Relaties
alle pijlers
Relatie wel of niet doorgaan
donderdag 28 december 2023 om 10:54
Ik ben op zoek naar advies of mensen met ervaring de situatie is al volgt.
Mijn partner heeft continu kritiek op mij maar echt op alles het kan gaan over dat ik niet streng genoeg ben voor onze kinderen tot aan hoe ik schoonmaak.
Ik merk dat ik hier aan onder door ga en mij steeds kleiner ga voelen elke keer als we weer ruzie hebben gehad alhoewel ruzie hij wordt boos op mij en ik sla dicht. Na zo’n ruzie zegt die dat het hem spijt maar dat die wel hoopt dat ik begrijp wat hij bedoeld. Vorige week is het echter geëscaleerd en heeft die mij het huis uitgeduwd dit zagen onze kinderen en de oudste heeft toen de politie gebeld. Die zijn toen ook gekomen en er is een melding naar veilig thuis gemaakt. Ik heb gezegd dat dit de druppel is en ben weggegaan met de kinderen om een aantal dagen rust te hebben. Nu hebben we gisteren weer gepraat en geeft die aan spijt te hebben en ook in te zien dat dit niet zo door kan gaan en zegt die dat die hulp gaat zoeken en in relatie therapie wil. Ergens geloof ik hem wel dat die dat wilt maar ik twijfel of die dit niet gewoon zegt om mij tevreden te houden. Ik heb gezegd nog steeds twijfel te hebben en dat ik hier over na wil denken. Ik weet gewoon niet zo goed of die echt eraan wil werken of dat die dit nu zegt omdat ik nu echt weg gegaan ben en dat die dit doet om mij weer thuis te krijgen.
Ik zit zo erg in twijfel aan de ene kant denk ik dat het beter is als we uit elkaar gaan omdat we nu misschien nog op een punt kunnen komen dat we goed uit elkaar kunnen gaan en gewoon normaal met elkaar om kunnen gaan voor de kinderen en dat als we door gaan de bom echt een keer barst. Maar aan de andere kant denk ik dat het weer tijdelijk goed gaat met de therapie en we uiteindelijk weer terug in het oude vallen.
Een paar voorbeelden waar de ruzies over gaan:
- Hoe ik schoonmaak en wanneer ik dit doe.
- Ik ben heel sociaal en vindt het dan ook weleens leuk als ik ergens ben om dan spontaan daar te blijven eten dit kan hij niet.
- hij is al altijd bezig en druk er is altijd wel wat te doen terwijl ik soms gewoon denk van het kan morgen ook wel dan is het maar een keer rommelig.
- Doordat hij altijd druk is verwacht hij ook dat ik dit ook ben terwijl ik af en toe ook gewoon behoefte heb aan een dagje niks.
- Ik ben niet streng genoeg voor onze kinderen terwijl ik vindt dat hij soms te streng is en dingen van ze verwacht die je niet kan verwachten van kinderen.
Ik snap dat jullie niet voor mij kunnen bepalen hoe verder maar misschien is er iemand die ook in zo’n situatie heeft gegeven en mij tips kan geven.
Mijn partner heeft continu kritiek op mij maar echt op alles het kan gaan over dat ik niet streng genoeg ben voor onze kinderen tot aan hoe ik schoonmaak.
Ik merk dat ik hier aan onder door ga en mij steeds kleiner ga voelen elke keer als we weer ruzie hebben gehad alhoewel ruzie hij wordt boos op mij en ik sla dicht. Na zo’n ruzie zegt die dat het hem spijt maar dat die wel hoopt dat ik begrijp wat hij bedoeld. Vorige week is het echter geëscaleerd en heeft die mij het huis uitgeduwd dit zagen onze kinderen en de oudste heeft toen de politie gebeld. Die zijn toen ook gekomen en er is een melding naar veilig thuis gemaakt. Ik heb gezegd dat dit de druppel is en ben weggegaan met de kinderen om een aantal dagen rust te hebben. Nu hebben we gisteren weer gepraat en geeft die aan spijt te hebben en ook in te zien dat dit niet zo door kan gaan en zegt die dat die hulp gaat zoeken en in relatie therapie wil. Ergens geloof ik hem wel dat die dat wilt maar ik twijfel of die dit niet gewoon zegt om mij tevreden te houden. Ik heb gezegd nog steeds twijfel te hebben en dat ik hier over na wil denken. Ik weet gewoon niet zo goed of die echt eraan wil werken of dat die dit nu zegt omdat ik nu echt weg gegaan ben en dat die dit doet om mij weer thuis te krijgen.
