Relaties
alle pijlers
Relatie-rollercoaster
dinsdag 27 mei 2025 om 19:00
Goedenavond,
Ik wil dit even van me afschrijven, dus het zou fijn zijn als er niet kwetsend gereageerd wordt.
Vorig jaar is de lange relatie met de moeder van onze zoon tot een einde gekomen.
Onze zoon is nu 15 jaar.
Daarna heb ik ook een collega steeds beter leren kennen, wat uitmondde in veel contact en zo ook een hele fijne (prille) liefde werd.
We zijn/waren stapelgek op elkaar.
Ik heb het in het begin al aangegeven dat ik geen kinderwens had, omdat ik midden 40 ben en al een zoon heb van 15. Dus de periode van de luiers ligt ver achter me en diep in mijn hart wil ik dat ook niet meer.
Zij is midden 30. Heeft door wat medische ingrepen nooit gedacht dat ze zwanger zou kunnen worden. Ze slikte de pil.
Nu kreeg ik 2 weken geleden te horen dat ze toch zwanger was geworden van mij. (5-6 weken)
Vanaf dat moment was ik in shock. Ik wilde geen kind meer.
Omdat ze dacht dat het onmogelijk was, had ze ook niet echt een kinderwens, maar nu ze dus zwanger is, is die wens er wel.
We wonen niet samen, ze heeft mijn zoon gezien en dat klikt goed.
Ik hou zielsveel van die dame, wil ook enorm graag met haar verder maar zonder een nieuw (eigen) kind.
Zij gaf dus ook aan, als ik er niet achter stond, ik de keus voor haar al gemaakt had.
In de afgelopen 2 weken hebben we veel gepraat en ook vele fijne momenten samen gehad. Knuffelen, chillen enz. Het voelde als vanouds. We wisten allebei dat het kindje tussen ons in stond, maar het was evengoed enorm fijn samen.
Nu heeft ze afgelopen weekend besloten om het kindje dus weg te laten halen en dat dit dus ook meteen einde relatie betekent.
Wederom een klap. Ik wil zielsgraag met haar verder en afgelopen vrijdag was het nog super fijn samen.
Zij geeft aan dat indien ik geen support geef dit voorbij is.
Ik heb heel veel nagedacht en ik kan mijn gevoelens helaas niet forceren, zou ik dat wel doen, heb ik eventueel naderhand spijt van de keuze.
We hebben nu nog steeds fijn contact en we nemen elkaar ook niets kwalijk. We hadden allebei niet de intentie en nu gebeurt het ineens.
Ik zou dus dolgraag met haar verder willen, maar zij geeft aan dat dit tussen ons in blijft staan en daarom niet gaat werken. Uiteraard gaat dit met veel emoties samen, wat ik ook zeker begrijp.
Ik ga zelf ook kapot aan het gevoel dat ik haar nu iets ontneem waar ze naar uitkijkt Het kindje dan maar laten komen, is voor haar alleen ook geen haalbare kaart geeft ze aan. Aan de andere kant, wilde ik dat mijn gevoel zou zeggen " ga voor dat kindje" , maar helaas is dat niet het geval. En alles door laten gaan en het dus zo voor haar te doen, dat gaat op den duur ook niet werken.
Qua gevoel vliegt alles door me heen en wil ik maar 1 ding en dat is met haar gelukkig zijn.
Ik wil heel graag er voor haar zijn, mocht ze naar de kliniek of dokter gaan.
Ik weet momenteel niet wat ik moet doen, wel contact / geen contact.
Ik had ook een hele leuke band met haar ouders, wil hun eigenlijk ook contacteren en ook verontschuldigen voor het feit dat hun dochter dit nu moet meemaken...
Vandaag was ze dus ook (begrijpelijk) heel emotioneel en sindsdien is er ook geen contact meer. Ik probeer haar overal te steunen waar ik kan, maar ik weet niet of dit nu het juiste moment is om dit aan te bieden aan haar.
Zoals ik al aangaf, heeft zij nu de stekker er uit getrokken, maar we weten allebei dat we echt nog van elkaar houden.
Hoe zouden jullie met deze situatie omgaan?
Ik wil dit even van me afschrijven, dus het zou fijn zijn als er niet kwetsend gereageerd wordt.
