Sinterklaas met familie

22-09-2024 19:47 895 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik 🙈

Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.

Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.

Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mariejan schreef:
02-10-2024 14:21
ik denk dat dit topic toch juist duidelijk maakt dat dit soort gesprekken vooraf geen enkele zin heeft als je partner nu al geen verantwoordelijkheid neemt. Mannen zeggen wel dat ze dingen gaan doen, maar als het puntje bij paaltje komt blijken ze dat toch heel anders te zien.

En vooral het: ik wil best wat doen, je hoeft het alleen maar te vragen.
Als iemand zo in een relatie staat, weet je nu al dat het gezeik gaat opleveren. Je moet altijd (met uitroepteken) kijken naar iemands gedrag NU. Dat is de beste voorspeller van gedrag later. Dus niet luisteren naar woorden. Behalve als die woorden zijn, je hoeft het alleen maar te vragen. Dan weet je nl. ook dat de ander zich daar niet verantwoordelijk voor voelt en alleen taakgestuurd wil werken. Waarbij je dan maar moet hopen dattie niet net als een puber gaat zitten zuchten dat het geen leuke taak is of dat je wel erg veel van hem verwacht.

Maar in een fijne relatie wil je toch een partner hebben die geen aansturing nodig heeft? Die dingen uit zichzelf doet, omdat hij of zij zelf ook wel snapt dat vaatwassers zichzelf niet uitruimen, waspoeder niet vanzelf in de kast staat en de tandartsafspraak ook niet spontaan verschijnt in een agenda.
Dus skip de beloftes en kijk hoe verantwoordelijk iemand is voor het eigen én gezamenlijke leven. Neemt je partner ook dingen van je over (liefst zonder dat te hoeven vragen) als jij het even niet kan door drukte, ziekte oid? Zonder gezucht en geklaag, maar omdat hij/zij snapt dat een fijne relatie elkaar in balans houdt.
Alle reacties Link kopieren Quote
appelientjex schreef:
03-10-2024 00:08
Ik snap trouwens ook niet dat hij het gooit op verschil in behoeftes, want waarom wil hij dan überhaupt een relatie als hij weinig behoefte heeft aan iets met jou en het gezin te doen? Alleen voor de seks en zodat jij voor hem en zijn kinderen kan zorgen?
Zoals to het uitlegde, klinkt het wel alsof ze er primair is om:
luchtkastelen hoog te houden
verzorging (van oa. hem)
seks

En weinig anders. Want hij is succesvol met 3 kinderen. Dat is een echte alphaman rol die hij aan de buitenwereld kan laten zien. Kijk eens hoe goed ik het doe, ik heb aanzien (goede baan) en vruchtbaar zaad, want 3 kinderen. (Hoe de manager achter de schermen zich met name in het zweet mag werken om die kinderen een leuk leven te bezorgen en dat huis leefhaar te houden is niet zijn probleem). Dus voor de buitenwereld een heel geslaagde vent.
De verzorging is vanzelfsprekend haar taak. Zij moet zorgen voor die kinderen, maar ook zorgen voor hem: dat er eten op tafel staat, ontbijtspullen in de kast staan, er schone douches zijn, gestreken of gewassen kleren in de kast liggen, er voorraad aan tandpasta is, etc. Alles, zodat hij zonder zweet dat leven kan leven van succesvolle man.
En als hij dan aan het eind van de dag of weekend, wanneer hij voldoende de hort op is geweest om zijn succesvolle leven te delen met vrienden en andere uitjes die hij leuk vindt, dan mag dat warme lijf in bed hem nog even lekker vertroetelen, zodat hij aan zijn trekken komt. En misschien nog wat meer zaad verspreiden, hoewel ik verwacht dat hij zijn succesvolle leven ook niet tot het uiterste wil uitdagen, want ergens zal hij ook moeten gaan inleveren. Hij spreekt de taal van liefde, jaja, zo zegt hij dat zelf.
Zijn taal van liefde is:
Ben er voor me, zorg dat mijn leven kan doorgaan zonder problemen, zorg dat ik wel aan het succesplaatje voldoe en áls ik een keer zin heb om thuis te zijn, sta dan tot mijn beschikking, want ik wil jouw lichaam graag om mijn genot te beleven.

