Onderbuik gevoel volgen? Objectief advies nodig

Dag forumleden,

Ik lees al een tijdje anoniem mee. Maar sinds een aantal maanden heb ik behoefte aan advies op mijn eigen verhaal, nu is het toch echt tijd.

Mijn partner en ik zijn al bijna een jaar samen, vrij pril dus. We stormen door onze prille tijd heen, met ups en downs. Toch merk ik vrij giftig gedrag op, wat steeds toeneemt en ik maak me steeds meer zorgen. Ik zal een verknopt verhaal vertellen, zo onpartijdig mogelijk... Wat natuurlijk lastig is vanuit 1 kant.

Zo'n twee jaar geleden ontmoeten we elkaar en ik was niet echt geïnteresseerd. Toen ik in een relatiebreuk zat met mijn ex, raakte we aan de babbel en dit klikte vrijwel meteen. Het wakkerde een verliefdheid aan. Al snel spendeerde we veel tijd samen en was ik vaak bij hem (60+ min rijden). Toen ik een eigen woning kreeg, bleef dit routine. Al snel bleek dat hij niet graag moeite deed om mij te bezoeken, vanwege de omgeving. Wat ik enigsinds kan snappen, maar wel moeilijk vond. Uiteindelijk heb ik me erbij neergelegd omdat dit veel teleurstelling teweegbracht en ik vond dat het niet waard.

Er begonnen rare dingen naar boven te komen. Zo heeft hij camera's in zijn woonkamer hangen, zogezegd voor inbrekers. Deze draaide ook wanneer ik er was. Ik heb daar de nodige ruzies over gemaakt omdat ik me ongemakkelijk voelde wanneer ik er was. Na veel over en weer geruzie doet hij ze uit wanneer ik er ben. Maar ook niet altijd, zogezegd vergeet hij dat wel eens. Ik merk daarbij dat de buiten camera altijd blijft draaien, wat ik wel begrijp. Maar als hij eerder dan mij slaapt en ik ga roken, merk ik dat hij sochtends de camera beelden bekijkt omdat hij weet hoelaat ik mijn laatste sigaret heb gerookt. Hier heb ik me reeds bij neergeled, alles went zegmaar. Het is niet gezond en ik ben me ervan bewust.

Hij is vrij jaloers aangelegd en heeft het veel over vreemdgaan en de verhalen die hij hoort om hem heen. Na enkele maanden merkte ik dat mijn jaloezie en wantrouwen ook begon toe te nemen. Ik merkte dat het piekeren en nadenken alleen maar toenam en ik veel dingen in twijfel begon te trekken.
Onderhand heb ik mijn mannelijke vrienden opgegeven uit liefde voor hem. Hijzelf heeft een beste vriendin waar hij lange tijd nog contact mee had gehad, waaronder ook seks etc ( buiten onze relatie ). Maar op de momenten dat zij er was werden er veel seksuele getinte opmerkingen naar elkaar gemaakt. Zoals " en kreeg je daar een natte spleet van? ". Ik werd ongemakkelijk van spanning tussen die twee en ik heb bijna geeist dat zij hun contact stop zouden zetten. Dit heb ik nog nooit gedaan in mijn leven, een vriendschap kom je niet tussen. Maar omdat ik zoveel heb opgegeven aan mensen waar ik niet eens een seksueel verleden mee had, kon ik dit moeilijk verkroppen.

De onzekerheden namen enkel maar toe. Hij trekt zich meerdere malen terug in een buiten verblijf in de tuin op het moment dat ik er ben en blijft daar soms een uur zitten, zogezegd om te blowen zodat de buren er geen last van hebben. Nu heb ik hem een aantal keer betrapt dat ie daar met zichzelf aan de gang is. Het maakt me onzeker, vooral omdat ik geen dame ben met een laag libido.
Vanavond barste mijn vertrouwen nog meer. Hij maakt wel eens filmpjes van 'de daad' als we dus bezig zijn. Hij beweert dat dit voor zichzelf is, wat ik ook geloof. Maar wanneer ik vraag om deze beelden van mij en hem aan mij door te sturen, wordt dit geweigerd. Onder het mom dat hij wel eens wat mee heeft gemaakt dat er beelden online zijn gegaan van hem, herkenbaar in beeld. Maar in mijn ogen niet logisch. Hij filmt vanuit zijn oogpunt, ik ben de enige herkenbaar. Nu twijfel ik enorm aan de reden van de weigering en word hij boos als ik vraag of de beelden online staan. Hij beschuldigt me dat ik de avond heb verpest omdat ik erover doordramde. Maar ik wil de filmpjes en mijn onderbuik gevoel werd alleen maar erger wanneer hij zo raar deed over het versturen van de filmpjes. Dit kwam omdat ik hem in normale toestant filmde en hij mij verplichtte het filmpje te verwijderen, waardoor ik begon over al die filmpjes die hij van mij had. Uiteindelijk eindigde hij de discussie met ' alles wordt verwijderd, ik niks, jij niks'.

