Onderbuik gevoel volgen? Objectief advies nodig

Vetomiep82 dinsdag 20 december 2022 om 18:47

Dag forumleden,

Ik lees al een tijdje anoniem mee. Maar sinds een aantal maanden heb ik behoefte aan advies op mijn eigen verhaal, nu is het toch echt tijd.

Mijn partner en ik zijn al bijna een jaar samen, vrij pril dus. We stormen door onze prille tijd heen, met ups en downs. Toch merk ik vrij giftig gedrag op, wat steeds toeneemt en ik maak me steeds meer zorgen. Ik zal een verknopt verhaal vertellen, zo onpartijdig mogelijk... Wat natuurlijk lastig is vanuit 1 kant.

Zo'n twee jaar geleden ontmoeten we elkaar en ik was niet echt geïnteresseerd. Toen ik in een relatiebreuk zat met mijn ex, raakte we aan de babbel en dit klikte vrijwel meteen. Het wakkerde een verliefdheid aan. Al snel spendeerde we veel tijd samen en was ik vaak bij hem (60+ min rijden). Toen ik een eigen woning kreeg, bleef dit routine. Al snel bleek dat hij niet graag moeite deed om mij te bezoeken, vanwege de omgeving. Wat ik enigsinds kan snappen, maar wel moeilijk vond. Uiteindelijk heb ik me erbij neergelegd omdat dit veel teleurstelling teweegbracht en ik vond dat het niet waard.

Er begonnen rare dingen naar boven te komen. Zo heeft hij camera's in zijn woonkamer hangen, zogezegd voor inbrekers. Deze draaide ook wanneer ik er was. Ik heb daar de nodige ruzies over gemaakt omdat ik me ongemakkelijk voelde wanneer ik er was. Na veel over en weer geruzie doet hij ze uit wanneer ik er ben. Maar ook niet altijd, zogezegd vergeet hij dat wel eens. Ik merk daarbij dat de buiten camera altijd blijft draaien, wat ik wel begrijp. Maar als hij eerder dan mij slaapt en ik ga roken, merk ik dat hij sochtends de camera beelden bekijkt omdat hij weet hoelaat ik mijn laatste sigaret heb gerookt. Hier heb ik me reeds bij neergeled, alles went zegmaar. Het is niet gezond en ik ben me ervan bewust.

Hij is vrij jaloers aangelegd en heeft het veel over vreemdgaan en de verhalen die hij hoort om hem heen. Na enkele maanden merkte ik dat mijn jaloezie en wantrouwen ook begon toe te nemen. Ik merkte dat het piekeren en nadenken alleen maar toenam en ik veel dingen in twijfel begon te trekken.
Onderhand heb ik mijn mannelijke vrienden opgegeven uit liefde voor hem. Hijzelf heeft een beste vriendin waar hij lange tijd nog contact mee had gehad, waaronder ook seks etc ( buiten onze relatie ). Maar op de momenten dat zij er was werden er veel seksuele getinte opmerkingen naar elkaar gemaakt. Zoals " en kreeg je daar een natte spleet van? ". Ik werd ongemakkelijk van spanning tussen die twee en ik heb bijna geeist dat zij hun contact stop zouden zetten. Dit heb ik nog nooit gedaan in mijn leven, een vriendschap kom je niet tussen. Maar omdat ik zoveel heb opgegeven aan mensen waar ik niet eens een seksueel verleden mee had, kon ik dit moeilijk verkroppen.

De onzekerheden namen enkel maar toe. Hij trekt zich meerdere malen terug in een buiten verblijf in de tuin op het moment dat ik er ben en blijft daar soms een uur zitten, zogezegd om te blowen zodat de buren er geen last van hebben. Nu heb ik hem een aantal keer betrapt dat ie daar met zichzelf aan de gang is. Het maakt me onzeker, vooral omdat ik geen dame ben met een laag libido.
Vanavond barste mijn vertrouwen nog meer. Hij maakt wel eens filmpjes van 'de daad' als we dus bezig zijn. Hij beweert dat dit voor zichzelf is, wat ik ook geloof. Maar wanneer ik vraag om deze beelden van mij en hem aan mij door te sturen, wordt dit geweigerd. Onder het mom dat hij wel eens wat mee heeft gemaakt dat er beelden online zijn gegaan van hem, herkenbaar in beeld. Maar in mijn ogen niet logisch. Hij filmt vanuit zijn oogpunt, ik ben de enige herkenbaar. Nu twijfel ik enorm aan de reden van de weigering en word hij boos als ik vraag of de beelden online staan. Hij beschuldigt me dat ik de avond heb verpest omdat ik erover doordramde. Maar ik wil de filmpjes en mijn onderbuik gevoel werd alleen maar erger wanneer hij zo raar deed over het versturen van de filmpjes. Dit kwam omdat ik hem in normale toestant filmde en hij mij verplichtte het filmpje te verwijderen, waardoor ik begon over al die filmpjes die hij van mij had. Uiteindelijk eindigde hij de discussie met ' alles wordt verwijderd, ik niks, jij niks'.