Ik zit zo erg in twijfel aan de ene kant denk ik dat het beter is als we uit elkaar gaan omdat we nu misschien nog op een punt kunnen komen dat we goed uit elkaar kunnen gaan en gewoon normaal met elkaar om kunnen gaan voor de kinderen en dat als we door gaan de bom echt een keer barst. Maar aan de andere kant denk ik dat het weer tijdelijk goed gaat met de therapie en we uiteindelijk weer terug in het oude vallen.
Een paar voorbeelden waar de ruzies over gaan:
- Hoe ik schoonmaak en wanneer ik dit doe.
- Ik ben heel sociaal en vindt het dan ook weleens leuk als ik ergens ben om dan spontaan daar te blijven eten dit kan hij niet.
- hij is al altijd bezig en druk er is altijd wel wat te doen terwijl ik soms gewoon denk van het kan morgen ook wel dan is het maar een keer rommelig.
- Doordat hij altijd druk is verwacht hij ook dat ik dit ook ben terwijl ik af en toe ook gewoon behoefte heb aan een dagje niks.
- Ik ben niet streng genoeg voor onze kinderen terwijl ik vindt dat hij soms te streng is en dingen van ze verwacht die je niet kan verwachten van kinderen.
Ik snap dat jullie niet voor mij kunnen bepalen hoe verder maar misschien is er iemand die ook in zo’n situatie heeft gegeven en mij tips kan geven.
donderdag 28 december 2023 om 13:24
Sannie0404 schreef: ↑28-12-2023 13:11Ja mijn verstand weet het ook wel maar mijn gevoel laat mij weer twijfelen ook omdat we een zoontje hebben dit maakt het ook niet makkelijker ik denk dat als hij er niet was geweest het allang klaar was geweest.
Maar waarschijnlijk wist jouw verstand voordat je kind er was ook al dat het niet zo'n goed idee was en heb je toen ook voor je gevoel gekozen. En nu zit je in deze situatie. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.
Ik vind het echt heel ernstig. Ik weet dat je je gevoel hebt, maar gebruik alsjeblieft je verstand. Hou voorlopig afstand en laat je toch niet elke keer omlullen omdat het je een goed gevoel geeft dat hij je zo graag terug wil.
donderdag 28 december 2023 om 13:31
Het gekke is dat ik soms ook denk en hoop dat we gewoon samen kunnen zeggen het werkt niet we stoppen er mee en gaan het goed regelen voor ons kind. Maar ik denk niet dat dat gaat gebeuren hij wil alles of niets. Ik denk ook als ik nu zeg het is klaar dat die alleen maar bozer wordt en mij de schuld gaat geven.Marianneke schreef: ↑28-12-2023 13:16Dat is dan jammer, jij weet het nu niet. En als hij daar geen genoegen mee kan nemen, kan hij inderdaad ook besluiten dat het over is.
donderdag 28 december 2023 om 13:32
Sannie0404 schreef: ↑28-12-2023 13:31Het gekke is dat ik soms ook denk en hoop dat we gewoon samen kunnen zeggen het werkt niet we stoppen er mee en gaan het goed regelen voor ons kind. Maar ik denk niet dat dat gaat gebeuren hij wil alles of niets. Ik denk ook als ik nu zeg het is klaar dat die alleen maar bozer wordt en mij de schuld gaat geven.
