
Oogcontact
donderdag 2 augustus 2007 om 20:14
Hoi,
Wie heeft er hier verstand van oogcontact?
Bijvoorbeeld: je hebt steeds oogcontact (per ongeluk) met iemand die je type niet is, waar je niet expres oogcontact mee zoekt, maar waarmee het wel gebeurt....
Doe je dat dan toch omdat jij dat (onbewust) wil, doet hij dat en kijk je omdat je voelt dat hij kijkt...
en omdat dit vaker gebeurt, ben ik toch wel verward, zet t me toch aan het denken...
Herkenning?
Perel.
Wie heeft er hier verstand van oogcontact?
Bijvoorbeeld: je hebt steeds oogcontact (per ongeluk) met iemand die je type niet is, waar je niet expres oogcontact mee zoekt, maar waarmee het wel gebeurt....
Doe je dat dan toch omdat jij dat (onbewust) wil, doet hij dat en kijk je omdat je voelt dat hij kijkt...
en omdat dit vaker gebeurt, ben ik toch wel verward, zet t me toch aan het denken...
Herkenning?
Perel.
donderdag 9 augustus 2007 om 18:30
Hoi,
Nu ik weer zo ongeveer 24 uur verder ben en mijn posting van gister lees, denk ik heb ík dat geschreven?
Zo'n minderwaardigheidscomplex heb ik nou ook niet.
Ik krijg regelmatig complimenten van vrienden en vriendinnen, ze vinden me lief en aardig, ze kunnen altijd erg lachen om mijn droge humor, en bovendien zeggen ze dat ik er goed uitzie, maar wel altijd wat op de achtergrond opereer. Volgens hun mag ik best een beetje meer mezelf laten zien, wat meer voor mezelf opeisen, mezelf wat meer gunnen.
Ik kan ze er wel gelijk in geven, maar er is iets dat mij op de momenten dat het er op aan komt verlamt.
Ik weet de juiste woorden niet te zeggen, en als ik ze wel weet, komen ze er rottig uit....
Dat dit speelt durf ik ze niet eens te vertellen.
Ik weet even niet wat ik(of ik überhaupt iets doe is nog maar de vraag) zal doen, op welke manier ik toch kan laten blijken dat ik hem wel leuk vind.
Zie hem nu trouwens een maand!! niet
Nu ik weer zo ongeveer 24 uur verder ben en mijn posting van gister lees, denk ik heb ík dat geschreven?
Zo'n minderwaardigheidscomplex heb ik nou ook niet.
Ik krijg regelmatig complimenten van vrienden en vriendinnen, ze vinden me lief en aardig, ze kunnen altijd erg lachen om mijn droge humor, en bovendien zeggen ze dat ik er goed uitzie, maar wel altijd wat op de achtergrond opereer. Volgens hun mag ik best een beetje meer mezelf laten zien, wat meer voor mezelf opeisen, mezelf wat meer gunnen.
Ik kan ze er wel gelijk in geven, maar er is iets dat mij op de momenten dat het er op aan komt verlamt.
Ik weet de juiste woorden niet te zeggen, en als ik ze wel weet, komen ze er rottig uit....
Dat dit speelt durf ik ze niet eens te vertellen.
Ik weet even niet wat ik(of ik überhaupt iets doe is nog maar de vraag) zal doen, op welke manier ik toch kan laten blijken dat ik hem wel leuk vind.
Zie hem nu trouwens een maand!! niet
zaterdag 11 augustus 2007 om 15:41
Perel,
Misschien is het toch de angst om gekwetst te worden wat je tegenhoudt, of waardoor je verlamd. Hier hoef je echt geen minderwaardigheidscomplex voor te hebben. Het is alleen jammer dat dit je belemmert in de toenadering tot mannen. Het zou makkelijk zijn als je in het koppie bij de ander kunt kijken, weten wat hij van je vindt en wat hij van je wilt. Helaas is dit niet zo en loop je altijd een "risico" om gekwetst te worden. Maar stel dat iemand je echt heel erg raakt, dan loop je ook het risico om iets heel moois aan je voorbij te laten gaan doordat je jezelf zo belemmert.
Begrijp me goed, zelf ben ik ook geen held wat dat betreft, maar ik ben me bewust van mijn eigen gedrag en probeer mezelf er niet mee te belemmeren.
Ga geen dingen voor een ander invullen. Dat kan de ander je prima zelf vertellen en dan is het zoals het is en niet zoals je denkt of aanneemt......
Misschien is het toch de angst om gekwetst te worden wat je tegenhoudt, of waardoor je verlamd. Hier hoef je echt geen minderwaardigheidscomplex voor te hebben. Het is alleen jammer dat dit je belemmert in de toenadering tot mannen. Het zou makkelijk zijn als je in het koppie bij de ander kunt kijken, weten wat hij van je vindt en wat hij van je wilt. Helaas is dit niet zo en loop je altijd een "risico" om gekwetst te worden. Maar stel dat iemand je echt heel erg raakt, dan loop je ook het risico om iets heel moois aan je voorbij te laten gaan doordat je jezelf zo belemmert.
Begrijp me goed, zelf ben ik ook geen held wat dat betreft, maar ik ben me bewust van mijn eigen gedrag en probeer mezelf er niet mee te belemmeren.
Ga geen dingen voor een ander invullen. Dat kan de ander je prima zelf vertellen en dan is het zoals het is en niet zoals je denkt of aanneemt......
zaterdag 11 augustus 2007 om 19:04
Hee, Lafjoe2,
Ik voel me aangesproken door dat stukje tekst van jou....
