Relaties
alle pijlers
Nieuwe vriendin vader, moeder net overleden
zaterdag 12 mei 2007 om 16:32
Goedemiddag,
Ik ben 25 jaar en mijn moeder is ruim 8 maanden geleden, drie dagen na mijn bruiloft, overleden. Een week na de begrafenis heeft mijn vader een andere vrouw leren kennen. Mijn broer kwam hierachter via een sms. Sindsdien loopt de relatie tussen mij en mijn vader niet echt lekker. Hij is gelukkig met deze vrouw en wil haar niet laten gaan. Ik daarin tegen vind het respectloos tegenover mijn moeder, maar ook tegen ons zijn kinderen. Ik vind dat hij best een tijd hiermee had kunnen wachten en het verlies van mijn moeder een plekje had kunnen geven. Mijn vader vind weer dat ik hem geen nieuw geluk gun. De klik tussen mijn vader en die vrouw is zo groot dat ze elkaar gewoon willen blijven zien. Ik vind dit erg moeilijk, vooral ook het feit dat deze vrouw aan het sterfbed van mijn moeder heeft gezeten. Ze waren nl. nichten van elkaar en konden het erg goed met elkaar vinden.
Nou ja om een lang verhaal kort te maken: mijn vader wil haar niet laten gaan en als ik haar niet accepteer ben ik mijn vader ook zo'n beetje kwijt.
Kortom ondanks alles wil ik ook niet nog eens mijn vader verliezen. Nu geeft deze vrouw binnenkort een feest. Ik heb hier ook een uitnodiging voor gehad. Wat zal ik doen?
Gaan, en laten zien dat ik mijn vader best nieuw geluk gun of niet gaan (en mijn gevoel dus volgen) maar ja daar wordt mijn relatie met mijn vader dus niet beter op)
Hellup! graag jullie reacties
Ik ben 25 jaar en mijn moeder is ruim 8 maanden geleden, drie dagen na mijn bruiloft, overleden. Een week na de begrafenis heeft mijn vader een andere vrouw leren kennen. Mijn broer kwam hierachter via een sms. Sindsdien loopt de relatie tussen mij en mijn vader niet echt lekker. Hij is gelukkig met deze vrouw en wil haar niet laten gaan. Ik daarin tegen vind het respectloos tegenover mijn moeder, maar ook tegen ons zijn kinderen. Ik vind dat hij best een tijd hiermee had kunnen wachten en het verlies van mijn moeder een plekje had kunnen geven. Mijn vader vind weer dat ik hem geen nieuw geluk gun. De klik tussen mijn vader en die vrouw is zo groot dat ze elkaar gewoon willen blijven zien. Ik vind dit erg moeilijk, vooral ook het feit dat deze vrouw aan het sterfbed van mijn moeder heeft gezeten. Ze waren nl. nichten van elkaar en konden het erg goed met elkaar vinden.
Nou ja om een lang verhaal kort te maken: mijn vader wil haar niet laten gaan en als ik haar niet accepteer ben ik mijn vader ook zo'n beetje kwijt.
Kortom ondanks alles wil ik ook niet nog eens mijn vader verliezen. Nu geeft deze vrouw binnenkort een feest. Ik heb hier ook een uitnodiging voor gehad. Wat zal ik doen?
Gaan, en laten zien dat ik mijn vader best nieuw geluk gun of niet gaan (en mijn gevoel dus volgen) maar ja daar wordt mijn relatie met mijn vader dus niet beter op)
Hellup! graag jullie reacties
zondag 13 mei 2007 om 13:28
zondag 13 mei 2007 om 13:32
zondag 13 mei 2007 om 14:41
Het is ontzettend moeilijk om je moeder te verliezen en je vader zal het er ongetwijfeld moeilijk mee (gehad) hebben om zijn vrouw te verliezen. Maar, je vader is een volwassen man, jij bent een volwassen vrouw.
