Relaties
alle pijlers
Relatie-rollercoaster
dinsdag 27 mei 2025 om 19:00
Goedenavond,
Ik wil dit even van me afschrijven, dus het zou fijn zijn als er niet kwetsend gereageerd wordt.
Vorig jaar is de lange relatie met de moeder van onze zoon tot een einde gekomen.
Onze zoon is nu 15 jaar.
Daarna heb ik ook een collega steeds beter leren kennen, wat uitmondde in veel contact en zo ook een hele fijne (prille) liefde werd.
We zijn/waren stapelgek op elkaar.
Ik heb het in het begin al aangegeven dat ik geen kinderwens had, omdat ik midden 40 ben en al een zoon heb van 15. Dus de periode van de luiers ligt ver achter me en diep in mijn hart wil ik dat ook niet meer.
Zij is midden 30. Heeft door wat medische ingrepen nooit gedacht dat ze zwanger zou kunnen worden. Ze slikte de pil.
Nu kreeg ik 2 weken geleden te horen dat ze toch zwanger was geworden van mij. (5-6 weken)
Vanaf dat moment was ik in shock. Ik wilde geen kind meer.
Omdat ze dacht dat het onmogelijk was, had ze ook niet echt een kinderwens, maar nu ze dus zwanger is, is die wens er wel.
We wonen niet samen, ze heeft mijn zoon gezien en dat klikt goed.
Ik hou zielsveel van die dame, wil ook enorm graag met haar verder maar zonder een nieuw (eigen) kind.
Zij gaf dus ook aan, als ik er niet achter stond, ik de keus voor haar al gemaakt had.
In de afgelopen 2 weken hebben we veel gepraat en ook vele fijne momenten samen gehad. Knuffelen, chillen enz. Het voelde als vanouds. We wisten allebei dat het kindje tussen ons in stond, maar het was evengoed enorm fijn samen.
Nu heeft ze afgelopen weekend besloten om het kindje dus weg te laten halen en dat dit dus ook meteen einde relatie betekent.
Wederom een klap. Ik wil zielsgraag met haar verder en afgelopen vrijdag was het nog super fijn samen.
Zij geeft aan dat indien ik geen support geef dit voorbij is.
Ik heb heel veel nagedacht en ik kan mijn gevoelens helaas niet forceren, zou ik dat wel doen, heb ik eventueel naderhand spijt van de keuze.
We hebben nu nog steeds fijn contact en we nemen elkaar ook niets kwalijk. We hadden allebei niet de intentie en nu gebeurt het ineens.
Ik zou dus dolgraag met haar verder willen, maar zij geeft aan dat dit tussen ons in blijft staan en daarom niet gaat werken. Uiteraard gaat dit met veel emoties samen, wat ik ook zeker begrijp.
Ik ga zelf ook kapot aan het gevoel dat ik haar nu iets ontneem waar ze naar uitkijkt Het kindje dan maar laten komen, is voor haar alleen ook geen haalbare kaart geeft ze aan. Aan de andere kant, wilde ik dat mijn gevoel zou zeggen " ga voor dat kindje" , maar helaas is dat niet het geval. En alles door laten gaan en het dus zo voor haar te doen, dat gaat op den duur ook niet werken.
Qua gevoel vliegt alles door me heen en wil ik maar 1 ding en dat is met haar gelukkig zijn.
Ik wil heel graag er voor haar zijn, mocht ze naar de kliniek of dokter gaan.
Ik weet momenteel niet wat ik moet doen, wel contact / geen contact.
Ik had ook een hele leuke band met haar ouders, wil hun eigenlijk ook contacteren en ook verontschuldigen voor het feit dat hun dochter dit nu moet meemaken...
Vandaag was ze dus ook (begrijpelijk) heel emotioneel en sindsdien is er ook geen contact meer. Ik probeer haar overal te steunen waar ik kan, maar ik weet niet of dit nu het juiste moment is om dit aan te bieden aan haar.
Zoals ik al aangaf, heeft zij nu de stekker er uit getrokken, maar we weten allebei dat we echt nog van elkaar houden.
Hoe zouden jullie met deze situatie omgaan?
Ik wil dit even van me afschrijven, dus het zou fijn zijn als er niet kwetsend gereageerd wordt.
