Relaties
alle pijlers
Niet meer willen samenwonen
zaterdag 28 november 2020 om 21:55
Geen relatieadvies nodig maar wel iets wat mij bezighoudt.
Na een huwelijk en scheiding merk ik dat ik heel sterk de behoefte heb om nooit meer te willen samenwonen in een relatie.
Voor mij is een lat-relatie (zoals ik sinds een jaar heb) het hoogst haalbare, daar ben ik ook eerlijk en duidelijk over. Voor hem is het goed zoals het is maar hij mist ook wel het samenwonen met iemand.
Om mij heen zie ik dat er bij veel mensen na een scheiding wel de behoefte is om weer samen te wonen, al wordt er wel vaak gekozen om te wachten tot de kinderen volwassen zijn, maar de wens is er wel.
Ik heb dat dus niet. Daar ben ik vast niet de enige in. Ik vind het heerlijk, twee huizen, ieder zijn eigen manieren zonder gedoe daarover.
Hoe doen anderen in dezelfde situatie dat? Zijn er weleens partners die toch veranderen van mening over het latten en hoe kom je daar dan samen uit? Is je eigen wens veranderd in de loop van de jaren? Zie je jezelf als je 80 bent ook nog latten?
Na een huwelijk en scheiding merk ik dat ik heel sterk de behoefte heb om nooit meer te willen samenwonen in een relatie.
Voor mij is een lat-relatie (zoals ik sinds een jaar heb) het hoogst haalbare, daar ben ik ook eerlijk en duidelijk over. Voor hem is het goed zoals het is maar hij mist ook wel het samenwonen met iemand.
Om mij heen zie ik dat er bij veel mensen na een scheiding wel de behoefte is om weer samen te wonen, al wordt er wel vaak gekozen om te wachten tot de kinderen volwassen zijn, maar de wens is er wel.
Ik heb dat dus niet. Daar ben ik vast niet de enige in. Ik vind het heerlijk, twee huizen, ieder zijn eigen manieren zonder gedoe daarover.
Hoe doen anderen in dezelfde situatie dat? Zijn er weleens partners die toch veranderen van mening over het latten en hoe kom je daar dan samen uit? Is je eigen wens veranderd in de loop van de jaren? Zie je jezelf als je 80 bent ook nog latten?
zondag 29 november 2020 om 09:44
Tot een bepaalde leeftijd krijg je misschien vaker vragen daarover van anderen in je omgeving?
Ik heb daar nooit discussies over met anderen.
Het is eerder zo dat als je een (lange) relatie had, die op veel punten de moeite waard was, maar waar ook strubbelingen waren, dat je het idee hebt gekregen dat de kans groot is dat dat weer zo kan gaan in een nieuwe relatie, en dat wil je niet meer met een nieuwe partner.
Ik heb daar nooit discussies over met anderen.
Het is eerder zo dat als je een (lange) relatie had, die op veel punten de moeite waard was, maar waar ook strubbelingen waren, dat je het idee hebt gekregen dat de kans groot is dat dat weer zo kan gaan in een nieuwe relatie, en dat wil je niet meer met een nieuwe partner.
zondag 29 november 2020 om 09:57
Betekent dat dan ook dat je wel samen zou willen wonen als je die struggles niet zou hebben?LaverneB schreef: ↑29-11-2020 09:44Tot een bepaalde leeftijd krijg je misschien vaker vragen daarover van anderen in je omgeving?
Ik heb daar nooit discussies over met anderen.
Het is eerder zo dat als je een (lange) relatie had, die op veel punten de moeite waard was, maar waar ook strubbelingen waren, dat je het idee hebt gekregen dat de kans groot is dat dat weer zo kan gaan in een nieuwe relatie, en dat wil je niet meer met een nieuwe partner.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
zondag 29 november 2020 om 10:02
Nee, die zijn er nu ook niet. Maar ik zou toch bang zijn dat die er wel zouden komen.Hexopbezemsteel schreef: ↑29-11-2020 09:57Betekent dat dan ook dat je wel samen zou willen wonen als je die struggles niet zou hebben?
