Relaties
alle pijlers
"vreemdgaan" als je niets met elkaar hebt,wat vinden jullie?
dinsdag 8 januari 2008 om 19:35
Hoi allemaal,
Ik heb een kwestie en ik zou graag jullie mening willen horen.
Ongeveer een jaar geleden leerde ik een jongen kennen. We vonden elkaar leuk, we gingen ongeveer eens in de week met elkaar om, maar we hadden niets met elkaar. Hij was een moeilijk tiep, twijfelde veel, had nooit vaste relaties en ons contact was dan ook grillig; soms heel leuk, soms hoorde ik een poos lang niets van 'm.
Maar al snel werden we, naast 2 mensen die af en toe seks hadden, ook "gewoon" goede vrienden, we gingen zelfs samen op vakantie etc.
Ik had het best moeilijk met onze omgang. Hij kon als een blad aan een boom opeens tegen me zeggen "we moeten alleen nog platonische vrienden zijn", iets wat we dan een paar weken volhielden om vervolgens weer minnaars te worden. Dit is een aantal keer zo gelopen en iedere keer was ik kapot van verdrieit. Aan de andere kant liet hij ook wel vaak merken dat hij om me gaf, zei dat hij van me hield, dat hij me miste. Ik raakte er heel erg van in de war, want ik vond hem gewoon erg leuk (en dacht dat al onze moeilijkheden lag aan het feit dat hij een bindingsangstig type was, omdat we elkaar overduidelijk wel heel erg leuk vonden).
Als ik aan hem vroeg waarom het nooit iets tussen ons werd, zei hij dat hij er niet voor kon gaan omdat hij in relaties altijd in de knoop raakt met zijn gevoelens, hij was niet verliefd en hij deed er gewoon altijd vaag en moeilijk over.
Nu, een jaar verder, zijn we op een punt aanbeland dat we tegen elkaar hebben gezegd dat we het willen proberen. Er zijn inmiddels wel verliefde gevoelens, we zien elkaar praktisch dagelijk en het gaat eigenlijk heel goed. Alles gaat langzaam en voorzichtig, maar het voelt absoluut goed.
Maar nu komt het. Enige dagen geleden biechtte hij op dat hij tot een half jaar nadat hij mij leerde kennen ook een ander meisje geregeld zag. Ik ben daar echt helemaal door geraakt, omdat we in dat halve jaar geen platte seksrelatie hadden, we gaven om elkaar en ik vind dat hij mij dat gewoon had moeten vertellen. Aan de andere kant was hij mij natuurlijk niets verplicht. Daarbij komt nog dat ik van mezelf erg onzeker ben en me op loop te vreten over de vraag of ik hem in de toekomst wel kan vertrouwen. Zijn argument is namelijk gortdroog: omdat hij niet twijfelde of hij een relatie wilde met mij of haar (dat wilde hij immers niet), vond hij het ook niet relevant om te vertellen. Ik was daarentegen wel altijd heel open en eerlijk over andere mannen in mijn leven en mede daarom kwetst het me nog harder dat hij altijd zijn mond heeft gehouden over die ander.
Wat vinden jullie? Overdrijf ik in mijn hoofd? Ik wil het graag met hem proberen, maar ik kom hier niet overheen. Of is dit mijn onzekerheid die in mijn hoofd praat en moet ik gewoon een streep onder het verleden zetten en er gewoon voor gaan als het goed voelt?
-Maartje
Ik heb een kwestie en ik zou graag jullie mening willen horen.
Ongeveer een jaar geleden leerde ik een jongen kennen. We vonden elkaar leuk, we gingen ongeveer eens in de week met elkaar om, maar we hadden niets met elkaar. Hij was een moeilijk tiep, twijfelde veel, had nooit vaste relaties en ons contact was dan ook grillig; soms heel leuk, soms hoorde ik een poos lang niets van 'm.
Maar al snel werden we, naast 2 mensen die af en toe seks hadden, ook "gewoon" goede vrienden, we gingen zelfs samen op vakantie etc.