Je vader heeft kennelijk behoefte aan een nieuwe relatie, aan iemand waarmee hij zijn leven kan delen. Gun hem dat. Je kan hem niet voorschrijven hoe lang hij dient te rouwen. Misschien is het hebben van deze relatie met de steun en liefde die hij krijgt van deze vrouw wel zijn manier om met het verlies om te gaan. Iedereen gaat anders om met verlies.
Ik vind het fijn wanneer de mensen in mijn omgeving gelukkig zijn, of dat nou vrienden of familie is. Ik neem aan dat jij dat ook graag wilt voor de mensen om je heen, waaronder je vader. Als het betekent dat hij gelukkig is omdat hij met deze vrouw is, laat hem dan. Ja, hij is je vader, maar hij is ook een volwassen man die behoefte heeft aan een arm om hem heen. Je kan als dochter niet verwachten dat hij alleen thuis op de bank gaat zitten treuren om zijn vrouw, omdat dat gedrag voldoet aan jouw beeld van een man, een vader, die een aantal maanden geleden zijn vrouw heeft verloren.
Ga naar dat feest en geniet ervan. En geniet ervan dat je vader gelukkig is. Ik hoop dat je het kan zien als een mooi begin van een nieuw leven.
Je vader heeft kennelijk behoefte aan een nieuwe relatie, aan iemand waarmee hij zijn leven kan delen. Gun hem dat. Je kan hem niet voorschrijven hoe lang hij dient te rouwen. Misschien is het hebben van deze relatie met de steun en liefde die hij krijgt van deze vrouw wel zijn manier om met het verlies om te gaan. Iedereen gaat anders om met verlies.
Ik vind het fijn wanneer de mensen in mijn omgeving gelukkig zijn, of dat nou vrienden of familie is. Ik neem aan dat jij dat ook graag wilt voor de mensen om je heen, waaronder je vader. Als het betekent dat hij gelukkig is omdat hij met deze vrouw is, laat hem dan. Ja, hij is je vader, maar hij is ook een volwassen man die behoefte heeft aan een arm om hem heen. Je kan als dochter niet verwachten dat hij alleen thuis op de bank gaat zitten treuren om zijn vrouw, omdat dat gedrag voldoet aan jouw beeld van een man, een vader, die een aantal maanden geleden zijn vrouw heeft verloren.
Ga naar dat feest en geniet ervan. En geniet ervan dat je vader gelukkig is. Ik hoop dat je het kan zien als een mooi begin van een nieuw leven.
zondag 13 mei 2007 om 14:41
Als jouw moeder en je vaders nieuwe vriendin nichten waren zal zij als geen ander begrijpen hoe verdrietig je bent, sterker nog zij zal haar nicht ook erg missen.
Ik zou wel gaan maar ook eerlijk vertellen tegen hem en haar dat je het moeilijk vindt en dat zal niemand je kwalijk nemen.
Jij en je vader hebben een verdrietige periode achter de rug en hij vindt troost bij zijn nieuwe vriendin. Dat is zijn manier van verwerken misschien.
En dat je vader verder gaat met zijn leven wil niet zeggen dat hij jouw moeder vergeet, waarschijnlijk denkt hij elke dag aan haar...
Maar mannen schijnen eerder aan een nieuwe relatie te beginnen dan vrouwen. Ook een manier van "overleven"
zondag 13 mei 2007 om 16:58
Als je de postings van TO had gelezen dan had je gezien dat zij haar vader een nieuwe relatie helemaal niet misgunt en ze helemaal niet wil dat hij eeuwig om haar moeder blijft treuren.