En ik vind het fijn om alleen te zijn, dat heb ik ook nodig.
zondag 29 november 2020 om 10:06
Ik herken het, lekker laten kletsen hoor... het zegt meestal meer over degene die de uitspraken doet dan over jezelf.yesss schreef: ↑29-11-2020 09:18Precies dit en ook eens met Getaway...
Ik word daar ook zo moe van, dat het hebben van een relatie en/of samenwonen altijd gezien wordt als doel of status of soort van opgehemeld wordt. Altijd weer die vraag;"hoe is in de liefde?"
Alsof je leven dan niet af is ofzo en dan moet je advies aan gaan nemen van mensen die dan zelf helemaal niet gelukkig zijn in hun relatie
Nee hoor laat mij maar lekker mijn ding doen en doen wat goed voelt.
Alhoewel ik dat ook niet altijd makkelijk vind hoor.. ik ben een enorme pleaser en ik ga soms eerst in op de vraag hoe het met de liefde gaat en daarna ga ik nadenken dat ik het een irritante vraag vind, dat het prive is en dat het niet iedereen iets aan gaat. Mijn buurman bijvoorbeeld.
Hele aardige man die graag een praatje maakt maar hij is ook nieuwsgierig en ik kan het niet goed weigeren als hij er naar vraagt.
Of liever gezegd kon, want ik ga het echt niet meer doen, ik begin het echt irritant te vinden dat hij daar zo nieuwsgierig naar is.
zondag 29 november 2020 om 10:09
Dit ook. Je hoeft alleen maar een paar topics op deze pijler te lezen en je denkt al ' laat maar'.
(En in die mood zit ik nu ook al een tijdje na een paar kortere, gecompliceerde relaties. Ik heb geen zin
meer in gecompliceerd gedoe. Over 1,5 jaar word ik 40 en ik vind het wel best zo. Natuurlijk lijkt een fijne, niet gecompliceerde relatie mij fijn en ook erg leuk maar het moet wel mogelijk zijn. Bovendien heb ik het niet perse nodig, ik heb geen kinderen en geen kinderwens en ik kan mijzelf goed vermaken)
zondag 29 november 2020 om 10:19
Ik denk dat samenwonen de norm is omdat de meeste mensen dan juist de meeste binding ervaren, plus dat als je kinderen wil het dan ook nog eens heel erg praktisch is. Ik ken geen stel met kinderen die dat combineert met latten.Qiyara schreef: ↑29-11-2020 08:29Dit zeg ik ook niet, ik praat vanuit mijn eigen ervaring.
En daarnaast ben ik het met de rest van het onderzoek niet eens. Ik ervaar juist minder emotionele verbinding namelijk als ik samenwoon.
Continu iemand anders z'n energie om mij heen past niet bij mij. Ook niet als ik een eigen ruimte in huis heb.
Juist door niet samen te wonen ervaar ik meer emotionele verbinding en commitment vanuit mijzelf. En dan kan het zomaar zijn dat we alsnog dagelijks samen zijn. Maar ook momenten niet.
Het onderzoek heb ik al eens eerder gelezen en toen kon ik mij er niet in vinden en bracht het twijfels over mijn eigen motivatie. Ga ik dan echt verbinding uit de weg?
En waar is dit op gebaseerd, wat maakt dat samenwonen zo de norm is.
Ik vind dat iedereen moet doen wat past. En bij mij is dat latten en zegt het niks over mijn commitment.
zondag 29 november 2020 om 10:36
Ik wel, gelukkig. Mijn beste vriendin en haar man. Gaat echt perfect bij ze. Allebei kunnen ze zich even terugtrekken daardoor uit een hectisch gezinsleven en tijd voor zichzelf nemen. Hun tweede huis (huis van man) hebben ze omgetoverd tot hun eigen stek. Daar verblijven ze regelmatig een paar dagen en neemt de ander de zorg van de kinderen.