Ik ben inderdaad bang om gekwetst te worden.
Heb ook de neiging om dan maar voor iemand te kiezen waarvan ik weet dat ik me niet 100% in hem kan verliezen, om er dan controle over te houden.
Wat ik natuurlijk NIET doe, want dan kwets ik een ander, het is niet eerlijk dan.
En daarnaast het gevoel van mezelf niet durven te laten zien, omdat ik het gevoel heb dat iemand waarop ik helemaal stapelverliefd zou kunnen worden dat nooit voor mij zal gaan voelen. Alleen daaraan denken geeft me al het idee dat ik mezelf voor de gek hou.
Dat zo'n fantastische vent oog voor mij zou hebben, wie denk ik wel dat ik ben?
Het is wel even prettig dat ik hem nu een paar weken niet zie, even time out, de gevoelens op een rijtje zetten, en bekijken wat redelijk is en wat niet.
Dankjewel voor je posting, ik heb het gevoel dat jij me wel begrjipt.
Groetjes, Perel.
Ik voel me aangesproken door dat stukje tekst van jou....
Ik ben inderdaad bang om gekwetst te worden.
Heb ook de neiging om dan maar voor iemand te kiezen waarvan ik weet dat ik me niet 100% in hem kan verliezen, om er dan controle over te houden.
Wat ik natuurlijk NIET doe, want dan kwets ik een ander, het is niet eerlijk dan.
En daarnaast het gevoel van mezelf niet durven te laten zien, omdat ik het gevoel heb dat iemand waarop ik helemaal stapelverliefd zou kunnen worden dat nooit voor mij zal gaan voelen. Alleen daaraan denken geeft me al het idee dat ik mezelf voor de gek hou.
Dat zo'n fantastische vent oog voor mij zou hebben, wie denk ik wel dat ik ben?
Het is wel even prettig dat ik hem nu een paar weken niet zie, even time out, de gevoelens op een rijtje zetten, en bekijken wat redelijk is en wat niet.
Dankjewel voor je posting, ik heb het gevoel dat jij me wel begrjipt.
Groetjes, Perel.
zondag 12 augustus 2007 om 15:30
Perel,
Geen dank hoor!
Dat stukje tekst van je, waarin je zegt dat je je niet kunt voorstellen dat degene waar jij voor zal vallen niet hetzelfde zou kunnen voelen als jij, DAT geeft aan dat je jezelf niet "waardevol" genoeg vindt. Natuurlijk loopt er wel ergens iemand rond die voor jou zulke gevoelens kan hebben, maar dan moet je de ander ook toelaten, een kans geven. Ik begrijp heel erg goed dat dit eng is, maar je reageert van uit je angsten, en angst is een slechte geleider.
Bevrijd jezelf en probeer te leven. Kruip niet terug in je schulpje, maar sta open voor andere mensen. Je zal zien dat het "loslaten" van die controle, het "loslaten" van je angst om gekwetst te worden je zo veel meer geeft dan dat je je nu misschien kan voorstellen, maar het is echt zo.
Vraag je niet af waarom iemand jou nou gewedig zou kunnen vinden, maar stel jezelf voorop, JIJ bent leuk, geweldig en het waard om van te houden.......
Als je dit zo kunt voelen, zo kunt denken, dan zul je een stuk steviger in je schoenen staan in elke situatie.
Dikke knuf van Lafjoe
Geen dank hoor!
Dat stukje tekst van je, waarin je zegt dat je je niet kunt voorstellen dat degene waar jij voor zal vallen niet hetzelfde zou kunnen voelen als jij, DAT geeft aan dat je jezelf niet "waardevol" genoeg vindt. Natuurlijk loopt er wel ergens iemand rond die voor jou zulke gevoelens kan hebben, maar dan moet je de ander ook toelaten, een kans geven. Ik begrijp heel erg goed dat dit eng is, maar je reageert van uit je angsten, en angst is een slechte geleider.
Bevrijd jezelf en probeer te leven. Kruip niet terug in je schulpje, maar sta open voor andere mensen. Je zal zien dat het "loslaten" van die controle, het "loslaten" van je angst om gekwetst te worden je zo veel meer geeft dan dat je je nu misschien kan voorstellen, maar het is echt zo.
Vraag je niet af waarom iemand jou nou gewedig zou kunnen vinden, maar stel jezelf voorop, JIJ bent leuk, geweldig en het waard om van te houden.......
Als je dit zo kunt voelen, zo kunt denken, dan zul je een stuk steviger in je schoenen staan in elke situatie.
Dikke knuf van Lafjoe
maandag 13 augustus 2007 om 21:01
Hoi,
Ik realiseer me inderdaad wat er gaande is. Dit is een kant van mezelf waar ik al vaker tegenop ben gelopen, zonder dat ik besefte waarom ik dan steeds zo teleurgesteld werd.
In deze periode ben ik sowieso bezig om uit te zoeken wat het is dat ik precies voel, en waar het vandaan komt, welke betekenis het heeft.
Het heeft ermee te maken dat ik vrij hoge eisen aan mezelf stel.
Ik wil over alles de controle houden, alles perfect geregeld hebben.
Als het dan eenmaal zover is, dat dat goed loopt en kan blijven draaien, ben ik het geluk waard.
Dan pas ben ik geschikt voor een relatie, om iemand met mijzelf te confronteren, daar ben ik nu niet goed genoeg voor, dát is het ware gevoel dat erachter zit.
Dat is ook de reden waar het gevoel bij mij vandaan komt dat ik nooit snap dat mensen die (in mijn ogen dan) ook niet perfect zijn, dan wél een goede relatie kunnen hebben, zelfs gesteund worden door hun partner.
Zelf ben ik in mijn eerdere relatie zo genegeerd en gekwetst.
Ik dacht dat ik daar allang bovenuit gestegen was.
Als het er opaan komt, ben ik er nog lang niet.
Gr.Perel.
Ik realiseer me inderdaad wat er gaande is. Dit is een kant van mezelf waar ik al vaker tegenop ben gelopen, zonder dat ik besefte waarom ik dan steeds zo teleurgesteld werd.
In deze periode ben ik sowieso bezig om uit te zoeken wat het is dat ik precies voel, en waar het vandaan komt, welke betekenis het heeft.
Het heeft ermee te maken dat ik vrij hoge eisen aan mezelf stel.
Ik wil over alles de controle houden, alles perfect geregeld hebben.
Als het dan eenmaal zover is, dat dat goed loopt en kan blijven draaien, ben ik het geluk waard.
Dan pas ben ik geschikt voor een relatie, om iemand met mijzelf te confronteren, daar ben ik nu niet goed genoeg voor, dát is het ware gevoel dat erachter zit.
Dat is ook de reden waar het gevoel bij mij vandaan komt dat ik nooit snap dat mensen die (in mijn ogen dan) ook niet perfect zijn, dan wél een goede relatie kunnen hebben, zelfs gesteund worden door hun partner.
Zelf ben ik in mijn eerdere relatie zo genegeerd en gekwetst.
Ik dacht dat ik daar allang bovenuit gestegen was.
Als het er opaan komt, ben ik er nog lang niet.
Gr.Perel.
vrijdag 11 januari 2008 om 19:17
Kreeft, Reiger,
Het is een hele leuke man, echt, en ik mag hem heel erg graag.
Hij heeft bij mij een flinke streep voor op mijn andere mannelijke collega's.
Daartegenover staat dat hij zich ook wel iets 'losser' gedraagt dan ik denk dat hij bij anderen doet.
Als ik achter hem langs loop terwijl hij aan zijn bureau zit, krijg ik soms de neiging om met een hand door zijn haar te woelen...hoe zou hij reageren....
Maar hij is een collega, en ik wil mezelf niet in mijn hoofd halen dat er meer speelt.
Ik wil mijn hoofd niet op hol laten brengen om het simpele feit dat er eens iemand aardig tegen mij doet.
Ook denk ik dat hij misschien best wel ziet (ik kan altijd moeilijk gevoelens verbergen) dat hij dit effect op me heeft, is hij wel gevleid, maar niet meer, maar is dat wel een reden om een beetje jovialer te doen zonder dat hij verder iets met mij zou willen.
Het collegiale contact verloopt heel prettig.
Ik weet wat ik aan hem heb met afspraken e.d., hij waardeert wat ik voor hem doe (ook al is dat vanzelfsprekend), en hij informeert bijv.ook naar hoe het met me gaat (werkgerelateerd). Mijn andere topic "nu weet ik wat ik wil.....", daar is hij wel een van de mannen in waardoor ik weet wat ik in een man "zoek".
Aan de andere kant: zou er een reëele kans inzitten, dan zou ik er wel op in gaan. Daar is hij zeker interessant genoeg voor!
Of hij vrijgezel is, weet ik nog steeds niet.
Ook daarom houd ik me wat op de vlakte.
Gezien het feit dat ik dit topic in augustus startte, en het nu januari is, denk ik niet dat er nog echt iets zal gebeuren, anders was dat vast allang gebeurd.
Leuk van jullie, die belangstelling.
Kreeftje, mag ik je vragen hoe het vandaag met je gaat?
Ik ben erg geschrokken van je nieuws. ,
Perel.
Het is een hele leuke man, echt, en ik mag hem heel erg graag.
Hij heeft bij mij een flinke streep voor op mijn andere mannelijke collega's.
Daartegenover staat dat hij zich ook wel iets 'losser' gedraagt dan ik denk dat hij bij anderen doet.
Als ik achter hem langs loop terwijl hij aan zijn bureau zit, krijg ik soms de neiging om met een hand door zijn haar te woelen...hoe zou hij reageren....
Maar hij is een collega, en ik wil mezelf niet in mijn hoofd halen dat er meer speelt.
Ik wil mijn hoofd niet op hol laten brengen om het simpele feit dat er eens iemand aardig tegen mij doet.
Ook denk ik dat hij misschien best wel ziet (ik kan altijd moeilijk gevoelens verbergen) dat hij dit effect op me heeft, is hij wel gevleid, maar niet meer, maar is dat wel een reden om een beetje jovialer te doen zonder dat hij verder iets met mij zou willen.
Het collegiale contact verloopt heel prettig.
Ik weet wat ik aan hem heb met afspraken e.d., hij waardeert wat ik voor hem doe (ook al is dat vanzelfsprekend), en hij informeert bijv.ook naar hoe het met me gaat (werkgerelateerd). Mijn andere topic "nu weet ik wat ik wil.....", daar is hij wel een van de mannen in waardoor ik weet wat ik in een man "zoek".
Aan de andere kant: zou er een reëele kans inzitten, dan zou ik er wel op in gaan. Daar is hij zeker interessant genoeg voor!
Of hij vrijgezel is, weet ik nog steeds niet.
Ook daarom houd ik me wat op de vlakte.
Gezien het feit dat ik dit topic in augustus startte, en het nu januari is, denk ik niet dat er nog echt iets zal gebeuren, anders was dat vast allang gebeurd.
