Relaties
alle pijlers
scheiden: hoe en wat te doen.
dinsdag 22 januari 2008 om 19:39
Allereerst veel sterkte gewenst met de scheiding. Dit is nooit leuk om mee te maken. Zowel voor jullie als voor de kinderen. Ontzie hen vooral.
Als er geen overwaarde is op je huis dan speel je toch quite als je het verkoopt? Of heb je daarnaast nog een andere schuld?
Als jullie het kunnen betalen zou ik inderdaad ervoor kiezen om in je huis te blijven wonen. Dat is ook beter voor de kinderen dat ze in hun eigen omgeving blijven. Dat is een stuk rustiger.
Probeer de scheiding met een beiddelaar te regelen. Dat is een stuk goedkoper maar dan moet je wel zelf alles op een rijtje zetten en er samen uit kunnen komen. Lukt dat niet dan moet je elk een eigen advocaat nemen.
En zorg dat de kids niet gebruikt worden in de scheiding.
Als er geen overwaarde is op je huis dan speel je toch quite als je het verkoopt? Of heb je daarnaast nog een andere schuld?
Als jullie het kunnen betalen zou ik inderdaad ervoor kiezen om in je huis te blijven wonen. Dat is ook beter voor de kinderen dat ze in hun eigen omgeving blijven. Dat is een stuk rustiger.
Probeer de scheiding met een beiddelaar te regelen. Dat is een stuk goedkoper maar dan moet je wel zelf alles op een rijtje zetten en er samen uit kunnen komen. Lukt dat niet dan moet je elk een eigen advocaat nemen.
En zorg dat de kids niet gebruikt worden in de scheiding.
dinsdag 22 januari 2008 om 19:39
Lekkere vent zeg, ik ga er maar even voor uit dat op het moment dat je ontslag nam je nog niets wist van zijn plannen of zie ik dit verkeerd?
Kun je nog terug naar je oude werkgever of is dit niet meer bespreekbaar?
Wellicht heb je iets aan deze site:http://www.echtscheidingswijzer.nl/sche ... appen.html
In ieder geval heel veel sterkte!
Kun je nog terug naar je oude werkgever of is dit niet meer bespreekbaar?
Wellicht heb je iets aan deze site:http://www.echtscheidingswijzer.nl/sche ... appen.html
In ieder geval heel veel sterkte!
dinsdag 22 januari 2008 om 19:57
Zijn minder uren wellicht bespreekbaar, 32 uur bijvoorbeeld eventueel in combi met thuiswerken indien mogelijk met je functie? Misschien hebben ze wel alle begrip voor je situatie als je deze uitlegt. Wellicht is het ook mogelijk dat je tijdens de schooluren werkt? Niet geschoten is altijd mis.
Ik vind het werkelijk beneden alle peil, dat je man e.e.a. zo aanpakt.
Ik vind het werkelijk beneden alle peil, dat je man e.e.a. zo aanpakt.
dinsdag 22 januari 2008 om 20:03
Hou Zusenzo. Zoek een goede mediator. De meeste notariskantoren hebben hier wel ervaring mee of weten bij wie je moet zijn bij jou in de buurt.
Zorg ervoor dat je voor jezelf duidelijk hebt wat jullie allemaal aan bezittingen en schulden hebben. Denk dan ook aan levensverzekeringen, pensioenen, spaarlonen, auto. Zet het voor jezelf op een rijtje zodat als je gaat praten met een mediator je weet waar je het over hebt. Tevens kan je bij het Nibud een boekje aanvragen over de berekening van alimentatie, zodat je alvast een beetje kan kijken wat het voor jou en hem zou kunnen betekenen. Zorg dat je bij een hypotheekverstrekker informeert wat je mogelijkheden zouden kunnen zijn. Informeer bij een woningbouw wat een huis je zou kosten aan huur. Deze bedragen tellen namelijk allemaal mee bij de bepaling van alimentatie.
Doe je uiterste best om niet negatief over hem te praten waar de kinderen bij zijn, ze horen alles ook al lijkt het net of ze lief aan het spelen zijn. Bedenk ook voor jezelf hoe jij de verdeling van de kinderen ziet. En beschrijf verschillende situaties voor jezelf. Dus bijv weekend papa.mama of co-ouderschap. En denk dan niet aan hoe zou hij dat moeten invullen want dat is zijn zorg. Bedenk wat jij wil (diverse opties) zodat je die kan overleggen en hij kan bedenken hoe hij het ziet.
Probeer het echt via een mediator want met advocaten zal je sneller in een gevecht komen.
Heel veel succes en sterkte.
Zorg ervoor dat je voor jezelf duidelijk hebt wat jullie allemaal aan bezittingen en schulden hebben. Denk dan ook aan levensverzekeringen, pensioenen, spaarlonen, auto. Zet het voor jezelf op een rijtje zodat als je gaat praten met een mediator je weet waar je het over hebt. Tevens kan je bij het Nibud een boekje aanvragen over de berekening van alimentatie, zodat je alvast een beetje kan kijken wat het voor jou en hem zou kunnen betekenen. Zorg dat je bij een hypotheekverstrekker informeert wat je mogelijkheden zouden kunnen zijn. Informeer bij een woningbouw wat een huis je zou kosten aan huur. Deze bedragen tellen namelijk allemaal mee bij de bepaling van alimentatie.
Doe je uiterste best om niet negatief over hem te praten waar de kinderen bij zijn, ze horen alles ook al lijkt het net of ze lief aan het spelen zijn. Bedenk ook voor jezelf hoe jij de verdeling van de kinderen ziet. En beschrijf verschillende situaties voor jezelf. Dus bijv weekend papa.mama of co-ouderschap. En denk dan niet aan hoe zou hij dat moeten invullen want dat is zijn zorg. Bedenk wat jij wil (diverse opties) zodat je die kan overleggen en hij kan bedenken hoe hij het ziet.
Probeer het echt via een mediator want met advocaten zal je sneller in een gevecht komen.
Heel veel succes en sterkte.
dinsdag 22 januari 2008 om 20:42
zusenzo
Het lijkt er op dat je partner al "een ander karakter" in beeld heeft wat beter bij hem "past". Er zijn namelijk bitter weinig mannen die het in eens in hun hoofd krijgen om het gezelliger te vinden hun eigen wasje te gaan doen, hun eigen boodschappen te halen en daar een potje van te gaan koken, genieten van avonden alleen naar het plafond staren etc. Maar dat even ter zijde.
Je man kan, ook als hij niet de hoofdbewoner is, toch nog tot 2 jaar na officiele scheiding de hypotheekrente belastingtechnisch af blijven trekken van zijn inkomen. Dit geeft jullie enige tijd om zaken anders te gaan regelen.
Jij op een bepaald moment weer gaan werken is prima maar op dit moment zou ik mij in jouw situatie eerst ruim de tijd nemen om een nieuw ander leven op te bouwen en de scheiding eerst te verwerken. Stap voor stap dame want anders wordt het misschien te veel van het goede voor jou als vrouw en tevens als moeder.
Het lijkt er op dat je partner al "een ander karakter" in beeld heeft wat beter bij hem "past". Er zijn namelijk bitter weinig mannen die het in eens in hun hoofd krijgen om het gezelliger te vinden hun eigen wasje te gaan doen, hun eigen boodschappen te halen en daar een potje van te gaan koken, genieten van avonden alleen naar het plafond staren etc. Maar dat even ter zijde.
Je man kan, ook als hij niet de hoofdbewoner is, toch nog tot 2 jaar na officiele scheiding de hypotheekrente belastingtechnisch af blijven trekken van zijn inkomen. Dit geeft jullie enige tijd om zaken anders te gaan regelen.
Jij op een bepaald moment weer gaan werken is prima maar op dit moment zou ik mij in jouw situatie eerst ruim de tijd nemen om een nieuw ander leven op te bouwen en de scheiding eerst te verwerken. Stap voor stap dame want anders wordt het misschien te veel van het goede voor jou als vrouw en tevens als moeder.
woensdag 23 januari 2008 om 10:59
lieve zusenzo
ik vind het gedrag van je man werkelijk beneden alle peil.
Ga niet te snel in de valkuil dat jij alles wel weer regelt en daarna in een groot gat valt.
Je man wil scheiden, jij niet, dus laat de aktie dan ook maar bij hem liggen.
Jij kunt daarentegen zeker wel al iets doen.
Namelijk hulp voor jezelf zoeken, het wel bespreekbaar maken met bijv huisarts of maatschappelijk werk zodat jij in beeld kan krijgen wat jij wilt met jouw toekomst.
Zoals ik er nu tegenaan kijk zou ik je een eigen advocaat adviseren die opkomt voor jouw belangen, want een mediator lijkt mooi, alles samen in redelijkheid oplossen tegen zo laag mogelijke kosten, maar die houdt wel rekening met beide partijen en ziet niet de man die jij thuishebt, die een bom dropt en vervolgens niets doet.
En verhuizen kan voor kinderen ook een opluchting zijn, dus je moet je niet schuldig gaan voelen als het huis verkocht moet worden. Het gaat erom dat jij weer in staat bent een thuis te maken voor je kinderen, waar dan ook, en dat geld net zo goed voor je man.
ik vind het gedrag van je man werkelijk beneden alle peil.
Ga niet te snel in de valkuil dat jij alles wel weer regelt en daarna in een groot gat valt.
Je man wil scheiden, jij niet, dus laat de aktie dan ook maar bij hem liggen.
Jij kunt daarentegen zeker wel al iets doen.
Namelijk hulp voor jezelf zoeken, het wel bespreekbaar maken met bijv huisarts of maatschappelijk werk zodat jij in beeld kan krijgen wat jij wilt met jouw toekomst.
Zoals ik er nu tegenaan kijk zou ik je een eigen advocaat adviseren die opkomt voor jouw belangen, want een mediator lijkt mooi, alles samen in redelijkheid oplossen tegen zo laag mogelijke kosten, maar die houdt wel rekening met beide partijen en ziet niet de man die jij thuishebt, die een bom dropt en vervolgens niets doet.
En verhuizen kan voor kinderen ook een opluchting zijn, dus je moet je niet schuldig gaan voelen als het huis verkocht moet worden. Het gaat erom dat jij weer in staat bent een thuis te maken voor je kinderen, waar dan ook, en dat geld net zo goed voor je man.
woensdag 23 januari 2008 om 15:59
Beste Zusenzo,
Pfff.... scheiden! Is niet even makkelijk. Ik denk dat je nu moet zorgen dat je voor jezelf alles duidelijk op en rijtje gaat krijgen. Een hele verstandige stap in dit hele verhaal is een mediator. Die is er voor jullie beide en het belang van je kinderen (hoe oud zijn ze eigenlijk?). Die mediator zal met jullie de zaken omtrent de kinderen doornemen, bezoekregeling of co-ouderschap, alimentatie etc etc. Als jullie onder gemeenschap van goederen getrouwd zijn worden alle schulden en bezittingen gedeeld. Wil jij in het huis blijven wonen zul jij de hypotheek op jouw naam moeten laten zetten. Ik kan me voorstellen dat je hoofd er momenteel niet bepaald naar zal staan, maar het is niet echt onverstandig om op termijn toch naar een nieuwe baan te gaan kijken.
Als je geen baan hebt bestaat je inkomen uit de partnerallimentatie (afhankelijk van besteedbaar inkomen van ex). Je krijgt daarnaast een hoge toeslagen van de belastingen terug, die behoorlijk fors zijn als je alleenstaande bent met kinderen. Wat ook wordt gedeeld zijn pensioen, spaartegoeden, spaarloonregelingen etc. Hier krijg je allemaal de helft van. Jullie kunnen de inboedel gaan beschrijven en verdelen.
Wat jullie echt verder kan helpen in belang van een gezonde communicatie is die mediator. Je schrijft al dat jij altijd alle administratie etc. hebt gedaan en dat jij het gevoel hebt dat jij nu wederom alles moet gaan regelen. Dit moet je niet in je eentje doen, maar samen. En als praten samen thuis moeilijk is, doe het met behulp van zo'n mediator.
Ik wens je heel veel sterkte toe, want er zal best wel het een en ander op je af gaan komen. Denk ook aan jezelf! Ik weet dat dat best moeilijk is als er nog eens twee kinderen om je heen lopen, maar doen hoor!!
Liefs en dikke knuffel
Pfff.... scheiden! Is niet even makkelijk. Ik denk dat je nu moet zorgen dat je voor jezelf alles duidelijk op en rijtje gaat krijgen. Een hele verstandige stap in dit hele verhaal is een mediator. Die is er voor jullie beide en het belang van je kinderen (hoe oud zijn ze eigenlijk?). Die mediator zal met jullie de zaken omtrent de kinderen doornemen, bezoekregeling of co-ouderschap, alimentatie etc etc. Als jullie onder gemeenschap van goederen getrouwd zijn worden alle schulden en bezittingen gedeeld. Wil jij in het huis blijven wonen zul jij de hypotheek op jouw naam moeten laten zetten. Ik kan me voorstellen dat je hoofd er momenteel niet bepaald naar zal staan, maar het is niet echt onverstandig om op termijn toch naar een nieuwe baan te gaan kijken.
Als je geen baan hebt bestaat je inkomen uit de partnerallimentatie (afhankelijk van besteedbaar inkomen van ex). Je krijgt daarnaast een hoge toeslagen van de belastingen terug, die behoorlijk fors zijn als je alleenstaande bent met kinderen. Wat ook wordt gedeeld zijn pensioen, spaartegoeden, spaarloonregelingen etc. Hier krijg je allemaal de helft van. Jullie kunnen de inboedel gaan beschrijven en verdelen.
Wat jullie echt verder kan helpen in belang van een gezonde communicatie is die mediator. Je schrijft al dat jij altijd alle administratie etc. hebt gedaan en dat jij het gevoel hebt dat jij nu wederom alles moet gaan regelen. Dit moet je niet in je eentje doen, maar samen. En als praten samen thuis moeilijk is, doe het met behulp van zo'n mediator.
Ik wens je heel veel sterkte toe, want er zal best wel het een en ander op je af gaan komen. Denk ook aan jezelf! Ik weet dat dat best moeilijk is als er nog eens twee kinderen om je heen lopen, maar doen hoor!!
Liefs en dikke knuffel
woensdag 23 januari 2008 om 16:14
Ik zie hier de gezonde communicatie nog niet ontstaan als de man TO een bom dropt en vervolgens niets doet!
Zelf ben ik ook gescheiden met hulp van een mediator, er was daarvoor geen gezonde communicatie en die is daardoor echt niet ontstaan. Met als gevolg dat ik onder druk akkoord ben gegaan met dingen waar de kinderen nu de zeer wrange vruchten van plukken. Een mediator kan ook niet altijd inschatten wat het beste belang is en wat op papier heel mooi kan zijn en daar ook wordt beaamd, kan in de praktijk heel anders zijn.
Het is zaak dat TO uitzoekt wat ze zelf wil en begrijpt hoe ze er zelf voorstaat want de hypotheek op je naam krijgen terwijl je zelf geen inkomen hebt klinkt mooi hier maar een bank denkt daar echt anders over.
Er komt echt ontzettend veel af op TO terwijl het de wens van haar man is om te scheiden. TO mag de zaakjes gaan regelen is zoals het nu overkomt. Ik denk dat het belangrijker is dat TO ervoor zorgt dat ze mentaal/emotioneel weer in evenwicht komt en daar hulp bij nodig is. Als de man van TO zonodig wil scheiden kan hij nu ook laten zien dat hij bereidt is tot communicatie.
Zelf ben ik ook gescheiden met hulp van een mediator, er was daarvoor geen gezonde communicatie en die is daardoor echt niet ontstaan. Met als gevolg dat ik onder druk akkoord ben gegaan met dingen waar de kinderen nu de zeer wrange vruchten van plukken. Een mediator kan ook niet altijd inschatten wat het beste belang is en wat op papier heel mooi kan zijn en daar ook wordt beaamd, kan in de praktijk heel anders zijn.
Het is zaak dat TO uitzoekt wat ze zelf wil en begrijpt hoe ze er zelf voorstaat want de hypotheek op je naam krijgen terwijl je zelf geen inkomen hebt klinkt mooi hier maar een bank denkt daar echt anders over.
Er komt echt ontzettend veel af op TO terwijl het de wens van haar man is om te scheiden. TO mag de zaakjes gaan regelen is zoals het nu overkomt. Ik denk dat het belangrijker is dat TO ervoor zorgt dat ze mentaal/emotioneel weer in evenwicht komt en daar hulp bij nodig is. Als de man van TO zonodig wil scheiden kan hij nu ook laten zien dat hij bereidt is tot communicatie.
donderdag 24 januari 2008 om 00:48
Het is wel belangrijk om werk te hebben. Als je geen baan hebt zal je moeten terugvallen op de bijstand (ik neem aan dat jeman niet genoeg verdient om je volledig te onderhouden?) In die bijstand zal men het wellicht niet accepteren dat je in een koophuis zit, en zeker niet met zo'n forse hypotheek. Dus geen baan betekent toch verhuizen.
Wat een eikel zeg. Bah ben je niet heel kwaad?
Wat een eikel zeg. Bah ben je niet heel kwaad?
zaterdag 26 januari 2008 om 20:10
Lieve zus,
Je hypotheek overzetten op jouw naam zal idd niet lukken vrees ik als je enige inkomen alimentatie. Kinderal. mag je namelijk niet meenemen in de berekening van je inkomsten en veel banken doen ook moeilijk over het meerekenen van de partneral. bij het beslissen van het verstrekken van een hypotheek.
Zoals zonlicht al zegt ook bij een mediator zal je zelf sterk genoeg moeten zijn om zijn verhaal een andere kant te geven. Het eerst wat er bij mij werd gezegd door hem was dat ik maar fulltime moest gaan werken, de mediator keek hoe ik reageerde, was ik het ermee eens geweest dan was het goed. Maar ik was het er niet mee eens dus vertelde de mediator hem dat hij mij niet kon dwingen om meer te gaan werken. Zij vertelde ook duidelijk dat een mediator er is voor beiden maar als je het beiden ermee eens bent dan zal zij niet zeggen dat iets niet kan. Je moet een mediator ook zien als bemiddelaar op het moment dat je het niet eens bent. Dus wees sterk als je daar zit en weet van te voren hoe jij het wil en waarom. Of dat reeel is of niet hoor je dan vanzelf wel.
IK zou als ik jou was wel al aktie gaan ondernemen. Niet om dingen in gang te zetten maar om te zorgen dat je weet wat je te wachten staat. En op het moment dat jij het gesprek aangaat sta je een stuk sterker als je al het een en ander voor jezelf duidelijk hebt.
Sterkte Zus (en denk vooral ook aan je kindjes die hebben het zometeen al moeilijk genoeg, dus geen dingen doen in hun nadeel om hem maar dwars te zitten)
Je hypotheek overzetten op jouw naam zal idd niet lukken vrees ik als je enige inkomen alimentatie. Kinderal. mag je namelijk niet meenemen in de berekening van je inkomsten en veel banken doen ook moeilijk over het meerekenen van de partneral. bij het beslissen van het verstrekken van een hypotheek.
Zoals zonlicht al zegt ook bij een mediator zal je zelf sterk genoeg moeten zijn om zijn verhaal een andere kant te geven. Het eerst wat er bij mij werd gezegd door hem was dat ik maar fulltime moest gaan werken, de mediator keek hoe ik reageerde, was ik het ermee eens geweest dan was het goed. Maar ik was het er niet mee eens dus vertelde de mediator hem dat hij mij niet kon dwingen om meer te gaan werken. Zij vertelde ook duidelijk dat een mediator er is voor beiden maar als je het beiden ermee eens bent dan zal zij niet zeggen dat iets niet kan. Je moet een mediator ook zien als bemiddelaar op het moment dat je het niet eens bent. Dus wees sterk als je daar zit en weet van te voren hoe jij het wil en waarom. Of dat reeel is of niet hoor je dan vanzelf wel.
IK zou als ik jou was wel al aktie gaan ondernemen. Niet om dingen in gang te zetten maar om te zorgen dat je weet wat je te wachten staat. En op het moment dat jij het gesprek aangaat sta je een stuk sterker als je al het een en ander voor jezelf duidelijk hebt.
Sterkte Zus (en denk vooral ook aan je kindjes die hebben het zometeen al moeilijk genoeg, dus geen dingen doen in hun nadeel om hem maar dwars te zitten)
zondag 27 januari 2008 om 00:36
Lieve Zus,
Ik vind het net als Zon nogal karakterloos van je man om op deze manier een bom te droppen en vervolgens op zijn kont te gaan zitten, en blijkbaar af te wachten wat jij doet. Hij zal misschien gewend zijn dat jij alles regelt, maar ik zou er toch voor passen de scheiding in gang te zetten als jij daar zelf niet achterstaat.
Wel zou ik een afspraak maken met een advocaat (vaak is een eerste gesprek gratis, maar laat je goed voorlichten ook als je ervoor moet betalen!). Je weet waarschijnlijk goed hoe je financiële situatie is als jij de administratie altijd hebt gedaan, maar als je gaat scheiden zijn er bepaalde dingen die je op een rijtje moet zetten. Je zult merken dat de financiën heel belangrijk zijn. Hou daarbij de belangen van je kinderen ook voor ogen.
Mediation is een mooie oplossing, maar niet voor elk stel weggelegd (overigens las ik laatst dat het na 2 jaar voor de kinderen niet meer uitmaakt hoe hun ouders uit elkaar zijn gegaan, via de rechter of via bemiddeling). Ik heb er zelf geen goede ervaring mee. Bij mij was het ook zo dat ik altijd alles had geregeld en ook bij de bemiddeling moest eigenlijk alles van mijn kant komen. Je zou kunnen afwachten wat je man zelf voorstelt: als hij mediation wil en zich daar actief in opstelt, kan het wat opleveren. Maar pas op dat jij niet te veel energie steekt in een proces dat niet van twee kanten komt.
Nogmaals: probeer vooral duidelijkheid te krijgen over je rechtspositie. Het zou fijn zijn als jullie snel dingen kunnen regelen, vaak verslechtert de communicatie naarmate het proces langer duurt. Nu denken jullie nog in termen van 'wij' (ook je man, die dingen ook voor jou goed wil regelen), maar naarmate er meer tijd verstrijkt gaan jullie allebei meer denken in termen van "ik". Ga er niet vanuit dat je man de dingen voor jou goed gaat regelen, maar zorg er zelf voor dat ze goed geregeld worden.
Ik begrijp dat het lastig voor je zal zijn weer aan het werk te gaan. Maar probeer die optie wel serieus te overwegen en te denken in oplossingen, niet in problemen. Zijn er manieren om opvang te regelen als je wisseldiensten hebt (is co-ouderschap misschien een optie, of kunnen de kinderen bij je ouders terecht o.i.d.). Ga ervan uit dat dat tijdelijk is, voor bijvoorbeeld een jaar.
Denk ook niet dat het per se slecht is voor de kinderen als er op dat gebied veel verandert (nl. dat jij eerst thuis was en nu niet meer). Het zal hoe dan ook een grote overgang voor hen worden en je zal alle zeilen moeten bijzetten om dat voor hen op te vangen. Dat jij financieel onafhankelijk bent van je man, zal echter een grote positieve impact op de situatie hebben, niet alleen financieel maar ook omdat je emotioneel makkelijker zult loskomen van je man. En geld is belangrijk: het kan je bijvoorbeeld de mogelijkheid geven de woonruimte voor jou en de kinderen te vinden die je wilt en die voor hen het beste is. Ik denk ook dat het voor je zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde goed is als je werkt (ik kan me voorstellen dat die nogal een knauw krijgen als je zoiets te verwerken krijgt). Ik snap dat dit nog allemaal erg moeilijk voor je te verhapstukken is momenteel, maar je moet echt nu aan je toekomst denken.
Mijn ervaring is dat de kinderen beter af waren nadat mijn ex en ik uit elkaar waren gegaan, en dat terwijl hij altijd huisman was geweest. Ik heb de opvang heel goed geregeld: dat geeft de kinderen rust en duidelijkheid die ze eerst niet hadden, ook al missen ze hun vader. Ook ben ik in therapie gegaan om te leren goed om te gaan met de situatie en met mijn ex (hoewel die relatie behoorlijk conflictief is momenteel, maar juist dan is dat belangrijk) en de kinderen goed op te vangen.
Pas goed op jezelf,
dubio
Ik vind het net als Zon nogal karakterloos van je man om op deze manier een bom te droppen en vervolgens op zijn kont te gaan zitten, en blijkbaar af te wachten wat jij doet. Hij zal misschien gewend zijn dat jij alles regelt, maar ik zou er toch voor passen de scheiding in gang te zetten als jij daar zelf niet achterstaat.
Wel zou ik een afspraak maken met een advocaat (vaak is een eerste gesprek gratis, maar laat je goed voorlichten ook als je ervoor moet betalen!). Je weet waarschijnlijk goed hoe je financiële situatie is als jij de administratie altijd hebt gedaan, maar als je gaat scheiden zijn er bepaalde dingen die je op een rijtje moet zetten. Je zult merken dat de financiën heel belangrijk zijn. Hou daarbij de belangen van je kinderen ook voor ogen.
Mediation is een mooie oplossing, maar niet voor elk stel weggelegd (overigens las ik laatst dat het na 2 jaar voor de kinderen niet meer uitmaakt hoe hun ouders uit elkaar zijn gegaan, via de rechter of via bemiddeling). Ik heb er zelf geen goede ervaring mee. Bij mij was het ook zo dat ik altijd alles had geregeld en ook bij de bemiddeling moest eigenlijk alles van mijn kant komen. Je zou kunnen afwachten wat je man zelf voorstelt: als hij mediation wil en zich daar actief in opstelt, kan het wat opleveren. Maar pas op dat jij niet te veel energie steekt in een proces dat niet van twee kanten komt.
Nogmaals: probeer vooral duidelijkheid te krijgen over je rechtspositie. Het zou fijn zijn als jullie snel dingen kunnen regelen, vaak verslechtert de communicatie naarmate het proces langer duurt. Nu denken jullie nog in termen van 'wij' (ook je man, die dingen ook voor jou goed wil regelen), maar naarmate er meer tijd verstrijkt gaan jullie allebei meer denken in termen van "ik". Ga er niet vanuit dat je man de dingen voor jou goed gaat regelen, maar zorg er zelf voor dat ze goed geregeld worden.
Ik begrijp dat het lastig voor je zal zijn weer aan het werk te gaan. Maar probeer die optie wel serieus te overwegen en te denken in oplossingen, niet in problemen. Zijn er manieren om opvang te regelen als je wisseldiensten hebt (is co-ouderschap misschien een optie, of kunnen de kinderen bij je ouders terecht o.i.d.). Ga ervan uit dat dat tijdelijk is, voor bijvoorbeeld een jaar.
Denk ook niet dat het per se slecht is voor de kinderen als er op dat gebied veel verandert (nl. dat jij eerst thuis was en nu niet meer). Het zal hoe dan ook een grote overgang voor hen worden en je zal alle zeilen moeten bijzetten om dat voor hen op te vangen. Dat jij financieel onafhankelijk bent van je man, zal echter een grote positieve impact op de situatie hebben, niet alleen financieel maar ook omdat je emotioneel makkelijker zult loskomen van je man. En geld is belangrijk: het kan je bijvoorbeeld de mogelijkheid geven de woonruimte voor jou en de kinderen te vinden die je wilt en die voor hen het beste is. Ik denk ook dat het voor je zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde goed is als je werkt (ik kan me voorstellen dat die nogal een knauw krijgen als je zoiets te verwerken krijgt). Ik snap dat dit nog allemaal erg moeilijk voor je te verhapstukken is momenteel, maar je moet echt nu aan je toekomst denken.
Mijn ervaring is dat de kinderen beter af waren nadat mijn ex en ik uit elkaar waren gegaan, en dat terwijl hij altijd huisman was geweest. Ik heb de opvang heel goed geregeld: dat geeft de kinderen rust en duidelijkheid die ze eerst niet hadden, ook al missen ze hun vader. Ook ben ik in therapie gegaan om te leren goed om te gaan met de situatie en met mijn ex (hoewel die relatie behoorlijk conflictief is momenteel, maar juist dan is dat belangrijk) en de kinderen goed op te vangen.
Pas goed op jezelf,
dubio
Ga in therapie!
zondag 27 januari 2008 om 01:31
quote:ikkezelf schreef op 22 januari 2008 @ 20:42:
zusenzo
Het lijkt er op dat je partner al "een ander karakter" in beeld heeft wat beter bij hem "past". Er zijn namelijk bitter weinig mannen die het in eens in hun hoofd krijgen om het gezelliger te vinden hun eigen wasje te gaan doen, hun eigen boodschappen te halen en daar een potje van te gaan koken, genieten van avonden alleen naar het plafond staren etc. Maar dat even ter zijde.
Oh dus een man kan niet besluiten het niet meer te zien zitten met iemand en te willen scheiden zonder dat daar een ander bij betrokken is ?
Beetje bekrompen gedachte.
zusenzo
Het lijkt er op dat je partner al "een ander karakter" in beeld heeft wat beter bij hem "past". Er zijn namelijk bitter weinig mannen die het in eens in hun hoofd krijgen om het gezelliger te vinden hun eigen wasje te gaan doen, hun eigen boodschappen te halen en daar een potje van te gaan koken, genieten van avonden alleen naar het plafond staren etc. Maar dat even ter zijde.
Oh dus een man kan niet besluiten het niet meer te zien zitten met iemand en te willen scheiden zonder dat daar een ander bij betrokken is ?
Beetje bekrompen gedachte.