Vorig jaar is de lange relatie met de moeder van onze zoon tot een einde gekomen.
Onze zoon is nu 15 jaar.
Daarna heb ik ook een collega steeds beter leren kennen, wat uitmondde in veel contact en zo ook een hele fijne (prille) liefde werd.
We zijn/waren stapelgek op elkaar.
Ik heb het in het begin al aangegeven dat ik geen kinderwens had, omdat ik midden 40 ben en al een zoon heb van 15. Dus de periode van de luiers ligt ver achter me en diep in mijn hart wil ik dat ook niet meer.
Zij is midden 30. Heeft door wat medische ingrepen nooit gedacht dat ze zwanger zou kunnen worden. Ze slikte de pil.
Nu kreeg ik 2 weken geleden te horen dat ze toch zwanger was geworden van mij. (5-6 weken)
Vanaf dat moment was ik in shock. Ik wilde geen kind meer.
Omdat ze dacht dat het onmogelijk was, had ze ook niet echt een kinderwens, maar nu ze dus zwanger is, is die wens er wel.
We wonen niet samen, ze heeft mijn zoon gezien en dat klikt goed.
Ik hou zielsveel van die dame, wil ook enorm graag met haar verder maar zonder een nieuw (eigen) kind.
Zij gaf dus ook aan, als ik er niet achter stond, ik de keus voor haar al gemaakt had.
In de afgelopen 2 weken hebben we veel gepraat en ook vele fijne momenten samen gehad. Knuffelen, chillen enz. Het voelde als vanouds. We wisten allebei dat het kindje tussen ons in stond, maar het was evengoed enorm fijn samen.
Nu heeft ze afgelopen weekend besloten om het kindje dus weg te laten halen en dat dit dus ook meteen einde relatie betekent.
Wederom een klap. Ik wil zielsgraag met haar verder en afgelopen vrijdag was het nog super fijn samen.
Zij geeft aan dat indien ik geen support geef dit voorbij is.
Ik heb heel veel nagedacht en ik kan mijn gevoelens helaas niet forceren, zou ik dat wel doen, heb ik eventueel naderhand spijt van de keuze.
We hebben nu nog steeds fijn contact en we nemen elkaar ook niets kwalijk. We hadden allebei niet de intentie en nu gebeurt het ineens.
Ik zou dus dolgraag met haar verder willen, maar zij geeft aan dat dit tussen ons in blijft staan en daarom niet gaat werken. Uiteraard gaat dit met veel emoties samen, wat ik ook zeker begrijp.
Ik ga zelf ook kapot aan het gevoel dat ik haar nu iets ontneem waar ze naar uitkijkt Het kindje dan maar laten komen, is voor haar alleen ook geen haalbare kaart geeft ze aan. Aan de andere kant, wilde ik dat mijn gevoel zou zeggen " ga voor dat kindje" , maar helaas is dat niet het geval. En alles door laten gaan en het dus zo voor haar te doen, dat gaat op den duur ook niet werken.
Qua gevoel vliegt alles door me heen en wil ik maar 1 ding en dat is met haar gelukkig zijn.
Ik wil heel graag er voor haar zijn, mocht ze naar de kliniek of dokter gaan.
Ik weet momenteel niet wat ik moet doen, wel contact / geen contact.
Ik had ook een hele leuke band met haar ouders, wil hun eigenlijk ook contacteren en ook verontschuldigen voor het feit dat hun dochter dit nu moet meemaken...
Vandaag was ze dus ook (begrijpelijk) heel emotioneel en sindsdien is er ook geen contact meer. Ik probeer haar overal te steunen waar ik kan, maar ik weet niet of dit nu het juiste moment is om dit aan te bieden aan haar.
Zoals ik al aangaf, heeft zij nu de stekker er uit getrokken, maar we weten allebei dat we echt nog van elkaar houden.
