Niks aantrekken van opmerkingen ex

lonelycat dinsdag 22 oktober 2024 om 20:24

Mijn ex kan af en toe over whatsapp een discussie volledig laten ontsporen.
Vanochtend gebeurde dat weer. Ik weet in theorie dat ik me niet erin moet laten meeslepen maar dat lukt me op het moment toch niet en ik ga in de discussie mee. Zijn opmerkingen worden ontzettend hard en gemeen. Persoonlijk.
Dat ik ontzettend ziek ben, me moet laten nakijken. Dat ik hem het huis uit heb gepest. Dat hij me 30 jaar getolereerd heeft en dat nu niet meer aankan.
Ik weet dat ik deze opmerkingen van me af moet laten glijden maar ook dat lukt me niet. Ik ga toch twijfelen. Heb ik ook wat foute dingen gezegd, was ik onbegripvol in het verleden. En zo merk ik dat hij toch invloed heeft. En dat zit me dwars. Ik wil eigenlijk nul contact maar we hebben kinderen en huisdieren samen en ik heb nog veel contact met zijn familie. Zo zien we elkaar toch nog wel eens en hebben we whatsapp contact.
Ik moet dus afstand nemen en niks van zijn opmerkingen aantrekken. Maar hoe doe je dat?

lonelycat woensdag 23 oktober 2024 om 10:25

Doreia* schreef: ↑
23-10-2024 10:18
Meteen wéér de post over hoe lief JIJ bent omdraaien naar een post over hem.

Lees eens terug in al je posts en turf eens hoe vaak je hem erbij betrekt.
Het valt ontzettend op hoe gefocust je op hem bent.

Je hebt gelijk. Ik heb erg de behoefte om een extern te horen zeggen dat ik niks fouts heb gedaan.

Zoals veel mensen wordt ik graag aardig gevonden, wil ik het mensen naar de zin maken en ik heb de neiging daarin door te schieten. Niet alleen naar ex maar ook professioneel kom ik nu steeds meer achter. Ik verlies mezelf in anderen blij maken. Dat is een leerpunt voor mij. Maar ik had het professioneel door echter richting ex niet zo

Doreia* woensdag 23 oktober 2024 om 10:28

En je voelt jezelf vast óver verantwoordelijk vor de wereld.
Jij wil de hele wereld helpen.
Alles wat jij ziet wat dreigt mis te lopen, schiet je vast op af in het dagelijks leven.

Jij wil alles oplossen voor iedereen. Gevraagd en ongevraagd.

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

Jufjoke woensdag 23 oktober 2024 om 10:28

lonelycat schreef: ↑
23-10-2024 10:25
Je hebt gelijk. Ik heb erg de behoefte om een extern te horen zeggen dat ik niks fouts heb gedaan.

Zoals veel mensen wordt ik graag aardig gevonden, wil ik het mensen naar de zin maken en ik heb de neiging daarin door te schieten. Niet alleen naar ex maar ook professioneel kom ik nu steeds meer achter. Ik verlies mezelf in anderen blij maken. Dat is een leerpunt voor mij. Maar ik had het professioneel door echter richting ex niet zo

Kun je accepteren dat hij je blijkbaar niet aardig vindt in deze fase van zijn leven?

Dropdrop woensdag 23 oktober 2024 om 10:28

Doreia* schreef: ↑
23-10-2024 10:18
Het valt ontzettend op hoe gefocust je op hem bent.

Dit valt mij ook erg op. Hoe lang zijn jullie gescheiden?

Jij lijkt nooit gestopt met voor hem zorgen en ook nooit gestopt met zorg/ respect/ waardering van hem verlangen (die je nooit gaat krijgen).

Hoeveel tijd per dag besteed je aan aan hem denken?

Purplepeanut woensdag 23 oktober 2024 om 10:32

lonelycat schreef: ↑
23-10-2024 09:49
Ik haal oa de kinderen erbij omdat hij ondanks dat hij richting mij een klootzak kan zijn hij echt wel van zijn kinderen houdt. Op zijn manier tenminste. Er zijn vaak genoeg momenten geweest waarop die zei als dat de kinderen kan helpen prima. Het is echt het moment en hoe het mentaal met hem gaat.