Ik had het best moeilijk met onze omgang. Hij kon als een blad aan een boom opeens tegen me zeggen "we moeten alleen nog platonische vrienden zijn", iets wat we dan een paar weken volhielden om vervolgens weer minnaars te worden. Dit is een aantal keer zo gelopen en iedere keer was ik kapot van verdrieit. Aan de andere kant liet hij ook wel vaak merken dat hij om me gaf, zei dat hij van me hield, dat hij me miste. Ik raakte er heel erg van in de war, want ik vond hem gewoon erg leuk (en dacht dat al onze moeilijkheden lag aan het feit dat hij een bindingsangstig type was, omdat we elkaar overduidelijk wel heel erg leuk vonden).
Als ik aan hem vroeg waarom het nooit iets tussen ons werd, zei hij dat hij er niet voor kon gaan omdat hij in relaties altijd in de knoop raakt met zijn gevoelens, hij was niet verliefd en hij deed er gewoon altijd vaag en moeilijk over.
Nu, een jaar verder, zijn we op een punt aanbeland dat we tegen elkaar hebben gezegd dat we het willen proberen. Er zijn inmiddels wel verliefde gevoelens, we zien elkaar praktisch dagelijk en het gaat eigenlijk heel goed. Alles gaat langzaam en voorzichtig, maar het voelt absoluut goed.
Maar nu komt het. Enige dagen geleden biechtte hij op dat hij tot een half jaar nadat hij mij leerde kennen ook een ander meisje geregeld zag. Ik ben daar echt helemaal door geraakt, omdat we in dat halve jaar geen platte seksrelatie hadden, we gaven om elkaar en ik vind dat hij mij dat gewoon had moeten vertellen. Aan de andere kant was hij mij natuurlijk niets verplicht. Daarbij komt nog dat ik van mezelf erg onzeker ben en me op loop te vreten over de vraag of ik hem in de toekomst wel kan vertrouwen. Zijn argument is namelijk gortdroog: omdat hij niet twijfelde of hij een relatie wilde met mij of haar (dat wilde hij immers niet), vond hij het ook niet relevant om te vertellen. Ik was daarentegen wel altijd heel open en eerlijk over andere mannen in mijn leven en mede daarom kwetst het me nog harder dat hij altijd zijn mond heeft gehouden over die ander.
Wat vinden jullie? Overdrijf ik in mijn hoofd? Ik wil het graag met hem proberen, maar ik kom hier niet overheen. Of is dit mijn onzekerheid die in mijn hoofd praat en moet ik gewoon een streep onder het verleden zetten en er gewoon voor gaan als het goed voelt?
-Maartje
dinsdag 8 januari 2008 om 19:53
mischien moet je er gewoon een streep onderzetten..
je kunt wel blijven twijfelen maar daar hebben jullie denk ik niks aan!
ik kan het me wel voorstellen dat je je er niet goed onder voelt!
ik zou zeggen probeer met hem te praten, want met praten kom je een heel eind.
succes
je kunt wel blijven twijfelen maar daar hebben jullie denk ik niks aan!
ik kan het me wel voorstellen dat je je er niet goed onder voelt!
ik zou zeggen probeer met hem te praten, want met praten kom je een heel eind.
succes
Wordt U ook zo moe van mijn reacties? SMS \"Reactie uit\" naar 2020! €1,10p.b
dinsdag 8 januari 2008 om 19:56
Meid, maak je niet druk! Hij heeft écht voor je gekozen, sterker nog, hij heeft zelfs schoon schip willen maken. Natuurlijk verdient het niet de schoonheidsprijs om twee vrouwen naast elkaar te hebben, maar aan de andere kant: jullie hadden tóen geen relatie. Nu wel. Ik zou zeggen: streep eronder en geniet van wat je hebt!
dinsdag 8 januari 2008 om 20:09
Jullie hadden geen relatie, daar was ie toen heel duidelijk over. Dus was ie jou ook geen verantwoording schuldig. kennelijk vind ie dat je nu je wel een relatie hebt wel recht hebt op die informatie. Dus eigenlijk denk ik idd dat je het verleden het verleden moet laten. Als je dat niet kunt, kun je mss beter nu een streep onder de hele realtie zetten, want m.i is een relatie zonder vertrouwen gebaseerd op nix.
dinsdag 8 januari 2008 om 20:18
Er is een verschil tussen een seksrelatie en een emotioneel betrokken verhouding. Jij was hem daarin wat voor denk ik. Jij was emotioneel wat verder met hem dan hij met jou waarschijnlijk en op het moment dat hij echt emotioneel betrokken raakte bij jou, was zijn verhouding met het andere meisje een geheim geworden en werd het moeilijk om het jou te vertellen, omdat hij wist dat het je zou kwetsen.