Brrrrrr. Wat een onaantrekkelijke vent!
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
03-10-2024 11:02
Zoals to het uitlegde, klinkt het wel alsof ze er primair is om:
luchtkastelen hoog te houden
verzorging (van oa. hem)
seks

En weinig anders. Want hij is succesvol met 3 kinderen. Dat is een echte alphaman rol die hij aan de buitenwereld kan laten zien. Kijk eens hoe goed ik het doe, ik heb aanzien (goede baan) en vruchtbaar zaad, want 3 kinderen. (Hoe de manager achter de schermen zich met name in het zweet mag werken om die kinderen een leuk leven te bezorgen en dat huis leefhaar te houden is niet zijn probleem). Dus voor de buitenwereld een heel geslaagde vent.
De verzorging is vanzelfsprekend haar taak. Zij moet zorgen voor die kinderen, maar ook zorgen voor hem: dat er eten op tafel staat, ontbijtspullen in de kast staan, er schone douches zijn, gestreken of gewassen kleren in de kast liggen, er voorraad aan tandpasta is, etc. Alles, zodat hij zonder zweet dat leven kan leven van succesvolle man.
En als hij dan aan het eind van de dag of weekend, wanneer hij voldoende de hort op is geweest om zijn succesvolle leven te delen met vrienden en andere uitjes die hij leuk vindt, dan mag dat warme lijf in bed hem nog even lekker vertroetelen, zodat hij aan zijn trekken komt. En misschien nog wat meer zaad verspreiden, hoewel ik verwacht dat hij zijn succesvolle leven ook niet tot het uiterste wil uitdagen, want ergens zal hij ook moeten gaan inleveren. Hij spreekt de taal van liefde, jaja, zo zegt hij dat zelf.
Zijn taal van liefde is:
Ben er voor me, zorg dat mijn leven kan doorgaan zonder problemen, zorg dat ik wel aan het succesplaatje voldoe en áls ik een keer zin heb om thuis te zijn, sta dan tot mijn beschikking, want ik wil jouw lichaam graag om mijn genot te beleven.

Brrrrrr. Wat een onaantrekkelijke vent!
En als je daar over praat met de partner wordt alles omgedraaid of ontkent. En vervolgens komt de slachtoffer rol: ja, maar ik werk zo hard voor jullie!

Bovendien komen ze naar de buitenwereld wel over als een prima kerel. Zo hardwerkend, sociaal enz.

Dus als je het er met anderen over hebt zullen ze er niets van snappen en jou als het probleem zien.