Vorig jaar is de lange relatie met de moeder van onze zoon tot een einde gekomen.
Onze zoon is nu 15 jaar.
Daarna heb ik ook een collega steeds beter leren kennen, wat uitmondde in veel contact en zo ook een hele fijne (prille) liefde werd.
We zijn/waren stapelgek op elkaar.
Ik heb het in het begin al aangegeven dat ik geen kinderwens had, omdat ik midden 40 ben en al een zoon heb van 15. Dus de periode van de luiers ligt ver achter me en diep in mijn hart wil ik dat ook niet meer.
Zij is midden 30. Heeft door wat medische ingrepen nooit gedacht dat ze zwanger zou kunnen worden. Ze slikte de pil.
Nu kreeg ik 2 weken geleden te horen dat ze toch zwanger was geworden van mij. (5-6 weken)
Vanaf dat moment was ik in shock. Ik wilde geen kind meer.
Omdat ze dacht dat het onmogelijk was, had ze ook niet echt een kinderwens, maar nu ze dus zwanger is, is die wens er wel.
We wonen niet samen, ze heeft mijn zoon gezien en dat klikt goed.
Ik hou zielsveel van die dame, wil ook enorm graag met haar verder maar zonder een nieuw (eigen) kind.
Zij gaf dus ook aan, als ik er niet achter stond, ik de keus voor haar al gemaakt had.
In de afgelopen 2 weken hebben we veel gepraat en ook vele fijne momenten samen gehad. Knuffelen, chillen enz. Het voelde als vanouds. We wisten allebei dat het kindje tussen ons in stond, maar het was evengoed enorm fijn samen.
Nu heeft ze afgelopen weekend besloten om het kindje dus weg te laten halen en dat dit dus ook meteen einde relatie betekent.
Wederom een klap. Ik wil zielsgraag met haar verder en afgelopen vrijdag was het nog super fijn samen.
Zij geeft aan dat indien ik geen support geef dit voorbij is.
Ik heb heel veel nagedacht en ik kan mijn gevoelens helaas niet forceren, zou ik dat wel doen, heb ik eventueel naderhand spijt van de keuze.
We hebben nu nog steeds fijn contact en we nemen elkaar ook niets kwalijk. We hadden allebei niet de intentie en nu gebeurt het ineens.
Ik zou dus dolgraag met haar verder willen, maar zij geeft aan dat dit tussen ons in blijft staan en daarom niet gaat werken. Uiteraard gaat dit met veel emoties samen, wat ik ook zeker begrijp.
Ik ga zelf ook kapot aan het gevoel dat ik haar nu iets ontneem waar ze naar uitkijkt Het kindje dan maar laten komen, is voor haar alleen ook geen haalbare kaart geeft ze aan. Aan de andere kant, wilde ik dat mijn gevoel zou zeggen " ga voor dat kindje" , maar helaas is dat niet het geval. En alles door laten gaan en het dus zo voor haar te doen, dat gaat op den duur ook niet werken.
Qua gevoel vliegt alles door me heen en wil ik maar 1 ding en dat is met haar gelukkig zijn.
Ik wil heel graag er voor haar zijn, mocht ze naar de kliniek of dokter gaan.
Ik weet momenteel niet wat ik moet doen, wel contact / geen contact.
Ik had ook een hele leuke band met haar ouders, wil hun eigenlijk ook contacteren en ook verontschuldigen voor het feit dat hun dochter dit nu moet meemaken...
Vandaag was ze dus ook (begrijpelijk) heel emotioneel en sindsdien is er ook geen contact meer. Ik probeer haar overal te steunen waar ik kan, maar ik weet niet of dit nu het juiste moment is om dit aan te bieden aan haar.
Zoals ik al aangaf, heeft zij nu de stekker er uit getrokken, maar we weten allebei dat we echt nog van elkaar houden.
Hoe zouden jullie met deze situatie omgaan?
vrijdag 30 mei 2025 om 09:14
vrijdag 30 mei 2025 om 09:14
Omdat ik van mening ben dat zijn wens minder legitiem is, is mijn antwoord ook anders dan jouw antwoord.Tavistock schreef: ↑30-05-2025 09:06Ze dacht dat het niet kon én ze slikte de pil. Dat komt aardig dicht in de buurt van een verzekering.