Altijd vervelend om achter dit soort dingen te komen, ook als je niet helemaal zeker weet hoe 'het' zit. Het is een beetje inherent aan het begin van jullie verhouding, de wat grillige seksrelatie.
Ik moet je eerlijk zeggen dat het gedoe voorafgaand aan jullie relatie mij de lust zou zijn vergaan, maar dat is natuurlijk helemaal aan jou, ik hoop echt dat jullie samen heel gelukkig worden.
Altijd vervelend om achter dit soort dingen te komen, ook als je niet helemaal zeker weet hoe 'het' zit. Het is een beetje inherent aan het begin van jullie verhouding, de wat grillige seksrelatie.
Ik moet je eerlijk zeggen dat het gedoe voorafgaand aan jullie relatie mij de lust zou zijn vergaan, maar dat is natuurlijk helemaal aan jou, ik hoop echt dat jullie samen heel gelukkig worden.
dinsdag 8 januari 2008 om 23:39
oei lastig.... sluit me wel bij de rest aan dat hij er nu duidelijk anders instaat en dat dat natuurlijk ook de bedoeling was.
Van de andere kant: hij moet wel begrijpen dat hij niet de enige graadmeter is in de relatie voor wat wel en wat niet relevant is om te vertellen. Jullie zijn samen, dus jij bent ook belangrijk om te bepalen hoeveel openheid noodzakelijk is. Ik kan me voorstellen dat je daar nog wel eens een gesprekje over wilt hebben. Dat je duidelijk maakt wat het met jou doet als hij op eigen houtje besluit dat hij jou bepaalde dingen niet hoeft te vertellen.
(Mannen kunnen heel rationeel beredeneren wat ze wel en niet hoeven te vertellen (wel of niet relevant) maar vergeten dat vrouwen gewoon graag alles weten, en dan zelf wel bepalen wat relevant is. )
Van de andere kant: hij moet wel begrijpen dat hij niet de enige graadmeter is in de relatie voor wat wel en wat niet relevant is om te vertellen. Jullie zijn samen, dus jij bent ook belangrijk om te bepalen hoeveel openheid noodzakelijk is. Ik kan me voorstellen dat je daar nog wel eens een gesprekje over wilt hebben. Dat je duidelijk maakt wat het met jou doet als hij op eigen houtje besluit dat hij jou bepaalde dingen niet hoeft te vertellen.
(Mannen kunnen heel rationeel beredeneren wat ze wel en niet hoeven te vertellen (wel of niet relevant) maar vergeten dat vrouwen gewoon graag alles weten, en dan zelf wel bepalen wat relevant is. )
woensdag 9 januari 2008 om 00:07
Sja, je had geen relatie, zo simpel is het. En als je geen relatie hebt en alleen maar af en toe seks hebt, ben je elkaar op 'trouw zijn gebied' eigenlijk niks verschuldigd....
Je kunt erover twisten of je in een vriendschap had 'moeten' vertellen dat je ook iemand anders ziet; maar toen hebben jullie daar nooit afspraken over gemaakt dus dat kun je hem nu ook niet kwalijk nemen. Mensen denken daar soms heel anders over en zolang je er niet over praat, kom je daar ook niet achter.
Hij zegt nú voor je gekozen te hebben en heeft er ook voor gekozen je alles te vertellen. Ik zou me er niet meer druk om maken en van je relatie nu genieten.
Als je dat niet kan, is dát iets om over na te denken...
