Niks aantrekken van opmerkingen ex

lonelycat dinsdag 22 oktober 2024 om 20:24

Mijn ex kan af en toe over whatsapp een discussie volledig laten ontsporen.
Vanochtend gebeurde dat weer. Ik weet in theorie dat ik me niet erin moet laten meeslepen maar dat lukt me op het moment toch niet en ik ga in de discussie mee. Zijn opmerkingen worden ontzettend hard en gemeen. Persoonlijk.
Dat ik ontzettend ziek ben, me moet laten nakijken. Dat ik hem het huis uit heb gepest. Dat hij me 30 jaar getolereerd heeft en dat nu niet meer aankan.
Ik weet dat ik deze opmerkingen van me af moet laten glijden maar ook dat lukt me niet. Ik ga toch twijfelen. Heb ik ook wat foute dingen gezegd, was ik onbegripvol in het verleden. En zo merk ik dat hij toch invloed heeft. En dat zit me dwars. Ik wil eigenlijk nul contact maar we hebben kinderen en huisdieren samen en ik heb nog veel contact met zijn familie. Zo zien we elkaar toch nog wel eens en hebben we whatsapp contact.
Ik moet dus afstand nemen en niks van zijn opmerkingen aantrekken. Maar hoe doe je dat?

lonelycat woensdag 23 oktober 2024 om 14:10

Ik ben net een rondje gaan rennen om even over alles na te denken en op een bepaald ogenblik viel me op dat ik naar Grace Kelly van Mika aan het luisteren was.
En het enige wat ik hoorde was why don’t you like, why don’t you like me etc etc. Niet helemaal hetzelfde maar wel toeval dat ik hem nu net hoorde

Hetiswathetis42 woensdag 23 oktober 2024 om 14:31

Wat is er mis met onbegripvol zijn , foute dingen zeggen of een slecht persoon zijn? Ik zie het probleem niet. Probeer maar eens altijd begripvol te zijn of altijd de juiste dingen te zeggen of altijd een goed persoon te zijn. Het zal je nooit lukken. Je bent dus ook een goed persoon die begripvol is en die de juiste dingen zegt, maar af en toe kan het ook eens anders zijn. En daar is niets mis mee, dat is gewoon menselijk.

Snuffelkleed woensdag 23 oktober 2024 om 14:50

Frizz schreef: ↑
23-10-2024 13:57
Misschien heb je nog iets aan deze gedachte;
Jouw please-gedrag (voor anderen denken, regelen en oplossen) is JOUW behoefte. Niet die van degenen die je poogt te pleasen.
Het is dus geen lief of aardig gedrag, maar gemaskeerd egoïstische gedrag.

Eens alhoewel ik egoïstisch wat hard gezegd vind. Het komt vaak uit een zeer diepe behoefte die men over het algemeen zelf niet door heeft. Je probeert door dit gedrag onbewust een gat binnen je zelf te vullen. Dit kan van alles als basis hebben, bijv onzekerheid of weinig zelfliefde enz. Ga hiermee over in gesprek met een therapeut, want dit is iets wat je in je leven meeneemt, wat je ook kwetsbaar maakt voor verkeerde figuren.

bijtie woensdag 23 oktober 2024 om 15:00

Het is misschien wel inzichtvol in de zin dat het verklaart waarom mensen soms negatief, afwijzend of zelfs agressief reageren op pleasegedrag.

Ze voelen zich gebruikt en tot boeman gemaakt door de pleaser.

Dit niet om agressie goed te praten, die verantwoordelijkheid ligt altijd bij de ander.

Dropdrop woensdag 23 oktober 2024 om 15:28

bijtie schreef: ↑
23-10-2024 15:00
Het is misschien wel inzichtvol in de zin dat het verklaart waarom mensen soms negatief, afwijzend of zelfs agressief reageren op pleasegedrag.

Ze voelen zich gebruikt en tot boeman gemaakt door de pleaser.