Hoe zouden jullie met deze situatie omgaan?
dinsdag 27 mei 2025 om 20:13
Echt een uitzondering hoor. De meeste vrouwen zouden de baby houden en heel heel heel veel belazer over zichzelf afroepenPimpelmeesje87 schreef: ↑27-05-2025 20:06Een kind krijgen van iemand die dat niet wilde en daar dan je hele leven aan vastzitten, no thank you. Maar zonder kind bij elkaar blijven is natuurlijk ook geen optie, want dat blijft altijd een zwaar hoofdpijndossier, dus dan liever uitmaken. Als hij niet wilt, dan wil zij een schone lei. Geen rocket science lijkt me.
dinsdag 27 mei 2025 om 20:15
Ik snap even niet waarom ze evengoed dan een abortus ondergaat als ze wel een kinderwens heeft.
Ben zelf altijd duidelijk geweest tegen partners. Ben aan de pil maar als er wat gebeurt dan denk ik niet dat ik abortus kan laten plegen. Als de man dat risico niet wilde nemen dan inderdaad condoom en/ of sterilisatie.
Afijn ik had ook echt geen kinderwens meer, ben niet expres zwanger geraakt maar was het dus uiteindelijk toch ondanks alle voorzorg. Toen ben ik heel duidelijk geweest: ik beslis over mijn buik, jij beslist of je met mij/ons door wil. Heb ook aangegeven als hij niks meer wilde dat ik het alleen zou doen en hij gewoon weg kon lopen indien gewenst.
Moet er niet aan denken als ik gedwongen door druk van een man mijn kind had laten weghalen.
Maar goed het voelt nu als chantage wat die vriendin van je doet TO. Ze zegt Als je het kind niet wil haal ik het weg en is het einde relatie, of je wil met me door dan komt het kind er wel. Dat vind ik heel apart.
Ben zelf altijd duidelijk geweest tegen partners. Ben aan de pil maar als er wat gebeurt dan denk ik niet dat ik abortus kan laten plegen. Als de man dat risico niet wilde nemen dan inderdaad condoom en/ of sterilisatie.
Afijn ik had ook echt geen kinderwens meer, ben niet expres zwanger geraakt maar was het dus uiteindelijk toch ondanks alle voorzorg. Toen ben ik heel duidelijk geweest: ik beslis over mijn buik, jij beslist of je met mij/ons door wil. Heb ook aangegeven als hij niks meer wilde dat ik het alleen zou doen en hij gewoon weg kon lopen indien gewenst.
Moet er niet aan denken als ik gedwongen door druk van een man mijn kind had laten weghalen.
Maar goed het voelt nu als chantage wat die vriendin van je doet TO. Ze zegt Als je het kind niet wil haal ik het weg en is het einde relatie, of je wil met me door dan komt het kind er wel. Dat vind ik heel apart.
dinsdag 27 mei 2025 om 20:18
dinsdag 27 mei 2025 om 20:19
Ze ziet niet te wachten op alleenstaand ouderschap.Merkimer schreef: ↑27-05-2025 20:15Ik snap even niet waarom ze evengoed dan een abortus ondergaat als ze wel een kinderwens heeft.
Ben zelf altijd duidelijk geweest tegen partners. Ben aan de pil maar als er wat gebeurt dan denk ik niet dat ik abortus kan laten plegen. Als de man dat risico niet wilde nemen dan inderdaad condoom en/ of sterilisatie.
Afijn ik had ook echt geen kinderwens meer, ben niet expres zwanger geraakt maar was het dus uiteindelijk toch ondanks alle voorzorg. Toen ben ik heel duidelijk geweest: ik beslis over mijn buik, jij beslist of je met mij/ons door wil. Heb ook aangegeven als hij niks meer wilde dat ik het alleen zou doen en hij gewoon weg kon lopen indien gewenst.
Moet er niet aan denken als ik gedwongen door druk van een man mijn kind had laten weghalen.
Maar goed het voelt nu als chantage wat die vriendin van je doet TO. Ze zegt Als je het kind niet wil haal ik het weg en is het einde relatie, of je wil met me door dan komt het kind er wel. Dat vind ik heel apart.
Ze zit niet te wachten op kind op zijn / haar 16de uitleggen dat pa / verwekker het wel zonder condoom deed, maar hem / haar toch niet moest hebben.
Ze wil gewoon een kind binnen een relatie.
Waarbij beide ouders achter het gegeven van dat er een kind komt staan.
En niet dat er al van voor de geboorte al gedonder is.