Beide wensen zijn m.i. net zo legitiem, maar de gevolgen zijn voor de één natuurlijk heel anders dan voor de ander. Daarom zei ik in een eerdere post ook dat de uiteindelijke beslissing bij de vrouw ligt. En de man zich daartoe moet verhouden.
Maar hij hoeft zich niet te verantwoorden voor zijn niet-wens en zij niet voor haar wel-wens. Ze moeten alleen wel verantwoordelijkheid nemen. En die verantwoordelijkheid kan bestaan uit de wettelijke bijdrage of meer. Daar zal TO zich op moeten beraden als zij besluit het kind toch te houden
Ik vind ook dat je als man met een stevig verhaal moet komen als je besluit het kind niet te willen. Maar dat hangt samen met mijn standpunt dat de vraag bepaalt.
vrijdag 30 mei 2025 om 09:15
En dit.Lila-Linda schreef: ↑30-05-2025 09:14Zijn niet-wens is even belangrijk als haar wel-wens.
Maar dat geldt tot aan moment van conceptie
Als je als man geen kinderwens hebt, doe er dan alles aan om niemand te bevruchten. Condooms. Sterilisatie
Na conceptie ben je overgeleverd aan haar wenzen.
vrijdag 30 mei 2025 om 09:28
Mwah, in een langdurige relatie waarbij is afgesproken wie anticonceptie regelt, vind ik wel dat de man ook zeggenschap mag hebben over zijn wensen.
Ik vind TO dan ook niet "fout" of een "weggewaaid dakraam".
Wel is de vrouw degene die de uiteindelijke beslissing neemt. En dat kan ofwel gunstig zijn voor TO (geen kind) ofwel nadelig.
Als het met een one night stand gebeurd vind ik het wel een heel ander verhaal. Dan is zo'n man idd wel een klootzak die zijn verantwoordelijkheid niet wil nemen.
Ik vind TO dan ook niet "fout" of een "weggewaaid dakraam".
Wel is de vrouw degene die de uiteindelijke beslissing neemt. En dat kan ofwel gunstig zijn voor TO (geen kind) ofwel nadelig.
Als het met een one night stand gebeurd vind ik het wel een heel ander verhaal. Dan is zo'n man idd wel een klootzak die zijn verantwoordelijkheid niet wil nemen.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
vrijdag 30 mei 2025 om 10:33
Maar dan nog, kun je ongepland zwanger raken (been there).MrsM schreef: ↑30-05-2025 09:28Mwah, in een langdurige relatie waarbij is afgesproken wie anticonceptie regelt, vind ik wel dat de man ook zeggenschap mag hebben over zijn wensen.
Ik vind TO dan ook niet "fout" of een "weggewaaid dakraam".
Wel is de vrouw degene die de uiteindelijke beslissing neemt. En dat kan ofwel gunstig zijn voor TO (geen kind) ofwel nadelig.
Als het met een one night stand gebeurd vind ik het wel een heel ander verhaal. Dan is zo'n man idd wel een klootzak die zijn verantwoordelijkheid niet wil nemen.
Wat is het alternatief? Dat mannen een vrouw kunnen dwingen tot abortus?
Er is geen alternatief, dus moet je als man zorgen dat je die knip zet. Dat is echt een kleine moeite
vrijdag 30 mei 2025 om 10:52
Tja, maar ongepland zwanger raken als je gewoon elke dag je pil slikt is nagenoeg onmogelijk. Laat staan ongepland zwanger raken als je aan de pil bent en zegt onvruchtbaar te zijn. Maar waarom zou je eigenlijk de pil slikken als je onvruchtbaar bent?
Afijn, ik ken wel meer vrouwen die in hun 30e heel snel ‘ongepland’ zwanger werden van hun prille date. En na de geboorte kon de date opzouten na betaling van alimentatie en een armetierige bezoekregeling.
Afijn, ik ken wel meer vrouwen die in hun 30e heel snel ‘ongepland’ zwanger werden van hun prille date. En na de geboorte kon de date opzouten na betaling van alimentatie en een armetierige bezoekregeling.
vrijdag 30 mei 2025 om 11:14
Ik was ongepland zwanger, want dat gebeurt. En dat werd een overtijdbehandeling.Bontebok schreef: ↑30-05-2025 10:52Tja, maar ongepland zwanger raken als je gewoon elke dag je pil slikt is nagenoeg onmogelijk. Laat staan ongepland zwanger raken als je aan de pil bent en zegt onvruchtbaar te zijn. Maar waarom zou je eigenlijk de pil slikken als je onvruchtbaar bent?
