Relaties
alle pijlers
Relatie therapie?
zaterdag 19 mei 2007 om 22:20
Relatietherapie kan geweldig zijn, het kan ook hopeloos niet werken.
Zaak is dat beide partners die mee gaan doen aan de therapie gemotiveerd zijn en bereid om zich open te stellen voor de therapeut en de emoties die met de therapie gepaard gaan.
Op het moment dat een van beiden in een relatie eigenlijk geen been ziet in een vorm van therapie dan is het zonde van de tijd en eventueel het geld wat daarin wordt geïnvesteerd.
Veranderingen vinden alleen plaats als er van beide geliefden genoeg energie en wilskracht mee wordt genomen naar de therapiesessies.
Zaak is dat beide partners die mee gaan doen aan de therapie gemotiveerd zijn en bereid om zich open te stellen voor de therapeut en de emoties die met de therapie gepaard gaan.
Op het moment dat een van beiden in een relatie eigenlijk geen been ziet in een vorm van therapie dan is het zonde van de tijd en eventueel het geld wat daarin wordt geïnvesteerd.
Veranderingen vinden alleen plaats als er van beide geliefden genoeg energie en wilskracht mee wordt genomen naar de therapiesessies.
zaterdag 19 mei 2007 om 22:32
Uhh, waarbij niet!! Op dit moment zit het helemaal vast. Veel ruzies, verwijten, weinig seks (wat door mij komt), mijn vriend vaak twijfels over de realtie (niet zozeer bij mij}, weinig romantiek enz. We zijn bijna 2 jaar bij elkaar en wonen ook ongeveer zo lang samen. We hebben ook al best wat met elkaar meegemaakt. In het begin geslachtziekte(crisis), wonen anti-kraak dus geen stabiele woonruimte en daar word ik onrustig van), in 2 jaar tijd ben ik naar 2 verschillende steden verhuisd en waarvan samen naar 1 stad waar we ook niemand kennen, ik werk voor het eerst fulltime, hij had 30ers crisis over wat hij nu wil met werk enz en heeft roer omgegooid maar loopt nog niet zoals hij wil en daarnaast neemt hij schulden met zich mee en omdat op te lossen loopt ook.
Hij irriteerd zich nu alleen aan mij, als we de stad in gaan en het is even stil is het al niet goed en komt er ruzie. Eigenlijk heeft hij het gevoel dat hij alleen voor mij leeft en continu zijn grenzen bij moet aangeven (ik zuig zijn energie op) ik heb het gevoel dat het wel meevalt en hem wel ruimte geef om zijn ding te doen etc.vandaag maakt het niet uit wat ik zeg, volgens hem zit overal iets slechts achter. dat ik alles alleen maar zeg uit eigen belang en hem wil manipuleren.
Heel wat eigenlijk. Ik hou heel veel van hem en ben erg aan hem gehecht en vind het heel eg dat we er niet uitkomen. Maar ik heb geen behoefte om aan om er samen uit te komen als hij dat niet wilt!!
Ik ben wel bang in de relatie om te praten als me iets dwars zit. heb wel moeite met de confrontatie, bang dat het gesprek meteen uitdraait op eindigen van de relatie, waardoor voor mijn gevoel het gesprek al geen zin heeft omdat het einddoel in zijn hoofd als i bepaald. En toch zijn we al 2 jaar samen en weet ik dat hij van me houdt en ook een type is die denkt dat het gras ergens anders altijd groener is!!
Is het nog te volgen?
Ben wel blij dat ik mijn hart eigenlijk even kan luchten. Eerder geen behoefte aan omdat het zo een lang verhaal is, maar voelt wel goed.
Hij irriteerd zich nu alleen aan mij, als we de stad in gaan en het is even stil is het al niet goed en komt er ruzie. Eigenlijk heeft hij het gevoel dat hij alleen voor mij leeft en continu zijn grenzen bij moet aangeven (ik zuig zijn energie op) ik heb het gevoel dat het wel meevalt en hem wel ruimte geef om zijn ding te doen etc.vandaag maakt het niet uit wat ik zeg, volgens hem zit overal iets slechts achter. dat ik alles alleen maar zeg uit eigen belang en hem wil manipuleren.