Ik weet zelf niet of ik in dezelfde situatie een abortus zou kunnen.
Maar ik snap haar wel.
wissewis wijzigde dit bericht op 27-05-2025 20:20
3.15% gewijzigd
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 27 mei 2025 om 20:19
Tja, misschien ben ik te rationeel/realistisch hiervoor. De kans is zo minimaal dat ze nog een kind kan krijgen met iemand anders dat ze nu voor de keuze staat:
- relatie uit en geen kind
- relatie uit en wel een kind
Het lijkt me ook vreselijk lastig om te kiezen voor een abortus als je het eigenlijk wil houden. En dan aan kind vertellen dat zijn vader een donor was die geen eigen kinderen meer wilde. Dat is namelijk óók waar, je hoeft daar naar kind niet dramatisch over te doen.
En je hoeft al zeker niet in geuren en kleuren te vertellen hoe je als moeder je moeder je hebt gedaan hem over te halen, maar hij je echt niet wilde.
Het zou mij niet verbazen als de abortus uiteindelijk niet doorgaat en dat zou ik haar, als ze een beetje stabiel genoeg is om zelf een kind groot te brengen, ook niet aanraden.
- relatie uit en geen kind
- relatie uit en wel een kind
Het lijkt me ook vreselijk lastig om te kiezen voor een abortus als je het eigenlijk wil houden. En dan aan kind vertellen dat zijn vader een donor was die geen eigen kinderen meer wilde. Dat is namelijk óók waar, je hoeft daar naar kind niet dramatisch over te doen.
En je hoeft al zeker niet in geuren en kleuren te vertellen hoe je als moeder je moeder je hebt gedaan hem over te halen, maar hij je echt niet wilde.
Het zou mij niet verbazen als de abortus uiteindelijk niet doorgaat en dat zou ik haar, als ze een beetje stabiel genoeg is om zelf een kind groot te brengen, ook niet aanraden.
tavistock wijzigde dit bericht op 27-05-2025 20:21
0.74% gewijzigd
dinsdag 27 mei 2025 om 20:20
dinsdag 27 mei 2025 om 20:24
En toch weet ik zelf dus niet of ik een kind wil van een vader die vanaf moment 1 roept dat ie geen kinderen wil.
En dat het kind voor hem niet gewenst is.
Ook al ben ik dan 35 en raak ik moeilijk zwanger, op één of andere manier zou mij dit de komende 50 jaar blijven achtervolgen élke keer als ik naar mijn kind kijk.
En "pa was enkel zaaddonor" is ook niet de waarheid.
Dat hoef je kind dus ook niet wijs te maken.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 27 mei 2025 om 20:41
Precies!!!Mette schreef: ↑27-05-2025 20:11Want dit is de zoveelste gemene manipulerende heks die een ongeboren kind inzet in de strijd om, ja om wat eigenlijk?
To heeft blijkbaar geen moeite gedaan om te voorkomen dat er een kind gemaakt werd. En zij moetnu kiezen tussen abortus of een door de vader ongewenst kind in haar eentje opvoeden.
Wie is hier nou wie onder druk aan het zetten met een ik wil jou wel maar ons kind in jouw buik niet dus doei.
Deze Brammetje is een lul hoor.
dinsdag 27 mei 2025 om 20:43
Wissewis schreef: ↑27-05-2025 20:24En toch weet ik zelf dus niet of ik een kind wil van een vader die vanaf moment 1 roept dat ie geen kinderen wil.
En dat het kind voor hem niet gewenst is.
Ook al ben ik dan 35 en raak ik moeilijk zwanger, op één of andere manier zou mij dit de komende 50 jaar blijven achtervolgen élke keer als ik naar mijn kind kijk.
En "pa was enkel zaaddonor" is ook niet de waarheid.
Dat hoef je kind dus ook niet wijs te maken.
Dat is toch wel de waarheid? Het is niet de klassieke zaaddonor-weg, maar wel waar het dan op uitloopt. Waaróm pa enkel zaaddonor was, hoef je er echt niet bij te vertellen.