Ja want het is gewoon manipulatie. Als ik zoveel voor jou doe, wat ik denk dat goed voor jou is, waar je niet om gevraagd hebt, dan moet jij dit voor mij doen.

lonelycat woensdag 23 oktober 2024 om 15:54

Ja maar is helpen niet vaak een heen en weer verkeer? Ik wil niet perse zeggen dat ik ex of wie dan ook help omdat ik dat dan ook iets terug kan verwachten. Het is voor mij een soort vanzelfsprekendheid. Als iemand altijd mij zou helpen en ik zou nooit wat terugdoen zou ik me daar heel vervelend onder voelen.

En het ex helpen komt eigenlijk altijd vanuit verzoeken van hem. Hij kan hond niet hebben of wij hem kunnen houden. Hij voelt zich niet lekker dus de kinderen kunnen niet komen. Het is dus niet zo dat ik hem push om dingen bij hem te doen. Maar als hij vraagt zal ik ook nooit nee zeggen.

En dat is bij andere ook. Ik zal niet achter mensen aan rennen om continu te pleasen of te helpen. Maar bij verzoeken zal ik zo goed als altijd ja zeggen

bijtie woensdag 23 oktober 2024 om 16:01

Je zegt nooit nee, maar daar zit wel een prijskaartje aan.

Je verwacht er erkenning voor terug, redelijkheid, wie weet wat nog meer.

Als je geeft aan mensen die niets kunnen teruggeven (niet eens redelijkheid) komt de onderlinge bankrekening in het rood te staan.

Als je geeft terwijl je niet kan geven (omdat je burn-out bent of omdat de relatie beschadigd is), ook.

lonelycat woensdag 23 oktober 2024 om 16:08

Dus dan stop je of met geven of je stopt met verwachten.
Maar daar zou iedereen stuk oplopen. Niet alleen een pleaser. Niemand vind het fijn alleen te moeten geven en nooit iets terug te krijgen.
En naar mijn idee ligt dat dan ook niet perse aan het gemanipuleer van de pleaser maar aan het gebrek van de ander om terug te kunnen geven. Al zie ik bij mezelf dat ik als pleaser alleen maar harder ga proberen als ik minder terugkrijg

Doreia* woensdag 23 oktober 2024 om 16:09

Het is vanzelfsprekend voor jou.
Want jij 'koopt' daarmee dat de ander je aardig vind.

Wie het ook is, wat het ook is. Jij staat er! Of je het nu zelf leuk vind of niet. Want Aardig Gevonden Worden is wat jij ervoor terug vraagt.
Maar nu, nu je erachter komt dat hij je gewoon nog steeds een &%$*W*&f vind, ook al wring je je in al je hulpvaardige bochten, nú ben je boos en gefrustreerd.

Maar je krijgt het ook niet voor elkaar om te stoppen met je gedrag, want dan vind hij je zeker niet meer aardig. En jij jezelf ook niet meer.

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

bijtie woensdag 23 oktober 2024 om 16:23

lonelycat schreef: ↑
23-10-2024 16:08
Dus dan stop je of met geven of je stopt met verwachten.
Maar daar zou iedereen stuk oplopen. Niet alleen een pleaser. Niemand vind het fijn alleen te moeten geven en nooit iets terug te krijgen.
En naar mijn idee ligt dat dan ook niet perse aan het gemanipuleer van de pleaser maar aan het gebrek van de ander om terug te kunnen geven. Al zie ik bij mezelf dat ik als pleaser alleen maar harder ga proberen als ik minder terugkrijg

Zeker ligt het aan de ander als ze niet eens iets basaals kunnen geven zoals dankjewel. Maar dan is het aan jou om je gedrag aan te passen en niet méér gaan geven. Je moet je verlies kunnen nemen.

Grenzen hebben en er zorg voor dragen is ook zorgen voor de ander. Door nee te zeggen ben je niet aardig op een popi manier, maar wel betrouwbaar en eigenlijk liefdevoller.

Het is eerlijker naar anderen als je basishouding is om niets of weinig te geven tenzij je bereid bent zelf de rekening te betalen indien nodig. Dan laat je de ander vrij en bouw je geen wrok op.

lonelycat woensdag 23 oktober 2024 om 16:29

Dus als hij afwijkt van gemaakte afspraken kan ik hard zijn en nee zeggen of ja zeggen maar mij realiseren dat bij eigen problemen we dit gewoon zelf moeten oplossen.