Dus? Serieuze vraag.
donderdag 28 december 2023 om 13:37
Je wil ook niet in de situatie komen dat je zoontje een keer de politie moet bellen toch?Sannie0404 schreef: ↑28-12-2023 13:36Ik ben bang dat mijn zoontje daar de dupe van wordt en dat wil ik gewoon echt niet.
En in welke omgeving is hij dan opgeroeid
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
donderdag 28 december 2023 om 13:39
Jullie zoon is al de dupe, de politie is niet voor niets gebeld. Huiselijk geweld, of dat nu lichamelijk op psychisch is een hele onveilige situatie voor een kind.Sannie0404 schreef: ↑28-12-2023 13:36Ik ben bang dat mijn zoontje daar de dupe van wordt en dat wil ik gewoon echt niet.
donderdag 28 december 2023 om 13:41
Ik denk ook als ik nu zeg het is klaar dat die alleen maar bozer wordt en mij de schuld gaat geven.
En daar moet jij flink boven staan. Dat hij jou de schuld zou gaan geven, zegt wel iets over hem en jou.
Ik zou wegblijven en tegen hem zeggen dat hij niet hoeft te drammen. Jij bent aan zet!
Wat de uitkomst zal zijn, moet je zelf beslissen. Maar er is de nodige therapie voor jezelf en misschien beide hard nodig.
En daar moet jij flink boven staan. Dat hij jou de schuld zou gaan geven, zegt wel iets over hem en jou.
Ik zou wegblijven en tegen hem zeggen dat hij niet hoeft te drammen. Jij bent aan zet!
Wat de uitkomst zal zijn, moet je zelf beslissen. Maar er is de nodige therapie voor jezelf en misschien beide hard nodig.
donderdag 28 december 2023 om 13:51
Als je blijft zijn je zoontje en jij allebei de dupe.Sannie0404 schreef: ↑28-12-2023 13:36Ik ben bang dat mijn zoontje daar de dupe van wordt en dat wil ik gewoon echt niet.
En nee, nee, nee, het valt niet allemaal wel mee. Het is niet in orde dat je hierover twijfelt.
donderdag 28 december 2023 om 13:54
Sannie0404 schreef: ↑28-12-2023 13:36Ik ben bang dat mijn zoontje daar de dupe van wordt en dat wil ik gewoon echt niet.
Je kind ís al de dupe. Van opgroeien bij ouders die steeds ruzie maken, van een vader die zijn moeder kleineert en het voorbeeld wat hij zal gaan volgen want blijkbaar is het okee om als man een vrouw te kleineren. Je zoon ís de dupe.
donderdag 28 december 2023 om 13:57
Ook zo bijzonder dat dit altijd ineens een optie is als de vrouw het gedrag niet meer pikt. Daarvoor was er geen reden om zich niet als zo'n lul te gedragen?Sannie0404 schreef: ↑28-12-2023 10:54Nu hebben we gisteren weer gepraat en geeft die aan spijt te hebben en ook in te zien dat dit niet zo door kan gaan en zegt die dat die hulp gaat zoeken en in relatie therapie wil.
donderdag 28 december 2023 om 14:15
Klopt ik heb ook al een afspraak staan bij mijn huisarts omdat ik ook gewoon hulp nodig heb wat de uitkomst ook zal zijnBecause schreef: ↑28-12-2023 13:41Ik denk ook als ik nu zeg het is klaar dat die alleen maar bozer wordt en mij de schuld gaat geven.
En daar moet jij flink boven staan. Dat hij jou de schuld zou gaan geven, zegt wel iets over hem en jou.
Ik zou wegblijven en tegen hem zeggen dat hij niet hoeft te drammen. Jij bent aan zet!