Al de dingen bij elkaar baren me zorgen. Ik hou zoveel van hem en ik leef in een realiteit dat ik hem niet wil verliezen.
Zijn jaloezie komt door het bedrog van zijn ex, 2 jaar lang. Daardoor verwacht hij van mij dat ik altijd laat weten waar ik ben en of ik ben aangekomen op een bestemming. Uit respect doe ik dit vaak netjes. Wanneer ik dit vergeet kan dit een grote ruzie opleveren.
Ik wil hem niet onzeker maken of bang, maar dit vreet me op. Mijn onderbuikgevoel speelt vaker op de laatste tijd, het maakt me onzeker en eenzaam.

Ik heb hem al betrapt op leugens. Waaronder dat hij seks met me had toen ik sliep. Ik werd halverwege wakker en besloot te doen alsof ik sliep. Hij ontkent dit tot de dag van vandaag. Ook toen heeft hij opnames gemaakt, ik ben bang dat ik daarom de filmpjes niet mag zien. Ik ben bang dat deze opnames ergens op het internet staan, zonder dat ik dit weet. En misschien wel meer gebeurtenissen. Ook wanneer hij werd betrapt in het buitenverblijf, uiteindelijk heeft hij toegegeven dat hij pornofilmpjes zat te kijken. Ik twijfel enorm of hij een seksverslaving heeft met een afwijkende voorkeur. Of misschien haal ik dingen in mijn hoofd die totaal niet stroken met de werkelijkheid. Ik word gek van de twijfel en de onderbuikgevoelens.

Meerdere mensen hebben me wel gewaarschuwd, echter zijn dit mensen die hem niet goed kennen en die enkel zijn claimerige gedrag hebben gezien. Ik weet niet of ik daarop kan bouwen.
Er is veel frictie en ik merk dat hij vaak bozig en geïrriteerd is en ik heb het gevoel dat dit door mij komt. Na veel gesprekken is zijn kritiek tegenover mij wel afgenomen. Ik doe veel voor die man en kreeg daar weinig waardering voor. Dat maakte me vaak verdrietig en ik heb daar over gepraat, dit is wel aangeslaan. Daardoor merk ik dat hij in dingen wel wil veranderen om deze relatie te laten werken.

Maar ik ben bang dat hij een dubbelleven lijdt en ik de man niet echt ken, zoals hij zich voordoet. Ik heb al op het punt gestaan om bij hem weg te gaan en toen stond hij ineens voor me deur. Iets wat hij niet snel zou doen, daaruit besloot ik dit nog een kans te geven. Maar ik ben bang dat ik in een val zit dat mij enkel maar meer opslurbt. Hij is dominant en vrij eogistisch (naar eigen zeggen), heeft veel kritiek op alles en iedereen. Ik vraag me echt af waar die woede vandaan komt en of ik hem ooit gelukkig kan maken, of hij mij. Ik zou zo graag zien dat dit werkt en ik zou zo graag advies willen hoe ik dit moet aanpakken. Ik merk dat ik de laatste tijd ook niet makkelijk ben, ik merk dat ik jaloers begin te worden en dingen begin te overdenken. Ik merk dat ik mezelf een beetje aan het kwijtraken ben. Ik merk dat er wil is naar verandering, van beide kanten, maar de werkelijke vraag is.... Is dit niet te giftig om aan te werken?

Dit is nog een verknopt verhaal van alles wat er is gebeurd. Vragen mag altijd. Indien mensen dit verhaal herkennen, dan hoor ik dit graag

Vetomiep82 donderdag 16 februari 2023 om 14:42

Weet je wat mij eigenlijk heel erg opvalt.
Dat ik enorm bezig ben om hem gerust te stellen. En die geruststelling die ik hem constant geef, maakt mezelf rustig.
Dat geeft mij een stukje kalmte.
Wat kan dat zijn?

tinydancer donderdag 16 februari 2023 om 14:46

Het lijkt me dat je aan het afwenden bent, je wendt zijn boosheid of afwijzing af door hem gerust te stellen.
Wat gebeurt er als je je telefoon uit laat ? Gewoon niet meer reageren op Apjes, echt afstand nemen.