Je kunt erover twisten of je in een vriendschap had 'moeten' vertellen dat je ook iemand anders ziet; maar toen hebben jullie daar nooit afspraken over gemaakt dus dat kun je hem nu ook niet kwalijk nemen. Mensen denken daar soms heel anders over en zolang je er niet over praat, kom je daar ook niet achter.
Hij zegt nú voor je gekozen te hebben en heeft er ook voor gekozen je alles te vertellen. Ik zou me er niet meer druk om maken en van je relatie nu genieten.
Als je dat niet kan, is dát iets om over na te denken...
woensdag 9 januari 2008 om 20:37
Ik kan me voorstellen dat je je zo voelt, zou ik ook doen.
Maar aan de andere kant hadden jullie in die tijd niets serieus, dus is hij ook niet echt fout geweest.
Ik weet dat het moeilijk is, maar probeer je eroverheen te zetten en begin je relatie met een schone lei, hij heeft tenslotte weloverwogen voor jou gekozen.
Maar aan de andere kant hadden jullie in die tijd niets serieus, dus is hij ook niet echt fout geweest.
Ik weet dat het moeilijk is, maar probeer je eroverheen te zetten en begin je relatie met een schone lei, hij heeft tenslotte weloverwogen voor jou gekozen.
woensdag 9 januari 2008 om 20:50
quote:maartje27 schreef op 08 januari 2008 @ 19:35:
Wat vinden jullie? Overdrijf ik in mijn hoofd? Ik wil het graag met hem proberen, maar ik kom hier niet overheen. Of is dit mijn onzekerheid die in mijn hoofd praat en moet ik gewoon een streep onder het verleden zetten en er gewoon voor gaan als het goed voelt?Het komt er op neer dat je je gekwetst voelt, maar dat je je daar overheen probeert te zetten, omdat je hem nu eindelijk ''hebt''. En dat je aan ons vraagt, of het wel terecht is dat je je gekwetst voelt. Ik vind het om eerlijk te zijn een veeg teken, dat je dat moet vragen. Of het terecht is of niet, jij voelt je nou eenmaal zo.
Kan het zijn dat je in deze relatie je nogal afhankelijk voelt van zijn goedkeuring, en word je vaker aan het twijfelen gebracht over wat je zelf voelt of je recht om je zo te voelen?
Wat vinden jullie? Overdrijf ik in mijn hoofd? Ik wil het graag met hem proberen, maar ik kom hier niet overheen. Of is dit mijn onzekerheid die in mijn hoofd praat en moet ik gewoon een streep onder het verleden zetten en er gewoon voor gaan als het goed voelt?Het komt er op neer dat je je gekwetst voelt, maar dat je je daar overheen probeert te zetten, omdat je hem nu eindelijk ''hebt''. En dat je aan ons vraagt, of het wel terecht is dat je je gekwetst voelt. Ik vind het om eerlijk te zijn een veeg teken, dat je dat moet vragen. Of het terecht is of niet, jij voelt je nou eenmaal zo.
Kan het zijn dat je in deze relatie je nogal afhankelijk voelt van zijn goedkeuring, en word je vaker aan het twijfelen gebracht over wat je zelf voelt of je recht om je zo te voelen?
woensdag 9 januari 2008 om 21:15
Hoi Maartje,
Sinds je met hem omgaat heb je al heel vaak verdriet van hem gehad. Eerst omdat hij steeds als een blad aan een boom omdraaide en jij hierdoor heel onzeker werd. Nu weer omdat hij tijdens jou ook een ander heeft gehad en jij dat niet wist. Ook hier word je heel onzeker van.
Je kan het met hem proberen, maar ik vrees dat je nog meer verdriet te wachten staat. Sterkte!
Dorian
Sinds je met hem omgaat heb je al heel vaak verdriet van hem gehad. Eerst omdat hij steeds als een blad aan een boom omdraaide en jij hierdoor heel onzeker werd. Nu weer omdat hij tijdens jou ook een ander heeft gehad en jij dat niet wist. Ook hier word je heel onzeker van.
Je kan het met hem proberen, maar ik vrees dat je nog meer verdriet te wachten staat. Sterkte!
Dorian