Jufjoke woensdag 23 oktober 2024 om 16:35

Frizz schreef: ↑
23-10-2024 13:57
Misschien heb je nog iets aan deze gedachte;
Jouw please-gedrag (voor anderen denken, regelen en oplossen) is JOUW behoefte. Niet die van degenen die je poogt te pleasen.
Het is dus geen lief of aardig gedrag, maar gemaskeerd egoïstische gedrag.

Ik zou het niet per se egoïstisch noemen, maar ik ben het wel eens met deze post.
Paar voorbeelden uit mijn omgeving die dit onderstrepen:

Kennis van me gaat eens per jaar met een aanhanger vol bij elkaar gesprokkelde spullen naar Roemenië. Hij zegt: ik geef ze liever geen kilopak koffie, maar twee pondspakken. Dan zijn ze twee keer blij. Ehh...

?

Mijn moeder biedt heel regelmatig aan om een dagje te komen poetsen (met mij dus, het is wel de bedoeling dat ik meedoen). Lief bedoeld, maar ik poets sowieso nooit een hele dag, ik erger me dan bovendien aan bepaalde dingen, en ik kan heel prima, als ik het druk heb, poetsen even laten voor wat het is. Daar ontlast ze me dus niet mee, eerder het tegenovergestelde. Maar ZIJ wil zich heel erg graag op die manier nuttig voelen. Het is eigenlijk meer voor haar dan voor mij.

S-Groot woensdag 23 oktober 2024 om 16:37

lonelycat schreef: ↑
23-10-2024 16:29
Dus als hij afwijkt van gemaakte afspraken kan ik hard zijn en nee zeggen of ja zeggen maar en mij realiseren dat bij eigen problemen we dit gewoon zelf moeten oplossen.

Juist.

En in hoeverre je nee kan/moet/wil zeggen (bijv. op de hond die twee nachten bij je houden) ligt eraan. Als hij er al langere tijd niet toe in staat is is het misschien gewoon tijd om te beseffen dat het niet werkt. Dan kun je het bij hem laten en dat hij een oplossing zoekt (hond uitbesteden bijv) of je kunt denken 'dan maar gewoon fulltime hier, dan is het maar duidelijk en ik wil niet dat er met die hond gesleept wordt', of zelfs 'dan maar herplaatsen, want slepen vind ik niks en fulltime hier vind ik ook niks'.

S-Groot woensdag 23 oktober 2024 om 16:39

Jufjoke schreef: ↑
23-10-2024 16:35
Ik zou het niet per se egoïstisch noemen, maar ik ben het wel eens met deze post.
Paar voorbeelden uit mijn omgeving die dit onderstrepen:

Kennis van me gaat eens per jaar met een aanhanger vol bij elkaar gesprokkelde spullen naar Roemenië. Hij zegt: ik geef ze liever geen kilopak koffie, maar twee pondspakken. Dan zijn ze twee keer blij. Ehh... ?

Mijn moeder biedt heel regelmatig aan om een dagje te komen poetsen (met mij dus, het is wel de bedoeling dat ik meedoen). Lief bedoeld, maar ik poets sowieso nooit een hele dag, ik erger me dan bovendien aan bepaalde dingen, en ik kan heel prima, als ik het druk heb, poetsen even laten voor wat het is. Daar ontlast ze me dus niet mee, eerder het tegenovergestelde. Maar ZIJ wil zich heel erg graag op die manier nuttig voelen. Het is eigenlijk meer voor haar dan voor mij.

En daarom is het dus (ook) vanuit egoïstische motieven. Zíj willen zich beter voelen.

Dropdrop woensdag 23 oktober 2024 om 16:41

lonelycat schreef: ↑
23-10-2024 16:29
Dus als hij afwijkt van gemaakte afspraken kan ik hard zijn en nee zeggen of ja zeggen maar mij realiseren dat bij eigen problemen we dit gewoon zelf moeten oplossen.

Eigenlijk wel. Zeker als jij het er eigenlijk niet bij kan hebben.

Ik zou het wel lastig vinden als het de kinderen of de hond betreft, omdat je weet dat zij een nare tijd krijgen als ex het zou moeten doen, maar naar zijn idee niet aan kan.