Anoniem_642205916c476 donderdag 16 februari 2023 om 14:47

Mooie en rake posts.

Misschien komen sommige posts nog niet zo bij je binnen omdat je nog zo in je hoofd zit, verslaving aan die dopamine en je zit er gewoon nog middenin. Dat laatste blijft zo zolang je nog in contact met hem bent, al begin je steeds helderder te krijgen wat er wel en niet goed aan die relatie was.
Misschien klinkt wat anderen zeggen heel logisch (dat is het ook) maar voel je het nog niet altijd. Een ego dat nog wat anders wil, nog niet willen opgeven maar ook jouw beeld is nu anders dan op het moment dat je meer eigenwaarde kweekt, je een gezondere houding naar jezelf aanleert. Reken maar dat je over een poosje al die posts weer met een heel ander gevoel leest. Dat je ze nog meer kan plaatsen en dan niet alleen in het hoofd maar ook gevoelsmatig.
Natuurlijk kun je nog gevoelens voor hem hebben en komt het besef langzaam binnen dat hij niet die man van in het begin was. Iemand die jou toen wel zag, een leegte kon op vullen maar die schaduwkanten van hem zijn er nou eenmaal, net als die van jou. Met het verschil dat je er wat aan wilt doen en dat kost tijd, het leren van andere denkpatronen. Daar is ook discipline (met hulp) voor nodig, dat je jezelf gezondere gewoontjes gaat aanleren zoals weten wanneer te stoppen met appen, forummen of whatever dat je op een gegeven moment afleidt van je eigen gevoelens.

OlleGrieze donderdag 16 februari 2023 om 14:49

Nee hoor. Ze probeert er krampachtig voor te zorgen dat hij 'positief over haar denkt'. Het gaat niet om hem. Het gaat om haar.

Anoniem_642205916c476 donderdag 16 februari 2023 om 14:49

Controle

Anoniem_642205916c476 donderdag 16 februari 2023 om 14:57

Net zoals hij jou controleert, doe je hetzelfde. Jullie willen beiden controle over de situatie. Beiden willen nog een bevredigend gevoel over de situatie, die alles behalve bevredigend is, anders heb je het niet nodig om met elkaar bezig te zijn, niet om je gelijk te halen, niet om ‘beter’ te zijn dan de ander, het ‘beter’ te zien of oordelen, gewoon allemaal niet. Er is maar een manier om daaruit te komen, namelijk de verantwoordelijkheid nemen voor je eigen geluk en al het andere in het onderste gedeelte over loslaten in de posts van Doreia.

anoniem_642205916c476 wijzigde dit bericht op 16-02-2023 15:22

4.06% gewijzigd

hanke321 donderdag 16 februari 2023 om 15:05

"Wat kan het zijn?"

Die vraag stellen herken ik van mezelf, op een ander vlak. En het brengt je helemaal niks. Begrijpen is nu een soort eisen. Weten waar je aan toe bent voor je in de actie gaat. Het is uitstel gedrag. Het is heel verleidelijk om er op in te gaan. Het lijkt of je geïnteresseerd bent, maar je bent het niet. Je zit in gebruik. En gebruikt vragen naar de bekende weg om niet eerlijk te zijn over de situatie en je gedrag. Om de onzekerheid en het ongemak van onthouding niet aan te gaan.

hanke321 wijzigde dit bericht op 16-02-2023 15:32

2.14% gewijzigd

Yep donderdag 16 februari 2023 om 15:11

JIJ voelt je pas gelukkig, je voelt pas rust en kalmte, als HIJ zich gelukkig (dus niet boos) voelt, Vetomiep.
Door hem steeds gerust te stellen, te pleasen, probeer je te voorkomen dat hij boos op je wordt.
Maar pleasen is heel erg slecht: je eigenwaarde wordt afhankelijk van hoe de ander zich voelt....

meisje85 donderdag 16 februari 2023 om 15:13

Het zou kunnen dat jij zo bent geprogrammeerd om aan het werk te zijn voor de ander, dat dat dus altijd is wat je doet. Als de ander ok is, dan vindt de ander jou ok en pas dán ben jij ok. Je kunt, lijkt het, niet in jezelf vinden dat jij ok bent, je meet het af aan de ander. Als ik maar lang genoeg, zoveel mogelijk, zo vaak mogelijk, continu, altijd, mijn best doe voor iemand, dan is er misschien nog iemand die mij ok vindt, want ikzelf vind dat eigenlijk sowieso niet. Wat je ook doet, hij zal het niet genoeg vinden en jij doet dan maar nog eens weer extra je best want dan is hij misschien tevreden en dan, dán ben jij ok. Maar daar word je dus een rupsje nooitgenoeg van, je bent als het ware een leegte in jou aan het vullen met dit gedrag.