Ik zit hier zelf middenin. Zie het ook om me heen. En op dit forum is het ook schering en inslag met dit soort verhalen.
Bij een scheiding in je haar gaat het ook 2 kanten uit dus dikke doei! (by GrumpyCat1983)
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
03-10-2024 09:38
Ik wil dit topic niet kapen, dus ik heb niet op al jullie berichten gereageerd. En confronterend is het ook wel. Maar ik wil nog even zeggen dat ik het heel erg waardeer, jullie berichten. En dat ik er nu over probeer te praten met mijn vriend. Dat gaat moeizaam, helaas.
Ik ken je achtergrond niet Stokbootje, maar dit gedrag wordt zelden minder en meestal groter. Hou daar rekening mee als er kinderen komen. Waar je nu nog een redelijke balans hebt zonder kinderen (ik bedoel, huishouden en zorgtaken zijn te overzien zonder kinderen) en voldoende kunt opladen en genieten van de leuke dingen samen, trekken zulke verhoudingen met kinderen al heel snel heel sterk naar extremen. Daar waar jij je nóg verantwoordelijker voelt, omdat de ander het laat afweten. En de ander nóg sterker gaat leven naar zijn vluchtgedrag van verantwoordelijkheid ontlopen. Het komt er vaak toch op neer dat 1 zich verantwoordelijk voelt (en dat gevoel groeit met kinderen) en de ander vooral verantwoordelijkheid van zich afgooit (en dat wordt ook groter). Als iemand daar nu al bijna niet op aan te spreken is, dan is het in de fase met kinderen godsonmogelijk. Dan staan jullie alleen maar ruzie te maken, vindt hij waarschijnlijk nog meer redenen om niet thuis te hoeven zijn en staat daar een leuk chickie dat niet zo'n zeikwijf is (die meer dan terecht zeikt uiteraard) als dat wijf dat hij thuis heeft zitten. Je kunt ze uittekenen. Al dat soort relaties zijn zo begonnen als de jouwe. En ik denk dat 90-95% van die relaties zich ongeveer zo ontwikkelen zoals geschetst. De enige hoopvolle uitzondering is de partner die open staat voor het gesprek en laat zien dat hij onbewust onbekwaam was en wil leren om bewust bekwaam te worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
noekske74 schreef:
03-10-2024 11:11
ja, maar ik werk zo hard voor jullie!
Werken, tsja, wat zal ik daarvan zeggen. Tuurlijk, er wordt gewerkt en niet alle dagen zullen altijd even leuk zijn. Maar door de bank genomen vinden de meeste mannen dit werken eigenlijk stiekem heel leuk. Ze worden er aan alle kanten mee beloond en voor geprezen, zeker als ze wat succesvoller zijn. Het is een constante ego bevestiging dat je meedoet en meetelt en daar staat vaak een lekker salaris tegenover. Het werken is vervolgens het beste excuus om kutklussen (thuis) niet te hoeven doen of geen enkele haast te hebben in die laatste vergadering, zodat je zeker weet dat tegen de tijd dat je thuiskomt, je vrouw de kinderen al bijna op bed heeft liggen. En vergis je niet, dit soort mannen-managers zit zelden in functies waar zorgtaken voor gevraagd worden. Want ze zullen vast stukken minder gelukkig worden van hun werk als dat betekent dat ze voor een klas met 28 rondrennende kinderen moet staan. Dan breekt hun het zweet op de kop uit. Of in een wit pakje op klompen patientenkamers afrennen en wonden verzorgen. Zie je dat jouw succesvolle carrieretijger al doen? Iets waar ze moe en vies van worden. Dát zijn toch niet de leuke banen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou zeggen zet je er over heen. Het is maar zo kort. Laat je kinderen en de rest er lekker van genieten. Ze hebben er later vast warme herinneringen aan.
De spanning kun je er af halen door gewoon te vertellen dat Sinterklaas niet bestaat, en dat opa en oma de cadeaus kopen. Mijn kinderen weten vanaf het begin het echte verhaal van Sinterklaas, dat die man allang dood is, en dat dit nep sinterklazen zijn om het feest in stand te houden, en het feest te vieren. Ze weten ook dat wij de cadeaus kopen. De spanning hebben zij dus totaal niet, maar zitten wel helemaal in het verhaal en vinden het altijd een geweldig feest, wat met familie gevierd word.
Alle reacties Link kopieren Quote
Assiral schreef:
03-10-2024 11:30
Ik zou zeggen zet je er over heen.
:frusty:
Bij een scheiding in je haar gaat het ook 2 kanten uit dus dikke doei! (by GrumpyCat1983)
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
03-10-2024 11:23