En ook voor de kinderen heeft het weinig zin om te communiceren dat ze iets niet fijn vinden.
Hij heeft vorig jaar iets gedaan waar bij beide kinderen hebben aangegeven dat ze dat niet fijn vonden, het over hun grenzen ging. Iets mbt zijn huidige relatie. Zijn reacties was jammer maar dit willen wij en als jullie het er niet mee eens zijn is dat pech voor jullie.
Aangeven dat je iets niet fijn vind heeft gewoon geen zin.

Tja, dat kan jij als nog niet voor ze glad strijken dan of mooi praten. Je hoeft je ex en zijn gedrag niet tot in den treure te faciliteren en vergoelijken richting je kinderen. Het is kut voor hen dat hij zichzelf en zijn eigen wensen op 1 stelt maar dat is wel wat het is. Ze mogen dat ook gewoon kut vinden en hem een eikel vinden als ie zich zo gedraagt.
Wees er gewoon zelf wel voor hen, je kan niet rechtbreien wat krom is

Purplepeanut woensdag 23 oktober 2024 om 10:32

lonelycat schreef: ↑
23-10-2024 09:49
Ik haal oa de kinderen erbij omdat hij ondanks dat hij richting mij een klootzak kan zijn hij echt wel van zijn kinderen houdt. Op zijn manier tenminste. Er zijn vaak genoeg momenten geweest waarop die zei als dat de kinderen kan helpen prima. Het is echt het moment en hoe het mentaal met hem gaat.

En ook voor de kinderen heeft het weinig zin om te communiceren dat ze iets niet fijn vinden.
Hij heeft vorig jaar iets gedaan waar bij beide kinderen hebben aangegeven dat ze dat niet fijn vonden, het over hun grenzen ging. Iets mbt zijn huidige relatie. Zijn reacties was jammer maar dit willen wij en als jullie het er niet mee eens zijn is dat pech voor jullie.
Aangeven dat je iets niet fijn vind heeft gewoon geen zin.

Tja, dat kan jij als nog niet voor ze glad strijken dan of mooi praten. Je hoeft je ex en zijn gedrag niet tot in den treure te faciliteren en vergoelijken richting je kinderen. Het is kut voor hen dat hij zichzelf en zijn eigen wensen op 1 stelt maar dat is wel wat het is. Ze mogen dat ook gewoon kut vinden en hem een eikel vinden als ie zich zo gedraagt.
Wees er gewoon zelf wel voor hen, je kan niet rechtbreien wat krom is

lonelycat woensdag 23 oktober 2024 om 10:34

Jufjoke schreef: ↑
23-10-2024 10:28
Kun je accepteren dat hij je blijkbaar niet aardig vindt in deze fase van zijn leven?

Moeilijk maar ter mijn verdediging. Ik vind het heel moeilijk te accepteren dat wie dan ook mij niet aardig vind.

Doreia* woensdag 23 oktober 2024 om 10:37

lonelycat schreef: ↑
23-10-2024 10:34
Moeilijk maar ter mijn verdediging. Ik vind het heel moeilijk te accepteren dat wie dan ook mij niet aardig vind.

Daar mag je mee aan de slag.
Want als jij heel hard werkt dat de hele wereld je aardig moet vinden, moet je je telkens als een kameleon aanpassen aan degene die je tegenover je hebt.
Verreweg de meeste mensen hebben geen mening over iemand. Een aantal zullen je leuk vinden, een aantal lopen met je weg en een aantal zullen je vreselijk vinden.

Net zoals jij niet iedereen leuk vind. Of mag je van jezelf andere mensen ook niet leuk vinden en móet jij ook altijd met de hele wereld door een deur kunnen? Waarom vind je dat eigenlijk?