S-Groot donderdag 16 februari 2023 om 15:20

Vergeet niet dat TO voorafgaand aan de film eerst die persoon ophaalt zodat ie er zeker weten bij zal zijn om lekker af te leiden.

hagelslagjes donderdag 16 februari 2023 om 15:23

Eens.
Het proberen te begrijpen is een soort coping. Op het forum las ik een keer dat je sommige mensen gewoon nooit zal begrijpen, dus waarom zou je daar tijd en moeite in steken? Daar denk ik nog vaak aan.

S-Groot donderdag 16 februari 2023 om 15:25

Wat ik steeds al zeg: je wil hem met al zijn aandacht, die jou helpt om niet geconfronteerd te worden met diepe porblemen in jezelf, niet kwijt. Dus wat ben je aan het doen? Alles om maar te voorkomen dat hij besluit om jou geen aandacht meer te geven. Soms vraag ik me af of je wel echt leest, dingen echt tot je door laat dringen of dat je alleen maar aan het hoppen bent en meteen weer door naar de volgende afleiding.

S-Groot donderdag 16 februari 2023 om 15:27

Ja dit, geveinsde interesse in het antwoord.

Doreia* donderdag 16 februari 2023 om 15:29

Als ik in een kooi zou zitten met een hongerige leeuw, dan zou ik er ook alles aan doen om de leeuw kalm te houden.
Tevreden.
Want dan ben ik veilig.

Anders word ik opgegeten.

Je zou ook de kooi uit kunnen gaan, de deur dicht doen en wat de leeuw ook bedenkt om je weer terug de kooi in te lokken, gewoon lekker verder lopen en niet omkijken.

I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe

hanke321 donderdag 16 februari 2023 om 15:38

Om verder te gaan in die analogie:

En natuurlijk heb je vergeleken met andere mensen die rondlopen minder eelt onder je voeten en zul je blaren krijgen en ander ongemak. Dat hoort erbij. Zul je rekening mee moeten houden. Even minder lang doorgaan dan anderen. Liefdevol je voeten verzorgen. Pleisters regelen. Stretchoefeningen aanleren...

Yep donderdag 16 februari 2023 om 16:53

Je stelt hem gerust, omdat dat jou gerust stelt..
M.a.w. jij bent pas gelukkig, als hij gelukkig is.
Maar hij is pas gelukkig als hij volledige controle over jou heeft; over jouw gedachten, jouw doen en jouw laten. Hij wil namelijk boven jou staan, de baas zijn over jou. Hij heeft deze macht nodig om zich goed te voelen.
Hij is pas gelukkig als jij je volledig onderwerpt aan hem, en dus zonder enige tegenspraak gehoor geeft aan zijn (idiote) wensen en eisen. (bijvoorbeeld het filmen tijdens de seks). Als hij kan doen wat hij wil (met jou); wat het ook is. Zonder enige tegenspraak van jouw kant.
Hij is dus pas gelukkig als jij geen eigen wil meer hebt, als je je eigenwaarde opgeeft voor hem… Als hij kan doen met je, wat hij wil, zonder dat jij daar tegen in opstand komt.
Om dat te kunnen bereiken moet hij je emotioneel kapot maken; moet hij zorgen dat jij niet meer voor jezelf op durft te komen. Dit krijgt hij alleen voor elkaar door jouw eigenwaarde beetje bij beetje af te breken. Iemand met weinig eigenwaarde zal zijn gedrag nl. wel toestaan, en letterlijk kruipen voor zijn goedkeuring en aandacht. Jouw afhankelijkheid, jouw onderdanigheid naar hem toe, is zijn kick, voedt zijn ego..