Heel wat eigenlijk. Ik hou heel veel van hem en ben erg aan hem gehecht en vind het heel eg dat we er niet uitkomen. Maar ik heb geen behoefte om aan om er samen uit te komen als hij dat niet wilt!!
Ik ben wel bang in de relatie om te praten als me iets dwars zit. heb wel moeite met de confrontatie, bang dat het gesprek meteen uitdraait op eindigen van de relatie, waardoor voor mijn gevoel het gesprek al geen zin heeft omdat het einddoel in zijn hoofd als i bepaald. En toch zijn we al 2 jaar samen en weet ik dat hij van me houdt en ook een type is die denkt dat het gras ergens anders altijd groener is!!
Is het nog te volgen?
Ben wel blij dat ik mijn hart eigenlijk even kan luchten. Eerder geen behoefte aan omdat het zo een lang verhaal is, maar voelt wel goed.
zaterdag 19 mei 2007 om 22:40
Vind je het erg als ik zeg dat ik twee jaar bij elkaar zijn nog behoorlijk kort vind? Om dan al zoveel problemen te hebben bedoel ik.
Jullie hebben nu al issues die vaak in relaties voorkomen die al veel langer bestaan, het moment dat mensen merken uit elkaar gegroeid te zijn en niet meer samen op gaan, maar ieder de neus een andere kant op hebben staan. Het lijkt er bij jullie meer op dat je na de eerste verliefdheid tot de conclusie moet komen toch niet echt bij elkaar te passen. Ik weet niet of daar relatietherapie bij gaat helpen eigenlijk.
Je houdt van hem, hij ergert zich aan jou en dat maakt jou waarschijnlijk alleen nog maar onzekerder.
Wat denkt hij over in therapie gaan?
Jullie hebben nu al issues die vaak in relaties voorkomen die al veel langer bestaan, het moment dat mensen merken uit elkaar gegroeid te zijn en niet meer samen op gaan, maar ieder de neus een andere kant op hebben staan. Het lijkt er bij jullie meer op dat je na de eerste verliefdheid tot de conclusie moet komen toch niet echt bij elkaar te passen. Ik weet niet of daar relatietherapie bij gaat helpen eigenlijk.
Je houdt van hem, hij ergert zich aan jou en dat maakt jou waarschijnlijk alleen nog maar onzekerder.
Wat denkt hij over in therapie gaan?
zaterdag 19 mei 2007 om 22:47
dat weet ik nog niet. Ik weet dat hij ook van mij houdt en eigenlijk ook niet wil stoppen, maar dat hij ook denkt dat dit niet hoort al na 2 jaar en we misschien onze wegen moeten scheiden.
misschien is het ook wel overdreven na 2 jaar, maar ik vind niet dat gevoelens enz gebonden zijn aan tijd. Had hij geen crisis gehad met zichzelf als ik er niet was? zijn schulden waren er ook al, alleen nu kan hij er niet meer omheen!!! En ja we zijn al veel problemen tegen gekomen die je normaal later tegenkomt. Ik denk ook dat dit met het verleden te maken heeft en dan vooral die van hem. We zijn ook totaal anders opgevoed en komen uit een hele andere situatie met vrienden en woonplaats enz.
Mijn gevoel geloofd in ons en de liefde die we samen hebben. Hij geeft wel aan dat ik de eerste ben waar hij zo ene sterke band me heeft en zijn eerste stabiele factor ben. maar ja hij zegt ook veel andere dingen.
misschien is het ook wel overdreven na 2 jaar, maar ik vind niet dat gevoelens enz gebonden zijn aan tijd. Had hij geen crisis gehad met zichzelf als ik er niet was? zijn schulden waren er ook al, alleen nu kan hij er niet meer omheen!!! En ja we zijn al veel problemen tegen gekomen die je normaal later tegenkomt. Ik denk ook dat dit met het verleden te maken heeft en dan vooral die van hem. We zijn ook totaal anders opgevoed en komen uit een hele andere situatie met vrienden en woonplaats enz.