Haar vader heeft het recht op een nieuwe relatie, maar TO heeft het recht om zich hier nog niet goed bij te voelen. Dat betekent niet dat ze hem die relatie wil verbieden of dat ze wil dat hij ermee moet stoppen. Dat betekent alleen dat ze van hem een stukje erkenning wil dat hij beseft dat dit moeilijk voor haar is. En niet dat je je dochter gaat dwingen om hier blij mee te zijn door haar te chanteren met je komt naar het feest en anders is het contact afgelopen. Ik vind dat ronduit bot en kwetsend eigenlijk en ik snap niet dat de vader niet zelf al inziet dat dit gewoon moeilijk is voor zijn kinderen en dat zij tijd nodig zullen hebben om dit een plekje te geven.
zondag 13 mei 2007 om 17:04
Ik zou je vader een brief schrijven. Vertel daarin - op vriendelijke toon zonder verwijten - dat je het hartstikke fijn voor hem vind dat hij opnieuw gelukkig is met een vrouw, maar dat het te vroeg voor jou is om hier zo me geconfronteerd te worden. Dat je zeker zijn vriendin niet afwijst en haar metterlijd graag wil leren kennen, maar dat je hier nu nog niet aan toe bent.
zondag 13 mei 2007 om 17:38
Haar vader heeft het recht op een nieuwe relatie, maar TO heeft het recht om zich hier nog niet goed bij te voelen. Dat betekent niet dat ze hem die relatie wil verbieden of dat ze wil dat hij ermee moet stoppen. Dat betekent alleen dat ze van hem een stukje erkenning wil dat hij beseft dat dit moeilijk voor haar is. En niet dat je je dochter gaat dwingen om hier blij mee te zijn door haar te chanteren met je komt naar het feest en anders is het contact afgelopen. Ik vind dat ronduit bot en kwetsend eigenlijk en ik snap niet dat de vader niet zelf al inziet dat dit gewoon moeilijk is voor zijn kinderen en dat zij tijd nodig zullen hebben om dit een plekje te geven.
Ik lees nergens in het stukje van de TO dat de vader niet inziet dat het moeilijk voor haar is. Evenmin lees ik dat haar vader heeft gezegd dat het was hem betreft 'einde oefening' is wanneer ze niet naar het feest komt. Wat ik lees is het verhaal van een loyaliteitsconflict. Haar vader heeft een nieuwe liefde en de TO voelt dat waarschijnlijk als verraad naar haar overleden moeder.
Ik lees nergens in het stukje van de TO dat de vader niet inziet dat het moeilijk voor haar is. Evenmin lees ik dat haar vader heeft gezegd dat het was hem betreft 'einde oefening' is wanneer ze niet naar het feest komt. Wat ik lees is het verhaal van een loyaliteitsconflict. Haar vader heeft een nieuwe liefde en de TO voelt dat waarschijnlijk als verraad naar haar overleden moeder.
zondag 13 mei 2007 om 21:56
Hey Kruidje,
De eerste moederdag zonder jouw moeder is alweer bijna voorbij. Sterkte iig, dit zijn altijd zulke moeilijke dagen.
Heb je door alle reacties die je hier, en wellicht ook in je eigen familie en kennissenkring, hebt ontvangen, inmiddels al een besluit genomen? Ik sta er altijd wel versteld van hoe verschillend reacties zijn (ook op andere topics) maar iedereen post vanuit zijn eigen ervaring denk ik maar zo.
De eerste moederdag zonder jouw moeder is alweer bijna voorbij. Sterkte iig, dit zijn altijd zulke moeilijke dagen.
Heb je door alle reacties die je hier, en wellicht ook in je eigen familie en kennissenkring, hebt ontvangen, inmiddels al een besluit genomen? Ik sta er altijd wel versteld van hoe verschillend reacties zijn (ook op andere topics) maar iedereen post vanuit zijn eigen ervaring denk ik maar zo.