Al de dingen bij elkaar baren me zorgen. Ik hou zoveel van hem en ik leef in een realiteit dat ik hem niet wil verliezen.
Zijn jaloezie komt door het bedrog van zijn ex, 2 jaar lang. Daardoor verwacht hij van mij dat ik altijd laat weten waar ik ben en of ik ben aangekomen op een bestemming. Uit respect doe ik dit vaak netjes. Wanneer ik dit vergeet kan dit een grote ruzie opleveren.
Ik wil hem niet onzeker maken of bang, maar dit vreet me op. Mijn onderbuikgevoel speelt vaker op de laatste tijd, het maakt me onzeker en eenzaam.

Ik heb hem al betrapt op leugens. Waaronder dat hij seks met me had toen ik sliep. Ik werd halverwege wakker en besloot te doen alsof ik sliep. Hij ontkent dit tot de dag van vandaag. Ook toen heeft hij opnames gemaakt, ik ben bang dat ik daarom de filmpjes niet mag zien. Ik ben bang dat deze opnames ergens op het internet staan, zonder dat ik dit weet. En misschien wel meer gebeurtenissen. Ook wanneer hij werd betrapt in het buitenverblijf, uiteindelijk heeft hij toegegeven dat hij pornofilmpjes zat te kijken. Ik twijfel enorm of hij een seksverslaving heeft met een afwijkende voorkeur. Of misschien haal ik dingen in mijn hoofd die totaal niet stroken met de werkelijkheid. Ik word gek van de twijfel en de onderbuikgevoelens.

Meerdere mensen hebben me wel gewaarschuwd, echter zijn dit mensen die hem niet goed kennen en die enkel zijn claimerige gedrag hebben gezien. Ik weet niet of ik daarop kan bouwen.
Er is veel frictie en ik merk dat hij vaak bozig en geïrriteerd is en ik heb het gevoel dat dit door mij komt. Na veel gesprekken is zijn kritiek tegenover mij wel afgenomen. Ik doe veel voor die man en kreeg daar weinig waardering voor. Dat maakte me vaak verdrietig en ik heb daar over gepraat, dit is wel aangeslaan. Daardoor merk ik dat hij in dingen wel wil veranderen om deze relatie te laten werken.

Maar ik ben bang dat hij een dubbelleven lijdt en ik de man niet echt ken, zoals hij zich voordoet. Ik heb al op het punt gestaan om bij hem weg te gaan en toen stond hij ineens voor me deur. Iets wat hij niet snel zou doen, daaruit besloot ik dit nog een kans te geven. Maar ik ben bang dat ik in een val zit dat mij enkel maar meer opslurbt. Hij is dominant en vrij eogistisch (naar eigen zeggen), heeft veel kritiek op alles en iedereen. Ik vraag me echt af waar die woede vandaan komt en of ik hem ooit gelukkig kan maken, of hij mij. Ik zou zo graag zien dat dit werkt en ik zou zo graag advies willen hoe ik dit moet aanpakken. Ik merk dat ik de laatste tijd ook niet makkelijk ben, ik merk dat ik jaloers begin te worden en dingen begin te overdenken. Ik merk dat ik mezelf een beetje aan het kwijtraken ben. Ik merk dat er wil is naar verandering, van beide kanten, maar de werkelijke vraag is.... Is dit niet te giftig om aan te werken?

Dit is nog een verknopt verhaal van alles wat er is gebeurd. Vragen mag altijd. Indien mensen dit verhaal herkennen, dan hoor ik dit graag

Doreia* schreef: ↑

02-05-2023 17:27

VETOMIEP!



Wat gááf!!! Oh, echt, mijn hart maakte een sprong van blijdschap bij je laatste bericht.

Hoe kijk je nu terug op al deze pagina's en op de situatie waarin je nu zit? Wat heeft er nu uiteindelijk voor gezorgd dat je écht de deur achter je dicht kon trekken en gesloten kon houden? De nasleep is altijd bijzonder lastig. Ik lees al je x10 dus dat is bij jou niet anders geweest. Hoe heb je voet bij stuk kunnen houden?

Ik glimlach hier van oor tot oor en krijg er kramp in mijn wangen van. Zo trots op jou!