Afijn, ik ken wel meer vrouwen die in hun 30e heel snel ‘ongepland’ zwanger werden van hun prille date. En na de geboorte kon de date opzouten na betaling van alimentatie en een armetierige bezoekregeling.
35.000 abortuswet elk jaar in Nederland. En dat zijn alleen de ongeplande zwangerschappen die afgebroken worden.
Ongeplande zwangerschap komt echt veel voor, en dat zijn niet allemaal vrouwen-van-30 op jacht naar zaad
vrijdag 30 mei 2025 om 11:28
Nee, maar als je er echt niet op zit te wachten zijn er overtijdbehandelingen.Lila-Linda schreef: ↑30-05-2025 11:14Ik was ongepland zwanger, want dat gebeurt. En dat werd een overtijdbehandeling.
35.000 abortuswet elk jaar in Nederland. En dat zijn alleen de ongeplande zwangerschappen die afgebroken worden.
Ongeplande zwangerschap komt echt veel voor, en dat zijn niet allemaal vrouwen-van-30 op jacht naar zaad
vrijdag 30 mei 2025 om 11:35
Dat inderdaad. Tot nu toe vind ik het verhaal van TO's vriendin toch wat ongeloofwaardig. Eerst niet zwanger kunnen raken én ook nog aan de pil zijn. Dan per ongeluk toch zwanger. Die kans is al klein.
Dan ineens tóch een kinderwens ipv overtijdbehandeling. Nog onwaarschijnlijker.
Ik denk dat het allemaal niet zo per ongeluk was en ze dacht dat TO wel zou bijdraaien en, zoals sommigen hier ook vinden, zijn verantwoordelijkheid zou nemen in de vorm van nogmaals een gezin vormen.
Als je als vrouw echt niet wil, zijn er prima methodes. Zij verandert van mening, niet hij. En het mag allemaal natuurlijk, maar ik vind het echt niet terecht om de man nu neer te zetten als een lapzwans.
Dan ineens tóch een kinderwens ipv overtijdbehandeling. Nog onwaarschijnlijker.
Ik denk dat het allemaal niet zo per ongeluk was en ze dacht dat TO wel zou bijdraaien en, zoals sommigen hier ook vinden, zijn verantwoordelijkheid zou nemen in de vorm van nogmaals een gezin vormen.
Als je als vrouw echt niet wil, zijn er prima methodes. Zij verandert van mening, niet hij. En het mag allemaal natuurlijk, maar ik vind het echt niet terecht om de man nu neer te zetten als een lapzwans.
vrijdag 30 mei 2025 om 12:12
Maar dat is echt niet zomaar iets, ik wist heel heel erg, dat ik geen kind wilde.
Maar ik ging huilend de kliniek in en kwam er huilend weer uit. En dat zal echt niet iedereenzo ervaren. Maar je kunt niet verwachten dat elke ongeplande zwangerschap dan maar afgebroken wordt. Het is lichamelijk een klein ingreep, maar psychisch nier. En een groot taboe
vrijdag 30 mei 2025 om 12:13
Op het moment dat je zwanger bent, gaan hormonen rare dingen met je doen. Die zorgen ervoor, dat je je al bindt aan dat mini vruchtjeTavistock schreef: ↑30-05-2025 11:35Dat inderdaad. Tot nu toe vind ik het verhaal van TO's vriendin toch wat ongeloofwaardig. Eerst niet zwanger kunnen raken én ook nog aan de pil zijn. Dan per ongeluk toch zwanger. Die kans is al klein.
Dan ineens tóch een kinderwens ipv overtijdbehandeling. Nog onwaarschijnlijker.
Ik denk dat het allemaal niet zo per ongeluk was en ze dacht dat TO wel zou bijdraaien en, zoals sommigen hier ook vinden, zijn verantwoordelijkheid zou nemen in de vorm van nogmaals een gezin vormen.