Leuk van jullie, die belangstelling.
Kreeftje, mag ik je vragen hoe het vandaag met je gaat?
Ik ben erg geschrokken van je nieuws. ,
Perel.
vrijdag 11 januari 2008 om 23:58
[quote]Perel schreef op 11 januari 2008 @ 19:17:
Kreeft, Reiger,
Het is een hele leuke man, echt, en ik mag hem heel erg graag.
Hij heeft bij mij een flinke streep voor op mijn andere mannelijke collega's.
Daartegenover staat dat hij zich ook wel iets 'losser' gedraagt dan ik denk dat hij bij anderen doet.
Als ik achter hem langs loop terwijl hij aan zijn bureau zit, krijg ik soms de neiging om met een hand door zijn haar te woelen...hoe zou hij reageren....
Mooi voorbeeld.
Maar hij is een collega, en ik wil mezelf niet in mijn hoofd halen dat er meer speelt.
Ik wil mijn hoofd niet op hol laten brengen om het simpele feit dat er eens iemand aardig tegen mij doet.
Ook denk ik dat hij misschien best wel ziet (ik kan altijd moeilijk gevoelens verbergen) dat hij dit effect op me heeft, is hij wel gevleid, maar niet meer, maar is dat wel een reden om een beetje jovialer te doen zonder dat hij verder iets met mij zou willen.
Het collegiale contact verloopt heel prettig.
Ik weet wat ik aan hem heb met afspraken e.d., hij waardeert wat ik voor hem doe (ook al is dat vanzelfsprekend), en hij informeert bijv.ook naar hoe het met me gaat (werkgerelateerd). Mijn andere topic "nu weet ik wat ik wil.....", daar is hij wel een van de mannen in waardoor ik weet wat ik in een man "zoek".
Aan de andere kant: zou er een reëele kans inzitten, dan zou ik er wel op in gaan. Daar is hij zeker interessant genoeg voor!
Of hij vrijgezel is, weet ik nog steeds niet.
Vraag eens aan hem hoe lang hij al getrouwd is? Als hij vraagt "waarom?" vertel je dat een familielid een tig-jarig trouwjubileum of iets dergelijks heeft gevierd. Dan moet hij wel zeggen of, en zo ja hoe lang hij getrouwd is.
En als 'ie niet getrouwd is vraag je terloops of hij dus "gewoon" een vaste vriendin heeft.
Lijkt me de snelste manier om het uit te vissen?
Ook daarom houd ik me wat op de vlakte.
Gezien het feit dat ik dit topic in augustus startte, en het nu januari is, denk ik niet dat er nog echt iets zal gebeuren, anders was dat vast allang gebeurd.
Leuk van jullie, die belangstelling.
Kreeftje, mag ik je vragen hoe het vandaag met je gaat?
Ik ben erg geschrokken van je nieuws. ,
Perel.[/quote]
Kreeft, Reiger,
Het is een hele leuke man, echt, en ik mag hem heel erg graag.
Hij heeft bij mij een flinke streep voor op mijn andere mannelijke collega's.
Daartegenover staat dat hij zich ook wel iets 'losser' gedraagt dan ik denk dat hij bij anderen doet.
Als ik achter hem langs loop terwijl hij aan zijn bureau zit, krijg ik soms de neiging om met een hand door zijn haar te woelen...hoe zou hij reageren....
Mooi voorbeeld.
Maar hij is een collega, en ik wil mezelf niet in mijn hoofd halen dat er meer speelt.
Ik wil mijn hoofd niet op hol laten brengen om het simpele feit dat er eens iemand aardig tegen mij doet.
Ook denk ik dat hij misschien best wel ziet (ik kan altijd moeilijk gevoelens verbergen) dat hij dit effect op me heeft, is hij wel gevleid, maar niet meer, maar is dat wel een reden om een beetje jovialer te doen zonder dat hij verder iets met mij zou willen.
Het collegiale contact verloopt heel prettig.
Ik weet wat ik aan hem heb met afspraken e.d., hij waardeert wat ik voor hem doe (ook al is dat vanzelfsprekend), en hij informeert bijv.ook naar hoe het met me gaat (werkgerelateerd). Mijn andere topic "nu weet ik wat ik wil.....", daar is hij wel een van de mannen in waardoor ik weet wat ik in een man "zoek".
Aan de andere kant: zou er een reëele kans inzitten, dan zou ik er wel op in gaan. Daar is hij zeker interessant genoeg voor!
Of hij vrijgezel is, weet ik nog steeds niet.
Vraag eens aan hem hoe lang hij al getrouwd is? Als hij vraagt "waarom?" vertel je dat een familielid een tig-jarig trouwjubileum of iets dergelijks heeft gevierd. Dan moet hij wel zeggen of, en zo ja hoe lang hij getrouwd is.
En als 'ie niet getrouwd is vraag je terloops of hij dus "gewoon" een vaste vriendin heeft.
Lijkt me de snelste manier om het uit te vissen?
Ook daarom houd ik me wat op de vlakte.
Gezien het feit dat ik dit topic in augustus startte, en het nu januari is, denk ik niet dat er nog echt iets zal gebeuren, anders was dat vast allang gebeurd.
Leuk van jullie, die belangstelling.
Kreeftje, mag ik je vragen hoe het vandaag met je gaat?