Ik kreeg helemaal traantjes bij alle reacties op mijn update.
Het is nog een lang verhaal geweest nadat ik de knoop had doorgehakt.
Tot zoverre dat ik nog contact had en hem nog vaker heb gezien.
Enorm gestraft geweest tot in het extreme. (Niet fysiek).
Uiteindelijk is bij mij de knop omgegaan wanneer hij seksuele opmerkingen ging maken over een nichtje van mijn beste vriendin, die nog maar 14 jaar was.
Dat is mijn knop geweest.
Ondertussen ben ik iemand tegen het lijf gelopen die zo onwijs lief voor me is.
En er is geen onderbuik gevoel, 0.
Dat heb ik nog niet eerder gehad op dit niveau. Het gevoel van veiligheid en vertrouwen is enorm. Ik had niet gedacht dat dat nog kon.
Ik heb wel de afspraak met mijzelf gemaakt, dat ik mijn onderbuik gevoel echt nooit maar dan ook nooit meer mag negeren.
Als ik terugkijk heb ik elke rode vlag genegeerd.
Ondertussen heb ik contact gehad met zijn exvriendin en hij heeft dingen gedaan bij haar die gewoon strafbaar zijn.
Het had alleen maar erger geworden. De patronen en het verloop waren enorm gelijk.

Door jullie heb ik de kracht gekregen en de moed gekregen om na te denken over hetgeen wat ik diep van binnen voelde.
Als ik die post niet had gedaan, had dit zeker een trauma geweest.

Daarom wil ik jullie allen echt enorm bedanken. Zonder dit alles, zat ik er nog steeds.
Ik ben nu gelukkiger dan ooit. Ik heb nog een lange weg te gaan want nu ik mijn vrienden weer zie.... Die waren enorm geschrokken hoe erg ik vermagerd was.
Dus ik ben nu bezig om weer aan te komen. Mijn eetlust is terug .

Ik krijg nu wel hulp met de verwerking. Het heeft toch een stukje kapot gemaakt.

Nogmaals bedankt. Jullie berichten raken me echt op een positieve manier

hanke321 schreef: ↑

03-05-2023 15:49

Wat fijn zeg! Het was een zorgelijke situatie. Weet nog dat ik kerstavond wakker gelegen heb, maakte me echt zorgen om je en dat heb ik niet vaak.

Hoop wel dat die ander niet een nieuwe 'kruk' wordt om je staande mee te houden. Dat je gaat leren jezelf de zorg en liefde te bieden die je nodig hebt. Fijne mensen om je heen is supertof, een fijn mens zijn voor jezelf is helemaal geweldig. Want alleen jezelf heb je altijd bij je...

Het had hele nare codependency aspecten je vorige relatie, en je bent zoals ik het lees ook echt in gevaar geweest. Goed dat je dat helder hebt gekregen bij zijn ex.

Ik wens je heel veel geluk, liefde en veiligheid. Ook van jou naar jou. En dank voor de update, succes met je herstel fysiek en mentaal.

Dankjewel voor je lieve bericht ik ben ook heel blij dat ik eruit ben. Voel me sterk!
Ik heb wel heel veel geleerd de afgelopen tijd. En de nieuwe persoon in mijn leven is geen rebound. Dat weet ik zeker.
Ik moet enorm wennen aan zijn liefde en de moeite die hij voor me doet.
Het respect die ik ontvang... Het is heel bijzonder. En zoals ik veelal heb gelezen in de reacties, zoals het hoort.

Ik ga een mooie tijd tegemoet en ik hoop dat mijn ex mij met rust laat.

Ik hoop het echt.

hanke321 schreef: ↑

03-05-2023 16:36

Ik heb dat woord rebound niet genoemd. Zo voelt het idd. ook niet als ik je lees. Maar ik lees wel, ook in deze laatste post van je, hoezeer jij bezig bent met een relatie te hebben.

Ik ben al jaren single en heb het gezellig met mezelf. Ik gun je om jezelf als basis te zien. Niet de relatie.

Ik weet dat wel
Het was ook zeker niet de bedoeling om iemand tegen het lijf te lopen. Ik wilde ook echt alleen blijven. Maar de klik en het vertrouwde gevoel was daar vanaf moment 1. Heel bizar hoe dat is gegaan.
Ik wilde zelf niet zo zeer een relatie, maar na een korte tijd besefte we dat we elkaar gewoon willen blijven zien.

Eigenlijk was ik juist niet zo bezig om in een relatie te zijn.
Van binnen baal ik ergens ook wel dat dit gebeurde... Maar eigenlijk ook weer niet omdat het zo fijn en veilig voelt.