Relaties
alle pijlers
Sinterklaas met familie
zondag 22 september 2024 om 19:47
Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik 
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
maandag 7 oktober 2024 om 08:54
Ja en wat had ik dan moeten doen?
Als ik ga zoals ik heb gedaan, wordt kind dus ziek meegenomen op visite. Volgens een forummer is dat net zo erg als je man kind laten slaan zonder in te grijpen, dus dan ben ik wel een hele slechte moeder dat ik mijn kind zo laat mishandelen.
Als ik niet ga om thuis voor kind te zorgen, snijd ik mezelf gigantisch in de vingers en leg ik een bom onder onze relatie omdat ik man niet vertrouw met kind. En dan ben ik een controlerende moeder die niks los kan laten en accepteren dat het bij een ander anders gaat.
Als ik ga maar man verbied om kind mee te nemen, stel ik me op alsof ik zijn moeder ben en gaat hij waarschijnlijk nog steeds.
En dan vervolgens heb ik het als moeder niet goed gedaan in deze situatie, want dat is waar het dan uiteindelijk op neerkomt. Terwijl als de situatie exact het omgekeerde was geweest (ik in positie van man ziek kind meenemen op visite), was ik ook een slechte moeder. Dit is toch precies heel tekenend voor waar het in dit topic al pagina's lang om gaat? En wat er tussen ons mis gaat, want ik voel me dus eeuwig verantwoordelijk en hij niet. Ik weet het niet meer hoor, ik kan het per definitie niet goed doen.
maandag 7 oktober 2024 om 08:59
Zorg ervoor dat jij degene bent die de autosleutels heeft zodat jij ook echt weg kunt rijden zodra de kinderen beginnen te jengelen van vermoeidheid.
Wat hij dan verder doet en vind is dan inderdaad niet meer jouw probleem.
maandag 7 oktober 2024 om 09:19
Natuurlijk wil hij dat. Zijn imago naar de buitenwereld moet immers intact blijven. The show must go on.
maandag 7 oktober 2024 om 09:29
Ik zou nog eens nadenken over dat 'geen optie' en er met je man een gesprek aan wijden. Waarom kan je man over jouw deelname aan het Sinterklaasfeest 'geen optie' zeggen en kun jij niet 'geen optie' zeggen al je man jullie zieke kind meeneemt op bezoek? Zie je hoe scheef dat zit? Het lijkt in jullie relatie alsof je man veto recht heeft en jij niet. Je zegt dat als jij 'geen optie' zou zeggen je je opstelt als zijn moeder, maar kun je dan ook als hij tegen jou 'geen optie' zegt antwoorden met: "Je bent m'n vader niet om dat zo te verbieden, we beslissen dit samen / ik ga over mijn keuzes." in plaats van zijn veto maar te slikken?
nicole123 wijzigde dit bericht op 07-10-2024 10:16
4.84% gewijzigd
maandag 7 oktober 2024 om 10:06
Dit zou ik ook denken.
Het is zoals het is
maandag 7 oktober 2024 om 10:11
Volgens mij zegt Bubbels dit ook. Of tenminste: zo vat ik het op. Het probleem is dat er een strijd ontstaat bij een dergelijke situatie ipv overleg. Dat betekent niet dat jij gisteren iets verkeerd hebt gedaan. Het zegt iets over het probleem in jullie relatie/dynamiek. Er is op zulke momenten blijkbaar geen echt overleg mogelijk. Zonder inzet en inzicht van je man gaat dat ook niet gebeuren vrees ik.Minik schreef: ↑07-10-2024 08:54Ja en wat had ik dan moeten doen?
Als ik ga zoals ik heb gedaan, wordt kind dus ziek meegenomen op visite. Volgens een forummer is dat net zo erg als je man kind laten slaan zonder in te grijpen, dus dan ben ik wel een hele slechte moeder dat ik mijn kind zo laat mishandelen.