Waarom zou je het een kind aandoen door te zeggen: “pa wilde je niet”. Daarmee suggereer je dat het aan de ‘je’ in deze zin ligt dat pa niet wilde. Maar dat is niet zo. Pa wilde geen kinderen, punt. Dat heeft niks met het betreffende kind te maken dus ik vind dat je als moeder daar je kind ook niet mee mag belasten.
Als ze ouder zijn kun je best wat meer context geven, als je het maar weg houdt van alles wat kan klinken als ‘pa wilde JOU niet’.
Ik weet niet zo goed hoe TO hiermee geholpen is, dus zal nu weer on-topic gaan. @TO: deze relatie is sowieso ten einde, dat is gewoon heel verdrietig. Hou wat contact om te kijken wat ze echt besluit te doen met de zwangerschap. Mocht ze het toch houden moet jij je daar ook weer toe verhouden. Er zit natuurlijk nog een wereld tussen ‘niet in beeld’ en ‘full on papa zijn’.
dinsdag 27 mei 2025 om 20:57
Ze heeft de stekker eruit getrokken zeg je dus het is klaar. Ik denk niet dat ze je mee wil hebben als ze de abortus laat uitvoeren.
Ik zou als ik jou was op zoek gaan naar een andere baan en naar de huisarts voor een doorverwijzing voor een sterilisatie.
Sterkte, want dit is niet niks.
Ik zou als ik jou was op zoek gaan naar een andere baan en naar de huisarts voor een doorverwijzing voor een sterilisatie.
Sterkte, want dit is niet niks.
noekske74 wijzigde dit bericht op 27-05-2025 20:58
6.06% gewijzigd
Depression is my body needing deep rest from putting on an act.
dinsdag 27 mei 2025 om 20:58
Nou ja wat een reacties. Ik vind TO geen lul. Ook raar dat hij 'dan maar een condoom zou moeten hebben gebruikt'.
Ik heb met mijn partner een relatie van 20 jaar, altijd alleen de pil gebruikt en enkel tijdelijk gestopt vanwege kinderwens.
Als ik per ongeluk daarbuiten zwanger was geraakt dan was dit toch niet alleen mijn partner te verwijten?
Ik vind het heel legitiem om in zijn situatie op zijn leeftijd te zeggen dat je geen kinderwens meer hebt en geen tweede leg wilt.
Aan haar om te beslissen of ze het kind wel of niet wil en wel of niet een relatie wil houden. Die keus heeft ze blijkbaar al gemaakt.
Overigens hoop ik wel dat TO in dit topic wél komt reageren, in tegenstelling tot zijn topic over zijn rokende vriendin.
Ik heb met mijn partner een relatie van 20 jaar, altijd alleen de pil gebruikt en enkel tijdelijk gestopt vanwege kinderwens.
Als ik per ongeluk daarbuiten zwanger was geraakt dan was dit toch niet alleen mijn partner te verwijten?
Ik vind het heel legitiem om in zijn situatie op zijn leeftijd te zeggen dat je geen kinderwens meer hebt en geen tweede leg wilt.
Aan haar om te beslissen of ze het kind wel of niet wil en wel of niet een relatie wil houden. Die keus heeft ze blijkbaar al gemaakt.
Overigens hoop ik wel dat TO in dit topic wél komt reageren, in tegenstelling tot zijn topic over zijn rokende vriendin.
dinsdag 27 mei 2025 om 21:02
dinsdag 27 mei 2025 om 21:20
Sja dit. Wat jij wil is gewoonweg geen optie TO.Galileogalilei schreef: ↑27-05-2025 21:02Dan is het nu dus echt en voor altijd over. Kan nooit meer goed komen als zij dat weg laat halen, dat zou voor altijd tussen jullie instaan. Dus als je haar echt graag terug wil, dan accepteer je dit kindje of je vergeet haar voor altijd, en ook die ouders niet benaderen.
dinsdag 27 mei 2025 om 21:33
Als je per se geen kind wil dan moet je zorgen dat je geen kind maakt.toulouse_74 schreef: ↑27-05-2025 20:58Nou ja wat een reacties. Ik vind TO geen lul. Ook raar dat hij 'dan maar een condoom zou moeten hebben gebruikt'.
Ik heb met mijn partner een relatie van 20 jaar, altijd alleen de pil gebruikt en enkel tijdelijk gestopt vanwege kinderwens.