Man maakt er meer gebruik van.
Persoonlijk wil ik geen kinderen.
En binding wil ik niet ervaren, wel verbinding. Daar zit in mijn ogen ook een groot verschil.
zondag 29 november 2020 om 10:38
viva-amber schreef: ↑29-11-2020 06:57Ja, ze doen ineens veel minder in het huishouden en geven allerlei taken op.
zondag 29 november 2020 om 10:46
Ik heb dat dus helemaal niet, gekwetst zijn door eerdere of huidige relatie. En daarom nooit meer willen samen wonen.
Ik ben gewoon geen samenwoonmens. Helaas heb ik me wel laten beinvloeden door wat 'normaal' was of is. Of door de denkwijze die je hier ook ziet, als je alleen wil wonen dan is er wat mis of gebeurt anders wil je wel samen wonen.
Niet aan de orde hier, heb me aangepast naar een situatie die dus helemaal niet werkt voor mij.
En nu heb ik kinderen en kunnen man en ik eigenlijk niet doen wat we zouden willen. Toch gaan latten. Want qua dat past hij prima bij mij.
Voor de kinderen hebben we een modus waarin we samenwonen maar kan zomaar zijn dat als die strakjes groot zijn wij gaan latten of naar een huis met meer eigen ruimtes verhuizen.
Iemand daar nog googlecijfers over of een bedachte mansplaininguitleg voor de vrouwtjes?
Ik ben gewoon geen samenwoonmens. Helaas heb ik me wel laten beinvloeden door wat 'normaal' was of is. Of door de denkwijze die je hier ook ziet, als je alleen wil wonen dan is er wat mis of gebeurt anders wil je wel samen wonen.
Niet aan de orde hier, heb me aangepast naar een situatie die dus helemaal niet werkt voor mij.
En nu heb ik kinderen en kunnen man en ik eigenlijk niet doen wat we zouden willen. Toch gaan latten. Want qua dat past hij prima bij mij.
Voor de kinderen hebben we een modus waarin we samenwonen maar kan zomaar zijn dat als die strakjes groot zijn wij gaan latten of naar een huis met meer eigen ruimtes verhuizen.
Iemand daar nog googlecijfers over of een bedachte mansplaininguitleg voor de vrouwtjes?
zondag 29 november 2020 om 10:52
zondag 29 november 2020 om 10:55
Je bent gewoon een ouwe muts die niets aan haar fiets heeft hangen.Phoebe1982 schreef: ↑29-11-2020 10:09Dit ook. Je hoeft alleen maar een paar topics op deze pijler te lezen en je denkt al ' laat maar'.
(En in die mood zit ik nu ook al een tijdje na een paar kortere, gecompliceerde relaties. Ik heb geen zin
meer in gecompliceerd gedoe. Over 1,5 jaar word ik 40 en ik vind het wel best zo. Natuurlijk lijkt een fijne, niet gecompliceerde relatie mij fijn en ook erg leuk maar het moet wel mogelijk zijn. Bovendien heb ik het niet perse nodig, ik heb geen kinderen en geen kinderwens en ik kan mijzelf goed vermaken)
zondag 29 november 2020 om 10:56
Nee hoor.. Ik ben eind 30.Sjaantje37 schreef: ↑29-11-2020 10:52ik heb recent mijn relatie verbroken omdat hij wil samenwonen als mijn zoon het huis uit is.
Moet er echt niet aan denken, ben ik eindelijk weer alleen, zit ik weer met een vent opgescheept.
Ik word dinsdag 52 dus misschien een leeftijdsdingetje?
Gewoon een persoonlijke voorkeur die nog steeds niet sociaal geaccepteerd lijkt te zijn.