Mijn gevoel geloofd in ons en de liefde die we samen hebben. Hij geeft wel aan dat ik de eerste ben waar hij zo ene sterke band me heeft en zijn eerste stabiele factor ben. maar ja hij zegt ook veel andere dingen.
zaterdag 19 mei 2007 om 23:03
Je zult mij ook niet zien schrijven dat ik vind dat je niet in therapie moet aan of niet moet vechten voor je relatie. Dat is vanzelfsprekend iets wat jullie helemaal zelf moeten uitmaken. Afgaand op jouw verhaal komt de inspanning om het allemaal goed te laten komen vooral bij jou vandaan, klopt dat? Of zet hij zich ook enorm in voor jullie relatiegeluk?
Ik geef slechts aan dat er nu, binnen een relatief korte tijd, al veel problemen zijn, die het lastig maken om het weer leuk en goed te maken tussen jou en je vriend. Nogmaals, lezend wat jij schrijft doet bij mij de vraag rijzen of jullie misschien qua persoonlijkheden niet zó van elkaar verschillen dat je nu gaat merken dat sommige verschillen onoverkomelijk zijn. Dat kan namelijk ook nog en dan is therapie niet aan te raden.
Bij therapie komen zo ontzettend veel gevoelens naar boven, zo veel emoties waar je sámen mee moet dealen, dat het echt zaak is beiden helemaal voor zo'n therapie te willen gaan. Therapie kan ook schade aanrichten, teleurstellend zijn en meer vragen dan antwoorden opleveren. Daar moet je als stel dan ook tegen opgewassen zijn, snap je wat ik bedoel? Veel mensen zien therapie als dé oplossing, terwijl samen in therapie gaan soms juist meer problemen oplevert dan oplossingen biedt.
Ik geef slechts aan dat er nu, binnen een relatief korte tijd, al veel problemen zijn, die het lastig maken om het weer leuk en goed te maken tussen jou en je vriend. Nogmaals, lezend wat jij schrijft doet bij mij de vraag rijzen of jullie misschien qua persoonlijkheden niet zó van elkaar verschillen dat je nu gaat merken dat sommige verschillen onoverkomelijk zijn. Dat kan namelijk ook nog en dan is therapie niet aan te raden.
Bij therapie komen zo ontzettend veel gevoelens naar boven, zo veel emoties waar je sámen mee moet dealen, dat het echt zaak is beiden helemaal voor zo'n therapie te willen gaan. Therapie kan ook schade aanrichten, teleurstellend zijn en meer vragen dan antwoorden opleveren. Daar moet je als stel dan ook tegen opgewassen zijn, snap je wat ik bedoel? Veel mensen zien therapie als dé oplossing, terwijl samen in therapie gaan soms juist meer problemen oplevert dan oplossingen biedt.
zondag 20 mei 2007 om 12:03
Ik zit er op dit moment zo middenin dat ik even niet meer weet hoe en wat. Mijn vriend staat nu niet open voor relatieherapie/seksuoloog. Het grootste probleem voor hem is dat we geen tot weinig seks hebben. Hier hebben we veel strijd over gehad. Uiteindelijk heeft hij daar wel dingen zichtbaar in veranderd en ik eigenlijk niet. Eerst zag ik het als een probleem dat we samen hadden en voelde ik me onbegrepen en ging continu de strijd aan omdat ik ook begrip wilde voor mijn situatie en dat ik niet bewust geen zin had. maar nu dingen bij hem zijn veranderd heeft het mijn zin niet echt bevorderd vindt hij. Ik denk daar wel ietsje anders over. Ik voel namelijk geen druk meer en dat is heel fijn, als we het hebben heb ik er ook zin in en eerder ging dit steeds geforceerd. Misschien hebben we ook al teveel meegemaakt ik weet het niet.
Er is zoveel wrok naar elkaar toe dat ik het moeilijk vind om echt liefdevol te zijn. Soms kan het wel maar soms ook niet. Hij vindt ook moeilijk om nog liefdevol te zijn.
Vlak voordat ik hem leerde kennen ben ik met veel mannen naar bed gegaan, waarvan ook soms tegen mijn zin in. Een week voordat ik mijn vriend leerde kennen voelde ik me vies en wilde ik absoluut niet meer zo met mezelf omgaan. Met mijn vriend wilde ik niet meteen seks en dat vond hij heel moelijk, omdat ik hem alles over mijn verleden had verteld. Daar is de strijd een beetje begonnen. Hij kon mijn kant niet bergijpen, werd er onzeker door. Overigens had ik het meeste wel veilig gedaan. Toen bleken we een geslachtsziekte te hebben wat dus een vette crisis was. En zo heb ik ook altijd last van schimmelinf of blaasontsteking en is dat een van de excuses geworden waardoor ik weinig seks wilde.
Mijn vriend zegt nu dat ik een probleem heb met het seks en als ikhet wil moet oplossen. Ik loop echt te graven bij mezelf maar ik weet niet wat het probleem is of vind dat ik me aanstel. Voor hem had ik het veel en dat strookte niet mijn gevoelens en nu wil ik bijna nooit!!!!! Het liefst wil ik dat ik me weer sexy voel en vaak wil, maar vind het zo moeilijk om mezelf weer als sexy enz te zien. Er moet een balans komen tussen die 2 uiterste.
Ik ben ook net begonnen aan een baan en zoekende naar wat ik echt leuk vind en daarnaast hebben we geen stabiele woonruimte wat ik irritant vindt!!! Maar mijn vriend zegt, het maakt bij jou niet uit, je hebt altijd wat en je bent steeds onrustig en op zoek naar iets anders. En daar heeft hij gelijk in. ik ben vaak ontevreden en ook wel een uitsteller. Ik denk altijd , als we dat hebben dan.......Ik wil het anders doen, maar ik weet gewoon echt niet hoe. Als we dan net ruzie gehad hebben denk ik ja dit ga ik doen enz, maar als ik dan weer een week aan het werk ben en alles weer goed is zitten we wer in het oude patroon.
Mijn vriend werkt zeker aan de relatie en ik dacht dat ik dat ook altijd deed. Nu besef ik dat ik misschien te druk ben geweest met andere dingen, met hem/werk/wonen en de schulden. Misschien moet ik wel gewoon zelf naar een therapeut of iets. Niet dat ik nooit aan onze realtie werk, maar soms heb ik het gevoel dat we eerst soort van moeten overleven en als er wat meer rust is ik tijd heb om aan andere dingen te werken. maar hij zegt dat er altijd dingen en veranderingen gebeuren en dat bergijp ik ook wel, maar voor mij waren de afgelopen 2 jaar onderhevig aan grote veranderingen, waar ik wel zelf voor gekozen heb.
Kortom; geen relatietherapie en eerst maar weer eens mijn eigen haventje op orde brengen.
Er is zoveel wrok naar elkaar toe dat ik het moeilijk vind om echt liefdevol te zijn. Soms kan het wel maar soms ook niet. Hij vindt ook moeilijk om nog liefdevol te zijn.
Vlak voordat ik hem leerde kennen ben ik met veel mannen naar bed gegaan, waarvan ook soms tegen mijn zin in. Een week voordat ik mijn vriend leerde kennen voelde ik me vies en wilde ik absoluut niet meer zo met mezelf omgaan. Met mijn vriend wilde ik niet meteen seks en dat vond hij heel moelijk, omdat ik hem alles over mijn verleden had verteld. Daar is de strijd een beetje begonnen. Hij kon mijn kant niet bergijpen, werd er onzeker door. Overigens had ik het meeste wel veilig gedaan. Toen bleken we een geslachtsziekte te hebben wat dus een vette crisis was. En zo heb ik ook altijd last van schimmelinf of blaasontsteking en is dat een van de excuses geworden waardoor ik weinig seks wilde.
Mijn vriend zegt nu dat ik een probleem heb met het seks en als ikhet wil moet oplossen. Ik loop echt te graven bij mezelf maar ik weet niet wat het probleem is of vind dat ik me aanstel. Voor hem had ik het veel en dat strookte niet mijn gevoelens en nu wil ik bijna nooit!!!!! Het liefst wil ik dat ik me weer sexy voel en vaak wil, maar vind het zo moeilijk om mezelf weer als sexy enz te zien. Er moet een balans komen tussen die 2 uiterste.
Ik ben ook net begonnen aan een baan en zoekende naar wat ik echt leuk vind en daarnaast hebben we geen stabiele woonruimte wat ik irritant vindt!!! Maar mijn vriend zegt, het maakt bij jou niet uit, je hebt altijd wat en je bent steeds onrustig en op zoek naar iets anders. En daar heeft hij gelijk in. ik ben vaak ontevreden en ook wel een uitsteller. Ik denk altijd , als we dat hebben dan.......Ik wil het anders doen, maar ik weet gewoon echt niet hoe. Als we dan net ruzie gehad hebben denk ik ja dit ga ik doen enz, maar als ik dan weer een week aan het werk ben en alles weer goed is zitten we wer in het oude patroon.
Mijn vriend werkt zeker aan de relatie en ik dacht dat ik dat ook altijd deed. Nu besef ik dat ik misschien te druk ben geweest met andere dingen, met hem/werk/wonen en de schulden. Misschien moet ik wel gewoon zelf naar een therapeut of iets. Niet dat ik nooit aan onze realtie werk, maar soms heb ik het gevoel dat we eerst soort van moeten overleven en als er wat meer rust is ik tijd heb om aan andere dingen te werken. maar hij zegt dat er altijd dingen en veranderingen gebeuren en dat bergijp ik ook wel, maar voor mij waren de afgelopen 2 jaar onderhevig aan grote veranderingen, waar ik wel zelf voor gekozen heb.
Kortom; geen relatietherapie en eerst maar weer eens mijn eigen haventje op orde brengen.
maandag 21 mei 2007 om 13:58
Ik vind wel dat jouw vriend hel makkelijk alle problemen bij jou legt.
Het niet hebben van een vaste baan en woonruimte wekt enorm veel stres bij jou. kennlijk ben jij iemand die heel vel waarde hecht aan stabiliteit en een eigen plek en misschien heeft jouw vriend dt iets minder. Jij voelt je onveilig in je situatie en dus kun je je niet helemaal openstellen. dat is helemaal niet raar. ( ik zou er zelf ook niet tegenkunnen om geen zekerheid te hebben over woonruimte. ik heb een vreselijke hekel aan verhuizen). verhuizen en een nieuwe baan staan naast het verbreken van reltie in de top 3 van ingrijpende gebeurtenissen in iemands leven, dus het is niet niks.
Om een bevredigende relatie te kunnen hebben is het van belang dat aan jouw basisbehoefte veiligheid is voldaan. Eerst aan je eigen veilige haventje werken is dus waarschijnlijk wel de oplossing, maar op dit moment draagt jouw vriend er met zijn verwijten niet aan bij.
Ik zou zeggen zoek eerst een stabiele woonruimte, desnoods alleen voor jezelf als hij niet mee wil, zet jezelf op plaats 1 en kijk dan in hoeverre je ruimte hebt voor hem. Ik vind het vrij bedenkelijk dat hij jou verwijt dat je geen esex met hem hebtterwijl je aangeeft dat je vaak sex had terwijl het niet goed voelde. Een man die vind dat je sex met hem moet hebben als het voor jou verkeerd voelt, die zou ik wantrouwen.
Het niet hebben van een vaste baan en woonruimte wekt enorm veel stres bij jou. kennlijk ben jij iemand die heel vel waarde hecht aan stabiliteit en een eigen plek en misschien heeft jouw vriend dt iets minder. Jij voelt je onveilig in je situatie en dus kun je je niet helemaal openstellen. dat is helemaal niet raar. ( ik zou er zelf ook niet tegenkunnen om geen zekerheid te hebben over woonruimte. ik heb een vreselijke hekel aan verhuizen). verhuizen en een nieuwe baan staan naast het verbreken van reltie in de top 3 van ingrijpende gebeurtenissen in iemands leven, dus het is niet niks.
Om een bevredigende relatie te kunnen hebben is het van belang dat aan jouw basisbehoefte veiligheid is voldaan. Eerst aan je eigen veilige haventje werken is dus waarschijnlijk wel de oplossing, maar op dit moment draagt jouw vriend er met zijn verwijten niet aan bij.
Ik zou zeggen zoek eerst een stabiele woonruimte, desnoods alleen voor jezelf als hij niet mee wil, zet jezelf op plaats 1 en kijk dan in hoeverre je ruimte hebt voor hem. Ik vind het vrij bedenkelijk dat hij jou verwijt dat je geen esex met hem hebtterwijl je aangeeft dat je vaak sex had terwijl het niet goed voelde. Een man die vind dat je sex met hem moet hebben als het voor jou verkeerd voelt, die zou ik wantrouwen.