Maar dan doe je het niet voor hem, maar voor de kinderen/hond.

dropdrop wijzigde dit bericht op 23-10-2024 16:43

5.06% gewijzigd

Jufjoke woensdag 23 oktober 2024 om 16:42

S-Groot schreef: ↑
23-10-2024 16:39
En daarom is het dus (ook) vanuit egoïstische motieven. Zíj willen zich beter voelen.

Precies. Het lijkt op graag en onbaatzuchtig willen helpen, maar dat is het niet.
Ja, ik zou het eigenlijk idd wél als egoïstisch omschrijven.

rosanna08 woensdag 23 oktober 2024 om 17:00

lonelycat schreef: ↑
23-10-2024 16:08
Dus dan stop je of met geven of je stopt met verwachten.
Maar daar zou iedereen stuk oplopen. Niet alleen een pleaser. Niemand vind het fijn alleen te moeten geven en nooit iets terug te krijgen.
En naar mijn idee ligt dat dan ook niet perse aan het gemanipuleer van de pleaser maar aan het gebrek van de ander om terug te kunnen geven. Al zie ik bij mezelf dat ik als pleaser alleen maar harder ga proberen als ik minder terugkrijg

dus stop je dan met geven aan mensen die dat niet waarderen of mensen die er misbruik van maken.

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

rosanna08 woensdag 23 oktober 2024 om 17:01

lonelycat schreef: ↑
23-10-2024 16:29
Dus als hij afwijkt van gemaakte afspraken kan ik hard zijn en nee zeggen of ja zeggen maar mij realiseren dat bij eigen problemen we dit gewoon zelf moeten oplossen.

uh ja, dat kun je, nee moet je zelfs doen, voor jouzelf, maar ook voor je kinderen. Je wil hen niet leren om een pleaser te zijn/worden.

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

Charlotta woensdag 23 oktober 2024 om 17:10

In een gescheiden situatie kan je echt veel problemen voorkomen door niet te meegaand te zijn naar je ex. Afspraak is afspraak, en als hij stelselmatig eenzijdig een afspraak verbreekt dan moeten er met een mediator nieuwe afspraken moeten gemaakt. Sommige exen vinden helaas dat je uit schuldgevoel maar heel flexibel moet zijn en daarom mee moet gaan in al zijn/haar grillen. Echt niet doen.

hanke321 woensdag 23 oktober 2024 om 17:10

Tof hoe je jezelf tegen het licht houdt TO.

Twee woorden die bij me opkwamen toen ik je las vandaag: inflexibel en stronteigenwijs. Bijv hoe je lijkt vast te houden aan het idee van de hond en ex 'zijn dagen'. Dat is kennelijk hoe je redeneert en blijft redeneren.

Je probeert van alles glad te strijken, en voor anderen te zorgen. Maar dat is meer om je eigen ongemakkelijke gevoelens maar niet te hoeven voelen.

Heel menselijk, herkenbaar in bepaalde opzichten. Maar wat je nu doet, werkt niet. En al helemaal niet op de lange duur.

Dus, durf je om het plaatje van hoe jij vindt dat het zou moeten gaan, te vervangen voor wat wel werkt? En je verlies te nemen. En wel de verantwoordelijkheid te dragen voor wat bij jou, hoort, en bij anderen te laten wat hun pakkie an is? Ook al schuurt dat? En vind je het oneerlijk?

Doreia* woensdag 23 oktober 2024 om 17:14

lonelycat schreef: ↑
23-10-2024 16:29
Dus als hij afwijkt van gemaakte afspraken kan ik hard zijn en nee zeggen of ja zeggen maar mij realiseren dat bij eigen problemen we dit gewoon zelf moeten oplossen.

Hij heeft jou gevraagd de hond in huis te nemen. Daar heb je ja op gezegd.

Jij vraagt hem om de hond uit te laten. Daar heeft hij nee op gezegd.

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

bijtie woensdag 23 oktober 2024 om 17:22

Een hond hebben samen met ex is sowieso een recept voor ellende. Misschien gunt hij jullie de hond definitief en houdt hij het daarom af?

