdurige relatie kan die er niet altijd zijn, denk aan druk druk en druk;) Maar daar kun je in het weekend wel weer wat meer tijd voor vrij maken. Als de liefde er maar is en die is er volgens mij zeker.
Geniet van je avond je stappen en wie weet kom je je vriend nog wel tegen!
zaterdag 4 augustus 2007 om 23:35
Het meeste is al gezegd.
Belangrijk is vooral, doe waar jij en je partner je goed bij voelen en let niet op hoe 'men' vindt hoe het hoort of zou moeten.
Vaak komt het advies dat je vooral je eigen dingen los van elkaar moet blijven doen, dat het niet gezond is alles samen te doen etc.etc.etc..
Mijn vrouw en ik hebben wat dat betreft volgens velen een zeer ongezonde relatie. Wij doen zo'n beetje alles samen. Daar voelen wij ons al meer dan 13 jaar goed bij.
Dit is geen pleidooi voor 'alles samen doen', maar vooral voor doen wat bij jullie past.
Belangrijk is vooral, doe waar jij en je partner je goed bij voelen en let niet op hoe 'men' vindt hoe het hoort of zou moeten.
Vaak komt het advies dat je vooral je eigen dingen los van elkaar moet blijven doen, dat het niet gezond is alles samen te doen etc.etc.etc..
Mijn vrouw en ik hebben wat dat betreft volgens velen een zeer ongezonde relatie. Wij doen zo'n beetje alles samen. Daar voelen wij ons al meer dan 13 jaar goed bij.
Dit is geen pleidooi voor 'alles samen doen', maar vooral voor doen wat bij jullie past.
zondag 5 augustus 2007 om 10:07
hahaha wij hebben het psies andersom wij doen heel veel apart van elkaar
en krijgen dan ook heel vaak te horen dat er vast iets niet goed is in onze relatie, het is toch van de zotte dat we apart van elkaar op vakantie gaan ..... :D.
hij wilt op visvakantie, en ik wil naar de zon ... dus hij gaat met een vriend en ik met een vriendin ....
we laten elkaar vrij de dingen te doen die we willen inplaats van elkaar te beperken. als we dingen samen doen moet meestal een van de twee iets doen waar ie zelf niet zoveel plezier in heb.
we hebben gewoon heel verschillende interesses, in alles , vakanties hobby's, kledingstijl, muziekkeuze, etc etc.. hij is alles wat ik niet ben ...