Werken, tsja, wat zal ik daarvan zeggen. Tuurlijk, er wordt gewerkt en niet alle dagen zullen altijd even leuk zijn. Maar door de bank genomen vinden de meeste mannen dit werken eigenlijk stiekem heel leuk. Ze worden er aan alle kanten mee beloond en voor geprezen, zeker als ze wat succesvoller zijn. Het is een constante ego bevestiging dat je meedoet en meetelt en daar staat vaak een lekker salaris tegenover. Het werken is vervolgens het beste excuus om kutklussen (thuis) niet te hoeven doen of geen enkele haast te hebben in die laatste vergadering, zodat je zeker weet dat tegen de tijd dat je thuiskomt, je vrouw de kinderen al bijna op bed heeft liggen. En vergis je niet, dit soort mannen-managers zit zelden in functies waar zorgtaken voor gevraagd worden. Want ze zullen vast stukken minder gelukkig worden van hun werk als dat betekent dat ze voor een klas met 28 rondrennende kinderen moet staan. Dan breekt hun het zweet op de kop uit. Of in een wit pakje op klompen patientenkamers afrennen en wonden verzorgen. Zie je dat jouw succesvolle carrieretijger al doen? Iets waar ze moe en vies van worden. Dát zijn toch niet de leuke banen?
Je slaat de spijker op z'n kop.
Bij een scheiding in je haar gaat het ook 2 kanten uit dus dikke doei! (by GrumpyCat1983)
Alle reacties Link kopieren Quote
Assiral schreef:
03-10-2024 11:30
Ik zou zeggen zet je er over heen. Het is maar zo kort. Laat je kinderen en de rest er lekker van genieten. Ze hebben er later vast warme herinneringen aan.
De spanning kun je er af halen door gewoon te vertellen dat Sinterklaas niet bestaat, en dat opa en oma de cadeaus kopen. Mijn kinderen weten vanaf het begin het echte verhaal van Sinterklaas, dat die man allang dood is, en dat dit nep sinterklazen zijn om het feest in stand te houden, en het feest te vieren. Ze weten ook dat wij de cadeaus kopen. De spanning hebben zij dus totaal niet, maar zitten wel helemaal in het verhaal en vinden het altijd een geweldig feest, wat met familie gevierd word.
Je hebt duidelijk niet alles gelezen :nope:
ik heb gezegd
Alle reacties Link kopieren Quote
Assiral schreef:
03-10-2024 11:30
Ik zou zeggen zet je er over heen. Het is maar zo kort. Laat je kinderen en de rest er lekker van genieten. Ze hebben er later vast warme herinneringen aan.
De spanning kun je er af halen door gewoon te vertellen dat Sinterklaas niet bestaat, en dat opa en oma de cadeaus kopen. Mijn kinderen weten vanaf het begin het echte verhaal van Sinterklaas, dat die man allang dood is, en dat dit nep sinterklazen zijn om het feest in stand te houden, en het feest te vieren. Ze weten ook dat wij de cadeaus kopen. De spanning hebben zij dus totaal niet, maar zitten wel helemaal in het verhaal en vinden het altijd een geweldig feest, wat met familie gevierd word.
Tip: als er al 25 pagina's vol geschreven staan, is jouw advies misschien een beetje mosterd na de maaltijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
03-10-2024 11:23
Werken, tsja, wat zal ik daarvan zeggen. Tuurlijk, er wordt gewerkt en niet alle dagen zullen altijd even leuk zijn. Maar door de bank genomen vinden de meeste mannen dit werken eigenlijk stiekem heel leuk. Ze worden er aan alle kanten mee beloond en voor geprezen, zeker als ze wat succesvoller zijn. Het is een constante ego bevestiging dat je meedoet en meetelt en daar staat vaak een lekker salaris tegenover. Het werken is vervolgens het beste excuus om kutklussen (thuis) niet te hoeven doen of geen enkele haast te hebben in die laatste vergadering, zodat je zeker weet dat tegen de tijd dat je thuiskomt, je vrouw de kinderen al bijna op bed heeft liggen. En vergis je niet, dit soort mannen-managers zit zelden in functies waar zorgtaken voor gevraagd worden. Want ze zullen vast stukken minder gelukkig worden van hun werk als dat betekent dat ze voor een klas met 28 rondrennende kinderen moet staan. Dan breekt hun het zweet op de kop uit. Of in een wit pakje op klompen patientenkamers afrennen en wonden verzorgen. Zie je dat jouw succesvolle carrieretijger al doen? Iets waar ze moe en vies van worden. Dát zijn toch niet de leuke banen?
Nou inderdaad. We weten toch allemaal dat werken heerlijk is. Al was het alleen maar omdat je ongestoord kunt poepen en je naast jezelf, niemand hoeft te voeren bij de lunch.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap dan de vrouwen weer niet goed, die niet liever óók meer gaan werken. Maar ik vermoed dat die dan vaker de functies hebben als voor 28 rondrennende kinderen staan of patientenkamers afrennen, om daarna thuis te komen en nog steeds de 1e, 2e en 3e shift kunnen doen.