Als je als vrouw echt niet wil, zijn er prima methodes. Zij verandert van mening, niet hij. En het mag allemaal natuurlijk, maar ik vind het echt niet terecht om de man nu neer te zetten als een lapzwans.
vrijdag 30 mei 2025 om 13:01
Van zeggen dat je onvruchtbaar bent word je niet onvruchtbaar. Wellicht heeft ze een aandoening of iets dergelijks waardoor de kans verkleind is, maar ik zet mijn vraagtekens bij "denken dat je onvruchtbaar bent".Bontebok schreef: ↑30-05-2025 10:52Tja, maar ongepland zwanger raken als je gewoon elke dag je pil slikt is nagenoeg onmogelijk. Laat staan ongepland zwanger raken als je aan de pil bent en zegt onvruchtbaar te zijn. Maar waarom zou je eigenlijk de pil slikken als je onvruchtbaar bent?
Afijn, ik ken wel meer vrouwen die in hun 30e heel snel ‘ongepland’ zwanger werden van hun prille date. En na de geboorte kon de date opzouten na betaling van alimentatie en een armetierige bezoekregeling.
vrijdag 30 mei 2025 om 13:41
Eens. Ik zou je ook niet meer willen zien.WaterGirl schreef: ↑27-05-2025 19:07Wanneer je mijn vriend zou zijn, dan zou ik je ook de deur wijzen en zou ik je ook echt niet meer willen zien.
Ga eerst je relatie met je ex (moeder kind) goed verwerken en een leven opbouwen zonder haar.
En wil je echt geen kinderen meer, zorg er dan voor dat je ze ook niet meer kan krijgen. Knoop er in, en tot die tijd een condoom gebruiken.
vrijdag 30 mei 2025 om 13:44
Ik ook. Ik vind het ook opvallend dat ze dat heeft gezegd.Vivalafete25 schreef: ↑30-05-2025 13:01Van zeggen dat je onvruchtbaar bent word je niet onvruchtbaar. Wellicht heeft ze een aandoening of iets dergelijks waardoor de kans verkleind is, maar ik zet mijn vraagtekens bij "denken dat je onvruchtbaar bent".
vrijdag 30 mei 2025 om 14:46
Vreemde conclusie/vraagstelling. Nee. Het is sowieso gissen met een stille TS.Lila-Linda schreef: ↑30-05-2025 14:08Oké, dus jullie vinden alsnog TO een beetje dom, dat hij dit wel voor waarheid aan nam?
Iemand dom noemen vind ik sowieso een beetje...dom...
Ik denk wel dat als je zo zeker weet dat je geen kinderen wilt, je beter het heft in eigen handen kunt nemen en niet afgaan op het "denken" van anderen. En dat wik niet zeggen dat ik het dom vind als hij het gelooft maar dan heeft hij het echt helemaal in eigen handen
.
vrijdag 30 mei 2025 om 15:00
Dat zeggen ze ja.Bontebok schreef: ↑30-05-2025 10:52Tja, maar ongepland zwanger raken als je gewoon elke dag je pil slikt is nagenoeg onmogelijk. Laat staan ongepland zwanger raken als je aan de pil bent en zegt onvruchtbaar te zijn. Maar waarom zou je eigenlijk de pil slikken als je onvruchtbaar bent?
Afijn, ik ken wel meer vrouwen die in hun 30e heel snel ‘ongepland’ zwanger werden van hun prille date. En na de geboorte kon de date opzouten na betaling van alimentatie en een armetierige bezoekregeling.
Maar ik ken en ben iemand die braaf de pil slikte, op een vast tijdstip, niet ziek was en toch zwanger raakte.
Veel mensen geloven dat niet.
Wat de abortus nog heel veel pijnlijker maakte.
Inmiddels ken ik meer vrouwen die geen fouten bij hun anticonceptie maakten en toch zwanger raakten. Op dit forum zijn er ook een aantal.
Uitspraken zoals jij die doet zijn pijnlijk en geven je vast een vals gevoel van veiligheid en controle.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
vrijdag 30 mei 2025 om 16:45
Dit gevoel krijg ik ook bij het lezen vh hele topic!Tavistock schreef: ↑30-05-2025 11:35Dat inderdaad. Tot nu toe vind ik het verhaal van TO's vriendin toch wat ongeloofwaardig. Eerst niet zwanger kunnen raken én ook nog aan de pil zijn. Dan per ongeluk toch zwanger. Die kans is al klein.