dinsdag 15 mei 2007 om 12:29
Wat een herkenbaar verhaal!Mijn moeder overleed 2 jaar geleden toen ik 22 was. (ik woonde toen nog thuis)Binnen 3 maanden had mijn vader een vriendin. Hij gaf het eerst niet toe, en loog er over hoe ze elkaar ontmoet hadden. (hij deed net of het toeval was maar hij had een advertentie op internet gezet - dus bewust op zoek)Die vriendin wilde niks serieus, en zo kwam er aan andere.. een russische die geen nederlands kon, en uiteraard kan mijn vader geen russisch.Voor mij was het ook duidelijk dat het deze vrouw niet om liefde of een relatie ging maar om iets anders..Dit werd ook niks en zo leerde mijn vader zijn huidige vriendin kennen. Dit was dus de derde binnen een jaar nadat mijn moeder overleden was.Zo werd ik nu ook uitgenodigd voor moederdag. Natuurlijk ben ik niet gegaan, want zij is mijn moeder niet.. en het voelt zo fout om dan wel te gaan..Om wille van mijn vader en om hem niet helemaal kwijt te raken heb ik de situatie geaccepteerd. De band tussen mij en m'n vader is wel veranderd en zal ook nooit meer worden zoals het was. Hierdoor voelt het vaak alsof ik niet alleen mijn moeder kwijt ben.Toen ik mijn diploma haalde was hij liever bij zijn vriendin dan bij mijn uitreiking. Hij zou ook eerst 's avonds naar haar gaan terwijl ik visite kreeg om mijn diploma te vieren. Mijn moeder was er zo graag bij geweest, en mijn vader kon er bij zijn maar wilde niet.Ik snap dat je het er heel moeilijk mee hebt, en je moet doen wat je zelf het beste vind. Ik wens je veel sterkte![Bewerkt door moderator, spam/reclame]bewerkt door moderator,
dinsdag 15 mei 2007 om 16:09
Je schrijft dat hij hiermee had moeten wachten tot hij het verlies van je moeder een plekje had kunnen geven....jij hebt het verlies nog geen plekje kunnen geven maar hij misschien wel. Ook wel heel begrijpelijk dat het voor jou zo moeilijk is. Je bent nog jong en ik weet uit eigen ervaring hoe afschuwelijk het is op zo'n leeftijd al je moeder te moeten missen. Maar ondanks alles heeft je vader ook recht op nieuw geluk. Mijn moeder is overleden toen ik 21 was en mijn vader helaas 8 jaar later. En wat had ik die man dat nieuwe stukje levensgeluk graag gegund. Had het heerlijk gevonden hem gelukkig te zien met een andere vrouw die goed voor hem was. Want mijn vader is tot aan zijn dood vreselijk ongelukkig geweest door het overlijden van mijn moeder en nooit meer de oude geworden. 8 maanden lijkt misschien wel vroeg maar iedereen verwerkt zulk soort verdriet op zijn eigen manier en vl mij staat daar geen tijd voor.
dinsdag 15 mei 2007 om 20:26
Ik lees continue dat mensen denken dat ik mijn vader geen geluk gun.
Dit is absoluut niet waar. Ik gun mijn vader alle geluk van heel de wereld. Ik heb alleen erg veel moeite met de hele situatie. Mijn moeder is 1 week (lees 1 week geen 8 maanden) dood en ik kom er achter dat mijn vader een nieuwe relatie heeft. Voor mijn vader waarschijnlijk de beste manier om over zijn verdriet heen te komen, want begrijp me niet verkeerd zou het ook heeel erg vinden als hij de rest van zijn leven ongelukkig is. Maar voor mij is dit best een schok. Ik weet dat mijn moeder niet meer terug komt, ik weet dat mijn vader heel veel van mijn moeder houdt, maar toch is het moeilijk om mijn vader met een andere vrouw te zien.
Dit is absoluut niet waar. Ik gun mijn vader alle geluk van heel de wereld. Ik heb alleen erg veel moeite met de hele situatie. Mijn moeder is 1 week (lees 1 week geen 8 maanden) dood en ik kom er achter dat mijn vader een nieuwe relatie heeft. Voor mijn vader waarschijnlijk de beste manier om over zijn verdriet heen te komen, want begrijp me niet verkeerd zou het ook heeel erg vinden als hij de rest van zijn leven ongelukkig is. Maar voor mij is dit best een schok. Ik weet dat mijn moeder niet meer terug komt, ik weet dat mijn vader heel veel van mijn moeder houdt, maar toch is het moeilijk om mijn vader met een andere vrouw te zien.
dinsdag 15 mei 2007 om 22:28
Wat een rotsituatie Kruidje... *;
En ik geloof dat je jouw vader alle geluk van de wereld gunt... en ik snap dat het moeilijk voor je is!