En daarbij: dit leer je je kinderen ook aan he? Iedereen moet je aardig vinden, dus we gaan heel veel tijd en energie steken in de mensen die jullie, kinderen, niet aardig vinden om hun te overtuigen dat jullie het wél waard zijn om aardig gevonden te worden!

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

lonelycat woensdag 23 oktober 2024 om 10:41

Doreia* schreef: ↑
23-10-2024 10:37
Daar mag je mee aan de slag.
Want als jij heel hard werkt dat de hele wereld je aardig moet vinden, moet je je telkens als een kameleon aanpassen aan degene die je tegenover je hebt.
Verreweg de meeste mensen hebben geen mening over iemand. Een aantal zullen je leuk vinden, een aantal lopen met je weg en een aantal zullen je vreselijk vinden.

Net zoals jij niet iedereen leuk vind. Of mag je van jezelf andere mensen ook niet leuk vinden en móet jij ook altijd met de hele wereld door een deur kunnen? Waarom vind je dat eigenlijk?

Dit is iets wat ik nu sinds mijn burnout steeds meer besef en dus pas redelijk recent mee aan de slag ga.
Ik ben opgevoed met het idee van mond houden, lief zijn en lief gevonden worden.
Ik ging dus van ouders met die mening naar een partner die overheersend kon zijn. Ik wist dus niet beter. Pas sinds mijn scheiding en vooral sinds mijn burn-out leer ik voor mezelf op te komen en mezelf op bepaalde gebieden prioriteit te geven.
Maar het gaat blijkbaar nog niet helemaal soepel

bijtie woensdag 23 oktober 2024 om 10:42

lonelycat schreef: ↑
23-10-2024 10:22
Waarschijnlijk niet realistisch nee. We zitten in elkaar allergie zone. En een ander willen helpen gaat dan niet goed.

Ik ben herstellende van een burn-out maar de relatie van mijn ex is maar voor een klein deel de oorzaak van. De zorg voor mijn oudste met alle stress is de belangrijkste oorzaak.

Ad hoc omdat wij dus nu op zijn dagen onze hond hebben. Oudste heeft het zwaar deze week. Jongste moet extra werken. Ik vond het moeilijk oudste te zien vol stress, migraines etc. Het kwam dus in mij op om te vragen omdat wij de hond voor hem opvangen nu hij misschien wel in staat zou zijn om hem een keer uit te laten. Wij helpen hem door onze hond gewoon bij ons te houden en ik dacht gewoon dat een losse wandeling wel zou kunnen.

Ik snap hoe je dit bedacht hebt.

De vraag is of het realistisch is.

Jij stelt je voor dat een losse wandeling wel zou kunnen want jij vindt dat jullie hem al helpen met de hond dus jij besluit dat hij daar geen nee op kan zeggen en dat hij dat wel voor zijn kinderen kan doen. Dat is die brandbom bij iemand naar binnen werpen.

Je bent er vrij laconiek onder. Maar heel eerlijk, vraag ik me af of jij je überhaupt een leven kan voorstellen waarin je niet zou hoeven te strijden.

Jufjoke woensdag 23 oktober 2024 om 10:44

lonelycat schreef: ↑
23-10-2024 10:34
Moeilijk maar ter mijn verdediging. Ik vind het heel moeilijk te accepteren dat wie dan ook mij niet aardig vind.

Misschien zit daar een grote levensles voor je.

Doreia* woensdag 23 oktober 2024 om 10:47

lonelycat schreef: ↑
23-10-2024 10:41
Dit is iets wat ik nu sinds mijn burnout steeds meer besef en dus pas redelijk recent mee aan de slag ga.
Ik ben opgevoed met het idee van mond houden, lief zijn en lief gevonden worden.
Ik ging dus van ouders met die mening naar een partner die overheersend kon zijn. Ik wist dus niet beter. Pas sinds mijn scheiding en vooral sinds mijn burn-out leer ik voor mezelf op te komen en mezelf op bepaalde gebieden prioriteit te geven.
Maar het gaat blijkbaar nog niet helemaal soepel

Als je dat nog nooit geleerd hebt, is dat ook niet zo gek natuurlijk.
Als je aangeleerd hebt gekregen dat jezelf wegcijferen voor het geluk van de ander het levensdoel is, is het moeilijk om dat te veranderen.