Dan ineens tóch een kinderwens ipv overtijdbehandeling. Nog onwaarschijnlijker.
Ik denk dat het allemaal niet zo per ongeluk was en ze dacht dat TO wel zou bijdraaien en, zoals sommigen hier ook vinden, zijn verantwoordelijkheid zou nemen in de vorm van nogmaals een gezin vormen.
Als je als vrouw echt niet wil, zijn er prima methodes. Zij verandert van mening, niet hij. En het mag allemaal natuurlijk, maar ik vind het echt niet terecht om de man nu neer te zetten als een lapzwans.
Ben het overigens helemaal eens dat een ‘nee’ tov een ‘ja’ mbt het krijgen van een kind even zwaar weegt. De nee-zegger hoeft zich absoluut niet meer te verantwoorden voor zijn/haar nee als de ja-zegger. En binnen een relatie, waar afspraken zijn over anticonceptie, zou men elkaar moeten kunnen vertrouwen. Toch vind ik persoonlijk dat, als je absoluut geen kinderen (meer) wilt, je jezelf moet laten steriliseren!
Ook ik heb het idee dat vriendin van TO uiteindelijk niet tot een abortus zal overgaan, zéker niet als hetgeen zij altijd heeft beweerd klopt icm toch opeens een kind te willen, maar goed, is puur speculatie uiteraard.
Offtopic: @Brammerrt: erg frappant dat je niet in je eigen topic komt reageren, zoals ook in je vorige topic. Niet erg chique tov mensen die de moeite nemen jou van advies te voorzien! Hoe serieus ben je eigenlijk?
Live Life to the fullest
vrijdag 30 mei 2025 om 17:10
Ik blijf deze stellingname curieus vinden.GeweldigWeer schreef: ↑30-05-2025 16:45
Ben het overigens helemaal eens dat een ‘nee’ tov een ‘ja’ mbt het krijgen van een kind even zwaar weegt.
Als het om zwangerschap gaat zijn man en vrouw toch helemaal niet gelijk en gelijkwaardig? Vanwaar de noodzaak de man een gelijkwaardige positie toe te bedelen?
Dus in de volgende situaties:
Vrouw wil kind, man niet
Man wil kind, vrouw niet
Tellen de nee's en ja's even zwaar mee?
Een man heeft echt niet zoveel te willen als een vrouw een keuze heeft gemaakt. Andersom moet een man de keuze van een vrouw toch echt accepteren.
Het lijkt wel alsof er wordt gedacht: 'ja, gelijkwaardigheid is goed, dat geldt voor alles in de samenleving, dus het zal voor dit onderwerp ook wel gelden.'
vrijdag 30 mei 2025 om 17:12
Zolang er nog geen conceptie is, tellen beiden even zwaarParadise schreef: ↑30-05-2025 17:10Ik blijf deze stellingname curieus vinden.
Als het om zwangerschap gaat zijn man en vrouw toch helemaal niet gelijk en gelijkwaardig? Vanwaar de noodzaak de man een gelijkwaardige positie toe te bedelen?
Dus in de volgende situaties:
Vrouw wil kind, man niet
Man wil kind, vrouw niet
Tellen de nee's en ja's even zwaar mee?
Een man heeft echt niet zoveel te willen als een vrouw een keuze heeft gemaakt. Andersom moet een man de keuze van een vrouw toch echt accepteren.
Tot aan conceptie dus verantwoordelijk voor je eigen keus, en dat kan je AC zijn of relatie verbreken
Na conceptie telt haar mening zwaarder, en is doorslaggevend
vrijdag 30 mei 2025 om 17:12
Zolang er nog geen conceptie is, tellen beiden even zwaarParadise schreef: ↑30-05-2025 17:10Ik blijf deze stellingname curieus vinden.
Als het om zwangerschap gaat zijn man en vrouw toch helemaal niet gelijk en gelijkwaardig? Vanwaar de noodzaak de man een gelijkwaardige positie toe te bedelen?
Dus in de volgende situaties:
Vrouw wil kind, man niet
Man wil kind, vrouw niet
Tellen de nee's en ja's even zwaar mee?
