Relaties
alle pijlers
Over 1 week voor 5 mnd naar Thailand en nu twijfelt hij!
zondag 20 januari 2008 om 11:31
Ik word helemaal gek van mijn gevoelens en hoop door het hier van me af te schrijven wat rustiger te worden.
Zoals de titel zegt ik ga over 1 week voor 5 mnd naar Thailand, en nu heeft mijn vriend (1,5 jr relatie) gister ineens gezegd het niet meer te weten.
We zijn vorige week nog een leuk weekendje weg geweest niets aan de hand en nu ineens heb ik het gevoel alsof de grond onder mijn voeten word weggetrokken.
Hij vind me fantastisch, geweldig leuk maar weet het ineens niet meer, heeft het gevoel dat we toch mischien qua karakter niet bij elkaar passen.
Ik moet ook heel eerlijk zeggen dat ik de afgelopen 2 mnd niet de allerleukste was om een relatie mee te hebben (veel stress, snel geirriteerd etc.) maar toch ik snap er niets van.
Ik hou zoveel van hem ik wil hem niet kwijt maar ik weet niet wat ik moet doen, ik weet dat ik ook niets kan doen.
Ik weet ook niet wat ik met deze post wil bereiken maar had me dit weekend zooo anders voorgesteld. Ik dacht echt wij komen daar wel doorheen, wat laat je gevoel je in de steek zeg pfff.
En het ergste iets waar ik me al maanden op verheug, voelt nu zo verkeerd aan! Ik heb nu het gevoel dat ik doordat ik wegga mijn relatie laat ontploffen iets wat zo belangrijk voor me is, iets waar ik me zo goed in voel.
Sorry voor het wazige bericht maar ik moest het kwijt.
Zoals de titel zegt ik ga over 1 week voor 5 mnd naar Thailand, en nu heeft mijn vriend (1,5 jr relatie) gister ineens gezegd het niet meer te weten.
We zijn vorige week nog een leuk weekendje weg geweest niets aan de hand en nu ineens heb ik het gevoel alsof de grond onder mijn voeten word weggetrokken.
Hij vind me fantastisch, geweldig leuk maar weet het ineens niet meer, heeft het gevoel dat we toch mischien qua karakter niet bij elkaar passen.
Ik moet ook heel eerlijk zeggen dat ik de afgelopen 2 mnd niet de allerleukste was om een relatie mee te hebben (veel stress, snel geirriteerd etc.) maar toch ik snap er niets van.
Ik hou zoveel van hem ik wil hem niet kwijt maar ik weet niet wat ik moet doen, ik weet dat ik ook niets kan doen.
Ik weet ook niet wat ik met deze post wil bereiken maar had me dit weekend zooo anders voorgesteld. Ik dacht echt wij komen daar wel doorheen, wat laat je gevoel je in de steek zeg pfff.
En het ergste iets waar ik me al maanden op verheug, voelt nu zo verkeerd aan! Ik heb nu het gevoel dat ik doordat ik wegga mijn relatie laat ontploffen iets wat zo belangrijk voor me is, iets waar ik me zo goed in voel.
Sorry voor het wazige bericht maar ik moest het kwijt.
)
zondag 20 januari 2008 om 11:49
Tuurlijk ga ik! Alles is geboekt alles is geregeld! Ik ga daar studeren kan ook niet ineens zeggen ga niet dan loop ik een half jaar vertraging op aan het eind terwijl ik ook niet weet of mijn relatie dan stand houd... Maar het voelt net alsof ik in een nachtmerrie zit, en dat ik elk moment wakker kan worden en denk pff gelukkig.
Ik heb hem gevraagd nu geen beslissing te maken als hij het niet heel zeker weet (als hij het wel zeker weet natuurlijk wel) maar te wachten totdat ik een tijdje weg ben om te zien of hij mij mist. Ik denk namelijk (of hoop ik dat alleen maar) dat hij ook gestressed is omdat ik wegga en daardoor in de war is. Ik ben ook in de war en ik ga iets super gaafs doen maar zelfs ik denk afentoe IEEE ik wil niet meer. Jee had me onze een na laatste weekendje echt anders voorgesteld ben er helemaal van slag van.
Blumke jij zei been there done that... Is jou relatie ook gestopt toe jij wegging?
Ik heb hem gevraagd nu geen beslissing te maken als hij het niet heel zeker weet (als hij het wel zeker weet natuurlijk wel) maar te wachten totdat ik een tijdje weg ben om te zien of hij mij mist. Ik denk namelijk (of hoop ik dat alleen maar) dat hij ook gestressed is omdat ik wegga en daardoor in de war is. Ik ben ook in de war en ik ga iets super gaafs doen maar zelfs ik denk afentoe IEEE ik wil niet meer. Jee had me onze een na laatste weekendje echt anders voorgesteld ben er helemaal van slag van.
Blumke jij zei been there done that... Is jou relatie ook gestopt toe jij wegging?
zondag 20 januari 2008 om 12:34
Wat een lastige situatie. Kan me voorstellen dat jij de situatie anders had voorgesteld, je laatste weekend samen. Ik kreeg voordat ik voor langere periode naar het buitenland ging die week ervoor ook knallende ruzie met mijn vriend. Misschien door wederzijdse zenuwen daarvoor.
Hoe gaat het nu tussen jullie? Lastig zeg... aan de ene kant wil je natuurlijk niet dat hij nu halsoverkop een beslissing maakt, maarja, als hij dat doet terwijl je daar zit, is dat ook niet leuk he... heel veel sterkte, en probeer je zin om naar Thailand te gaan niet te laten verknallen (hoe makkelijk dat ook klinkt..uitvoering is moeilijk, dat snap ik.)
Hoe gaat het nu tussen jullie? Lastig zeg... aan de ene kant wil je natuurlijk niet dat hij nu halsoverkop een beslissing maakt, maarja, als hij dat doet terwijl je daar zit, is dat ook niet leuk he... heel veel sterkte, en probeer je zin om naar Thailand te gaan niet te laten verknallen (hoe makkelijk dat ook klinkt..uitvoering is moeilijk, dat snap ik.)
zondag 20 januari 2008 om 13:50
Ik denk dat je vriend heel erg bang is voor de 5 maanden zonder jou. En het lijkt nou eenmaal makkelijker om afscheid te nemen met ruzie dan met verdriet. Dat is een mechanisme.
Daarbij is het voor de achterblijver vaak moeilijker om het gemis te ondervangen. Die moet ineens een ritme vinden in het dagelijks leven zonder jou, zonder afleiding en avontuur van het onbekende.
Praat met elkaar, over je angst, je verdriet. Jullie komen er vast wel uit. Succes.
Daarbij is het voor de achterblijver vaak moeilijker om het gemis te ondervangen. Die moet ineens een ritme vinden in het dagelijks leven zonder jou, zonder afleiding en avontuur van het onbekende.
Praat met elkaar, over je angst, je verdriet. Jullie komen er vast wel uit. Succes.
maandag 21 januari 2008 om 12:18
quote:floor72 schreef op 20 januari 2008 @ 13:50:
Ik denk dat je vriend heel erg bang is voor de 5 maanden zonder jou. En het lijkt nou eenmaal makkelijker om afscheid te nemen met ruzie dan met verdriet. Dat is een mechanisme.
Daarbij is het voor de achterblijver vaak moeilijker om het gemis te ondervangen. Die moet ineens een ritme vinden in het dagelijks leven zonder jou, zonder afleiding en avontuur van het onbekende.
Praat met elkaar, over je angst, je verdriet. Jullie komen er vast wel uit. Succes.
Hadden we maar ruzie! Ruzie kun je uitpraten, je excuses aanbieden het weer goed maken...
We hebben juist geen ruzie gehad hij vertelde me dat hij al een tijdje onrustig is en de laatste paar dagen heeeeel erg en dat dat hij dat gevoel kwijt wilde. Hij heeft nagedacht waar dat gevoel vandaan kwam en volgens hem bij ons. Hij weet niet of onze karakters wel genoeg bij elkaar passen of we elkaar niet in de weg zitten. Hij vind het heerlijk om 5 mnd te kunnen doen en laten wat hij wil (hij is eigen baas) en geen rekening te hoeven houden met mij, al zegt hij ook dat dat hij dat nu ook kan. Mede daardoor vraagt hij zich af of dat wel een goed gevoel is of hij dus wel genoeg van mij houd. Aan de andere kant zegt hij het wel super fijn met me te hebben en dat hij van me houd en me heel leuk etc vind. Pfff ik voel me zoo kut, eerlijk gezegd wil ik niet meer weg ik wil gewoon thuis blijven. Niet om hem maar ik voel me zo kut heb er echt totaal geen zin meer in! Ik heb al 2 nachten bijna niet geslapen loop 24 uur per dag rond met een benauwd gevoel op de borst en kotsmisselijk. Ik weet niet wat ik moet doen het lijkt alsof ik de hoop al heb opegeven! Ik heb aan hem gevraagd of hij het al zeker weet niet meer met me verder te willen hij heeft hierop geantwoord dat hij dat niet zeker weet. Ik heb ook gevraagd of hij ons nog de moeite waard vond om voor te vechten ook dat vind hij. Opzich allemaal positief maar waarom voel ik me dan zo K*T.
Sorry voor het lange verhaal maar moet me gevoel ventileren anders draai ik door.
Ik denk dat je vriend heel erg bang is voor de 5 maanden zonder jou. En het lijkt nou eenmaal makkelijker om afscheid te nemen met ruzie dan met verdriet. Dat is een mechanisme.
Daarbij is het voor de achterblijver vaak moeilijker om het gemis te ondervangen. Die moet ineens een ritme vinden in het dagelijks leven zonder jou, zonder afleiding en avontuur van het onbekende.
Praat met elkaar, over je angst, je verdriet. Jullie komen er vast wel uit. Succes.
Hadden we maar ruzie! Ruzie kun je uitpraten, je excuses aanbieden het weer goed maken...
We hebben juist geen ruzie gehad hij vertelde me dat hij al een tijdje onrustig is en de laatste paar dagen heeeeel erg en dat dat hij dat gevoel kwijt wilde. Hij heeft nagedacht waar dat gevoel vandaan kwam en volgens hem bij ons. Hij weet niet of onze karakters wel genoeg bij elkaar passen of we elkaar niet in de weg zitten. Hij vind het heerlijk om 5 mnd te kunnen doen en laten wat hij wil (hij is eigen baas) en geen rekening te hoeven houden met mij, al zegt hij ook dat dat hij dat nu ook kan. Mede daardoor vraagt hij zich af of dat wel een goed gevoel is of hij dus wel genoeg van mij houd. Aan de andere kant zegt hij het wel super fijn met me te hebben en dat hij van me houd en me heel leuk etc vind. Pfff ik voel me zoo kut, eerlijk gezegd wil ik niet meer weg ik wil gewoon thuis blijven. Niet om hem maar ik voel me zo kut heb er echt totaal geen zin meer in! Ik heb al 2 nachten bijna niet geslapen loop 24 uur per dag rond met een benauwd gevoel op de borst en kotsmisselijk. Ik weet niet wat ik moet doen het lijkt alsof ik de hoop al heb opegeven! Ik heb aan hem gevraagd of hij het al zeker weet niet meer met me verder te willen hij heeft hierop geantwoord dat hij dat niet zeker weet. Ik heb ook gevraagd of hij ons nog de moeite waard vond om voor te vechten ook dat vind hij. Opzich allemaal positief maar waarom voel ik me dan zo K*T.
Sorry voor het lange verhaal maar moet me gevoel ventileren anders draai ik door.
maandag 21 januari 2008 om 12:43
maandag 21 januari 2008 om 13:49
In ieder geval is er geen enkele reden waarom je nu ineens niet op reis zou gaan. Integendeel, zou ik bijna denken! Ga, geniet, leer nieuwe mensen kennen, ontdek de wereld, ga leuke dingen doen en bovenal, laat hem maar gewoon lekker hier moeilijk zitten doen!
Misschien beseft hij nu ineens dat JIJ 5 maanden een totaal ander leven gaat krijgen. Hij blijft gewoon achter in zijn eigen, vertrouwde wereldje. Hij zegt wel dat hij dan 5 maanden eigen baas is en alles kan gaan doen wat hij wil, maar ik denk dat hij stiekem best een beetje jaloers op je is. En hij snapt ook wel dat jij daar ook allerlei andere (leuke) mannen tegen gaat komen.
Geniet lekker van je reis en laat alles gewoon op zijn beloop. Niemand weet hoe de wereld er over 5 maanden uitziet en daar moet je je zeker nu nog niet druk over gaan maken!
Misschien beseft hij nu ineens dat JIJ 5 maanden een totaal ander leven gaat krijgen. Hij blijft gewoon achter in zijn eigen, vertrouwde wereldje. Hij zegt wel dat hij dan 5 maanden eigen baas is en alles kan gaan doen wat hij wil, maar ik denk dat hij stiekem best een beetje jaloers op je is. En hij snapt ook wel dat jij daar ook allerlei andere (leuke) mannen tegen gaat komen.
Geniet lekker van je reis en laat alles gewoon op zijn beloop. Niemand weet hoe de wereld er over 5 maanden uitziet en daar moet je je zeker nu nog niet druk over gaan maken!