Bedenk bij jezelf: wiens levensgeluk is voor mij het allerbelangrijkste? In wie wil ik investeren en energie steken voor een prachtig, optimaal gelukkig leven?

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

Youk79 woensdag 23 oktober 2024 om 10:47

lonelycat schreef: ↑
23-10-2024 10:41
Dit is iets wat ik nu sinds mijn burnout steeds meer besef en dus pas redelijk recent mee aan de slag ga.
Ik ben opgevoed met het idee van mond houden, lief zijn en lief gevonden worden.
Ik ging dus van ouders met die mening naar een partner die overheersend kon zijn. Ik wist dus niet beter. Pas sinds mijn scheiding en vooral sinds mijn burn-out leer ik voor mezelf op te komen en mezelf op bepaalde gebieden prioriteit te geven.
Maar het gaat blijkbaar nog niet helemaal soepel

Dat kost ook tijd. Helemaal niet erg. Goed dat je hier inzichten vraagt.

Ik zou wel stoppen om je ex hulp te vragen en ook om hem hulp te bieden. Dat gaat je heel veel energie schelen

Het is zoals het is

Dropdrop woensdag 23 oktober 2024 om 10:49

Purplepeanut schreef: ↑
23-10-2024 10:32
Je hoeft je ex en zijn gedrag niet tot in den treure te faciliteren en vergoelijken richting je kinderen. Het is kut voor hen dat hij zichzelf en zijn eigen wensen op 1 stelt maar dat is wel wat het is. Ze mogen dat ook gewoon kut vinden en hem een eikel vinden als ie zich zo gedraagt.
Wees er gewoon zelf wel voor hen, je kan niet rechtbreien wat krom is

Sterker nog: als je dat doet, is er een goede kans dat ze je dit kwalijk gaan nemen in de toekomst.

Want het is niet ok hoe het nu gaat.

Hij is verantwoordelijk voor zijn vaderschap. Zij moeten de kans krijgen om te zien wie hij werkelijk is en hun verdriet daarover moet er mogen zijn.

Jij doet jouw deel. Je moet stoppen met proberen hem zijn deel te laten doen. Laat het maar gebeuren, zonder iets te zeggen, maar wel er altijd zijn om je kinderen te steunen.

Away woensdag 23 oktober 2024 om 11:23

Waarom vraag je aan hem of hij de hond uitlaat?

En als je kinderen bijna volwassen zijn, dan heb je toch geen reet meer met elkaar te maken? Behalve dan eens een afstudeer ding of viering?

Away woensdag 23 oktober 2024 om 11:26

lonelycat schreef: ↑
23-10-2024 09:59
Een andere reden om de hond naar hem te laten gaan trouwens was dat het hem een ritme geeft. Het dwingt hem twee dagen per week zelfs als die wat moe is toch even naar buiten te gaan. Dus ex heeft zelf altijd aangegeven dat hij vanwege deze reden hond graag heeft en dat hebben wij vanuit hier altijd ondersteund

Ga met jouw burn out klachten lekker zelf met je hond wandelen.

En je hoeft hem niet te ondersteunen ten koste van jezelf.

Charlotta woensdag 23 oktober 2024 om 11:43

Ik herken het wel hoor. Mijn ex vindt mij ook niet zo'n leuk mens en ik kan daar echt niet zo goed mee omgaan, omdat ik het zo onterecht vind. Maar ik kan en wil mijn levensenergie niet besteden aan het veranderen van de mening van 1 man. Waarom zou ik? Alle andere mensen die ik ken zijn het met hem oneens, en dat moet voldoende zijn.

