Relaties
alle pijlers
Relatie over... en nu verder!
dinsdag 1 januari 2008 om 23:56
Hallo allemaal,
Na een relatie van bijne 2 jaar is hier ongeveer 2 weken geleden een einde aan gekomen. Ik twijfelde al een tijdje, maar hij heeft uiteindelijk de knoop doorgehakt en onze relatie op onpersoonlijke wijze het uitgemaakt. Ik heb hem vorige week gesproken, wat erg verwarrend was, en we hebben morgen weer afgesproken. Ik weet nu zeker dat ik niet met hem verder wil, maar vind het wel heel lastig om daar mee om te gaan. We hebben toch een lange tijd veel om elkaar gegeven en veel leuke dingen meegemaakt en het is moeilijk om te accepteren dat we nu zonder elkaar verder moeten.
Ook vind ik het moeilijk om te merken dat ik eigenlijk weinig steun heb aan vriendinnen; de eerste 2 dagen vroegen ze wel hoe het ging, maar nu al niet meer. Herkennen jullie dit?
Ik plaats dit berichtje vooral om steun te hebben en te geven aan mensen die weten hoe het voelt als een relatie uit is, en de pijn die dat geeft. Want verder met je leven moet natuurlijk, maar de vraag is wel even hoe.
Na een relatie van bijne 2 jaar is hier ongeveer 2 weken geleden een einde aan gekomen. Ik twijfelde al een tijdje, maar hij heeft uiteindelijk de knoop doorgehakt en onze relatie op onpersoonlijke wijze het uitgemaakt. Ik heb hem vorige week gesproken, wat erg verwarrend was, en we hebben morgen weer afgesproken. Ik weet nu zeker dat ik niet met hem verder wil, maar vind het wel heel lastig om daar mee om te gaan. We hebben toch een lange tijd veel om elkaar gegeven en veel leuke dingen meegemaakt en het is moeilijk om te accepteren dat we nu zonder elkaar verder moeten.
Ook vind ik het moeilijk om te merken dat ik eigenlijk weinig steun heb aan vriendinnen; de eerste 2 dagen vroegen ze wel hoe het ging, maar nu al niet meer. Herkennen jullie dit?
Ik plaats dit berichtje vooral om steun te hebben en te geven aan mensen die weten hoe het voelt als een relatie uit is, en de pijn die dat geeft. Want verder met je leven moet natuurlijk, maar de vraag is wel even hoe.
anoniem_21470 wijzigde dit bericht op 02-01-2008 00:00
Reden: - paar zinnen waren niet zo logisch
Reden: - paar zinnen waren niet zo logisch
% gewijzigd
woensdag 2 januari 2008 om 07:31
Hoi meid!
Allereerst heel veel sterkte!
Wat is dit herkenbaar voor mij zeg. Ik heb ook een paar weken geleden mijn relatie van bijna 4 jaar beëindigd. Ik vind het echter ook erg moeilijk om het contact te verbreken, mede omdat zijn moeder ziek is. Op zich krijg ik wel redelijke steun van mijn vrienden, maar mijn ex heeft helemaal geen steun van zijn vrienden.. hij wil mij ook nog steeds terug. Ik merk dat hij erg op moet passen om niet in een depressie te raken en hierdoor voel ik mij erg schuldig
Ik weet ook niet goed wat ik nu moet doen. Ik denk de relatie gewoon geen zin meer heeft, heb al heel lang het idee dat we enkel beste maatjes zijn. Maar nu de relatie over is wil ik mijn beste maatje eigenlijk niet kwijt.Wel is het steeds heel verwarrend als we afspreken. Hij wil me terug en ik krijg steeds een schuldgevoel/gemis.
Heb jij/ hebben jullie ook nog gevoelens voor elkaar?
Liefs Denise
Allereerst heel veel sterkte!
Wat is dit herkenbaar voor mij zeg. Ik heb ook een paar weken geleden mijn relatie van bijna 4 jaar beëindigd. Ik vind het echter ook erg moeilijk om het contact te verbreken, mede omdat zijn moeder ziek is. Op zich krijg ik wel redelijke steun van mijn vrienden, maar mijn ex heeft helemaal geen steun van zijn vrienden.. hij wil mij ook nog steeds terug. Ik merk dat hij erg op moet passen om niet in een depressie te raken en hierdoor voel ik mij erg schuldig
Ik weet ook niet goed wat ik nu moet doen. Ik denk de relatie gewoon geen zin meer heeft, heb al heel lang het idee dat we enkel beste maatjes zijn. Maar nu de relatie over is wil ik mijn beste maatje eigenlijk niet kwijt.Wel is het steeds heel verwarrend als we afspreken. Hij wil me terug en ik krijg steeds een schuldgevoel/gemis.
Heb jij/ hebben jullie ook nog gevoelens voor elkaar?
Liefs Denise
woensdag 2 januari 2008 om 14:17
Ook herkenning aan deze kant.
Ik ben sinds 1 januari (gelukkig nieuwjaar, maar niet heus!) weer alleen. We hebben 3 jaar een relatie gehad, waar bij alles eigenlijk goed zat. Op één ding na; zijn jaloezie. Nadat ik om 12 uur de buurman en mijn zwager zoende was het wéér mis. Ik ben gedurende de relatie zo vaak bezig geweest om me te verdedigen, situaties te vermijden, te overtuigen van mijn liefde. Ik kan het niet meer opbrengen. Ik heb hem vaak gewaarschuwd dat hij me op deze manier kwijt zou raken, en nu is het dus een feit. Maar het doet zo`n zeer! Want ik wil hem eigenlijk niet kwijt, en hij mij dus ook niet. Vanavond komt hij weer langs, maar ik weet eigenlijk niet of dat nou zo verstandig is. Ik ben ook bang op wat komen gaat, val ik in een gat?
Al mn vriendinnen hebben man en kind, die zitten echt niet op mij te wachten op zaterdagavond, denk ik.
Ik wens jullie veel sterkte.
Ik ben sinds 1 januari (gelukkig nieuwjaar, maar niet heus!) weer alleen. We hebben 3 jaar een relatie gehad, waar bij alles eigenlijk goed zat. Op één ding na; zijn jaloezie. Nadat ik om 12 uur de buurman en mijn zwager zoende was het wéér mis. Ik ben gedurende de relatie zo vaak bezig geweest om me te verdedigen, situaties te vermijden, te overtuigen van mijn liefde. Ik kan het niet meer opbrengen. Ik heb hem vaak gewaarschuwd dat hij me op deze manier kwijt zou raken, en nu is het dus een feit. Maar het doet zo`n zeer! Want ik wil hem eigenlijk niet kwijt, en hij mij dus ook niet. Vanavond komt hij weer langs, maar ik weet eigenlijk niet of dat nou zo verstandig is. Ik ben ook bang op wat komen gaat, val ik in een gat?
Al mn vriendinnen hebben man en kind, die zitten echt niet op mij te wachten op zaterdagavond, denk ik.
Ik wens jullie veel sterkte.
woensdag 2 januari 2008 om 15:21
Sterkte allemaal.
Ik ben nu een maandje weer vrijgezel, begrijp hoe het voelt.
Eend, jammer dat je vriendinnen je weinig steunen. Ik heb gelukkig wel veel steun aan vrienden gehad.
Ik had het uit willen maken als we zo verder doorkwakkelden, maar kon het eigenlijk niet.. Hij heeft er een punt achter gezet, maar voor mijn gevoel te vroeg. Ik had gehoopt dat hij er toch nog voor zou willen gaan en het nog een kans geven, maar hij kon het niet opbrengen, zat teveel met zichzelf in de knoop ook.
Ik ben mijn maatje ook kwijt. Hij wilde vrienden blijven, maar op dit moment geen behoefte aan contact. Is toch anders en toen ik hem twee weken geleden onverwachts tegenkwam liep ik tegen een muur op. Voorlopig even afstand houden van hem om zelf weer verder te kunnen gaan, hoe moeilijk het ook is.
Ik ben de eerste drie weken alleen maar bezig geweest met afspreken en afleiding zoeken. Nu even een dag voor mezelf, maar merk dat ik weer even een dipje heb.
Ik ben nu een maandje weer vrijgezel, begrijp hoe het voelt.
Eend, jammer dat je vriendinnen je weinig steunen. Ik heb gelukkig wel veel steun aan vrienden gehad.
Ik had het uit willen maken als we zo verder doorkwakkelden, maar kon het eigenlijk niet.. Hij heeft er een punt achter gezet, maar voor mijn gevoel te vroeg. Ik had gehoopt dat hij er toch nog voor zou willen gaan en het nog een kans geven, maar hij kon het niet opbrengen, zat teveel met zichzelf in de knoop ook.
Ik ben mijn maatje ook kwijt. Hij wilde vrienden blijven, maar op dit moment geen behoefte aan contact. Is toch anders en toen ik hem twee weken geleden onverwachts tegenkwam liep ik tegen een muur op. Voorlopig even afstand houden van hem om zelf weer verder te kunnen gaan, hoe moeilijk het ook is.
Ik ben de eerste drie weken alleen maar bezig geweest met afspreken en afleiding zoeken. Nu even een dag voor mezelf, maar merk dat ik weer even een dipje heb.
woensdag 2 januari 2008 om 19:39
Hallo meiden,
Bedankt voor de reacties.. Ik dacht al dat het wel herkenbaar zou zijn. Vandaag had ik weer met mijn ex afgesproken, om te praten. Er is nog heel veel gevoel tussen ons, en dat maakte vorige keer tussen ons nogal verwarrend (weer gezoend…). We hebben vandaag afgesproken dat het toch echt uit is, wat ik weer heel moeilijk vond, want het is zo fijn om bij hem te zijn, maarja we hadden toch wel erg veel ruzie de laatste tijd. Ik ga nu weer voor een maand naar het buitenland, dan zie ik hem dus niet, dat is misschien wel goed, maar vind het flink moeilijk allemaal. Ik heb ook veel afleiding gezocht afgelopen tijd, maar ik vind het wel lastig dat ik merk dat al mijn vriendinnen het onderwerp mijden, geeneens vragen hoe het met me gaat, na een lange relatie kunnen ze toch niet van me verwachten dat ik er helemaal geen moeite mee heb?
@ Jen, dank je wel, misschien ga ik dat die vriendinnen ook wel eens zeggen…
@ niessie, wat een lastige situatie zeg vooral als je zulke goede maatjes bent. Misschien is voorlopig even afstand wel een beste, en als hij (en jij) het er wat minder moeilijk mee hebben misschien weer rustig contact. Ik snap best dat je je schuldig voelt omdat hij het er zo moeilijk mee heeft, maar doorgaan met een relatie om het schuldgevoel uit de weg te gaan is natuurlijk ook niet echt een optie he J Ik hoop echt voor jullie dat vriendschap gaat werken. Dat hoop ik voor mij en mijn exvriend ook, maar denk dat het misschien wel fijn is dat ik hem nu een maand ook niet tegen kan komen, hoe erg ik hem ook ga missen.
@ playmobil, jeetje dat is inderdaad niet echt een leuk nieuwjaar :S ikzelf heb ook niet echt een leuk oud en nieuw gehad, kon niet echt vrolijk zijn. Is wel snel om weer af te spreken, vooral als je nog zoveel om elkaar geeft. Kan uit ervaring zeggen dat dat voor erg veel verwarring kan zorgen. Hoe was het om hem weer te zien? Tsja, het is wel raar om na een lange relatie weer alleen te zijn, en het is ook een gat… maarja, als het echt niet goed meer gaat… moeten we daar doorheen ben ik bang…
@ Nathalie, wat fijn dat je wel veel steun van vrienden hebt gehad. Ik mis dat stiekem wel echt hoor, een vriendschap is er toch niet alleen voor goede tijden… Moeilijk dat contact nu nog even niet wil lukken. Even afstand is waarschijnlijk wel het beste… en afleiding is goed, maar ja als je dan even alleen bent of geen afleiding hebt, komt het meteen weer hard terug. Sterkte…
Sterkte allemaal, vind het fijn om even van me af te schrijven in ieder geval!
Bedankt voor de reacties.. Ik dacht al dat het wel herkenbaar zou zijn. Vandaag had ik weer met mijn ex afgesproken, om te praten. Er is nog heel veel gevoel tussen ons, en dat maakte vorige keer tussen ons nogal verwarrend (weer gezoend…). We hebben vandaag afgesproken dat het toch echt uit is, wat ik weer heel moeilijk vond, want het is zo fijn om bij hem te zijn, maarja we hadden toch wel erg veel ruzie de laatste tijd. Ik ga nu weer voor een maand naar het buitenland, dan zie ik hem dus niet, dat is misschien wel goed, maar vind het flink moeilijk allemaal. Ik heb ook veel afleiding gezocht afgelopen tijd, maar ik vind het wel lastig dat ik merk dat al mijn vriendinnen het onderwerp mijden, geeneens vragen hoe het met me gaat, na een lange relatie kunnen ze toch niet van me verwachten dat ik er helemaal geen moeite mee heb?
@ Jen, dank je wel, misschien ga ik dat die vriendinnen ook wel eens zeggen…
@ niessie, wat een lastige situatie zeg vooral als je zulke goede maatjes bent. Misschien is voorlopig even afstand wel een beste, en als hij (en jij) het er wat minder moeilijk mee hebben misschien weer rustig contact. Ik snap best dat je je schuldig voelt omdat hij het er zo moeilijk mee heeft, maar doorgaan met een relatie om het schuldgevoel uit de weg te gaan is natuurlijk ook niet echt een optie he J Ik hoop echt voor jullie dat vriendschap gaat werken. Dat hoop ik voor mij en mijn exvriend ook, maar denk dat het misschien wel fijn is dat ik hem nu een maand ook niet tegen kan komen, hoe erg ik hem ook ga missen.
@ playmobil, jeetje dat is inderdaad niet echt een leuk nieuwjaar :S ikzelf heb ook niet echt een leuk oud en nieuw gehad, kon niet echt vrolijk zijn. Is wel snel om weer af te spreken, vooral als je nog zoveel om elkaar geeft. Kan uit ervaring zeggen dat dat voor erg veel verwarring kan zorgen. Hoe was het om hem weer te zien? Tsja, het is wel raar om na een lange relatie weer alleen te zijn, en het is ook een gat… maarja, als het echt niet goed meer gaat… moeten we daar doorheen ben ik bang…
@ Nathalie, wat fijn dat je wel veel steun van vrienden hebt gehad. Ik mis dat stiekem wel echt hoor, een vriendschap is er toch niet alleen voor goede tijden… Moeilijk dat contact nu nog even niet wil lukken. Even afstand is waarschijnlijk wel het beste… en afleiding is goed, maar ja als je dan even alleen bent of geen afleiding hebt, komt het meteen weer hard terug. Sterkte…
Sterkte allemaal, vind het fijn om even van me af te schrijven in ieder geval!
zaterdag 12 januari 2008 om 16:05
Hallo allemaal, ik ben sinds eind november weer vrijgezel, na een relatie van ruim 8 jaar. De relatie is in een record tempo beeindigd door mijn vriendin. We hebben samen een lieve zoon waar we nu een co-ouderschap voor gaan regelen.Waar het mij om gaat is dat de leegte enorm is en ik hier niet zo goed raad mee weet.Mijn ex. heeft hier naar mijn mening niet zoveel moeite mee en dat is ook iets wat ik niet kan begrijpen, al vallen nu wel de nodige puzzelstukjes in elkaar.Ik heb ook nu hulp gevraagd van een maatschapelijk werker want alle beetjes in deze voor mij toch erg moeilijke tijd is meegenomen.Ook vind ik het voor mijn zoontje vervelend, want ik dacht echt dat we een leuk gezin waren.Gelukkig heb ik heel veel steun van mijn ouders, als ik die niet had gehad was het Nog moeilijker geweest.Een tip aan alle mensen( vertrouw alleen maar op jezelf en je ouders!!!!) Vrienden vinden het na een kleine 2 weken wel genoeg dat je er steeds over wilt hebben.