Als ik niet ga om thuis voor kind te zorgen, snijd ik mezelf gigantisch in de vingers en leg ik een bom onder onze relatie omdat ik man niet vertrouw met kind. En dan ben ik een controlerende moeder die niks los kan laten en accepteren dat het bij een ander anders gaat.
Als ik ga maar man verbied om kind mee te nemen, stel ik me op alsof ik zijn moeder ben en gaat hij waarschijnlijk nog steeds.
En dan vervolgens heb ik het als moeder niet goed gedaan in deze situatie, want dat is waar het dan uiteindelijk op neerkomt. Terwijl als de situatie exact het omgekeerde was geweest (ik in positie van man ziek kind meenemen op visite), was ik ook een slechte moeder. Dit is toch precies heel tekenend voor waar het in dit topic al pagina's lang om gaat? En wat er tussen ons mis gaat, want ik voel me dus eeuwig verantwoordelijk en hij niet. Ik weet het niet meer hoor, ik kan het per definitie niet goed doen.
Het is zoals het is
maandag 7 oktober 2024 om 10:22
Snap ik, dat je dat zo voelt. Om een beetje te relativeren: ik vind dat sommige reacties erg dramatisch zijn omtrent het kind meenemen met koorts. Het hangt sterk van allerlei omstandigheden af of dit een slechte keuze was of niet. Tuurlijk, het is sowieso beter om het niet te doen. Maar zo vreselijk als sommige mensen het hier stellen, is het vast niet geweest. Kinderen kunnen koorts hebben en verder niet echt ziek zijn, en zich na een tijdje weer prima voelen. Een rustig bezoekje aan oma, die kind dan op de bank een boekje voorleest, vind ik geen halsmisdaad. Een bezoek aan een drukke speelhal is weer iets anders. Dus om zonder specifieke context te concluderen dat je man een vreselijk besluit heeft genomen, is wat kort door de bocht.Minik schreef: ↑07-10-2024 08:54Ja en wat had ik dan moeten doen?
Als ik ga zoals ik heb gedaan, wordt kind dus ziek meegenomen op visite. Volgens een forummer is dat net zo erg als je man kind laten slaan zonder in te grijpen, dus dan ben ik wel een hele slechte moeder dat ik mijn kind zo laat mishandelen.
Als ik niet ga om thuis voor kind te zorgen, snijd ik mezelf gigantisch in de vingers en leg ik een bom onder onze relatie omdat ik man niet vertrouw met kind. En dan ben ik een controlerende moeder die niks los kan laten en accepteren dat het bij een ander anders gaat.
Als ik ga maar man verbied om kind mee te nemen, stel ik me op alsof ik zijn moeder ben en gaat hij waarschijnlijk nog steeds.
En dan vervolgens heb ik het als moeder niet goed gedaan in deze situatie, want dat is waar het dan uiteindelijk op neerkomt. Terwijl als de situatie exact het omgekeerde was geweest (ik in positie van man ziek kind meenemen op visite), was ik ook een slechte moeder. Dit is toch precies heel tekenend voor waar het in dit topic al pagina's lang om gaat? En wat er tussen ons mis gaat, want ik voel me dus eeuwig verantwoordelijk en hij niet. Ik weet het niet meer hoor, ik kan het per definitie niet goed doen.
Jij hebt sowieso het enige gedaan wat je op dat moment kon doen: erop vertrouwen dat je man het in kan schatten.
maandag 7 oktober 2024 om 10:30
Ik bedoel het niet aanvallend he. Probeer juist aan te geven dat dit probleem in een normale dynamiek niet zou bestaan. Ik zie heel goed dat jij het niet goed kan doen in jouw situatie. Overigens zie ik wel nog een extra optie; ik zou hier namelijk een fikse ruzie voor over hebben. En zo nodig dus idd “verbieden”. Als man zoveel schijt aan jou heeft dat hij dan alsnog zou gaan, mét kind, dan zou ik eerlijk gezegd serieus overwegen om te scheiden. Een beetje basisrespect voor elkaar en elkaars (logische) wensen is toch wel het minste wat je van je partner mag verwachten??Minik schreef: ↑07-10-2024 08:54Ja en wat had ik dan moeten doen?