Ik begrijp dat hij behoorlijke gezondheidsproblemen heeft. Ik zou echt zorgen dat je zoveel mogelijk los van hem komt en dus dat co-ouderschap van die hond maar eens proberen te schrappen, want dat werkt blijkbaar niet, en als zijn aandoening progressief is dan gaat het ook niet beter worden. Je kunt vast met je kinderen en andere lieve mensen om je heen wel een uitlaatschema bedenken waar je ex niet bij betrokken hoeft te worden. Het is dan gewoon jouw hond en als je ex de hond wil zien kan hij daarover zelf contact opnemen.

En wat betreft je dochter: Het is heel naar voor haar dat haar vader niet betrokken wil zijn bij haar behandeling maar ze is nu eenmaal volwassen, dus het is ook geen verplichting. Probeer dit ook los te laten en wees zelf gewoon de beste ouder die je kan zijn.

lonelycat woensdag 23 oktober 2024 om 11:48

Away schreef: ↑
23-10-2024 11:26
Ga met jouw burn out klachten lekker zelf met je hond wandelen.

En je hoeft hem niet te ondersteunen ten koste van jezelf.

Ik moet werken

alouette woensdag 23 oktober 2024 om 12:21

Ik vind het heel bewonderenswaardig hoe je je bekommert om je ex, maar nu ga je er zelf aan onderdoor. Ik zou gaan voor zoveel mogelijk rust in de tent, dus:

- alles rondom de hond zelf regelen
- zelf niet actief contact zoeken met ex en het initiatief bij hem laten. Alleen ingaan op dingen als het op een vriendelijke/zakelijke manier gaat, anders afkappen
- je kinderen ondersteunen in hun teleurstellingen maar het niet zelf willen oplossen voor ze met je ex

Als er meer ruimte komt tussen jou en je ex en jullie minder met elkaars dagelijkse levens verweven zijn, lijkt me dat eigenlijk voor alle partijen beter.

Poespas woensdag 23 oktober 2024 om 12:30

lonelycat schreef: ↑
23-10-2024 09:57
Ik ben trouwens niet perse boos op ex. Ex heeft een aandoening. Denk aan eentje die in het ouder mantelzorg topic beschreven werd. Die aandoening zorgt voor veranderingen in karakter en moeizame communicatie. Ik kan het plaatsen.
Ik merk alleen wel dat ik nog steeds geraakt kan worden door opmerkingen terwijl voor mijn gevoel ik dat na jaren zou moeten kunnen loslaten.

Ik heb ook medelijden met hem. Het is niet leuk. Ik zie hem worstelen met zijn gezondheid en het is zwaar. Daarom willen wij ook helpen. Helpen met hond opvangen, ik heb bij hem gepoetst in het verleden, ik heb een kat van hem overgenomen.
Maar als je dan een bak verwijten over je heen krijgt is dat pittig. Ik weet dat ik het moet laten gaan. Niks meer moet vragen, mijn zaken buiten hem om moet regelen en dat moet ik ook serieus gaan oppakken. Deze week was weer een wijze les

Je mag wel boos zijn op je ex, aandoening ontslaat hem niet van verantwoordelijkheid.

Waarom heb je medelijden met hem? Daar heeft hij niks aan. Hij heeft zelf veerkracht in zich om zijn leven te leiden. Zo niet dan heeft hij dat nog niet gevonden in zichzelf. Richt je op jezelf.

Waarom mag hij niet worstelen? iedereen worstelt in het leven. Wat maakt dat jou dat zo bezighoudt en jij zijn verantwoordelijkheden overneeemt?

Als je een bak verwijten over je heen krijgt mag je zeggen dat ie mag gaan fietsen. En dat je even 2 dagen niet beschikbaar bent via whatsapp.
=========================================

Hoe ben je opgegroeid? Heb je vroeger ook mentale last van je ouders leren dragen?

bijtie woensdag 23 oktober 2024 om 12:42

lonelycat schreef: ↑
23-10-2024 11:48
Ik moet werken

Je doet hier hetzelfde als met je ex, en ik heb je dit in eerdere topics zo vaak zien doen.