Bijv. als jullie ruzie hebben, dan zul JIJ degene zijn die het moet goedmaken (ook al is hij degene die zich heeft misdragen). Want JIJ hebt je (in zijn ogen) misdragen. JIJ bent verantwoordelijk voor deze ruzie. Hij kickt op drama, want dat is voor hem de gelegenheid dat jij je best gaat doen voor hem. Jij gaat smeken, pleasen, excuses aanbieden aan hem, want je wil niet dat hij boos op je is. Zijn boosheid maakt jou ongelukkig en gestresst. En jouw boosheid maakt hem gelukkig.
Jouw onderdanigheid geeft hem zo’n kick, dat hij je weer een kans geeft.
Jij ziet dit als aandacht, als liefde, bevestiging, dat hij jou vergeeft, en dit geeft jou weer een enorme kick. Een enorme stoot aan endorfine...
Ook al brokkelt beetje bij beetje je eigenwaarde af. Dat is de prijs die er tegenover staat...
Want je durft niet meer tegen hem in te gaan, om te voorkomen dat hij boos op je wordt. Jij hebt dus niks te zeggen in deze relatie. Hij is degene die alles bepaalt, en jij bent degene die hem moet gehoorzamen.

En zo blijft deze ongezonde dynamiek in stand, omdat jullie elkaar nodig hebben voor jullie kicks.
Hij zal uiteindelijk steeds sterker, groter en machtiger worden, en jij steeds zwakker, kleiner en banger.. Hij parasiteert als het ware op je. Hij zal al je levenskracht en levensvreugde uit je zuigen. Totdat je breekt..
Want uiteindelijk, als je te lang hier in mee blijft gaan, zal hij je emotioneel zó uitputten dat je nog maar een schim zult zijn van wie je was, zonder eigen wil, zonder eigenwaarde... Emotioneel helemaal kapot gemaakt..
Ik hoop dat je het niet zo ver laat komen, Vetomiep..

Oké, het lukt je niet om in 1 x de pleister eraf te trekken, maar dat hoeft ook niet. Dan maar heel langzaam die pleister los trekken, als jou dat minder stress geeft..
Maar het goede nieuws is dat die pleister al iets losser komt, want al enige tijd ben je niet meer naar hem toe gegaan. Yessss!!

En áls het je lukt om dit vol te BLIJVEN houden, om niet meer met hem af te spreken, om niet meer naar hem toe te gaan, dan zit je echt op de goede weg. Dan zullen je gevoelens voor hem de komende weken/maanden uiteindelijk heeeeeeeeel langzaam gaan afnemen. En op een dag, als je gevoelens voor hem dusdanig zijn afgezwakt, zal de behoefte om nog contact met hem op te nemen helemaal weg zijn..
Dan zul je hem los kunnen laten en ben je weer vrij.

Frizz donderdag 16 februari 2023 om 17:29

Wat ik echt heel sneu voor je vind is dat je al je hoop vestigt op trauma therapie, terwijl het belangrijk is dat je EERST uit de overlevingsstand komt voordat je die therapie start. Er is in je brein namelijk helemaal geen ruimte over nu om daadwerkelijk te kunnen profiteren van een intensieve therapie.
Het credo is; eerst rust/veiligheid, dan de eerste fase van hulpverlening, daarna herstel (is verwerken van trauma).

Je bent zelfs de overlevingsstand nog flink aan het voeden door continu met hem bezig te zijn. Je zet wel goede concrete stappen, anderzijds gaat de zelfsdestructie ook door.

•

Paska donderdag 16 februari 2023 om 19:15

Angst. Je bent bang om hem kwijt te raken. Maar wat raak je dan kwijt? Een vervelende kwast die je manipuleert. Lijkt me dus geen probleem.

Stelt hij jou ook gerust? Laat hij jou ook te weten waar hij is? Ik denk maar zo van niet, en dat is ook niet normaal als het uit is. Je hoopt nog steeds dat hij je terug wil.

Youk79 donderdag 16 februari 2023 om 19:15

Volgens mij kom je uit de overlevingsstand DOOR traumatherapie. Je kijkt daar je angst aan en merkt dat je er niet dood aan gaat. Het is geen verwerkingstherapie, het is exposure. Juist prima nu, lijkt mij.
Ik denk dat het enorm gaat helpen.

Het zal wel ff zwaar worden Veto. Heb je iemand op je werk om in vertrouwen te nemen? Dat is wel fijn als je het een dag niet trekt.

Het is zoals het is

Youk79 donderdag 16 februari 2023 om 19:17

Daar is blijkbaar moeilijk antwoord op te geven. Zie ook de wisselende antwoorden hier

Stel je anderen ook graag gerust? Of echt alleen hem?
Natuurlijk is het bij anderen minder, omdat ze minder aan je hangen, maar vaak weet je wel of je de neiging hebt.

Het is zoals het is

Anoniem_64c227383a508 donderdag 16 februari 2023 om 19:26

Interessant om alle verschillende antwoorden op deze vraag te lezen. Ik denk: controle. Of eigenlijk: de illusie van controle, want je weet zelf ook dat het je niets oplevert, maar je bent nu eenmaal zo door hem (en zijn gekte) geconditioneerd. Zo heb je het tijdens jullie relatie steeds gedaan, omdat het de enige manier was om hem min of meer ‘normaal’ te laten doen. En dat is dus een vorm van controledwang die je nu nog steeds beschouwt als je laatste strohalm. Want géén controle hebben = eng, ruzie, misbruik, angst. Als hij zich koest houdt, kun jij ademen. Je vergeet alleen dat het niet meer nodig is, want het is uit. Maar die ingesleten gewoonte laat je niet zo gemakkelijk los.

Ik had langdurig een stalker die mij vaak achtervolgde in zijn auto. Ik wist op een gegeven moment waar die auto ongeveer bij mij in de buurt geparkeerd stond. Ik móest dagelijks controleren of die auto er stond, of weg was, of was verplaatst. Dat gaf mij een soort houvast, want verder had ik NUL controle over de situatie. Maar het sloeg nergens op! Het was een totale illusie. Sterker, ik werd zélf een soort stalker

En toch kon ik er niet mee stoppen. Want als ik niet ging controleren, was álles onzeker en gestoord en surreëel en dit was mijn enige strohalm.

Zoiets is dit ook, denk ik. Als in jouw wereld niets meer klopt, ga je automatisch op zoek naar iets waar je wél grip op hebt (nee: denkt te hebben). Jij denkt dat deze mafkees gesust wordt door jouw berichtjes. Maar dat is niet zo, dat weet je zelf ook. Alles is een spel. Hij speelt de kalme, teleurgestelde man omdat hij je nu niet wil wegjagen, maar zodra jij het spel weer serieus gaat meespelen, gaan al zijn trucendozen weer open en heb je niets bereikt met je toegeeflijkheid.

Frizz donderdag 16 februari 2023 om 19:33

Daar denken de meeste trauma therapeuten toch anders over. Althans, voor zover ik ze ken binnen grote ggz instellingen is er een tijd en een plaats voor de daadwerkelijke trauma therapie. Daar kan een vrijgevestigde anders over denken, zeker als er geen multidisciplinair team omheen zit.

•

Youk79 donderdag 16 februari 2023 om 19:36

Maar dat je maar niet uit je overlevingsstand komt is toch juist een kenmerk van trauma? Dat kan je dan toch niet oplossen voor je eraan begint?

Het is zoals het is

Frizz donderdag 16 februari 2023 om 20:00

Voor een deel is dat juist. Maar voordat je aan de behandeling gaat starten krijg je (bij complexe problematiek) doorgaans hulp zodat je wel eerst veilig bent en je gedrag leert aan te passen. Dus; eerst stoppen met het gevaarlijke en destructieve gedrag en jezelf niet langer blootstellen aan gevaar.
Voor TO zou dat waarschijnlijk zijn: het contact beëindigen, als ze niet al gestopt was met drinken stoppen met drinken (of in de detox), netwerk inschakelen etc.

Soms lukt dat niet, dan wordt traumabehandeling doorgaans toch gestart; je wil iemand dat niet ontnemen. Maar de behandeling zal dan waarschijnlijk veel minder effectief zijn, erg lang duren en/of er is onvoldoende bodem om te behandeling voort te zetten.

Edit: dat is dus een heel andere situatie dan bv PTSS als gevolg van een auto-ongeluk bij een verder normaal functionerende volwassene; dan ís die persoon wel veilig maar ervaart dat niet zo. Dat valt prima direct te behandelen.

•

Tothier1 donderdag 16 februari 2023 om 20:20

Je analyseert erg veel.
Zou je het gewoon niet even loslaten voor jezelf?
Je 'hoeft' er niet op 'ieder moment' van de dag iets mee hè!
Vergeet niet om ook nog te leven, wat je aandacht geeft groeit.
Zonde eigenlijk om zoveel te piekeren over een relatie die nooit gewerkt heeft en over een persoon die je niet gelukkig maakt(e).

tothier1 wijzigde dit bericht op 16-02-2023 20:25

32.76% gewijzigd

Actieve topics