Wat de uitkomst zal zijn, moet je zelf beslissen. Maar er is de nodige therapie voor jezelf en misschien beide hard nodig.
donderdag 28 december 2023 om 14:15
Je stelt jezelf een megagrote vraag, waardoor je nu twijfelt. En dat is logisch, want het antwoord gaat grote gevolgen hebben, welk antwoord het dan ook is. Maar ik denk dat je in dit stadium jezelf de verkeerde vraag stelt. Het wel of niet uit elkaar gaan is niet de vraag, maar de consequentie van de oplossing. Ik zou het zo benaderen: stel samen een doel voor ogen; "Hoe komen we hier als gezin uit en worden we stabiel". Let op: ik zeg dus niet "als geliefden" maar "als gezin".
Ik denk dat je er sowieso verstandig aan doet om in therapie te gaan, zowel jijzelf als jullie samen. Het is duidelijk dat jij geen grenzen kan bewaken, en dat je teveel rekening houdt met je partner. Want als je je nu al laat ompraten en telkens je grenzen verlegt, ben je hard op weg om jezelf volledig kwijt te raken in deze relatie en in jullie gezin. En praten met een psych lijkt me essentieel.
Tegelijkertijd heeft hij erg veel moeite met hoe jij bent, en hoe jullie functioneren. Hij klinkt behoorlijk controlerend, bezig met "hoe het hoort" en is geenszins van plan om iets te doen voor jou, zo klinkt het.
Of dit nog goed te krijgen is, is nog maar de vraag, zeker na de escalatie. Maar jullie zullen -in welke vorm dan ook- met elkaar door moeten omdat jullie samen een kind hebben. Werk dus eerst aan hoe jullie met elkaar omgaan, voor je grote vragen gaat stellen. Doe dit wel echt onder begeleiding van een relatietherapeut, want anders kom je hier sowieso niet goed uit. Werk hier met elkaar aan. Als je merkt dat de samenwerking stroef gaat of het doel niet bereikt wordt, dan weet je denk ik zelf ook wel wat het gevolg is. Namelijk dat je als liefdespartners uit elkaar gaat. Dan kan je nog steeds werken aan een goed ouderschap voor jullie kind.
Maar een ding: behoud altijd je eigenwaarde.
Ik denk dat je er sowieso verstandig aan doet om in therapie te gaan, zowel jijzelf als jullie samen. Het is duidelijk dat jij geen grenzen kan bewaken, en dat je teveel rekening houdt met je partner. Want als je je nu al laat ompraten en telkens je grenzen verlegt, ben je hard op weg om jezelf volledig kwijt te raken in deze relatie en in jullie gezin. En praten met een psych lijkt me essentieel.
Tegelijkertijd heeft hij erg veel moeite met hoe jij bent, en hoe jullie functioneren. Hij klinkt behoorlijk controlerend, bezig met "hoe het hoort" en is geenszins van plan om iets te doen voor jou, zo klinkt het.
Of dit nog goed te krijgen is, is nog maar de vraag, zeker na de escalatie. Maar jullie zullen -in welke vorm dan ook- met elkaar door moeten omdat jullie samen een kind hebben. Werk dus eerst aan hoe jullie met elkaar omgaan, voor je grote vragen gaat stellen. Doe dit wel echt onder begeleiding van een relatietherapeut, want anders kom je hier sowieso niet goed uit. Werk hier met elkaar aan. Als je merkt dat de samenwerking stroef gaat of het doel niet bereikt wordt, dan weet je denk ik zelf ook wel wat het gevolg is. Namelijk dat je als liefdespartners uit elkaar gaat. Dan kan je nog steeds werken aan een goed ouderschap voor jullie kind.