Maar als zo'n vrouw een baan heeft als die kerel, misschien wil ze dan wel meer werken? Heeft ze iig geld om een heleboel uit te besteden. En geld om lekker zonder zo'n vent verder te leven.

NB. ik heb overigens zelf ook geen baan in de intense zorghoek zeg maar, dus prijs me wat dat betreft zeer gelukkig. En heb een man die snapt dat leven door jezelf verzorgd moet worden en dat een relatie er is om lief te zijn voor elkaar. Godzijdank een normale gezonde zelfredzame zorgzame betrokken man en vader naast me. Je zou bijna denken dat het enorme uitzonderingen zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
03-10-2024 09:38
Ik wil dit topic niet kapen, dus ik heb niet op al jullie berichten gereageerd. En confronterend is het ook wel. Maar ik wil nog even zeggen dat ik het heel erg waardeer, jullie berichten. En dat ik er nu over probeer te praten met mijn vriend. Dat gaat moeizaam, helaas.
Heel goed dat erover praat met vriend. Dan weet je waar je aan begint, of kan je nagaan of je er met hem wel aan wil beginnen.
Zorg er in elk geval voor dat je financieel onafhankelijk blijft (wordt), zodat je kan vertrekken als dat nodig is.
Ik herken mezelf niet eens
Alle reacties Link kopieren Quote
S-Groot schreef:
03-10-2024 09:51
Ik begrijp wel dat het heel moeilijk is om het echt toe te laten. Maar ik heb je er al vaker over zien schrijven, hoe het gaat en hoe hij omgaat met jouw wensen en hoe moeizaam dat allemaal gaat. En ook de gesprekken daarover (je niet helemaal serieus nemen en afspraken dan ook weer niet nakomen als ik het me goed herinner?), dus dat het ook nu weer moeizaam gaat om er constructieve gesprekken over te hebben vind ik geen verrassing. Rot hoor, op andere vlakken is het natuurlijk wel fijn (anders was je helemaal niet meer samen met hem). Maar met alles wat ik gelezen heb: het is een keuze tussen accepteren dat dit is wie hij is (en dan ook niet zeuren, ook niet als hij met jullie kind straks inderdaad de verantwoordelijkheid niet draagt) of stoppen (of doorgaan en je kinderwens laten varen, maar ook dan blijft hij minder verantwoordelijkheid dragen dan jij wenselijk vindt dus dat zul je dan los moeten kunnen laten).
Ik ben wat cynisch misschien, maar afhankelijk van de leeftijd van Stokbootje is het misschien ook een optie om wel zwanger te worden (want anders kleine kans op ooit nog kind?) en te vertrekken als vriend zich als lamlul blijft gedragen (en als je inschat dat hij als co-ouder geen gekke dingen doet).
Ik herken mezelf niet eens
Alle reacties Link kopieren Quote
Voornu schreef:
03-10-2024 17:21
Ik ben wat cynisch misschien, maar afhankelijk van de leeftijd van Stokbootje is het misschien ook een optie om wel zwanger te worden (want anders kleine kans op ooit nog kind?) en te vertrekken als vriend zich als lamlul blijft gedragen (en als je inschat dat hij als co-ouder geen gekke dingen doet).

Nou dan mag de vriend een lamlul zijn, maar als je zoiets met voorbedachte rade doet, dan verdien je als ouder ook niet de hoofdprijs in mijn ogen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Welja, wat een goed idee :nut:
Alle reacties Link kopieren Quote
Voornu schreef:
03-10-2024 17:21
Ik ben wat cynisch misschien, maar afhankelijk van de leeftijd van Stokbootje is het misschien ook een optie om wel zwanger te worden (want anders kleine kans op ooit nog kind?) en te vertrekken als vriend zich als lamlul blijft gedragen (en als je inschat dat hij als co-ouder geen gekke dingen doet).
Dit is een slecht plan op heel veel manieren.
Bij een scheiding in je haar gaat het ook 2 kanten uit dus dikke doei! (by GrumpyCat1983)
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou ja, wat cynisch dus inderdaad en zeker niet ideaal. Maar in genoeg gevallen draait het er uiteindelijk toch op uit dus je kan maar beter voorbereid zijn. En dat advies (zorg dat je jezelf kan redden) blijft hoe dan ook staan. Dus niet minder gaan werken zodat je nog meer taken thuis kan oppaken en je nog afhankelijker wordt.
Ik herken mezelf niet eens
Alle reacties Link kopieren Quote
Cynisch is iets anders, maar ok. Slecht idee.
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
03-10-2024 19:56
Cynisch is iets anders, maar ok. Slecht idee.
Ach, er spreekt weinig vertrouwen uit in een "en zij leefden nog lang en gelukkig" scenario. Weinig vertrouwen in de veranderbereidheid van bepaald soort mannen. Een wat cynische kijk op dit soort zaken dus. Er zijn vast mensen die het onder realisme zullen scharen, maar zo cynisch ben ik dan ook weer niet. Misschien omdat ik er geen persoonlijke ervaring mee heb, wie weet.
Ik herken mezelf niet eens
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
03-10-2024 14:45
Ik snap dan de vrouwen weer niet goed, die niet liever óók meer gaan werken. Maar ik vermoed dat die dan vaker de functies hebben als voor 28 rondrennende kinderen staan of patientenkamers afrennen, om daarna thuis te komen en nog steeds de 1e, 2e en 3e shift kunnen doen.

Maar als zo'n vrouw een baan heeft als die kerel, misschien wil ze dan wel meer werken? Heeft ze iig geld om een heleboel uit te besteden. En geld om lekker zonder zo'n vent verder te leven.

NB. ik heb overigens zelf ook geen baan in de intense zorghoek zeg maar, dus prijs me wat dat betreft zeer gelukkig. En heb een man die snapt dat leven door jezelf verzorgd moet worden en dat een relatie er is om lief te zijn voor elkaar. Godzijdank een normale gezonde zelfredzame zorgzame betrokken man en vader naast me. Je zou bijna denken dat het enorme uitzonderingen zijn.
Ik denk dat hier die ouderwetse normen weer om de hoek kijken. Werken alsof je geen kinderen hebt en moederen alsof je geen werk hebt. Het is als moeder niet sociaal geaccepteerd om fulltime te werken met de kinderen 5 dagen in de week bij de opvang. En stel je hebt een vader die parttime werkt dan is het vast en zeker een watje dat ie zich zo aan laat leunen door z'n vrouw.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik schreef het net ook al in een ander topic. Mijn maatschappij is een andere dan de jouwe. Ik leef kennelijk in de gelukkige omstandigheid een hele andere bubbel te ervaren. Natuurlijk weet ik dat dit bestaat. Maar ik weet ook dat er bubbels zijn waar dit veel minder een rol speelt. En zelfs ik ben in mijn eigen bubbel voorvechter van die kleine gewoontes die niemand opvallen en ik soms wel zie.

In mijn bubbel zijn vrouwen eigenlijk best wel zeer dominant aanwezige vrouwen haha. De Claire's van Outlander. Ik heb overigens niks tegen het woordje dominant. Mannen die iig geen enkel probleem hebben om de kamer te delen met een vrouw en 'm ook schoonmaken als het vies is. De mannen die omschreven worden, komen in mijn persoonlijke bubbel al heel lang niet meer voor. Als ik ze ken, is dat via topics hier of af en toe een man ergens op werk waarvan ik verwacht dat het wel zo'n type zou kunnen zijn. Maar echt, ik kom op vele plekken, via mijn werk, trainingen, via vrienden, familie en nee, eerlijk ik zie ze bijna niet, zo fijne ontspannen niet haantjes achtige mannen dat zijn. En dat kan je aan hele kleine dingen al merken. Wat dat betreft kan ik ook goed hoop houden en zeggen, geef niet op. Ze zijn er!
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
03-10-2024 23:47

In mijn bubbel zijn vrouwen eigenlijk best wel zeer dominant aanwezige vrouwen haha.

Maar echt, ik kom op vele plekken, via mijn werk, trainingen, via vrienden, familie en nee, eerlijk ik zie ze bijna niet, zo fijne ontspannen niet haantjes achtige mannen dat zijn. En dat kan je aan hele kleine dingen al merken. Wat dat betreft kan ik ook goed hoop houden en zeggen, geef niet op. Ze zijn er!
Ik haal deze 2 opmerkingen er even uit: ze hebben allebei namelijk niets met de werkelijkheid te maken.

De vrouwen die zo'n man overkomt zijn echt niet alleen maar onderdanige types en die mannen zie je op werk vaak niets aan.

Die mannen halen gewoon koffie voor de trainer, ook als ze een vrouw is. Weten prima dat misogyne praatjes niet kunnen en hangen de sympathieke geëmancipeerde betrokken papa uit.

Want een vader zijn geeft ook een soort status en die status incasseren ze graag. Net als ze zich graag laten bewonderen voor hun betrokkenheid.

En nog doen ze thuis geen reet en met de jaren alleen maar minder en minder.

Er is geen gevecht of onderhandeling te voeren met de minachting van zo'n man. De taken zijn hem te min. Hij vindt zelf dat hij heel veel doet, omdat hij heus wel eens een luier verschoont, maar de vrouw durft hem nauwelijks langer dan een paar uur alleen te laten met het kind.

En feit blijft dat hij geen stap harder gaat lopen als zijn partner verzuipt in de zorg.

Het is haar probleem dat zij de kindereneen goed verzorgde leuke jeugd wil geven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dankje dropdrop. Want geloof me, ik denk dat de meeste mensen in onze omgeving denken dat ik het helemaal top voor elkaar heb, ideale betrokken man en vader. Op verjaardagen regelt hij de drankjes van iedereen bijv ook. Dus in de zichtbare dingen de ideale echtgenoot. Maar wat er achter de voordeur gebeurt als niemand kijkt, zie je natuurlijk niet.

Sinterklaas wordt inmiddels officieel gepland en man houdt tot op heden voet bij stuk, ook in de appgroep enzo. Maar de reacties zijn nog niet bevestigend of afwijzend, eerder onze wens negerend. We gaan het meemaken…
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat onbeschoft dat ze jullie wens gewoon negeren en doen alsof het niet gezegd is?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven