Relaties
alle pijlers
Niet meer willen samenwonen
zaterdag 28 november 2020 om 21:55
Geen relatieadvies nodig maar wel iets wat mij bezighoudt.
Na een huwelijk en scheiding merk ik dat ik heel sterk de behoefte heb om nooit meer te willen samenwonen in een relatie.
Voor mij is een lat-relatie (zoals ik sinds een jaar heb) het hoogst haalbare, daar ben ik ook eerlijk en duidelijk over. Voor hem is het goed zoals het is maar hij mist ook wel het samenwonen met iemand.
Om mij heen zie ik dat er bij veel mensen na een scheiding wel de behoefte is om weer samen te wonen, al wordt er wel vaak gekozen om te wachten tot de kinderen volwassen zijn, maar de wens is er wel.
Ik heb dat dus niet. Daar ben ik vast niet de enige in. Ik vind het heerlijk, twee huizen, ieder zijn eigen manieren zonder gedoe daarover.
Hoe doen anderen in dezelfde situatie dat? Zijn er weleens partners die toch veranderen van mening over het latten en hoe kom je daar dan samen uit? Is je eigen wens veranderd in de loop van de jaren? Zie je jezelf als je 80 bent ook nog latten?
Na een huwelijk en scheiding merk ik dat ik heel sterk de behoefte heb om nooit meer te willen samenwonen in een relatie.
Voor mij is een lat-relatie (zoals ik sinds een jaar heb) het hoogst haalbare, daar ben ik ook eerlijk en duidelijk over. Voor hem is het goed zoals het is maar hij mist ook wel het samenwonen met iemand.
Om mij heen zie ik dat er bij veel mensen na een scheiding wel de behoefte is om weer samen te wonen, al wordt er wel vaak gekozen om te wachten tot de kinderen volwassen zijn, maar de wens is er wel.
Ik heb dat dus niet. Daar ben ik vast niet de enige in. Ik vind het heerlijk, twee huizen, ieder zijn eigen manieren zonder gedoe daarover.
Hoe doen anderen in dezelfde situatie dat? Zijn er weleens partners die toch veranderen van mening over het latten en hoe kom je daar dan samen uit? Is je eigen wens veranderd in de loop van de jaren? Zie je jezelf als je 80 bent ook nog latten?
zondag 29 november 2020 om 11:25
zondag 29 november 2020 om 11:28
Phoebe1982 schreef: ↑29-11-2020 11:25En daar ben ik mooi trots op nu.., ik ben happy zonder dingen aan mijn fiets elk nadeel heeft een voordeel
Je hebt gelijk hoor mop.
zondag 29 november 2020 om 11:30
Ik herken het wel. Ok soms vind ik het alleen wonen wat minder en soms neig ik relaties/samenwonen ook te veel te romantiseren maar tijdens mijn samenwonen heb ik me vaak eenzaam gevoeld, behoorlijk ook. Maar dat lag ook misschien wel aan de persoon. En idd mannen neigen ook laks te worden als ze samenwonen. (En wij pikken dat ook nog..
)
zondag 29 november 2020 om 11:32
zondag 29 november 2020 om 11:33
Ja, heel herkenbaar. In mijn laatste relatie voelde ik me heel eenzaam. Snapte ik niets van, want ik mijn eentje of met vrienden voelde ik me nooit eenzaam.
Gek hoe je samen kunt zijn, en je toch zo alleen kunt voelen. Heel naar gevoel.
zondag 29 november 2020 om 11:38
Voor mij had dat vooral te maken met: niet (meer) dezelfde behoeften hebben, niet blij zijn of kunnen lachen om dezelfde dingen, in dezelfde kamer zijn maar niet kunnen praten met elkaar, geen gezelschap voelen bij elkaar, dus vooral weinig kunnen delen met elkaar. Dat is steeds verder uit elkaar komen te liggen. Dan kun je je eenzaam gaan voelen.Getaway_Car_59 schreef: ↑29-11-2020 11:33Ja, heel herkenbaar. In mijn laatste relatie voelde ik me heel eenzaam. Snapte ik niets van, want ik mijn eentje of met vrienden voelde ik me nooit eenzaam.
Gek hoe je samen kunt zijn, en je toch zo alleen kunt voelen. Heel naar gevoel.
zondag 29 november 2020 om 11:38
Ik weet niet, kun je een beetje koken?
zondag 29 november 2020 om 11:38
Nee dat herken ik niet. Had het wel met m'n laatste ex dat ons laatste weekend samen mij eenzaamheid gaf. Dat was voor mij een teken aan de wand dat er iets voor mij niet meer klopte.
Ik voel me meestal als ik samen ben verbonden en als ik weer alleen ben verbonden met mijn relatie.
Maar m'n voorkeur is wel dat ik ten alle tijde mijn eigen plek op kan zoeken om weer helemaal bij mijzelf te zijn. M'n autonomie te behouden.
mee eens hoor...
zondag 29 november 2020 om 11:47
Phoebe1982 schreef: ↑29-11-2020 08:08Samenwonen is nou eenmaal de norm en voorbeeld doet volgen.
Echter niet iedereen wordt blij van doen wat de meesten doen maar volgen liever hun eigen pad.
Als iemand dat raar vindt, dat sommige mensen nadenken wat ze willen in hun leven ipv klakkeloos de meerderheid te volgen dan is dat toch niet ons probleem.