Maar een ding: behoud altijd je eigenwaarde.
donderdag 28 december 2023 om 14:21
Ik wil er ook uit komen als gezin. Maar hij verwacht dat ik er in ga met als uitkomst als geliefde alleen ergens diep van binnen weet ik dat dat waarschijnlijk niet gaat gebeuren. Ik denk dat als we in therapie gaan we er juist achter komen dat het gewoon niet werkt als geliefde omdat we allebei te veel moeten aanpassen. En op dit moment voelt het voor mij dat ik alles moet aanpassen naar wat hij wilt niet n dat ik zijn leven leid. Alleen ben ik bang dat als dat er uit komt de boel alleen maar mee escaleert omdat hij wel de verwachting heeft om er als geliefde uit te komen.Pimpelmeesje87 schreef: ↑28-12-2023 14:15Je stelt jezelf een megagrote vraag, waardoor je nu twijfelt. En dat is logisch, want het antwoord gaat grote gevolgen hebben, welk antwoord het dan ook is. Maar ik denk dat je in dit stadium jezelf de verkeerde vraag stelt. Het wel of niet uit elkaar gaan is niet de vraag, maar de consequentie van de oplossing. Ik zou het zo benaderen: stel samen een doel voor ogen; "Hoe komen we hier als gezin uit en worden we stabiel". Let op: ik zeg dus niet "als geliefden" maar "als gezin".
Ik denk dat je er sowieso verstandig aan doet om in therapie te gaan, zowel jijzelf als jullie samen. Het is duidelijk dat jij geen grenzen kan bewaken, en dat je teveel rekening houdt met je partner. Want als je je nu al laat ompraten en telkens je grenzen verlegt, ben je hard op weg om jezelf volledig kwijt te raken in deze relatie en in jullie gezin. En praten met een psych lijkt me essentieel.
Tegelijkertijd heeft hij erg veel moeite met hoe jij bent, en hoe jullie functioneren. Hij klinkt behoorlijk controlerend, bezig met "hoe het hoort" en is geenszins van plan om iets te doen voor jou, zo klinkt het.
Of dit nog goed te krijgen is, is nog maar de vraag, zeker na de escalatie. Maar jullie zullen -in welke vorm dan ook- met elkaar door moeten omdat jullie samen een kind hebben. Werk dus eerst aan hoe jullie met elkaar omgaan, voor je grote vragen gaat stellen. Doe dit wel echt onder begeleiding van een relatietherapeut, want anders kom je hier sowieso niet goed uit. Werk hier met elkaar aan. Als je merkt dat de samenwerking stroef gaat of het doel niet bereikt wordt, dan weet je denk ik zelf ook wel wat het gevolg is. Namelijk dat je als liefdespartners uit elkaar gaat. Dan kan je nog steeds werken aan een goed ouderschap voor jullie kind.
Maar een ding: behoud altijd je eigenwaarde.
donderdag 28 december 2023 om 14:25
donderdag 28 december 2023 om 14:57
donderdag 28 december 2023 om 15:10
Hij zegt dat die zelf ook in therapie gaat. Dit is ook wel een van de consequenties die ik gesteld heb. Maar ja daardoor twijfel ik ook of die het doet omdat die er echt aan wil werken of dat die dat puur doet om mij tevreden te houden.Dahlia74 schreef: ↑28-12-2023 14:25Als je man echt wil veranderen gaat hij eerst alleen in therapie en daarna pas samen. Maar dat zal hij vast geen optie vinden.
Ga in therapie voor jezelf, leer je grenzen stellen.
Wat je ook tegen je man zegt, hij wordt toch boos. Je doet het toch nooit goed genoeg.
donderdag 28 december 2023 om 15:12
Ja dat is de reden dat zijn vorige relatie ook uit gegaan is dit heeft hij nu ook toe gegeven. Hij zegt dat hij in therapie wil voor dit gedrag dus en samen maar ook zelf in therapie. Dus de wil is er maar ik vind het gewoon zo lastig omdat ik bang ben dat het gewoon is hoe die is.
donderdag 28 december 2023 om 15:25
Dan wil je uit elkaar en pas nadat zijn therapie is afgerond eventueel overwegen om weer samen te komen.Sannie0404 schreef: ↑28-12-2023 15:12Ja dat is de reden dat zijn vorige relatie ook uit gegaan is dit heeft hij nu ook toe gegeven. Hij zegt dat hij in therapie wil voor dit gedrag dus en samen maar ook zelf in therapie. Dus de wil is er maar ik vind het gewoon zo lastig omdat ik bang ben dat het gewoon is hoe die is.
“Ja maar, dan wordt het gevoel minder”
“Als dat zo is, is het sowieso niet sterk genoeg, duh!”
“Je wil dus eigenlijk gewoon bij me weg, maar houdt me met therapie nog aan het lijntje.”
“ Nee, op deze manier wil ik je sowieso niet als partner. Zoals je nu bent bent je slecht voor mij”
“Je gaat vast gelijk naar een ander”
“Jij onderschat hoe beschadigend het nu is. Ik wil vooral dit zoals het nu is echt niet langer.”
“Jij houdt niet van mij!”
“Jawel, maar niet van het totaalpakket. Je negatieve dingen zijn te groot om gecompenseerd te kunnen worden door al de positieve dingen.”
“Ik wil alles voor je doen!”
“Mooi, ga in therapie en dan praten we als die afgerond is”
“Trut”
“I rest my case”
Je moet niet samen vechten tegen zijn rotgedrag. Hij moet vechten tegen zijn rotgedrag. En jij moet het niet langer accepteren.
Imagine
donderdag 28 december 2023 om 15:39
Ik weet niet genoeg van je situatie en hoe hij is, maar samen in therapie wordt afgeraden in huiselijk geweld situaties of waar sprake is van coercive control.
Ten eerste omdat in relatietherapie uitgegaan wordt van dat je beiden een aandeel hebt en beiden wat te leren/ontwikkelen hebt. En in theorie is dat natuurlijk zo, maar jij bent waarschijnlijk al continu bezig met hoe jij jezelf kunt veranderen. En het is voor de ander dan nog meer een stok om mee te gaan slaan, zo van: zie je wel, de therapeut is het ook met me eens en je moet echt dingen anders gaan doen.
Ten tweede leert hij daar ook weer tools om de controle verder te vergroten. En om gebruik te maken van jouw kwetsbaarheden.
En ten derde kan het ook ronduit gevaarlijk zijn. Zeker als jij je daar kwetsbaar opstelt. Mogelijk voelt hij zich dan zo in zijn ego aangetast, dat dat opnieuw reden is om boos te worden of geweld te gaan gebruiken. Na bijvoorbeeld een sessie: waarom je het ook maar gedurfd hebt daar de vuile was op te hangen.
Ten eerste omdat in relatietherapie uitgegaan wordt van dat je beiden een aandeel hebt en beiden wat te leren/ontwikkelen hebt. En in theorie is dat natuurlijk zo, maar jij bent waarschijnlijk al continu bezig met hoe jij jezelf kunt veranderen. En het is voor de ander dan nog meer een stok om mee te gaan slaan, zo van: zie je wel, de therapeut is het ook met me eens en je moet echt dingen anders gaan doen.
Ten tweede leert hij daar ook weer tools om de controle verder te vergroten. En om gebruik te maken van jouw kwetsbaarheden.
En ten derde kan het ook ronduit gevaarlijk zijn. Zeker als jij je daar kwetsbaar opstelt. Mogelijk voelt hij zich dan zo in zijn ego aangetast, dat dat opnieuw reden is om boos te worden of geweld te gaan gebruiken. Na bijvoorbeeld een sessie: waarom je het ook maar gedurfd hebt daar de vuile was op te hangen.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 28-12-2023 15:40
4.97% gewijzigd
donderdag 28 december 2023 om 15:39
Je kind heeft de situatie dusdanig erg ingeschat om de beslissing te nemen om de telefoon te pakken en 112 te bellen....
Dan ben je erg ver heen als ouders hoor.
Stoppen.
Zodat je je zoon nooit meer in die positie dwingt!
Dan ben je erg ver heen als ouders hoor.
Stoppen.
Zodat je je zoon nooit meer in die positie dwingt!
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
