Peetouderschap weigeren

02-04-2023 16:49 196 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Kun je peetouderschap weigeren (bijv richting beste vriendin) als dat je wordt gevraagd?
En wat houdt peetouderschap eigenlijk in? Dus waar zeg je ja of nee op?
Heb jullie dat wel eens geweigerd? Misschien handig om het van tevoren aan te geven dan wanneer het wordt gevraagd?
Ik ben half 20 en heb niet veel behoefte aan die verantwoordelijkheid.
applejuicy wijzigde dit bericht op 02-04-2023 17:21
11.36% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
02-04-2023 19:51
Dat begrijp ik. Maar dan kies je tussen wit of zwart. En daar zit een hoop grijs tussen. Iemand mag eerlijk zijn, heel graag zelfs. Maar je kunt ook tactvol eerlijk zijn. Dat zou ik veruit prefereren boven iemand die zegt: ik zit eigenlijk überhaupt niet te wachten op al te veel contact met jouw kind.
Dat is toch alleen maar onnodig lomp en kwetsend als je ook kan zeggen: wat lief dat je dat vraagt, dat waardeer ik, maar helaas past zoiets niet bij me.
Dat kan, ik heb met beiden manieren niet zo'n moeite.

Niks mis met het weigeren van zulke vragen. En hoe iemand dat doet, maakt jou heel veel uit.

En mij wat minder.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb dit geweigerd bij mijn nichtje. Mijn tante en haar kinderen en ik hadden heel weinig contact, dat was al jaren zo. En zij liet op latere leeftijd haar kinderen dopen, nichtje was toen jaar of 12 en had ik al heel haar leven alleen op verjaardagen van opa en oma gezien verder niet. Ik ben zelf niet katholiek dus ik heb hier weinig mee als we innig contact hadden dan had ik dit wel gedaan .
Alle reacties Link kopieren Quote
Altijd geweigerd. Ik weet dt het niet zo is dat je de kinderen zelf moet opvoeden maar de juiste persoon moet vinden die dat wel kan. Echter ik heb echt niets met kinderen. Meermaals gevraagd maar altijd beleefd geweigerd. Die verantwoordelijkheid wil ik niet en kan ik er niet bij hebben in ons leven.
Joh, wat een verschil in het concept peetouderschap lees ik hier.
Alle reacties Link kopieren Quote
BuzzieBee schreef:
02-04-2023 20:16
Altijd geweigerd. Ik weet dt het niet zo is dat je de kinderen zelf moet opvoeden maar de juiste persoon moet vinden die dat wel kan. Echter ik heb echt niets met kinderen. Meermaals gevraagd maar altijd beleefd geweigerd. Die verantwoordelijkheid wil ik niet en kan ik er niet bij hebben in ons leven.
Als peetouder ligt die taak voor het vinden van een opvoeder niet bij jou. Als voogd daarentegen weer wel. Maar dat wordt niet gevraagd. Je krijgt dus helemaal geen verantwoordelijkheden als peetouder.

En als er geen voogd is aangewezen, dan krijg je als peetouder nog steeds niet de verantwoordelijkheid om nieuwe opvoeders te zoeken, want dat doet een rechter in zo'n geval. Die gaat bekijken wie er voogd kan worden over het kind.
Alle reacties Link kopieren Quote
De vraag is: bedoelt TO peetouderschap of voogd?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dianaf schreef:
02-04-2023 21:55
De vraag is: bedoelt TO peetouderschap of voogd?
Aangezien voogd iets heel anders betekent ga ik er vanuit dat ze dat niet bedoelt. Ze zegt peetouder, waarom is dan de vraag wat ze bedoelt? Het ligt dan tamelijk voor de hand dat ze peetouder bedoelt.
Alle reacties Link kopieren Quote
cuculuscanorus schreef:
02-04-2023 20:28
Joh, wat een verschil in het concept peetouderschap lees ik hier.
Bij ons betekende het dat je de baby droeg bij de doop. Vaak werd er ook vernoemd naar de peter of meter.
Maar meer niet, eigenlijk.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gekopbloemen schreef:
02-04-2023 16:53
Ik dacht dat de kinderen aan de peetouders toegewezen zouden worden mochten de ouders komen te overlijden.
Klopt
Tafelkleed schreef:
02-04-2023 22:33
Klopt
Klopt niet.