Als ik per ongeluk daarbuiten zwanger was geraakt dan was dit toch niet alleen mijn partner te verwijten?
Ik vind het heel legitiem om in zijn situatie op zijn leeftijd te zeggen dat je geen kinderwens meer hebt en geen tweede leg wilt.
Aan haar om te beslissen of ze het kind wel of niet wil en wel of niet een relatie wil houden. Die keus heeft ze blijkbaar al gemaakt.
Overigens hoop ik wel dat TO in dit topic wél komt reageren, in tegenstelling tot zijn topic over zijn rokende vriendin.
Gebeurt dat toch en is het enige dat je dan nog te melden hebt
baby eruit of ik eruit dan moet je niet gaan lopen jammeren als je ex dan haar eigen plan trekt waarin jij niet meer voorkomt.
Hij wil haar alleen als ze doet wat hij wil, namelijk hun kind even aborteren en vrolijk samen verder leven. Echte liefde, not.
dinsdag 27 mei 2025 om 21:34
In het geval dat het kind komt, is er helemaal geen reden om de woorden zaaddonor of ongewenst te noemen. Ze kunnen er ook voor kiezen om gewoon te vertellen dat papa en mama uit elkaar zijn gegaan tijdens de zwangerschap.Tavistock schreef: ↑27-05-2025 20:43Dat is toch wel de waarheid? Het is niet de klassieke zaaddonor-weg, maar wel waar het dan op uitloopt. Waaróm pa enkel zaaddonor was, hoef je er echt niet bij te vertellen.
Waarom zou je het een kind aandoen door te zeggen: “pa wilde je niet”. Daarmee suggereer je dat het aan de ‘je’ in deze zin ligt dat pa niet wilde. Maar dat is niet zo. Pa wilde geen kinderen, punt. Dat heeft niks met het betreffende kind te maken dus ik vind dat je als moeder daar je kind ook niet mee mag belasten.
Als ze ouder zijn kun je best wat meer context geven, als je het maar weg houdt van alles wat kan klinken als ‘pa wilde JOU niet’.
Ik weet niet zo goed hoe TO hiermee geholpen is, dus zal nu weer on-topic gaan. @TO: deze relatie is sowieso ten einde, dat is gewoon heel verdrietig. Hou wat contact om te kijken wat ze echt besluit te doen met de zwangerschap. Mocht ze het toch houden moet jij je daar ook weer toe verhouden. Er zit natuurlijk nog een wereld tussen ‘niet in beeld’ en ‘full on papa zijn’.
To is ook helemaal geen zaaddonor, dus hoe men daarbij komt is me een raadsel.
dinsdag 27 mei 2025 om 21:41
Klinkt hard, maar zo is het wel een beetje.Mette schreef: ↑27-05-2025 21:33Als je per se geen kind wil dan moet je zorgen dat je geen kind maakt.
Gebeurt dat toch en is het enige dat je dan nog te melden hebt
baby eruit of ik eruit dan moet je niet gaan lopen jammeren als je ex dan haar eigen plan trekt waarin jij niet meer voorkomt.
Hij wil haar alleen als ze doet wat hij wil, namelijk hun kind even aborteren en vrolijk samen verder leven. Echte liefde, not.
Overigens kan een ongelukje natuurlijk gebeuren. Maar ik lees nergens medeleven voor de ex en haar ingewikkelde situatie. Het leest nu als lijnrecht tegenover elkaar. Weinig verantwoordelijkheid voor eigen aandeel.
dinsdag 27 mei 2025 om 21:48
Zo daar heb je een flinke bende van gemaakt.. Maar gedane zaken nemen geen keer. Deze relatie is voorbij.
En vergis je niet. Als zij toch beslist het kindje te laten komen dan heb je verantwoordelijkheden, ook financieel en heeft je 15jarige kind een sibling. Of jij dat 'leuk' vind is niet zo relevant.