Charlotta woensdag 23 oktober 2024 om 17:22

hanke321 schreef: ↑
23-10-2024 17:10
Tof hoe je jezelf tegen het licht houdt TO.

Twee woorden die bij me opkwamen toen ik je las vandaag: inflexibel en stronteigenwijs. Bijv hoe je lijkt vast te houden aan het idee van de hond en ex 'zijn dagen'. Dat is kennelijk hoe je redeneert en blijft redeneren.

Je probeert van alles glad te strijken, en voor anderen te zorgen. Maar dat is meer om je eigen ongemakkelijke gevoelens maar niet te hoeven voelen.

Heel menselijk, herkenbaar in bepaalde opzichten. Maar wat je nu doet, werkt niet. En al helemaal niet op de lange duur.

Dus, durf je om het plaatje van hoe jij vindt dat het zou moeten gaan, te vervangen voor wat wel werkt? En je verlies te nemen. En wel de verantwoordelijkheid te dragen voor wat bij jou, hoort, en bij anderen te laten wat hun pakkie an is? Ook al schuurt dat? En vind je het oneerlijk?

Als dat de afspraken zijn die er bij scheiding gemaakt zijn, dan is TO natuurlijk niet degene die inflexibel is, dan is het gewoon niet oké dat haar ex de afspraken niet nakomt. Als het om een kind zou gaan dan zou je ook niet zeggen dat TO inflexibel is toch?
Maar honestly, ik zou nooit 'co-ouderschap'-achtige afspraken maken over een hond, want dat houd je alleen maar in een onzinnige en frustrerende verbintenis met je ex. Dan maar die hond zelf nemen, of helaas een nieuw huis zoeken voor hem of haar.

lonelycat woensdag 23 oktober 2024 om 19:11

hanke321 schreef: ↑
23-10-2024 17:10
Tof hoe je jezelf tegen het licht houdt TO.

Twee woorden die bij me opkwamen toen ik je las vandaag: inflexibel en stronteigenwijs. Bijv hoe je lijkt vast te houden aan het idee van de hond en ex 'zijn dagen'. Dat is kennelijk hoe je redeneert en blijft redeneren.

Je probeert van alles glad te strijken, en voor anderen te zorgen. Maar dat is meer om je eigen ongemakkelijke gevoelens maar niet te hoeven voelen.

Heel menselijk, herkenbaar in bepaalde opzichten. Maar wat je nu doet, werkt niet. En al helemaal niet op de lange duur.

Dus, durf je om het plaatje van hoe jij vindt dat het zou moeten gaan, te vervangen voor wat wel werkt? En je verlies te nemen. En wel de verantwoordelijkheid te dragen voor wat bij jou, hoort, en bij anderen te laten wat hun pakkie an is? Ook al schuurt dat? En vind je het oneerlijk?

Ik vind mezelf niet eigenwijs en inflexibel. Toen we gingen scheiden zijn er afspraken gemaakt mbt kinderen en huisdieren. Hij wilde graag 1 van onze katten, hij wilde de hond x dagen in de week. De kinderen zouden in principe normaal bij mij zijn maar in vakanties deels naar hem gaan. Dat staat op papier.
De kinderen zijn nooit een vakantie naar hem toe gegaan. De kat leeft ondertussen weer bij ons en met de hond gaat het ook die kant op.
Waarom ben ik dan onflexibel en eigenwijs als ik ex aanspreek op afspraken die op papier staan? Ik ga in heel veel mee en sta veel toe maar ik mag hem toch ook aanspreken op afspraken

Frizz woensdag 23 oktober 2024 om 19:15

rosanna08 schreef: ↑
23-10-2024 17:01
uh ja, dat kun je, nee moet je zelfs doen, voor jouzelf, maar ook voor je kinderen. Je wil hen niet leren om een pleaser te zijn/worden.

En je wil ook niet dat als hen iets niet zelf lukt (met pa) dat jij als moeder meteen de redder moet zijn.

Dat voelt misschien wel lekker (stiekem van binnen) maar daarmee leer je je kinderen precies het verkeerde wat ze nodig hebben om straks sterke volwassenen te zijn.

•

Actieve topics