Toch denk ik dat je hem niks moet verwijten of whatever.
Hij doet het op zijn manier, jij op de jouwe.... liefde kun je niet sturen en ja het was pas 1 week nadat je moeder was overleden.
Maar het is niet dat hij dat bewust op die manier doet... soms lopen de dingen zoals ze gaan.
Maar goed, daar ben jij je ook gewoon van bewust... de vraag is nu, wat moet jij doen.
Ik denk dat jij je vader rustig moet gaan vertellen dat je van hem houdt en hem nooit kwijt wil... en dat het voor jou nog te vroeg is.
Dus het op jouw eigen manier wil doen.
En dan verder alle tips die hier verder ook gegeven worden.
En ik zou niet naar dat feest gaan, maar een mooie kaart sturen ofzo.
En ik geloof dat je jouw vader alle geluk van de wereld gunt... en ik snap dat het moeilijk voor je is!
Toch denk ik dat je hem niks moet verwijten of whatever.
Hij doet het op zijn manier, jij op de jouwe.... liefde kun je niet sturen en ja het was pas 1 week nadat je moeder was overleden.
Maar het is niet dat hij dat bewust op die manier doet... soms lopen de dingen zoals ze gaan.
Maar goed, daar ben jij je ook gewoon van bewust... de vraag is nu, wat moet jij doen.
Ik denk dat jij je vader rustig moet gaan vertellen dat je van hem houdt en hem nooit kwijt wil... en dat het voor jou nog te vroeg is.
Dus het op jouw eigen manier wil doen.
En dan verder alle tips die hier verder ook gegeven worden.
En ik zou niet naar dat feest gaan, maar een mooie kaart sturen ofzo.
woensdag 16 mei 2007 om 10:30
Hoi Kruidje,
Als je je niet prettig voelt met de situatie, om naar een feestje te gaan, dan is het volgens mij het beste om inderdaad niet te gaan. Je schrijft dat je je vader alle geluk van de wereld gunt, nou als je hem dat nu gewoon vertelt, en hem uitlegt hoe je je er over voelt, net zo als je het hier op het forum beschrijft. Je vader houdt toch ook veel van jou. Ik kan me niet voorstellen dat een weldenkend mens geen begrip voor jouw situatie zal hebben. Daarna kan je zijn vriendin toch opbellen en precies hetzelfde vertellen. Als jij verdrietig op een feestje gaat zitten is dat voor niemand leuk. Ik vind het zeker niet respectloos om niet naar een feestje te gaan in deze situatie. Maar ik vind ook dat het belangrijk is om het netjes aan beiden uit te leggen, daar kweek je wederzijds begrip mee.
Als je je niet prettig voelt met de situatie, om naar een feestje te gaan, dan is het volgens mij het beste om inderdaad niet te gaan. Je schrijft dat je je vader alle geluk van de wereld gunt, nou als je hem dat nu gewoon vertelt, en hem uitlegt hoe je je er over voelt, net zo als je het hier op het forum beschrijft. Je vader houdt toch ook veel van jou. Ik kan me niet voorstellen dat een weldenkend mens geen begrip voor jouw situatie zal hebben. Daarna kan je zijn vriendin toch opbellen en precies hetzelfde vertellen. Als jij verdrietig op een feestje gaat zitten is dat voor niemand leuk. Ik vind het zeker niet respectloos om niet naar een feestje te gaan in deze situatie. Maar ik vind ook dat het belangrijk is om het netjes aan beiden uit te leggen, daar kweek je wederzijds begrip mee.