En vergis je niet. Als zij toch beslist het kindje te laten komen dan heb je verantwoordelijkheden, ook financieel en heeft je 15jarige kind een sibling. Of jij dat 'leuk' vind is niet zo relevant.
dinsdag 27 mei 2025 om 21:50
Dat was toch al bekend. En liefde is zelden onvoorwaardelijk. Ik wil ook dat 'mijn vriend doet wat ik wil'. Gewoon, in de brede kaders van het leven en onze relatie. Dus niet aan de heroïne, geen hobby als elke maand extreem bergbeklimmen of, in ons geval, een kind. En mocht hij een van die dingen doen dan houdt het op voor ons en daar mag je prima (beiden) om jammeren. Soms gaat het gewoon niet samen.Mette schreef: ↑27-05-2025 21:33Als je per se geen kind wil dan moet je zorgen dat je geen kind maakt.
Gebeurt dat toch en is het enige dat je dan nog te melden hebt
baby eruit of ik eruit dan moet je niet gaan lopen jammeren als je ex dan haar eigen plan trekt waarin jij niet meer voorkomt.
Hij wil haar alleen als ze doet wat hij wil, namelijk hun kind even aborteren en vrolijk samen verder leven. Echte liefde, not.
dinsdag 27 mei 2025 om 21:55
Een verkering van een paar maanden is geen langdurige relatie. En je kunt niet van iemands "denken dat" uitgaan, zo blijkt maar weer.MirHT schreef: ↑27-05-2025 19:40Wat een rare opmerkingen. Wanneer er bij mij verklaard zou zijn dat ik geen kinderen kan krijgen zou ik, net zoals ik nu een spiraal heb, in een langdurige relatie geen condooms gebruiken. Dit is nu tegen alle verwachting in gebeurd en dat is heel naar in deze situatie, maar vind de boosheid naar hem onterecht. Beiden hebben een minimaal risico genomen en moeten nu dealen met de gevolgen daarvan. Erg nutteloos om aan te gaan vallen op geen condoom gebruiken.
Anyway, nare situatie dus, maar het lijkt niet alsof er een andere uitkomst is. Gun haar haar rust, ga zeker niet haar ouders contacteren en heb liefdesverdriet en blijf een goede vader voor je zoon.
dinsdag 27 mei 2025 om 21:59
Het is beider verantwoordelijkheid maar in de praktijk komt het vaak op de vrouw neer.toulouse_74 schreef: ↑27-05-2025 20:58Nou ja wat een reacties. Ik vind TO geen lul. Ook raar dat hij 'dan maar een condoom zou moeten hebben gebruikt'.
Ik heb met mijn partner een relatie van 20 jaar, altijd alleen de pil gebruikt en enkel tijdelijk gestopt vanwege kinderwens.
Als ik per ongeluk daarbuiten zwanger was geraakt dan was dit toch niet alleen mijn partner te verwijten?
Ik vind het heel legitiem om in zijn situatie op zijn leeftijd te zeggen dat je geen kinderwens meer hebt en geen tweede leg wilt.
Aan haar om te beslissen of ze het kind wel of niet wil en wel of niet een relatie wil houden. Die keus heeft ze blijkbaar al gemaakt.
Overigens hoop ik wel dat TO in dit topic wél komt reageren, in tegenstelling tot zijn topic over zijn rokende vriendin.
En alleen de pil slikken brengt gewoon een risico met zich mee, dat weet iedereen. Dus als je als vrouw alleen dat als anticonceptie inzet en dit als man accepteert, neem je samen dat risico.
dinsdag 27 mei 2025 om 22:19
Bijzondere vergelijking, een baby en een heroineshot.Koettie schreef: ↑27-05-2025 21:50Dat was toch al bekend. En liefde is zelden onvoorwaardelijk. Ik wil ook dat 'mijn vriend doet wat ik wil'. Gewoon, in de brede kaders van het leven en onze relatie. Dus niet aan de heroïne, geen hobby als elke maand extreem bergbeklimmen of, in ons geval, een kind. En mocht hij een van die dingen doen dan houdt het op voor ons en daar mag je prima (beiden) om jammeren. Soms gaat het gewoon niet samen.
En iedereen mag zoveel jammeren als ie wil daar heb je gelijk in. Maar iemand laten kiezen tussen abortus of relatie vind ik bepaald niet getuigen van de grote liefde waar to zo hoog van opgeeft in de op.
Alsof to zelf 15 is in plaats van 45.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