Een man heeft echt niet zoveel te willen als een vrouw een keuze heeft gemaakt. Andersom moet een man de keuze van een vrouw toch echt accepteren.
Tot aan conceptie dus verantwoordelijk voor je eigen keus, en dat kan je AC zijn of relatie verbreken
Na conceptie telt haar mening zwaarder, en is doorslaggevend
vrijdag 30 mei 2025 om 17:12
Zolang er nog geen conceptie is, tellen beiden even zwaarParadise schreef: ↑30-05-2025 17:10Ik blijf deze stellingname curieus vinden.
Als het om zwangerschap gaat zijn man en vrouw toch helemaal niet gelijk en gelijkwaardig? Vanwaar de noodzaak de man een gelijkwaardige positie toe te bedelen?
Dus in de volgende situaties:
Vrouw wil kind, man niet
Man wil kind, vrouw niet
Tellen de nee's en ja's even zwaar mee?
Een man heeft echt niet zoveel te willen als een vrouw een keuze heeft gemaakt. Andersom moet een man de keuze van een vrouw toch echt accepteren.
Tot aan conceptie dus verantwoordelijk voor je eigen keus, en dat kan je AC zijn of relatie verbreken
Na conceptie telt haar mening zwaarder, en is doorslaggevend
vrijdag 30 mei 2025 om 17:19
Dat ben ik op zich met je eens.Lila-Linda schreef: ↑30-05-2025 17:12Zolang er nog geen conceptie is, tellen beiden even zwaar
Tot aan conceptie dus verantwoordelijk voor je eigen keus, en dat kan je AC zijn of relatie verbreken
Na conceptie telt haar mening zwaarder, en is doorslaggevend
Het is alleen wel een theoretisch gedachte-experiment. Omdat ongeplande zwangerschappen nog steeds vaak voorkomen. Ook bij sterilisatie is die kans aanwezig (erg klein, maar toch).
Dus dan kan iemand met een stelllige keuze vooraf nog steeds in een andere positie terecht komen.
vrijdag 30 mei 2025 om 17:39
Paradise schreef: ↑30-05-2025 17:19Dat ben ik op zich met je eens.
Het is alleen wel een theoretisch gedachte-experiment. Omdat ongeplande zwangerschappen nog steeds vaak voorkomen. Ook bij sterilisatie is die kans aanwezig (erg klein, maar toch).
Dus dan kan iemand met een stelllige keuze vooraf nog steeds in een andere positie terecht komen.
Eens, (on)gelukjes kunnen gebeuren. Maar dat maakt de man nog geen lapzwans als hij bij zijn oorspronkelijke mening blijft. Daar heeft de vrouw, die uiteindelijk het laatste woord heeft, zich naar te verhouden. Net als dat hij zich heeft te verhouden naar het feit dat er misschien tegen zijn zin toch een kind rondloopt. Maar als zij besluit het te houden, is dat man geen lapzwans als hij niet meer wil bijdragen dan het hoognodige. Hoe rot ook voor het kind of de moeder.
vrijdag 30 mei 2025 om 17:45
Ik vind in veel gevallen dat die man wel een lapzwans is als hij alleen het hoognodige wil bijdragen. Uitzonderingen daargelaten.Tavistock schreef: ↑30-05-2025 17:39Eens, (on)gelukjes kunnen gebeuren. Maar dat maakt de man nog geen lapzwans als hij bij zijn oorspronkelijke mening blijft. Daar heeft de vrouw, die uiteindelijk het laatste woord heeft, zich naar te verhouden. Net als dat hij zich heeft te verhouden naar het feit dat er misschien tegen zijn zin toch een kind rondloopt. Maar als zij besluit het te houden, is dat man geen lapzwans als hij niet meer wil bijdragen dan het hoognodige. Hoe rot ook voor het kind of de moeder.
Daar moet ik wel bij zeggen dat het zijn van een lapzwans niet strafbaar is. Het is het goed recht van een man.
Sommige jonge mannen maken er vaak grapjes over. Dat er kinderen rondlopen op de wereld waar ze geen weet van hebben. Dat soort grappen maken vrouwen niet.
Je als lapzwans gedragen als man is ook meer geaccepteerd. Een man kan elk moment besluiten om weg te lopen en zich te onttrekken. Volgens mij doen moeders dat veel minder.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