Als ik ga zoals ik heb gedaan, wordt kind dus ziek meegenomen op visite. Volgens een forummer is dat net zo erg als je man kind laten slaan zonder in te grijpen, dus dan ben ik wel een hele slechte moeder dat ik mijn kind zo laat mishandelen.
Als ik niet ga om thuis voor kind te zorgen, snijd ik mezelf gigantisch in de vingers en leg ik een bom onder onze relatie omdat ik man niet vertrouw met kind. En dan ben ik een controlerende moeder die niks los kan laten en accepteren dat het bij een ander anders gaat.
Als ik ga maar man verbied om kind mee te nemen, stel ik me op alsof ik zijn moeder ben en gaat hij waarschijnlijk nog steeds.
En dan vervolgens heb ik het als moeder niet goed gedaan in deze situatie, want dat is waar het dan uiteindelijk op neerkomt. Terwijl als de situatie exact het omgekeerde was geweest (ik in positie van man ziek kind meenemen op visite), was ik ook een slechte moeder. Dit is toch precies heel tekenend voor waar het in dit topic al pagina's lang om gaat? En wat er tussen ons mis gaat, want ik voel me dus eeuwig verantwoordelijk en hij niet. Ik weet het niet meer hoor, ik kan het per definitie niet goed doen.
maandag 7 oktober 2024 om 10:33
Oh eens hoor. Maar TO heeft al legio voorbeelden genoemd waaruit blijkt dat man echt niet denkt in het belang van haar en hun kinderen, maar primair in zijn eigen belang. Dus zelfs als kind niet zó ziek was, is het denk ik wel een symptoom van het grotere probleem.Jufjoke schreef: ↑07-10-2024 10:22Snap ik, dat je dat zo voelt. Om een beetje te relativeren: ik vind dat sommige reacties erg dramatisch zijn omtrent het kind meenemen met koorts. Het hangt sterk van allerlei omstandigheden af of dit een slechte keuze was of niet. Tuurlijk, het is sowieso beter om het niet te doen. Maar zo vreselijk als sommige mensen het hier stellen, is het vast niet geweest. Kinderen kunnen koorts hebben en verder niet echt ziek zijn, en zich na een tijdje weer prima voelen. Een rustig bezoekje aan oma, die kind dan op de bank een boekje voorleest, vind ik geen halsmisdaad. Een bezoek aan een drukke speelhal is weer iets anders. Dus om zonder specifieke context te concluderen dat je man een vreselijk besluit heeft genomen, is wat kort door de bocht.
Jij hebt sowieso het enige gedaan wat je op dat moment kon doen: erop vertrouwen dat je man het in kan schatten.
maandag 7 oktober 2024 om 11:23
Ja, gewoon meedoen voor zover mogelijk. Dan ga je gewoon wat eerder weg, ook al is niet alles uitgepakt.appelientjex schreef: ↑06-10-2024 18:25Hoe zie je dat voor je als er van je wordt verwacht op een bepaalt tijdstip te komen opdraven en pas weg te gaan als alle kado’s uit zijn gepakt, wat voorgaande jaren pas ‘s avonds laat was? Gewoon je eigen ding doen, geheel onaangepast, zonder overleg?
maandag 7 oktober 2024 om 11:25
Hoezo? Kan prima lijkt me.Lalaloepsie schreef: ↑07-10-2024 07:06Kortom, als zijn familie nog bezig is met cadeautjes uitpakken op het moment dat jij tot jouw eindtijd hebt bestempeld blijft jouw man gewoon bij zijn familie zitten en moet jij maar wachten. Dat jij weg wilt middenin de activiteit zal hij wegzetten als ongezellig naar zijn familie. Dat zijn familie jouw eindtijd in de groepsapp negeert zegt wat dat betreft ook al genoeg. Tegen je zin toch meegaan is vragen om (meer) problemen denk ik. Laat hem alleen met de kinderen gaan.