Ik ben erg geschrokken van je nieuws. ,
Perel.[/quote]
zaterdag 12 januari 2008 om 01:18
Perel, bedankt voor je knuffel. Op het moment gaat het goed, ik herstel goed van de operatie. De chemo-kuur kijk ik niet echt naar uit, dus dat zal nog wel een zwaar half jaar worden. Kreeft-lief vindt het nieuws van de chemo kuur wel heel zwaar, dus ik probeer haar daar nu mee te steunen. Zij en ook mijn twee dochtertjes zijn een hele grote stimulans, om nu die kuur in te gaan. Je hebt vast wel ergens gelezen, dat ik heel erg dol op hun ben. Groetjes kreeft.
P.S. moeten wij je helpen om te vragen of die meneer vrijgezel is? Het duurt nu zo lang, dan moet je hem wel heel erg leuk vinden. Zonde toch om hem dan vrij te laten rondlopen?
P.S. moeten wij je helpen om te vragen of die meneer vrijgezel is? Het duurt nu zo lang, dan moet je hem wel heel erg leuk vinden. Zonde toch om hem dan vrij te laten rondlopen?
zaterdag 12 januari 2008 om 09:43
Ik heb wel moeite met oogcontact in bepaalde situaties, dus niet in alle situaties.
Oogcontact tijdens gesprekken is de norm. Maar buiten de gesprekken om...? Vrouwen reageren verschillend op mij. Of er is geen enkel oogcontact of maar één keer. Dat heeft dan niets te betekenen voor mij. Een vrouw die vaak oogcontact maakt, vindt me misschien leuk. Ik weet het niet. Het vindt vaak in de trein plaats, dus de kans dat ik haar weer zie is gering. Er zijn ook vrouwen die onafgebroken oogcontact maken, en dat stopt pas als ik buiten hun zicht ben (ik ga naar de WC, of ik moet eruit). Dat soort oogcontact is vaak bedreigend.
Vaak betekent oogcontact niet zo veel, want het gaat vaak niet verder dan dat, ongeacht welk soort oogcontact er is.
Oogcontact tijdens gesprekken is de norm. Maar buiten de gesprekken om...? Vrouwen reageren verschillend op mij. Of er is geen enkel oogcontact of maar één keer. Dat heeft dan niets te betekenen voor mij. Een vrouw die vaak oogcontact maakt, vindt me misschien leuk. Ik weet het niet. Het vindt vaak in de trein plaats, dus de kans dat ik haar weer zie is gering. Er zijn ook vrouwen die onafgebroken oogcontact maken, en dat stopt pas als ik buiten hun zicht ben (ik ga naar de WC, of ik moet eruit). Dat soort oogcontact is vaak bedreigend.
Vaak betekent oogcontact niet zo veel, want het gaat vaak niet verder dan dat, ongeacht welk soort oogcontact er is.
World of Warcraft: Legion
zaterdag 12 januari 2008 om 17:37
Ja, zie je nou.
Dat is precies wat ik bedoel.
Stel nou 'es voor dat ik dat oogcontact met Hans-hierboven zou hebben, dan betekent dat gewoon helemaal niks.
Kreeft:
Het is wel niet de plaats hier om het over je operatie te hebben, is er ergens een plek op het forum waar je verteld hebt wat voor een operatie je hebt gehad?
Uit je postings blijkt zeker altijd dat je een hardstikke lieve man en vader bent, niet alleen in je woorden, maar zoals je zelf altijd benadrukt: in daden. Petje af.
Sterkte voor jou en ook voor je vrouw, dat jullie dit over een halfjaar maar achter je mag laten. Dat het dan voorbij is.
En over het onderwerp van dit topic:....het duurt inderdaad te lang, daarom denk ik ook niet dat het er echt inzit.
Perel.
Dat is precies wat ik bedoel.
Stel nou 'es voor dat ik dat oogcontact met Hans-hierboven zou hebben, dan betekent dat gewoon helemaal niks.
Kreeft:
Het is wel niet de plaats hier om het over je operatie te hebben, is er ergens een plek op het forum waar je verteld hebt wat voor een operatie je hebt gehad?
Uit je postings blijkt zeker altijd dat je een hardstikke lieve man en vader bent, niet alleen in je woorden, maar zoals je zelf altijd benadrukt: in daden. Petje af.
Sterkte voor jou en ook voor je vrouw, dat jullie dit over een halfjaar maar achter je mag laten. Dat het dan voorbij is.
En over het onderwerp van dit topic:....het duurt inderdaad te lang, daarom denk ik ook niet dat het er echt inzit.
Perel.
zaterdag 12 januari 2008 om 18:15
Perel,
Ik schreef mijn persoonlijke ervaring en interpretatie van oogcontact op. Bepaald oogcontact met een andere man, kan heel goed anders door die man worden opgevat.
Ik weet vaak niet hoe ik moet reageren. De vrouw die geregeld oogcontact maak (ook als ik glimlachend reageer), blijkt toch niet zo geïnteresseerd te zijn. Daarom betekent het voor mij niet zo veel.
Ik schreef mijn persoonlijke ervaring en interpretatie van oogcontact op. Bepaald oogcontact met een andere man, kan heel goed anders door die man worden opgevat.
Ik weet vaak niet hoe ik moet reageren. De vrouw die geregeld oogcontact maak (ook als ik glimlachend reageer), blijkt toch niet zo geïnteresseerd te zijn. Daarom betekent het voor mij niet zo veel.
World of Warcraft: Legion
zaterdag 12 januari 2008 om 22:25
Perel,
Dank je voor je belangstelling. In het Christmas topic, ergens tussen die 65 pagina's, kom maar meekletsen als je wil. Ik heb net voor kerst een dikke darm operatie gehad, ongeveer 30 cm verwijderd. In record tijd, na 4 dagen uit het ziekenhuis (gelukkig). En een goede motivatie thuis, helpt heel goed denk ik.
Gelukkig hebben we het reuze leuk thuis. Ik heb hier ook nog veel bijgeleerd, en dat heeft het nog beter gemaakt. Dit forum is eigenlijk een aanrader voor elke man. Ik ben hier eigenlijk bij toeval terecht gekomen. Kreeftlief en ik hadden een voorbeeld relatie, waar alles koek en ei leek, totdat zij er ineens met een vreemde man vandoor ging. Nou daar snapte ik dus niks van, en ik dacht dat zal mij niet overkomen. Ik heb toen uitgezocht, hoe ik het kreeftlief (nog) beter naar de zin kon maken. Nou daar heb ik geen spijt van gekregen.
Ik vind ook dat Perel - man - to - be uit dit topic, iets te lang op zich laat wachten. Betekend waarschijnlijk dat hij bezet is. Als hij geen trouwring draagt, zegt ook nog niks. Ik draag ook nooit een trouwring.
Over oog contact, ik denk, dat als je een leuke man wilt vinden, dat je zelf het initiatief moet nemen, in het contact. Omdat ze meestal wat gereserveerder zijn. Laat je het initiatief over aan de man, dan kom je ook een grote hoeveelheid foute mannen tegen denk ik. Zeker in een bar of disco.
Ik heb wel eens een kleine oogcontact "studie" gedaan. "Verlegen" mannen keren hun ogen af (de eerste keer), ongeveer tegelijkertijd met de vrouw, dus wordt het 1e mondeling contact leggen moeilijk. En meestal zullen ze het niet meer doen, of ongelukkig. Vaak blijven ze een hele avond nog af en toe kijken. "Brutalere" mannen, blijven net iets langer kijken de 1e keer, totdat de vrouw wegkijkt, en dan moet er eigenlijk een bescheiden (glim)lach er achteraan van de man. Als de vrouw die glimlach beantwoord, kun je als man, vrij risicoloos contact leggen. Foute openingszin of niet. Een flink gedeelte van die mannen zullen dan ook contact zoeken. Maar als relatie materiaal: zij kennen het spelletje, zeker als ze al wat ouder zijn. Normaal gesproken leer je dat spelletje niet goed, als je voor 1 vaste relatie gaat, want de oefening ontbreekt dan. Nou dat was in het kort mijn oogcontact relaas. Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Het zou toch mooi zijn als je Perel man tegenkwam in 2008. In ieder geval in mijn omgeving ken ik potentiele Perel mannen, dus ze zijn er. De meeste zijn wel gescheiden, en komen uit een broer - zus verhouding. Dus ik zal voor je duimen, kreeft
Dank je voor je belangstelling. In het Christmas topic, ergens tussen die 65 pagina's, kom maar meekletsen als je wil. Ik heb net voor kerst een dikke darm operatie gehad, ongeveer 30 cm verwijderd. In record tijd, na 4 dagen uit het ziekenhuis (gelukkig). En een goede motivatie thuis, helpt heel goed denk ik.
Gelukkig hebben we het reuze leuk thuis. Ik heb hier ook nog veel bijgeleerd, en dat heeft het nog beter gemaakt. Dit forum is eigenlijk een aanrader voor elke man. Ik ben hier eigenlijk bij toeval terecht gekomen. Kreeftlief en ik hadden een voorbeeld relatie, waar alles koek en ei leek, totdat zij er ineens met een vreemde man vandoor ging. Nou daar snapte ik dus niks van, en ik dacht dat zal mij niet overkomen. Ik heb toen uitgezocht, hoe ik het kreeftlief (nog) beter naar de zin kon maken. Nou daar heb ik geen spijt van gekregen.
Ik vind ook dat Perel - man - to - be uit dit topic, iets te lang op zich laat wachten. Betekend waarschijnlijk dat hij bezet is. Als hij geen trouwring draagt, zegt ook nog niks. Ik draag ook nooit een trouwring.
Over oog contact, ik denk, dat als je een leuke man wilt vinden, dat je zelf het initiatief moet nemen, in het contact. Omdat ze meestal wat gereserveerder zijn. Laat je het initiatief over aan de man, dan kom je ook een grote hoeveelheid foute mannen tegen denk ik. Zeker in een bar of disco.
Ik heb wel eens een kleine oogcontact "studie" gedaan. "Verlegen" mannen keren hun ogen af (de eerste keer), ongeveer tegelijkertijd met de vrouw, dus wordt het 1e mondeling contact leggen moeilijk. En meestal zullen ze het niet meer doen, of ongelukkig. Vaak blijven ze een hele avond nog af en toe kijken. "Brutalere" mannen, blijven net iets langer kijken de 1e keer, totdat de vrouw wegkijkt, en dan moet er eigenlijk een bescheiden (glim)lach er achteraan van de man. Als de vrouw die glimlach beantwoord, kun je als man, vrij risicoloos contact leggen. Foute openingszin of niet. Een flink gedeelte van die mannen zullen dan ook contact zoeken. Maar als relatie materiaal: zij kennen het spelletje, zeker als ze al wat ouder zijn. Normaal gesproken leer je dat spelletje niet goed, als je voor 1 vaste relatie gaat, want de oefening ontbreekt dan. Nou dat was in het kort mijn oogcontact relaas. Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Het zou toch mooi zijn als je Perel man tegenkwam in 2008. In ieder geval in mijn omgeving ken ik potentiele Perel mannen, dus ze zijn er. De meeste zijn wel gescheiden, en komen uit een broer - zus verhouding. Dus ik zal voor je duimen, kreeft
zondag 13 januari 2008 om 15:44
Hoi Kreeft,
Wat een verhelderende reaktie weer, het zet hier en daar wel wat puntjes op de i, bevestigt wat ik zelf ook denk.
Het is voor mij ook vreemd om het woord Perel-man hier te zien staan, maar dat zou idd wel leuk zijn als dat er van kwam. In 2008? We zien wel wat er staat te gebeuren.
In elk geval zit ik lekker in mijn vel, en heb ik alles in huis om een nieuwe relatie aan te gaan, en te laten slagen, ik weet tenslotte nu ook wat ik wil.
Nu alleen nog een beetje lef....op het juiste moment.
Ik heb jullie kletstopic 'lonely christmas' bijna doorgelezen, en ben wel van plan lekker mee te gaan doen, volgens mij zit ik aardig met jullie op een lijn.
De komende week zal ik weinig bijdragen, ik heb een heel druk programma:
werk (is altijd wel zo natuurlijk), en wanneer ik niet werk, heb ik een heleboel afspraken buitenshuis staan...tandarts, gesprekken op school, vriendinnen-aangelegenheden....maar daarna kan ik wel weer wat tijd voor het forum gaan besteden.
Kreeft, ik doe je de groetjes,
en zorg goed voor jezelf (en laat kreeft-lief en je dochters je maar lekker vertroetelen),
liefs, Perel.
Wat een verhelderende reaktie weer, het zet hier en daar wel wat puntjes op de i, bevestigt wat ik zelf ook denk.
Het is voor mij ook vreemd om het woord Perel-man hier te zien staan, maar dat zou idd wel leuk zijn als dat er van kwam. In 2008? We zien wel wat er staat te gebeuren.
In elk geval zit ik lekker in mijn vel, en heb ik alles in huis om een nieuwe relatie aan te gaan, en te laten slagen, ik weet tenslotte nu ook wat ik wil.
Nu alleen nog een beetje lef....op het juiste moment.
Ik heb jullie kletstopic 'lonely christmas' bijna doorgelezen, en ben wel van plan lekker mee te gaan doen, volgens mij zit ik aardig met jullie op een lijn.
De komende week zal ik weinig bijdragen, ik heb een heel druk programma:
werk (is altijd wel zo natuurlijk), en wanneer ik niet werk, heb ik een heleboel afspraken buitenshuis staan...tandarts, gesprekken op school, vriendinnen-aangelegenheden....maar daarna kan ik wel weer wat tijd voor het forum gaan besteden.
Kreeft, ik doe je de groetjes,
en zorg goed voor jezelf (en laat kreeft-lief en je dochters je maar lekker vertroetelen),
liefs, Perel.
zondag 13 januari 2008 om 18:41
Ja Kreeft, ik heb twee jongens, van 12 en 14 jaar.
Het is inderdaad een soort van continubedrijfje bij mij thuis.
School, sporten, vriendjes over de vloer, fietsen die stuk gaan, bergen wasgoed en niet te vergeten ze eten als bootwerkers - de boodschappen die elke week gehaald worden....maar het is het allemaal waard hoor! We draaien hardstikke lekker met zijn drietjes.
Tot Kijk!
Perel.
Perel-man, ja klinkt eigenlijk best goed!
Het is inderdaad een soort van continubedrijfje bij mij thuis.
School, sporten, vriendjes over de vloer, fietsen die stuk gaan, bergen wasgoed en niet te vergeten ze eten als bootwerkers - de boodschappen die elke week gehaald worden....maar het is het allemaal waard hoor! We draaien hardstikke lekker met zijn drietjes.
Tot Kijk!
Perel.
Perel-man, ja klinkt eigenlijk best goed!
maandag 14 januari 2008 om 09:58
@Kreeft: ik ben geschrokken door wat je hier over jezelf verteld hebt. Ik wens je heel veel sterkte voor de komende maanden!
@Perel: ik stond er net zo in als jij, toen ik pas gescheiden was. Mijn lijstje met 'wensen' zag er ook zo uit, en net als jij wilde ik veel vrijheid in een eventuele relatie. In de relatie die ik nu heb, is aan al mijn wensen voldaan, en in nog veel hogere mate dan ik voor mogelijk gehouden had. Maar in één ding had ik me vergist: ik dacht dat ik een lat-relatie wilde, maar die zou ik nu helemaal niet meer willen. Telkens als ik mijn man 's avonds weerzie na het werk, is het voor mij een feest. Ik ben nu dus veel 'aanhankelijker' dan ik me voorgenomen had en dan ik dacht dat ik was. Maar ik zou het niet anders meer willen nu.
Dat ik, voor ik mijn man leerde kennen, een lat-relatie wilde kwam uiteraard door de negatieve ervaringen die ik in mijn vorige huwelijk had. Ik werd daarin gecontroleerd, bekritiseerd, gekortwiekt enz. Ik moest bijv. rekenschap afleggen waarom ik bijv. de bananen bij de Vomar gekocht had en niet bij Super de Boer, waar ze vijf cent minder kostten. Mijn zelfverdiende geld moest ik iedere maand naar zijn rekening overschrijven en ik mocht alleen kleren kopen in de uitverkoop. Dat zijn maar enkele voorbeelden van de honderden.
Zoiets wilde ik nooit meer. Daarom dacht ik dat ik alleen nog maar een lat-relatie wilde. Maar omdat mijn huidige man mij in alles vrij laat, heb ik geen behoefte meer aan een lat-relatie, integendeel.
@Perel: ik stond er net zo in als jij, toen ik pas gescheiden was. Mijn lijstje met 'wensen' zag er ook zo uit, en net als jij wilde ik veel vrijheid in een eventuele relatie. In de relatie die ik nu heb, is aan al mijn wensen voldaan, en in nog veel hogere mate dan ik voor mogelijk gehouden had. Maar in één ding had ik me vergist: ik dacht dat ik een lat-relatie wilde, maar die zou ik nu helemaal niet meer willen. Telkens als ik mijn man 's avonds weerzie na het werk, is het voor mij een feest. Ik ben nu dus veel 'aanhankelijker' dan ik me voorgenomen had en dan ik dacht dat ik was. Maar ik zou het niet anders meer willen nu.
Dat ik, voor ik mijn man leerde kennen, een lat-relatie wilde kwam uiteraard door de negatieve ervaringen die ik in mijn vorige huwelijk had. Ik werd daarin gecontroleerd, bekritiseerd, gekortwiekt enz. Ik moest bijv. rekenschap afleggen waarom ik bijv. de bananen bij de Vomar gekocht had en niet bij Super de Boer, waar ze vijf cent minder kostten. Mijn zelfverdiende geld moest ik iedere maand naar zijn rekening overschrijven en ik mocht alleen kleren kopen in de uitverkoop. Dat zijn maar enkele voorbeelden van de honderden.
Zoiets wilde ik nooit meer. Daarom dacht ik dat ik alleen nog maar een lat-relatie wilde. Maar omdat mijn huidige man mij in alles vrij laat, heb ik geen behoefte meer aan een lat-relatie, integendeel.
maandag 14 januari 2008 om 22:36
Reiger,
Ons verhalen hebben veel van elkaar weg.
Als het met mij net zo gaat lopen als met jou, verander ik mijn nick over een poosje in Bofkont.
Kreeft,
Ik lees net nog een keer die 'oogcontactstudie' van jou door.
Op die manier had ik het nooit bekeken.
Een paar weken terug stond ik vlak naast oogcontact-man, zo dicht, bijna arm aan arm. Kort gesprekje volgde, waarbij ik niet probeerde te stuntelen, en we keken op een gegeven moment allebei opzij, zó dichtbij was ik nog niet geweest...zag ineens heel duidelijk de kleur van zijn ogen, vlekjes op de irissen, pupillen, ik zal misschien iets te onderzoekend gekeken hebben, ik had nog wel even willen blijven kijken, zijn gezicht van zo'n kleine afstand, weer heel anders dan wanneer ik hem in 'de wandelgangen' tegenkom, hij keek mij ook aan, maar sloeg eerder zijn ogen neer.
Ik vroeg me af: is hij dan misschien verlegen, hij keek echt omlaag, en niet expliciet een andere richting in.
Er hing wel een soort spanning op dat moment, maar hoe ik die dan moet zien, weet ik eigenlijk niet. Nog even ter illustratie: er stond vlakbij een collega die deze scene op de voet volgde en met een blik van: 'hier denk ik het mijne van' richting plafond keek.
Dit soort momenten zijn er wel zo nu en dan, maar ik neem dat zoals het zich voordoet, zonder het achteraf uit te filteren en te analyseren.
Maar in de lijn van jouw oogcontactstudie en heldere kijk op veel situaties zou ik over dit toch wel even je mening willen vragen: hoe beoordeel jij nou zo'n situatie als je dit leest?
Ikzelf besloot hierna maar een beetje in te binden, want ik wil niet opdringerig overkomen.
Ons verhalen hebben veel van elkaar weg.
Als het met mij net zo gaat lopen als met jou, verander ik mijn nick over een poosje in Bofkont.
Kreeft,
Ik lees net nog een keer die 'oogcontactstudie' van jou door.
Op die manier had ik het nooit bekeken.
Een paar weken terug stond ik vlak naast oogcontact-man, zo dicht, bijna arm aan arm. Kort gesprekje volgde, waarbij ik niet probeerde te stuntelen, en we keken op een gegeven moment allebei opzij, zó dichtbij was ik nog niet geweest...zag ineens heel duidelijk de kleur van zijn ogen, vlekjes op de irissen, pupillen, ik zal misschien iets te onderzoekend gekeken hebben, ik had nog wel even willen blijven kijken, zijn gezicht van zo'n kleine afstand, weer heel anders dan wanneer ik hem in 'de wandelgangen' tegenkom, hij keek mij ook aan, maar sloeg eerder zijn ogen neer.
Ik vroeg me af: is hij dan misschien verlegen, hij keek echt omlaag, en niet expliciet een andere richting in.
Er hing wel een soort spanning op dat moment, maar hoe ik die dan moet zien, weet ik eigenlijk niet. Nog even ter illustratie: er stond vlakbij een collega die deze scene op de voet volgde en met een blik van: 'hier denk ik het mijne van' richting plafond keek.
Dit soort momenten zijn er wel zo nu en dan, maar ik neem dat zoals het zich voordoet, zonder het achteraf uit te filteren en te analyseren.
Maar in de lijn van jouw oogcontactstudie en heldere kijk op veel situaties zou ik over dit toch wel even je mening willen vragen: hoe beoordeel jij nou zo'n situatie als je dit leest?
Ikzelf besloot hierna maar een beetje in te binden, want ik wil niet opdringerig overkomen.
dinsdag 15 januari 2008 om 17:16
dinsdag 15 januari 2008 om 17:32