Ik krijg regelmatig de reactie van mensen dat ik slim ben dat ik erover nagedacht heb, dat ik geen behoefte heb aan huisje boompje beestje en dat het niet past in mijn leven.
En als er mensen zijn die mij niet snappen en raar vinden, moeten zij weten.
Ik zit daar niet meer mee, ik word zo langzamerhand moe van al die meningen...
Dat is met het niet willen hebben van kinderen toch ook zo? Dan krijg je ook commentaar van waarom dan niet en dat is toch leuheuk?
Ehh, nee? Ik word al moe als ik eraan denk.
Ik vind kinderen leuk hoor, maar hooguit voor een paar uur.
Overigens krijg je daar als man minder commentaar op dan als vrouw. Gek is dat. Blijkbaar zit dat traditionele beeld dat een vrouw een gezin moet hebben er nog heel erg in bij veel mensen.
zondag 29 november 2020 om 11:50
Ben blij dat ik daar nooit commentaar op krijg.RikM schreef: ↑29-11-2020 11:47Dat is met het niet willen hebben van kinderen toch ook zo? Dan krijg je ook commentaar van waarom dan niet en dat is toch leuheuk?
Ehh, nee? Ik word al moe als ik eraan denk.
Ik vind kinderen leuk hoor, maar hooguit voor een paar uur.
Overigens krijg je daar als man minder commentaar op dan als vrouw. Gek is dat. Blijkbaar zit dat traditionele beeld dat een vrouw een gezin moet hebben er nog heel erg in bij veel mensen.
Wel opmerkingen als ik een kind vasthoud als, 'dat staat je goed'.
Ehmmm... Ok. Het is geen kledingstuk
zondag 29 november 2020 om 11:50
Ik denk dat het gewoon niet in mijn karakter zit om met iemand samen te zijn. Mijn ASS zal ook meespelen. Snel overprikkeld en slecht tegen veranderingen kunnen. Ik kreeg toch al laat een beetje interesse in mannen. In mijn puberteit boeide het me niet en begreep niks van de verliefdheden van vriendinnen. Zelf word ik namelijk nooit verliefd. Ook snapte ik een single-vriendin niet. Onze afspraken hadden blijkbaar als doel een man voor haar te vinden. Ik was maar bijzaak. Ze mist een man en kinderen. Jammer dat ik er zo laat achter kwam. Maar ga er niet meer aan meewerken. Vind wel de reden dat ze dat wil naïef. Voor haar oudedagsvoorziening.
zondag 29 november 2020 om 11:55
Ja dat snap ik! Maar voelt anders als commentaar. Dus ik hoef er dan verder niks mee. Vind het alleen een vreemde opmerking..
zondag 29 november 2020 om 11:58
zondag 29 november 2020 om 12:10
Ik herken het ook. Ik ben geen overdreven gever, denk ik. Mijn ex man is wel meer een nemer, maar wat zo eenzaam maakte is vooral dat hij niet kon of wilde geven wat ik nodig heb. Andersom gaf ik hem ook niet wat hij nodig heeft, denk ik zomaar.
In mijn huidige relatie zitten we veel meer op dezelfde lijn. Als je als vanzelf geeft wat de ander nodig heeft, dan is geven geen opgave meer. Iets leuks doen voor mijn lief is eigenlijk altijd iets wat ik zelf ook leuk vind om te doen.
Ik wist ook niet of ik nog wilde samenwonen. Het appartement van mijn lief heeft lang leeg gestaan, voor de zekerheid. Nu woont zijn neefje er. Maar pas toen ik zei dat dat ok was.
We wonen in mijn huis, en dat staat op mijn naam. Zo lang er kinderen afhankelijk zijn van mij blijft dat zo. Maar daarna willen we een huis van ons samen. Ze zijn bijna volwassen, dus we hebben nog wel even maar het duurt niet meer oneindig lang.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
zondag 29 november 2020 om 12:14
Hex, off topic: dit vind ik wel super voor jouHexopbezemsteel schreef: ↑29-11-2020 12:10Ik herken het ook. Ik ben geen overdreven gever, denk ik. Mijn ex man is wel meer een nemer, maar wat zo eenzaam maakte is vooral dat hij niet kon of wilde geven wat ik nodig heb. Andersom gaf ik hem ook niet wat hij nodig heeft, denk ik zomaar.
In mijn huidige relatie zitten we veel meer op dezelfde lijn. Als je als vanzelf geeft wat de ander nodig heeft, dan is geven geen opgave meer. Iets leuks doen voor mijn lief is eigenlijk altijd iets wat ik zelf ook leuk vind om te doen.
Ik wist ook niet of ik nog wilde samenwonen. Het appartement van mijn lief heeft lang leeg gestaan, voor de zekerheid. Nu woont zijn neefje er. Maar pas toen ik zei dat dat ok was.
We wonen in mijn huis, en dat staat op mijn naam. Zo lang er kinderen afhankelijk zijn van mij blijft dat zo. Maar daarna willen we een huis van ons samen. Ze zijn bijna volwassen, dus we hebben nog wel even maar het duurt niet meer oneindig lang.
.
zondag 29 november 2020 om 12:26
Dank je. Ik ben er heel blij mee, en ik merk nu pas hoe ver ik van mezelf verwijderd was. Durfde bijna niet te geloven dat ik ooit een man ging ontmoeten die zo goed bij mij past.
Ironisch genoeg had ik hem 25 jaar geleden niet zien staan of direct gefriendzoned, denk ik.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