maandag 7 oktober 2024 om 11:27
Mijn kinderen zouden hier echt op flippen; halverwege het uitpakken weggaan. Dat lijkt me sowieso wel iets om te bespreken met je man TO; hoe doen jullie het richting de kinderen? Licht je die vooraf in (om zolaat gaan we, als er nog kado’s liggen nemen we die mee) of laat je hem die strijd op dat moment voeren (kan en wil hij dat wel)?
maandag 7 oktober 2024 om 11:28
Wat ingewikkeld allemaal.zussel schreef: ↑07-10-2024 11:27Mijn kinderen zouden hier echt op flippen; halverwege het uitpakken weggaan. Dat lijkt me sowieso wel iets om te bespreken met je man TO; hoe doen jullie het richting de kinderen? Licht je die vooraf in (om zolaat gaan we, als er nog kado’s liggen nemen we die mee) of laat je hem die strijd op dat moment voeren (kan en wil hij dat wel)?
maandag 7 oktober 2024 om 11:42
Of je legt voor de zekerheid thuis een cadeautje neer, kan je dit gebruiken als je eerder weg wil (hee, ik krijg net een bericht van de Sint, ze hebben bij ons thuis ook een pakketje gelegd/verstopt! Dan gaan we na xxx (dit kadeautje/handje pepernoten/weet ik het) naar huis om te zoeken. Spannend hoor!).
Ik herken mezelf niet eens
maandag 7 oktober 2024 om 11:46
Speel niet zo het slachtoffer joh. Dat is helemaal niet wat ik schreef.Minik schreef: ↑07-10-2024 08:54Ja en wat had ik dan moeten doen?
Als ik ga zoals ik heb gedaan, wordt kind dus ziek meegenomen op visite. Volgens een forummer is dat net zo erg als je man kind laten slaan zonder in te grijpen, dus dan ben ik wel een hele slechte moeder dat ik mijn kind zo laat mishandelen.
Jij en je man leggen een bom onder jullie relatie.
Je had je veto kunnen geven: je blijft thuis met ziek kind, zoals elke zorgzame ouder doet, of je vertrekt en blijft weg.
maandag 7 oktober 2024 om 11:49
En schijt aan zijn kinderen.Bbubbels schreef: ↑07-10-2024 10:30Ik bedoel het niet aanvallend he. Probeer juist aan te geven dat dit probleem in een normale dynamiek niet zou bestaan. Ik zie heel goed dat jij het niet goed kan doen in jouw situatie. Overigens zie ik wel nog een extra optie; ik zou hier namelijk een fikse ruzie voor over hebben. En zo nodig dus idd “verbieden”. Als man zoveel schijt aan jou heeft dat hij dan alsnog zou gaan, mét kind, dan zou ik eerlijk gezegd serieus overwegen om te scheiden. Een beetje basisrespect voor elkaar en elkaars (logische) wensen is toch wel het minste wat je van je partner mag verwachten??
maandag 7 oktober 2024 om 12:03
Scherp Nicole!nicole123 schreef: ↑07-10-2024 09:29Ik zou nog eens nadenken over dat 'geen optie' en er met je man een gesprek aan wijden. Waarom kan je man over jouw deelname aan het Sinterklaasfeest 'geen optie' zeggen en kun jij niet 'geen optie' zeggen al je man jullie zieke kind meeneemt op bezoek? Zie je hoe scheef dat zit? Het lijkt in jullie relatie alsof je man veto recht heeft en jij niet. Je zegt dat als jij 'geen optie' zou zeggen je je opstelt als zijn moeder, maar kun je dan ook als hij tegen jou 'geen optie' zegt antwoorden met: "Je bent m'n vader niet om dat zo te verbieden, we beslissen dit samen / ik ga over mijn keuzes." in plaats van zijn veto maar te slikken?