Er zijn ook zat samenwoonders die uit schijn veiligheid bij elkaar gaan wonen. Of omdat ze niet alleen kunnen zijn en daarmee leegte opvullen.
Zo doet ieder mens maar wat en is in mijn ogen alles ok. En hoeft de beweegreden helemaal niet zuiver te zijn. Of juist wel. Het kan, allemaal.
zondag 29 november 2020 om 11:01
zondag 29 november 2020 om 11:04
Of omdat het financieel gunstiger is.Qiyara schreef: ↑29-11-2020 10:56Nee hoor.. Ik ben eind 30.
Gewoon een persoonlijke voorkeur die nog steeds niet sociaal geaccepteerd lijkt te zijn.
Er zijn ook zat samenwoonders die uit schijn veiligheid bij elkaar gaan wonen. Of omdat ze niet alleen kunnen zijn en daarmee leegte opvullen.
Zo doet ieder mens maar wat en is in mijn ogen alles ok. En hoeft de beweegreden helemaal niet zuiver te zijn. Of juist wel. Het kan, allemaal.
Dat moet iedereen zelf maar bepalen, het is niet mijn leven.
zondag 29 november 2020 om 11:07
Ik heb een aantal keren samengewoond maar vond het echt een ramp. Ik heb een zoon van 16 en met hem gaat het prima zo samen, maar met zijn drieën vind ik zo vermoeiend,Qiyara schreef: ↑29-11-2020 10:56Nee hoor.. Ik ben eind 30.
Gewoon een persoonlijke voorkeur die nog steeds niet sociaal geaccepteerd lijkt te zijn.
Er zijn ook zat samenwoonders die uit schijn veiligheid bij elkaar gaan wonen. Of omdat ze niet alleen kunnen zijn en daarmee leegte opvullen.
Zo doet ieder mens maar wat en is in mijn ogen alles ok. En hoeft de beweegreden helemaal niet zuiver te zijn. Of juist wel. Het kan, allemaal.
De enige keer dat samenwonen goed ging was met een ex die voor zijn werk veel op reis was. Hij accepteerde na een aantal jaar een vaste baan in onze toenmalige woonplaats. De relatie was binnen een half jaar over.
Mijn recente ex vond het de logische volgende stap in de relatie, ik vond dat dus echt niet...
zondag 29 november 2020 om 11:08
Dat is in mijn beleving niet echt latten, maar meer af en toe dat je elders bent. Een andere vorm is de boot, vakantiehuis, enz.Qiyara schreef: ↑29-11-2020 10:36Ik wel, gelukkig. Mijn beste vriendin en haar man. Gaat echt perfect bij ze. Allebei kunnen ze zich even terugtrekken daardoor uit een hectisch gezinsleven en tijd voor zichzelf nemen. Hun tweede huis (huis van man) hebben ze omgetoverd tot hun eigen stek. Daar verblijven ze regelmatig een paar dagen en neemt de ander de zorg van de kinderen.
Man maakt er meer gebruik van.
Persoonlijk wil ik geen kinderen.
En binding wil ik niet ervaren, wel verbinding. Daar zit in mijn ogen ook een groot verschil.
Dat ken ik uiteraard wel.
zondag 29 november 2020 om 11:09
zondag 29 november 2020 om 11:19
Eigen woonruimte?
Heeft vooral met prikkels te maken en geen behoefte aan elke dag contact en alles samendoen te maken.
Is gewoon niet mijn ding. Ik heb geen gezeur zoals jij dat eerder beschreef. Maar echt de behoefte om naar de kinderen ( daar voelt het anders mee) gewoon vooral veel mijn eigen ding te doen. Alleen. En hij ook.
Een veel groter huis met ieder eigen slaapkamer en eigen woonkamer en klushok/atelier zou misschien ook al afdoende zijn. En dan dat partner ook zijn eigen ding doet zo ver dat kan met kinderen. Dagen verdelen met zorg enz. Soort co-ouderschap/latten in een groot huis.