Je werpt een probleem op, je stuurt iets de wereld in en als er reacties komen die je triggeren kan je het niet laten om te reageren.

Er komt een vervelende tegenreactie en dan ga je daar nog meer energie in steken, omdat het niet eerlijk is wat er gezegd wordt. Dat win je niet, want anderen zijn sterker omdat zij erboven staan. Voor jou draait het om het gevoel wat je probeert te vermijden, het gevoel dat je niet goed genoeg bent. Je bent te geïnvesteerd om het los te laten en je verlies te nemen.

Dit maakt jou een speelbal van je omgeving.

De mensen die je oprecht willen helpen denken ja hoor gaat ze weer, je kunt erop wachten.

Ik vind overigens wel dat je nu anders reageert dan voorheen, zonder hopelijk al te arrogant te klinken zie ik meer zelfreflectie bij jou en dat je minder fel overal op reageert.

Frizz woensdag 23 oktober 2024 om 13:57

Misschien heb je nog iets aan deze gedachte;
Jouw please-gedrag (voor anderen denken, regelen en oplossen) is JOUW behoefte. Niet die van degenen die je poogt te pleasen.
Het is dus geen lief of aardig gedrag, maar gemaskeerd egoïstische gedrag.

•

S-Groot woensdag 23 oktober 2024 om 14:03

Frizz schreef: ↑
23-10-2024 13:57
Misschien heb je nog iets aan deze gedachte;
Jouw please-gedrag (voor anderen denken, regelen en oplossen) is JOUW behoefte. Niet die van degenen die je poogt te pleasen.
Het is dus geen lief of aardig gedrag, maar gemaskeerd egoïstische gedrag.

Ik had eerder geen zin om het te verwoorden, maar dit was dus precies wat ik dacht toen het ging over zo 'lief' zijn.

lonelycat woensdag 23 oktober 2024 om 14:05

bijtie schreef: ↑
23-10-2024 12:42
Je doet hier hetzelfde als met je ex, en ik heb je dit in eerdere topics zo vaak zien doen.

Je werpt een probleem op, je stuurt iets de wereld in en als er reacties komen die je triggeren kan je het niet laten om te reageren.

Er komt een vervelende tegenreactie en dan ga je daar nog meer energie in steken, omdat het niet eerlijk is wat er gezegd wordt. Dat win je niet, want anderen zijn sterker omdat zij erboven staan. Voor jou draait het om het gevoel wat je probeert te vermijden, het gevoel dat je niet goed genoeg bent. Je bent te geïnvesteerd om het los te laten en je verlies te nemen.

Dit maakt jou een speelbal van je omgeving.

De mensen die je oprecht willen helpen denken ja hoor gaat ze weer, je kunt erop wachten.

Ik vind overigens wel dat je nu anders reageert dan voorheen, zonder hopelijk al te arrogant te klinken zie ik meer zelfreflectie bij jou en dat je minder fel overal op reageert.

Oh dank je.

Ik merk inderdaad ook dat ik al een tijd tegen dezelfde problemen aanloop. Ik kan me ook voorstellen dat men hier denkt daar komt ze weer.
Ik heb inderdaad de neiging om in de verdediging te schieten op vervelende reacties of reacties die mij triggeren. Ik wil bewijzen dat ik het goed doe.
Gek genoeg vind ik het ook fijn om hier dingen neer te schrijven. Ik reageer misschien niet altijd even goed of adequaat en het is vaak herhaling wat ik schrijf maar ik merk wel dat het leerzaam voor mij is.
Omdat men zo eerlijk is hier kan ik heel goed reflecteren en dat helpt enorm

Doreia* woensdag 23 oktober 2024 om 14:06

Hoe meer voorbeelden je geeft die allemaal terug te herleiden zijn naar een specifiek punt waar je nog op mag leren, hoe meer en helderder je het ziet hoor.

Een blinde vlek heet niet voor niets een blinde vlek...

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

Actieve topics