Graag jullie mening en of tips. Gr. Dennis
Graag jullie mening en of tips. Gr. Dennis
zondag 13 januari 2008 om 22:03
Hallo Dennis,
Wat een rottige situatie zeg, lijkt me heel erg lasitg, helemaal nu er ook een kind in het spel is. Ik snap dat er een enorme leegte is, dat voel ik ook, terwijl mijn relatie toch een stuk minder lang was. Het is moeilijk met die leegte om te gaan, terwijl je ook nog eens een co-ouderschap moet gaan regelen. Goed van je dat hulp hebt gevraagd van een maatschappelijk werker en heb je veel steun van je ouders, ik gelukkig ook wel.
Waar over wil je precies je mening en/of tips?
Groetjes, Eend
Wat een rottige situatie zeg, lijkt me heel erg lasitg, helemaal nu er ook een kind in het spel is. Ik snap dat er een enorme leegte is, dat voel ik ook, terwijl mijn relatie toch een stuk minder lang was. Het is moeilijk met die leegte om te gaan, terwijl je ook nog eens een co-ouderschap moet gaan regelen. Goed van je dat hulp hebt gevraagd van een maatschappelijk werker en heb je veel steun van je ouders, ik gelukkig ook wel.
Waar over wil je precies je mening en/of tips?
Groetjes, Eend
zondag 13 januari 2008 om 22:14
Hier nog een....
Ook mijn maatje kwijt geraakt (na 5 jaar, door dingen die hij heeft gedaan), en dat voelt heel leeg. We hebben 2 jaar samen gereisd, en dat was een heel intensief samen zijn, iets wat je niet makkelijk van je af zet.
Ik spreek hem nog af en toe, heb nog steeds heel veel vragen en onzekerheden.
Gevoelens klotsen heen en weer. Het engeltje op mijn schouder gelooft zijn lieve woorden en spijt, en mist het maatjes-zijn ontzettend, het duiveltje op mijn andere schouder zegt dat het een klootzak is en dat zijn woorden maar nietszeggend zijn. Erg moeilijk, verwarrend, vermoeiend en pijnlijk.
Wel weet ik dat ik niet het type ben van 'in een keer de pleister er af trekken', omdat je dan zelf dingen en gevoelens in gaat vullen, het mooier voorstelt als het was.
Nu kan ik, doordat ik hem af en toe zie, beter relativeren, rouwen zeg maar. Maar moeilijk blijft het.
Ook mijn maatje kwijt geraakt (na 5 jaar, door dingen die hij heeft gedaan), en dat voelt heel leeg. We hebben 2 jaar samen gereisd, en dat was een heel intensief samen zijn, iets wat je niet makkelijk van je af zet.
Ik spreek hem nog af en toe, heb nog steeds heel veel vragen en onzekerheden.
Gevoelens klotsen heen en weer. Het engeltje op mijn schouder gelooft zijn lieve woorden en spijt, en mist het maatjes-zijn ontzettend, het duiveltje op mijn andere schouder zegt dat het een klootzak is en dat zijn woorden maar nietszeggend zijn. Erg moeilijk, verwarrend, vermoeiend en pijnlijk.
Wel weet ik dat ik niet het type ben van 'in een keer de pleister er af trekken', omdat je dan zelf dingen en gevoelens in gaat vullen, het mooier voorstelt als het was.
Nu kan ik, doordat ik hem af en toe zie, beter relativeren, rouwen zeg maar. Maar moeilijk blijft het.