Dit heb ik ook aan de hand gehad in mijn huwelijk. Ik durfde nooit een harde grens te stellen, want ik was met mijn verlatingsangst veel te bang dat het echt einde huwelijk zou zijn. Terwijl ik een jaar lang, maand na maand steeds weer de ongelijke verdeling in het huishouden aanstipte.
Op het einde zag ik geen andere optie dan weggaan. Maar eerlijk is eerlijk, toen had ik nog niet gezegd "als de situatie niet binnen x maanden verbetert tot dit niveau, dan wil ik scheiden". Ik denk dat voor mijn ex de scheiding best onverwachts kwam.
maandag 7 oktober 2024 om 12:22
zussel schreef: ↑07-10-2024 11:27Mijn kinderen zouden hier echt op flippen; halverwege het uitpakken weggaan. Dat lijkt me sowieso wel iets om te bespreken met je man TO; hoe doen jullie het richting de kinderen? Licht je die vooraf in (om zolaat gaan we, als er nog kado’s liggen nemen we die mee) of laat je hem die strijd op dat moment voeren (kan en wil hij dat wel)?
Voor zover ik lees zal zijn familie voorgaan op zijn gezin, dus als opa en oma nog een stapel cadeaus hebben liggen worden de kinderen geacht op te blijven tot ze uitgepakt zijn. Dat de kleintjes dan inmiddels rondstuiteren van vermoeidheid en dat je ze de dag erna kunt opvegen is het probleem van TO, niet van hem. Het zal hem een zorg wezen hoe zijn gezin zich ergens bij voelt. Als zijn vrouw hem iets wil vertellen stoort ze hem namelijk tijdens het gamen.
maandag 7 oktober 2024 om 12:32
Volgens mij is die precies het probleem, maar ligt dit probleem bij TO: zij is conflictvermijdend.nicole123 schreef: ↑07-10-2024 09:29Ik zou nog eens nadenken over dat 'geen optie' en er met je man een gesprek aan wijden. Waarom kan je man over jouw deelname aan het Sinterklaasfeest 'geen optie' zeggen en kun jij niet 'geen optie' zeggen al je man jullie zieke kind meeneemt op bezoek? Zie je hoe scheef dat zit? Het lijkt in jullie relatie alsof je man veto recht heeft en jij niet. Je zegt dat als jij 'geen optie' zou zeggen je je opstelt als zijn moeder, maar kun je dan ook als hij tegen jou 'geen optie' zegt antwoorden met: "Je bent m'n vader niet om dat zo te verbieden, we beslissen dit samen / ik ga over mijn keuzes." in plaats van zijn veto maar te slikken?
Nu maak je alles nodeloos ingewikkeld, al die rigide afspraken. Wat doe je als je kind een uur voor afgesproken tijd begint te jengelen bij Sinterklaasavond? Of jij hebt het gewoon écht niet naar je zin? Of je hebt het net juist wél heel erg naar je zin. En wat ga je doen als het 20 minuten voor tijd X is en man heeft nog geen aanstalten gemaakt om cadeautjes te gaan verzamelen die niet zijn uitgepakt?
Waarom is het niet gewoon: Henk ik ben niet zo'n fan van die avonden, ik rijd zelf wel want dan kan ik naar huis als ik het beu ben (en kun je één of meerdere kids meenemen), kun jij nog even gezellig blijven. Maar als je dat doet, moet je op zo'n moment een "conflict" aangaan met je schoonfamilie wat je ook weer ontwijkt.
Of een rigide afspraak "man is verantwoordelijk voor kind X dus ik ga nu niks doen en niks zeggen". Als mijn man een ziek kind mee neemt ga ik er of vanuit dat kind gewoon goed is opgeknapt, maar als ik daar geen vertrouwen in heb of later anders hoor ben ik boos en spreek ik hem daar op aan.
Ik zei het eerder al: zachte heelmeesters, maken stinkende wonden.
maandag 7 oktober 2024 om 12:39
Het probleem met Sinterklaas was niet alleen de duur van de avond, maar ook het voorbereiden en kopen van cadeaus. Dit heeft man nu op zich genomen, als het goed is. Ik snap wel dat TO nu eerst wil kijken of het nog steeds zo slopend is voor haar (nu het bij man ligt) of dat het (de kortere versie) nu goed te doen is voor haar en kinderen.
Ik herken mezelf niet eens
maandag 7 oktober 2024 om 12:46
Volgens mij kan dit praktisch niet en heeft TO uitgelegd dat de plek van het Sinterklaasfeest niet naast de deur is en ze 1 auto hebben. Dus het is 'samen uit, samen thuis', niet 'ik ga zelf naar huis met kind 1, blijven jij en kind 2 nog maar even gezellig daar'. Hooguit 'ik ga naar huis met de kinderen, zie maar hoe je thuis komt zonder auto'. Maar ik gok dat TO die uitkomst ook koste wat kost wil voorkomen.Browniedoc schreef: ↑07-10-2024 12:32Waarom is het niet gewoon: Henk ik ben niet zo'n fan van die avonden, ik rijd zelf wel want dan kan ik naar huis als ik het beu ben (en kun je één of meerdere kids meenemen), kun jij nog even gezellig blijven.
Verder eens met je post, al denk ik dat het twee kanten heeft. TO is conflictmijdend, haar man egocentrisch. Waardoor ze samen in een situatie terechtkomen zijn waarin het voor hen blijkbaar heel logisch is dat de een wel vetorecht heeft en de ander niet.
maandag 7 oktober 2024 om 12:55
Heb je door dat je gemanipuleerd wordt waar je bij staat? Hij kiest waarschijnlijk bewust voor het zo voorstellen van jouw plannen, zodat het weerstand opwekt bij de familie en hij meer medestanders heeft.Minik schreef: ↑06-10-2024 22:08Ik probeer even op alles te reageren, er zijn weer veel reacties gekomen.
Ten eerste, kind is niet doodziek geweest en nog wel redelijk vrolijk/levendig, maar dus wel koorts. Man heeft kind inderdaad meegenomen op bezoek. Ik had praktisch geen keuze hierin, want mijn afspraak vandaag was van het type maanden geleden gepland, al betaald, dagje weg met andere mensen die op me rekenen. Ik kan dan wel zeggen dat hij kind niet mee mag nemen ofzo, maar ik kan hem daarin ook niet managen op afstand. Ik heb dus alleen gezegd dat ik vond dat hij goed naar kind moest kijken en dat ik met koorts op visite gaan geen goed idee vind. Geen idee wat ik verder had kunnen doen in deze situatie.
Dan het Sinterklaas debacle. Ik had man gewoon duidelijk mijn grenzen aangegeven, voornamelijk begin- en eindtijd, om te voorkomen dat we weer van begin van de middag tot laat in de avond bezig zijn. Daarin had echt niet de hele familie hoeven aanpassen, maar dat heeft man ervan gemaakt. Hij wilde niet dat wij de afwijkenden zouden zijn. Maar daar bemoei ik me niet mee, zolang er niet over mijn grenzen gegaan wordt, zal het me een worst wezen of iedereen zich daarin aanpast of alleen wij. Van mij mag de familie er een driedaags feest van maken, maar wij komen alleen op dag x tussen zo en zo laat. Man heeft gekozen om het zo voor te stellen voor iedereen.
Iemand reageerde eerder dat je teveel ophing aan deze gebeurtenis, maar ik denk dat dit Sinterklaasverhaal symbool staat voor hoe het altijd gaat en jullie dynamiek. Ik zou deze relatie echt heroverwegen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