Peetouder is niet hetzelfde als voogd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Applejuicy schreef:
02-04-2023 17:02
Gaat je vriendschap eraan als je zoiets weigert? Anderen weleens gehad?
Als je eerlijk vertelt dat de verantwoordelijkheid jou te groot is, dan lijkt het me sterk dat je vriendschap eraan gaat. Maar ik vraag me vooral af of er überhaupt in de eerste plaats al sprake is van een vriendschap, aangezien zij denkt je goed genoeg te kennen en vertrouwen om je te vragen peetmoeder te worden, maar jij daar duidelijk niet op zit te wachten en überhaupt niet op haar kind zit te wachten..
Positive_vibes schreef:
02-04-2023 19:16
Dat zeg ik toch ook?

Maar het geeft ook aan dat er nogal heel anders naar de vriendschap gekeken wordt.

Je kunt dat wel willen negeren maar dat lijkt me zinloos.
Mijn vrienden mogen dat gewoon weigeren. Net als getuige of ceremoniemeester. En dan verandert er helemaal niets aan de vriendschap. Ik houd van eerlijkheid en als iemand die rol om wat voor reden dan ook niet ziet zitten, wil ik dat iemand gewoon eerlijk is.

Het laatste wat ik wil, is dat iemand tegen zijn/haar zin peetouder/voogd/getuige/ceremoniemeester is.
lenthe_ schreef:
02-04-2023 17:21
Peetoom of -tante is inderdaad religieus (katholiek) en alleen een eretitel. Van oudsher was het geloof ik ook zo dat je de verantwoordelijkheid voor het kind op je nam als de ouder iets overkwam. (Correct me if I'm wrong, ik ben niet katholiek)
Als je dat laatste zou willen, dan kun je iemand als voogd aanwijzen in je levenstestament.

Ik zou vragen wat je vriendin van je verwacht. Misschien kun je aangeven dat je niks met het geloof hebt en je daarom niet als peettante wil worden aangewezen. (Als je niet religieus bent) of dat je geen verantwoordelijkheid wil. Dan kwets je je vriendin niet door te zeggen dat je er geen zin in hebt of (haar) kinderen niet leuk vindt.
Bij katholieken is een peter en meter enkel om toe te zien op een opvoeding volgens het geloof. Van oudsher betekende dat niet dat je voogd werd van je petekind (enkel dat je in overleg met meneer pastoor het weeskind liet plaatsen bij de nonnen of in een katholiek gezin).
Het idee dat een meter of peter met ‘grotere’ cadeaus aan zouden komen zetten, stamt nog uit de tijd (voor en na WOII) dat je enkel van een meter of peter een cadeautje ontving bij katholieke mijlpalen (doop, eerste communie, plechtige communie, trouwen). Was echt geen geld voor om in die grote gezinnen met 8-10 kinderen ook nog eens een veelvoud aan neefjes/nichtjes te voorzien van een polshorloge bij de plechtige communie. Dat idee van grote cadeaus… die ‘jackpot’ had je enkel als je een heeroom of heertante (een priester als oom of non als tante) als peter/meter had. Daar had je als petekind dan ook meer ‘werk’ aan op hun oudere leeftijd (en in ruil weer de erfenis min legaat aan goede doelen).
Alle reacties Link kopieren Quote
BuzzieBee schreef:
02-04-2023 20:16
Altijd geweigerd. Ik weet dt het niet zo is dat je de kinderen zelf moet opvoeden maar de juiste persoon moet vinden die dat wel kan. Echter ik heb echt niets met kinderen. Meermaals gevraagd maar altijd beleefd geweigerd. Die verantwoordelijkheid wil ik niet en kan ik er niet bij hebben in ons leven.
Ik vind het wel bijzonder dat al die mensen jou blijkbaar goed genoeg dachten te kennen om jou te vragen, maar ze je blijkbaar helemaal niet zo goed kende omdat ze niet wisten dat je helemaal niks met kinderen hebt.
OT: ik ben peettante. Ik kon voor mijn gevoel niet meer weigeren want de ouders hadden de meest rekkelijke priester gestrikt die ze konden vinden aangezien ik niet gelovig ben (en de meeste Italiaanse priesters dat wel een ding vinden). De ouders stonden toen vlak voor de verhuizing van Italië naar België dus wij (man en ik) waren de enige familie dan in de wijde omtrek van ongeveer hun leeftijd. En man zag het wel als een eer (de vader van petekind is zijn neef).

Ik kom gewoon op haar verjaardag en bij ‘mijlpalen’ zoals eerste communie en zo. Petekind stuurde eerst een zelfgemaakte tekening met mijn verjaardagen en tegenwoordig een kaartje. Met nieuwjaar krijg ik een nieuwjaarsbrief die standaard begint met ‘Voor mijn lieve meter’ en eindigt met ‘van uw lieve petekind’. Qua cadeaus gelijk met wat ik voor neefjes en nichtjes koop.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pelle schreef:
02-04-2023 22:44
Mijn vrienden mogen dat gewoon weigeren. Net als getuige of ceremoniemeester. En dan verandert er helemaal niets aan de vriendschap. Ik houd van eerlijkheid en als iemand die rol om wat voor reden dan ook niet ziet zitten, wil ik dat iemand gewoon eerlijk is.

Het laatste wat ik wil, is dat iemand tegen zijn/haar zin peetouder/voogd/getuige/ceremoniemeester is.
Dat ben ik persoonlijk met je eens hoor. Mijn eigen kind heeft geen peetouders. Ik hecht daar zelf dus ook geen waarde aan.

Maar ik ga er vanuit dat als mensen zoiets vragen het voor hen dus wel belangrijk is en ze erover na hebben gedacht waarom ze jou vragen. En daarom zou ik dan als je weigert op jouw beurt wel even nadenken hoe je dat tactvol verwoord. “Ik zit niet op jouw kind te wachten” zou daarbij niet mijn voorkeur hebben.

Eigenlijk gewoon zoals je altijd even nadenkt over zaken die voor je dierbaren belangrijk zijn, ook als dat voor jezelf niet zo is dus. Zo raar is dat toch niet? Lijkt mij doodgewoon.

Oh ja: ik ben zelf trouwens geen peetouder maar wel (beoogd) voogd. Zou ik persoonlijk überhaupt niet snel weigeren maar zeker bij familie niet.
positive_vibes wijzigde dit bericht op 02-04-2023 23:09
6.51% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
m-april schreef:
02-04-2023 23:02
Ik vind het wel bijzonder dat al die mensen jou blijkbaar goed genoeg dachten te kennen om jou te vragen, maar ze je blijkbaar helemaal niet zo goed kende omdat ze niet wisten dat je helemaal niks met kinderen hebt.
Ja dat viel mij ook op. Eigenlijk ook bij TO al. Waarom denk je dat ze jou gaan vragen?
cuculuscanorus schreef:
02-04-2023 18:41
Maar goed, TO: je klinkt niet echt alsof je überhaupt een rol wilt spelen in het leven van dit kind. Vermoedelijk is je dit gevraagd omdat mensen denken dat je wél een leuke band met het kind wil, dus ik denk dat je daar dan maar wel eerlijk over moet zijn. Dan kunnen de ouders iemand zoeken die wat beter in het plaatje past.

In de meeste gevallen is het peetouderschap puur ceremonieel. In mijn regio is het, ook bij katholieken, niet zo dat je allerlei extra's van een peetouder kunt verwachten.

Het is hier meer een manier om te laten zien dat je een kind niet alleen opvoedt, maar dat er een netwerk van mensen is dat om het kind heen staat. Ik vind dat erg mooi, maar ik snap ook best dat andere mensen dat niet zo zien.
Eens met jouw eerste alinea. Erg aardig is het niet, maar het is wel de waarheid. Dus liever meteen eerlijk zijn dat je niet zit te wachten op een band -of überhaupt contact- met het kind.

Voor mij is peetouderschap ook ceremonieel. Het staat los van voogdij. Mijn zusjes heb ik gevraagd & geregistreerd als voogd voor mijn dochter.

Precies wat jij beschrijft in je laatste alinea, is voor mij de reden dat ik het belangrijk vond en vind dat mijn dochtertje ook peetouders heeft. Mijn twee beste vriendinnen & diens partners zijn de peetouders. Voor hun was dit gelukkig een grote eer. In hun cultuur (de ene vriendin is Antiliaans & de andere Surinaams) wordt er naar mijn idee sowieso meer waarde aan gehecht. En bij hun is het ook meer gebruikelijk dan bij de meeste Nederlanders.

Ik verwacht van de peetouders van mijn kind zeker geen dure cadeaus. Het is meer een officiële titel voor mensen die toch al voornemens waren een belangrijke rol te spelen in het leven van mijn dochter.
Dat het nog bestaat zeg, die flauwekul.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben gevraagd door mijn broer, zowel als peettante als ook voogd wanneer nodig.
Ik heb zelf geen kinderen of kinderwens, mijn broer kent de redenen hiervoor, en toch heeft hij me gevraagd.
Ik vond het heel lastig om mijn 'nee' naar hem toe goed toe te lichten, maar ik vond het ook wat kortzichtig dat hij mij hiervoor vroeg.

Het bleek dat hij vond dat ik deze rol als oudste kind in het gezin gewoon had, en heeft verder niet nagedacht over of de rol passend zou zijn voor mij, of praktisch haalbaar.

We hebben er goede gesprekken over gevoerd, en nu is een andere zus peetmoeder en aangewezen voogd.
Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden
Alle reacties Link kopieren Quote
Positive_vibes schreef:
02-04-2023 23:04


Oh ja: ik ben zelf trouwens geen peetouder maar wel (beoogd) voogd. Zou ik persoonlijk überhaupt niet snel weigeren maar zeker bij familie niet.
Net dat zou ik dan weer wél weigeren.
Is me toch écht veel te veel verantwoordelijkheid.

Als meter van mijn nichtje kost het me exact 2 cadeaus per jaar.


Als ik écht de laatste persoon op aarde ben en er gebeurt écht iets met mijn zus zal ik wel proberen iets te regelen voor mijn nichtjes en neefje.
Maar zolang dat niet zo is zijn ze toch echt in veiliger handen bij anderen / zijn anderen 100 keer geschikter om voor hen oplossingen te bedenken.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Joanjett schreef:
03-04-2023 00:55
Dat het nog bestaat zeg, die flauwekul.

Dit.
Zou ook altijd weigeren voor zoiets.
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
02-04-2023 22:28
Bij ons betekende het dat je de baby droeg bij de doop. Vaak werd er ook vernoemd naar de peter of meter.
Maar meer niet, eigenlijk.
Vroeger betekende het dat, als de moeder stierf (wat nog al eens vaker gebeurde dan nu), de peetouders de zorg op zich namen. De vader werd zelden met zijn kinderen opgezadeld, want mannen konden dat niet (werd toen gedacht).
En ieder kind had een andere peetvader en peetmoeder, dus werden de lasten eerlijk verdeeld. Kind A naar tante truus, kind B naar oom Piet, kind C naar tante Ria enz.

Tegenwoordig is het vooral een ceremoniale functie. En het feit dat iemand jou uitkiest/vertrouwd om dit te doen.
Zelf ben ik peettante van mijn twee nichtjes. Daarnaast een officieel stuk bij de notarus getekent, dat als beide ouders overlijden, mijn nichtjes naar ons komen en dus niet naar een pleeggezin of opvanghuis.
de wereld wacht om ontdekt te worden
thanx schreef:
03-04-2023 08:49
Vroeger betekende het dat, als de moeder stierf (wat nog al eens vaker gebeurde dan nu), de peetouders de zorg op zich namen. De vader werd zelden met zijn kinderen opgezadeld, want mannen konden dat niet (werd toen gedacht).
En ieder kind had een andere peetvader en peetmoeder, dus werden de lasten eerlijk verdeeld. Kind A naar tante truus, kind B naar oom Piet, kind C naar tante Ria enz.

Tegenwoordig is het vooral een ceremoniale functie. En het feit dat iemand jou uitkiest/vertrouwd om dit te doen.
Zelf ben ik peettante van mijn twee nichtjes. Daarnaast een officieel stuk bij de notarus getekent, dat als beide ouders overlijden, mijn nichtjes naar ons komen en dus niet naar een pleeggezin of opvanghuis.
Het zal regiogebonden zijn, maar jouw uitleg heb ik nog nooit gehoord. Niet in mijn (katholieke) woonplaats en ook niet in mijn katholieke schoonfamilie, waar overlijden van ouders wel gebeurd is helaas.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gique schreef:
03-04-2023 09:02
Het zal regiogebonden zijn, maar jouw uitleg heb ik nog nooit gehoord. Niet in mijn (katholieke) woonplaats en ook niet in mijn katholieke schoonfamilie, waar overlijden van ouders wel gebeurd is helaas.
Het vroeger waar thanx het over heeft is al heel lang geleden, voordat voogdijschap uit de kerkgemeenschap werd gehaald en bij wet geregeld werd.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven